Αποκόπτονται από την Εκκλησία όσοι ακολουθούν τους ποιμένας και επισκόπους, οι οποῖοι έχουν αιρετικά φρονήματα ; -- Του κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου, Αν. Καθηγητού Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

Οἱ εὔκολοι ἀφορισμοί περί «αὐτομάτου ἀπωλείας τῆς Χάριτος» συνιστοῦν τόν γνωστόν Ματθαιϊσμόν. Ἔχει ἀποδειχθῆ ὅτι εἶναι τό πλέον ἀποτελεσματικόν ἐργαλεῖον τοῦ Σατανᾶ νά διαιρῇ τούς Ὀρθοδόξους. Ἐπί τοῦ θέματος αὐτοῦ ὁ Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης εἰς τήν ὑποσημείωσιν 2 τοῦ 3ου Ἀποστολικοῦ Κανόνος γράφει: "Πρέπει νά ἠξεύρωμεν, ὅτι τά ἐπιτίμια ὁποῦ διορίζουν οἱ Κανόνες, ἤγουν τό, καθαιρείσθω, τό, ἀφοριζέσθω, καί τό, ἀνάθεμα ἔστω. Αὐτά, κατά τήν γραμματικήν τέχνην, εἶναι γ.' προσώπου προστακτικοῦ, μή παρόντος. Εἰς τό ὁποῖον διά νά μεταδοθῇ ἡ προσταγή αὐτή, ἐξ ἀνάγκης χρειάζεται νά ᾖναι β᾿. πρόσωπον παρόν. Τό ἐξηγῶ καλλιώτερα. Οἱ κανόνες προστάζουσι τήν σύνοδον τῶν ζώντων Ἐπισκόπων, νά καθαίρουν τούς ἱερεῖς, ἤ νά ἀφορίζουν, ἤ νά ἀναθεματίζουν τούς λαϊκούς, ὁποῦ παραβαίνουν τούς κανόνας. Ὅμως, ἄν ἡ σύνοδος δέν ἐνεργήσῃ ἐμπράκτως τήν καθαίρεσιν τῶν ἱερέων, ἤ τόν ἀφορισμόν, ἤ ἀναθεματισμόν τῶν λαϊκῶν, οἱ ἱερεῖς αὐτοί καί οἱ λαϊκοί οὔτε καθῃρημένοι εἶναι ἐνεργείᾳ, οὔτε ἀφωρισμένοι ἤ ἀναθεματισμένοι. Ὑπόδικοι ὅμως, ἐδῶ μέν εἰς τήν καθαίρεσιν καί ἀφορισμόν ἤ ἀναθεματισμόν, ἐκεῖ δέ εἰς τήν θείαν δίκην." Ἕως ὅτου, λοιπόν, γίνῃ Ὀρθόδοξος Σύνοδος, ἡ ὁποία θά καθαιρέσῃ καί θά ἀναθεματίσῃ τούς σχισματο-αιρετικούς, αὐτοί θά τελοῦν ὑπό τόν χαρακτηρισμόν "ἐν δυνάμει" σχισματο-αιρετικοί. Ἐν ἐνεργείᾳ εἶναι μόνον οἱ κεκριμένοι ὑπό Συνόδου. Ὁ λόγος, βεβαίως, γιά νεοφανεῖς αἱρέσεις καί σχίσματα. Γιά κάποιον πού προσχωρεῖ φανερά στόν Παπισμόν, πού εἶναι κεκριμένη αἵρεσις, δέν ἀπαιτεῖται Σύνοδος διά νά τόν καταδικάσῃ, εἶναι αὐτοκατάκριτος. Οἱ ἐξ Ὀρθοδόξων Οἰκουμενισταί, ἄν καί ὁ Οἰκουμενισμός στεγάζει ἤδη πολλές καταδικασμένες αἱρέσεις, ἐντούτοις στά φανερά ὑποδύονται τούς Ὀρθοδόξους πού μέ περισσήν «ἀγάπην» «δίδουν τήν μαρτυρίαν τῆς Ὀρθοδοξίας» στούς «διαλόγους μετά τῶν ἑτεροδόξων». Ἐπισήμως, δέν ἔχουν προσχωρήσει εἰς καμμίαν αἵρεσιν. Ἀκόμη καί τό ὄντως αἱρετικόν κείμενον τοῦ Κολυμβαρίου εἶναι ἐπαρκῶς καμουφλαρισμένον, ὥστε μόνον οἱ εἰδήμονες ν' ἀντιλαμβάνωνται τί ἀκριβῶς λέγει: «Ἡ Ὀρθόδος Ἐκκλησία ἀναγνωρίζει τήν ἱστορικήν ὀνομασίαν τῶν ἑτεροδόξων ἐκκλησιῶν». Ἐν συμπεράσματι, ἡ ἀποτείχισις ἀπό τούς ἀκρίτους αὐτούς αἱρετικούς εἶναι ὑποχρεωτική, ἀλλά, ἐφόσον δέν ἔχουν εἰσέτι καθαιρεθῆ ὑπό Συνόδου, τά μυστήριά των δέν εἶναι ἄκυρα, ἄν καί ὅσοι ἐν γνώσει συμμετέχουν εἰς αὐτά δέν λαμβάνουν εὐλογίαν, ἀλλά κατάκρισιν!

