ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΕΠΙ ΤΩΝ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΩΝ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ''ΚΑΤΑΝΥΞΙΣ''


Ἀκούσαμε πολὺ προσεκτικά το βίντεο τὸ ὁποῖο ἀπευθύνθηκε εἰς τὴν ἐρώτηση ποὺ κάναμε, καὶ ἀφορᾶ τὴν προτροπὴ τοῦ Γέροντα τοῦ π. Ἀγάθωνα πρὸς τὸν ἴδιο· δηλ. νὰ μὴν διακόψει τὸ μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχη διὰ χάριν του.
θὰ γράψουμε τὸ κείμενο αὐτό, ὄχι ὡς ἀπάντηση, ἀλλὰ ὡς σκέψεις δικές μας διὰ ζητήματα που ὀνομάζονται Πίστεως ἡ ζητήματα δογματικῆς φύσεως.

Ὄντως, πρέπει νὰ πάρεις εὐλογία ἀπὸ τὸν Γέροντά σου ὅταν θέλεις νὰ ἀσκητέψεις, ἀκόμα καὶ ὅταν θέλεις νὰ μαρτυρήσεις, ὅπως ἔχουμε δεῖ σὲ μερικὲς περιπτώσεις ποὺ ἀναφέρατε καὶ ἐσεῖς ὁ ἴδιος, νεομαρτύρων της Ἐκκλησίας μας. Ὅμως χρειάζεται εὐλογία διὰ νὰ φύγης ἀπὸ τὸν πλανεμένο καὶ αἱρετικὸ Ἐπίσκοπο; Χρειάζεται εὐλογία διὰ νὰ διακόψης τὴν κοινωνία-μνημόσυνο ἑνὸςαἱρετικοῦ Ἐπισκόπου; Χρειάζεται εὐλογία διὰ νὰ ἀπομακρυνθεῖς ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς; Καὶ ἂν δὲν στὴν δώσει ὁ Γέροντας; Θὰ συνεχίσεις νὰ συγκοινωνεῖς μὲ τοὺς αἱρετικούς;

Εἰς τὸ 7.30 ἀναφέρατε ὅτι: 

 «ο Γεροντας Αγαθωνας ειπε οτι αν ο πνευματικος δεν ειναι Ορθοδοξος, εχεις ευλογια απο την Εκκλησια να σηκωθεις να φυγεις... αν δεν ειναι Ορθοδοξος».

Ὁ Γέροντας ὅμως δὲν εἶχε πεῖ αὐτό, ἀλλὰ εἶχε πεῖ  

«ὅτι ἐὰν ὁ πνευματικὸς ΔΕΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΕΙ ὀρθόδοξα ἔχουμε τὸ δικαίωμα νὰ κάνουμε ἀνυπακοή»,

 καὶ ὄχι ἂν δὲν εἶναι Ὀρθόδοξος! Ἂν δὲν εἶναι Ὀρθόδοξος, πιστεύω π. Νικόλαε ὅτι εἶναι αὐτονόητη καὶ ἐπιβεβλημένη ἡ ἀνυπακοή! Ἐδῶ ὁμιλοῦμε ὅμως διὰ τὸ ἂν εἶναι ὀρθὴ ἡ κατεύθυνση ποὺ ἔδωσε ὁ Γέροντας Ἐφραίμ εἰς τὸν Γέροντά σας π. Ἀγάθωνα. Ἦταν Ὀρθόδοξη ἡ κατεύθυνση αὕτη; Ἐσεῖς ἀναφέρατε εἰς τὸ βίντεο ὅτι εἶναι Ὀρθοδοξότατη (13.27 κ΄ μετά), διότι καὶ αὐτὸς συμφωνεῖ εἰς τὴν διακοπὴ τοῦ μνημοσύνου λέγοντας εἰς τὸν Γέροντά σας:

 «συμφωνω και γω μαζι σου! Δεν μας αρεσει να βλεπουμε οικουμενιστικα ανοιγματα απο τον Πατριαρχη».

Στὸ 17.00 καὶ μετὰ ἀναφέρετε ὅτι ὑπάρχουν παρὰ πολλὲς περιπτώσεις ποὺ ὁ Γέροντας δὲν ἔδινε εὐλογία νὰ μαρτυρήσουν τὰ πνευματικά του τέκνα, καὶ ἐρωτᾶτε,  «μηπως ηταν μη Ορθοδοξος;»

Εἶστε σίγουρος π. Νικόλαε ὅτι οἱ περιπτώσεις αὐτὲς ποῦ ἀναφέρετε, ἀφοροῦν ζητήματα Πίστεως; Ἀφοροῦν ζητήματα δογματικῆς φύσεως; Ἀφοροῦν ζητήματα ποὺ σχετίζονται μὲ τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὸν κακόδοξο καὶ αἱρετικὸ ποιμένα; Διότι δὶ΄ αὐτὰ τὰ ζητήματα ὁμιλῶ. Θὰ ἤθελα νὰ μοῦ παρουσιάσετε δυὸ τουλάχιστον ἀπὸ αὐτὰ τὰ παραδείγματα διὰ νὰ καταλάβω τί ἐννοεῖτε.

