ΥΠΑΚΟΗ ΚΑΙ ΘΥΣΙΑΙ (Α΄ Βασ. 15, 22) -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Εἶναι μιά ἱστορία σκληρή ὅσο και ἀποκαλυπτική: Ὁ Κύριος μήνυσε μέ τόν προφήτη του Σαμουήλ στον βασιλιά Σαούλ νά πάει νά πατάξει τούς ἐχθρούς Ἀμαληκῖτες καί νά ἐξολοθρεύσει τούς πάντες καί τά πάντα τῆς χώρας τους. Τίποτε να μή κρατήσει καί κανέναν νά μή λυπηθεῖ, ἀπό ἄνδρα μέχρι γυναῖκα και ἀπό νήπιο μέχρι βρέφος καί ἀπό μοσχάρι μέχρι πρόβατο καί ἀπό καμήλα μέχρι ὄνο (Α΄ Βασ. 15,3). Ὁ Σαούλ ὅμως θέλησε νά φανεῖ σπλαγχνικώτερος ἀπό τόν Γιαχβέ καί καλύτερος ἀπό ὅ,τι ἐκεῖνος ἤθελε.

Οικουμενισμός: Το βδέλυγμα της ερημώσεως

Άραγε υπάρχει λύση;

Η Ορθοδοξία μας διελύθη υπό αναξίων ποιμένων ! 

Η Πατρίδα μας κατεποντίσθη υπό αναξίων ηγετών !
Το Έθνος μας διεφθάρη υπό της δικής μας αδιαφορίας και ευδαιμονισμού !
Τι άλλο μένει να πάθουμε από της απομακρύνσεώς μας εκ του Θεού και της γλυκυτάτης μας Ορθοδοξίας ? 
Ο Θεός ελέησον και σώσουν ημάς τους παραπεσόντας και αιχμαλώτους των παθών και των αναξίων ηγετών μας !
-----------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Δυστυχῶς, ἔτσι εἶναι, «καθὼς γέγραπται ὅτι οὐκ ἔστι δίκαιος οὐδὲ εἷς, οὐκ ἔστιν ὁ συνιῶν, οὐκ ἔστιν ὁ ἐκζητῶν τὸν Θεὸν· πάντες ἐξέκλιναν, ἃμα ἠχρειώθησαν· οὐκ ἔστι ποιῶν χρηστὸτητα, οὐκ ἔστιν ἕως ἑνὸς. τάφος ἀνεωγμένος ὁ λάρυγξ αὐτῶν, ταῖς γλώσσαις αὐτῶν ἐδολιοῦσαν, ἰὸς ἀσπίδων ὑπὸ τὰ χείλη αὐτῶν· ᾧν τὸ στὸμα ἀράς καὶ πικρίας γέμει· ὀξεῖς οἱ πὸδες αὐτῶν ἐκχέαι αἷμα, σύντριμμα καὶ ταλαιπωρία ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτῶν, καὶ ὁδὸν εἰρήνης οὐκ ἔγνωσαν. οὐκ ἔστι φὸβος Θεοῦ ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν»(Ρωμ. 3:10-18).

----------------------------------
xristianorthodoxipisti.blogspot.gr είπε...

