Η ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΗ ΚΕΝΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ -- τοῦ Θεολόγου κ. Νικ. ΠΑΝΤΑΖΗ

Σε μιαν ακατάσχετη και άσχετη κενολογία περί καινοτομίας επιδίδονται εναντίον μας αδιακρίτως, οι εν Χριστώ αδελφοί μας παλαιοημερολογίτες.

Σε κάθε τους κατηγορία, κάθε δεύτερη λέξη η «καινοτομία». Ας δούμε το λεξικό, καινοτομία:

α) πρωτοποριακή ιδέα για την υλοποίηση κάποιου πράγματος ή η νέα διαδικασία αυτής της υλοποίησης, καθώς επίσης και

β) η εφαρμογή νέων εφευρέσεων ή ανακαλύψεων για την πραγματοποίηση κάποιου αποτελέσματος.

Η πικρή αλήθεια είναι αυτή, ότι η αλλαγή του Ημερολογίου το 1924, ναι, ήταν όντως και ομολογουμένως μία θλιβερή και επάρατη καινοτομία. Ήταν μία ξαφνική καινή τομή στην ομαλή ροή της μετρήσεως του χρόνου.

Η καινοτομία αυτή ήταν όχι μόνο ξαφνική, αλλά άκαιρη, αδιάκριτη και σκανδαλιστική. Έγινε με τέτοιο βάναυσο, βάρβαρο και κακάσχημο τρόπο ο οποίος επέφερε με μαθηματική ακρίβεια τον διχασμό, τον διαχωρισμό, την διαταραχή και το τρισκατάρατο σχίσμα.

ΚΑΝΟΝΑΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΑΓΙΩΝ ΑΡΧΑΓΓΕΛΩΝ


Ο Νικόλαος Γ. Σαββόπουλος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ψευδείς δηλώσεις των Γ.Ο.Χ. ως προς την Εγκυρότητα...":

Ο σεβαστός πατήρ Ευθύμιος δηλώνει ότι έλαβε «ἀντίγραφα κάποιων δημοσιεύσεων τῶν ἱστολογίων «Κρυφό Σχολειό» καί «Ἐν Τούτῳ Νίκα», ἡ ὁποία ἐπεγράφετο «Περί Ἀκύρων Μυστηρίων (Β)».»

Όπως είναι φανερόν ο πατήρ Ευθύμιος δεν έχει λάβει την πρώτη ΔΗΛΩΣΗ ΠΕΡΙ "ΑΚΥΡΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ" (
http://krufo-sxoleio.blogspot.gr/2017/06/blog-post_15.html) εις την οποία τα ιστολόγια Κρυφό Σχολειό και Εν Τούτω Νίκα δηλώνουν τα εξῆς:

«Αφού ενημερώσουμε, για άλλη μια φορά, πως αυτή η άποψη ότι τα Μυστήρια των Νεοημερολογιτών είναι άκυρα, δεν αποτελεί φρόνημα κάθε Παλαιοημερολογίτη, δηλώνουμε πως δεν αποδεχόμαστε την θέση αυτή, δεχόμενοι αντιθέτως την θέση πως για το θέμα της εγκυρότητος των μυστηρίων μόνη αρμόδια να τοποθετηθεί είναι η Εκκλησία συνοδικά τότε που θα καταδικασθεί ο Οικουμενισμός και οι οικουμενιστές.»

Και παρακάτω:

«Εμείς ως ιστολόγια δηλώνουμε πως δεν αποδεχόμαστε την θέση περί "ακύρων Μυστηρίων", όπως παραπάνω αναφέραμε…»

Ως εκ τούτου είναι ανάγκη να ενημερωθεῖ ο πατήρ Ευθύμιος για την ΔΗΛΩΣΗ ΠΕΡΙ "ΑΚΥΡΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ" (
http://krufo-sxoleio.blogspot.gr/2017/06/blog-post_15.html) για να μην πλανάται επί τοῦ ζητήματος αυτοῦ.

Νικόλαος Γ. Σαββόπουλος

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 8 Νοεμβρίου 2017

Των παμμακαρίστων Ταξιαρχών Μιχαήλ και Γαβριήλ.