Ἀναφέρατε ὅτι ὁ Γέροντας Ἐφραίμ: 

 «ἔβλεπε ὅτι πρέπει νὰ περάσουν τὰ χρόνια, ἔβλεπε ὅτι πρέπει νὰ γίνει πιὸ ὀργανωμένη, ἐνδεχομένως, ἀντίδραση...» καὶ συνεχίζετε: «Θὰ πρέπει (νὰ προχωρήσεις σὲ Διακοπὴ Μνημοσύνου) σὲ λίγο καιρό, νὰ ἀντιδράσουν κι ἄλλοι· νὰ τὸ δοῦμε καὶ πιὸ ξεκάθαρα· νὰ μὴν μποροῦν νὰ δικαιολογηθοῦν οἱ Πατριαρχικοὶ καθόλου. Θὰ πρέπει νὰ δοῦμε (ἐνδεχομένως ἐκεῖνος μὲ τὴν κρίση του καὶ τὴν ἁγιότητά του εἶδε μπροστά)...»

Ἀντιλαμβάνομαι ὅτι ἐμπιστεύεστε τὸν Γέροντά σας, ὅπως καὶ ὁ Γέροντάς σας τὸν Γέροντά του.  Ὅμως εἰς τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία δὲν ἔχουμε δεῖ τέτοιες προτροπές, τὸ τονίζω, ποὺ ἀφοροῦν ζητήματα δογματικῆς φύσεως! Οἱ πατέρες σὲ αὐτὰ τὰ ζητήματα ἠσαν ἀπόλυτοι! Ἡ θεωρία αὕτη, ἐν μέρει ἰσχύει ὅταν πρωτοεμφανίζεται μιὰ αἵρεσις καὶ ὄχι τὸ ἀντίθετο!  Ὁ Οἰκουμενισμὸς ἔχει ξεκινήσει ἀπὸ τὸ 19ο αἰώνα μὲ τὴν γνώστη καὶ περιβόητη Ἐγκύκλιο τοῦ 1920 ὅπως γνωρίζουμε, ἀλλὰ καὶ ὁμολόγησε τελευταία καὶ ὁ ἴδιος ὁ Πατριάρχης. Σήμερα ἔχουμε 2013 καὶ ὁ Οἰκουμενισμὸς ἔχει κάνει τεράστια ἅλματα καὶ πρόοδο! Κατὰ τὴν ταπεινή μου γνώμη, λόγω αὐτῶν τῶν θεωριῶν γιγαντώθηκε καὶ αὐξήθη ἐπικίνδυνα ὁ Οἰκουμενισμός, σὲ σημεῖο νὰ ἔχει ἀλλοιωθεῖ σήμερα τὸ φρόνημα τῶν Ὀρθόδοξων, καὶ εἰδικά των κληρικῶν. Τί παραπάνω περιμένετε; Τὸ κοινὸ ποτήριο; Οἱ πατέρες μᾶς λέγουν ὅτι ἡ ἁμαρτία πρέπει νὰ κόβεται κατὰ τὴν ἐμφάνισή της, διότι ἐὰν δὲν γίνει αὐτό, τότε θὰ βγάλει ρίζες καὶ εἶναι δύσκολο νὰ ξεριζωθεῖ. Ἂν αὐτὸ ἰσχύει διὰ μιὰ ἁπλὴ ἁμαρτία, τί νὰ ποῦμε τότε διὰ τὴν βλασφημία κατὰ τοῦ Ἅγίου Πνεύματος ἡ ὁποία εἶναι ἡ αἵρεσις;

Ἔπειτα ἀναφέρατε τὰ σχετικὰ ποὺ ἀφοροῦν τὴν Ἀποτείχιση:

Ἡ ἀπόφαση πρέπει νὰ εἶναι –ἂν εἶναι δυνατόν– ὁμαδική.... Πρέπει νὰ τὸ κάνουμε ὁμαδικά, καί, νὰ ἔχουμε καὶ τὶς εὐλογίες τῶν μεγάλων γεροντάδων, ποὺ αὐτοὶ βλέπουν καλύτερα ἀπὸ ὅ,τι βλέπουμε ἐμεῖς.»

Αὕτη ἡ προτροπὴ π. Νικόλαε μὲ λύπησε ἰδιαίτερα, ὅπως καὶ ἡ ἑπόμενη ποὺ θὰ παραθέσω σὲ λίγο.

Ὁμιλεῖτε διὰ ''ὁμαδικὴ ἀποτείχιση''. Μὰ ἤδη ἔχει γίνει πάτερ μου! κλῆρος καὶ λαὸς σᾶς περιμένει! Ὑπάρχουν οἱ παλαιοημερολογίτες, οἱ ὁποῖοι πρῶτοι ἀντιλήφθηκαν τὸ τί μέλει γενέσθαι, ὑπάρχουν οἱ σημερινοὶ ἀποτειχισμένοι οἱ ὁποῖοι καὶ αὐτοὶ ἀντιλήφθηκαν τὸ τί ἐστι ἡ κοινωνία μὲ αἱρετικούς. Ὅλοι αὐτοὶ ἐσὰς περίμεναν καὶ περιμένουν νὰ ἑνωθεῖτε μαζί τους κατὰ τῶν καινοτομιῶν, κακοδοξιῶν, αἱρέσεων κ.λπ. ἀλλὰ ἐσεῖς δὲν ἀκολουθήσατε διότι ὅπως ἀναφέρατε: 

 «Δὲν ἦρθε ἀκόμα ὁ καιρός, γι’ αὐτὸ λέμε ὅτι εἴμαστε «ἄχρι καιροῦ».