-------------------------------

Ο/Η ΧΑΡΙΛΑΟΣ είπε...

Σας απαντούν τα Αναθέματα των Πανορθοδόξων Συνόδων του 16ου αιώνος, κ. Καθηγητά, κατά του Νέου Ημερολογίου και κατά ΟΛΩΝ ΕΚΕΙΝΩΝ που θα επιφέρουν και θα ακολουθήσουν την καινοτομία!


1η Ἀπόφασις τῆς Συνόδου τοῦ 1583, ἡ ὁποία ὑπογράφεται ἀπό τούς Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως, Ἱερεμία, Ἀλεξανδρείας, Σίλβεστρο, Ἱεροσολύμων, Σωφρόνιο καί ἀπό τούς ὑπόλοιπους παρόντες Ἀρχιερεῖς:

Κανών Ζ': " Ὅποιος δέν ἀκολουθᾶ τά ἔθιμα τῆς Ἁγίας Ὀρθόδοξου Ἐκκλησίας, καθώς αἱ ἑπτά Ἅγιαι Οἰκουμενικαί Σύνοδοι ἐθέσπισαν, καί τό Ἅγιον Πάσχα καί τό Μηνολόγιον καλῶς ἐνομοθέτησαν νά ἀκολουθῶμεν, καί θέλει νά ἀκολουθᾶ τό νεοεφεύρετον Πασχάλιον καί νέον Μηνολόγιον τῶν ἀθέων ἀστρονόμων τοῦ Πάπα, καί ἐναντιώνεται εἰς αὐτά ὅλα καί θέλει νά ἀνατρέψῃ καί νά χαλάσῃ τά πατροπαράδοτα δόγματα καί ἔθιμα τῆς Ἁγίας Ὀρθόδοξου Ἐκκλησίας, ἄς ἔχει τό ἀνάθεμα καί ἔξω τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας καί τῆς τῶν Πιστῶν ὁμηγύρεως ἄς εἶναι.

Ἐσεῖς δέ οἱ εὐσεβεῖς καί Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί μένετε ἐν οἷς ἐμάθετε, ἐγεννήθητε καί ἀνετράφητε καί, ὅταν τό καλέσῃ ὁ καιρός καί ἡ χρεία, καί αὐτό τό αἷμα σας νά χύνετε, διά νά φυλάξετε τήν πατροπαράδοτον πίστιν καί ὁμολογίαν σας καί νά φυλάγεσθε ἀπό τῶν τοιούτων, καί προσέχετε, ἵνα καί ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός σᾶς βοηθᾶ, ἅμα καί ἡ εὐχή τῆς ἡμῶν μετριότητος εἴη μετά πάντων ὑμῶν. Ἀμήν."

1583 Ἰνδικτίων ιβ΄, Νοεμβρίου κ' "

2η Ἀπόφασις τοῦ 1593, ἡ ὁποία ὑπογράφεται ἀπό τούς Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως, Ἱερεμίαν, Ἀλεξανδρείας, Μελέτιον Πηγᾶν, Ἀντιοχείας, Ἰωακείμ καί Ἱεροσολύμων, Σωφρόνιον καί τήν περί αὐτούς Ἱεράν Σύνοδον τῶν Ἀρχιερέων:

"Ἀπαρασάλευτον διαμένειν βουλόμεθα τό τοῖς πατρᾶσιν διορισθέν περί τοῦ Ἁγίου καί σωτηρίου Πάσχα. Ἔχει δέ οὕτως:

Ἅπαντας τούς τολμῶντας παραλύειν τούς ὅρους τῆς Ἁγίας καί Οἰκουμενικῆς πρώτης Συνόδου, τῆς ἐν Νικαίᾳ συγκροτηθείσης ἐπί παρουσίᾳ τοῦ εὐσεβοῦς καί Θεοφιλεστάτου βασιλέως Κωνσταντίνου περί τῆς ἁγίας ἑορτῆς τοῦ Σωτηρίου Πάσχα, ἀκοινωνήτους καί ἀποβλήτους εἶναι τῆς Ἐκκλησίας, εἰ ἐπιμένειν φιλονικώτερον, ἐνιστάμενοι πρός τά καλῶς δεδιδαγμένα. Καί ταῦτα ἡγήσθω περί τῶν λαϊκῶν.

Εἰ δέ τις τῶν προεστώτων τῆς Ἐκκλησίας Ἐπίσκοπος ἤ Πρεσβύτερος, ἤ Διάκονος, μετά τόν ὅρον τοῦτον, τολμήσειεν ἐπί διαστροφῇ τῶν λαῶν καί ταραχῇ τῶν ἐκκλησιῶν ἰδιάζειν, καί μετά τῶν Λατίνων καί Ἰουδαίων ἐπιτελεῖν τό Πάσχα, τοῦτον ἡ ἁγία Σύνοδος ἐντεῦθεν ἤδη ἀλλότριον ἔκανε τῆς Ἐκκλησίας. Δεῖ δέ στοιχεῖν τῷ τῶν Πατέρων κανόνι, μέχρι καί σήμερον Θεοῦ χάριτι, ὅ, καθ' ὅ δεῖ καί τά λοιπά ἡ τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησία διαφυλάττει.

Ἐν ἔτει σωτηρίῳ, Ζρα΄: αφηγ,΄ Φεβρουαρίου ιβ΄ 1593."


Όπως βλέπετε, κ. Χατζηνικολάου, είναι ΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ ΔΙΑ ΦΡΙΚΤΩΝ ΑΝΑΘΕΜΑΤΩΝ ο Νεοημερολογιτισμός από τον 16ο αιώνα, και είναι ΕΠΙΣΗΣ ΚΕΚΡΙΜΕΝΟΙ ΔΙΑ ΦΡΙΚΤΩΝ ΑΝΑΘΕΜΑΤΩΝ ΑΠΑΝΤΕΣ οι νεοημερολογίτες, πάλι από τον 16ο αιώνα.


Υ.Γ. Αφού, λοιπόν, κ. Καθηγητά, οι Νεοημερολογίτες δεν είναι καταδικασμένοι και αναθεματισμένοι, και αφού έχουν έγκυρα μυστήρια όπως πιστεύετε και λέτε, τότε ισχύει η καθαίρεση που επέβαλαν το 1937 στον πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομο.
Είναι απλά τα πράγματα!

Στουραΐτης Χαρίλαος.
Θεολόγος.

---------------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Κύριε Στουραΐτη, τόσον τά ἐπιχειρήματά σας ὅσον καί τό συμπέρασμά σας εἶναι ἐσφαλμένα. Συγκεκριμένως, ἡ πλάνη τοῦ Ματθαιϊσμοῦ σᾶς ὠθεῖ νά διαστρέφετε βαναύσως αὐτά πού γράφω.

Πρῶτον, ἐγώ γράφω ὅτι «ἡ ἀποτείχισις ἀπό τούς ἀκρίτους αὐτούς αἱρετικούς εἶναι ὑποχρεωτική», ἐνῷ ἐσεῖς γράφετε ὅτι, γιά νά εἶμαι δῆθεν συνεπής μέ τά «ἔγκυρα» μυστήρια, πρέπει ν' ἀναγνωρίσω τήν «καθαίρεσιν» τοῦ Ἁγίου πρ. Φλωρίνης, ὁ ὁποῖος ἀπετειχίσθη ἀπό τήν (ἐν δυνάμει) αἵρεσιν καί τό (ἐν δυνάμει) σχίσμα!!! Ἀντιλαμβάνεσθε τί γράφετε; Μέ φέρετε νά λέγω: «Ἀποτειχισθῆτε ἀπό τούς ἐν δυνάμει αἱρετικούς καί σχισματικούς, ἀλλ' ἄν αὐτοί σᾶς καθαιρέσουν, τότε ἰσχύει ἡ ποινή, ἄν καί ὁ 15ος Κανών τῆς ΑΒ λέγει ὅτι οἱ ἀποτειχιζόμενοι εἶναι ἄξιοι ἐπαίνου!» Τί σχιζοφρενικά συμπεράσματα ἐξάγετε ἀπό τά γραφόμενά μου, λόγῳ τοῦ Ματθαιϊκοῦ σκότους πού σᾶς διακατέχει!

