Η ΚΑΜΠΑΛΑ ΚΑΙ «ΤΟ ΔΕΝΔΡΟ ΤΗΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ» -- τοῦ Ἰωάννου Μηλιώνη, ἐκπαιδευτικοῦ.

Καββάλα, Καμπάλα ἤ Καμπαλά ὀνομάζεται ἡ ἀπόκρυφη παράδοση τῶν Ἑβραίων. Ἡ Καμπαλά ἔχει τίς ρίζες της στήν Τορά, τήν Ἑβραϊκή Βίβλο καί στό Ταλμούδ[1] καί περιλαμβάνει στοιχεῖα προφορικῶν παραδόσεων πολλῶν αἰώνων, μεταξύ τῶν ὁποίων Γνωστικισμοῦ, Νεοπλατωνισμοῦ καί Χριστιανισμοῦ.

Ἡ λέξη, στά Ἑβραϊκά, σημαίνει «παράδοση - ἀποδοχή» ἤ «ἀντιστοιχία» καί εἶναι, λένε, μία «ἐσωτερική μέθοδος, πειθαρχία καί σχολή σκέψης στόν ἑβραϊκό μυστικισμό». Ὁ ὁρισμός τῆς Καμπαλᾶ ποικίλλει ἀνάλογα μέ τό ἱστορικό καί τούς στόχους ὅσων τήν ἀκολουθοῦν, ἀπό τή θρησκευτική της προέλευση -ὡς ἀναπόσπαστο μέρος τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ-, ἕως τίς μεταγενέστερες προσαρμογές της στόν δυτικό ἐσωτερισμό -ὅπου διαδόθηκε στό εὐρύτερο κοινό τῆς Δύσης ἀπό τόν φιλόσοφο, οὐμανιστή καί ἐσωτεριστή Τζιοβάνι Πίκο ντελά Μιράντολα (Giovanni Pico della Mirandola, 1463–1494) τόν 15ο αἰώνα- ὡς «Χριστιανική Καμπαλά» καί «Ἑρμητική Καμπαλά».

Εγκώμιον εις τον μέγαν Προφήτην Ιερεμίαν.

«Εγκωμιαζομενου δικαίου ευφρανθήσονται λαοί» (Παρ. κθ:2)                                                         

Νόμος είναι μεταξύ των ευγενεστέρων και δικαιοτέρων ανθρώπων να σέβωνται περισσότερον όλων και φιλικώς να συμπεριφέρωνται προς εκείνους, οίτινες διετήρησαν το της φιλίας αυτών δείγμα αμόλυντον και αγνόν υπέρ των φίλων και όταν ακόμη ούτοι περιέπεσαν εις δυσκόλους περιστάσεις και πειρασμούς. Δια του νόμου τούτου νομίζω, ότι πρέπει να τιμάται και Αυτός ο της Δικαιοσύνης Θεός, περισσότερον παντός άλλου, διότι άπασαν την δικαιοσύνην ενομοθέτησε δια τους ανθρώπους. Εάν δε καιροί πονηροί και στενοχωρίαι δοκιμάζουσι τους προς τον Θεόν φίλους, τίνες άλλοι θα ηδύναντο τάχα να κριθώσιν ως περισσότερον φίλοι προς τον Θεόν, εκτός των παλαιών Αγίων Προφητών, οίτινες έζησαν εις εποχήν, κατά την οποίαν τα έργα της ευσεβείας καθ’ ολοκληρίαν απεπνίγοντο και πάντες οι άνθρωποι, οι μεν δεν εγνώριζον ουδέ ότι υπάρχει Θεός, οι δε, θαυμάζοντες φάσματα τινά και σκοτεινά απεικονίσματα δαιμονίων, εσύροντο όπισθεν της πεπλανημένης αυτών διανοίας.

Τη Α΄ (1η) Μαϊου, μνήμη του Αγίου Προφήτου ΙΕΡΕΜΙΟΥ.

Ιερεμίας, ο θαυμάσιος του Κυρίου Προφήτης, ήτο ηγιασμένος εκ κοιλίας μητρός του, διότι ούτω λέγει περί αυτού ο Θεός· «Προ του με πλάσαι σε εν κοιλία, επίσταμαί σε και προ του σε εξελθείν εκ μήτρας, ηγίακά σε, Προφήτην εις έθνη τέθεικά σε» (Ιερεμ. α: 5)· κατήγετο δε εκ της Αναθώθ και ήκμασε χκ΄ (620) έτη προ Χριστού. Ούτος ο Άγιος Προφήτης μετά την άλωσιν της Ιερουσαλήμ υπό του Ναβουχοδονόσορος, βασιλέως της Βαβυλώνος, κατήλθεν εις τας Τάφνας της Αιγύπτου, τας ελληνιστί ονομαζομένας Δάφνας και εκεί, προφητεύων, ελιθοβολήθη υπό του λαού του Ισραήλ, του καταφυγόντος εις Αίγυπτον, αποθανών δε ενεταφιάσθη εις τον τόπον του παλατίου του βασιλέως Φαραώ, οπότε οι Αιγύπτιοι εδόξασαν και ετίμησαν αυτόν, διότι ευηργετήθησαν παρ’ αυτού, επειδή, δια προσευχής του, ενεκρώθησαν αι ασπίδες, αι οποίαι εξωλόθρευον τους Αιγυπτίους, καθώς ενεκρώθησαν επίσης και τα θηρία, τα οποία ευρίσκονται εντός των υδάτων της Αιγύπτου και τα οποία οι μεν Αιγύπτιοι ονομάζουσιν εφώθ, οι δε Έλληνες κροκοδείλους.

ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΝΕΑΝ ΚΥΡΙΑΚΗΝ ΤΟΥ ΘΩΜΑ.

ΟΤΙ ΑΙ ΠΛΗΓΑΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΦΥΓΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΜΑΣ.    

Είτα λέγει τω Θωμά· φέρε τον δάκτυλόν σου ώδε, και ίδε τας χείρας μου, και φέρε την χείρα σου, και βάλε εις την πλευράν μου· και μη γίνου άπιστος, αλλά πιστός (Ιωάν. κ: 27).                                            

Ω και να είχα σήμερον όχι μόνον φωνήν δια να ακούσετε εις όλας τας Εκκλησίας των Ορθοδόξων, αλλά και πίστιν, όσην ζητούσιν από εμέ τα πληγωμένα πλευρά του Δεσπότου μου, και τότε να φωνάξω· «Ως θαυμαστά τα έργα Σου, Κύριε, και ανεξιχνίαστοι αι οδοί σου»! Προδίδεσαι, πωλείσαι από ένα μαθητήν ο ευεργετικώτατος Διδάσκαλος, ο παντοδύναμος Θεός, ο φιλάνθρωπος Δεσπότης, και μακροθυμείς εις την άδικον προδοσίαν, δεν αποστρέφεσαι το επίπλαστον φίλημα της προδοσίας, υπομένεις τόσα και τόσα φρικτά πάθη, πληγώνεσαι όλος μετά χαράς από την κεφαλήν έως εις τους πόδας, αφήνεις το πανάγιόν Σου Σώμα να το ίδη ο ήλιος γυμνόν και ασκέπαστον, δεν εμποδίζεις τας χείρας, ως παντοδύναμος, εκείνων όπου σε καρφώνουν επάνω εις ένα ξύλον, δεν σου φαίνεται βαρύ να σχισθή η παναγία Σου πλευρά, ακόμη και εις ένα καιρόν όπου ήτο άψυχος, και ύστερον από τόσα και τόσα σημεία μιας αγάπης τόσον ασυγκρίτου και θερμοτάτης, πάλιν ζητείς να δώσης και άλλην απόδειξιν της ιδικής σου αγάπης! Ω και πως να μη φωνάξω πάλιν, ως θαυμαστά τα έργα σου, Κύριε!

ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΟ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΣΧΑ ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ.

Μεγάλη λοιπόν της πίστεως η δύναμις! Θαυμάσια τα αυτής αποτελέσματα! Άπειρον το εξ αυτής κέρδος! Ζωήν χαρίζει αθάνατον! Βασιλείαν ημίν δωρείται την αιώνιον! «Ίνα πιστεύοντες», λέγει, «ζωήν έχητε εν τω ονόματι Αυτού» (Ιωάν. κ: 31), και αλλαχού· «Ο πιστεύσας και βαπτισθείς σωθήσεται» (Μάρκ. ιστ: 16), και εν ετέρω τόπω πάλιν· «Πίστευσον επί τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, και σωθήση συ και ο οίκος σου» (Πράξ. ιστ: 31). Ώστε η πίστις σώζει. Αρκεί λοιπόν το να πιστεύση μόνον ο άνθρωπος, ίνα σωθή. Αλλά πως η αυτή θεία Γραφή λέγει· «Μέλλει ο Υιός του ανθρώπου έρχεσθαι εν τη δόξη του Πατρός Αυτού μετά των Αγγέλων Αυτού, και τότε αποδώσει εκάστω κατά την πράξιν αυτού»; (Ματθ. ιστ: 27).

Ἡ ἀλλαγή τοῦ ἑορτολογίου δέν ἔγινε γιά λόγους ἀστρονομικούς, ἀλλ' ἔγινε γιά τήν «ἕνωσιν τῶν ἐκκλησιῶν», διό καί ἀποκτᾶ δογματικόν χαρακτῆρα --- Τοῦ Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητοῦ Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

Ὁ νοῦς πολλῶν εἶναι τόσον ἐσκοτισμένος, ὥστε τούς λέμε 1+1 = 2, ἀλλ' ἐκεῖνοι ἐπιμένουν ὅτι 1+1 = 3! Διά 1000ήν φοράν, λοιπόν, ἡ ἀλλαγή τοῦ ἑορτολογίου δέν ἔγινε γιά λόγους ἀστρονομικούς (ὥστε εἶναι θρησκευτικοί ἀπατεῶνες ὅσοι τό συνδέουν παραπλανητικῶς μέ τήν τήρησιν τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας, τό παραλληλίζουν μέ τόν 4ον ὅρον ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα κ.λπ.), ἀλλ' ἔγινε γιά τήν «ἕνωσιν τῶν ἐκκλησιῶν», διό καί ἀποκτᾶ δογματικόν χαρακτῆρα, ἐνῷ ἀφ' ἑαυτοῦ δέν εἶναι. Ἐπιπλέον, ὑπάρχουν τρεῖς (3) ἀποφάσεις Πανορθοδόξων Συνόδων (1583, 1587, 1593), οἱ ὁποῖες ἀναθεματίζουν τό «Λατινικόν Καλεντάριον» καί ἀπαγορεύουν τήν εἰσαγωγήν του εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν. Παρά ταῦτα, οἱ Μασσῶνοι τό εἰσήγαγον τό 1924, διά νά δημιουργήσουν σχίσμα, ν' ἀποδυναμώσουν τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν καί νά τήν ὑποτάξουν εἰς τόν «πάπαν», καθότι ὑπάρχουν πολλά ἱστορικά ντοκουμέντα πού ἐδημοσιεύθησαν πρίν ἀπό τό 1924, συμπεριλαμβανομένου καί τοῦ Βασιλικοῦ Διατάγματος τῆς 25-1-1923 (Ἀρ. Φύλλου 24, Τεῦχος Α, παράγραφος 8), καί πού προβλέπουν τήν δημιουργίαν σχίσματος εἰς τήν περίπτωσιν υἱοθετήσεως τοῦ νέου ἡμερολογίου ἀπό μίαν τοπικήν Ἐκκλησίαν, χωρίς Πανορθόδοξον Συμφωνίαν. σκόπιμος, λοιπόν, δημιουργία σχίσματος, πού προσβάλλει τό δόγμα τῆς ἑνότητος τῆς Μιᾶς Ἐκκλησίας, συνιστᾶ δεύτερον λόγον διά τόν ὁποῖον τό ἡμερολογιακόν εἶναι ἀρρήκτως συνδεδεμένον μέ τήν αἵρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί συνεπῶς ἔχει ΔΟΓΜΑΤΙΚΟΝ χαρακτῆρα. Οἱ διάφοροι «Νικόλαοι», «Πέτροι», «Ἄνακτες», Κοκκόρηδες, Χριστόδουλοι, Γιαννακουλόπουλοι, Ἀεράκηδες, Τρικαμηνᾶδες κ.ἄ., οἱ ὁποῖοι ἀερολογοῦν ἐπί τοῦ σοβαρωτάτου αὐτοῦ ζητήματος, ὁμιλοῦντες γιά ἰσημερίες κ.λπ., ἤτοι «ἀφήνοντας τά μῆλα καί πιάνοντας τά φῦλλα», προκειμένουν νά προκαλέσουν σύγχυσιν, εἶναι μεγάλοι αἱρετικοί καί σχισματικοί.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΕΙΣ ΤΟ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΣΧΑ

