Η φωνή ενός Προφήτου -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Ιδιάζουσα πολεμική κατά της Πίστεως παρουσιάζεται στις μέρες μας. Οργανωμένες φωνές διαβάλλουν και προσβάλλουν την Παλαιά Διαθήκη θέλοντας να την βγάλουν και να την αποβάλουν από την ζωή μας, ως δήθεν εβραϊκό βιβλίο. Λόγοι δικαιοσύνης, λοιπόν, επιβάλλουν ν΄ ακούσουμε και μια φωνή αυτού του βιβλίου «εκ των ένδον». Την αφορμή μας δίνει ο προφήτης Ιωνάς, ο έκτος στη σειρά των μικρών προφητών, τον οποίο τιμά και προβάλλει η Εκκλησία μας ως έναν σοφό και θεόπνευστο δάσκαλο. Ως φανατικός Εβραίος ο Ιωνάς είχε τη νοοτροπία του χαϊδεμένου παιδιού του Θεού. Δεν μπορούσε να ανεχθεί το ενδιαφέρον του Θεού για ανθρώπους, που δεν ανήκουν στον περιούσιο λαό του, τον ιουδαϊκό. Γι΄ αυτό αδιαφόρησε για την θεϊκή εντολή να κηρύξει στη πρωτεύουσα της Ασσυρίας Νινευή.

Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας (9ον) μέρος


ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ -- Orthodox Hymns


Τη ΙΒ΄ (12η) Ιουλίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΠΡΟΚΛΟΥ και ΙΛΑΡΙΟΥ.

O Συναξαριστής της ημέρας.
Παρασκευή, 12  Ιουλίου 2019

Πρόκλος και Ιλάριος οι Άγιοι Μάρτυρες ήκμασαν κατά τους χρόνους του βασιλέως Τραϊανού και Μαξίμου ηγεμόνος, εν έτει ρστ΄ (106), κατήγοντο δε εκ της χώρας των Καλλίπων, κειμένης πλησίον της Αγκύρας. Συλληφθείς λοιπόν πρώτος ο Άγιος Πρόκλος και ομολογήσας τον Χριστόν ενώπιον του βασιλέως, παρεδόθη εις τον ηγεμόνα Μάξιμον όπως τιμωρηθή.

Από τον ΚΒ´Λόγον του Αγίου Συμεών του Ν. Θεολόγου:

 «Κλαίω και λυπούμαι υπερβολικά, όταν συλλογιστώ πως έχουμε τέτοιον αφέντη πλουσιόδωρον και φιλάνθρωπον, ο οποίος για μόνη την πίστιν όπου δείχνουμε στα λόγια του και στις υποσχέσεις του με την πράξη, μας χαρίζει τέτοια χαρίσματα, καθώς τα ακούσαμε και τα είδαμε. Κι εμείς ασυλλόγιστα, ωσάν τα άλογα ζώα, προτιμούμε καλύτερα την γη και τα γήϊνα και τα φθαρτά πράγματα, τα οποία ο Πανάγαθος Θεός για την άκρα του ευσπλαγχνία, μας τα δίνει πλουσιοπάροχα για τις ανάγκες του σώματος, ώστε να κυβερνάται από αυτά μετρίως, όσα του είναι αναγκαία για να ζη. Και η ψυχή να μη έχει εμπόδιο, αλλά να φροντίζη και να πολιτεύεται και αυτή καθώς πρέπει και να τρέφεται και αυτή με την νοερά τροφή και με την χάριν του Αγίου Πνεύματος».

Τη ΙΑ΄ (11η) Ιουλίου, μνήμη της Αγίας ισαποστόλου βασιλίσσης ΟΛΓΑΣ της δια του αγίου Βαπτίσματος μετονομασθείσης ΕΛΕΝΗΣ.

Όλγα η αγία αύτη βασίλισσα της Ρωσίας, η δια του αγίου Βαπτίσματος μετονομασθείσα Ελένη κατά το έτος 957 από Χριστού, υπήρξεν, ως λέγει ο Νέστωρ, η Ηώς και το Άστρον της σωτηρίας της Ρωσίας δια τον ακάματον ζήλον αυτής προς εξάπλωσιν του Χριστιανισμού ως και δια την υψηλήν εν γένει θρησκευτικήν και πολιτιστικήν σταδιοδρομίαν αυτής ομοιάζουσαν προς τον βίον του Μεγάλου Κωνσταντίνου.

