Ύμνοι εις την Θεοτόκον Greek Orthodox Hymns to the Mother of God

O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 17 Οκτωβρίου 2015

Ωσηέ προφήτη, Ανδρέου οσιομάρτυρος, 20 ιατρών αναργύρων.

Ἦταν γιὸς τοῦ Βεηρεῖ ἀπὸ τὴν Βελεμῶθ τῆς φυλῆς Ἰσάχαρ καὶ ἔζησε τὸν ὄγδοο αἰώνα π.Χ., ἐπὶ βασιλέων τοῦ Ἰούδα, Ὀζίου, Ἰωάθαμ, Ἄχαζ, Ἐζεκία καὶ τοῦ Ἰσραὴλ Ἱεροβοὰμ Β’. Στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, εἶναι ὁ πρῶτος ἀπὸ τοὺς δώδεκα μικροὺς λεγόμενους προφῆτες.
Ὁ Ὠσηὲ ἦταν ψυχὴ γεμάτη ἀπὸ ζῆλο γιὰ τὸ θεῖο Νόμο, γι’ αὐτὸ καὶ στὸ προφητικό του βιβλίο καταγγέλλει εὐθέως τὸν λαὸ τοῦ Ἰσραήλ, ποὺ εἶχε μολυνθεῖ ἀπὸ τὴν εἰδωλολατρία. Οἱ συμβολισμοὶ του θεωροῦνται δυσεξήγητοι, ἀλλὰ σαφέστατα ἐκδηλώνει τὴν πίστη του στὸν Σωτήρα Χριστό.
Μάλιστα, ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας χρησιμοποίησε μία σπουδαία φράση τοῦ Ὠσηέ, πρὸς τοὺς Φαρισαίους (Ματθ. θ’ 3), ἡ ὁποία λέει: «Ἔλεος θέλω καὶ οὐ θυσίαν καὶ ἐπίγνωσιν Θεοῦ ἢ ὁλοκαυτώματα». Δηλαδή, λέει ὁ Θεὸς μέσω τοῦ Ὠσηέ: «Προτιμῶ τὴν εἰρηνικὴ ἀγάπη σας πρὸς ἐμένα καὶ ὄχι τὶς τυπικὲς θυσίες, καὶ θέλω νὰ ἔχετε ἐπίγνωση τοῦ θείου θελήματος περισσότερο, παρὰ τὰ χωρὶς νόημα καὶ οὐσία ὁλοκαυτώματα ποὺ προσφέρετε».
Ἐπίσης, φράσεις τοῦ Ὠσηὲ χρησιμοποίησαν καὶ οἱ Ἀπόστολοι Πέτρος καὶ Παῦλος στὶς ἐπιστολές τους. Ὁ Ὠσηὲ λέγεται ὅτι ἔζησε 75 χρόνια, καὶ μετὰ παρέδωσε στὸ Θεὸ τὴν δίκαια ψυχή του.

Στον Πειραιά για δέκα ημέρες η εικόνα της Παναγίας της Έλωνας

Ο Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος : Απάνθρωποι εγκληματίες οι Προκαθήμενοι των Ορθοδόξων Εκκλησιών!

