Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός: Ὅσο ἀπομακρυνόμαστε ἀπό τούς αἱρετικούς, τόσο πλησιάζουμε τόν Θεό

«Εἶμαι πεπεισμένος ἀκριβῶς, ὅτι ὅσον ἀπομακρύνομαι ἀπό αὐτόν καί τούς ὁμοίους του (ἐνν. τούς λατινόφρονες), προσεγγίζω στόν Θεό καί σέ ὅλους τούς πιστούς καί ἁγίους πατέρες, καί ὅπως ἀκριβῶς χωρίζομαι ἀπό αὐτούς, ἔτσι ἑνώνομαι μέ τήν ἀλήθεια καί τούς ἁγίους πατέρες, τούς Θεολόγους τῆς Ἐκκλησίας, ὥστε ὅπως ἀκριβῶς, ἄν πείθομαι σέ αὐτούς πού συνέθεσαν αὐτά, τόσο ἀπομακρύνομαι ἀπό τήν ἀλήθεια καί ἀπό τούς μακαρίους διδασκάλους τῆς Ἐκκλησίας. Καί ὅπως ἀκριβῶς σέ ὅλη μου τήν ζωή ἤμουν χωρισμένος ἀπό αὐτούς, ἔτσι νά εἶμαι καί τόν καιρό τῆς ἐξόδου μου ἀπό τήν ζωή. Καί ἀκόμη καί ἀφοῦ ἀποβιώσω, μέ ὅρκο δίνω ἐντολή, κανείς ἀπό αὐτούς νά μή προσεγγίσει στήν κηδεία μου ἤ στά μνημόσυνά μου. Ἀλλά οὔτε κανείς ἄλλος ἀπό τήν μερίδα τους, ὥστε θά εἶναι συμφορά νά ἐπιχειρήσει νά συλλειτουργήσει μέ τούς δικούς μας (ἐνν. τούς ὀρθοδόξους ). Αὐτό ἀκριβῶς σημαίνει τό νά ἀναμειγνύεις ὅσα δέν ἀναμειγνύονται. Πρέπει λοιπόν διά παντός ἐκεῖνοι ( οἱ λατινόφρονες καί αἱρετικοί) νά εἶναι χωρισμένοι ἀπό ἐμᾶς μέχρι νά δώσει ὁ Θεός τήν καλή διόρθωση καί νά ἔλθει ἡ εἰρήνη στήν Ἐκκλησία μας».

Τη ΙΒ΄ (12η) Ιουλίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΠΡΟΚΛΟΥ και ΙΛΑΡΙΟΥ.

Πρόκλος και Ιλάριος οι Άγιοι Μάρτυρες ήκμασαν κατά τους χρόνους του βασιλέως Τραϊανού και Μαξίμου ηγεμόνος, εν έτει ρστ΄ (106), κατήγοντο δε εκ της χώρας των Καλλίπων, κειμένης πλησίον της Αγκύρας. Συλληφθείς λοιπόν πρώτος ο Άγιος Πρόκλος και ομολογήσας τον Χριστόν ενώπιον του βασιλέως, παρεδόθη εις τον ηγεμόνα Μάξιμον όπως τιμωρηθή. Όθεν κατά προσταγήν του ηγεμόνος οι στρατιώται, καταξέσαντες πρώτον τον Άγιον, κατέκαυσαν έπειτα με ανημμένας λαμπάδας τα μέλη του, τα οποία είχον πληγωθή εκ των ξεσμών· μετά ταύτα δ’ εκρέμασαν αυτόν επί ξύλου και προσέθεσαν εις τον πόδα του πέτραν βαρείαν. Ύστερον απεφάσισεν ο ηγεμών να θανατωθή ο Άγιος δια βελών. Φερόμενος λοιπόν ο τρισμακάριος αθλητής εις τον τόπον της τιμωρίας συναντά καθ’ οδόν τον ανεψιόν του Ιλάριον, ο οποίος, επειδή εχαιρέτισε τον θείον του, συνελήφθη και αυτός υπό των Ελλήνων. Και ο μεν Άγιος Πρόκλος, καταπληγωθείς εκ της πληθύος των βελών, απήλθε προς Κύριον και έλαβε του μαρτυρίου τον στέφανον. Ο δε Άγιος Ιλάριος, ερωτηθείς και ομολογήσας εαυτόν Χριστιανόν, κρεμασθείς εδάρη, έπειτα εσύρθη κατά γης επί τρία μίλλια, έπειτα δε απεκεφαλίσθη και ενεταφιάσθη μετά του θείου του Αγίου Πρόκλου. Τελείται δε η αυτών σύναξις και εορτή εις το Μοναστήριον της Υπατίας, πλησίον εις τον τόπον τον λεγόμενον Ματρώνα.