Δεύτερον, ἐγώ γράφω ὅτι «ὅσοι ἐν γνώσει συμμετέχουν εἰς αὐτά [σ.σ. τά μυστήρια τῶν Οἰκουμενιστῶν] δέν λαμβάνουν εὐλογίαν, ἀλλά κατάκρισιν», ἀλλ' ἐσεῖς μοῦ ἀποδίδετε διαστρεβλωτικῶς ὅτι δῆθεν ἰσχυρίζομαι ὅτι ὅ,τι κάμνουν οἱ ψευδοεπίσκοποι τῶν Οἰκουμενιστῶν εἶναι ἔγκυρον καί εὐλογημένον ἀπό τόν Θεόν! Τελεία διαστροφή τῶν λεγομένων μου! Φθάνετε στό σημεῖον νά κατατάσσετε τήν «καθαίρεσιν» στά μυστήρια, προκειμένου νά ἔχουν κάποιαν ἀληθοφάνειαν οἱ αἱρετικοί ἰσχυρισμοί σας! Ἔχουν γίνει πολλές ἄδικες καί παρά τά διαταχθέντα «καθαιρέσεις» εἰς τήν Ἐκκλησίαν, ὅπως π.χ. αὐτές τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου καί τῶν «χρυσοστομιτῶν» Ἐπισκόπων. Λοιπόν, ἀσφαλῶς θά ὑπονοεῖτε ὅτι τίς δέχομαι ὅλες αὐτές ὡς «ἔγκυρες», ἄν καί τό ἱερόν Εὐαγγέλιον λέγει ὅτι οἱ οὕτω ἀφορισθέντες (καί καθαιρεθέντες) θά πρέπῃ νά χαίρωνται! Βλέπετε σέ τί γελοῖα καί αἱρετικά συμπεράσματα σᾶς ὁδηγεῖ ἡ πλάνη σας;

Τρίτον, ὑπάρχει ἄπειρος σύγχυσις γύρω ἀπό τό ἡμερολογιακόν ζήτημα. Πολλοί (ἀκόμη καί σοβαροί Π/Ηται!) δέν δέχονται ὡς ἔγκυρον τό σιγγίλιον πού ἐπικαλεῖσθε. Ἄλλοι πάλι διατείνονται ὅτι οἱ Συνοδικές ἀποφάσεις τοῦ 16ου αἰῶνος ἀναφέρονται μόνον εἰς τήν ἀλλαγήν τοῦ Πάσχα καί ἰσχυρίζονται ὅτι, ἐφόσον τό 1924 δέν υἱοθετήθηκε τό Γρηγοριανόν Ἡμερολόγιον, ἀλλά «διωρθώθη» τό Ἰουλιανόν, ἕπεται ὅτι τά ἀναθέματα τοῦ 16ου αἰῶνος δέν ἀναφέρονται στούς Ν/Ητας. Ἐγώ δέν ἀσπάζομαι αὐτούς τούς ἰσχυρισμούς, ἀλλ' οὔτε καί δύναμαι νά τούς καταρρίψω ὡς ψευδεῖς, διό καί ἐπιζητῶ (καί προσεύχομαι) νά γίνῃ Πανορθόδοξος Σύνοδος διά νά δώσῃ ἀπαντήσεις σ' αὐτά τά ἀδιέξοδα! Τώρα, τό πῶς οἱ Ματθαιϊσταί τά ἔχουν «λύσει» εἶναι γνωστόν: μέ σχίσμα, μέ ἄπειρον κακίαν καί μέ διαστροφάς τῆς Ἀληθείας! Κρῖμα!

π. Θεόδωρος Ζήσης: Η ευθύνη των Λαϊκών σε θέματα πίστεως. Άγ. Θεόδωρος Στουδίτης. Αποτείχιση.