Αὐτὴν τὴν  θεωρία, πρῶτος τὴν διετύπωσε ὁ π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος πρὸ 40 ἐτῶν! Ἂν λοιπὸν δεῖτε τὰ γεγονότα πρὸ 40 ἐτῶν καὶ τὰ συγκρίνετε μὲ σήμερα, θὰ δεῖτε γιγαντώδεις διαφορές!

Ὁ λόγος διὰ τὸν ὁποῖον ἡ ’Ἐκκλησία ἀνέκαθεν ἑνίκα τὰς αἱρέσεις εἶναι ὅτι ἔχει ἐνσωματωμένον ἕνα, οὕτως εἰπειν, αὐτόματον διορθωτικὸν μηχανισμόν, ὁ ὁποῖος συνίσταται εἰς τὴν ἀποτελεσματικὴν ἀντίδρασιν (καὶ ὄχι εἰς «χαρτοπόλεμον»!) τῶν ὑγιῶν μελῶν Της πρὸς τὰς αἱρετικᾶς διδασκαλίας καὶ πράξεις τῶν «ψευδεπισκόπων» καὶ τῶν ψευδοδιδασκάλων. ‘Η μόνη δὲ ἀποτελεσματικὴ ἀντίδρασις σήμερον εἶναι ἡ ἀποτείχισις ἀπὸ τὸν Οἰκουμενισμὸν καὶ τοὺς κήρυκάς του. ’Ἐὰν εἰς τὸν ναὸν ὅπου ἐκκλησιάζεσαι μνημονεύηται τὸ ὄνομα ἐπισκόπου κοινωνοῦντος μὲ τὸν Οἰκουμενισμόν, τότε δὲν πρέπει νὰ ὑπάγης εἰς τὴν «θείαν» λειτουργίαν ποῦ τελεῖται ἐκεῖ! ’Ἐὰν καὶ οἱ ἄλλοι πιστοὶ πράξουν τὸ αὐτό, τότε θὰ ἰδῆς τὸ ἀποτέλεσμα! Δυστυχῶς, ὅμως, ἡ θεωρία τοῦ π. ’Ἐπιφανίου ἀκινητοποιεῖ καὶ ἀκυρώνει αὐτὸν τὸν μηχανισμόν.

 Οταν μνημονεύης ὑπὲρ τοῦ Πατρὸς καὶ Πατριάρχου Βαρθολομαίου, ὁ Πατριάρχης μὲ τὰ πιστεύω τοῦ εἶναι παρόν, εἶναι συλλειτουργός, καὶ ἐπιπλέον "συλλειτουργὸς" εἶναι καὶ ὁ Πάπας ἒφ ὅσον κατὰ τὸν Πατριάρχη ὁ Πάπας εἶναι ἐντός της Ἐκκλησίας καὶ μάλιστα Ἁγιώτατος καὶ μνημονεύεται στὰ Δίπτυχα!! ἡ μήπως πιστεύετε ὅτι ὁ Πατριάρχης δὲν τὸν μνημονεύει;

Ὁ σεβαστὸς Γέροντας Ἀγάθων εἶναι ἡγούμενος τῆς Μονῆς Κωνσταμονίτου, ἀνήκει εἰς τὸ Ἅγιον Ὅρος καὶ μνημονεύει τὸν Οἴκ. Πατριάρχη, ὁ ὁποῖος μνημονεύει τὸν Πάπα θεωρώντας τὸν ὡς κανονικὸ Ἐπίσκοπο Ρώμης! Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἕνα σῶμα καὶ ἡ μνημόνευσις ξεκινᾶ ἀπὸ τὰ πόδια καὶ φτάνει ἕως τὴν κεφαλή. Ἴσως βέβαια νὰ πεῖτε: «τὸν ἰωάννη θὰ ἀκούσουμε τώρα, ἥ τους μεγάλους Γεροντάδες;», ὅμως σᾶς ὑπενθυμίζω πατέρα μου, ὅτι ὁ ἰωάννης καὶ ὁ κάθε ἰωάννης, εἶναι ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ! Ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ ἦταν καὶ εἶναι ὁ ὑπερασπιστὴς καὶ φύλαξ τῆς Ὀρθοδοξίας!Ἡ ἵερωσὺνη δημιουργεῖ ἔξωτερικὲς μόνο διακρίσεις μεταξὺ κληρικῶν καὶ λαϊκῶν χωρὶς νὰ θίγη τὴν ἴσότητα μεταξὺ αὔτῶν: «Τὰ πάντων κεφαλαιωδέστερα, παρατηρεῖ ὃ ἴ. πατήρ, κοινὰ πάντων ἐστι, τὸ βάπτισμα, τὸ διὰ πίστεως σωθῆναι, τὸ τὸν Θεὸν ἔχειν πατέρα, τὸ τοῦ αὐτοῦ Πνεύματος ἅπαντας μετέχειν» (PG 62, 81) μᾶς λέγει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος Ἐπίσης ὁ ἴδιος μας λέγει ὅτι χωρὶς τὴν ἔνεργὸ συμμετοχὴ καὶ συμπαράσταση τῶν λαϊκῶν εἶναι ἄδύνατο νὰ ἔκπληρώσουν ἀποτελεσματικῶς τὴν ὕψηλὴ καὶ ἔξόχως δυσχερῆ ἄποστολή τους. (P.G. 60, 265). Οἳ λίαν προχωρημένες αὖτες θέσεις τοῦ Χρυσοστόμου γιὰ τὴ θέση τῶν λαϊκῶν ἔντός της Ἔκκλησίας φθάνουν στὴν ἄποκορυφωσή τους στὴν ἔκκληση ποῦ κάνει στοὺς πιστούς της Ἀντιοχείας νὰ ἄποκαταστήσουν τὴν ἑνότητα της Ἐκκλησίας ἢ ὅποία εἶχε διασπασθεῖ μὲ τὸ Μελετιανὸν σχίσμα(P.G. 62, 88).