Διὰ τὸν Εἰρηναῖον
Τὸ δεύτερο αἴτιο τῆς ἀποτυχίας τῆς Συνάξεως εἶναι τὸ ΜΕΓΑΛΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ, ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ  ΒΑΡΥΝΕΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΟΥΣ, ἤτοι ἡ ἀδιαφορία των καὶ ἡ σιωπή των γιὰ Τὸν σιδερόφρακτα φυλακισμένο καὶ σὲ πλήρη ἀπομόνωση τηρούμενο καὶ φρουρούμενο πρώην Πατριάρχη τῶν Ἱεροσολύμων κ. Εἰρηναῖο! Κατὰ τὴν ταπεινή μας γνώμη, ἡ προσεχὴς Σύναξη τῶν Προκαθημένων τῆς Ὀρθοδοξίας δὲν πρόκειται νὰ ἐπιτύχει καὶ γιὰ τὸν πρόσθετο τοῦτο λόγο, διότι δὲν θὰ ἔχει τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ Οἱ ἑκασταχοῦ Πατριάρχες καὶ Ἀρχιεπίσκοποι εἶναι συνένοχοι σὲ ἕνα ἀπάνθρωπο ἔγκλημα, τὸ ὁποῖον συντελεῖται στὸ Πατριαρχεῖο τῶν Ἱεροσολύμων: Ἐθελοτυφλοῦν καὶ σιωποῦν μπροστὰ σὲ μία ἀπάνθρωπη συμπεριφορά, σὲ   μία ἀχαρακτήριστη ἀδικία, σὲ μία πρωτοφανῆ σκληρότητα ἐκκλησιαστικῶν προσώπων, τὴν  ὁποίαν –δυστυχῶς- ἔχει ἐπικυρώσει ὁ Παναγιώτατος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαῖος! Μὲ τὴ σιωπή τους ἔχουν ἤδη καταστῆ συνυπεύθυνοι καὶ συνένοχοι στὸ  ἔγκλημα τῶν Ἱεροσολύμων! Πῶς λοιπὸν τὸ Πανάγιον Πνεῦμα νὰ ἐπισκιάσει μὲ τὴν Χάρη Του σὲ μία Σύνοδο, ἡ ὁποία κλείνει τὰ μάτια της σὲ ἕνα ἀπάνθρωπο ἔγκλημα; Ἐκεῖ κάτω στὰ Ἱεροσόλυμα, παρὰ τὰ ψέμματα, ποὺ κυκλοφοροῦν ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῆς σημερινῆς Διοικήσεως τοῦ παλαιφάτου τούτου Πατριαρχείου, ὁ Πατριάρχης κ. Εἰρηναῖος ἐπὶ ἕξη τώρα χρόνια (ἀπὸ τὸν Φεβρουάριο τοῦ 2008) εὑρίσκεται ἔγκλειστος στὸ Διαμέρισμά του, ποὺ ἀποτελεῖ μέρος τοῦ Πατριαρχικοῦ κτιριακοῦ Συγκροτήματος! Δὲν τοῦ ἐπιτρέπεται ἡ ἐπικοινωνία μὲ πρόσωπα, τὰ ὁποῖα Τὸν σέβονται, Τὸν τιμοῦν καὶ Τὸν συμπονοῦν! Τρέφεται ἀπὸ φαγητό, ποὺ τοῦ προσφέρουν μερικοὶ χριστιανοὶ καὶ τὸ ὁποῖο δέχεται μὲ ἕνα καλάθι, τὸ ὁποῖον ὁ Μακαριώτατος κ. Εἰρηναῖος κρεμάει ἀπὸ τὸ παράθυρό του! Δὲν ἔχει ἰατρικὴ φροντίδα! Δὲν ἔχει κάποια ἀνθρώπινη παρηγοριά. ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΝΕΚΡΟΣ! Ἔτσι τὸν θέλει ἡ διάδοχος κατάσταση! Ὅλα αὐτὰ συμβαίνουν ἐντελῶς αὐθαίρετα! Δὲν ὑπάρχει κάποια Δικαστικὴ Ἀπόφαση εἴτε τῶν ἐκκλησιαστικῶν, εἴτε τῶν πολιτικῶν Δικαστηρίων! Ὅλα αὐτὰ τὰ γνωρίζει ἡ Πανορθόδοξος Κοινότης! Ἄλλωστε κι ἐμεῖς μὲ ἀναφορά μας τὰ ἔχουμε γνωστοποιήσει ἐγκαίρως στοὺς Προκαθημένους ὅλης τῆς    Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ζητώντας νὰ λάβουν θέση! Ὅλα αὐτὰ τὰ γνωρίζει πολὺ καλὰ καὶ ὁ Παναγιώτατος Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης μας κ. Βαρθολομαῖος! Ὅσοι λοιπόν γνωρίζουν τὸ πρόβλημα καὶ κλείνουν τὰ μάτια τους καὶ τὸ στόμα τους στὸ δράμα ἑνὸς πρώην Πατριάρχου, ὁ Ὁποῖος ἐξακολουθεῖ νὰ εἶναι Ἀδελφός τους, πρέπει νὰ θεωροῦνται συναυτουργοὶ σὲ ἕνα ἀποτρόπαιο ἔγκλημα!