(Ιωάν. κ: 19 – 31).                                                                                                                                                            

Η εκ νεκρών Ανάστασις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, άνδρες αδελφοί, περισσότερον πάσης αποδείξεως πληροφορεί, ότι αυτός ούτος είναι ο Υιός του Θεού και ο λυτρωτής παντός του κόσμου. Διαστρέφουσιν οι Ιουδαίοι, ως άσπονδοι του Χριστού εχθροί, τας περί Αυτού προφητείας, τινάς μεν επί τον Ιησούν του Ναυή, τινάς δε επί τον Σολομώντα, και άλλας επί άλλους παραλόγως εφαρμόζοντες οι ανόητοι. Και τα εξαίσια δε θαύματα, τα από συλλήψεως Χριστού έως του θανάτου και της ταφής Αυτού, όμοια στοχάζονται μετά των υπό Μωϋσέως και Ηλιού και Ελισσαίου γεγενημένων. Περί δε της εκ νεκρών Αναστάσεως του Χριστού μηδέ λόγον εναντίον έχοντες, μηδέ παράδειγμα όμοιον ευρίσκοντες, επί την άρνησιν καταφεύγουσιν οι των λίθων αναισθητότεροι. Όθεν και αργύρια αρκετά έδωκαν εις τους στρατιώτας, τους τον Τάφον Αυτού φυλάττοντες, ίνα καταψευσθώσι και κηρύξωσιν, ότι οι Μαθηταί Αυτού έκλεψαν Αυτόν.

Σουηδή πρωθυπουργός : ¨Απέτυχε η ενσωμάτωση των μεταναστών και τροφοδοτήθηκε το έγκλημα¨…

Η Σουηδός πρωθυπουργός δήλωσε  ότι η ενσωμάτωση των μεταναστών απέτυχε και  τροφοδότησε το έγκλημα συμμοριών

ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ, 28 Απριλίου (Reuters) – Η Σουηδία δεν κατάφερε να ενσωματώσει τον τεράστιο αριθμό μεταναστών που έχει δεχθεί τις τελευταίες δύο δεκαετίες, οδηγώντας σε παράλληλες κοινωνίες και βία συμμοριών, δήλωσε την Πέμπτη η πρωθυπουργός Μαγκνταλένα Άντερσον, καθώς ξεκίνησε μια σειρά από πρωτοβουλίες για την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος.

Πολλοί Σουηδοί σοκαρίστηκαν νωρίτερα αυτό το μήνα μετά από βίαιες ταραχές που προκάλεσαν τραυματισμούς περισσότερων από 100 αστυνομικών. Η βία ξέσπασε όταν ένας Σουηδό-Δανός πολιτικός έκαψε το Κοράνι σε μια συγκέντρωση και συνεχίστηκε ιδιαίτερα σε αρκετές γειτονιές όπου κυριαρχούσαν οι μετανάστες.

Η Άντερσον κατηγόρησε τους εγκληματίες και με ασυνήθιστα ειλικρινή και αυτοκριτικά σχόλια, είπε ότι τόσο ο ισλαμισμός όσο και ο δεξιός εξτρεμισμός είχαν επιτραπεί να φουντώσουν στη Σουηδία.

ΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ

Τη αυτή ημέρα, Κυριακή Δευτέρα από του Πάσχα, τα εγκαίνια εορτάζομεν της Χριστού Αναστάσεως· και την του Αγίου Αποστόλου ΘΩΜΑ ΨΗΛΑΦΗΣΙΝ.                                                                                                                                   

Εγκαίνια ήτοι μνεία των επισήμων πραγμάτων ήτο συνήθεια εις τους Εβραίους κατ’ έτος να γίνωνται, δια να μη λησμονώνται τα μεγάλα και εξαίσια έργα, των οποίων η ενθύμησις εγίνετο διδασκαλίας και σωτηρίας υπόθεσις. Δια τούτο οι Εβραίοι πρώτον εν Γαλγάλοις εποίησαν το Πάσχα, εγκαινίζοντες, δηλαδή ανακαλούντες εις την μνήμην των, την παράδοξον διάβασιν της Ερυθράς θαλάσσης, εις την οποίαν είδον τους Αιγυπτίους υποβρυχίους από την παντοδύναμον του Υψίστου δεξιάν. Εκ ταύτης της αιτίας εγκαινίζετο και η Σκηνή του Μαρτυρίου και πολυτελώς εωρτάζετο· εντεύθεν και η Βασιλεία του Δαβίδ και τα άλλα, δια να μη λέγω αυτά εν προς εν. Επειδή λοιπόν από όλα τα Μυστήρια της Αγίας ημών Πίστεως υπερμέγιστον και υπέρ πάσαν έννοιαν και λόγον έργον τυγχάνει η του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού Ανάστασις, δια τούτο όχι μόνον κατ’ έτος αυτήν εγκαινίζομεν και εορτάζομεν, αλλά και πάντοτε και εις κάθε οκτώ ημέρας.

ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ! -- Τοῦ αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ὁμοτ. Καθηγητοῦ Α.Π.Θ

Κοσμοϊστορικὸν γεγονός

Ἡ Καινή Διαθήκη καί γενικώτερα ἡ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας τονίζει τήν σπουδαιότητα καί την ἀξία τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. Αὐτή εἶναι τό θεμέλιο τῆς Ἐκκλησίας, τό περιεχόμενο τοῦ ἀποστολικοῦ κηρύγματος καί ἡ πηγή τῶν μυστηρίων, ἡ ἀπαρχή τῆς ἄλλης βιοτῆς, τήν ὁποία ὁ Χριστός ἐγκαινίασε. Ὁποιαδήποτε θρησκεία ἤ φιλοσοφικό σύστημα μπορεῖ νά σταθεῖ καί νά ἰσχύει ἀνεξάρτητα ἀπό τό πρόσωπο καί τή ζωή τοῦ ἱδρυτοῦ του, καθ᾽ ὅσον ἀποτελεῖ μία θεωρία. Π.χ. τό ἄν ὑπῆρξε Μωάμεθ ἤ ὄχι, ἄν ἦταν ἕνας προφήτης ἤ ψευδοπροφήτης καί δικτάτωρ δέν ἔχει ἰδιαίτερη σημασία γιά τό μωαμεθανισμό. Αὐτό, πού ἐνδιαφέρει, εἶναι ἡ διδασκαλία τῆς θρησκείας του. Ὁ χριστιανισμός ὅμως δέν μπορεῖ νά σταθεῖ, ἄν δέν ὑπῆρξε ἀληθινός ὁ Χριστός, δηλαδή ἄν δέν ἦταν Θεάνθρωπος καί ἄν δέν Ἀναστήθηκε. «Εἰ δέ Χριστός οὐκ ἐγήγερται», κατά τόν συλλογισμό τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, «κενόν ἄρα τό κήρυγμα ἡμῶν, κενή δέ καί ἡ πίστις ὑμῶν» (Α´ Κορ. 15, 14).

Mε τον καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου, κ. Γιώργο Κασιμάτη: Ούτε Σύνταγμα, ούτε νόμος στην Ελλάδα σήμερα


 

Γράφει η Αναστασία σε έναν "Έλληνα" που ασπάστηκε την ψευδοθρησκεία του καμηλιέρη...

Αναστασία 

Κρίμα όλες αυτές οι προσευχές να πηγαίνουν στο τίποτα και όχι στον Θεό μας. Από την στιγμή που λογικά δεν διδάχθηκες κάτι για την Χριστιανική πίστη θα έπρεπε να διαβάσεις και μετά να πάρεις μια καθοριστική κλήση σε μια θρησκεία. Βάζω το χέρι μου στην φωτιά ότι κανένας μουσουλμάνος δεν νιώθει και δεν μπορεί να νιώσει τον θείο έρωτα για τον Θεό που νιώθουμε στον Χριστιανισμό. Όταν θα προσευχηθώ ή όσες φορές φέρνω στην σκέψη μου τον Θεό.. νιώθω τόσο έντονη ζεστασιά στην καρδιά μου.. ένα φτερούγισμα γαλήνης.. Δεν είναι δυνατόν άνθρωποι να πιστεύουν ότι ο Θεός θα έδινε ποτέ εντολή να δολοφονούνται τα πλάσματα που ο ίδιος έπλασε επειδή θα εγκαταλείψουν την πίστη σε Αυτόν. Αυτό έχει τόσο καθαρό εγωισμό.. του τύπου αν δεν σε έχω εγώ δεν θα σε έχει κανείς. Και αυτό μόνο ο διάβολος θα ήθελε να το επιδιώξει επειδή είναι εκείνος που θέλει το κακό των ανθρώπων. Εκτός αυτού ποιός είναι ο ικανός και άξιος για να δολοφονήσει τον αποστάτη?? Βγάζει μάτι ότι Θεός και προσταγή σε δολοφονίες δεν πάνε μαζί. Εκτός των άλλων γίνονται 2 τα κακά.. και ένας άνθρωπος πεθαίνει και ο δολοφόνος διαπράττει θανάσιμο αμάρτημα το οποίο είναι ένα εισιτήριο πρώτης θέσης για την κόλαση..

Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, νέκρωση τοῦ Θανάτου -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ Ὁμοτ. Καθηγ. Θεολογικῆς Σχολῆς Πανεπ. Ἀθηνῶν

Τὸ μεγαλύτερο γεγονὸς τῆς Ἱστορίας: Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι τὸ μεγαλύτερο γεγονὸς μέσα στὴν Ἱστορία. Εἶναι αὐτὸ ποὺ διαφοροποιεῖ τὸν Χριστιανισμὸ ἀπὸ ὁποιαδήποτε ἄλλη θρησκεία. Οἱ ἄλλες θρησκεῖες ἔχουν ἀρχηγοὺς θνητούς, ἐνῶ κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὁ Ἀναστημένος Χριστός. «Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ» σημαίνει θέωση καὶ ἀνάσταση τῆς ἀνθρώπινης φύσεως καὶ ἐλπίδα τῆς θέωσης καὶ ἀνάστασης τῆς δικῆς μας ὑποστάσεως. Ἀφοῦ βρέθηκε τὸ φάρμακο, ὑπάρχει ἐλπίδα ζωῆς.

Διὰ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ ἀποκτᾶ ἄλλο νόημα καὶ ἡ ζωὴ καὶ ὁ θάνατος. Ζωὴ σημαίνει κοινωνία μὲ τὸν Θεό. Δὲν εἶναι πλέον θάνατος τὸ τέλος τῆς παρούσας ζωῆς, ἀλλὰ ἡ ἀπομάκρυνση τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν Χριστό. Ὁ χωρισμὸς τῆς ψυχῆς ἀπὸ τὸ σῶμα δὲν εἶναι θάνατος, ἀλλὰ προσωρινὸς ὕπνος.

ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΗΜΕΡΑ - RESURRECTION DAY


 

Τη Λ΄ (30η) Απριλίου, μνήμη του Αγίου ενδόξου Αποστόλου ΙΑΚΩΒΟΥ, αδελφού Ιωάννου του Θεολόγου.

