Το φλεγόμενο κελί.

Ρώτησαν κάποτε τον αββά Παλλάδιο, πού καταγόταν από τη Θεσσαλονίκη: 

-Κάνε αγάπη, πάτερ, και πες μας από ποια αιτία έγινες μοναχός; 
-Στην πατρίδα μου, απάντησε εκείνος, μισό χιλιόμετρο μακριά από το τείχος, ζούσε ένας έγκλειστος μοναχός πού λεγόταν Δαβίδ. Είχε έρθει από τη Μεσοποταμία. Ήταν πολύ ενάρετος, ελεήμων και εγκρατής. Έμεινε κλεισμένος και προσευχόμενος στο κελί του, περίπου εβδομήντα χρόνια! 
Εκείνο τον καιρό, εξ αιτίας βαρβαρικών επιδρομών, τα τείχη της Θεσσαλονίκης φυλάγονταν μέρα και νύχτα από τούς στρατιώτες.

Ο χρήστης Σταύρος σχολίασε την ανάρτηση "Ερωτήσεις προς Αποτειχισμένους Dim Athan"

Ο Ιερώνυμος καταδίκασε λεκτικά, χωρίς να αφορίζει ή να να αποκόπτει με άλλο τρόπο την σαρκική ανηθικότητα, και αυτό είναι το πρώτο βήμα αποδοχής. Κατέστησε το θέμα στη προσωπική επιλογή του καθενός, αφήνοντας τους πιστούς που τον ακολουθούν μόνους και να αποφασίζουν ως άτομα.

Το Δόγμα στη μία περίπτωση και η ηθική στην άλλη, δεν είναι αντικείμενο θύραθεν παιδείας αλλά πρωτίστως βίωμα. Η Εκκλησία πάλι δεν είναι ατομική υπόθεση αλλά Κοινωνία. Η κοινωνία αυτή, έχει ως Κεφαλή τον Χριστό και οφείλει να είναι καθαρή.

Σήμερα ξέρουμε ότι η νέα τάξη ομολογεί συστηματικά και κάθε φορά το επόμενο βήμα της. Η απλή λεκτική καταδίκη κάθε σχεδίου τους, χωρίς να σηκώνεται ο σταυρός από μέρους μας, είναι συμβατή και στερεώνει το σχέδιο τους ...