Δυστυχώς την Ορθοδοξία τήν έχει κάνει κάθε ένας στά μέτρα του, σύμφωνα με τήν γνώμη του και το που ανήκει -εκκλησιαστικά - φιλολογία φιλολογία, επίδειξη - θεολογικών - γνώσεων και επιχειρημάτων με ένα και μόνο σκοπό να πείσει τούς άλλους ότι ΑΥΤΟΣ έχει δίκαιο, δικαιολογεί τήν όποια θέση της ομάδας ( εκκλησίας ) που ανήκει για ό,τι έκανε ή δεν έκανε στο παρελθόν , βρίζοντας και ειρωνευόμενος όλους τους άλλους, ενώ μία είναι η ουσία το 1924 η ορθόδοξος Ελληνική Εκκλησία δέχθηκε το πιό ύπουλο και σοβαρό πλήγμα μετά το σχίσμα τών παπικών με ότι αυτό συνεπάγεται για την αποστολική διαδοχή και ιεροσύνη τών κληρικών της!! Το 1924 ακολούθησε το 1948 και από εκεί και μετά ο κατήφορος δέν έχει τέλος. Όσο για τις σλαβικές και άλλες εκκλησίας είχαν προ πολλού 1924 πληγεί με προτεσταντικές και οικουμενιστικές θεωρίες και πράξεις. ΤΩΡΑ ΖΟΥΜΕ ΜΑΛΛΟΝ ΣΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ της ανθρώπινης ιστορίας όπως τήν γνωρίζουμε, ίσως είναι η ευκαιρία να κάνουμε τήν αυτοκριτική μας και να παρακαλέσουμε τον Θεό μετά δακρύων να μας φωτίσει.

Συμπαθείτε τον Τσιόδρα; Δείτε ποιός πραγματικά είναι σε συνέντευξή του. -- (Ευχαριστούμε τον αδελφό μας Σπύρο για την βοήθειά του)

Χωρίς σχόλια .... Καθίστε πρώτα καλού-κακού!

-----------------------

Marinos Ritsoudis είπε...

Έτσι δουλεύει το σύστημα. Ψάχνει και βρίσκει προσκυνητές του, με συμπαθητικές φυσιογνωμίες, για να έλκουν την συμπάθεια τού λαού.
Το ζήτημα είναι πως σήμερα για να γίνει κάποιος, Στρατηγός τού συστήματος, έχει δοκιμαστεί σε βάθος χρόνου, πολύπλευρα και έχει αποδειχτεί άξιο φερέφωνο, ακριβής μαριονέτα.
Ο συνδυασμός της ψαλτικής, της πολυτεκνίας και του απόφοιτου Χάρβαρντ, είναι η τέλεια προσωποποίηση τής συμπάθειας τού τηλεορασάκια Έλληνα καναπεδάτου.
Η σφαγή στο γόνατο ουδέποτε άλλοτε είχε τόσους υποστηρικτές, καί τόση επιτυχία.
---------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἄν δέν εἶσαι τέτοιος, δηλαδή μαριονέττα τοῦ συστήματος, δέν πᾶς «μπροστά» κοινωνικῶς, δηλαδή κατά Διαβόλου! Διό καί γεμίσαμε ἀπό ψευδο-πατριάρχας, ψευδο-επισκόπους, ψευδο-πρωθυπουργούς, ψευδο-αρχηγούς «ἀντιπολιτεύσεως» (διάβαζε «ἀρχιθεατρίνους»), ψευδο-δικαστάς, ψευδο-καθηγητάς κ.ἄ.
-----------------------------
Σταύρος Τ. είπε...

Eδώ τα αντίθετα που μας λέγανε Σεπτέμβριο 2019 κι Ιανουάριο 2020
Επίσης τι λέει ένας (αντιθέτως) σοβαρός ιατροδικαστής
https://www.youtube.com/watch?v=iLOtWHDsCg4&feature=emb_title