Ἀναφέρατε: 

«Ὅταν θὰ γίνει καὶ ἂν γίνει, θὰ γίνει ὁμαδικά, θὰ ἔχει ἀποτέλεσμα, καὶ τὸ κυριότερο, θὰ ἔχουμε προλάβει νὰ ἐνημερώσουμε, ὅσο περισσσότερο κόσμο μποροῦμε. Γιατί ἂν τὸ κάνουμε χωρὶς νὰ ἐνημερώσουμε ὁ κόσμος δὲν θὰ μᾶς ὑπολογίσει καὶ δὲν θὰ καταλάβει τὸ τί ἔγινε. Καὶ δὲν τὸ κάνουμε μόνο γιὰ τὸ Θεό, εἶναι σωτηριολογικὴ θέση ἀπέναντι στὶς ψυχὲς τοῦ ποιμνίου μας.»

Δηλαδὴ ἂν δὲν γίνει, εἶναι σὰν νὰ μᾶς λέτε ὅτι συνεχίζουμε ὡς ἔχουμε! Οἱ Οἰκουμενιστές τὴν ἀλλοίωση τοῦ φρονήματος τῶν Ὀρθόδοξων, καὶ ἐμεῖς τὰ γραπτὰ κείμενα ἐναντίον τους!

Ὁ κόσμος, ἐπαναλαμβάνω πάτερ μου, ἐσὰς περιμένει! Ὁ κόσμος εἶναι πιὸ Ὀρθόδοξος ἂπ΄ ὅτι φαντάζεσθε! Ἀκόμα καὶ ἄνθρωποι ποὺ πηγαίνουν εἰς τὴν Ἐκκλησία κάθε Πάσχα, ἤδη ἀντιλαμβάνονται τὸ τί συμβαίνει! Οἱ Οἰκουμενιστές κάνουν αὐτὸ ποὺ ἐσεῖς τοὺς ἀφήνετε! Ἀλλοιώνουν τὸ φρόνημα κλήρου καὶ λαοῦ, μὲ σκοπὸ ὄχι νὰ ἀδειάσουν οἱ Ἐκκλησίες, ἀλλὰ νὰ γεμίσουν μὲ ἀνθρώπους ποὺ θὰ ἔχουν ἀλλοιωμένο φρόνημα! Καὶ αὐτὸ ξεκάθαρα το βλέπουμε εἰς τὸ διαδίκτυο μὲ διάφορες συνομιλίες!

Ὁ λαὸς θὰ σᾶς ἀκολουθήσει ἐὰν κάνετε τὴν ''ἔξοδο'', ὄχι ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ὅπως ἐσφαλμένα νομίζουν μερικοί, ἀλλὰ ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστές Ἐπισκόπους!

Ἤδη σὲ κάθε ἐκκλησιαστικὴ θέση, εἰδικά τα τελευταῖα χρόνια, εἰσέρχονται Οἰκουμενιστές εἰς τὸ φρόνημα. Κάποια στιγμὴ θὰ φύγετε καὶ ἐσεῖς ἀπὸ ἐκεῖ ποὺ εἰσθε σήμερα. Ἂν ἔλθει Οἰκουμενιστής ἱερεὺς καὶ ἐσεῖς δὲν πράξατε αὐτὸ ποῦ ἔπρεπε νὰ πράξετε; Τί θὰ γίνει τὸ ποίμνιό σας; Μήπως ἡ σωτηριολογική θέση ποὺ ὑποστηρίζετε θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι ἡ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς ἀλλὰ καὶ ἡ κοινωνία μὲ αὐτούς;

Ἀναφέρατε: 

«Κι ἐγώ, ἀλλὰ καὶ ὅσοι ἀντιδροῦμε ἀπέναντι στὰ Οἰκουμενιστικὰ ἀνοίγματα τοῦ Πατριάρχου, κινδυνεύουμε. Κινδυνεύουμε ἀνὰ πᾶσα στιγμή. Τὸ κεφάλι μας τὸ ἔχουμε στὸ ντορβά. Δὲν εἶναι ὁμολογία αὐτό; Περισσότερο κινδυνεύουνε οἱ ἄλλοι, οἱ ὁποῖοι ἔχουνε ἀποτειχιστεῖ ἢ ἔχουν ἐπιλέξει ἕναν ἄλλο δρόμο;»