Περὶ Ἁγίου Πνεύματος

Ἄρα τὸ Πανάγιον Πνεῦμα δὲν πρόκειται νὰ ἐπισκιάσει μὲ τὴ Χάρη Του μία Σύνοδο εἴτε αὐτουργῶν εἴτε συναυτουργῶν εἴτε καὶ παθητικῶς ἀτενιζόντων τὸ ἀπάνθρωπο αὐτὸ ἔγκλημα! Ἕνας ἅγιος Πατριάρχης, ἕνας ἔντιμος Διαχειριστὴς τῶν πραγμάτων τοῦ Θρόνου τῶν Ἱεροσολύμων, ἕνας Μάρτυς τῆς Ἐκκλησίας ἀργοπεθαίνει ἐκεῖ κάτω στὴν Ἁγία Γῆ! Εἶναι ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΜΕΣΑ Σ᾽ ΕΝΑ ΤΑΦΟ! Ὥστε λοιπὸν καὶ γιὰ τὸν πρόσθετο αὐτὸ λόγο ἡ Σύναξη τῶν Προκαθημένων τῆς Ὀρθοδοξίας θὰ ἀποτύχει! Μόνον σκανδαλισμὸ τῶν συνειδήσεων θὰ ἐπιφέρει! Ἐκτὸς ἐὰν ἡ Σύναξη τῶν Προκαθημένων ἀπαιτήσει ἀπὸ τὸν παρόντα στὴ Σύνοδο Πατριάρχη τῶν Ἱεροσολύμων κ. Θεόφιλο (κατὰ τὸ «ἐδῶ καὶ τώρα») νὰ ἐλευθερώσει ΑΜΕΣΩΣ τὸν ἔγκλειστο Πατριάρχη καὶ Γέροντά του κ. Εἰρηναῖο καὶ νὰ τὸν   ἀποκαταστήσει στὴν Ἀρχιερατική του ἀξία ὡς πρ. Πατριάρχην Ἱεροσολύμων. ΑΜΗΝ!

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Ο Άγιος Σπυρίδων και τα άλογα


«Τελικὰ τί θὰ γίνη μὲ τὶς νέες χῶρες Ἅγιοι Πατέρες;» --- Γράφει ὁ Πρεσβύτερος Εὐστάθιος Κολλᾶς, Ὀρθόδοξος Θεολόγος - Ἐκκλησιαστικὸς Συνήγορος