ΠΕΡΙ ΜΑΡΘΑΣ ΚΑΙ ΜΑΡΙΑΣ

Συνεζητήθη τελευταίος μεταξύ θεολόγων και θεολογούντων το ζήτημα της Μάρθας και της Μαρίας, δηλαδή της πρακτικής και θεωρητικής ζωής. Ποία είναι πλέον ευάρεστος εις τον Θεόν. Είναι γνωστή η ευαγγελική ιστορία. Όταν ο Κύριος Ιησούς περιήρχετο τας κώμας διδάσκων, εισήλθεν εις το εν Βηθανία σπίτι του Λαζάρου. Αι αδελφαί υπεδέχθησαν τον θείον Διδάσκαλον με χαράν. Και η μεν Μάρθα μετουσίωσε τον ενθουσιασμόν της, εις την φροντίδα της τιμητικωτέρας και πλουσιωτέρας φιλοξενίας· η δε Μαρία, έκθαμβος από την ακτινοβολίαν του την θείαν, «καθίσασα παρά τους πόδας του Ιησού ήκουε των λόγων αυτού». Η Μάρθα «περισπωμένη περί πολλήν διακονίαν» απετάθη προς τον Κύριον· «Κύριε, ου μέλει σοι ότι η αδελφή μου μόνην με κατέλιπε διακονείν;» Σύστησέ της να με βοηθήση. Τότε ο Κύριος απεκρίθη το μνημειώδες: «Μάρθα, Μάρθα, μεριμνάς και τυρβάζη περί πολλά· ενός δε εστι χρεία. Μαρία δε την αγαθήν μερίδα εξελέξατο, ήτις ουκ αφαιρεθήσεται απ’ αυτής…» (Λουκ. ι: 41-42). 

Κανόνας Ακάθιστου Ύμνου

Τη Δ΄ (4η) Απριλίου, ο Όσιος Πατήρ ημών ΠΛΑΤΩΝ, Ηγούμενος της Μονής Σακκουδεών, εν ειρήνη τελειούται.

Πλάτων ο Όσιος Πατήρ ημών εγεννήθη εις την Κωνσταντινούπολιν κατά το έτος ψλβ΄ (732) εκ γονέων ευγενών και πλουσίων, Στεργίου και Ευφημίας ονομαζομένων. Κατά την εποχήν εκείνην εβασίλευεν ο θηριώνυμος και θηριόγνωμος Λέων Γ΄ ο Ίσαυρος (717 – 741), επί των ημερών του οποίου οι γονείς του Οσίου απήλαυον μεγάλης τιμής και εκτιμήσεως. Υπό τοιούτων γονέων γεννηθείς ο Όσιος έτυχε και της αναλόγου παιδεύσεως, δια τούτο και λίαν ενωρίς εγένετο νοτάριος βασιλικός, γραμματεύς δηλαδή του βασιλέως, όστις τότε ήτο ο υιός του Λέοντος Γ΄ του Ισαύρου Κωνσταντίνος Ε΄ ο Κοπρώνυμος (741 – 775).

Οσίου Νείλου «Περί προσευχής»

Πολλές φορές στην προσευχή μου ζήτησα να γίνει αυτό, που εγώ νόμιζα καλό. Και επέμεινα στο αίτημα εκβιάζοντας ασυλλόγιστα το θέλημα του Θεού μη αναθέτοντας σ’ αυτόν να οικονομήσει ό,τι Eκείνος ξέρει για συμφέρον μου. Και όμως, όταν έλαβα ό,τι ζητούσα δυσανασχέτησα πολύ, επειδή δεν ζήτησα να γίνει μάλλον το θέλημα του Θεού. Δεν ανταποκρίθηκε δηλαδή στις προσδοκίες μου ό,τι του ζήτησα.

«Κορωνοϊός… Μια απειλή ή μια σπουδαία ευκαιρία συνάντησης με τον Θεό;» -- Του Δρ Ιωάννη Φύκαρη Επίκ. Καθηγητή Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Ο λοιμός του κορωνοϊού δημιούργησε και θα δημιουργήσει σειρά αλλεπάλληλων και αλληλοδιάδοχων εξελίξεων. Πολλοί δε είναι αυτοί, που ισχυρίζονται ότι, την επόμενη ημέρα, της πολυπόθητης από όλους, λήξης της φοβικής τρομοκρατικότητας του λοιμού όλα στον κόσμο θα είναι διαφορετικά.

Ωστόσο, τώρα είναι αναγκαίο- και δικαίως- να ληφθούν μέτρα ή και αντίμετρα. Πρέπει να προστατευθεί ο άνθρωπος, πρωτίστως και, δευτερευόντως ή παραλλήλως, η φύση και ο πλανήτης.