Θεωρήσατε προηγουμένως ὡς ''μαρτύριο'', τὴν ἀποτείχιση τοῦ Γέροντά σας. Θεωρῶ ὅτι ὑπερβάλλετε, διότι οὔτε τὸ κεφάλι τοῦ Γέροντά σας θὰ κόψουν, οὔτε θὰ τὸν βάλουν φυλακὴ κ.λπ. Ἁπλῶς θὰ ἀπομονωθεῖ ἀπὸ αὐτοὺς ὡς ''σχισματικὸς'' διώχνωντάς τὸν ἀπὸ τὴν Μονή του, ὅπως ἀκριβῶς συμβαίνει μὲ τοὺς πατέρες τῆς Μονῆς Ἐσφιγμένου. Ἡ διαφορὰ εἶναι ὅτι αὐτοὶ δὲν φεύγουν ἀπὸ ἐκεῖ!

Τώρα ἀναφέρετε ὅτι κινδυνεύετε! Λέτε ὅτι τὸ κεφάλι σᾶς εἶναι στὸν ντορβά! Συγχωρέστε μὲ διὰ τὴν ἁπλότητα τῆς σκέψεως, ἀλλὰ πατέρα μου, ἁπλῶς θὰ χάσετε τὴν θέση σᾶς ὅπως τὴν ἔχασαν καὶ ἄλλοι ποὺ ἀποτειχίσθηκαν!

Ἐνῶ θεωρήσατε ὡς μαρτύριο τὴν ἀποτείχιση τοῦ Γέροντά σας, τώρα ἐρωτᾶτε: 

 «Περισσότερο κινδυνεύουνε οἱ ἄλλοι, οἱ ὁποῖοι ἔχουνε ἀποτειχιστεῖ ἢ ἔχουν ἐπιλέξει ἕναν ἄλλο δρόμο;»

κατὰ τὴν δική σᾶς προηγούμενη ἄποψη πατέρα μου, εἰς τὸ μαρτύριο εἶναι καὶ οἱ ἀγαπητοὶ ἀδελφοί!

Ἔπειτα ἀναφέρατε ὡς παράδειγμα τὸν ἅγιο Κοσμᾶ τὸν Αἰτωλό. Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὅμως πατέρα μου δὲν πῆρε εὐλογία διὰ νὰ ἀποτειχισθεῖ, οὔτε διὰ νὰ ἀντισταθεῖ κατὰ τῶν αἱρετικῶν καὶ τῆς αἱρέσεως, ἀλλὰ διὰ ἄλλον λόγο ποὺ θεωρῶ ὅτι εἶναι περιττὸ νὰ ἀναφέρω.

Κλείνοντας ἔχω νὰ πῶ ὅτι δὲν θὰ παραθέσω ἑκατοντάδες μαρτυρίες καὶ πράξεις τῶν πατέρων, ὅσον ἀφορᾶ τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, διότι καὶ τὸ ἔχουμε κάνει ἀρκετοὶ ἀπὸ ἐμᾶς, ἀλλὰ καὶ ἄλλοι πρὶν ἀπὸ ἐμᾶς. Τὸ μόνο ποὺ θὰ ἀναφέρω εἶναι ὅτι ἐμεῖς σᾶς περιμένουμε διὰ τὴν ὁμολογία εἰς τὴν πράξη καὶ ὄχι εἰς τὴν θεωρία! Τώρα ἂν ὄντως μᾶς κόψουν τὴν κεφαλή, καὶ ὄχι ἁπλῶς νὰ χάσουμε τὴν θέση μας, ὅπως ἔγινε παλαιότερα εἰς τοὺς ἅγιους μάρτυρες, τότε πιστεύω ὅτι ὅταν ὁ λαὸς θὰ δεῖ τοὺς ποιμένες του νὰ ἀγωνίζονται κὰτ΄ αὐτὸν τὸν τρόπον, μετὰ χαρᾶς θὰ δώσει τὸ παρόν! Ἂν ὅμως δεῖ τοὺς ποιμένες νὰ μὴν ἀγωνίζονται διὰ τῆς πράξεως, τότε καὶ αὐτὸς ὑπάρχει κίνδυνος νὰ δειλιάσει. Ἂν καὶ δὲν τὸ νομίζω αὐτό, διότι τελευταία εἰς τὴν βλάσφημη παράσταση Corpus Christi, ὁ λαός, δίχως τὸν κλῆρο, ἀγωνίστηκε, ξυλοκοπήθηκε, ὑβρίστηκε (ἀπὸ κληρικοὺς μάλιστα ποὺ διαφώνησαν μὲ τὴν ἀντίδραση), μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ματαιωθεῖ τελικὰ ἡ παράσταση καὶ νὰ φύγει ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα χάριν τοῦ πιστοῦ λαοῦ ποὺ δὲν δειλίασε ὅταν ἔβλεπε τὰ ΜΑΤ νὰ τὸν γρονθοκοπεί, ρίχνοντας δακρυγόνα κ.λπ.

