Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης : Ο Μέγας Αντώνιος και ο σύγχρονος οικουμενισμός

1. Δὲν εἶναι ἀναχρονιστικὴ ἡ συνάφεια. Παρόμοιο διαθρησκειακὸ καὶ διαχριστιανικὸ περιβάλλον.

Στὸ ἄρθρο μας μὲ τίτλο "Μακράν τς δο τν Ἁγίων Πατέρων  συνάντηση Βαρθολομαίου καὶ Πάπα" εἴχαμε ἐξαγγείλει ὅτι θά συνεχίζαμε τὴν ἔκθεση τῶν ἐκτιμήσεών μας μὲ βάση τὴ διαχρονικὴ συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως αὐτὴ ἐκφράζεται μέσα στοὺς βίους τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ διδασκάλων. Ἐπειδή μάλιστα ὁ Ἁγιος Σπυρίδων, ὁ θαυματουργὸς πολιοῦχος τῆς Κέρκυρας, ἔδιωξε τὸν πάπα μέσα ἀπὸ τὸν ναό του μὲ ἕνα ἐντυπωσιακὸ θαῦμα ποὺ ἔκανε, ἐνῶ οἱ σημερινοὶ προκαθήμενοι, τὸν εἰσάγουν στοὺς ὀρθόδοξους ναούς, τὸν ἀσπάζονται, τὸν θυμιάζουν καὶ τὸν πολυχρονίζουν, σχεδιάσαμε νὰ παρουσιάσουμε αὐτὸ τὸ θαῦμα, ὅπως τὸ διασώζει καὶ τὸ σχολιάζει ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ Πάριος, μεγάλος λόγιος καὶ διδάσκαλος τοῦ Γένους καὶ μέλος τῆς τριάδος τῶν Ἁγίων Κολλυβάδων τοῦ 18ου αἰῶνος. Ὁ σχεδιασμὸς αὐτὸς καὶ ἡ προτεραιότητα παραμένει, μὲ μία μικρὴ χρονικὴ παρέκκλιση, λόγω τῆς ἑορτολογικῆς συγκυρίας. Ἡ μνήμη τοῦ Μεγάλου Ἀντωνίου, σὲ ναὸ τοῦ ὁποίου στὴ Θεσσαλονίκη ὑπηρετοῦμε μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν εὐλογία τοῦ Ἁγίου ἤδη δεκατρία χρόνια, μᾶς ἔδωσε τὴν εὐκαιρία καὶ πάλι νὰ ἐντρυφήσουμε στὸ θαυμάσιο «βίο» του, πρότυπο ἀπὸ πλευρᾶς γραμματολογικῆς ὅλων τῶν μεταγενέστερων «βίων» Ἁγίων, τὸν ὁποῖο συνέγραψε ὁ διατελέσας μαθητής του ἀρχιεπίσκοπος Ἀλεξανδρείας καὶ στύλος τῆς Ὀρθοδοξίας, ὄντως Μέγας Ἀθανάσιος.

Μετανοείτε! Ψυχοφελής ομιλία Ιερομονάχου Ευφρόσυνου Σαββαΐτη. Ποίηση – παρουσίαση: Πρεσβυτέρα Καλυψώ Δημητριάδη


 Πηγή :   http://www.freevolition.gr/

Λόγος εγκωμιαστικός εις τον Μέγαν Αντώνιον.