Άγιος Φιλάρετος της Εκκλησίας των Ρώσων της Διασποράς.

Αὐτὸ τὸ ὁποῖο προηγουμένως ἦταν ἰδίωμα τῶν ξεπεσμένων γυναικῶν, οἱ ὁποῖες, στὴν ἐνάσκησι τοῦ ἐπαισχύντου ἐπαγγέλματός τους ἐνεδύοντο προκλητικὰ γιὰ νὰ προκαλέσουν αἰσθησιακὰ τοὺς ἄνδρες, ἔχει πλέον γίνει ἡ μόδα καὶ κανόνας ἀκόμη καὶ γιὰ σεμνές γυναίκες, οἱ ὁποῖες σὲ πολλὲς περιπτώσεις δὲν λαμβάνουν κἄν ὑπ᾿ ὄψιν τους τὸ νόημα καὶ τὶς συνέπειες αὐτῆς τῆς μόδας ποὺ τὶς ἐσκλάβωσε.῎Αν ἡ ἐλαχιστοποίησις τοῦ μάκρους τοῦ φορέματος ἤ ὁ ἰδιαίτερος τονισμὸς τῶν «γραμμῶν» τοῦ σώματος ἀντιτίθενται πρὸς τὴν σεμνότητα, ἡ ὁποία θὰ πρέπει γενικὰ νὰ στολίζη τὶς Χριστιανὲς γυναῖκες, τότε ἀκόμη πιὸ ἀκατάλληλη εἶναι ἡ ἐμφάνισίς τους μὲ τέτοιου εἴδους ἐνδυμασία στὸν Ναὸ τοῦ Θεοῦ.

Τη ΙΑ΄ (11η) Ιουλίου, ο Άγιος Νέος Οσιομάρτυς ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ, ο μαρτυρήσας εν έτει αωκ΄ (1820) από Χριστού, μαχαίρα τελειούται.

Νεκτάριος ο αληθινός Οσιομάρτυς του Χριστού κατήγετο από μίαν επίσημον κωμόπολιν της Μικράς Ασίας, εν τη επαρχία της Μητροπόλεως Εφέσου κειμένην, καλουμένην Βρύουλλα ή Βουρλά. Ορφανός δε ων πατρός και μόνον την πτωχήν μητέρα του έχων, ήτο την ηλικίαν δεκαεπτά ετών, ότε μη δυνάμενος να πορίζηται τα προς το ζην προσεκολλήθη εις ένα συμπολίτην του Αγαρηνόν, όστις του έδωσε τας καμήλους του να τας υπηρετή, ίνα εκ τούτου κερδίζη την ζωοτροφίαν του και να λαμβάνη και κάποιον μισθόν.

Ἀλλʼ ἐξ ὅλων τῶν εἰδήσεων μία εἴδησις ἀναστάτωσε κυριολεκτικῶς τὴν συνείδησιν τῶν ἀπανταχοῦ πιστῶν τέκνων τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας.