Ιάκωβος ο ένδοξος του Χριστού Απόστολος ήτο υιός του Ζεβεδαίου και αδελφός πρεσβύτερος Ιωάννου του Θεολόγου. Μετά δε την κλήσιν των Αγίων Αποστόλων Ανδρέου και Πέτρου προσεκλήθη υπ’ Αυτού του Κυρίου, ίνα μαθητεύση παρ’ Αυτώ μετά του αδελφού του Ιωάννου. Ευθύς λοιπόν αφήσαντες τον πατέρα και το πλοίον των, ως και όλα τα υπάρχοντά των, ηκολούθησαν τον Κύριον. Τόσον δε πολύ ηγάπησεν αυτούς ο Δεσπότης Χριστός, ώστε εις μεν τον ένα αδελφόν, τον Ιωάννην, προσέφερε το στήθος του, ίνα ανακλιθή επ’ αυτού, εις δε τον άλλον αδελφόν, τούτον δηλαδή τον θείον Ιάκωβον, έδωκε την τιμήν να πίη το ποτήριον του θανάτου, το οποίον Αυτός ο ίδιος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός έπιεν. Αλλά και αυτοί οι μακάριοι τόσον πολύ ηγάπησαν τον Κύριον και τόσον ζήλον επέδειξαν δι’ Αυτόν, ώστε ηθέλησαν να καταβιβάσωσι πυρ εξ ουρανού, ίνα κατακαύσωσι τους Σαμαρείτας, διότι δεν επίστευσαν εις τον Κύριον αλλ’ ούτε και εδέχθησαν αυτόν (Λουκ. θ:54).

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης: «Οι Άγιοι αναθεματίζουν τον Πάπα και εμείς τον Πάπα τον ευλογούμε»

«Έχουμε στην εποχή μας τις αιρέσεις του Παπισμού και του Προτεσταντισμού και για τις οποίες οι εκκλησιαστικοί μας ηγέτες σιωπούν. Πολύ  μεγάλη αίρεση ο Παπισμός, 21 καινοτομίας έχει: filioque, αλάθητο, πρωτείο του Πάπα, άζυμα, καθαρτήριο πυρ, του κόσμου τις αιρέσεις και πολύ χειρότερη αίρεση ο Προτεσταντισμός. Και εμείς τι κάνουμε απέναντι αυτών των αιρέσεων; Εμείς τον Πάπα τον ευλογούμε... Τον δεχόμαστε στην Αθήνα, στο Βουκουρέστι, στην Τιφλίδα, στην Κύπρο, τώρα και στη Μόσχα ετοιμάζεται να πάει, στην Κωνσταντινούπολη – «Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου», «άγιος αδελφός» ο αιρετικός Πάπας, τον οποίο ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός λέει «Τον Πάπα να καταράσθε». Οι Άγιοι καταρώνται, αναθεματίζουν τον Πάπα και οι δικοί μας ηγέτες σήμερα;  Που είναι το αποστολικό και πατερικό τους φρόνημα, που λέει «επιτιμάν αποτόμως τους αιρετικούς».

Τι σημαίνει σήμερα να είσαι Έλληνας -- Μαρία Μαντουβάλου - αν. καθηγήτρια φιλοσοφικής σχολής Παν/μιου Αθηνών.


 

Ο διπολισμός του δημοσίου διαλόγου περί πανδημίας και ρωσο-ουκρανικού πολέμου -- Γράφει η Μαρίνα Σκούμπου, Δικηγόρος Αθηνών – υπ. ΔΝ Ποινικού Δικαίου ΕΚΠΑ

«Η φαντασία στην εξουσία» έγραφε το σύνθημα σε έναν τοίχο στο Παγκράτι. Προϊόν ενός, μάλλον αδιάφορου, ρομαντικού, εφηβικού «αναρχισμού» θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ή αίτημα επιτακτικό μίας πεπλανημένης αισιοδοξίας της, έστω, συνθηματικής «αντίστασης» στην κρατούσα δυστοπία που μας επεφύλαξε η διαχείριση της πανδημίας, η οποία κανονικοποίησε το μοτίβο της προβλέψιμης πόλωσης ως θεμελιώδη κανόνα διεξαγωγής του δημοσίου διαλόγου.

Απόδειξη, βεβαίως, αυτής της κανονικοποίησης συνιστά ο στιγματισμός όσων άσκησαν κριτική στον προφανή παραλογισμό των νομικά μετέωρων και ηθικά αδικαίωτων ληφθέντων μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού και, κυρίως, στον κατάπτυστο εξαναγκασμό σε εμβολιασμό¹, συλλήβδην ως «αντι-εμβολιαστών», «συνωμοσιολόγων», «ψεκασμένων» και «αρνητών» της ίδιας της επιστήμης, μολονότι αντικείμενο της ασκηθείσης κριτικής δεν υπήρξε η ιατρική αλλά η εργαλειοποίησή της από την πολιτική.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής μαζί με παπικό καρδινάλιο στην περιφορά του Επιταφίου.

 



Ερώτηση του "Ορθόδοξου Τύπου":

Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής μαζί με παπικό καρδινάλιο στην περιφορά του Επιταφίου. Για πιο λόγο άραγε καλεί ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος παπικό καρδινάλιο να συμμετάσχει στην περιφορά του Επιταφίου και μάλιστα δίπλα του; Τι μήνυμα θέλει να μεταδώσει στους ορθοδόξους πιστούς όλου του κόσμου όταν μεταδίδει ζωντανά την περιφορά σε κοινωνικό μέσο δικτύωσης;

Απάντηση της "Ορθόδοξης Φωνής":

Το μήνυμα που θέλει να μεταδώσει στους "ορθόδοξους" πιστούς είναι ότι είμαστε Ουνίτες από το 1965 με την άρση της ακοινωνησίας!

Εις τα ζητήματα της πίστεως δεν χωρούν ανθρώπινοι συναισθηματισμοί. Αείποτε η Εκκλησία του Χριστού «δια τους λόγους των χειλέων Του εφύλαξεν οδούς σκληράς». Μέσος όρος δεν υπάρχει. Ή πιστεύομεν ή δεν πιστεύομεν. Ή ο από δέκα αιώνων Καθολικισμός περιέπεσεν εις αιρέσεις, οπότε πρέπει να τας αποβάλη και κατόπιν να έλθη προς ένωσιν Δογματικήν και Εκκλησιαστικήν ή δεν έχει αιρέσεις οπότε η Εκκλησία μας πλανάται επί δέκα αιώνας. Και όχι μόνον δέκα αιώνας, αλλά πλανάται μεθ' όλων των Οικουμενικών Συνόδων και των αγίων Πατέρων, και τα πάντα γίνονται άνω κάτω. Και κατά συνέπειαν πρέπει να διορθώσωμεν Ιερούς Κανόνας, να συμπληρώσωμεν το Σύμβολον της Πίστεως, να διασκευάσωμεν τα λειτουργικά μας βιβλία, να χρίσωμεν με ασβέστη τους τοιχογραφημένους αγίους Πατέρας μας και να καύσωμεν τας φορητάς εικόνας των, αφού επλανήθησαν και πλανούν και ημάς τόσους αιώνας. Πρέπει να παύσωμεν του λοιπού να λέγωμεν εις τας προσευχάς  μας «δι' ευχών των αγίων Πατέρων ημών». Πρέπει να κλαύσωμεν δια τα πλήθη των Ομολογητών, που εμαρτύρησαν ματαίως και προ του σχίσματος και μετά το σχίσμα. Και πρέπει να σβήσωμεν πλέον και την ιεράν κανδήλαν, που καίει ακοίμητα εις την είσοδον του Ναού του Πρωτάτου, επάνω εις τα άγια λείψανα των Αγιορειτών Πατέρων, που εμαρτύρησαν από τους Ενωτικούς του 13ου αιώνος, διότι δεν εδέχθησαν το μνημόσυνον του Πάπα. Εάν δεν είναι αιρετική η παπική Εκκλησία, τότε τα θαύματα των αγίων Ομολογητών της Ορθοδοξίας είναι δαιμονικαί απάται. Εάν δεν είναι οι Λατίνοι αιρετικοί, πρέπει να καύσωμεν όλους τους αντιλατινικούς λόγους του Μ. Φωτίου, του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, Καβάσιλα, Ιωσήφ Βρυεννίου, Αγίου Μάρκου του Ευγενικού, Γενναδίου του Σχολαρίου και τόσων ιερωτάτων θεολόγων μέχρι του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, ως και τας Συνοδικάς αποφάσεις. Τότε τι χρειάζονται το «Πηδάλιον», το «Ωρολόγιον», το «Τριώδιον»; Να τα ρίψωμεν εις το πυρ και να ομολογήσωμεν ότι επλανήθημεν! 

-----------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἀγαπητέ μου Κωνσταντῖνε, Χριστός Ἀνέστη! Βοήθειά μας ἡ Παναγία!

Προσυπογράφω ἐκθύμως τήν ἀπάντησιν τῆς «ΟΦ» πρός τόν «Ο.Τ.». Ἀσφαλῶς, ὁ κ. Λαμπρυνιάδης θέλει νά περάσῃ τό μήνυμα πρός ἅπαντας τούς «Ὀρθοδόξους» πού ἐπηρεἀζει ὅτι ἔχει γίνει ἡ «Ἕνωσις τῶν Ἐκκλησιῶν»! Ἀκόμη ἐρωτήματα τοῦ ἀπευθύνει ὁ «Ο.Τ.», τά ὁποῖα γνωρίζει ἐκ τῶν προτέρων ὅτι δέν θ' ἀπαντήσῃ; Γιατί δέν δείχνει τόν Ὀρθόδοξον δρόμον τῆς ἀποτειχίσεως; Πρό δύο περίπου μηνῶν ἔγραψεν ὅτι ὁ «Ο.Τ.» δέν συνιστᾶ ἀκόμη τήν ἀποτείχισιν, διότι ὁ λαός δέν εἶναι ἀκόμη ἐπαρκῶς ἐνημερωμένος διά τά τεκταινόμενα εἰς τήν Ἐκκλησίαν! Καλά, ἡ κήρυξις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἰς παγκόσμιον ἐπίπεδον, ἔργῳ καί λόγῳ, κοντεύει τά 100 χρόνια! Εἶναι τόσον δύσκολον νά κατανοήσουν ὅτι γράφοντας ἀντι-οικουμενιστικά ἄρθρα, ἀλλά ταυτοχρόνως κοινωνοῦντες μέ τήν αἵρεσιν, ποδοπατῶντας ἔτσι τήν Ἁγίαν Γραφήν καί τήν διδασκαλίαν καί πρᾶξιν τῶν Πατέρων, ΔΕΝ ἀρκεῖ, ἀλλ' ἀπαιτεῖται ἡ ἔμπρακτος ἔνστασις, πού σημαίνει ἀποτείχισιν ἀπό τήν αἵρεσιν, ὅπως ἀκριβῶς ἐδίδαξαν καί ἔπραξαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες; Ὀρθότατα εἶχε γράψει ὁ μακαριστός π. Θεοδώρητος γιά τούς λεγομένους «συντηρητικούς» τοῦ τύπου Σεραφείμ «Πειραιῶς», ὅτι τήν Παρασκευήν γράφουν πύρινα ἄρθρα κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τό Σάββατον συντρώγουν μέ τούς Οἰκουμενιστάς καί τήν Κυριακήν συλλειτουργοῦν καί συνεορτάζουν μέ αὐτούς»!!! Θέατρον παίζουν, δηλαδή, γράφοντες εἰς τά παλαιότερα τῶν ὑποδημάτων των τίς σαφεῖς καί κατηγορηματικές ὁδηγίες τῶν Γραφῶν καί τῶν Πατέρων γιά ἀποτείχισιν!

------------------

Ο/Η Unknown είπε...

Χριστός Ανέστη!
Ο λόγος που εκφράζεται ανοικτά το οικουμενιστικό πνεύμα είναι επειδή κάποιοι τους αρέσει, κάποιοι άλλοι λένε ότι δεν έγινε κάτι κακό, και οι χειρότεροι όλων (λύκοι με προβειά) λένε ότι δεν είναι απαραίτητο να γίνει αποτείχιση. Μάλιστα στους τελευταίους συγκαταλέγονται και νεοφανέντες "άγιοι".

ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΟΔΟΧΟΝ ΠΗΓΗΝ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΕΣ ΤΗ ΑΜΑΡΤΙΑ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΤΕΛΩΜΕΝ ΥΠΟ ΤΗΝ ΚΡΑΤΑΙΑΝ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΝ.

«Ος αν πίη εκ του ύδατος, ου εγώ δώσω αυτώ, ου μη διψήση εις τον αιώνα· αλλά το ύδωρ, ο δώσω αυτώ, γενήσεται εν αυτώ πηγή ύδατος αλλομένου εις ζωήν αιώνιον» (Ιωάν. δ: 14).                                                                             

Συνήλθομεν σήμερον, αγαπητοί, εν τω ιερώ τούτω Ναώ φαιδροί, ίνα ευχαριστηρίους ύμνους προς τον εκ νεκρών αναστάντα Σωτήρα ημών αναπέμψωμεν και την επέτειον εορτήν της Ζωοδόχου Πηγής επιτελέσωμεν. Εκ της ακενώτου ταύτης Πηγής της Θεοτόκου αντλούντες σήμερον θάρρος και ισχύν τον υπέρ ημών υπομείναντα θάνατον σταυρικόν και αναστάντα εκ νεκρών και ζωήν χαρισάμενον ημίν ως Ύδωρ ζων, σωτήριον και αθάνατον, ας δοξολογήσωμεν, και την Μητέρα Αυτού, την Παρθένον Μαρίαν, ως Πηγήν αέναον του ζώντος τούτου ύδατος ας ανευφημήσωμεν και ευγνώμονες ας αναμνησθώμεν των μεγάλων εκείνων θαυμάτων, άτινα ετελέσθησαν εκ του αγιάσματος Αυτής, του οποίου τα ρείθρα ουδέποτε χάνουσι την δύναμιν αυτών την ιαματικήν, αλλά και νυν έτι προχέουσι τους πιστούς χάριν των θαυμάτων πληθύν.

ΤΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ

Συναξάριον του Μηναίου, είτα το παρόν                                         

Τη Παρασκευή της Διακαινησίμου εορτάζομεν τα εγκαίνια του Ναού της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών της ΖΩΗΦΟΡΟΥ  ΠΗΓΗΣ  και Θεομήτορος· έτι δε και μνείαν ποιούμεθα των εν τούτω τελεσθέντων υπερφυών θαυμάτων παρά της Θεομήτορος.                                                                       

Ο Θείος Ναός της Ζωοδόχου Πηγής εκτίσθη το πρώτον εν Κωνσταντινουπόλει υπό του βασιλέως Λέοντος Α΄ του μεγάλου (457 – 474), όστις και Μακέλλης προσεπωνομάζετο. Ούτος ήτο άνθρωπος καλοπροαίρετος και συμπαθητικός την γνώμην, προτού δε ακόμη βασιλεύση, ότε ήτο ιδιώτης, ευρών κατ’ εκείνον τον τόπον, εις τον οποίον μετά ταύτα ίδρυσε τον Ναόν, τυφλόν τινα, όστις εφέρετο άνω και κάτω πλανώμενος, ήλθε προς αυτόν και τον εχειραγώγει. Ο δε τυφλός κυριευθείς από δίψαν υπερβολικήν παρεκάλει τον χειραγωγόν του, ήτοι τον Λέοντα, θερμώς να του εύρη ύδωρ να καταψύξη την γλώσσαν του.

Τη ΚΘ΄ (29η) Απριλίου, μνήμη των Αγίων Αποστόλων ΙΑΣΟΝΟΣ και ΣΩΣΙΠΑΤΡΟΥ.

Ιάσων και Σωσίπατρος οι Άγιοι του Χριστού Απόστολοι εγένοντο απ’ αρχής γνήσιοι μαθηταί και ακόλουθοι του μακαρίου Αποστόλου Παύλου, έφθασαν δε και μέχρι των ημερών καθ’ ας εβασίλευεν ο Κερκυλλίνος εις την νήσον Κέρκυραν, φόρου τότε υποτελή υπάρχουσαν εις τους Ρωμαίους. Πολλοί  δε τότε εκ των πιστευόντων εις τον Κύριον, σκληρώς παρά τούτου βασανιζόμενοι, ανελάμβανον τον της αθανασίας αγώνα και κατηξιούντο των στεφάνων του Μαρτυρίου, μεταξύ των οποίων πρώτοι υπήρξαν οι ένδοξοι ούτοι Άγιοι Απόστολοι Ιάσων και Σωσίπατρος. Κατά την εποχήν εκείνην ο μακάριος Παύλος, το πολύτιμον σκεύος της εκλογής, το στόμα του Χριστού, το φως εις τον κόσμον, έως εσχάτων την οικουμένην άπασαν διατρέχων και τον λόγον της αληθείας πανταχού σπείρων, εξορίζων ούτω εκ της οικουμένης τον διάβολον ώστε ουδέν σημείον της γης να μείνη άνευ της γνώσεως της Πίστεως του Χριστού, έφθασε και εις την πόλιν της Θεσσαλονίκης. Απλώσας δε εις ταύτην τας μυστικάς σαγήνας της του Κυρίου διδασκαλίας, προ παντός άλλου εσαγήνευσε τον Ιάσονα και μετά τούτον τον Σωσίπατρον ορμηθέντα εξ Αχαϊας, τούτους δε αειλαμπείς φωστήρας ανέδειξε, την οικουμένην άπασαν καταυγάζοντας, των οποίων πλέξας και την αρχήν των εγκωμίων, έλεγεν εις την προς Ρωμαίους επιστολήν του· «Ασπάζονται υμάς Ιάσων και Σωσίπατρος οι συγγενείς μου» (Ρωμ. ιστ: 21).

Πολύ επικίνδυνος τσαρλατανισμός η ένταξη Φινλανδίας – Σουηδίας στο ΝΑΤΟ

 «Θέλετε να προχωρήσετε ένα βήμα παραπέρα και να εμπλέξτε τη Φινλανδία, η οποία απέχει 50 χιλιόμετρα από την Αγία Πετρούπολη – Νομίζω ότι είναι επικίνδυνος τσαρλατανισμός.» είπε ο Milanovic.

Ο πρόεδρος της Κροατίας Milanovic δήλωσε ότι η Φινλανδία και η Σουηδία δεν μπορούν να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ έως ότου αλλάξει ο εκλογικός νόμος στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη/Β-Ε, και πως μέχρι τότε, το κροατικό Κοινοβούλιο «δεν πρέπει να επικυρώσει την ένταξη κανενός στο ΝΑΤΟ».

Οπως είπε ο κ.Milanovic σε δημοσιογράφους στο Ζάγκρεμπ, η είσοδος της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ θα μπορούσε να συζητηθεί, αλλά τη θεώρησε «πολύ επικίνδυνη περιπέτεια».

Οι «Ορθόδοξοι» Οικουμενιστές στο Σαμπεζύ:

 Η Αγία Τετάρτη Οικουμενική Σύνοδος έκανε λάθος. Οι Μονοφυσίτες έχουν την ιδία Χριστολογία με εμάς. Τώρα πλέον ο φονιάς του Αγίου Φλαβιανού Διόσκορος είναι άγιος και των «Ορθοδόξων»!!!

 .....Ετραβούσαν λοιπόν αυτόν (τον Όσιο Μάξιμο τον Ομολογητή) οι απεσταλμένοι, ασκεπή και ανυπόδητον καθ’ όλην την οδοιπορίαν (από Ρώμης εις Κων/πολιν)…. Όταν δε τους έφεραν από την εξορία(τον Όσιο Μάξιμο και τους δύο μαθητάς του), έβαλε ο μονοθελητής βασιλεύς Κώνστας, σοφούς ανθρώπους, Αρχιερείς και άρχοντας να καταπείσουν τον Αγιον αλλά δεν ηδυνήθησαν ούτε με λόγους ούτε με απειλάς. Λαβών ο έπαρχος τον Άγιον και τους μαθητάς αυτού εισήλθεν εις το πραιτώριον, και πρώτον μεν ήπλωσαν τέσσαρες τον θείον Μάξιμον και τον έδερον άσπλαγχνα, χωρίς να λυπηθή ο μιαρός έπαρχος το γήρας του ή τα ρυτιδωμένα και αδυνατισμένα από την εγκράτειαν μέλη του, μάλιστα δε τοσούτον αυτόν εξέσχισαν, ώστε εβάφη από το αίμα όλον το έδαφος και δεν έμεινε μέλος του σώματος ή μέρος της σαρκός αυτού απλήγωτον, αλλά ήτο μία πληγή όλον το άγιον σώμα του. Τη επαύριον παρέστησαν και πάλιν τους Αγίους εις το κριτήριον, ήσαν δε από τας πληγάς πρησμέναι και μαύραι αι σάρκες των τοσούτον, ώστε ανέδιδον δυσοσμίαν αφόρητον. Παρά ταύτα όμως δεν τους ελυπήθησαν οι άσπλαγχνοι, αλλά διά  να δώσουν σφοδροτέραν βάσανον και δριμυτέραν παίδευσιν, δεν τους εθανάτωσαν εντελώς αλλ’ ανέσπασαν την θεολόγον του Αγίου γλώσσαν από τον φάρυγγα διά να  μη έχη πλέον λαλιάν να ελέγχη την κακοδοξίαν και αγνωσίαν των…

1984 εν έτει 2022 --- Γράφει ο Κωνσταντίνος-Παναγιώτης Βαρκούτσος, μαθητής Β΄ Λυκείου

Το 1984, το τελευταίο και σπουδαιότερο έργο του Όργουελ που εκδόθηκε στις 8 Ιουνίου του 1949, δεν είναι απλώς ένα μυθιστόρημα, αλλά μία προφητεία του μέλλοντος. Παρακολουθώντας πλέον τις δυστοπικές και ολοκληρωτικές σύγχρονες κοινωνίες, δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι αυτή η προφητεία έχει εκπληρωθεί.

Στο έργο αυτό έχει κυριαρχήσει το ολοκληρωτικό καθεστώς του Μεγάλου Αδελφού, το οποίο άγρυπνα και με το διαπεραστικό του βλέμμα παρακολουθεί κάθε πολίτη. Βασικά δικαιώματα, όπως η ελευθερία στην έκφραση και στην σκέψη, θεωρούνται εγκλήματα, και όποιος τολμά να ασκήσει κριτική, έστω και ασυνείδητα, «εξατμίζεται».

Η ερμηνεία αυτή, ότι στον τάφο ήταν μόνο η ασώματη ψυχή τού Κυρίου, είναι λάθος. --- του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη


Μιχαήλ Ζηλωτής

22 Απριλίου στις 6:05 μ.μ.  ·

Η εικόνα της Αναστάσεως του Χριστού είναι μόνο αυτή που παρουσιάζει τον Χριστόν εξερχόμενον εκ του Παναγίου του Τάφου ως νικητής του Άδου και του θανάτου, ενώ η άλλη εικόνα που παρουσιάζει τον Χριστό μας στον Άδη ελευθερώνοντας τις ψυχές των δικαίων και κρατώντας από τα χέρια του τον Αδάμ και την Εύα είναι η εις Άδου κάθοδος του Χριστού και όχι η Ανάστασις. Ανάστασις λέγεται, όπως το γράφει και ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στο Ιερό Πηδάλιο, όταν ανασταίνεται το σώμα εισερχομένης της ψυχής ενώ στον Άδη κατέβηκε μόνο η ψυχή του Χριστού. Προσέξτε αυτήν την λεπτομέρεια. Η εικόνα της εις Άδου καθόδου του Χριστού τοποθετείται στο Ιερό προσκυνητάριο για προσκύνημα το Μέγα Σάββατο ενώ η εικόνα της Αναστάσεως του Χριστού τοποθετείται την Κυριακή του Πάσχα και παραμένει επί 40 μέρες μέχρι της Αποδόσεως της εορτής, όπως επίσης και κάθε Σάββατο εσπέρας στον Εσπερινό μέχρι πριν τον Εσπερινό της Κυριακής όταν ψάλλουμε Αναστάσιμα


Kyprianos Christodoulides

25 Απριλίου στις 1:01 π.μ. ·

Η ερμηνεία αυτή, ότι στον τάφο ήταν μόνο η ασώματη ψυχή τού Κυρίου, είναι λάθος.

