ΛΟΓΟΣ Α΄ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΡΧΗΝ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ του εν Αγίοις πατρός ημών Ιωάννου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Χρυσοστόμου.

Θαυμασταί των Ορθοδόξων αι πανηγύρεις φαιδραί των Μαρτύρων αι μνήμαι, ανεπαίσχυντοι των ευσεβών αι ευωχίαι. Ουχ εορτάζομεν χρόνον τον αστάτως κινούμενον· ου σεβόμεθα ενιαυτόν την της ανθρώπων ζωής δαπάνην· ου προσκυνούμεν αιώνα τον εις φθοράν ημάς έλκοντα. Ου λατρεύομεν τη κτίσει· σύνδουλα γαρ τα γεγονότα. Ου θεραπεύομεν την ύλην· εξ ούκ όντων γαρ υπέστη. Ως γαρ αρχήν γενέσεως έσχε ταύτα, και φθοράς υπόκεινται τέλει. Ου σεβόμεθα ουρανόν· ως καπνός γαρ εστερεώθη. Ου σεβόμεθα στερέωμα· εκρυσταλλώθη. Ου σεβόμεθα το φως· λόγω γαρ εδημιουργήθη. Ου σεβόμεθα την σελήνην· σχήματι γαρ εκοσμήθη. Ου σεβόμεθα την γην· εξ ύδατος γαρ ανειλκύσθη. Ου σεβόμεθα το πυρ· υλικόν γαρ το στοιχείον. Ου προσκυνούμεν το ύδωρ· ρέουσα γαρ η φύσις. Ου λατρεύομεν τω χρόνω· ουχ έστηκε γαρ, αλλ’ αφίσταται. Ου σεβόμεθα την ημέραν· διατάξει γαρ γουλεύει. Πάντα χρόνω γηρά, και χρόνος μετά πάντα γηρά. Θεός δε μόνος παλαιότητος ανώτερος· και δείκνυσιν η της συντελείας ημέρα.

ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ --- Orthodox Hymns

Τη Α΄ (1η) του μηνός Σεπτεμβρίου αρχή της Ινδίκτου, ήτοι του νέου έτους.

Η Αγία του Θεού Εκκλησία εορτάζει σήμερον την Ινδικτιώνα, δια τρεις αιτίας· πρώτον, επειδή αυτή είναι αρχή του χρόνου· δια τούτο δε και παρά των παλαιών Ρωμαίων πολλά ετιμάτο εξ αρχαίων χρόνων. Ινδικτιών δε κατά την ρωμαϊκήν, ήτοι την λατινικήν γλώσσαν, θέλει να είπη ορισμός. Και δεύτερον εορτάζει ταύτην η Εκκλησία, επειδή κατά την σημερινήν ημέραν μετέβη ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός μέσα εις την Συναγωγήν των Ιουδαίων, και εδόθη εις αυτόν το βιβλίον του Προφήτου Ησαϊου, καθώς γράφει ο Ευαγγελιστής Λουκάς (Λουκά δ: 16),

ΑΘΕΪΑ, Η ΣΙΩΠΗ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ -- Τοῦ αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ὁμοτ. Καθηγητοῦ Α.Π.Θ.

Εἶναι γεγονός ὅτι ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος δέν πολυενδιαφέρεται γιά τά πνευματικά καί μάλιστα γιά τά δογματικά θέματα, πού ἀποτελοῦν τό θεμέλιο καί τήν πηγή τῆς πνευματικῆς ζωῆς καί τῆς σωτηρίας. Ἡ σημερινή κουλτούρα καί γενικότερα ἡ περιρρέουσα ἀτμόσφαιρα ὄχι μόνο εὐνοεῖ μιά τέτοια νοοτροπία ἀλλά καί ἐξωθεῖ σʼ αὐτήν. Ἄλλωστε τό στίγμα τοῦ «φονταμενταλισμοῦ» καί ἡ μομφή τῆς μισαλλοδοξίας συνοδεύουν ἀνεξέλεγκτα κάθε προσπάθεια γιά τήν διατήρηση τῶν παραδεδομένων ἀξιῶν, πού ἀποτελοῦν τά θεμέλια τοῦ πολιτισμοῦ καί τῆς πνευματικῆς μας οἰκοδομῆς. Κάτω ἀπό ὅλες αὐτές τίς ἔμμεσες πιέσεις ὁ σημερινός ὀρθόδοξος χριστιανός ἀβασάνιστα ἀποδέχεται τά δελεαστικά κηρύγματα Οἰκουμενισμοῦ, αὐτοῦ τοῦ ὁδοστρωτήρα καί ἰσοπεδωτῆ τῶν δογμάτων, καί περνᾶ στά «ψιλά γράμματα» τίς δογματικές διαφορές. Ὡστόσο, εἶναι λάθος καί παράπτωμα πνευματικό νά ἀδιαφοροῦμε γιά τά δόγματα· νά τά  θεωροῦμε σχολαστική ἐνασχόληση τῶν θεολόγων, ἀνούσιο καί ἐνοχλητικό πονοκέφαλο γιά μᾶς τους «ἁπλούς χριστιανούς».

