Ύμνοι εις την Θεοτόκον Greek Orthodox Hymns to the Mother of God

O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 15 Αυγούστου 2015

Κοίμησις της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Ὅταν ᾖλθε ἡ στιγμὴ τοῦ τέλους τῆς ἐπίγειας ζωῆς τῆς Θεοτόκου, ἄγγελος Κυρίου τῆς τὸ μετέφερε τρεῖς ἡμέρες πρίν. Ἡ χαρὰ τῆς Παναγίας ἦταν πολὺ μεγάλη διότι θὰ πήγαινε νὰ συναντήσει τὸν Υἱό της καὶ Θεό της. Ἀφοῦ λοιπὸν πῆγε καὶ προσευχήθηκε στὸ ὄρος τῶν Ἐλαιῶν, γύρισε στὸ σπίτι τοῦ Ἰωάννη καὶ ἔκανε γνωστὴ τὴν κοίμησή της. Μάλιστα ἡ παράδοση ἀναφέρει ὅτι λίγο πρὶν τὴν κοίμησή της, οἱ Ἀπόστολοι ποὺ δὲν ἦταν ὅλοι στὰ Ἱεροσόλυμα, μὲ θαυμαστὸ τρόπο μεταφέρθηκαν ὅλοι δίπλα της. Ὅταν ἐκοιμήθη ἡ Παναγία, μὲ ψαλμοὺς καὶ ὕμνους τὴν τοποθέτησαν στὸ μνῆμα τῆς Γεθσημανῆς. Ἀνοίγοντας δὲ τὸ μνῆμα μετὰ ἀπὸ τρεῖς ἡμέρες, ἔκπληκτοι εἶδαν ὅτι ἡ Παρθένος Μαρία, ἀναστήθηκε σωματικὰ καὶ ἀνελήφθη στοὺς οὐρανούς.



Ἀπολυτίκιο. Ἦχος α’.
Ἐν τῇ γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας, ἐν τῇ κοιμήσει τὸν κόσμον, οὐ κατέλιπες Θεοτόκε· μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς, καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη, ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

ΚΑΤΑΒΑΣΙΕΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ - ΠΕΠΟΙΚΙΛΜΕΝΗ ΤΗ ΘΕΙΑ ΔΟΞΗ


ΙΔΙΟΜΕΛΑ ΑΠΟΣΤΙΧΩΝ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ



Αγίου Συμεών του νέου θεολόγου - Πώς να διώχνεις τους κακούς λογισμούς.

Κανένας αρχάριος στην πνευματική ζωή δεν μπορεί να διώξη τον κακό λο­γισμό, αν ίσως δεν τον διώξη ο Θεός. Δυνατές ψυχές μπορούν να πολεμήσουν και να διώξουν τούς κακούς λογισμούς, πλην κι αυτές όχι από λόγου τους, αλλά μαζί με τον Θεό τους πολεμούν και τούς διώχνουν.
Όταν σου έρχονται κακοί λογισμοί να επικαλήσαι ακατάπαυστα τον Κύριον Ιησούν, ήγουν να λες την ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν», κι αυτοί θα φυγαδευθούν γιατί δεν υποφέρουν τη θέρμη πού ανά­βει στην καρδιά η προσευχή. Η θέρμη αυτή είναι φωτιά που τους καίει, καθώς λέγει και ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος. Με το όνομα του Ιησού χτύπα και λάβωνε τους εχθρούς. Επειδή και ο Θεός ημών είναι φωτιά που αφανίζει την κακία.