"Όλος ήν  εν τοις κάτω, και των άνω ουδόλως απήν ο απερίγραπτος Λόγος· συγκατάβασις γαρ θεϊκή, ου μετάβασις δε τοπική γέγονε·" (Εις τούς Χαιρετισμούς).

Βλέπε καί Κατηχητικό Λόγο αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου :

« 'Ἔλαβε σῶμα καί Θεῶ περιέτυχεν.
Ἔλαβε γῆν καί συνήντησεν οὐρανῶ.
Ἔλαβεν ὅπερ ἔβλεπε καί πέπτωκεν ὅθεν οὐκ ἔβλεπε.»

Σημείωση εδώ, όχι στό σχόλιο που έθεσα καί διέγραψε ο Μιχαήλ Ζηλωτής.

Υπάρχουν πλείστα όσα ακόμη εδάφια από Π. καί Κ. Διαθήκη, αλλά καί τήν υμνολογία τής Εκκλησίας, τά οποία στηρίζουν θεολογικά τό επιχείρημα ότι η ψυχή του Κυρίου στόν Άδη δέν ήταν άμορφη καί ασώματη. Τό σώμα ήταν νεκρό, όμως, η ψυχή ήταν, εν Αγίω Πνεύματι, ζώσα καί, φέρουσα καί φορούσα τήν επουράνιον εικόνα : «47 ὁ πρῶτος ἄνθρωπος ἐκ γῆς χοϊκός, ὁ δεύτερος ἄνθρωπος ὁ Κύριος ἐξ οὐρανοῦ. 48 οἷος ὁ χοϊκός, τοιοῦτοι καὶ οἱ χοϊκοί, καὶ οἷος ὁ ἐπουράνιος, τοιοῦτοι καὶ οἱ ἐπουράνιοι. 49 καὶ καθὼς ἐφορέσαμεν τὴν εἰκόνα τοῦ χοϊκοῦ, φορέσομεν καὶ τὴν εἰκόνα τοῦ ἐπουρανίου.» (1Κρ. ιε΄).

------------------------------

Ο/Η The Cave Dweller είπε...


Ευθεία ερώτηση προς τον Μιχαήλ :

Σε ποια "σύνοδο" των Ματθαϊκών ανήκεις ;

--------------

Ο/Η The Cave Dweller είπε...

Απάντηση στον Μιχαήλ :

Απόσπασμα από την Πασχαλινή Ημερονύκτιο ακολουθία :

Εν τάφω σωματικώς, εν άδου δε μετά ψυχής ως Θεός, εν Παραδείσω δε μετά ληστού, και εν θρόνω υπήρχες Χριστέ, μετά Πατρός και Πνεύματος, πάντα πληρών ο απερίγραπτος.


«προς κέντα λακτίζουν». Η Αλήθεια δεν διαψεύδεται

Πολλές συκοφαντίες διετυπώθησαν, ανά τους αιώνες, εναντίον του Χριστού και της Αναστάσεώς του. Πρώτοι οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι δωροδόκησαν και συμβούλευσαν τους Ρωμαίους στρατιώτες, που εφύλασσαν το μνήμα του Χριστού, να πουν ότι «οι μαθηταί αυτού νυκτός ελθόντες, έκλεψαν αυτόν ημών κοιμωμένων». Ύστερα, οι ειδωλολάτρες αυτοκράτορες και φιλόσοφοι αγωνίστηκαν να σβήσουν την αλήθεια της Αναστάσεως και εδίωξαν την Εκκλησία του Χριστού. Τον 19ο αιώνα, υλιστές και ορθολογιστές διανοητές προσπάθησαν να αμφισβητήσουν την ιστορικότητα του προσώπου του Χριστού και το γεγονός της Αναστάσεώς Του. Στις ημέρες μας βλέπουμε και ακούμε κάποιους τάχα ερευνητές να ισχυρίζονται ότι Ανάσταση δεν υπήρξε και ότι ο Ιησούς δεν πέθανε πάνω στον Σταυρό, αλλά συνέχισε την ζωή του και, μάλιστα, λέγουν ότι νυμφεύθηκε και απέκτησε και απογόνους.

Όσο, όμως κι αν αγωνίζονται οι αρνητές της Χριστιανικής πίστεως να διαψεύσουν την Ανάσταση του Χριστού «προς κέντα λακτίζουν». Η Αλήθεια δεν διαψεύδεται. Και η αλήθεια είναι ότι "Ηγέρθη ο Κύριος όντως”. Εγώ ειμί το Α και το Ω, λέγει Κύριος ο Θεός, ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, ο παντοκράτωρ!

"Jesus a sinner?" The Oprah Show | Greek Orthodox Priest speaks out

----------------------
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Τό βίντεο δείχνει ξεκάθαρα ὅτι οἱ παπισταί καί οἱ προτεστάνται δέν εἶναι χριστιανοί! Ἐπικαλοῦνται τόν Χριστόν διά νά Τόν διαστρεβλώσουν καί νά Τόν «ἀποδείξουν» «ψιλόν ἄνθρωπον», κατά τήν Νεστοριανήν αἵρεσιν, ὅπως ὀρθότατα τούς διώρθωσεν ὁ Ἕλλην κληρικός. Ποῖος εἶναι ἄραγε αὐτός ὁ κληρικός καί τί ἀπέγινεν, ἐφόσον ὡμολόγησε Χριστόν καί συνεκρούσθη μέ τά ὄργανα τοῦ Διαβόλου δημοσίως; Αὐτά γίνονται γύρω στό 1988, ὅταν προεβάλλετο εἰς τούς κινηματογράφους ἡ βλάσφημος ταινία τοῦ Καζαντζάκη. Στήν «Ἑλλάδα» τῆς σήμερον δέν τολμᾶς νά πῇς κάτι κατά τοῦ Καζαντζάκη, διότι ἀμἐσως σοῦ ἐπιτίθενται οἱ ψευδο-διανοούμενοι, ψευδο-καθηγηταί κ.ἄ. Τά ἔπαθε ὁ γράφων πρό πενταετίας περίπου.

---------------------

Ο/Η The Cave Dweller είπε...

Χριστός Ανέστη αδελφέ Δημήτριε !

Στην ερώτηση :

Ποῖος εἶναι ἄραγε αὐτός ὁ κληρικός καί τί ἀπέγινεν, ἐφόσον ὡμολόγησε Χριστόν καί συνεκρούσθη μέ τά ὄργανα τοῦ Διαβόλου δημοσίως;

Η απάντηση είναι :

Ο αείμνηστος :

Metropolitan Pavlos (Stratigeas) of America (GOC)

http://www.hotca.org/component/content/category/61-eparchial-synod

Υγ: Τότε που γυρίστηκε το βίντεο ήταν Αρχιμανδρίτης και μετά Μητροπολίτης.

 

Είναι καταδικασμένες οι πολυπολιτισμικές κοινωνίες…

 Είναι καταδικασμένες οι πολυπολιτισμικές κοινωνίες, δηλώνει ο πρώην επικεφαλής των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών

Προβλέπει εμφύλιο πόλεμο στην Γαλλία

Zero Hedge,, APR 07, 2022

Authored by Paul Joseph Watson via Summit News,

Μετάφραση: Μ. Στυλιανού

Ο πρώην επικεφαλής των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών Πιέρ Μπροσάν προειδοποιεί ότι εάν η Ευρώπη και η Γαλλία δεν αλλάξουν ριζικά τις πολιτικές τους για τη μαζική μετανάστευση, θα μπορούσε να ξεσπάσει εμφύλιος πόλεμος και υποστηρίζει ότι «όλες οι πολυπολιτισμικές κοινωνίες είναι καταδικασμένες».

Ο Μπροσάν, ο οποίος διετέλεσε διευθυντής της γαλλικής DGSE από το 2002 μέχρι το 2008, έκανε τα σχόλια κατά τη διάρκεια συνέντευξης στη Γαλλική εφημερίδα Le Figaro.

«Όλες οι “πολυπολιτισμικές» κοινωνίες είναι καταδικασμένες σε περισσότερο ή λιγότερο βαθιές ρήξεις», προειδοποίησε ο Μπροσάντ, προσθέτοντας: «Σε μια τέτοια κατάσταση, συμβαίνει οι μειονότητες να είναι βίαιοι νικητές και οι πλειοψηφίες να καθησυχάζουν τους χαμένους».

-------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἔζησα ἐπί πέντε συναπτά ἔτη (1994-1998) εἰς τήν πολυπολιτισμικήν κοινωνίαν τῆς Ἀδελαΐδος τῆς Νοτίου Αὐστραλίας. Οὐδέποτε ὑπῆρξε κάποιο πρόβλημα μέ ἄλλες μειονότητες. Ὑπῆρχαν ἀρκετοί Ὀρθόδοξοι ναοί εἰς τήν πόλιν (5, ἄν ἐνθυμοῦμαι καλῶς). Κάμναμε περιφοράν ἐπιταφίου τήν Μ. Παρασκευήν, οἱ καμπάνες χτυποῦσαν τήν νύκτα τῆς Ἀναστάσεως καί κάθε Κυριακή πρωΐ κ.λπ., ἀλλά ποτέ δέν ἠνωχλήθη κανείς! Νομίζω ὅτι τότε ὁ κόσμος μετανάστευε ἀπό ἀνάγκην καί προσέφερε εἰς τήν χώραν ὑποδοχῆς, ὁπότε ἦτο εὐπρόσδεκτος, τοὐλάχιστον ἀπό τόν μέσον πολίτην αὐτῆς τῆς χώρας. Δέν μετανάστευε μέ τό ζόρι, γιά νά ἐπιβάλῃ τό Ἰσλάμ, κατόπιν ἐντολῆς καί χρηματοδοτήσεως τοῦ διεθνοῦς Σατανισμοῦ, ὅπως γίνεται σήμερα. Συνεπῶς, ναί, ὑπ' αὐτές τίς συνθῆκες, οἱ χῶρες ὑποδοχῆς ἀλλογενῶν καί ἀλλοθρήσκων «προσφύγων» μέλλει νά καταστραφοῦν. Γι' αύτό, ἄλλωστε, ὁ Μητσοτάκης, ὁ Τσίπρας καί οἱ ἄλλοι ἀνθέλληνες φέρνουν ὀρδές ἰσλαμιστῶν, διά νά ἐπισπεύσουν τήν καταστροφήν!