Διὰ τοῦτο σᾶς λέγω πατέρα μου· ὁ λαὸς σᾶς περιμένει! κάντε τὴν κίνηση ἐσεῖς καὶ θὰ μᾶς δεῖτε ὅλους ἐκεῖ!

Θέλετε ἀπόδειξη δὶ΄ αὐτό; Δεῖτε τοὺς πατέρες τῆς Μονῆς Ἐσφιγμένου! Ἐνῶ οἱ πολλοὶ εἶναι ἐναντίον τους, ὁ λαὸς εἶναι μαζί τους! Ἐνῶ συνεχῶς τοὺς δυσφημοῦν, ὁ κόσμος συνεχῶς τοὺς ὑποστηρίζει! Καὶ φανταστεῖτε ὅτι τοὺς προσάπτουν καὶ τὴν κατηγορία τῆς κοινωνίας μὲ παλαιοημερολογίτες. Διατί τὸ λέγω αὐτό; Διότι ὅταν λέγεσαι ''παλαιοημερολογίτης'', τότε χάνεις μέρος τῆς αἴγλης καὶ δόξης ποὺ ἔχεις, καὶ ὀνομάζεσαι ἀμαθής, φανατικός, φονταμενταλιστὴς κ.λπ. Μὲ λίγα λόγια χάνεις πιστοὺςὅταν ὀνομάζεσαι παλαιοημερολογίτης, ἄσχετα ἂν οἱ Ἐκκλησίες τοὺς εἶναι γεμάτες ἀπὸ πιστοὺς ποὐ συνεχῶς προσέρχονται εἰς αὐτούς! Καὶ πιστέψτε μέ· τὸ γνωρίζω καλὰ αὐτὸ ποὺ λέγω!

Σᾶς εὐχαριστῶ διὰ τὸν χρόνο σας.

Y.Γ. Ὅταν ἔγραφα τὶς σκέψεις αὐτὲς ποὺ παρουσιάζω, εἶδα δεκάδες ἱστολόγια νὰ σχολιάζουν τὴν ἀπάντησή σας πρὸς ἐμένα, δηλ. διὰ τὴν ἐρώτηση ποὺ σᾶς ἔκανα.  Προσπάθησα ὅσο τὸ δυνατὸν νὰ μὴν ἐπαναλάβω τὶς ἐρωτήσεις ποὺ σᾶς κάνουν, ἀλλὰ νὰ ὁμιλήσω ὀλίγον διαφορετικά. Ὅπως μὲ εἰλικρίνεια ἔθεσα τὴν πρώτη ἐρώτηση, ἔτσι συνεχίζω μὲ εἰλικρίνεια νὰ θέτω καὶ αὐτὲς τὶς σκέψεις μου πρὸς ἐσάς. Προσπαθῶ νὰ ἔλθω εἰς τὴν θέση τὴν δική σας καὶ νὰ σκεφτῶ τί θὰ ἔκανα ἐὰν ἤμουν ἐκεῖ ποὺ εἰσθε ἐσεῖς σήμερα. Προσπάθησα νὰ σκεφτῶ πὼς θὰ μποροῦσα νὰ ''οἰκονομήσω'' τὸν ἑαυτό μου διὰ νὰ συνεχίζω νὰ μνημονεύω τὸν τάδε ἡ τὸν τάδε. Δὲν μπόρεσα νὰ βρῶ καμία ''οἰκονομικὴ'' θεωρία! Τὸ ἀποτέλεσμα τῆς σκέψεώς μου εἶναι ἐν καὶ τὸ αὐτό! Θὰ ἔκανα ὅτι ἔκανα καὶ παλαιότερα!



Ἐννοῶ ὅτι καὶ πάλιν θὰ ἔφευγα ἀπὸ αὐτούς!

Simonopetra Monastery Monks - Polyeleos, Psalm 135


Αλυσοδένουν τους πιστούς με το πετραχήλι τους και τους μεταβάλλουν σε αυτόματα κινούμενα ( ρομπότ).

Ο Θεός, επειδή, ο άνθρωπος ήτο προικισμένος με ελεύθερη θέληση, μετά την πτώση, ζήτησε ευθύνες. Έτσι η ευθύνη είναι στοιχείο της ζωής μας. Είναι αδιανόητο να θεωρείς το άτομο υπεύθυνο για τις πράξεις του και συγχρόνως να του αρνήσαι το δικαίωμα να αποφασίζει γι’ αυτές. Αλυσοδένουν τους πιστούς με το πετραχήλι τους και τους μεταβάλλουν σε αυτόματα κινούμενα ( ρομπότ). Καταργείται έτσι το Πρόσωπο.
Στα πλαίσια των διαπιστώσεων για το Άγιον Όρος των ημερών μας, θα ήθελα επίσης να παρατηρήσω, ότι γίνεται μια παρανόηση στις πνευματικές σχέσεις μεταξύ γέροντος και υποτακτικών, με συνέπεια να ειδωλοποιείται, να απολυτοποιείται και να ανάγεται σε επίπεδα αλαθήτου ο γέροντας, πράγμα που κι΄ αυτόν βλάπτει και τους υποτακτικούς μεταβάλλει σε άβουλα και άνοα όντα.  

ΠΑΤΗΡ ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑΣ ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΜΗ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ


Αυτή είναι η μόνη οδός ενώσεως. Η οδός της αληθείας!

