Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος:


Και οι μεν Άγιοι Πατέρες, οι καλοί και αληθινοί Ποιμένες, εξεδίωξαν μακράν της Εκκλησίας τους αιρετικούς, τους λοιμώδεις λύκους, ο δε οικουμενικός Πατριάρχης καλεί τον αιρετικόν Πάπαν, τον εχθρόν της Εκκλησίας, τον παραβάτην και καταφρονητήν των αποστολικών και Πατρικών Παραδόσεων.

Οίμοι! Οίμοι, ψυχή μου! Στέναξον, κλαύσον, θρήνησον, ως άλλος Ιερεμίας, ουχί δια την επίγειον Ιερουσαλήμ, την πόλιν των αιμάτων, Συ θρήνησον δια την Νύμφην του Χριστού, την ακηλίδωτον και άμωμον, την Μίαν, Αγίαν, Ορθόδοξον Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν, την πνευματικήν Μητέρα των Ορθοδόξων Χριστιανών.

Simonopetra Monastery - Psalm 97 Mode I plagal enharmonic


Αββά Ισαάκ

Εκμηδένισε και αποδίωξε την μικράν επιθυμίαν, η όποία μόλις ήρχισε νά κινήται εις την ψυχήν σου, δια νά μη καταφλεγής από το σφοδρότατον αυτής πύρ, όταν πλέον θα έχη γιγαντωθή μέσα σου. Διότι η φροντίς την οποίαν επιδεικνύoμεν εγκαίρως και η υπομονή να εξαλείψωμεν τά διάφορα μικρά πράγματα, απομακρύνουν τον θανάσιμον κίνδυνον που προκαλούν τα μεγάλα πράγματα. Εάv δε κανείς δεν κατορθώση να νικήση τα πλέον ασήμαντα, πως τότε θα καταβάλη τα σοβαρά και αξιόλογα ; 

Π. Θεόδωρος Ζήσης.Περί Corpus Christi.

Μεγάλη φωνή, εν τη ερήμω βοά Πρόδρομος· Χριστού ετοιμάσατε οδούς,

Τροπάριον.

 

Μεγάλη φωνή, εν τη ερήμω βοά Πρόδρομος· Χριστού ετοιμάσατε οδούς, και τρίβους του Θεού ημών, ευθείας απεργάσασθε, εν πίστει ανακράζοντες· Ουκ έστιν Άγιος, ως ο Θεός ημών, και ουκ έστι δίκαιος, πλην σου Κύριε.

 

Ερμηνεία.

(Αγ. Νικοδήμου του Αγιορείτου)

 

Από το βιβλίον του Προφήτου Ησαϊου ερανίσθη ο Μελωδός το Τροπάριον τούτο· λέγει γαρ εκείνος εκεί: «Φωνή βοώντος εν τη ερήμω· ετοιμάσατε την οδόν του Κυρίου, ευθείας ποιείτε τας τρίβους του Θεού ημών» (Ησ. μ: 3). Όθεν ούτως αρχίζει· ο του Κυρίου μέγιστος Πρόδρομος, η μεγάλη και υψηλοτάτη και εξάκουστος φωνή του Θεού Λόγου, βοά εις τους λαούς εν τη ερήμω του Ιορδάνου και λέγει: ετοιμάσατε, ω λαοί, ετοιμάσατε την στράταν του Χριστού: ήτοι έτοιμοι γίνεσθε εις την ευαγγελικήν πολιτείαν, καθώς ερμηνεύει ο Θεοφύλακτος· οδός γαρ το Ευαγγέλιον λέγεται· ευθείας κάμετε τας τρίβους του Θεού ημών: ήτοι τας του παλαιού Νόμου εντολάς αναδείξατε πνευματικάς· επειδή το Πνεύμα το Άγιον ευθές είναι· τα δε του Νόμου προστάγματα λέγονται τρίβοι, ως τετριμμένα και παλαιά, κατά τον αυτόν Θεοφύλακτον. Σημείωσε, ότι το «μεγάλη φωνή» δύναται να νοηθή και εις δοτικήν κατ΄ έλειψιν της Εν προθέσεως ούτω: ο Πρόδρομος βοά εν μεγάλη φωνή. Που δε βοά; Εν τη ερήμω της Ιουδαίας· ούτω γαρ ο Ευαγγελιστής Ματθαίος γράφει: «Εν δε ταις ημέραις εκείναις παραγίνεται Ιωάννης ο Βαπτιστής κηρύσσων εν τη ερήμω της Ιουδαίας» (Ματθ. γ: 1). Και μολονότι ο Ευαγγελιστής Λουκάς λέγει, ότι ήλθεν εις πάσαν την περίχωρον του Ιορδάνου, κηρύσσων Βάπτισμα μετανοίας εις άφεσιν αμαρτιών (Λουκ. γ: 3), μ΄ όλον τούτο πιθανόν είναι να ήτον και έρημοι τόποι μεταξύ της περιχώρου του Ιορδάνου, όπου οι όχλοι ερχόμενοι ήκουον το κήρυγμα του Ιωάννου· όθεν λέγει ο Ματθαίος: «Τότε εξεπορεύετο προς αυτόν Ιεροσόλυμα και πάσα Ιουδαία και πάσα η περίχωρος του Ιορδάνου» (Ματθ. γ: 5).  Ο δε Πτωχός Πρόδρομος λέγει, ότι επειδή το ρήμα (το πρόσταγμα) Κυρίου εγένετο εν τη ερήμω προς Ιωάννην, ως λέγει ο Λουκάς: «Εγένετο ρήμα Θεού επί Ιωάννην τον του Ζαχαρίου Υιόν εν τη ερήμω» (Λουκ. γ: 2), εκ τούτου λέγεται καταχρηστικώς, ότι εκήρυττε το κήρυγμά του εν τη ερήμω. Ει δε θέλει να νοήση τινάς έρημον τους ερήμους όντας ανθρώπους πάσης θεογνωσίας και αγαθοεργίας, αρμόζει να νοήση περί των ανθρώπων το «Φωνή βοώντος εν τη ερήμω». Ο δε Ευθύμιος ο Ζυγαδηνός λέγει εν τη ερμηνεία του κατά Ματθαίον: «Δύο ερήμους νοούμεν, μίαν την ενδοτέραν, αφ΄ ης ήλθεν ο Ιωάννης, και εν η εγένετο προς αυτόν το ρήμα Κυρίου κατά τον Λουκάν· δευτέραν δε την περί τον Ιορδάνην, εφ΄ ην εξήλθεν, ην ο Ματθαίος έρημον της Ιουδαίας ωνόμασεν, ο δε Λουκάς, περίχωρον του Ιορδάνου».