 

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΒΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΝΔΟΞΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΕΥΦΗΜΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΟΥ ΛΟΥΚΑ.

Εις τέσσαρα μέρη διαιρείται το ορθώς λέγειν, ευλογημένοι Χριστιανοί. Πρώτον μεν, α δει λέγειν· δεύτερον δε, όσα δει λέγειν· τρίτον, προς ους δει λέγειν· και τέταρτον, οπηνίκα δει λέγειν. Ήτοι όποιος άνθρωπος θέλει να ομιλήση ορθά, πρέπει τέσσαρα πράγματα να σκέπτηται· πρώτον μεν να λέγη εκείνα τα οποία πρέπει να λεχθούν· διότι όστις λέγει εκείνα τα οποία δεν πρέπει να είπη τις, ήτοι αργολογίας, βλασφημίας, φλυαρίας και τα τοιαύτα, εκείνος λέγει πράγματα, τα οποία δεν πρέπει να λέγη τις. Δεύτερον να λέγη όσα πρέπει να λέγωνται, διότι είναι και άλλοι πολλοί λόγοι αγαθοί και ψυχωφελείς, αλλά δεν πρέπει όλους να τους λέγη τις εις μίαν ώραν, μόνον δε όσα είναι πρέπον, τόσα να λέγη· διότι οι λόγοι όλοι της Παλαιάς Γραφής και της Νέας, όλοι μεν είναι καλοί και πρέπει πας Χριστιανός να τους διηγήται, αλλά δεν πρέπει όλους μαζί να λέγη τις, αλλά με ησυχίαν και υπομονήν και με καιρόν κατάλληλον να ομιλή όσα αρμόζουσι. Τρίτον, να μη απευθύνη τις τους λόγους του προς πάντα άνθρωπον, αλλά μόνον προς εκείνους τους οποίους πρέπει, διότι όστις ομιλεί λόγους σωτηριώδεις και περί Θεότητος προς άνθρωπον λιθοκάρδιον και άπιστον, εκείνος πίπτει έξω από την παραγγελίαν του Κυρίου, όστις λέγει εις το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον· «Μη δώτε το άγιον τοις κυσί, μηδέ βάλητε τους μαργαρίτας υμών έμπροσθεν των χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αυτούς εν τοις ποσίν αυτών, και στραφέντες ρήξωσιν υμάς» (Ματθ. ζ:6). Δια τούτο πρέπει να προσέχη ο άνθρωπος ο λέγων, προς τίνας ανθρώπους λέγει τους λόγους του, δια να μη τους χάση. Τέταρτον· πρέπει να σκέπτηται ο ομιλών, ότι, όταν είναι καιρός του λέγειν, τότε να ομιλή· διότι, εάν θελήση τις έξω του καιρού να λέγη, ήτοι όταν δεν τον ερωτούν ή όταν δεν τον ακροάζωνται, ο τοιούτος ομοιάζει με εκείνον όστις ομιλεί με την σκιάν του.

Τη ΙΗ΄ (18η) του μηνός Οκτωβρίου, μνήμη του Αγίου ενδόξου Αποστόλου και Ευαγγελιστού ΛΟΥΚΑ.

Λουκάς ο θείος Ευαγγελιστής και Απόστολος του Κυρίου κατήγετο από την μεγάλην Αντιόχειαν, ιατρός το επάγγελμα, αλλά και άριστος κατά την ζωγραφικήν τέχνην και εντελώς γεγυμνασμένος κατά την έξωθεν σοφίαν κατέχων την Εβραϊκήν και την Συριακήν διάλεκτον. Ούτος διατρίβων εις τας Θήβας της Βοιωτίας και ιατρεύων, κατά τους χρόνους του βασιλέως Τίτου Κλαυδίου εν έτει μβ΄ (42), συνήντησε τον Άγιον Απόστολον Παύλον· και πιστεύσας εις τον Χριστόν απέβαλε την πατρικήν πλάνην. Καθ’ υπαγόρευσιν δε του Αποστόλου Παύλου συνέγραψε και το ίδιον αυτού Άγιον Ευαγγέλιον και απέστειλεν αυτό προς τον ηγεμόνα της Αχαϊας Θεόφιλον, όστις επίστευσεν εις τον Χριστόν· έπειτα συνέγραψε και τας πράξεις των Αποστόλων αποστείλας και αυτάς εις τον ίδιον Θεόφιλον.