ΛΑΜΠΡΙΑΤΙΚΟΣ ΨΑΛΤΗΣ Αλεξ Παπαδιαμάντης

Ἐὰν ὁ ἥρως τοῦ παρόντος διηγήματος ἦτο αὐτούσιος ὁ γράφων, τότε ὁ ἐπὶ κεφαλῆς τίτλος θὰ εἶχε μᾶλλον τροπικὴν καὶ ἀλληγορικὴν σημασίαν. Διότι, ναὶ μέν, εὐδοκίᾳ τῆς θείας Προνοίας, εἶναι ἀληθὲς ὅτι καὶ χάρις εἰς τὴν φιλάδελφον προθυμίαν τοῦ χωρικοῦ καὶ ἀρχοντικοῦ φίλου μου κὺρ Γιάννη Πεντελιώτου, ἀξιοῦμαι σχεδὸν κατ᾽ ἔτος ἀνελλιπῶς, κατὰ τὰς περιδόξους ταύτας ἡμέρας, νὰ συμψάλλω ἐναμίλλως μετ᾽ αὐτοῦ, ὑποβαστάζοντος διὰ τῆς χειρὸς τὰ γυαλιά του, ἀγαπῶντος τὸ πολίτικον ὕφος, παρατείνοντος ἐπ᾽ ἄπειρον τὰ μουσικὰ κῶλα καὶ τὰς καταλήξεις του, εἰς τὸν μικρὸν ἀγροτικὸν ναΐσκον τοῦ χωρίου Θ. ὅπου μυροβολεῖ ἑλισσόμενον εἰς κυανοῦς στεφάνους τὸ μοσχολίβανον, περιβάλλον ὡς διὰ φεύγοντος πλαισίου τοὺς ἀκτινωτοὺς στεφάνους καὶ τὰς σεμνὰς ὄψεις τῶν ἁγίων, καὶ ὅπου μὲ τὰς κεντητὰς ποδιάς των καὶ τὰ λευκὰ κολόβια αἱ νεαραὶ χωρικαὶ προσέρχονται φέρουσαι ἀγκαλίδας ρόδων καὶ ἴων καὶ θημωνίας ὅλας δενδρολιβάνου, καταφορτώνουσαι μὲ λόφους ἀνθέων τὸν πενιχρὸν ἐπιτάφιον, μὴ ἔχοντα ἀνάγκην ἄλλης πολυτελείας. Ἐκεῖ εἰσβάλλει οὐλαμὸς ὅλος αὐτοσχεδίων ψαλτῶν, κρατούντων ἀνὰ ἓν φυλλάδιον τοῦ ἐπιταφίου εἰς τὴν χεῖρα, οἵτινες φιλοτιμοῦνται νὰ ψάλλωσιν ἐν σπαρακτικῇ παραφωνίᾳ τὰ ἐγκώμια, καταστρέφοντες διὰ κωμικῶν σφαλμάτων καὶ τὰς ὀλίγας λέξεις, ὅσαι εἶναι ὀρθῶς τυπωμέναι εἰς τὰ φυλλάδια ἐκεῖνα.

Στροφή, στον Αναστάντα Χριστό.

Ο άνθρωπος είναι, πολλές φορές, δέσμιος των παθών και των αδυναμιών του. Και στην πορεία της ζωής του αντιμετωπίζει την απελπισία, τα αδιέξοδα στα σοβαρά και καταθλιπτικά προβλήματά του και, κυρίως, εκείνα που έχουν σχέση με τον πνευματικό του αγώνα για τον καταρτισμό του. Πολλές φορές, δεν ημπορεί να αντισταθεί στον πειρασμό του νικημένου και τότε νιώθει ολομόναχος και χωρίς στήριγμα στις προσπάθειές του. Όμως, ο θριαμβευτής Ιησούς μάς δίδει μια άλλη διάσταση και μάς βεβαιώνει ότι υπάρχει λύση στα προβλήματά μας, αφού Εκείνος μπορεί να νικήσει, ως νικητής, κάθε αντίθετο και αντιδραστικό, κάθε δύσκολο και ανθρωπίνως ακατόρθωτο. Στροφή, λοιπόν, στον Αναστάντα Χριστό. Να επανέλθουμε στο δρόμο που μάς καλεί ο Αναστημένος Χριστός.

ΚΑΝΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΒΑΣΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ


 

H «ανακάθαρση της εκκλησιαστικής μνήμης»

Είναι χαρακτηριστική η ευκολία με την οποία εισερχόμαστε στην «νέα εποχή» παραθεωρώντας το παρελθόν και τις παρακαταθήκες των Αγίων Πατέρων.

 «Οι κληροδοτήσαντες εις ημάς την διάσπασιν προπάτορες ημών υπήρξαν ατυχή θύματα του αρχεκάκου όφεως και ευρίσκονται ήδη εις χείρας του δικαιοκρίτου Θεού. Αιτούμεθα υπέρ αυτών το έλεος του Θεού, αλλ’ οφείλομεν ενώπιον Αυτού όπως επανορθώσωμεν τα σφάλματα εκείνων» (!!!), ανέφερε ο Οικουμενικός Πατριάρχης στην θρονική εορτή του 1998.

Είναι αυτή η «ανακάθαρση της εκκλησιαστικής μνήμης» που πρέπει να οικοδομηθεί, όπως ευχήθει ο κοιμηθείς Αρχιεπίσκοπος  Χριστόδουλος, στην προσφώνησή του προς τον Πάπα;

ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ - Κάθε Πέμπτη

Ὁ Ἅγιος Νικόλαος διακρίθηκε γιὰ τὴν σταθερή του πίστη, διακήρυξε καὶ ὑποστήριξε σταθερὰ τὶς ἀρχὲς τῆς Ὀρθοδοξίας στὴν πρώτη Οἰκουμενικὴ Σύνοδο. Διαπνεόταν ἀπ᾽ τὴ ζωὴ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ γι᾽ αὐτὸ ἀνεδείχθη κανόνας πίστεως, ἐνῶ παράλληλα ὑπῆρξε μιμητὴς τοῦ Χριστοῦ μας προσφέροντας ἀγάπη στοὺς συνανθρώπους μας,  Ὁ Ἅγιος δὲν εἶχε περγαμηνὲς σπουδῶν, δὲν ἦταν ἀπόφοιτος Πανεπιστημίων τῆς ἐποχῆς, δὲν εἶχε μεταπτυχιακά, δὲν εἶχε τὴν κοσμικὴ σοφία τῆς ἐποχῆς, εἶχε ὅμως μέσα του τὴν ζέση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἡ ὁποία τοῦ ἔδωσε τὴν δύναμη νὰ ὑποστηρίξει τὴν πίστη! Ἔτσι ἀναδείχθηκε Κανόνας Πίστεως, τηρητὴς ἐπακριβῶς τῆς πίστεώς του.

Τη ΚΗ΄ (28η) Απριλίου, διήγησις ΘΑΥΜΑΤΟΣ γενομένου εν τη πόλει της εν Αφρική Καρθαγένης.

Θαύμα εξαίσιον και πάσης διηγήσεως άξιον εγένετο κατά τους χρόνους Ηρακλείου του βασιλέως και Νικήτα Πατρικίου εν έτει χκε΄ (625) εις την Καρθαγένην της Αφρικής, έχει δε τούτο ως εξής: Εις την Καρθαγένην ευρίσκετο κατά την εποχήν εκείνην στρατιώτης τις βασιλικός, επειδή δε επέπεσεν εις την πόλιν λοιμός πανώλους, παραλαβών ούτος την σύζυγόν του έφυγεν εις τι προάστιον, ίνα σωθή εκ του θανάτου. Ο διαβολος όμως παρακινήσας αυτόν εις σαρκικήν αμαρτίαν, τον ηνάγκασε να μοιχεύση την γυναίκα του γεωργού του. Μετά δε την αμαρτίαν προσβληθείς υπό της νόσου ταύτης, ήτις προσβάλλει τον βουβώνα, ήτοι τας βάσεις των μηρών, απέθανε και ετάφη. Μετά τρεις όμως ώρας ήρχισε να φωνάζη εκ του τάφου λέγων:

Χένρι Κίσιγκερ τ. υπουργός εξωτερικών Η.Π.Α

The Greek people are a difficult if not impossible people to tame, and for this reason we must strike deep into their cultural roots. Perhaps then we can force them to conform. I mean, of course, to strike at their language, their religion, their cultural and historical reserves, so that we can neutralize their ability to develop, to distinguish themselves, or to prevail, thereby removing them as an obstacle to our strategically vital plans in the Balkans, the Mediterranean, and the Middle East.

Είναι δύσκολο αν όχι αδύνατον να δαμάσει κάποιος τον Ελληνικό λαό. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να χτυπήσουμε βαθιά μέσα στις πολιτισμικές του ρίζες, μπορεί τότε να τον αναγκάσουμε να συμβιβαστεί. Εννοώ βέβαια να χτυπήσουμε τη γλώσσα του, τη θρησκεία του, τα πολιτιστικά και ιστορικά του αποθέματα, έτσι ώστε να ουδετεροποιήσουμε τη δυνατότητά του να αναπτύσσεται, να διακρίνει τον εαυτό του, ή να αποδεικνύει ότι μπορεί να νικά, τοιουτοτρόπως να ξεπεράσουμε τα εμπόδια στα στρατηγικά απαραίτητα σχέδιά μας στα Βαλκάνια, τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.

Η ΕΚ ΔΥΣΜΩΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ

Το Συμβούλιο της Ευρώπης, υιοθέτησε προ καιρού στο Στρασβούργο, ένα νέο κώδικα καλής συμπεριφοράς, για τον αγώνα κατά της τρομοκρατίας, τον οποίο θα χρησιμοποιούν τα κράτη-μέλη του. Στους νέους αυτούς κανόνες επισημαίνεται, πως ένα πρόσωπο που κατηγορείται για τρομοκρατικές ενέργειες, δεν μπορεί να καταδικασθή σε θάνατο, και αν ακόμα έχει καταδικασθή, δεν επιτρέπεται να εκτελεσθή η ποινή του. Το Συμβούλιο λοιπόν της Ευρώπης, απαιτεί από τα κράτη-μέλη του, τον απόλυτο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την κατάργηση της θανατικής ποινής για τους αδίστακτους τρομοκράτες, που αποδεδειγμένα θα έχουν καταδικασθή στην εσχάτη των ποινών για ειδεχθείς δολοφονίες. Δεν είδαμε όμως παρόμοια ευαισθησία και ανάλογη απόφαση, για την εν ψυχρώ δολοφονία της αθώας και πολλά υποσχομένης κυοφορουμένης ζωής, που καθημερινώς σφαγιάζεται ανελέητα. Ή μάλλον είδαμε την υπερψήφιση της νομιμοποιήσεως των αμβλώσεων σε οποιοδήποτε σημείο κυήσεως, δηλαδή της θανατικής καταδίκης, από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αυτά τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά συνιστούν συντεταγμένη κοινωνία και Κράτος Δικαίου, ή προκλητική περιφρόνηση στο θείο δώρο της ζωής και κατάφωρη παραβίαση και των δικαιωμάτων του ανθρώπου;

Τα εμβόλια προκαλούν τις Οξείες Ηπατίτιδες στα παιδιά. --- Του Δημ. Αντωνίου, ιατρός, PhD(Hon), FRCS, 6939364918

Μια συγκλονιστική επιστημονική αποκάλυψη που θα συγκλονίσει τον κόσμο.

Μεταξύ των άλλων, ασυνήθιστων ασθενειών που παρουσιάστηκαν-όλως τυχαίως κατά τους ιεροκήρυκες του θανάτου- κατά την διάρκεια των εμβολιασμών κατά του κορονοϊού (εγκεφαλικές και περιφερικές θρομβώσεις, περικαρδίτιδες, παραλύσεις, καρδιακές ανακοπές κλπ) σε προηγουμένως υγιέστατους ανθρώπους-πριν δύο μήνες παρουσιάστηκε, και πάλι όλως τυχαίως!, μια ανεξήγητη? μορφή ηπατίτιδας στα παιδιά, η οποία μάλιστα ήταν τόσο σοβαρή ώστε οδήγησε στην χρεία μεταμόσχευσης ήπατος στο 10% των παιδιών αυτών, ένας αριθμός τεράστιος αυτοτελώς, ενώ το 50% εξ` αυτών δεν θα υπάρχουν σε δύο χρόνια και τα υπόλοιπα θα είναι ουσιαστικά ανάπηρα. Η ηπατίτιδα αυτή παρουσιάστηκε ΟΛΩΣ ΤΥΧΑΙΩΣ-κατά τους ιεροκήρυκες του θανάτου- μετά λίγους μήνες από τον εγκληματικό εμβολιασμό των παιδιών, με συνεργούς και συνυπαιτίους και τους γονείς των.