Ἡ Ἐκκλησία μας σήμερα γιορτάζει τὴν Σύναξη τῶν Ἀρχαγγέλων Μιχαὴλ καὶ Γαβριήλ, καθὼς καὶ τῶν ὑπολοίπων Ἀσωμάτων καὶ Οὐρανίων Ἀγγελικῶν Ταγμάτων. Ἡ Ἁγία Γραφή, ἀναφέρει σὲ πολλὰ σημεῖα τὴν ἐπικοινωνία τῶν ἀνθρώπων μὲ τοὺς ἀγγέλους καὶ ἰδιαίτερα μὲ τοὺς ἐπικεφαλεῖς τῶν ἀγγελικῶν ταγμάτων Μιχαὴλ καὶ Γαβριήλ.
Συγκεκριμένα, ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαὴλ ἐμφανίσθηκε στὸν Ἀβραὰμ γιὰ νὰ σώσει τὸν Ἰσαάκ, τὸν ὁποῖο ἦταν ἕτοιμος νὰ θυσιάσει κατ’ ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ, ποὺ θέλησε νὰ δοκιμάσει ἔτσι τὴν πίστη τοῦ δούλου του Ἀβραάμ, στὸν Λῶτ, γιὰ νὰ τὸν σώσει ὅταν ὁ Θεὸς ἀποφάσισε νὰ καταστρέψει τὰ Γόμορα, στὸν Πατριάρχη Ἰακώβ, στὸν μάντη Βαρλαάμ, στὸν Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ. Ἐπίσης ὁ Μιχαήλ, ἦταν αὐτὸς ποὺ ὁδήγησε τὸν λαὸ τοῦ Ἰσραὴλ στὴ φυγὴ ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο. Οἱ ἅγιες Γραφὲς ἀναφέρουν ἀκόμη πολλὰ θαύματα, τὰ ὁποία ἐπιτέλεσε ὁ ἀρχιστράτηγος Μιχαήλ.

Ὁ δὲ Γαβριὴλ ἦταν αὐτὸς ποὺ ἀνήγγειλε στὴν Παρθένο Μαρία τὸ χαρμόσυνο γεγονὸς τῆς γέννησης τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Σωτήρα τοῦ κόσμου. Καὶ σὲ ἄλλα σημεῖα τῆς Ἁγίας Γραφῆς, συναντᾶμε τοὺς Ἀγγέλους νὰ μεταφέρουν στοὺς εὐσεβεῖς ἀνθρώπους τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἀποβλέπει πάντα στὴν προστασία καὶ στὴν λύτρωσή μας.

O Μητροπολίτης Κορίνθου Διονύσιος για το Ισλάμ


ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας...

Διάδοχος Φωτικής:

Όπως το κερί, εάν δεν θερμανθή και δεν μαλακώση πολύ, είναι αδύνατον να αποτυπώση την σφραγίδα, έτσι και ο άνθρωπος, εάν δεν δοκιμασθή με πόνους και θλίψεις και ασθενείας, δεν δύναται να δεχθή την σφραγίδα των αρετών του Θεού.

Παρθένε τη ψυχή και τω σώματι και τω νοΐ


Οι «προοδευτικοί» και η 28η Οκτωβρίου

Οσοι υποβαθμίζουν την επέτειο του ΟΧΙ υπονομεύουν τη συνείδηση της διαχρονικής πορείας του Εθνους
Δύο ενδιαφέροντα άρθρα μάς ενημέρωσαν προσφάτως για την προσπάθεια των ψευδοπροοδευτικών να αποδομήσουν την εθνική και την παιδαγωγική σημασία της 28ης Οκτωβρίου. Αναφέρομαι συγκεκριμένα στα άρθρα του καθηγητή Αγγελου Συρίγου στην «Καθημερινή της Κυριακής» (29/10/2017) και του καθηγητή Αθανασίου Γκότοβου στο ιστολόγιο του περιοδικού «ΑΡΔΗΝ». 
Το επιχείρημα των γνωστών αποδομητών της Ιστορίας μας είναι το εξής: «Οι άλλοι λαοί εορτάζουν το τέλος του Πολέμου, ενώ εμείς εορτάζουμε την αρχή του. Πρέπει να καθιερωθεί ως Εθνική Επέτειος η 12η Οκτωβρίου 1944, ημέρα της Απελευθερώσεως της Αθήνας, και να υποβαθμισθεί η 28η Οκτωβρίου 1940».