Ένα από αυτά τα μέτρα κρίθηκε ότι έπρεπε να είναι η παντελής άρση της λειτουργικότητας των ναών και η μη  προσέλευση πιστών. Καμία εναλλακτική δεν συζητήθηκε. Κανένας αντίλογος δεν ελήφθη σοβαρά υπόψη.

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος : «Θεία Κοινωνία και μεταδοτικές ασθένειες...»

https://www.youtube.com/watch?v=C4gxRZYgpRY

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου με θέμα:  «ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ…»[Ομιλία πρώτη]

[έκτακτη ομιλία που εκφωνήθηκε στις 28-2-1988 εξ αφορμής ερωτήσεως του βουλευτού Β. Αγοράστη προς τους Υπουργούς Παιδείας και Υγείας σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο παρέχεται η Θεία Κοινωνία] 

Την αφορμή, αγαπητοί μου, του παρόντος θέματος μας έδωσε μία πρόταση ενός βουλευτού, που έκανε στη Βουλή και που αναφέρεται στο θέμα του τρόπου της μεταδόσεως της Θείας Ευχαριστίας, της Θείας Κοινωνίας. Και ότι ο τρόπος αυτός εγκυμονεί κινδύνους της υγείας του λαού. 

Ακάθιστος Ύμνος

Εις τα ζητήματα της πίστεως δεν χωρούν ανθρώπινοι συναισθηματισμοί

Αείποτε η Εκκλησία του Χριστού «δια τους λόγους των χειλέων Του εφύλαξεν οδούς σκληράς». Μέσος όρος δεν υπάρχει. Ή πιστεύομεν ή δεν πιστεύομεν. Ή ο από δέκα αιώνων Καθολικισμός περιέπεσεν εις αιρέσεις, οπότε πρέπει να τας αποβάλη και κατόπιν να έλθη προς ένωσιν Δογματικήν και Εκκλησιαστικήν ή δεν έχει αιρέσεις οπότε η Εκκλησία μας πλανάται επί δέκα αιώνας. Και όχι μόνον δέκα αιώνας, αλλά πλανάται μεθ' όλων των Οικουμενικών Συνόδων και των αγίων Πατέρων, και τα πάντα γίνονται άνω κάτω. Και κατά συνέπειαν πρέπει να διορθώσωμεν Ιερούς Κανόνας, να συμπληρώσωμεν το Σύμβολον της Πίστεως, να διασκευάσωμεν τα λειτουργικά μας βιβλία, να χρίσωμεν με ασβέστη τους τοιχογραφημένους αγίους Πατέρας μας και να καύσωμεν τας φορητάς εικόνας των, αφού επλανήθησαν και πλανούν και ημάς τόσους αιώνας   Πρέπει να παύσωμεν του λοιπού να λέγωμεν εις τας προσευχάς  μας «δι' ευχών των αγίων Πατέρων ημών». Πρέπει να κλαύσωμεν δια τα πλήθη των Ομολογητών, που εμαρτύρησαν ματαίως και προ του σχίσματος και μετά το σχίσμα. Και πρέπει να σβήσωμεν πλέον και την ιεράν κανδήλαν, που καίει ακοίμητα εις την είσοδον του Ναού του Πρωτάτου, επάνω εις τα άγια λείψανα των Αγιορειτών Πατέρων, που εμαρτύρησαν από τους Ενωτικούς του 13ου αιώνος, διότι δεν εδέχθησαν το μνημόσυνον του Πάπα. Εάν δεν είναι αιρετική η παπική Εκκλησία, τότε τα θαύματα των αγίων Ομολογητών της Ορθοδοξίας είναι δαιμονικαί απάται. Εάν δεν είναι οι Λατίνοι αιρετικοί, πρέπει να καύσωμεν όλους τους αντιλατινικούς λόγους του Μ. Φωτίου, του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, Καβάσιλα, Ιωσήφ Βρυεννίου, Αγίου Μάρκου του Ευγενικού, Γενναδίου του Σχολαρίου και τόσων ιερωτάτων θεολόγων μέχρι του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, ως και τας Συνοδικάς αποφάσεις. Τότε τι χρειάζονται το «Πηδάλιον», το «Ωρολόγιον», το «Τριώδιον»; Να τα ρίψωμεν εις το πυρ και να ομολογήσωμεν ότι επλανήθημεν!