Νέα προδοσία: Ἠλεκτρονική σκλαβιά καί «σφράγισμα»! -- Τοῦ Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητοῦ Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

Εἶναι πλέον φανερόν ὅτι εἰς τήν «Ἑλλάδα» (τά εἰσαγωγικά ὑποδηλοῦν ὅτι ἡ σημερινή αὐτή χώρα οὐδεμίαν σχέσιν ἔχει μέ τήν ἱστορικήν Ἑλλάδα) τά ἐθνικά, πολιτικά καί ἐκκλησιαστικά πράγματα καθορίζονται ἀπό τά σκοτεινά κέντρα τῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων (ΝΤΠ), ἤτοι τήν Μασσωνίαν, τόν «πάπαν», τό World Economic Forum (WEF), τόν Παγκόσμιον Ὀργανισμόν Ὑγείας κ.ἄ., μέ στόχον τόν πλήρη ἀφανισμόν τῆς χώρας καί τῶν Ἑλλήνων, καθώς καί τήν κατάργησιν τῆς Ὀρθοδοξίας. Πολιτικαί καί ἐκκλησιαστικαί μαριονέτται ὑλοποιοῦν προθύμως τάς ἐντολάς τῆς ΝΤΠ πού ἀφοροῦν τά ἑκάστοτε μεγάλα θέματα πού δημιουργοῦν οἱ ἴδιοι, τά δέ ΜΜΕ (=Μέσα Μαζικοῦ Ἐξανδραποδισμοῦ) ἀναλαμβάνουν τήν σχετικήν προπαγάνδαν λέγοντας πελώρια ψεύδη, μέ στόχον τόν διχασμόν τοῦ λαοῦ, κατά τό «διαίρει καί βασίλευε»! Ἐάν τις ἔχῃ ἐλλιπῆ πληροφόρησιν δι’ ἕν τοιοῦτον θέμα, ἀλλ’ ἐπείγει νά λάβῃ δικαίαν θέσιν ἐπ’ αὐτοῦ, θά ἦτο ἀσφαλές νά ὑποστηρίξῃ ἀκριβῶς τό ἀντίθετον ἀφήγημα ἀπό ἐκεῖνο πού προπαγανδίζουν «κυβέρνησις», Διοικοῦσα Ἐκκλησία καί ΜΜΕ. Ὅλοι αὐτοί, ἐνεργοῦντες ὡς πράκτορες τῆς ΝΤΠ, ἐκτελοῦν κατά γράμμα τάς ἐντολάς πού λαμβάνουν διά τήν καταστροφήν τῶν Ἑλλήνων καί οὐδέν «λάθος» ἔχουν διαπράξει!   

 

Πρόσφατα παραδείγματα θεμάτων αὐτοῦ τοῦ εἴδους ἀποτελοῦν (1) ἡ ἔργῳ καί λόγῳ κήρυξις τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀλλά καί ἄλλων αἱρέσεων, ὅπως Σεργιανισμός, Οὐνιτισμός (ἀπό 7-12-1965, ὅταν ἔγινεν ἐπισήμως «ἄρσις τῆς ἀκοινωνησίας» μέ τόν «πάπαν»), Νεο-εικονομαχία, Νεο-αρειανισμός, «ὁ θάνατός σου ἡ ζωή μου», μέ τά «ἐμβόλια» κ.ἄ., (2) ἡ ἐπιβολή τῶν μνημονίων, (3) ἡ παραμονή εἰς τήν Εὐρωζώνην, (4) ἡ ἐκποίησις τοῦ πλούτου τῆς χώρας, (5) ὁ ἐποικισμός τῆς χώρας μέ ἀλλογενεῖς καί ἀλλοθρήσκους λαθρομετανάστας, (6) ἡ διδασκαλία ἠθικῶν, θρησκευτικῶν καί ἐθνικῶν διαστροφῶν εἰς τά σχολεῖα, (7) αἱ Ἐθνικαί Προδοσίαι, ὅπως ἡ «Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν» (2018), (8) ἡ αἰσχρά παραπληροφόρησις περί κοροναϊοῦ, (9) ἡ ἀντιεπιστημονική, ἀντισυνταγματική καί ἀντορθόδοξος προπαγάνδα ὑπέρ τῶν «ἐμβολίων κατά τοῦ κοροναϊοῦ», μέ στόχον τήν μείωσιν τοῦ πληθυσμοῦ, (10) αἱ κραυγαλέως παράνομοι, ἀνήθικοι καί ἄκρως φασιστικαί ὑποχρεωτικότητες ἰατρικῶν πράξεων κ.λπ.

 