Μητροπολίτης Κορίνθου Διονύσιος : κήρυγμα προβληματισμού

Αμαρτωλά γονίδια ή δικαιώματα στον διάβολο; (3)

(το κολυμπάρι πίσω απο την θεωρία της "κυτταρικής μνήμης")

Ιδού διατί οι εισαγγελείς της Κύπρου διώκουν το Άγιο Πνεύμα στο πρόσωπο του πανιερωτάτου μητροπολίτου Μόρφου κυρού Νεοφύτου.

 Είναι γνωστόν, αγαπητοί αναγνώστες της «Ορθοδόξου Φωνής», ότι η  Εκκλησία μας παραγγέλει στα πιστά της τέκνα δια του στόματος του Χριστού, του Αποστόλου Παύλου τα εξής (Α΄ Κορ. ε΄, 1-12) : «ουκ οίδατε ότι μικρά ζύμη το όλον φύραμα ζυμοί;… έγραψα υμίν μη συναναμίγνυσθαι πόρνοις και ου πάντως τοις πόρνοις του κόσμου τούτου ή τοις πλεονέκτες ή τοις άρπαξιν ή ειδωλολάτρες, επεί οφείλετε άρα εκ του κόσμου εξελθείν. Νύν δε έγραψα υμίν μη συναναμίγνυσθαι εάν τις αδελφός ονομαζόμενος πόρνος ή πλεονέκτης ή ειδωλολάτρης ή λοίδορος ή μέθυσος ή άρπαξ, τω τοιούτω μηδέ συνεσθίειν.... και εξαιρείται τον πονηρόν εξ υμών αυτών».

Ο λόγος για τον οποίο ο Απόστολος διατάσσει αγιοπνευματικά τους Κορινθίους (αλλά και κάθε ορθόδοξο χριστιανό) όχι μόνον να μην κάνουν «συνανάμιξη» αλλά ούτε καν  να τρώνε μαζί με τους αμαρτωλούς εξηγείται παρακάτω, όπου ο Παύλος γράφει (Α΄Κορ. στ΄,15-19): « ουκ οίδατε ότι τα σώματα υμών μέλη Χριστού εστίν; Άρα ουν τα μέλη Χριστού ποιήσω μέλη πόρνης; Μη γένοιτο. Ή ουκ οίδατε ότι ο κολλώμενος τη πόρνη έν σώμα εστίν;».

Είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι η αμαρτία  είναι μολυσματική νόσος και «κολλιέται», οπότε ο Απόστολος για να προφυλάξει τους χριστιανούς τους παραγγέλλει όχι μόνο  να μην έρχονται σε σαρκική επαφή μαζί τους, αλλά ούτε κάν να τους συναναστρέφονται  ή  και να  τρώνε μαζί τους.