Στα πολλά και σωστά που έγραψαν οι προαναφερθέντες αρθρογράφοι κρίνω σκόπιμο να προσθέσω ορισμένες σκέψεις μου.

LETTER OF PATRIARCH CONSTANTINOPLE KALLINIKOS B΄ TO BISHOP OF LARISA PARTHENIOS (1701)

On refusing to accept a heterodox as a godfather

Kallinikos, by the mercy of God, archbishop of Constantinople, New Rome, and Ecumenical Patriarch

We have received the letter of your prelacy, in which a question is raised, that is, what events are possible to take place if the Latins living there, papists or protestants, request that a sacrament be given to them; is this possible or isn’t it?

First, if a papist in danger is about to die and asks for Holy Communion, is it possible to give it to him? Everyone knows the answer to this question, namely, if he is willing to reject his latin faith, that is, his latin way of thinking, and to accept the faith of the Eastern Church, nothing can prevent him from receiving the Holy Communion. If, on the other hand, he sticks to his own religion, but nevertheless requests Holy Communion, it cannot be allowed; for the same Chalice is intended for only those who have the same beliefs, as alien minds are impossible to be in communion. 

Μετάθεσις της Συνόδου εκ Φερράρας εις Φλωρεντίαν.

Μετά τινας ημέρας ο βασιλεύς, συγκαλέσας τους Αρχιερείς, ανεκοίνωσεν εις αυτούς ότι ο Πάπας στερείται χρημάτων και ότι συμφωνήσας μετά των Φλωρεντινών να τω δανείσωσι χρήματα, ζητεί να μετατεθή η Σύνοδος εις Φλωρεντίαν. Οι Αρχιερείς δυσαρεστηθέντες απήντησαν ότι ουδέν έχουν να κερδίσουν μεταβαίνοντες εις Φλωρεντίαν. Αλλ’ ο Πάπας, απειλών τρόπον τινά αυτούς, είπεν ότι οι Φλωρεντινοί δανείζουν εις αυτόν χρήματα, υπό τον όρον να μετατεθή εις την πόλιν των η Σύνοδος, υπεσχέθη δε να δώση εις τους ημετέρους τα καθυστερούμενα σιτηρέσια και δώδεκα χιλιάδας χρυσά νομίσματα και δύο πλοία δια βοήθειαν της Κωνσταντινουπόλεως. Εις ταύτα προσέθεσεν ο αυτοκράτωρ ότι δεν είναι δυνατόν να ζητούν έξοδα παρά των Λατίνων χωρίς να τους ακολουθήσουν και ότι αν επιστρέψουν εις τας πατρίδας των ουδεμίαν βοήθειαν θα λάβη η Κωνσταντινούπολις. Η απόπειρα αύτη του αυτοκράτορος και του Πάπα ηνάγκασε τους Αρχιερείς, και μη θέλοντας, αλλά πιεζομένους εκ των στερήσεων, να δεχθώσι την μετάθεσιν της Συνόδου. Επεκυρώθη δε η μετάθεσις αύτη και δια συνοδικής αποφάσεως της 16ης Ιανουαρίου 1439, εις την οποίαν ψευδώς ανεφέρετο ότι η μετάθεσις γίνεται λόγω ενσκήψαντος εις Φερράραν λοιμού, ενώ η αλήθεια είναι ότι οι Λατίνοι προσεπάθουν δια των ταλαιπωριών να αναγκάσουν τους ημετέρους να δεχθώσι την ένωσιν. 