Ποία ἡ εἴδησις; Τὴν ἀντιγράφομεν ὡς ἔχει ἐκ τῆς ἐπικεφαλίδος, ἡ ὁποία ἐτέθη ὑπεράνω μακρᾶς περιγραφῆς τῆς ἐπισκέψεως τοῦ Οἰκουμ. Πατριάρχου εἰς Ἱερουσαλήμ˙ «Ὁ Οἰκουμ. Πατριάρχης εἰσῆλθε γυμνόπους εἰς τὸ τέμενος Ὀμὰρ καὶ ἐκεῖ προσηυχήθη ὑπὲρ τοῦ Χουσεΐν».
Εἰς τὸ τζαμὶ λοιπὸν τοῦ ψευδοπροφήτου Μωάμεθ Πατριάρχης προσευχόμενος; Κύριε ἐλέησον! Ἀλλὰ πρέπει νὰ καῆ τὸ Πηδάλιον, πρέπει νὰ ποδοπατηθοῦν οἱ Κανόνες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι ἀπαγορεύουν ἐπὶ ἀπειλῆ ἀφορισμοῦ τῶν λαϊκῶν καὶ καθαιρέσεως τῶν κληρικῶν τὴν εἴσοδον καὶ τὴν προσευχὴν εἰς κέντρα λατρείας ἀλλοπίστων καὶ αἱρετικῶν. Ἡ Ὀρθοδοξία μετʼ ἀγανακτήσεως καὶ βδελυγμίας ἀποστρέφει τὸ πρόσωπόν της καὶ ἐκ τῆς φανταστικῆς ἀκόμη εἰκόνος κληρικοῦ, ὅστις μὲ γυμνοὺς τοὺς πόδας εἰσέρχεται καὶ προσεύχεται εἰς τζαμὶ τοῦ ψευδοπροφήτου. Τοιοῦτόν τι δὲν ἀναφέρει ἡ αἱματοπότιστος ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν. Ἀναφέρει ἀντιθέτως ἱερεῖς καὶ ἐπισκόπους καὶ πατριάρχας ἀλλὰ καὶ ἀπλοὺς χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι ἐπροτίμησαν μαρτυρικὸν θάνατον ἤ νὰ εἰσέλθουν καὶ νὰ συμπροσευχηθοῦν μετὰ τῶν Τούρκων εἰς τζαμί. 

(«Χριστιανική Σπίθα» αρ. φύλ. 223)

Τη ΙΑ΄ (11η) Ιουλίου, ο Άγιος Νέος Οσιομάρτυς ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ο μαρτυρήσας εν Ελβασανίω της Αλβανίας κατά το έτος 1722 ξίφει τελειούται.

Νικόδημος ο αοίδιμος ούτος νέος Oσιομάρτυς κατήγετο από το Ελβασάν, κώμην της Αλβανίας, γεννηθείς από γονείς ευσεβείς· ελθών δε εις ηλικίαν, έλαβε γυναίκα και απέκτησε τέκνα. Συναναστρεφόμενος δε με τους Αγαρηνούς και παρακινούμενος από αυτούς, εδελεάσθη και ηρνήθη φευ! την πίστιν του Χριστού· μετά ταύτα τόσον αφωσιώθη εις την θρησκείαν των Αγαρηνών, ώστε βιαίως ετούρκευσε και τα τέκνα του, εκτός ενός, το οποίον έλαβον κρυφίως μερικοί Χριστιανοί και το έστειλαν εις το Άγιον Όρος·

Με γνώση ότι πλησιάζει το τέλος μου, αυτό πιστεύω και ομολογώ:

Διακοπή μνημοσύνου
«Καιρός τω παντί πράγματι» (Εκκλη.3: 1).
Και νυν, καιρός θρήνου, καιρός ομολογίας, καιρός αποφάσεως σωτηρίας.
«Συντετέλεσται» (1 Βασ. 20: 33) ήδη η πτώσις εν τη πίστει του Πατριάρχου Βαρθολομαίου και τω συν αυτώ Πατριαρχών Αντιοχείας, Αλεξανδρείας, Σερβίας, Ρωσίας, Ιεροσολύμων, Ρουμανίας, Βουλγαρίας Γεωργίας, Αρχιεπισκόπων, Επισκόπων, Αγιορειτών και των κοινωνούντων αυτοίς κληρικών και λαϊκών. Κλαύσατε και αναγγείλατε: Πέπτωκε Βαρθολομαίος και οι συν αυτώ, και διαθέσει και φρονήματι και λόγω και πράξει. Ηθέτησαν, οι δυστυχείς και θεοπαράδοτα δόγματα και θείους νόμους και αγίους Πατέρας και ιεράν Παράδοσιν και Ορθόδοξον Εκκλησίαν, και γενικώς την πίστιν της Ορθοδοξίας. Ωμολόγησαν την μετά της παπικής αιρέσεως ένωσιν και την εν τη Οικουμενιστική παναιρέσει του Π.Σ.Ε. τοιαύτην, «δημοσία… γυμνή τη κεφαλή επ΄ Εκκλησίας» (ΙΕ΄ Κανών ΑΒ Συνόδου), και παραμένουν γηθοσύνως αμετανόητοι.  Καιρός του ποιήσαι το θέλημα Κυρίου, ως τούτο ορίζεται δια του ΛΑ΄ Κανόνος των Αγίων Αποστόλων και του ΙΕ΄ Κανόνος της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, περί χωρισμού και διακοπής του μνημοσύνου του πεπτωκότος Επισκόπου.
«Σώζων σώζε την σεαυτού ψυχήν», είναι και νυν η φωνή του ουρανού προς πάντα Ορθόδοξον (Γεν. 19:17).

