ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΑΓΙΟΤΗΤΑ -- Του Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Δ Μεταλληνού, όμοτίμου καθηγητού της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών

Οι έννοιες ΑΓΙΟΣ και ΑΓΙΟΤΗΤΑ στην εποχή μας διέρχονται κρίση: ή αποκρούονται, ή χλευάζονται, ή παραποιούνται. Και μάλιστα όχι μόνο σέ κοινωνικές ομάδες, πού έχουν προσωρινά ή μόνιμα διακόψει κάθε σχέση και σύνδεσμο με το εκκλησιαστικό σώμα, αλλά και μεταξύ τών λεγομένων χριστιανών και μάλιστα τών «Ορθοδόξων». Ιδανικό στον κόσμο μας είναι οι οικονομικές άξιες, ή ευζωία, ή υλική ευημερία. Πόσοι, ακόμη και χριστιανοί, έχουν βάλει σκοπό της ζωής τους να γίνουν άγιοι; Ποιός ενδιαφερόμενος και μόχθων για την σταδιοδρομία του παιδιού του, δίνει προτεραιότητα στην αγιότητα του; Και όμως αυτός (πρέπει να) είναι ό κύριος σκοπός τού ορθοδόξου πιστού. 'Ο λόγος υπάρξεως της Εκκλησίας στον κόσμο, ως σώματος Χριστού και Ορθοδοξίας είναι ή θέωση του ανθρώπου, δηλαδή ή αναγέννηση του μέσα στην άκτιστη θεϊκή Χάρη, ό αγιασμός του. Ή παλαιοδιαθηκική προτροπή: «Άγιοι έσεσθέ μοι, ότι εγώ άγιός ειμί» (Λευϊτ. 20,26), είναι αντίστοιχο με τον λόγο της Καινής Διαθήκης: «’Έσεσθε ουν υμείς τέλειοι, ως ό Πατήρ ύμών ό ούράνιος τέλειός εστίν» (Ματθ. 5,48).

Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας (11) μέρος


Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ. Ὁ λέγων αὐτήν τὴν Εὐχήν κάθε ἑσπέρας

μετὰ κατανύξεως, ἐὰν ἐπέλθη ἐπ' αὐτὸν ἡ φοβερά ὥρα τοῦ θανάτου ἐν τῇ νυκτί ταύτη, λυτροῦται τῆς κολάσεως, ἐλέει Θεοῦ.

Εὔσπλαγχνε καὶ πολυέλεε Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεός μου, ὁ ἐλθὼν εἰς τὸν κόσμον ἁμαρτωλούς σῶσαι, ὧν πρῶτός εἰμι ἐγώ, ἐλέησόν με πρὸ τῆς ἐμῆς τελευτῆς.
Οἶδα γὰρ ὅτι φρικτὸν καὶ φοβερὸν ἀναμένει με δικαστήριον ἐνώπιον πάσης τῆς κτίσεως, ὅτε καὶ τῶν ἐναγῶν καὶ παμβεβήλων μου πράξεων ἁπασῶν φανέρωσις γίνεται· ἀσύγγνωστα γὰρ ὡς ἀληθῶς καὶ ἀνάξια ὑπάρχουσι συγχωρήσεως, ὡς ὑπερβαίνοντα τῷ πλήθει ψάμμον θαλάσσιον.

ΚΑΝΩΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ


Τη Δ΄ (4η) Μαϊου, μνήμη της Αγίας Μάρτυρος ΠΕΛΑΓΙΑΣ της από Ταρσού.

O Συναξαριστής της ημέρας.
Σάββατο, 4  Μαϊου 2019                                                                                 

Πελαγία η αγία Μάρτυς ήκμασε κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού του κατά τα έτη σπδ΄ - τε΄ (284-305) βασιλεύσαντος, καταγομένη μεν εκ Ταρσού της Κιλικίας, κατοικούσα δε εις Ρώμην. Επειδή δε ο Ρώμης Επίσκοπος Λίνος, όστις και εχρημάτισε, μετάτον κορυφαίον Πέτρον, πρώτος Επίσκοπος της Ρώμης, εβάπτιζε δια του Αγίου Βαπτίσματος πολλούς ειδωλολάτρας, κάμνων ούτω τούτους Χριστιανούς, η μακαρία Πελαγία είδε κατ’ όναρ την μορφήν του Επισκόπου τούτου, όστις την παρεκάλει να υπάγη να την βαπτίση.

ΧΛΙΑΡΟΙ ΚΑΙ ΕΜΕΤΙΚΟΙ -- Του Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Οι άνθρωποι της εποχής μας εύκολα συμβιβάζονται με ό,τι προβάλλεται ως σύγχρονο, μοντέρνο και προοδευτικό, γιατί πιστεύουν ότι έτσι θα κάνουν τη ζωή τους πιό ευχάριστη. Δεν έχουν ηθικές αρχές και δέν αντιδρούν. Είναι παθητικοί αποδέκτες των όσων οι επιτήδειοι προτείνουν, αδιαφορώντας αν πολλά από αυτά είναι ηθικά και θεάρεαστα. Την ίδια περίπου νοοτροπία έχουν και οι περισσότεροι χριστιανοί! Ενώ δέχονται τη διδασκαλία του Χριστού και θεωρούν την Εκκλησία Του κιβωτό σωτηρίας, παραμένουν συμβιβασμένοι με το κυριαρχούν κοσμικό φρόνημα, γεγονός που αποκαλύπτει ότι η χριστιανική τους ιδιότητα πολύ λίγο τους επηρεάζει. Γι᾽ αυτό και είναι ιδιαίτερα επίκαιροι οι φοβεροί λόγοι της Αποκαλύψεως προς τον Επίσκοπο της Εκκλησίας της Λαοδικείας:

Εργατική Πρωτομαγιά

Η γιορτή στα λιβάδια της Πατησίων και της πλατείας Συντάγματος

Από τη Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου*

Κάθε χρόνο, οι σύντροφοι εορτάζουν την Eργατική Πρωτομαγιά στα λιβάδια της Πατησίων και της πλατείας Συντάγματος, φωνάζοντας συνθήματα «Ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση και στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους». Η πορεία εθιμοτυπικά καταλήγει στην αμερικανική πρεσβεία, καθώς είναι γνωστό ότι μόνο το σύνθημα «φονιάδες των λαών Αμερικάνοι» σημαίνει τη λήξη του αγωνιστικού προγράμματος. Φέτος, ωστόσο, βαρέθηκαν να πάνε μέχρι εκεί - πού να τρέχουν τώρα; Εντάξει, το έστειλαν το μήνυμα, ο Τραμπ έβαλε τη γάτα του να κλαίει, η Μελάνια έσπασε ένα νύχι από την ταραχή. Εστω προσωρινά, το κίνημα σημείωσε μια νίκη, όπως και να το κάνεις. 
Μαζί τους φέτος ήταν και ο προλετάριος Γιάνης με τη σύζυγό του. Γιάνης με ένα «ν». Με δύο «ν» γράφουν το όνομά τους οι πλουτοκράτες. Ο Γιάνης, λοιπόν, ο προλετάριος, με σπίτι στη λούμπεν συνοικία της Ακρόπολης, προτείνει «ανυπακοή στην καταπάτηση των εργατικών δικαιωμάτων». Τύφλα να ’χει η κόρη μου η σοσιαλίστρια. Η Βουγιουκλάκη, πάντως, με έπειθε περισσότερο, να πω την αλήθεια. 

ΔΕΥΤΕ ΛΑΒΕΤΕ ΦΩΣ...ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ(28-4-2019) π. Γεώργιος Αγγελακάκης


ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΟΔΟΧΟΝ ΠΗΓΗΝ ΚΑΙ ΟΤΙ ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΕΣ ΤΗ ΑΜΑΡΤΙΑ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΤΕΛΩΜΕΝ ΥΠΟ ΤΗΝ ΚΡΑΤΑΙΑΝ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΝ.

(Θεοδώρου Ζωγράφου Ιωαννίτου. Βόλος 1914).

«Ος αν πίη εκ του ύδατος, ου εγώ δώσω αυτώ, ου μη διψήση εις τον αιώνα· αλλά το ύδωρ, ο δώσω αυτώ, γενήσεται εν αυτώ πηγή ύδατος αλλομένου εις ζωήν αιώνιον» (Ιωάν. δ: 14).

Συνήλθομεν σήμερον, αγαπητοί, εν τω ιερώ τούτω Ναώ φαιδροί, ίνα ευχαριστηρίους ύμνους προς τον εκ νεκρών αναστάντα Σωτήρα ημών αναπέμψωμεν και την επέτειον εορτήν της Ζωοδόχου Πηγής επιτελέσωμεν. Εκ της ακενώτου ταύτης Πηγής της Θεοτόκου αντλούντες σήμερον θάρρος και ισχύν τον υπέρ ημών υπομείναντα θάνατον σταυρικόν και αναστάντα εκ νεκρών και ζωήν χαρισάμενον ημίν ως Ύδωρ ζων, σωτήριον και αθάνατον, ας δοξολογήσωμεν, και την Μητέρα Αυτού, την Παρθένον Μαρίαν, ως Πηγήν αέναον του ζώντος τούτου ύδατος ας ανευφημήσωμεν και ευγνώμονες ας αναμνησθώμεν των μεγάλων εκείνων θαυμάτων, άτινα ετελέσθησαν εκ του αγιάσματος αυτής, του οποίου τα ρείθρα ουδέποτε χάνουσι την δύναμιν αυτών την ιαματικήν, αλλά και νυν έτι προχέουσι τους πιστοίς χάριν και θαυμάτων πληθύν. Το περιλάλητον τούτο και εις πάσαν την οικουμένην εξάκουστον αγίασμα της Θεοτόκου πηγάζει εν Κωνσταντινουπόλει και υπ΄ αυτής της Θεοτόκου εφανερώθη εις τον τέως μεν ιδιώτην, είτα δε βασιλέα Κωνσταντινουπόλεως Λέοντα τον Θράκα, τον επικαλούμενον Μακέλλην, κατά τον εξής τρόπον.

Ἡ ἀλήθεια τῶν πεπραγμένων τοῦ Ἰωσήφ Βατοπαιδινοῦ εἰς Χίον

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΝ
10 Μαρτίου 2019
Ἀξιότιμε κύριε Διευθυντά,
Στὸ ὑπ’ ἀριθμὸν 2246 φύλλον τοῦ Ὀρθοδόξου Τύπου, ὑπάρχει δημοσίευμα τοῦ π. Ἰωσὴφ Διονυσιάτου μὲ τίτλο «ἐξομολογήσεις διὰ τὸν Ἰωσὴφ Βατοπαιδινόν».
Στὸ ἄρθρο ἀναφέρει ὁρισμένα γεγονότα γιὰ τὸ Μοναστήρι μας, ὡς εἰδήμων ὅπως ἰσχυρίζεται, ἐνῶ ἐμεῖς δὲν τὸν γνωρίζομε καθόλου.
Ἐπειδὴ λοιπὸν ὑπάρχουν ὁρισμένες ἀνακρίβειες, θέλομε ἐν φόβῳ Θεοῦ, νὰ ἐκθέσωμε τὴν ἀλήθεια.