Τελικὰ τί θὰ γίνει µὲ τὶς νέες χῶρες Ἅγιοι Πατέρες; Οἱ Ἱεροὶ Κανόνες ὠρύονται!!! «Εἴ τις βα- σιλικῆς ἐξουσίας ἐκαινίσθη πόλις, ἢ αὖθις καινισθείη, τοῖς βασιλικοῖς καὶ δηµοσίοις τύποις, καὶ τῶν ἐκκλησιαστικῶν πραγµάτων ἡ τάξις ἀκολουθείτω». (Καν. 38ος Πενθέκτης Οἰκ. Συν.). Ἀλή- θεια, τί θὰ γίνει, ἅγιοι πατέρες, µὲ τὶς ἀµφισβητούµενες, Ἐκκλησιαστικὰ καὶ Ἐθνικά, κακῶς - κάκιστα, ἀναφερόµενες νέες χῶρες; Θὰ τὶς ἀφήσουµε εἰσέτι ἀµφισβητούµενες, µέχρι ποὺ νὰ τὶς χάσουµε τελικά, καὶ νὰ περιορίσουµε τὴν ἔνδοξη Χώρα µας στὰ ὅρια ποὺ ἀπαιτεῖ τὸ ἀνθελληνικὸ καὶ αἱρετίζον Φανάρι;  Ὀφείλετε, νὰ τὸ προσέξετε πολὺ τὸ µεῖζον αὐτὸ Ἐκκλησιαστικὸ καὶ Ἐθνικὸ θέµα. Οἱ Οἰκουµενικοὶ Θεῖοι καὶ Ἱεροὶ Κανόνες, ἅγιοι πατέρες, εἶναι λίαν σαφεῖς καὶ κατηγορηµατικοί, ὅτι «τοῖς πολιτικοῖς καὶ δηµοσίοις τύποις, καὶ τῶν ἐκκλησιαστικῶν παροικιῶν ἡ τάξις ἀκολουθείτω» (Καν. 17ος ∆´ Οἰκ. Συν.). Οἱ Ἱεροὶ Κανόνες δὲν ὁρί- ζουν ποσῶς, ὅτι πρέπει νὰ ζητηθεῖ ἡ ὑπαγωγή τους σὲ αὐτὲς τὶς περιπτώσεις. Ὄχι, γιατί ἡ ὑπαγωγή τους αὐτὴ εἶναι δεδοµένη, «...καὶ µηδὲν µετέχειν ἐπ’ αὐταῖς τοὺς πρώην µητροπολίτας, διαλαµβάνει καὶ ταῦτα ρητῶς... κἂν τῇ παροικίᾳ ἐπισκόπου µᾶλλον ἐγγίζη, οὐ ἐκδικήσει ταύτην, ἀλλὰ τοῖς πολιτικοῖς καὶ δηµοσίοις τύποις ἐπακολουθήσει καὶ ἡ τοιαύτη πόλις... µονονουχὶ τοῦτο τῶν Πατέρων λεγόντων, ὅτι ἐπὶ τῇ βασιλικῇ ἐξουσίᾳ ἀντιπίπτειν οὐ δυνάµεθα», (Σύνταγµα Θείων καὶ Ἱερῶν Κανόνων, Γ. Ράλλη - Μ. Ποτλῆ, τόµος Β', σελίδα 392- 395, σχόλια Βυζαντινῶν Κανονολόγων, Ζωναρᾶ - Βαλσαµῶνος - Ἀριστηνοῦ). Τοῦτο σηµαίνει, ξεκάθαρα, ἅγιοι πατέρες, ὅτι τὸ ὑπονοµεῦον, (ὡς φαίνεται;) τὴν Ὀρθόδοξη Αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία µας, καὶ τὴν Χώρα µας Φανάρι, δὲν δικαιοῦται ποσῶς νὰ ἰσχυρίζεται ὅτι ἔχει δικαιώµατα ἐπὶ τῶν Ἐπαρχιῶν Μακεδονίας, ∆υτικῆς Θράκης καὶ ἐκεῖθεν, στηριζόµενο στὴν ἀντὶ/Κανονική, καὶ Ἐκκλησιαστικὰ καὶ Ἐθνικὰ ἐντελῶς ἀνυπόληπτη Πράξη τοῦ 1928. Τοῦτο ἀποδεικνύει ἡ  ἄµεση ἀπόφαση τῆς Αὐτοκέφαλης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἐπὶ  Ἀρχιεπισκόπου Χρυσ. Παπαδοπούλου, ὅταν ἔλαβε γνώση τῆς ἀπαράδεκτης Πράξης τοῦ ἀδίστακτου Φαναρίου, ὅτι «οἱ Μη- τροπολίτες Μακεδονίας - Θράκης οὐδεµία σχέση νὰ ἔχουν µὲ τὸ Φανάρι». Συνεπῶς, ἅγιοι πατέρες, πρέπει νὰ ἐφαρµόσετε, ἐδῶ καὶ τώρα, τὴν ἀπόφαση αὐτή, ποὺ ἐκδόθηκε ἅµα τῇ λήψει τῆς ἀπαράδεκτης Πατριαρχικῆς Πράξεως τοῦ 1928, γεγονὸς ποὺ σηµαίνει ὅτι αὐτὴ εἶναι ἡ µόνη θέση τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας µας, καὶ τῆς Χώρας µας, καὶ τοῦτο νὰ γίνει τώρα, πρὶν εἶναι ἀργὰ καὶ κλάψουµε στὸ αἷµα...

"Ο.Τ"

Οἱ δύο ἀντίπαλοι κόσμοι -- Τοῦ Μιχαήλ Ε. Μιχαηλίδη (†)