Έλλειμμα Ορθοδοξίας – του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη, Ομ. Καθηγητού Πανεπιστημίου Αθηνών

Οι εραστές της ενώσεως της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τον Παπισμό, είναι βιωματικά αποξενωμένοι από το σώμα της Εκκλησίας του Χριστού! Έχουν έλλειμμα Ορθοδοξίας! Έλλειμμα ορθόδοξης βιωτής! Όντως, το έλλειμμα ορθοδόξου βιωτής, αποτελεί βασικό προσόν ενώσεως, κάποιων χριστιανών, με τον Παπισμό! Σ’ αυτούς στηρίζεται ο Πάπας, για να επιτύχει τους σκοπούς του! Αλλά ζει Κύριος! Η προδοσία δεν θα περάσει!

Τη ΙΑ΄ (11η) Ιουλίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΚΙΝΔΕΟΥ του Πρεσβυτέρου.

Κινδέος ο Άγιος Μάρτυς κατήγετο εκ κώμης ονομαζομένης Ταλμενίας Σίδης της Παμφυλίας, κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού, εν έτει 290μ.Χ. καταγόμενος εκ προγόνων από τα Ουμάναδα· οδηγηθείς δε εις τον ηγεμόνα Στρατόνικον, ωμολόγησε παρρησία τον Χριστόν. Διο εκάρφωσαν εις τους πόδας του σιδηρά υποδήματα και ηνάγκασαν αυτόν να τρέξη κατά το μέρος της Ιεράς λεγομένης Πύλης. Εκεί απήντησαν άνθρωπον, όστις εβάσταζε φορτίον ξύλων· επειδή δε οι Έλληνες ήθελον να αρπάσωσι τα ξύλα, ίνα κατακαύσωσι τον Μάρτυρα, ο Άγιος έδωκεν εις τον άνθρωπον εκείνον τριάκοντα νομίσματα δια την τιμήν των ξύλων.

Τα έθνη πρέπει να θέσουν τέρμα στον πόλεμό τους κατά της ιστορίας τους -- του Στέλιου Παπαθεμελή*

Στα αρνητικά των εκλογών της Κυριακής υπολογίζεται το γεγονός ότι τα εθνικά θέματα δεν μέτρησαν στο βαθμό της αξίας τους στο τελικό αποτέλεσμα. Είναι ολοφάνερες οι ευθύνες γι’αυτό του μέσου Έλληνα ψηφοφόρου. Έτσι εξηγείται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ηττήθη μεν, αλλά δεν ξεριζώθηκε … σύρριζα και ο κ. Τσίπρας είναι αρχηγός Αξιωματικής αντιπολίτευσης με 32% ποσοστό δόξης λαμπρόν. Το deal των Πρεσπών δυστυχώς «στεφανώνει» τον κ. Τσίπρα και «κυνηγά» τον κ. Μητσοτάκη μήπως και το υποτιμήσει και δεν το «σεβασθεί». Εφ’ώ και ο εκπρόσωπος της Μέρκελ Στέφεν Ζαϊμπερτ συγχαίρει τον νικητή, αλλά περισσεύουν οι έπαινοι της καγκελαρίου προς τον ηττημένο «για τη συνεργασία τους πάντα σε μια σχέση εμπιστοσύνης και αλληλοκατανόησης»! Με υπόδειξη προς τη Ν.Δ. ότι «το Βερολίνο ελπίζει πως η νέα κυβέρνηση θα τηρήσει την συμφωνία των Πρεσπών»!!!