Όλαι αι κακοδοξίαι από το Πρωτείον προήλθον. Πρωτείον σημαίνει νόσον πνευματικήν, υποχώρησιν εις το πνεύμα του εωσφόρου. Επομένως η άρσις του Πρωτείου, θα οδηγήση ασφαλώς εις ταπεινώφρονα υποταγήν του παπισμού εις την διαφυλαττομένην διδασκαλίαν της Εκκλησίας. Και ούτως αφ’ εαυτής θα απελευθερωθή η Ρωμαϊκή Καθέδρα από το αλάθητον, το Filioque, το ράντισμα, το Καθαρτήριον, τον ουμανισμόν, τον ορθολογισμόν, δι’ ων κατέστη αιρετική, και θα επανέλθη εις την οικογένειαν των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών, «ιματισμένη και σωφρονούσα» πλέον. Και ο Χριστός θα καταλάβη την θέσιν Του, αφ’ ης τον εξετόπισεν ο πάπας. Και εντεύθεν θα έχωμεν την ποθουμένην ένωσιν. Αυτή είναι η μόνη οδός ενώσεως. Η οδός της αληθείας!

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Και τι είναι αυτό; Ο εγωϊσμός και η φιλαυτία ενηγκαλισμένα εις όλην την αιωνιότητα, δηλαδή η κόλασις.  Τοιούτος είναι κατ΄ ουσίαν και ο ουμανιστικός άνθρωπος: όλος μένει εις τον εαυτόν του, με τον εαυτόν του, δια τον εαυτόν του, πάντοτε πεισμόνως κλειστός έναντι του Θεού. Εις αυτό έγκειται ο κάθε ουμανισμός, ο κάθε χομινισμός. Κορύφωμα του διαβολοποιημένου ουμανισμού είναι το να θέλη κανείς να γίνη καλός δια του κακού, να γίνη θεός δια του διαβόλου. Εντεύθεν και η υπόσχεσις του διαβόλου προς τους προπάτοράς μας μέσα εις τον Παράδεισον, ότι δηλαδή με την βοήθειάν του «έσονται ως θεοί» (Γεν. 3, 5). Ο άνθρωπος εδημιουργήθη από τον φιλάνθρωπον Θεόν ως δυνάμει θεάνθρωπος, δια να οικοδομήση εκουσίως δια  του Θεού τον εαυτόν του εις θεάνθρωπον επί τη βάσει της θεοειδείας της φύσεώς  του. Αλλ΄ ο άνθρωπος με την ελευθέραν εκλογήν του επεζήτησε την αναμαρτησίαν δια της αμαρτίας, τον Θεόν δια του διαβόλου. Και ασφαλώς ακολουθών την οδόν αυτήν θα εγίνετο ιδιότυπος διάβολος, εάν ο Θεός κατά την άμετρον φιλανθρωπίαν Του και κατά «το μέγα έλεός» Του δεν επενέβαινε. Γενόμενος άνθρωπος, δηλαδή Θεάνθρωπος, ωδήγησεν ούτω τον άνθρωπον προς τον Θεάνθρωπον, τον εισήγαγε δια της Εκκλησίας, του σώματός Του, εις τον άθλον της θεανθρωποποιήσεως δια των αγίων μυστηρίων και των αγίων αρετών. Και τοιουτοτρόπως έδωσεν εις τον άνθρωπον την δυνατότητα να φθάση «εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού» (Εφ. 4, 11). Να επιτύχη δηλαδή τον θείον προορισμόν του, να γίνη εκουσίως Θεάνθρωπος κατά χάριν. Η πτώσις του πάπα έγκειται εις το να θέλη να αντικαταστήση τον Θεάνθρωπον με τον άνθρωπον.

Σχόλιο από το φιλικό ιστολόγιο "ΚΑΤΑΝΥΞΙΣ"

ΚΛ : 5 .Το παράδειγμα της Μονής Εσφιγμένου κατά την γνώμη μου είναι παράδειγμα προς αποφυγή . Γιατί όμως ;

Διότι πολύ απλά αυτοί που θέλουν να γίνουν από τώρα Ομολογητές της Πίστεως προκειμένου να αγιάσουν διακόπτοντας το μνημόσυνο του πατριάρχη δεν κάθονται ταμπουρωμένοι στο κτήριο της μονής αλλά δέχονται τους διωγμούς που τους επιβάλουν και αποχωρούν από το μέρος που τους διώχνουν .

κυπριανός χ :
Εάν τα πράγματα είναι όπως τα περιγράφει ο κ. ΚΛ., τότε κακώς απάντησε ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος προς τον Μωάμεθ τον Πορθητή, όταν του ζήτησε να του παραδώσει την Πόλη. Ώφειλε, κατά τα γραφόμενα του κ. ΚΛ, να μην αντισταθεί, ακολουθώντας το παράδειγμα του αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Το οποίο, ο εν συγχύσει ευρισκόμενος κ. ΚΛ, επικαλείται.