∆υσυπόστατος πλάστηκε ὁ ἄνθρωπος, µὲ σῶµα καὶ ψυχή. Κι ὅπως ὑγιαίνει τὸ σῶµα, ὑγιαίνει καὶ ἡ ψυχή. Κι ὅπως ἀρρωσταίνει τὸ σῶµα, ἀρρωσταίνει καὶ ἡ ψυχή. Ὁ ἄνθρωπος - κάθε ἄνθρωπος - κουβαλάει στὴν ὕπαρξή του καὶ τὸ καλὸ καὶ τὸ κακό. Οἱ χριστιανοί, αὐτὸ τὸ κακό, τὸ λένε «προπατορικὸ» ἁµάρτηµα,τὸ ὁποῖο ἄλλωστε, ἐξαφανίζεται µὲ τὸ ἅγιο Βάπτισµα, ἐνῷ παραµένει µόνο ἡ κλίση καὶ ἡ ροπὴ πρὸς τὸ κακό, ἡ ὁποία τότε µόνο λογίζεται ἁµαρτία, ἐὰν ὁ ἄνθρωπος κάµει τὰ θελήµατά της. Ὁ ὅσιος Ἠλίας ὁ Πρωτοπρεσβύτερος στὴ Φιλοκαλία, γράφει, ὅτι: «Ἄλλα τὰ σωµατικὰ πάθη καὶ ἄλλα τὰ ψυχικά. Ἀλλὰ τὰ κατὰ φύσιν καὶ ἄλλα τὰ παρὰ φύσιν». Αὐτοὶ εἶναι οἱ δυὸ αἰώνιοι ἀντίπαλοι: «Τὰ κατὰ φύσιν πάθη, καὶ τὰ παρὰ φύσιν πάθη». Θ᾽ ἀναρωτιέστε: Ποιὰ ἡ διαφορὰ τῶν δύο; Ἁπλὴ ἡ ἀπάντηση: ∆ιότι τὰ πρῶτα εἶναι ἀκατηγόρητα, ἐνῷ τὰ δεύτερα εἶναι ἔνοχα καὶ ἁµαρτωλά. Καὶ γιατί, πάλι; ∆ιότι τὰ «φυσικὰ»- καθὼς τὸ λέει καὶ ἡ λέξη, ἀνήκουν στὴ φυσιολογικὴ ζωή τοῦ ἀνθρώπου (τροφή, νερό, ὕπνος, ἐργασία, καθαριότητα σώµατος κ.ἄ...). Ἐνῷ τὰ «παρὰ φύσιν», ἀποτελοῦν παραβίαση τῆς φύσης καὶ τῆς ἀνθρώπινης φυσιολογίας. Γι' αὐτοὺς τοὺς δυὸ ἀντίπαλους, γράφει ὁ µέγας ἀπόστολος Παῦλος τὰ ἑξῆς: "Συνήδοµαι τῷ νόµῳ τοῦ Θεοῦ κατὰ τὸν ἔσω ἄνθρωπον, βλέπω δὲ ἕτερον νόµον ἐν τοῖς µέλεσί µου ἀντιστρατευόµενον τῷ νόµῳ τοῦ νοός µου καὶ αἰχµαλωτίζοντά µε ἐν τῷ νόµῳ τῆς ἁµαρτίας τῷ ὄντι ἐν τοῖς µέλεσί µου» (Ρωµ. Ζ΄22-23). Καί: «Ἀποθέσθαι τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον... καὶ ἐνδύσασθαι τὸν καινὸν ἄνθρωπον τὸν κατὰ Θεὸν κτισθέντα» (Ἐφ. ∆΄22-24). Κάθε χριστιανός, κατὰ τὸν ἀπόστολο τοῦ Χριστοῦ, καλεῖται νὰ ξεντυθεῖ καὶ ἀποβάλει τὸν «παλαιὸν ἄνθρωπον» ἀπ᾽ τὸ ἐσωτερικὸ τῆς καρδιᾶς του, καὶ νὰ ντυθεῖ τὸν «καινόν, τὸν κατὰ Θεὸν κτισθέντα». Αὐτός, ἄλλωστε, δὲν εἶναι καὶ ὁ σκοπὸς τῆς ζωῆς µας;  Ὅπως ἕνα σπίτι, ὅσο παραµένει  λερωµένο καὶ βρώµικο καὶ ἀκατάστατο, δὲ µπορεῖ νὰ κατοικηθεῖ, κατὰ παρόµοιο τρόπο καὶ ὁ Κύριος καὶ Νυµφίος Χριστὸς δὲν τὸ καταδέχεται. Καὶ βέβαια, οἱ «δυὸ ἀντίπαλοι κόσµοι» δὲ συναγωνίζονται µονάχα µέσα µας, ἀλλὰ καὶ γύρω µας. Ἰδιαίτερα οἱ ∆υτικὲς χῶρες µὲ τὶς λεγόµενες, κατ᾽ εὐφηµισµόν, «ἐκκλησίες» τους, πάλιωσαν, διαστράφηκαν, ἀσώτεψαν, καὶ κατάντησαν οἱ ἔκφυλοι καὶ ἀντίχριστοι τοῦ ὑπόλοιπου κόσµου. Προσοχή! Στόχος µας: «Στεριωµένοι στὸ βράχο τῆς Πίστης».

"Ο.Τ"

Η Εξομολόγηση εξαφανίζει κάθε αμαρτία.--- Του ΟΣΙΟΥ ΘΕΟΦΑΝΗ ΤΟΥ ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΥ.