-----------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἐπί τέλους, θ' ἀκούσῃ κανείς καί τούς μή συστημικούς Ἰατρούς, πού τά ΓΕΓΟΝΟΤΑ δείχνουν ὅτι αὐτοί μόνον εἶναι ἀληθινοί Ἐπιστήμονες, ἐνῷ οἱ συστημικοί «ἰατροί» ξέρουν μόνον νά προπαγανδίζουν τά «ἐμβόλια» (διάβαζε «θανατηφόρες ἐνέσεις» ἤ/καί τροποποιητάς τοῦ ἀνθρωπίνου γονιδιώματος, κατά πολλούς κορυφαίους Ἐπιστήμονες, ὅπως οἱ L. Montagnier, S. Bhakdi, R. Malone, P. McCullough, V. Zelenco, C. Perrone κ.ἄ.) καί νά εἰσπράττουν ἑκατομμύρια εὐρώ ἀπό τίς φαρμακευτικές ἑταιρεῖες γι' αὐτήν τήν διαφήμησιν πού κάμνουν;

Ιn the news - ΗΠΑ Kάναμε λάθος. Είναι λιγότεροι οι θάνατοι από covid-19


 

Το ομόλογο κοινωνικού αντικτύπου ως σύγχρονη μορφή φιλανθρωπίας και η ανομολόγητη σκληροκαρδία της κοινωνίας -- Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, Δικηγόρος Αθηνών

Η «αόρατη καρδιά» («the invisible heart») είναι ο τίτλος ενός ξένου ντοκιμαντέρ με το οποίο προπαγανδίζεται η αξία της συμμετοχής του επιχειρηματικού κεφαλαίου στην αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων τα οποία συνδέονται με την φτώχεια, την ανεργία και την ήπια εγκληματικότητα.

Στην πραγματικότητα, όμως, στο ντοκιμαντέρ καταγράφεται (για τον έμπειρο και προσεκτικό τηλεθεατή) η αδυναμία των κυβερνήσεων, τόσο σε εθνικό όσο και σε τοπικό επίπεδο να χρηματοδοτήσουν το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας που προκαλεί ως συνέπεια την διείσδυση του αρπακτικού και επιθετικού επενδυτικού κεφαλαίου στον ευαίσθητο τομέα της παροχής κοινωνικών υπηρεσιών.

Mη εξετάζης τις κρίσεις του Θεού

Ένας γέροντας άγιος και ασκητής παρεκάλεσε μία φορά τον Κύριο να του διδάξη ποιά είναι η κρίση του. Διότι, είπε, βλέπω άλλοτε μεν ανθρώπους δικαίους και ευλαβείς να βρίσκωνται σε μεγάλη φτώχεια και δυστυχία. Άλλοτε πάλι βλέπω άδικους και αμαρτωλούς να είναι σε μεγάλο πλούτο και ανάπαυση. Άλλοτε πάλι πολλοί δίκαιοι και ευλαβείς να αδικούνται και να βασανίζωνται άδικα, πολλοί δε άδικοι και άξιοι θανάτου αμαρτωλοί και παράνομοι να ζουν και να πλουτίζουν. Τότε άκουσε φωνή που του έλεγε:

-----------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἄκρως διδακτική ἱστορία! Συχνά βλέπουμε καταστάσεις πού μᾶς προβληματίζουν καί ἀρχίζουμε ν' ἀμφιβάλουμε γιά τήν Δικαιοσύνην τοῦ Θεοῦ, π.χ., παράλυτα νεαρά ἄτομα, τά ὁποῖα ὅμως εἶναι εὐσεβέστατα καί προσεύχονται διαρκῶς. Ἀντί νά λυπούμεθα οἱ ἄφρονες γιά τούς ἑαυτούς μας, πού εἴμεθα συνεχῶς δοσμένοι, ψυχῇ τε καί σώματι, στίς κοσμικές φροντίδες καί ἀπολαύσεις, λυπούμεθα γι' αὐτά τά ἄτομα, τά ὁποῖα ναί μέν ὑποφέρουν ἐδῶ, ἀλλά θά εὐφραίνωνται αωνίως εἰς τόν Παράδεισον!

Νόστος από τον Κήπο της Εδέμ -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Το διάνυσμα της ζωής μας είναι τόσο βασανιστικά μικρό, ζεις ελάχιστο εν τέλει χρονικό διάστημα με τα αγαπημένα σου πρόσωπα, παρά το γεγονός ότι ζεις ισοβίως μαζί τους με την μνήμη αυτών και εν τέλει όταν αίφνης νιώθεις τον επιθανάτιο ρόγχο της αρπαγής των ειδικών σου ανθρώπων, ψελλίζεις ένα απλό αντίο, εγκιβωτίζοντας την μορφή των καθώς μακραίνει βαθιά μέσα στην ψυχή σου.

Ύστερα κατάμονος, ζεις ορισμένα χρόνια, στην σκιά των αγαπημένων σου, φροντίζοντας εναγωνίως να εκπληρώσεις τις αρχές τους και να υλοποιήσεις σύντομα τα οράματα σου, κυνηγώντας τον χρόνο, μέχρι το ύπατο διακύβευμα, να αναπόφευκτο τέλος, υπό του οποίου σε συνθλίβει ακουσίως η αδυσώπητη και δυσήνια φθορά του χρόνου.

O Άγιος ΕΥΛΟΓΙΟΣ ο Ξενοδόχος

Ευλόγιος ο εν Αγίοις Πατήρ ημών ούτος, ο δια την περιάκουστον αρετήν της φιλοξενίας του αποκληθείς Ξενοδόχος, ήκμαζεν εις την Θηβαϊδα της Αιγύπτου κατά τους ευλογημένους εκείνους χρόνους, καθ’ ους ήκμαζε και ήνθει εκεί ο Χριστιανισμός, η δε περιώνυμος Σκήτη της Θηβαϊδος ήτο κατάμεστος από χιλιάδας ευσεβών Μοναχών, οι οποίοι μετήρχοντο εν αυτή παν είδος αρετής και ασκήσεως. Ανάμεσα εις τους μεγάλους εκείνους ασκητικούς Πατέρας, οι οποίοι τότε εφημίσθησαν και θα φημίζωνται μέχρι συντελείας των αιώνων δια τας υπέρ άνθρωπον αρετάς των, διέλαμψε και ο Άγιος ούτος Πατήρ ημών Ευλόγιος. Ο μακάριος Ευλόγιος δεν ήτο Μοναχός, δεν ήτο Ασκητής εις την έρημον, αλλά κοσμικός, διαμένων εις την πόλιν της Θηβαϊδος. Όμως αν και εις την πόλιν ευρίσκετο, επί τοσούτον η αρετή του εξέλαμψεν, ώστε έγινεν ονομαστός μεταξύ των Πατέρων και το όνομά του εγγράφει εις τας δέλτους της ζωής ομού με τα ονόματα των μεγάλων εκείνων Ασκητών Αντωνίου του Μεγάλου, Μακαρίου του Αιγυπτίου, Αμμούν και τόσων άλλων ευθαλών βλαστών της αυχμηράς ερήμου της Θηβαϊδος. Ποία δε ήτο η αρετή εκείνη, την οποίαν μετά τοσούτου ζήλου ειργάσθη και η οποία τοσούτον τον ανέδειξε;

Ύμνοι Αναστάσεως


 

Τη ΚΖ΄ (27η) Απριλίου μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΣΥΜΕΩΝ συγγενούς, ήτοι αδελφού, του Κυρίου, Επισκόπου Ιεροσολύμων.

Συμεών ο Άγιος Ιερομάρτυς ήτο υιός Ιωσήφ του Μνήστορος, εις εκ των τεσσάρων υιών τους οποίους εγέννησε με την προτέραν αυτού γυναίκα, ήτοι τους Ιάκωβον, Ιωσήν, Ιούδαν και Σίμωνα, τουτέστι τούτον τον Συμεών, επειδή το Σίμων του Συμεών είναι υποκοριστικόν όνομα. Διότι ούτω και ο Απόστολος Πέτρος εν τη αρχή της δευτέρας Καθολικής αυτού Ε[ιστολής και Σίμων και Συμεών γράφεται (Β΄ Πέτρου α:1). Τούτον λοιπόν τον Συμεών ή Σίμωνα οικειοποιήθη ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και Θεός και καταδέχθη να ονομάζεται αδελφός Αυτού κατά σάρκα, καθόσον ο Ιωσήφ ενομίζετο υπό των αγνοούντων ως Πατήρ Του. Εκείνος έχρισε τούτον και Ιερέα, ίνα κηρύττη την επί της γης παρουσίαν Αυτού και, μετά τον αδελφόθεον Ιάκωβον, έγινεν ούτος δεύτερος Πατριάρχης των Ιεροσολύμων, ως γνήσιος μαθητής του Χριστού και ουχί ως μισθωτός. Αφ’ ου δε μετέβαλε τον εαυτόν του εις ναόν του Αγίου Πνεύματος, κατεκρήμνισε τους ναούς των ειδώλων και τους πεπλανημένους ειδωλολάτρας και Ιουδαίους ωδήγησεν, εις το φως της θεογνωσίας. Πολλάς δε και διαφόρους βασάνους υπομείνας δια την του Χριστού Πίστιν, τελευταίον εσταυρώθη, εις ηλικίαν ετών εκατόν είκοσι και ούτως από του Σταυρού ανήλθεν προς τον παρ’ αυτού ποθούμενον Χριστόν, ίνα λάβη τον αμάραντον στέφανον της δόξης. Εσταυρώθη δε επί της βασιλείας Τραϊανού (98 – 117) και δη εν έτει 98ω.

 

H Ορθόδοξος οδός «γνώσεως» και επιστροφής εις το «καθ’ ομοίωσιν».

Ο Θεός είναι επάνω παντός συλλογισμού. Δια της κτίσεως μανθάνομεν σχετικώς περί της σοφίας του Θεού, της δυνάμεως, της απειρίας, της ωραιότητος, αλλ’ αυτά είναι απλαί καταφάσεις, αι οποίαι δεν εξαντλούν την γνωστικήν ικανότητα της ψυχής και τας θείας εφέσεις της. Αλλά πέραν της καταφατικής ταύτης γνώσεως, αισθανόμεθα την ανάγκην της αποφατικής αγνωσίας, η οποία θα μας υψώση ύπερθεν της φύσεως, θα μας προσεγγίση δι’ «αγνώστου» τρόπου εις τον Θεόν και θα μας κορέση θαυμασμού και εκστατικού θείου έρωτος και αγίας γνώσεως. Και θα έλθη ο Χριστός – «της Ερήμου ο φίλος» -- εντός της ερήμου εγκοσμίων εφέσεων και παθών καρδίας μας, να «ποιήση μονήν», κατά την «φίλην φωνήν» Του. Και εις της μυστικής μας ενώσεως το όργιον, θα μας αποκαλύψει τον Πατέρα και το Πνεύμα. Και εντεύθεν θα ακούσωμεν ρήματα άρρητα, «α ουκ εξόν λαλήσαι ανθρώπω». Αυτή είναι η Ορθόδοξος οδός «γνώσεως» και επιστροφής εις το «καθ’ ομοίωσιν».

Aντί να νοθεύουμε το λόγο του Θεού…

Επειδή εμείς είμαστε πεσμένοι πολύ χαμηλά ή δεν έχουμε υψωθεί στα όρια της ευαγγελικής διδασκαλίας, ανυποψίαστοι για την ασύλληπτη συμφορά, καταπληττόμεθα ή και σκανδαλιζόμεθα από την υπόμνηση της αυθεντικής διδαχής του Κυρίου, που με συνέπεια εσάρκωσαν στον εαυτό τους οι Άγιοι του Θεού. Αν από ραθυμία δεν τους φθάνουμε, αντί να νοθεύουμε το λόγο του Θεού, μας απομένει η ταπείνωση και ο κλαυθμός, σαν έσχατο μέσο διασώσεώς μας από το ψέμα και την υποκρισία της ψυχής μας.