 Ότι η αμαρτία του σοδομισμού «κολλιέται» από το περιβάλλον που ζεί κανείς, το βλέπουμε ξεκάθαρα στα Σόδομα. Η Αγία Γραφή γράφει ότι στην απόπειρα βιασμού των Αγίων Αγγέλων συμμετείχαν οι πάντες, από γερόντων μέχρι νεανίσκων. Οι νεανίσκοι δεν θα συμμετείχαν παρά μόνο εάν δεν είχαν «κολλήσει» την αμαρτωλή συμπεριφορά από το περιβάλλον τους.  Μπορεί όμως να   ζούσαν σε περιβάλλον μεγάλης αμαρτίας, όμως ελεύθερα υιοθέτησαν  - και όχι αναγκαστικά  - την συμπεριφορά των γονέων και των γειτόνων τους σαν κάτι το «φυσιολογικό». Επομένως είχαν ατομική ευθύνη για την συμπεριφορά τους. Ποιο περιβάλλον ή ποια «διαβολικά γονίδια»  θα  ανάγκαζαν ποτέ με την βία  τους νεανίσκους, να τρέχουν  να ασελγήσουν πάνω στους Αγγέλους; Ασφαλώς με την θέλησή τους πήγαιναν. Βέβαια η αμαρτία «κολλιέται» και χωρίς να εκδηλώνεται αμέσως φανερά. Αυτό το βλέπουμε  τόσο στη γυναίκα  όσο στις κόρες του Λώτ, οι οποίες θεληματικά  είχαν δεχθεί μέσα στη ψυχή τους το μπόλιασμα της αμαρτίας, είχαν δηλαδή ψυχολογικά - όχι σωματικά - κολλήσει τα δαιμόνια των Σοδόμων, οπότε τελικά είχαν τις συνέπειες που όλοι μας γνωρίζουμε.

 Αυτή λοιπόν  την διδασκαλία της Εκκλησίας μας  εδίδασκε  και ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, ο οποίος με το αγιοπνευματικό διορατικό του πνεύμα μας μετέδωσε και μια  επιπλέον  πληροφορία, εκείνη που αφορά το ποσοστό  ευθύνης που έχει ο άνθρωπος και το περιβάλλον του για την διάπραξη  της αμαρτίας. Μας είπε δηλαδή ο Άγιος Πορφύριος, ότι ένα αμαρτωλό και γεμάτο δαίμονες περιβάλλον μπορεί μεν να παρασύρει και να σπρώξει έναν άνθρωπο στην αμαρτία, αλλά το περιβάλλον αυτό παίρνει μόνο το  30% της ευθύνης. Το υπόλοιπο 70% της ευθύνης ανήκει αποκλειστικά στην ελεύθερη βούληση και επιλογή του ανθρώπου, αυτό που οι Πατέρες της Εκκλησίας  ονομάζουν «αυτεξούσιον». Επομένως   στην ελευθερία του αυτεξουσίου του ανθρώπου κυρίως οφείλεται η αμαρτία, λιγώτερο στο περιβάλλον και, φυσικά, καθόλου στα «διαβολικά γονίδια» της «κυτταρικής μνήμης» των κολυμπαριστών πεπλανημένων κληρικών.

 Ένα παράδειγμα από την καθημερινή ζωή ίσως να βοηθήσει καλύτερα. Ας υποθέσουμε ότι οδηγεί κάποιος  ένα αυτοκίνητο μεθυσμένος και σκοτώνει έναν άνθρωπο. Ποιος έχει την ευθύνη; Ο οδηγός(ψυχή) ή το αυτοκίνητο (σώμα, γονίδια, "κυτταρική μνήμη"); Ας υποθέσουμε επίσης ότι ο οδηγός αυτός είχε δάσκαλο (γονείς, περιβάλλον) που τον έμαθε να περνάει με κόκκινο. Ο οδηγός ξέρει ότι είναι πολύ επικίνδυνο αυτό, αλλά παρόλα αυτά περνάει με κόκκινο και σκοτώνει ή σκοτώνεται. Ποιος φταίει; Ο δάσκαλος (το περιβάλλον, οι γονείς, οι γείτονες κλπ) ή ο οδηγός(ελεύθερη βούληση,αυτεξούσιο); Ίσως μερικοί πάλι ισχυριστούν ότι φταίνε τα φρένα του αυτοκινήτου ("διαβολικά"γονίδια αμαρτίας από τους γονείς). Ναι, αλλά γιατί δεν πέρασε το αμάξι από συνεργείο; (βάπτισμα, χρίσμα,εξομολόγηση, θεία κοινωνία);