≪ΙΔΟΥ ΓΑΡ ΑΠΟ ΤΟΥ ΝΥΝ ΜΑΚΑΡΙΟΥΣΙ ΜΕ ΠΑΣΑΙ ΑΙ ΓΕΝΕΑΙ…≫

Τοῦ κ. Ἀλεξάνδρου Μυγδαναλεύρου,

Ἑορτάζει καί Ὀρθόδοξα Χριστιανικά πανηγυρίζει, μέ σεμνότητα καί λαμπρότητα ὁ πιστός λαός τοῦ Θεοῦ τήν κοίμηση τῆς Παναγίας μας. Ἑορτάζει τήν Μητέρα τοῦ Κυρίου Ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί μητέρα ὅλων τῶν ὁμολογούντων Αὐτήν ὡς Θεοτόκον. Ὁ Αὔγουστος εἶναι γιά τόν Ὀρθόδοξο Ἑλληνικό λαό ὁ μήνας τῆς Παναγίας καί ὡς τό μικρό πάσχα τοῦ καλοκαιριοῦ, ἡ ἑορτή τῆς Κοίμησης ὀνομάζεται. Ὁ ἑορταστικός κύκλος ἀρχίζει ἀπό τήν πρώτη καί τελειώνει στίς 23 Αὐγούστου μέ τήν ἀπόδοση ἤ μέ τά ἐννιάμερα τῆς Παναγίας πού λέγεται. Στίς 31 Αὐγούστου, πού κλείνει καί τό Ἐκκλησιαστικό ἔτος, ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ καί ἑορτάζει τήν κατάθεση τῆς τιμίας Ζώνης Αὐτῆς στόν Ἱερό Ναό τῶν Βλαχερνῶν ἐπί Ἰουστινιανοῦ Αὐτοκράτορος. Κατά τό πρῶτο 15νθήμερο τοῦ Αὐγούστου, μέ τίς παρακλήσεις ὑπάρχει καί ἡ αὐστηρή νηστεία πού θέσπισαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας πρός τιμή τῆς Θεοτόκου καί λέγεται «μικρή μεγάλη τεσσαρακοστή». Ὁ πιστός λαός ψάλλει, προσεύχεται καὶ παρακαλεῖ καθημερινά τήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ Παναγία καί μέ Παναγιοπρέπεια, σεμνότητα καί
κατάνυξη ἐκ πιστῆς καρδίας λέγει: «Καί σέ μεσίτρια ἔχω, πρός τόν φιλάνθρωπον Θεόν μή μοῦ ἐλέγξη τάς πράξεις, ἐνώπιον τῶν Ἀγγέλων, παρακαλῶ σε Παρθένε, βοήθησόν μοι ἐν τάχει». Στήν Ὀρθόδοξο Χριστιανική ψυχή, ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ἔχει ἰδιαίτερη θέση, γιατί εἶναι ἡ «Μητέρα τῆς Ζωῆς». Γιατί προσέφερε στόν κόσμο τήν ὄντως Ζωή, τή Ζωή τῆς ζωῆς μας, πού εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Κάθε Ὀρθόδοξος Χριστιανός, ἀλλά ἰδιαίτερα ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι Ἕλληνες, ἀπό τά νηπιακά μας χρόνια ποτιζόμαστε ἀπό τήν ὁλοκάθαρη, τήν ὁλόδροση πνευματική ἄϋλο πηγή τῆς Ἀληθείας, πού εἶναι ὁ λόγος τοῦ Κυρίου στήν Καινή Διαθήκη.

«Χαῖρε, Θεοῦ ἀχωρήτου χώρα…» ΠΟΡΤΑΪΤΙΣΣΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ Η ΜΑΧΑΙΡΩΜΕΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑ (Μία σύντομη ἀναφορά στήν εἰκόνα της)



Τοῦ κ. Π. Μ. Σωτήρχου

Ἔχω στό σπίτι μου τήν εἰκόνα τῆς Πορταΐτισσας Παναγιᾶς καί τήν ἐπικαλοῦμαι καθημερινά, γιατί τήν νοιώθω σάν ἀληθινή μητέρα μου καί προστάτισσά μου, καί ἄς εἶμαι ἀνάξιος καί ἀχάριστος ἀπέναντί της. Θέλησα ὅμως νά μάθω τήν δική της ἱστορία, τήν ξεχωριστήν ἱστορία τῆς εἰκόνος καί ἔσκυψα πάνω στίς ζωντανές καί ἱστορικές παραδόσεις μέσα στά ὑπερχίλια χρόνια, πού εἶναι μαρτυρημένα καί δέν εἶναι θεωρίες καί ἰδέες καί μυθοποιήσεις εὐσεβῶν ἀνθρώπων, ἀλλά γεγονότα ὁλοζώντανα καί συνεχιζόμενα μέχρι σήμερα. Ὅπως ἔχει ἐρευνηθῆ καί γραφῆ ὑπάρχουν ἀμέτρητες θαυματουργικές εἰκόνες καί ὀνομασίες –ὑπολογίζονται πάνω ἀπό χίλιες πεντακόσιες– καί ὅλες συνδέονται μέ θαύματα καί θαυμαστά γεγονότα καί ὄχι μέ λαϊκές καί φιλολογικές ἱστορίες. Ἔτσι λοιπόν ἐρεύνησα τίς παραδόσεις αὐτές, πού εἶναι ἱστορικά μαρτυρημένες, γιά τήν Παναγία τήν Πορταΐτισσα, τήν μαχαιρωμένη καί θαυματουργικήν εἰκόνα της καί βρῆκα τά ἀκόλουθα, πού θέλω νά τά ἱστορήσω, σάν ἔκφραση ἀγάπης καί σεβασμοῦ καί εὐγνωμοσύνης, γιά τήν ἀδιάκοπη προστασία της, γιά νά τήν γνωρίσουν καλύτερα καί ἄλλες ψυχές καί νά τήν ἐπικαλοῦνται καί νά λαμβάνουν τήν Χάρη της καί τήν ἀκαταμάχητη βοήθειά της.

Η Κοίμηση της Κυρίας Θεοτόκου μας -- Αφιέρωμα


Neither the grave nor death could contain the Theotokos -- τάφος καί νέκρωσις ουκ εκράτησεν

Neither the grave nor death could contain the Theotokos, the unshakable hope, ever vigilant in intercession and protection. As Mother of life, He who dwelt in the ever-virginal womb transposed her to Life.