Συνεχίζεται

2017-09-10, Παρουσίαση βιβλίου τοῦ Ἱερομονάχου Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ


π. Σεραφείμ μοναχός, Εισαγωγικά περί Μασωνίας Β΄ Μέρος [ΒΙΝΤΕΟ 2017]


Ανάμνησις οπτασίας φοβεράς γυναικός τινος ευσεβούς, Σοφιανής καλουμένης, της δια του θείου Αγγελικού σχήματος μετονομασθείσης Σωφρονίας Μοναχής, ην είδε κατ’ Αύγουστον του έτους 1607.

Εις χώραν τινα κειμένην πλησίον της Κωνσταντινουπόλεως και ονομαζομένην Άβυδον, ήτο Χριστιανός τις ορθόδοξος και ευλαβής, ονομαζόμενος Χρήστος. Ούτος είχε γυναίκα ενάρετον και θεοφιλή, θυγατέρα ιερέως τινός, ήτις ήτο φύσεως δεξιάς, σπουδάσασα και μαθούσα παρά του πατρός της τα ιερά γράμματα, ειργάζετο δε τας εντολάς του Θεού προθύμως. Ταύτην ο ιερεύς και πατήρ της, αφ’ ου ήλθεν εις νόμιμον ηλικίαν, την υπάνδρευσε, μη θέλουσαν, μετά του ρηθέντος Χρήστου. Μετά ταύτα ο πατήρ αυτής εγέννησε άλλην θυγατέρα, την οποίαν υπάνδρευσε και αυτήν. Μετ’ ολίγον χρόνον ετελεύτησαν ο πατήρ και η μήτηρ αυτής, αφήσαντες τον οίκον και τα χρήματα της θυγατρός αυτών Σοφιανής, από τα οποία αύτη άλλα μεν εμοίρασεν εις ελεημοσύνας και εις διαφόρους άλλας καλάς εργασίας, τον δε οίκον αφιέρωσεν εις υμνωδίαν Θεού, ποιήσασα αυτόν Ναόν των Τριών Ιεραρχών. Συνάξαντες δε ούτοι ολίγα χρήματα προς αυτάρκειαν της ζωή των, απήλθον μετά του ανδρός της εις την Κωνσταντινούπολιν εις την ενορίαν του Αγίου Νικολάου και κατώκησαν εις ένα οίκον με ενοίκιον. Μετ’ ολίγον η Σοφιανή ησθένησε βαρέως,

ΑΝΑΓΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΗΘΟΥΣ -- Αθωνικά άνθη

Εκκλησία είναι άθροισμα πιστών ανθρώπων ενωμένων με την κοινήν αγάπη στο Χριστό και ενωμένων μεταξύ τους με την αγάπην, αφού ο Χριστός είναι σαφής: «Εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί εστε, εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις» (Ιωαν. Ις, 35). Δηλαδή υπέρτατο κριτήριο της ιδιότητος των πιστών και μαθητών του Κυρίου Ιησού είναι η μεταξύ τους αγάπη. Οπότε είναι αληθινή τραγωδία να νομίζει κανείς ότι είναι μαθητής Χριστού και ότι αγωνίζεται για την δόξα του, ενώ είναι γυμνός από την αγάπη στον πλησίον του. Βέβαια οι Χριστιανοί ούτε μηχανές ομόρρυθμα λειτουργούσες είναι, ώστε να ομοφρονούν πάντοτε, αλλά και «ως σάρκα φορούντες και τον κόσμον οικούντες και υπό του διαβόλου πλανώμενοι», υφίστανται αλλοιώσεις μη καλές, απατώνται λίγο ή πολύ στη διακρίβωση του αληθινού και στην επιλογή τρόπων και μεθόδων ενεργείας και, εφ’ όσον τελούν υπό το κράτος των μη καλών παθών σε ποικίλο βαθμό, επόμενον είναι να νικώνται από τον εχθρό διάβολο και φυσικά να αμαρτάνουν. Απολείπεται βέβαια η μετάνοια σαν μοναδικό μέσον επιστροφής «όθεν πεπτώκαμεν», δοθέντος ότι είναι φιλάνθρωπος και πολυεύσπλαγχνος ο Κύριός μας και «προσδέχεται τον τελευταίον καθάπερ και τον πρώτον».   