 Βλέπουμε λοιπόν ότι οι κύριοι εισαγγελείς της Κύπρου, αδίκως  καταδιώκουν τον πανιερώτατο μητροπολίτη Μόρφου  κυρό Νεόφυτο. Η διδασκαλία του Αγίου Πορφυρίου ταυτίζεται απολύτως με την διδασκαλία της Εκκλησίας μας και  είναι απολύτως συμβατή ακόμη με την εγκληματολογική εμπειρία του κοινού ποινικού κώδικα. Διότι είναι σε όλους τους εισαγγελείς και τους δικαστές πολύ  γνωστό, ότι το περιβάλλον ενός ανθρώπου παίζει μεν ρόλο στην  πορεία της ζωής  του, αλλά τον κύριο και σπουδαιότερο ρόλο τον έχει η ελεύθερη βούληση του ανθρώπου και το αυτεξούσιό του. Γι’ αυτό και οι δικαστές την ποινική ευθύνη την καταλογίζουν κυρίως στην ελεύθερη βούληση και όχι στα δήθεν αμαρτωλά   γονίδια του εγκληματία, ενώ του δίνουν ελαφρυντικά αν παρασύρθηκε από  τους γονείς του και το περιβάλλον του. Το ίδιο διδάσκει και ο Άγιος Πορφύριος,  το ίδιο λέγει και η Εκκλησία μας, το ίδιο είπε και ο πανιερώτατος Μόρφου κκ Νεόφυτος. Επομένως δεν υπάρχει πουθενά προσβολή των γονέων, ούτε στοχοποίηση του αμαρτωλού, αλλά ούτε και  καταδίκη του αμαρτωλού με την διδασκαλία αυτή  της Εκκλησίας μας. Ο πανιερώτατος κηρύσσει ΜΕΤΑΝΟΙΑΝ και ουχί μισαλλοδοξίαν κύριοι εισαγγελείς της Κύπρου!

Στην επόμενη επικοινωνία μας, αγαπητοί, θα  αναφερθούμε στη διδασκαλία δύο μεγάλων Αγίων της Εκκλησίας πάνω στο θέμα αυτό.

Σχολιασμός και ερωτήματα στις κριτικές θέσεις του Σεβ. Μητροπολίτη Ναύπακτου κ. Ιερόθεου σε μέρος του άρθρου του στην παρέμβαση με τίτλο :

Οἱ ἐκκλησιολογικές μετα-πτώσεις τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας

4. «Κοινή Δήλωση» τοῦ Πάπα καί τοῦ Πατριάρχου Μόσχας στήν Ἀβάνα

http://www.parembasis.gr/index.php/el/5870-2019-08-09

Σεβασμιότατοι, σεβαστοί πατέρες, αδερφοί και αδερφές εν Κυρίω, 

Χαίρετε και ελπίζετε πάντοτε, 

Παρακολουθώντας εναγωνίως την προσπάθεια τουλάχιστον εξίσωσης του Οικουμενισμού μεταξύ των δυο ισχυρών Πατριαρχείων της Ορθόδοξης Εκκλησίας και το διαφαινόμενο οριστικό σχίσμα, μελέτησα τόσο τις επίσημες θέσεις της ρωσικής πλευράς, όσο και την (σύμφωνα με τον π. Άγγελο Αγγελακόπουλο της Ι. Μητρόπολης Πειραιώς)  «αποδεικτική» κορωνίδα του υπό εξέταση ρωσικού πατριαρχικού οικουμενισμού, την κοινή δήλωση Πάπα – και Πατριάρχη Κύριλλου στην Αβάνα το 2016 [2]. Αυτή συνοψίζεται επίμαχα στην κριτική του άρθρου του Σεβ. Ναύπακτου. Οι αριθμημένες απαντήσεις εδώ αναλογούν στις δικές του αριθμημένες παρατηρήσεις και κριτικές του προεκτάσεις. 

Οι τρεις απελευθερώσεις της Βορείου Ηπείρου – Ο Σεβαστιανός για τις Μεγάλες Δυνάμεις

Μετά την απελευθέρωση των Ιωαννίνων (21 Φεβρουαρίου 1913) από τον τουρκικό ζυγό, ο Ελληνικός στρατός συνεχίζει ελευθερώνοντας μία μία και τις πόλεις της Βορείου Ηπείρου μέχρι έξω από τον Αυλώνα. Μερικές μάλιστα πόλεις της Βορείου Ηπείρου ανέκτησαν νωρίτερα την ελευθερία τους (π.χ. Χειμάρρα με τον Σπ. Σπυρομήλιο 5/10/1912 , Κορυτσά με τον Παν. Δαγκλή 7/12/1912).

Στις 17 Δεκεμβρίου 1913 η Ιταλία και η Αυστροουγκαρία, δυστυχώς, εξυπηρετώντας δικά τους συμφέροντα, με το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας δημιουργούν για πρώτη φορά το Αλβανικό κράτος, περιέχοντας στα όριά του προς ενίσχυση της νεοϊδρυθείσης Αλβανίας και τη Βόρειο Ήπειρο.