Θεολογικοὶ διάλογοι «ἐπὶ ἴσοις ὅροις»: τέχνασµα τοῦ διαβόλου!

Οἱ Οικουμενιστές ἔχουν ἀναγάγει τοὺς θεολογικοὺς διαλόγους µὲ τοὺς αἱρετικούς, σὲ προσχήµατα, γιὰ νὰ ἐνταθοῦν καὶ ἑδραιωθοῦν οἱ σχέσεις µας, ὡς Ὀρθοδόξων, µὲ αὐτούς. Ἔχει ἀποδειχτεῖ πὼς οἱ διάλογοι δὲν γίνονται πιὰ γιὰ νὰ πειστοῦν οἱ αἱρετικοὶ συνοµιλητές µας γιὰ τὴν ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ νὰ ἐπιστρέψουν στὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ «γιὰ νὰ τὰ βροῦµε», ἤτοι: νὰ καταλάβουµε ὅτι «ἡ ἀλήθεια βρίσκεται κάπου στὴ µέση» καὶ νὰ ἑνωθοῦµε! Ὄντως δαιµονικὴ ἀντίληψη καὶ πρακτική! Αὐτὸ ἐπισηµαίνει καὶ ὁ ἀγωνιστὴς καθηγητὴς π. Θεόδωρος Ζήσης: «Οἱ διεξαγόµενοι σήµερα Διάλογοι “ἐπὶ ἴσοις ὅροις” ἀποτελοῦν τέχνασµα τοῦ Διαβόλου, ποὺ ἐπιθυµεῖ νὰ ἐξισώσει τὴν ἀλήθεια µὲ τὸ ψεῦδος, τὴν Ὀρθοδοξία µὲ τὴν αἵρεση. Τὸ “ἐπὶ ἴσοις ὅροις” σηµαίνει ὅτι ἀποδέχονται οἱ διαλεγόµενοι ὅτι µπορεῖ νὰ ἔχουν τὴν ἀλήθεια καὶ οἱ δύο πλευρές· δὲν ὑπάρχει ἡ ἀλήθεια ἀποκλειστικὰ στὴ µία πλευρά. Καὶ µόνον ἡ ἀποδοχὴ αὐτοῦ τοῦ ὅρου σηµαίνει ὅτι ἀµφιβάλλουµε γιὰ τὸ ἂν ὁ Χριστός, ἡ Ἐκκλησία, οἱ Ἀπόστολοι, οἱ Πατέρες ἔχουν καὶ διδάσκουν τὴν ἀλήθεια. Ἂν στὴν “ἐπὶ ἴσοις ὅροις” συζήτηση τῶν ἀληθειῶν τῆς πίστεως, λόγω ρητορικῆς δεινότητος τῶν αἱρετικῶν, ὑψηλοτέρου µορφωτικοῦ ἐπιπέδου, διαλεκτικῆς ἱκανότητος ὑπερισχύσουν τῶν ἀσθενεστέρων εἰς αὐτὰ Ὀρθοδόξων ἢ τοὺς ἐξαναγκάσουν µὲ διαφόρους τρόπους, ὅπως ἔγινε στὴν Φερράρα-Φλωρεντία, νὰ δεχθοῦν τὰ τῶν αἱρετικῶν, αὐτὸ σηµαίνει ὅτι βρέθηκε ἡ ἀλήθεια;»!

