ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΝ -- Αθωνικά άνθη

Ξενιτευμένος ορθόδοξος χριστιανός, με άγχος στην ψυχήν, επανήλθε στην πατρώαν γην της Ελλάδος, ύστερα από δεκαετή παραμονήν εις την Δύσιν, όπου εσπούδαζε φιλοσοφίαν. Του συνέστησαν κάποιον μοναχόν—Γέροντα ασκητήν του Αγίου Όρους δια να εύρη λύσιν εις τα προβλήματά του, που δεν του την έδιδε η φιλοσοφία. Με τον φιλόσοφον αυτόν συνηντήθην εις το ασκητήριον του Γέροντος αυτού μετά τας αγίας εορτάς της θεοφανείας εν ανθρώποις. Ο ασκητής ήτο παλαιός φίλος, τιμώμενος δια την αγιότητα του βίου του και την ένθεον σοφίαν του. Καταγράφω και παραδίδω τον διάλογον πιστώς, όπως τον απετύπωσα σε σημειώσεις και όπως διεξήχθη μέσα στην βαθείαν σιωπήν της ερήμου του Άθω, σε δύο διαστήματα, την νύκτα και την αυγήν, με το φως της κανδήλας μόνον. 

π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΓΓΕΛΑΚΑΚΗΣ - ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΤΙΣ ΤΕΛΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ


Ο συμβιβασμός γίνεται σιγά-σιγά.

Μόνον τυφλοί πνευματικά δεν μπορούν να αντιληφθούν τον κατήφορο της εποχής μας και την επικίνδυνη πτώση της ηθικής στάθμης της κοινωνίας μας. Με λίγη σοβαρή σκέψη, με μια ματιά στο οδηγητικό φως του Ευαγγελίου βεβαιώνεται κάθε καλόπιστος και καλοπροαίρετος για του λόγου το ασφαλές.
Και να, μερικά πρόχειρα παραδείγματα ενδεικτικά της ηθικής καταπτώσεως «του αιώνος τούτου» των ημερών μας, που υπάρχει κίνδυνος να επηρεάσουν όλους μας, αν δεν προσέξουμε. Κίνδυνος να συσχηματιστούμε χωρίς να το αντιληφθούμε.Πάντοτε υπήρχε το κακό και γινόταν το κακό, όμως στιγματιζόταν ως παράνομο και αντίθετο με την κοινωνική τάξη. Σήμερα πολλές μορφές του κακού έπαψαν να θεωρούνται παράνομες. Διαπράττονται με κάλυψη νομιμότητας και επικροτούνται και δημοσίως.

Κάθε Πέμπτη ο Παρακλητικός Κανόνας του ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ


Τη ΙΓ΄ (13Η) Φεβρουαρίου, μνήμη των Αγίων Αποστόλων και Μαρτύρων ΑΚΥΛΑ και ΠΡΙΣΚΙΛΛΗΣ.

Ακύλας και Πρίσκιλλα οι ένδοξοι  Απόστολοι και Μάρτυρες του Χριστού κατήγοντο εκ του Πόντου της Μικράς Ασίας, ήσαν δε Ιουδαίοι το γένος, κατά δε την τέχνην σκηνοποιοί, ήτοι κατεσκεύαζον σκηνάς δια δερμάτων, ζώντες κατά τους χρόνους του βασιλέως Κλαυδίου, του βασιλεύσαντος κατά τα έτη μα΄ -  νδ΄ (41-54). Αναχωρήσαντες δε από την πατρίδα των, τον Πόντον, ήλθον και εγκαταστάθησαν εις την Ρώμην. Επειδή όμως ο Κλαύδιος εδίωξεν όλους τους Χριστιανούς και τους Ιουδαίους από την Ρώμην, ήλθον εις την Κόρινθον, όπου ειργάζοντο την τέχνην των.

Από τους πεφιλημένους αδελφούς των οικουμενιστών....

Τι δε να είπω δια τον Οσιομάρτυρα Ευθύμιον τον Ηγούμενον του Βατοπαιδίου, και τους μετ’ αυτού δώδεκα Οσιομάρτυρας Μοναχούς; Ούτοι, επειδή ήλεγξαν κατά πρόσωπον ως αιρετικούς τόσον τον λατινόφρονα βασιλέα Μιχαήλ τον Παλαιολόγον, όσον και τον λατινόφρονα Βέκκον τον Πατριάρχην, ο μεν Ευθύμιος, δεθείς με άλυσιν, κατεποντίσθη υπ’ αυτών εν τη θαλάσση του Καλαμιτζίου, οι δε δώδεκα Μοναχοί εκρεμάσθησαν παρ’ αυτών εν τω καλουμένω Φουρκοβουνίω.         
Συναξ. Πεντηκοσταρίου σελ. 424

Η άκτιστη αλήθεια και η έξωθεν σοφία Η γνώση τών αγίων είναι εμπειρική -- π. Ι. Ρωμανίδης