Ας τον πληροφορήσουμε λοιπόν ότι ο αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος, όπως και ο αγ. Ιωάννης ο Πρόδρομος και πλήθος άλλοι, έδωσαν το παράδειγμα, μεμονωμένα και όχι ομαδικά, να αγωνιζόμαστε έως θανάτου τον υπέρ αληθείας αγώνα. Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος και αρκετοί άλλοι αυτοκράτορες, έδωσαν το ομαδικό παράδειγμα να αγωνιζόμαστε αμυνόμενοι, όλοι μαζί ενωμένοι, υπέρ αληθείας, υπέρ πίστεως και πατρίδος δηλαδή, ακριβώς όπως έκαναν και οι αγωνιστές του 1821. Οι οποίοι, καθώς φαίνεται και κατά τον κ. ΚΛ, δεν εφήρμοσαν το παράδειγμα του αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου ή ακόμη και αυτό του Κυρίου.

Τέλος, ως προς την "συγκλονιστική ευχή" (sic) του γ. Αγάθωνα με την οποία κλείνει το σχόλιό του ο κ. ΚΛ, αυτό το "όλοι μαζί στον Παράδεισο" προϋποθέτει μεν το μεμονωμένο και ατομικό παράδειγμα του υπέρ αληθείας μαρτυρούντος, αλλά αυτό συνεπιφέρει αναπόφευκτα και τη συλλογική μας άμυνα, όταν κινδυνευόμενο είναι ορθοτομούσα Πίστη. Δηλαδή, η άμυνα για την προάπιση ενός τόπου αγιασμένου - βεβαίως και των οικούντων - από το αίμα των αγίων μαρτύρων ΥΠΕΡ ΑΛΗΘΕΙΑΣ.

Αυτά τα "μισοβέζικα", είτε από τον γ. Εφραίμ, είτε από τον γ. Αγάθωνα, είναι για τους άλλους. Δεν είναι τα δικά μας. Ο άνθρωπος αγιάζει τον τόπο, όχι ο τόπος τον άνθρωπο, και όσο υπάρχουν άγιοι σε έναν τον τόπο, η Χάρις του αγίου Τριαδικού θεού τον επισκιάζει. Αν χαθούν οι άγιοι, τότε ο τόπος γίνεται άντρο δαιμόνων, σπήλαιο ληστών, φονέων, και το χειρότερο κιβδηλοποιών της λυτρωτικής Πίστεως.

Η ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ Α.Π.Θ «ΑΓΙΟΠΟΙΕΙ» ΤΟΝ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΝ!

 ΜΕ ΛΥΠΗ καὶ ἀνησυχία παρατηροῦμε τελευταῖα πὼς ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ἔχει μετατραπεῖ σὲ φερέφωνο τοῦ οἰκουμενισμοῦ καὶ τοῦ πανθρησκειακοῦ ὁράματος τῆς «Νέας Ἐποχῆς». Ὡς καὶ ἕδρα ἰσλαμικῶν σπουδῶν προτάθηκε νὰ ἱδρυθεῖ στὸν θρησκειολογικὸ τομέα τῆς σχολῆς, στὴν ὁποία θὰ διδάσκουν μουσουλμάνοι «θεολόγοι»! Ὁ κατήφορος ὅμως συνεχίζεται. Τὸν περασμένο μήνα ἡ  «Διεθνὴς Ἑταιρεία Φίλων Νίκου Καζαντζάκη» συνδιοργάνωσε μὲ καθηγητὲς τοῦ Τμήματος Θεολογίας τοῦ Α.Π.Θ. «στρογγυλὴ τράπεζα» μὲ θέμα: «Πνευματικότητα καὶ Θρησκευτικότητα στὸ Νίκο Καζαντζάκη». Μεταξὺ τῶν ἄλλων εἰσηγητῶν καὶ συμμετεχόντων ἦταν ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ἀρκαλοχωρίου καὶ καθηγητὴς τῆς ἐν λόγῳ Θεολογικῆς Σχολῆς, ὁμοίως οἱ καθηγητὲς Χ. Σταμούλης, Π. Ὑφαντῆς, ἡ θεολόγος Μ. Χατζηαποστόλου κ.ἄ. Ἀπὸ τοὺς τίτλους τῶν εἰσηγήσεων μποροῦμε νὰ διακρίνουμε πὼς ὁ Μητροπολίτης καὶ οἱ ἐν λόγῳ θεολόγοι καθηγητὲς ὄχι μόνο, ὡς ὄφειλαν, δὲν στηλίτευσαν τὸν ἐκκλησιομάχο καὶ ἀντίχριστο Καζαντζάκη, ἀλλὰ προσπάθησαν νὰ τὸν παρουσιάσουν ὡς… ἅγιο! Θέλησαν νὰ ἀγνοήσουν  τὰ συγγράμματά του, τὰ ὁποῖα ὄζουν φρικτῶν βλασφημιῶν κατὰ τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ ὑπερασπισθοῦν τὴ νεφελώδη «πνευματικότητα καὶ θρησκευτικότητά» του,  ἡ ὁποία εἶναι κρᾶμα θεοσοφικῶν καὶ ἀποκρυφιστικῶν δοξασιῶν! Κρῖμα, ὄχι τόσο γιὰ ἐκείνους, ἀλλὰ  γιὰ τοὺς θεολόγους, ποὺ βγάζει ἡ σχολή τους!

"Ο.Τ"