Ἀπευθύνεται εἰς ὅλους μας -- «ΠΡΟΣΧΩΜΕΝ» -- Τοῦ αειμνήστου Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Μιὰ παραινετικὴ λέξη ποὺ τὴν ἀκοῦμε ἀπὸ μικρὰ παιδιὰ στὴ Θεία Λειτουργία. Τὴ λέει ὁ ἱερέας πρὶν τὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα, καὶ ἐπαναλαμβάνεται πρὶν τὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα. Ἡ λέξη «πρόσχωμεν», εἶναι ὑποτακτικὴ παραινετική α´ προσώπου πληθυντικοῦ, τοῦ ρήματος προσέχω, καὶ σημαίνει: ἄς προσέξουμε. Τὶ νὰ προσέξουμε; Ἀσφαλῶς τὸ περιεχόμενο καὶ τὰ νοήματα τῆς ἀποστολικῆς, ἀλλὰ καὶ τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς. Ἐπίσης τὴ λέξη «πρόσχωμεν», τὴν ἀκοῦμε πρὶν τὴν ἐκφώνηση τοῦ ἱερέα: «Τὰ Ἅγια τοῖς ἁγίοις». Σὲ τούτη τὴν περίπτωση, ἐπιστρατεύεται ἡ προσοχή μας στὸ Μυστήριο τῆς Θ. Εὐχαριστίας, καὶ ἰδιαίτερα, στὴν ὕστατη ἐσωτερικὴ προσοχὴ καὶ συναίσθηση τῆς θείας Μετάληψης, στὴν ὁποία ἤδη βαδίζουμε «μετὰ φόβου Θεοῦ, πίστεως καὶ ἀγάπης». Τὶ σημαίνει ὅμως, προσέχω; Σημαίνει: ἐπικεντρώνω τὴ σκέψη καὶ τὶς αἰσθήσεις μου σὲ κάτι πολὺ σημαντικὸ καὶ ἐνδιαφέρον, ποὺ πρόκειται νὰ συμβεῖ.

Άς εξετάζη δε κάθε άνθρωπος με προσοχήν τον εαυτόν του

Ώστε οποιοσδήποτε τρώγει τον άρτον αυτόν και πίνει το ποτήριον της κοινωνίας του Κυρίου αναξίως, θα είναι ένοχος δι’ ασέβειαν και βεβήλωσιν, την οποίαν αποτολμά εις το σώμα και το αίμα του Κυρίου. Άς εξετάζη δε κάθε άνθρωπος με προσοχήν τον εαυτόν του και αφού προετοιμασθή με την εξέτασιν αυτήν, τότε άς τρώγη από τον καθαγιασμένον άρτον και άς πίνη από το καθαγιασμένον ποτήριον. Διότι εκείνος, που τρώγει και πίνει αναξίως από τον καθαγιασμένον άρτον και οίνον, τρώγει και πίνει κατάκριμα και καταδίκην εις τον εαυτόν του, επειδή δεν κάνει διάκρισιν του σώματος και του αίματος του Κυρίου, αλλά μεταχειρίζεται και τρώγει ταύτα, σαν να ήσαν κοιναί τροφαί. Διότι δε αναξίως και χωρίς δοκιμασίαν του εαυτού σας τρώγετε και πίνετε το σώμα και το αίμα του Κυρίου, δι’ αυτό υπάρχουν μεταξύ σας πολλοί ασθενείς και άρρωστοι και απέθαναν αρκετοί. Διότι, εάν ανεκρίναμεν και εξετάζαμεν με φόβον Θεού τον εαυτόν μας προτού να προσέλθωμεν εις την θείαν Κοινωνίαν, δεν θα κατεδικαζόμεθα από τον Θεόν με αυτού του είδους τας τιμωρίας. (Α  Κορ. ΙΑ: 27-31).

Ενδιαφέροντα κείμενα

 ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΙΡΕΣΙΣ(Ιερομόναχος Θεοδώρητος Μαύρος)

 https://agiooros.org/viewtopic.php?f=100&t=15977

 ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑ

 https://agiooros.org/viewtopic.php?f=39&t=15974

 ΦΩΝΗ ΕΞ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΔΑΝΙΗΛ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΟΥ

 https://agiooros.org/viewtopic.php?f=39&t=15975

 ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΣΜΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

 https://agiooros.org/viewtopic.php?f=39&t=15976

Toυ Μακαριστού Πατριάρχου Ιεροσολύμων Διοδώρου:

Να διατί ελάβομεν την απόφασιν να διακόψωμεν τον διάλογον με τους παποαιρετικούς. Διότι οι παποαιρετικοί είναι αμετακίνητοι εις την κακοδοξίαν των και την πλάνην των.  Σκοπός των είναι η εξαφάνισις της Ορθοδοξίας και η επικράτησις του Παπισμού και του Οικουμενισμού.  Τα πρόσφατα γεγονότα της Ουκρανίας το επιβεβαιώνουν κατά τρόπον αναμφισβήτητον.  Δι’αυτό και ημείς θα προχωρήσωμεν, έστω και μόνοι, εις τον αγώνα δια την άμυναν της αγίας μας Ορθοδοξίας.  Διότι η Ορθοδοξία είναι η μόνη μας Ελπίς.