«Η απελευθέρωση των Ορθοδόξων Λαών από τον Οθωμανικόν ζυγόν συνοδεύθηκε από νέους κινδύνους, από την Δύση αυτή την φορά, με τους αθέους διαφωτιστές, την Γαλλικήν επανάσταση και τους διαφόρους “ουμανισμούς” των αθέων ορθολογιστών, που άνοιξαν τον δρόμο στους δογματικούς πολεμίους της Χριστιανικής Πίστεως: Τον διαλεκτικόν και ιστορικόν υλισμό, τον φασισμό, τον ναζισμό και τον μαρξισμό με τις διάφορες αποχρώσεις του, που εσημάδεψαν τον 20όν αιώνα. Και ενώ εις το κοινωνικό και πολιτικό πεδίο κατέρρευσαν και έγιναν θλιβερά απομεινάρια για να θυμίζουν τους ποταμούς αιμάτων, τα τρομερά εγκλήματα και τους σωρούς ερειπίων που άφησαν στο πέρασμά τους, όμως στην πράξη εξακολουθούν να έχουν διαδόχους μερικούς αμετανοήτους ζηλωτές, που ικανοποιούνται να αυτοαποκαλούνται άνθρωποι “της προόδου και του πολιτισμού” και τους πιστούς να χαρακτηρίζουν σκοταδιστές!».
