Ο ΒΟΗΘΟΣ ΨΕΥΤΟ/ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΕΥΤΕΛΙΖΕΙ ΤΟ ΕΠΙΣΚΟΠΙΚΟΝ ΑΞΙΩΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Μία ποίμνη, ένας ποιμήν… Μία νύμφη, ένας νυμφίος…

“…ίνα μη εν τη αυτή πόλει δύο ώσιν επίσκοποι - μητροπολίτες”

(Καν. 8ος Α’ Οικ. Συν. 12ος Δ’ Οικ. Συν.)

Ο τίτλος “βοηθός επίσκοπος” ουδαμού της Ορθοδόξου Θεολογίας, της Πατερικής Γραμματείας, της Εκκλησιολογίας και της Ιεράς Παράδοσης αναφέρεται. Είναι ξένος από την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία και συνεπώς εντελώς απόβλητος από την Εκκλησία του Θεανθρώπου σωτήρα μας Ιησού Χριστού. Και είναι ανύπαρκτος και κενός Ορθόδοξου Εκκλησιολογικού περιεχομένου, ο φερόμενος ως βοηθός επίσκοπος, γιατί κατά τους Οικουμενικούς Θείους Κανόνες δεν επιτρέπεται, για κανέναν απολύτως λόγο, να είναι δύο Επίσκοποι στην ίδια Επισκοπή, ίνα μη εν τη αυτή πόλει (= Επισκοπή - Έδρα) δύο ώσιν επίσκοποι” (Καν. 8ος Α’ Οικ. Συν.).

Η πνοή της ζωής και ο Αδάμ-(Ιατρου Αλ.Καλόμοιρου (από το βιβλίο -ΟΙ ΕΞΙ ΑΥΓΕΣ)

Η πνοή της ζωής Λέγει ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ στό μαθητή του Μοτοβίλωφ: «Έχουμε γίνει πάρα πολύ απρόσεκτοι στό έργο της σωτηρίας μας. Κι απ’ αυτό προέρχεται το ότι πολλά χωρία της Αγίας Γραφής δεν τα παίρνουμε με την έννοια που τους ταιριάζει. Κι όλα αυτά, επειδή δεν ζητάμε τη Χάρη του Θεού και δεν της επιτρέπουμε, εξ αιτίας της υπερηφανίας μας, να εισχωρήσει στις ψυχές μας και δεν έχουμε τον πραγματικό φωτισμό, που στέλνει ο Θεός σ’ όλες τις ψυχές, που πεινούν και διψούν τη δικαιοσύνη του. Να ένα παράδειγμα. Πολλοί ερμηνεύουν, ότι όταν η Βίβλος λέει: «Και έπλασεν ο Θεός τον άνθρωπον, χούν από της γής, και ενεφύσησεν εις το πρόσωπον αυτού πνοήν ζωής, και εγένετο ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν» (Γεν. β΄ 7), αυτό σημαίνει πώς μέχρι τη στιγμή εκείνη ο Αδάμ δεν είχε ψυχή και ανθρώπινη πνεύμα, αλλά ήταν μόνο σάρκα, πλασμένη από λάσπη της γής.