π. Θεόδωρος Ζήσης: Είμαστε όλοι υπεύθυνοι. Δέν είναι μόνον υπεύθυνος ο Πατριάρχης.

Αφού οι Επίσκοποι μνημονεύουν τόν Πατριάρχη καί επομένως υπόκεινται καί αυτοί στόν κανόνα: “ο κοινωνών ακοινωνήτω, ακοινώνητος έσται”· καί εγώ μνημονεύω τόν Επίσκοπό μου, ο οποίος μνημονεύει τόν Πατριάρχη, ο οποίος κοινωνεί μέ τόν Πάπα· καί εσείς οι λαϊκοί έρχεστε από μένα, ο οποίος μνημονεύω τόν Επίσκοπο καί κοινωνάτε καί μέ αποδέχεστε. Επομένως, μία σειρά –αυτή η σειρά τού παραπτώματος πού αρχίζει από τόν Πατριάρχη, αρχίζει σιγά-σιγά σάν συγκοινωνούν δοχείον, νά φθάνει σάν ευθύνη μέχρις εμάς!                                       

Αλλά ποιός από τόν κόσμο τά ξέρει αυτά; Οι περισσότεροι από τούς λαϊκούς, θά πούν: “Μά, αφού τό κάνει ο Πατριάρχης, αφού τό κάνει ο Πάπας, τί φταίω εγώ;”. Φταίς κι εσύ!  Δέν δικαιολογείται η  άγνοια...                                                                                                                                      
Είμαστε όλοι υπεύθυνοι. Δέν είναι μόνον υπεύθυνος ο Πατριάρχης. Δέν είναι μόνον υπεύθυνος ο Επίσκοπος ο οποίος σιωπά καί η οποία σιωπή είναι τρίτο είδος αθεϊας. Είμαστε υπεύθυνοι καί εμείς οι Πρεσβύτεροι καί μαζί μέ εμάς, είστε καί σείς οι λαϊκοί, πού έρχεστε μαζί μέ μάς καί δέν μάς λέτε:  “Φεύγουμε εμείς”.

ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙ - παπα-Παύλος Καλλίκας

 ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙ (στην Εκκλησία του χωριού μου) για τους εξής λόγους:

1. γιατί είμαι παπάς,

2. γιατί Εφημερεύω για όλους τους Ενορίτες μου,

3. γιατί είμαι παντός καιρού και παντός <ιού,

4. γιατί δεν έχω μάθει να αφήνω την σκοπιά μου,

5. γιατί δεν έχει βρεθεί ακόμη ο λαϊκός που θα μου βγάλει το πετραχήλι,

6. γιατί δεν έχει βρεθεί ο νόμος που θα κανονίσει πότε και με ποιους θα λειτουργώ,

7. γιατί θέλω να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου και με αυτά που κηρύττω και πρεσβεύω,

8. γιατί δεν μου αρέσει να απαρνούμαι, έστω και προσωρινά(;), την βασική ποιμαντική μου ευθύνη,

9. γιατί δεν θέλω να στραγγαλίζω, για χάρη τους, την ιερατική μου συνείδηση,

10. γιατί δεν μου αρέσει να κρύβομαι σε ένα "δημοκρατικό" και "αντιρατσιστικό" κράτος.

11. γιατί προτιμώ να δώσω απολογία εδώ, σε ανθρώπους, και όχι στην άλλη ζωή.