Ο εν τη Συνόδω λόγος του Αγίου Μάρκου, εις ον εκτίθεται σαφώς και πλήρως η Ορδόδοξος διδασκαλία κατά της προσθήκης υπό των Λατίνων εις το Σύμβολον της Πίστεως.

Κατά την δεκάτην πέμπτην και τελευταίαν εν Φερράρα συνέλευσιν, τη 8η Δεκεμβρίου, ο Άγιος Μάρκος, τη προτροπή του βασιλέως, είπε μετά παρρησίας τα εξής: «Εγώ, τη του Θεού χάριτι, δόγμασιν εντραφείς ευσεβάσι και τη Αγία Καθολική Εκκλησία δια πάντων επόμενος, πιστεύω και ομολογώ τον Θεόν Πατέρα, μόνον άναρχον και αναίτιον, πηγήν δε και αιτίαν του Υιού και του Πνεύματος· ο γαρ Υιός εξ αυτού γεγένηται, και το Πνεύμα εξ αυτού εκπορεύεται, μηδέν του Υιού συμβαλλομένου προς την εκπόρευσιν, ΄σπερ ουδέ του Πνεύματος προς την γέννησιν, κατά το άμα τας προόδους είναι και συναλλήλους, ως οι Θεολόγοι Πατέρες διδάσκουσι· δια τούτο γαρ και το Πνεύμα το Άγιον εκπορεύεσθαι δια Υιού λέγεται, τουτ’ εστι μετά του Υιού, και ως ο Υιός, ει και μη γενητώς ως εκείνος· ο δε Υιός ου λέγεται γεννάσθαι δια του Αγίου Πνεύματος, δια το σχετικόν είναι το του Υιού όνομα, ίνα μη δόξη Υιός είναι του Αγίου Πνεύματος· εντεύθεν και πνεύμα μεν Υιού λέγεται δια το κατά φύσιν οικείον και το δι’ αυτού πεφυκέναι και δίδοσθαι τοις ανθρώποις· ο δε Υιός του Πατρός λέγεται, του δε Πνεύματος ο Υιός ου λέγεται κατά τον Νύσσης Γρηγόριον».

«Αλωπεκίζειν προς ετέραν αλώπεκα» -- Του Στέλιου Παπαθεμελή*

«Εν λόγω ελληνικώ που είν’ ο φορεύς της φήμης» (Καβάφης) συνοψίστηκε, συμπυκνώθηκε, «χώρεσε», ολόκληρο το νόημα της Εθνικής Επετείου.
        Εν αρχή  ην ο λόγος του επισμηναγού της ομάδας ΖΕΥΣ που κατέπληξε με τις αριστοτεχνικές κινήσεις της:
«Το ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου του ’40 αποτελεί συνέχεια του ‘μολών λαβέ’ του Λεωνίδα. Δείχνει  το σθένος και το μεγαλείο  της ελληνικής ψυχής. Σ’ αυτή την επέτειο πρέπει να θυμόμαστε ότι οι ήρωες πολεμούν ως Έλληνες. Χρόνια Πολλά, Ελλάδα!».
Και η ακεραίωση του μηνύματος δια στόματος του Προέδρου της Δημοκρατίας ως εκφραστή του Ελληνικού Έθνους:
«Τα φτερά της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας στέλνουν παντού το μήνυμα του ανθρωπισμού και της ειρήνης. Στέλνουν, όμως, σε κάθε ιταμό εισβολέα το διαχρονικό μήνυμα: «Μολών λαβέ». Το Έθνος μας είναι υπερήφανο για εσάς. Και η Παναγία, η Υπέρμαχος Στρατηγός, να σας συνοδεύει στις πτήσεις σας».
Αυτές οι δύο παράγραφοι συνιστούν την πεμπτουσία του πνεύματος της μεγάλης επετείου. Προτείνουμε να αναπαραχθούν σ’ ένα καλαίσθητο μονόφυλλο και να δοθούν στα σχολεία σε όλα τα Ελληνόπουλα ως «κτήμα ες αεί».