Οι γνώσεις για την αλήθεια του κτιστού κόσμου είναι έργο της λογικής του ανθρώπου. Είναι δυνατόν να οδηγήσουν κάποιους στο συμπέρασμα υπάρξεως Θεού, όχι όμως στη διάκριση μεταξύ κτιστού και ακτίστου, η οποία ανήκει στην εμπειρία της θεώσεως. Καμία ομοιότητα δεν υπάρχει μεταξύ κτιστής και άκτιστης αλήθειας, κατά τη γνώση και εμπειρία του θεωμένου. Γι ’ αυτό η γνώση καταργείται στη θέωση κατά τον Παύλο (Α΄Κορ. 13, 8) και «Θεόν φράσαι μεν αδύνατον, νοήσαι δε αδυνατώτερον» κατά τον εν Χριστώ θεόπτη Θεολόγο Γρηγόριο.
Έτσι ο κατά κόσμον εγγράμματος, ο οποίος φτάνει στη θέωση, σε τίποτα δεν διαφέρει κατά τη γνώση του ακτίστου από τον αγράμματο που επίσης έχει φτάσει στη θέωση. Οι αδαείς Φράγκοι που ακολούθησαν τον Αυγουστίνο πίστεψαν ότι θεολόγος είναι ο εγγράμματος που μελετά τα περί Θεού στην Αγία Γραφή με τη βοήθεια της φιλοσοφίας, προκειμένου να αναγάγει την απλή πίστη των αγραμμάτων σε γνώση.

Οι αθέατες όψεις της Χάγης και του Δικαίου της Θάλασσας. -- Του Βενιαμίν Καρακωστάνογλου*

Την ώρα που η Τουρκική προκλητικότητα έχει φτάσει στο Ζενίθ,  αποτελώντας μία άμεση και μη αποκρυπτόμενη εχθρική και επεκτατική απειλή κατά της Ελλάδος, με την ανοχή του ΝΑΤΟ η ημίμετρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ανώδυνες δηλώσεις από πλευράς ΗΠΑ, είναι απαραίτητο να δώσουμε μερικές σύντομες και σαφείς απαντήσεις στους ανυπόστατους και νόμω αβάσιμος τουρκικούς ισχυρισμούς.
Το πράττω με την ιδιότητα ενός από τους ελάχιστους Έλληνες επιστήμονες νομικούς διεθνολόγους με ειδίκευση στο Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και ως συγγραφέας του πρώτου και μοναδικού, μέχρι σήμερα, στην Ελλάδα και στα ελληνικά, επιστημονικού συγγράμματος 600 σελίδων (μονογραφίας) για το νομικό καθεστώς της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), που αποτέλεσε την διδακτορική διατριβή μου το 1998, η οποία εγκρίθηκε ομόφωνα με άριστα στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Το Δίκαιο της Θάλασσας -- Του Καθ. Ηλία Σταμπολιάδη – μέλος του ΙΗΑ

12 Φεβρουαρίου, 2020


Αυτόν τον καιρό τίθεται προκλητικά σε αμφισβήτηση εκ μέρους της Τουρκίας η Ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο και υπάρχει μεγάλη ανησυχία στον Ελληνικό λαό για τον τρόπο χειρισμού του θέματος εκ μέρους των κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών, καθώς και για την στάση των ΗΠΑ και της ΕΕ. Οι τελευταίες μάλιστα κυβερνήσεις έχουν αναθέσει στο ΕΛΙΑΜΕΠ τον ρόλο επηρεασμού της Ελληνικής κοινής γνώμης, κρατώντας μία στάση κατευνασμού και ηττοπάθειας έναντι του αντιπάλου, την οποία ανέπτυξε ο πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ Λουκάς Τσούκαλης με το άρθρο του  στην Καθημερινή στις 26.1.2020:  “Εμείς, η Τουρκία και οι Συμπληγάδες“.

Χαίνουσα Πληγή --- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος

Η Ελλαδική κοινωνία τείνει προς την πλήρη αποχαύνωσή της, η οποία δρα ως αφιονισμένη αγελαία μάζα με μη αναστρέψιμα απονεκρωμένα αντανακλαστικά, με συνέπεια να άγεται και να φέρεται από την « διαρρηχθείσα πομφόλυγα» της χρεωκοπημένης μαρξιστικής απάτης επί μισό αιώνα.
Από το 1974, η πολιτικώς αποτυχημένη Αριστερά με μία συνθηματολογική ρητορική περί διεθνιστικού προοδευτισμού έχει κυριαρχήσει εις το κράτος, καταλύοντας τους θεσμούς και διαποτίζοντας τους πάντες με το ανυπόστατο κοινωνικά ισοπεδωτικό και εθνικά μηδενιστικό δήθεν μαρξιστικό μάγμα.