12. γιατί μου αρέσει το « ὀργίζεσθε καί μή ἁμαρτάνετε».

(«Καί ὀφείλει νά τόν μεταχειρίζεται ὁ καθείς (τον θυμό) ἐναντίον τῶν δαιμόνων, ἀνθρώπων αἱρετικῶν, καί παντός κωλύοντος ἀπό τήν ὁδόν τοῦ Θεοῦ» Ὅσιος Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής)
--------------------------------------
πατήρ Iλαριων είπε...
Η απορία μου είναι, δε διάβασαν αυτοί οι θεολόγοι και οι αρχιερείς Παλαιά Διαθήκη και δε κατάλαβαν ότι η ιστορία του Εβραϊκού λαού είναι η ιστορία και του Xριστιανισμού; Όταν οι Εβραίοι απομακρύνονταν από το Θεό και συμπορεύονταν με τα έθνη τα ειδωλολατικά, είχαν ασθένειες, θανάτους και υποδουλώνονταν στους εχθρούς τους, μέχρι και τα Iερά και τα Oσια τους και η Κιβωτός του Μαρτυρίου έπεσε στα χέρια των εχθρών τους. Και όταν ενθυμούνταν τοv Θεό και μετανοούσαν, ερχόταν η ηρεμία, η ησυχία και η γαλήνη στα σπίτια τους. Αντί να κηρύξουν μετάνοια ταπείνωση και αποχή από την αμαρτωλή ζωή, αντί να καταφύγουν στοv Κύριο με παρακλήσεις και δεήσεις προς τον δυνάμενο να μας σώσει από την ασθένεια, απαγορεύουν τη θεία λειτουργία και τις ακουλουθίες της Εκκλησίας, καταργούν τα όπλα πού μπορούν να πολεμήσουν κάθε κακό!
Η απιστία και η αποστασία στο αποκορύφωμά της!

-------------------------------------------
Β τ λ είπε...

Εσύ θα είσαι εκεί γιατί στο επιτρέπει η κ. Νικολέτα, αλλά με τις πόρτες κλειδωμένες. Ο Επίσκοπός σου τα μάζεψε μπροστά στην αστυνομία. Το ίδιο θα κάνεις και εσύ (αν ανήξεις τις πόρτες). Τις εκκλησίες τις έκλεισε ο Θεός γιατί δεν σας ανέχεται άλλο να μνημονεύεται αιρετικούς.
--------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Σεβαστέ μοι π. Παῦλε, δέν σᾶς γνωρίζω, ἀλλ' ἀπό τό ὡς ἄνω ὡραιότατον κείμενον πού ἐγράψατε ἀντιλαμβάνομαι ὅτι, κατά τίς ἅγιες ἡμέρες πού ἔρχονται, θά λειτουργήσετε ὅπως καί κατά τά προηγούμενα ἔτη, ἀγνοώντας τίς ἀντισυνταγματικές ἀπαγορεύσεις τῶν ἐχθρῶν τοῦ Χριστοῦ, δηλαδή θά πολιτευθῆτε μέ ὁμολογιακόν καί μαρτυρικόν πνεῦμα, ὅπερ σπανίζει στίς ἡμέρες μας. Ἄν εἶναι ὄντως ἔτσι τά πράγματα, τότε σᾶς θαυμάζω. Ἐπιτρέψατέ μοι, ὡστόσον, νά ἐκφράσω μίαν ἀπορίαν: Μέ τοιαύτην ὁμολογιακήν διάθεσιν, πῶς δέν ἔχετε ἀποτειχισθῆ ἀπό τούς Οἰκουμενιστάς καί τούς ἐν γνώσει κοινωνοῦντας μετ' αὐτῶν, οἱ ὁποῖοι ἔτσι καθίστανται «ἐχθροί τοῦ Θεοῦ», κατά τόν Ἅγιον Θεόδωρον τόν Στουδίτην;