Ευχάριστοι οι άνθρωποι εις τας σωματικάς ευεργεσίας, τάχα να είναι οι αυτοί και εις τας πνευματικάς; Επαινετοί δια τας κοσμικάς ωφελείας, τάχα να είναι τοιούτοι και δια τας υπερκοσμίους; Επαινετός κοντά εις τους Αθηναίους Δράκων τις και Σόλων δια την εύρεσιν των Νόμων· δια τούτο το ίδιον αίτιον και οι Αιγύπτιοι έπλεκον πολλά στέφανα εγκωμίων εις τον τρισμέγιστον Ερμήν, οι Λακεδαιμόνιοι εις τον Λυκούργον και οι Ρωμαίοι εις τον Νουμάν Πομπήλιον. Και τι κάμνει χρεία να ενθυμώμαι τα μερικά; Ολόκληρα έθνη επαινούνται έως της σήμερον δια τινα εύρεσιν ευεργεσίας επιγείου· ούτως επαινούνται οι Αιγύπτιοι δια την εύρεσιν της μοναρχίας· οι Εβραίοι δια την εύρεσιν της ποιητικής· οι Υιοί του Σηθ δια την εύρεσιν της αστρολογίας και των γραμμάτων· ο Ασκληπιός δια την εύρεσιν της ιατρικής· ο Αναξίμανδρος ο Μιλήσιος δια την εύρεσιν της σφαίρας και των ωρολογίων· ο Κλεοφάνης ο Κορίνθιος δια την εύρεσιν των διαφόρων χρωμάτων· ο Ορφεύς δια την εύρεσιν της κιθάρας και της μουσικής· και δια να είπω με ένα λόγον, πολλήν αίσθησιν έχει ο άνθρωπος εις τας σωματικάς ευεργεσίας, τάχα να είναι τοιούτος και εις τας ψυχικάς;

Απολυτίκιο αγίου Αντωνίου


 

Τη ΙΖ΄ (17η) Ιανουαρίου, μνήμη του Οσίου και Θεοφόρου Πατρός ημών ΑΝΤΩΝΙΟΥ του Μεγάλου.

Αντώνιος ο Μέγας Πατήρ ημών εγεννήθη εν Αιγύπτω κατά τας ημέρας του ασεβεστάτου Δεκίου εν έτει σαν΄ (251). Οι γονείς του ήσαν Χριστιανοί και ανέθρεψαν αυτόν ευσεβώς, πλην όμως γράμματα δεν ηθέλησε να μάθη, διότι ήτο εκ φύσεως απονήρευτος και δεν επεθύμει να συναναστρέφεται με άλλους παίδας ούτε να έχη φροντίδα και σύγχυσιν. Είχε δε πόθον να πηγαίνη τακτικά με τους γονείς αυτού εις την Εκκλησίαν, όπου ηκροάζετο με προσοχήν τα ιερά αναγνώσματα φυλάττων νουνεχώς εις την καρδίαν αυτού την εκ τούτων ωφέλειαν. Ποτέ δεν εζήτησε καλά φαγητά ή ωραία ενδύματα ή άλλα θελήματα άκαιρα κατά την των νέων συνήθειαν, αλλ’ επορεύετο ως ήθελεν εύρει εις τον οίκον των. Μετά τον θάνατον των γονέων αυτού έμεινε με την αδελφήν του και εφρόντιζε τας υπηρεσίας της οικίας εις όλα με την εμπρέπουσαν επιμέλειαν. Ήτο δε τότε χρόνων δέκα οκτώ ή και είκοσι και ποτέ δεν έλειπεν από την ακολουθίαν, πάντοτε δε διελογίζετο τα κατορθώματα των Αγίων, πως αφήκαν όλον τον βίον των και ηκολούθησαν τον Χριστόν, Απόστολοι, Μάρτυρες και οι λοιποί άπαντες. Ταύτα ενθυμούμενος εισήλθε ποτε εις την Εκκλησίαν και ήκουσε τον λόγον, τον οποίον είπεν ο Κύριος εις τον πλούσιον εκείνον:

«Τήρει τον νουν σου εις τον Άδη, και μη απελπίζου».

Ο δρόμος  που καλείται να ακολουθήσει ο άνθρωπος, είναι ίσως αυτός που έδειξε ο Χριστός στον Γέροντα Σιλουανό, σ’ ένα όραμά του – όπως το περιγράφει ο ίδιος ο γέροντας: «Τήρει τον νουν σου εις τον Άδη, του είπε ο Κύριος, και μη απελπίζου». Να προσεύχεσαι, δηλαδή, και να έχεις τον νου σου στον Άδη, στα όσα υποφέρουν οι άνθρωποι που βρίσκονται εκεί. Και από εκεί και πέρα μην απελπίζεσαι.

Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ

Ο σαλπιγκτής

«Μην αποκάμεις σαλπιγκτή

και μη λιγοψυχήσεις

χιλιάδες νύχτες θα διαβούν,

νύχτες σιγής και φρίκης

μα θα ρθει, θα ρθει ένα πρωί,

που εσύ θα τους σαλπίσεις

με την παλιά σου σάλπιγγα

τους νέους σκοπούς της νίκης».

Γεώργιος Αθάνας

 

Για την ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΙΣ «ΕΛ.ΛΑ.Σ»

ΕΚ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ

Οδυσσέας Τηλιγάδας      Στέργιος Σμυρλής

210 3250220                    6944325056

378 Όρθόδοξοι Ναοί στην Ελλάδα δέχθηκαν επίθεση το 2020

 Την «Έκθεση για τα Περιστατικά εις βάρος χώρων θρησκευτικής σημασίας στην Ελλάδα», που έλαβαν χώρα κατά το έτος 2020, δημοσιοποιεί το Τμήμα Θρησκευτικών Ελευθεριών και Διαθρησκευτικών Σχέσεων της Διεύθυνσης Θρησκευτικής Εκπαίδευσης και Διαθρησκευτικών Σχέσεων της Γενικής Γραμματείας Θρησκευμάτων του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΤΕ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ

Στο Εισαγωγικό μέρος (Ι) παρουσιάζεται το ιστορικό και το ισχύον θεσμικό πλαίσιο της Γενικής Γραμματείας Θρησκευμάτων, καθώς και το θεσμικό πλαίσιο που διέπει την προστασία της θρησκευτικής ελευθερίας στην Ελλάδα, με ειδική αναφορά στην ανέγερση και λειτουργία λατρευτικών χώρων. Ακολούθως, γίνεται αναφορά στο Δίκτυο καταγραφής περιστατικών, προσδιορίζονται τα είδη χώρων θρησκευτικής σημασίας που ελήφθησαν υπόψη και παρατίθεται κατάλογος με τους συνεργαζόμενους θρησκευτικούς και κρατικούς φορείς.

Η αναμαρτησία της Παναγίας --- Θεόκλητος Διονυσιάτης Μοναχός



«Ως εμψύχω Θεού κιβωτώ, ψαυέτω μηδαμώς χειρ αμύητων», ψάλλουμε στην ενάτη ωδή πολλών Θεομητορικών εορτών.

Πράγματι το μυστήριο περί του προσώπου και της ζωής της Θεοτόκου αποτελεί βιβλίο «κατεσφραγισμένον σφραγίσιν επτά»1 για τους αμύητους, τους μη έχοντας την αποκάλυψη, την θεία Χάρη. Μυστήριο αληθινό και τολμηρό, θείο και ανθρώπινο· ανέγγικτο από τον χοϊκό άνθρωπο.

Πώς μπορεί κάποιος να νοήσει τα υψηλότερα, τα περί της Θεοτόκου, αφού δεν έχει πείρα ούτε των κατωτέρων; Πώς μπορεί ο άνθρωπος που δεν έχει καθαρισθεί από τα πάθη να ομιλεί με αυθεντία περί θεώσεως;

Reading from the Synaxarion:

Veneration of Apostle Peter's Precious Chains

Herod Agrippa, the grandson of Herod the Great and king of the Jews, grew wroth against the Church of Christ, and slew James, the brother of John the Evangelist. Seeing that this pleased the Jews, he took Peter also into custody and locked him up in prison, intending to keep him there until after the feast of the Passover, so that he could win the favour of the people by presenting him to them as a victim. But the Apostle was saved when he was miraculously set free by an Angel (Acts 12:1-19). The chains wherewith the Apostle was bound received from his most sacred body the grace of sanctification and healing, which is bestowed upon the faithful who draw nigh with faith.