Τήν εν πρεσβείαις ακοίμητον Θεοτόκον, καί προστασίαις αμετάθετον ελπίδα, τάφος καί νέκρωσις ουκ εκράτησεν, ως γάρ ζωής Μητέρα, πρός τήν Ζωήν μετέστησεν, Ο μήτραν οικήσας αειπάρθενον. 

Η Θεοτόκος ως μητέρα της Νοεράς Ησυχίας εις τα Άγια των Αγίων.

Έτσι η Θεοτόκος, το μυρίπνοο δοχείο της χάριτος και το πλήρωμα «των του Πνεύματος χαρισμάτων, ο πίναξ ο έμψυχος πάσης αρετής τε και χρηστότητος», εισήλθε, λέγει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, «εις τα προσκαίρως των αγίων άγια, η ακατάληκτος αγία των Αγίων. Εισήλθε η αχειροποίητη σκηνή του Λόγου, η λογική και έμψυχος κιβωτός του αληθινά καταπεμθέντος άρτου της ζωής, του οποίου ήταν η αχειροποίητος εκείνη κιβωτός, που ευρίσκετο η στάμνος, που έφερε το μάννα.. Εισήλθε η βίβλος της ζωής, η μη τύπους λόγου, αλλ΄ αυτόν τον του Πατρός Λόγον απορρήτως δεδαμένη..»(23). Αυτή, λοιπόν η Πάγκαλος και Πάναγνος Παρθένος, που είχε «εκ μητρικής νηδύος», το πλήρωμα των θείων χαρισμάτων και των αρετών, εισέρχεται τριετής, με την θέλησίν Της, εις τα Άγια των Αγίων! Εισέρχεται η «κεχαριτωμένη» κόρη εις τα Άγια των Αγίων, χωρίς να δεχθή καμμία επίκτητη γνώση από σοφούς και διδασκάλους, κατά τον θείο Γρηγόριο, «Αλλά τον μεν ηγεμόνα νουν υπήκοον δια πάντων αποφήνασα Θεώ, τας δε των ανθρώπων υφηγήσεις κατά κράτος απολελοιπυϊα (εγκαταλείψασα) και ούτω την άνωθεν σοφίαν άφθονον αποδεχθείσα… αύτη εν αγίοις αδύτοις καθάπερ εν θεσπεσίοις ανακτόροις ανέκειτο Θεώ!...»(24). Γιατί η Θεοτόκος, μέσα στα Άγια των Αγίων, υπερέβη την φυσική θεωρία των κτισμάτων και με την τελειωτική χάρη του Παναγίου Πνεύματος, μετεμόρφωσε το κατά φύσιν εις το υπέρ φύσιν και έθεσε υπό την εξουσίαν του Πνεύματος και αυτά τα αδιάβλητα πάθη, λέγει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς.

ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΑΠΟ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΑΘΗΝΩΝ!


σ.σ. Γιατί πατέρα Βασίλειε δεν λέτε το όνομά του; Γιατί δεν τον ονομάζετε τον Αρχιμ. Χριστόδουλο Ταμπακόπουλο;


π. Θεόδωρος Ζήσης : πάει να κυριαρχίσει μία αίρεση η οποία λέγεται «ονοματοκρυπτισμός», να κρύψουμε τα ονόματα, να μην πούμε τα ονόματα.

Εγκώμιον τρίτον εις την Κοίμησιν -- Αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού

Ελάτε να περιτριγυρίσουμε τον αμόλευτο τάφο και ν΄ αντλήσουμε θεία χάρη. Ελάτε με τις αγκαλιές της ψυχής να κρατήσουμε το αειπάρθενο σώμα κι έτσι βαστώντας το να μπούμε μαζί του μέσα στο μνήμα και να νεκρωθούμε μαζί του, βγάζοντας πάνωθέ μας τα πάθη και ζώντας μες την Παναγιά, ζωή ειρηνική κι ολοκάθαρη. Ας ακούσουμε, λοιπόν, τους θείους ύμνους, που έρχονται από τα΄ αγγελικά χείλη. Ας μπούμε να προσκυνήσουμε και ας μάθουμε τα παράξενα μυστήρια: πως, δηλαδή, το σώμα Της σηκώθηκε, πως υψώθηκε, πως αναλήφτηκε στους ουρανούς και παρευρίσκεται κοντά στο Γιό Της πάνω απ΄ τ΄ αγγελικά χείλη. Ας μπούμε να προσκυνήσουμε και ας μάθουμε τα παράξενα μυστήρια: πως, δηλαδή, το σώμα Της σηκώθηκε, πως υψώθηκε, πως αναλήφτηκε στους ουρανούς και παρευρίσκεται κοντά στο Γιό Της πάνω απ΄ όλες τις αγγελικές τάξεις. Γιατί, στ΄ αλήθεια, τίποτα δεν χωρίζει τη Μάνα από το Γιό.

Εσπερινός κοιμήσεως της Κυρίας Θεοτόκου μας


Fr. Josiah Trenham - The Christian Dream of Transfiguration is Not the American Dream

Fr. Josiah Trenham - The Christian Dream of Transfiguration is Not the American Dream (mp3-2015)