Η ταπείνωσις του Οσίου Μωυσέως του Αιθίοπος

Ακούοντας ο ευσεβής Έπαρχος της Αλεξανδρείας την καλή φήμη του Αββά Μωϋσέως του Αιθίοπος, ανέβηκε κάποτε στη σκήτη να τον γνωρίση απο κοντά. Σαν το έμαθε όμως εκείνος, έφυγε κρυφά από την καλύβα του και πήγε κατά το έλος. Στο δρόμο συνάντησε τον άρχοντα και την ακολουθία του, που έτυχε να περνάνε από κει. Οι ξένοι, που δεν τον γνώριζαν, τον σταμάτησαν και τον ερώτησαν να τους δείξη την καλύβα του Αββά Μωϋσέως. 

- Τί γυρεύετε απ’ αυτόν; έκανε μ’ αποστροφή ο Γέροντας. Αυτός είναι άνθρωπος μωρός. 
Ο άρχοντας λυπήθηκε που είχε κάνει άδικα τόσο κόπο. Όταν έφτασε στην εκκλησία της σκήτης, είπε στους κληρικούς:
 
- Κάτω στην πόλι λένε τόσα καλά για τον Αββά Μωϋσή, γι’ αυτό ξεκίνησα να τον συναντήσω. Μα πριν από λίγο συναντήθηκα μ’ ένα Καλόγερο κι έμαθα από λόγου του πως πρόκειται για ανόητο άνθρωπο.
 
- Τί άνθρωπος ήταν αυτός; Ρώτησαν αγανακτισμένοι οι κληρικοί, που τόλμησε να μιλήση έτσι για τον Άγιο.
 
- Ένας μελαμψός Καλόγερος, πολύ ψηλός, με τριμμένα ρούχα.
 
Οι κληρικοί γέλασαν με την καρδιά τους.
 
- Αμ αυτός είναι ο Αββάς Μωϋσής.
 
Ο άρχοντας θαύμασε την ταπεινοσύνη του Γέροντος και γύρισε στην πόλι ωφελημένος.
 

Ένας νεοταξικός Μητροπολίτης --- του ιατρού Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Αντιγράφω από τήν δημοσιογραφική είδηση τής εφημερίδας : 

"Η κίνηση του αυτή (σ.σ. Μητροπολίτη Δαμασκηνού Αιτωλίας/Ακαρνανίας)  θεωρείται υψηλού συμβολισμού, μιας και ο 47χρονος ιεράρχης με αυτόν τον τρόπο θέλησε να σπάσει ένα «ταμπού» που εντοπίζεται και σε μερίδα της Εκκλησίας."

Η κίνηση αυτή τού αναφερομένου Μητροπολίτη συντάσσεται πλήρως μέ τό νεοταξικό αφήγημα τής παγκόσμιας διακυβέρνησης. Η νέα αυτοκρατορία είναι παρούσα ! Όποιος δέν συντονίζεται, νά επιστρέψει τά δανεικά που χρωστά. Βλέπε Μνημόνια.

Ο Μητροπολίτης θά είναι προφανώς καί υπέρ τού υποχρεωτικού εμβολιασμού πάντων τών ιθαγενών στή χώρα του.

ΙΓ’ ΛΟΥΚΑ --- ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

Ἡ ζωή τοῦ χριστιανοῦ εἶναι ζωή ὑπέρ φύσιν καί ἔννοιαν. Ἀγαθός ὁ Θεός, ἀγαθά κατά χάριν τά δημιουργήματα. Τό πλάσμα Του, ὁ ἄνθρωπος, ὅταν μοιράζεται τά πλούσια ἀγαθά τοῦ Θεοῦ μέ τούς ἄλλους, ἔχει χαρά καί εἰρήνη. Σύ νεανίσκε, ἀρνεῖσαι νά ὁμοιάσεις στόν Θεό καί Πλάστη σου καί ἐμπιστεύεσαι τά πλούτη; Μάθε ὅτι αὐτά δημιουργοῦν μπέρδεμα στήν καρδιά καί σύγχυση στή διάνοια. Συνεπῶς, ἤ θά προσφωνεῖς τόν Θεάνθρωπον Ἰησοῦν, Ἀγαθόν, Κύριον, Υἱόν τοῦ Θεοῦ καί θά τό πιστεύεις ἀπόλυτα ἤ θά ἀκούεις ἀπό τά χείλη τοῦ Μεσσία, ὅτι δέν δέχεται φιλοφρονήσεις καί ψευτοευγένειες γιατί «Ἀγαθός εἶναι μόνον ὁ Θεός καί ὅν ἀπέστειλεν Σωτῆρα στόν κόσμον, Ἰησοῦν Χριστόν». Ἡ ἀληθινή πίστις στόν Θεάνθρωπον Μεσσίαν, πιστοποιεῖται, ὅταν γιά τήν ἀγάπη Του, ξεχνᾶμε τόν ἑαυτό μας καί ἐμπιστευόμαστε τό θέλημά Του καί ἀμέσως ἐμπειρικά ἀντιλαμβανόμαστε ὅτι ὁ Θεός μᾶς θυμᾶται, μᾶς προστατεύει, διότι ἡ ζωή περνάει μέσα ἀπό τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ. «Τοῦτο  γάρ ἐστι θέλημα τοῦ Θεοῦ,ὁ ἁγιασμός ὑμῶν»[1], «γίνου πιστός ἄχρι θανάτου καί δώσω σοι τόν στέφανον τῆς ζωῆς».[2]