Να θυμάστε την αμαρτωλότητά σας και να θεωρείτε τον εαυτό σας άξιο της κολάσεως. Και ο απόστολος Παύλος ποτέ δεν ξεχνούσε πως ήταν πρώτα διώκτης της Εκκλησίας, μολονότι υστέρα οι απερίγραπτοι κόποι του γι΄ αυτήν μπορούσαν να εξαλείψουν τις αμαρτίες δέκα διωκτών. Ενώ όμως από το ένα μέρος δήλωνε, «ουκ ειμί ικανός καλείσθαι απόστολος, διότι έδιωξα την εκκλησίαν του Θεού» (Α’ Κορ. 15:9), από το άλλο μέρος δεν α...πελπιζόταν για τη σωτηρία του. Με βέβαιη ελπίδα έγραφε: «Απόκειται μοι ο της δικαιοσύνης στέφανος» (Β’ Τιμ. 4:8). «Την επιθυμίαν έχω εις το αναλύσαι και συν Χριστώ είναι» (Φιλιπ. 1:23).
Μιμηθείτε τον απόστολο. Αμάρτημα εξομολογημένο και μισημένο σβήνεται από το βιβλίο της δικαιοσύνης του Θεού. Έτσι, δεν θα καταλογιστεί στην τελική Κρίση. Αυτό έχοντας στο νου μας, ας φρονηματίζουμε πάντα τη ψυχή μας με την ελπίδα της σωτηρίας, διατηρώντας όμως αμείωτο μέσα μας το αίσθημα της αμαρτωλότητος. Ο Χριστός, με τη σταυρική του θυσία, έσκισε το χρεόγραφο όλων των ανομιών μας. Από μας ζητάει ζωντανή πίστη, ειλικρινή Εξομολόγηση, αγώνα εναντίον της αμαρτίας και μίσος για το κακό.

ΕΞ ΕΣΠΕΡΙΑΣ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ

Ανέγνωσα εις τον «Τύπον» τας απαντήσεις εις τα τρία άρθρα του Καθηγητού κ. Αλιβιζάτου. Ησθάνθην ικανοποίησιν και ανακούφισιν, διότι ητοίμαζα απάντησιν. Δυστυχώς δεν είναι η εξαίρεσις ο κ. Καθηγητής φρονών τόσον φιλελεύθερα. Το σύνολον σχεδόν των καθηγητών των δύο δυσμοίρων Θεολογικών Σχολών των Πανεπιστημίων μας έτσι φρονούν. Όλαι αι επί μέρους επιστήμαι έχουν κάποιαν συνέπειαν. Οι θεραπεύοντες τας διαφόρους επιστήμας μεταβαίνουν εις Ευρώπην και Αμερικήν δια την καλυτέραν συγκρότησίν των και καλώς ποιούν. Αλλ’ οι Θεολόγοι μας τι θέλουν εις τα Καθολικά και Προτεσταντικά Πανεπιστήμια; Τι θα μάθουν εις αυτά οι Ορθόδοξοι Καθηγηταί; Ιδού αι συνέπειαι της ασυνεπείας. Συνήθως λέγουν ότι μανθάνουν τας θεολογίας των Προτεσταντών και των Καθολικών ως και τον τρόπον σκέψεως, δια να δύνανται να γνωρίζουν σαφέστερον τας διαφοράς μας. Και εντεύθεν να αγαπούν περισσότερον την Ορθοδοξίαν και να την προστατεύουν. Δυστυχώς, όμως, δεν συμβαίνει αυτό. Ίσως η πρόθεσις να είναι καλή. Και είναι καλή. Αλλά δεν δύναται η πρόθεσις να γίνη πραγματικότης. Διότι εισέρχονται εις κλίματα επικίνδυνα χωρίς τα απαραίτητα μέσα αυτοπροστασίας. Πώς να προστατεύση ένας «καθηγητάκος» 22-25 ετών τον εαυτόν του, από τας ισχυράς επιδράσεις της Ρωμαιοκαθολικής και Προτεσταντικής Θεολογίας, όταν, εστερημένος ορθοδόξων κριτηρίων, ευρίσκεται μέσα εις την γοητεύουσαν ατμόσφαιραν του Δυτικού ρασιοναλισμού; Με ποία μέσα να αντιδράση ενώπιον της θαμβούσης ψευδοσοφίας των Ευρωπαίων το χθεσινόν, κομπλεξικόν δια την καταγωγήν του, χωριατόπουλον, που οιστρηλατημένον από το όνειρον να γίνη μέγας Θεολόγος, με γλώσσες και ευρωπαϊκήν σκέψιν, ρουφά ευχαρίστως ό,τι του σερβίρει η Κίρκη της λογοκρατουμένης Θεολογίας;