 

Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ: Μακαριώτατε κ. Θεόδωρε, Ουσιαστικά κηρύττετε ένα άλλο Ευαγγέλιο.

 Στη συνέχεια ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Αλσξανδρείας και πάσης Αφρικής, επανέρχεται και πάλι στο θέμα της προβολής «των στοιχείων που ενώνουν τις θρησκείες, παρά εκείνων που τις χωρίζουν» και προσδιορίζει παρά κάτω πιο συγκεκριμένα, ποιά είναι αυτά τα στοιχεία, που πρέπει να προβληθούν: «…η προβολή των κοινών αξιών των διαφόρων θρησκειών, παρά των αντιλήψεων εκείνων περί θρησκευτικής ανωτερότητας, που υπονομεύουν την ανοχή στην διαφορετικότητα… Στόχος ενός τέτοιου διαλόγου οφείλει να είναι η συναίνεση των θρησκειών σε μια ελάχιστη κοινή ηθική, χωρίς νόθευση της πίστεως». Δηλαδή κατά τον Μακαριώτατον, θα πρέπει να παύσουμε να προβάλλουμε και να διακηρύττουμε προς τους αλλοδόξους την διδασκαλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ότι ο μοναδικός Σωτήρας και λυτρωτής του κόσμου είναι ο Χριστός, σύμφωνα με τους θεόπνευστους λόγους του αποστόλου Πέτρου, που αναφέραμε παρά πάνω, επειδή μια τέτοια διακήρυξη, που αναδεικνύει όχι απλώς την «ανωτερότητα», αλλά και την μοναδικότητα της διά του Ιησού Χριστού σωτηρίας, καλλιεργεί αντιλήψεις «θρησκευτικής ανωτερότητας που υπονομεύουν την ανοχή στην διαφορετικότητα». Θα πρέπει επίσης να παύσουμε να πιστεύουμε και να διακηρύττουμε, ότι ο Χριστός είναι «η οδός και η αλήθεια και η ζωή» (Ιω.14,6), «η ανάστασις και η ζωή» (Ιω11,25) και πλείστες όσες άλλες μαρτυρίες από την Αγία Γραφή, που προβάλλουν την μοναδικότητα του Χριστού. Εν τέλει θα πρέπει να παύσουμε να πιστεύουμε και να διακηρύττουμε την Ανάσταση του Χριστού, που είναι το θεμέλιο της πίστεώς μας, επειδή ο Χριστός με την Ανάστασή του απέδειξε, ότι είναι ο μοναδικός νικητής του θανάτου και ο μοναδικός χορηγός της ζωής. Και όλα αυτά μπορούν να γίνουν, πάντα κατά τον Μακαριώτατον, «…χωρίς νόθευση της πίστεως». Μακαριώτατε, με τις παρά πάνω διακηρύξεις Υμών ουσιαστικά ανατρέπετε ολόκληρο το Ευαγγέλιο. Ουσιαστικά κηρύττετε ένα άλλο Ευαγγέλιο.