Οἱ συστημικοί, ἔχουν ἀποκρύψει τήν Ἀλήθειαν -- Τοῦ Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητοῦ Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

Οἱ συστημικοί, ἤτοι «κυβέρνησις», διοικοῦσα ἱεραρχία, Μέσα Μαζικοῦ Ἐξανδραποδισμοῦ (ΜΜΕ) κ.ἄ., μᾶς ἔχουν πεῖ ἄπειρα ψέμματα (ἤ, τό αὐτό, ἔχουν ἀποκρύψει τήν Ἀλήθειαν) γιά ὅλα τά σοβαρά θέματα πού ἀπασχολοῦν τήν χώραν, ἤτοι: (1) Παγκοσμιοποίησις, (2) Οἰκουμενισμός καί θρησκευτικός συγκρητισμός, (3) εἴσοδος καί παραμονή εἰς τήν Εὐρωζώνην, (4) μνημόνια, (5) δημόσιον χρέος, (6) ὑποθαλάσσιος πλοῦτος τῆς χώρας, (7) ἐποικισμός τῆς χώρας μέ ἀλλογενεῖς καί ἀλλοθρήσκους λαθρομετανάστας, (8) διδασκαλία ἠθικῶν, θρησκευτικῶν καί ἐθνικῶν διαστροφῶν εἰς τά σχολεῖα, (9) ἐθνικαί προδοσίαι, (10) αἰσχρά παραπληροφόρησις περί κοροναϊοῦ καί ἀντιεπιστημονική, ἀντισυνταγματική καί ἀντορθόδοξος προπαγάνδα ὑπέρ τῶν «ἐμβολίων κατά τοῦ κοροναϊοῦ» (διάβαζε ὑπέρ «τοῦ κοροναϊοῦ», καθότι τά «ἐμβόλια» προκαλοῦν μεταλλάξεις τοῦ ἰοῦ καί καταστέλλουν τό ἀνοσοποιητικόν μας σύστημα) κ.ἄ. Συνεπῶς, μόνον ἠλίθιοι ἤ παντελῶς ἀπληροφόρητοι τούς παίρνουν πλέον στά σοβαρά! Δέν θά ἦτο ὑπερβολή νά ποῦμε ὅτι ἐάν κάποιος ἔχῃ ἐλλιπῆ πληροφόρησιν δι’ ἕν τοιοῦτον θέμα, ἀλλά θέλῃ νά λάβῃ θέσιν ἐπ’ αὐτοῦ, θά ἦτο ἀσφαλές νά ὑποστηρίξῃ ἀκριβῶς τό ἀντίθετον ἀφήγημα ἀπό αὐτό πού προπαγανδίζουν «κυβέρνησις», διοικοῦσα ἱεραρχία καί ΜΜΕ! Στά μάτια ὅλων τῶν στοιχειωδῶς σοβαρῶν καί ἀφυπνισμένων ἀνθρώπων, μόλις οἱ ὡς ἄνω ἀρθρώνουν δημόσιον λόγον φαίνονται ὅτι διά τοῦ στόματός των ὁμιλεῖ ὁ Διάβολος! Ἔτσι, ἀκόμη καί ἐμεῖς οἱ ἁμαρτωλοί καί ἀνάξιοι τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ὁμολογοῦντες τήν Ἀλήθειαν (=Χριστόν) καί εἰσπράττοντες ἀπό αὐτούς τούς χαρακτηρισμούς «ψεκασμένος», «συνωμοσιολόγος» κ.λπ., δυνάμεθα νά ἐλπίζουμε εἰς τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, κατά τήν ἀψευδῆ ὑπόσχεσίν Του: «πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρὸς μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς· ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρὸς μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς» (Ματ. 10:32-33).

Ο καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής και διδάκτορας γεωπολιτικής Γ. Φίλης: Η μεγάλη σύγκρουση των ισχυρών παικτών & ο παραλογισμός του Ελληνικού πολιτικού συστήματος


 

Οι «ψεκασμένοι»: Τα κρεμαστάρια των αλεπούδων -- Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης, Αναπληρωτής Καθηγητής Ποινικού Δικαίου

Πράγματι, εδώ και καιρό έχουμε μπερδέψει τα ονόματα των πραγμάτων· η σπατάλη των ξένων αγαθών ονομάζεται γενναιοδωρία και η αποκοτιά στις κακές πράξεις ονομάζεται ψυχικό σθένος: γι’ αυτό και το κράτος έχει φτάσει στα έσχατα όριά του¹.


Μια προσφιλής τακτική των προπαγανδιστών που θέλουν να επιβάλλουν στην «λαϊκή αγορά» τα νέα ιδεολογικά προϊόντα τους, ισοπεδώνοντας όσες μειοψηφικές φωνές αμφισβητούν τις (δήθεν) αγαθές προθέσεις των διακινητών των Μεγάλων Ιδεών είναι ο στιγματισμός του αμφισβητία με τη χρήση απαξιωτικών ετικετών.

Όταν κάποιος δυσκολεύεται να καταρρίψει την, ασύμφορη γι’ αυτόν, αντίπαλη επιχειρηματολογία στην ουσία της, ακολουθεί την πονηρή οδό του διαβόλου: διαβάλλει, δηλαδή, την προσωπικότητα του αμφισβητία, οπότε παρέλκει να αντικρούσει ένα προς ένα τα επιμέρους επιχειρήματά του. Αφού ο αντίπαλος εμφανίζεται ως ελαττωματικό μυαλό, είναι κατά λογική αναγκαιότητα ελαττωματικοί και οι ισχυρισμοί του, σαν τα νερά που τρέχουν από μια μολυσμένη πηγή.

Χάριτι Θεία, δεν μας είναι δυνατόν, να συμφωνήσουμε και συμπορευθούμε με τοιούτους «Ποιμένας».

Η έννοια και σημασία του Μνημοσύνου σημαίνει ταυτότητα Πίστεως μνημονεύοντος και μνημονευομένου, πρέπει, εν γενικαίς γραμμαίς, να αποδεχθώμεν την δια του «Πατριαρχικού Διαγγέλματος» του 1920 παγκοσμίως διακηρυσσομένην παναίρεσιν του Οικουμενισμού, η οποία, δια της «Θεωρίας των κλάδων» καταβλασφημεί την Μοναδικότητα της Αγίας ημών Ορθοδόξου του Χριστού Εκκλησίας! Κατ΄ αναπόφευκτον δε συνέπειαν και βάσει πάντοτε του ως άνω «Πατριαρχικού Διαγγέλματος», θα πρέπη να πιστεύσωμεν ότι αι ετερόδοξοι αιρετικαί «Χριστιανικαί» ομολογίαι δηλαδή ο Πάπας και οι Προτεστάνται γενικώς, είναι «αδελφαί Εκκλησίαι» του Χριστού, «μέτοχοι απολυτρωτικής χάριτος» κ.λ.π., με Ιερωσύνην, Μυστήρια και Αποστολικήν Διαδοχήν, ώστε να δυνάμεθα να συμπροσευχώμεθα και συλλειτουργούμεθα μετ΄ αυτών, πράγμα το οποίον σήμερον διενεργούν και πράττουν, όλως κακοδόξως προς την επισκοπικήν αυτών αποστολήν, από του διαβοήτου Αθηναγόρου μέχρι σήμερον του Βαρθολομαίου, τόσον οι του Οικουμενικού Πατριαρχείου, όσον και διάφοροι άλλοι Οικουμενισταί Αρχιερείς και οι Αγιορείτες Ηγούμενοι!

---------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Εἶναι ποτέ δυνατόν γιά ἕνα Ὀρθόδοξον πιστόν νά ἑορτάζῃ τά Πάθη τοῦ Χριστοῦ καί τήν Ἀνάστασίν Του μετά τοῦ Καϊάφα καί τοῦ Ἰούδα; Ἀμφιβάλλει κανείς ὅτι ὁ Βαρθολομαῖος καί οἱ σύν αὐτῷ, ἀλλά καί πολλοί ἀπό τήν «ἐδῶ πλευράν», ἤτοι τοῦ π.ἑ., εἶναι οἱ σύγχρονοι Καϊάφαι καί Ἰοῦδαι;

Ύμνοι Αναστάσεως


 

Τη ΚΣΤ΄ (26η) Απριλίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΒΑΣΙΛΕΩΣ Επισκόπου Αμασείας.

Βασιλεύς ο ένδοξος του Χριστού Ιερομάρτυς ήτο Επίσκοπος Αμασείας της εν τω Ευξείνω Πόντω ευρισκομένης ζων κατά τους χρόνους του Λικινίου, του βασιλεύσαντος κατά τα έτη τη΄ - τκγ΄ (308 – 323), γαμβρού εξ αδελφής όντος του Αγίου και Μεγάλου Κωνσταντίνου. Και ήτο μεν το όνομά του Βασιλεύς, ανταξίως δε προς το όνομα επολιτεύθη ο μακάριος, διο και νυν εν ουρανοίς βασιλεύει αιωνίως. Και εκείνοι μεν οίτινες έτυχον επιγείου δυνάμεως και ανέλαβον βασιλικά ηνία και σκήπτρα, όταν καταλάβουν πόλιν τινά, αφού μάλιστα καταγάγουν νικηφόρον θρίαμβον, ευθύς ως εισέλθωσι νικηταί εξωραϊζουσι και κοσμούσι την πόλιν και λαμπροτέραν αυτήν παρουσιάζουσι. Διότι τοιαύτα οι επί της γης βασιλείς προσφέρουσιν εις τας υποτασσομένας πόλεις. Αλλά περί των εν Θεώ βασιλευσάντων και ασάλευτον Βασιλείαν παραλαβόντων, ως ο καλλίνικος και μέγας Ιεράρχης Βασιλεύς, τι θα ηδύνατο τις να είπη;

"Κορονοϊός: Έσχατο εργαλείο υποταγής των κοινωνιών;" - "Στην Αιχμή του Δόρατος¨


 ------------------
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἐξαιρετικόν! Τονίζει αὐτό πού εἶπεν ὁ L. Montagnier, ὅτι τό «εμβόλιον» μπορεῖ νά προκαλέσῃ AIDS. Ἐπίσης, ἀπό τό λεπτόν 46:00 καί πέρα τοῦ βίντεο, ὁ κ. Πουλᾶς ἐπιβεβαιώνει τό φοβερόν βίντεο πού ἐκυκλοφόρησε πρό ἡμερῶν,

https://katohika.gr/diethni/watch-the-water-ti-symvainei-pragmatika-me-ti-nosisi-apo-covid/


ὅτι ἡ πρωτεΐνη Spike τοῦ «ἐμβολίου» μπορεῖ νά περιέχῃ δηλητήριον κόμπρας!!!

Που βαδίζουμε αλήθεια, οι σημερινοί Ορθόδοξοι;

Ο χριστιανός ο οποίος θέλει να είναι ευθύς απέναντι του Θεού, οφείλει να διερωτηθή: Μήπως υπηρετώ το κακώς εννοούμενο προσωπικόν μου συμφέρον και όχι αυτό που ορίζει η Εκκλησία μου; Μήπως υπηρετώ άθελά μου τις σκοτεινές δυνάμεις και όχι την αλήθεια; Απάντηση εις το ερώτημα αυτό θα μπορέση να πάρη, αν αφήση ελεύθερη τη συνείδησίν του να ομιλήση ανεπηρέαστη από το πάθος και την πλάνη, με βάσιν την αλήθειαν και τον Νόμον του Θεού. Νοείται άραγε ένας χριστιανός να ενεργή εις την ζωήν του με κριτήρια αντίθετα προς το Νόμον και τας εντολάς του Θεού, αντίθετα προς τας Παραδόσεις και τους Ιερούς Κανόνας που εστήριξαν δια μέσου των αιώνων την Πίστιν μας; Κενοί περιεχομένου λοιπόν είναι εις την εποχήν μας οι Ιεροί Κανόνες και Παραδόσεις της Εκκλησίας μας; Που βαδίζουμε αλήθεια, οι σημερινοί Ορθόδοξοι; Μήπως στήνεται ήδη ο τάπης δια την υποδοχήν του Αντιχρίστου; Μήπως επαληθεύονται εις τας ημέρας μας τα λόγια του Προφήτου: «Τετύφλωκεν αυτών τους οφθαλμούς και πεπώρωκεν αυτών την καρδίαν, ίνα μη ίδωσι τοις οφθαλμοίς και νοήσωσι τη καρδία και επιστραφώσι και ιάσομαι αυτούς»; Θα αγνοήσουμε λοιπόν, αδελφοί αυτά που γίνονται από τους Οικουμενιστές, γεγονότα καταλυτικά της Πίστεώς μας, και δια της σιωπής και αδιαφορίας θα επιβραβεύσουμε την προδοσία της Πίστεώς μας;