          Ἰδόντες οἱ παγκοσμιοποιηταί (=Σατανισταί) ὅτι δέν ὑπάρχει ἀξιόλογος καί ἀποτελεσματική ἀντίστασις ἐκ μέρους τοῦ λαοῦ εἰς τάς ὡς ἄνω βρωμεράς Προδοσίας των καί ὅτι ὅλα τά ὄργανα τοῦ Σατανᾶ εἶναι σύμμαχοί των, προχωροῦν τώρα εἰς τήν ψηφιοποίησιν τῶν ταυτοτήτων καί τῶν διπλωμάτων ὁδηγήσεως, μέ ἀπώτερον στόχον βεβαίως τό σφράγισμα τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων μέ τόν ἀριθμόν τοῦ Θηρίου (666). Συμφώνως μέ πρόσφατα δημοσιεύματα εἰς τό διαδίκτυον, τά ἐν λόγῳ ἠλεκτρονικά ἔγγραφα θά φέρουν τόν κωδικόν QR, ὁ ὁποῖος θά περιέχῃ τόν δυσώνυμον ἀριθμόν 666. Ἀπό τό 1987 ἐπιδιώκουν νά ἐπιτύχουν τόν ἄκρως δαιμονικόν αὐτόν στόχον, ἀλλά πάντοτε ἀντεμετώπιζον ἀντιστάσεις ἀπό ὁμάδες Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, μέ τάς ὁποίας συνήργει ὁ Θεός καί ὁ ἐν λόγῳ δαίμων ἐτρέπετο εἰς φυγήν. Χάριν παραδείγματος, αὐτό συνέβη κατά τήν περίοδον 2010-2011 μέ τήν περιβόητον «Κάρταν τοῦ Πολίτου» (ΚτΠ), τήν ὁποίαν ἐπροπαγάνδιζεν εἰς πᾶσαν περίστασιν ὁ τότε «πρωθυπουργός». (Τά εἰσαγωγικά ὑποδηλοῦν ὅτι αὐτός πού ἐξυπηρετεῖ ξένους σχεδιασμούς εἰς βάρος τῆς χώρας πού «κυβερνᾶ» δέν εἶναι Πρωθυπουργός, ἀλλά πράκτωρ.) 

          Τόν Αὔγουστον τοῦ 2019 ἀπέστειλα εἰς τόν «πρωθυπουργόν» Κ. Μητσοτάκην μίαν ἀνοικτήν ἐπιστολήν διά τό ἴδιο θέμα, τό ὁποῖον ἐκεῖνος ἔθεσεν ὡς προτεραιότητα. Μεταξύ ἄλλων, ἔγραψα τά ἑξῆς (βλ. ἐφημερίδα Ἐλεύθερη Ὥρα τῆς Τρίτης 13 Αὐγούστου 2019):

Κατ’ ἀρχάς, τό δίκαιον εἶναι ἡ ΚτΠ νά μήν εἶναι ὑποχρεωτική δι’ ὅλους τούς πολίτας, ἀλλά προαιρετική. Ἐάν, παρά ταῦτα, ἀποφασισθῇ ὅτι θά εἶναι ὑποχρεωτική, τότε εἶναι ἀπόλυτος ἀνάγκη νά εἶναι τοὐλάχιστον δυνατή ἡ ἐκ μέρους τοῦ κατόχου της ἀνάγνωσις τοῦ περιεχομένου της μέ μηχανικά μέσα, τά ὁποῖα θά εἶναι εὐκόλως καί δωρεάν προσβάσιμα εἰς τούς πολίτας κάθε πόλεως τῆς Ἑλλάδος ὁσάκις αὐτοί ἐπιθυμοῦν νά τά χρησιμοποιήσουν. Βεβαίως, ἄν κατόπιν μίας τοιαύτης ἀναγνώσεως ὁ πολίτης εὕρῃ ἀνακριβῆ στοιχεῖα εἰς τήν «ταυτότητά» του, ἤ στοιχεῖα πού παραβιάζουν τάς ὡς ἄνω ἐλευθερίας του, ὅπως εἶναι, παραδείγματος χάριν, ἡ καθ’ οἱανδήποτε μορφήν ἀναγραφή τοῦ δυσωνύμου ἀριθμοῦ τῆς Ἱερᾶς Ἀποκαλύψεως 666 καί ἡ ὕπαρξις ἄλλων ἀντιχριστιανικῶν συμβόλων, τότε θά πρέπῃ νά ἔχῃ τό δικαίωμα καί τήν εὐχέρειαν νά τήν ἀντικαταστήσῃ. Χωρίς αὐτάς τάς προϋποθέσεις, ἡ ΚτΠ δέν δύναται νά εἶναι ὑποχρεωτική. Διότι, ἁπλούστατα, οὐδείς ἔχει τό δικαίωμα νά ὑποχρεώσῃ τόν πολίτην νά φέρῃ ταυτότητα, τό περιεχόμενον τῆς ὁποίας τοῦ εἶναι ἄγνωστον ἤ εἶναι ἀνακριβές ἤ παραβιάζει τάς ἐλευθερίας του. Χάριν παραδείγματος, φαντασθεῖτε εἰς τήν «ταυτότητα» πολίτου τινος ν’ ἀναγράφηται ἐσφαλμένως ὅτι ὁ κάτοχός της εἶναι «τρομοκράτης» ἤ «φασίστας» ἤ «φονταμενταλιστής» κ.λπ. καί αὐτός νά μήν τό γνωρίζῃ καί νά τήν ἐπιδεικνύῃ προθύμως εἰς πᾶσαν ζήτησιν! Ἐν ὀλίγοις, ἡ ὑποχρεωτική καί μή ἀναγνώσιμος ΚτΠ θά συνιστᾶ ἕνα γελοῖον καί ἄκρως φασιστικόν θεσμόν.

 

Τά ἴδια ἐρωτήματα, οἱ ἴδιοι προβληματισμοί καί τά ἴδια αἰτήματα ἐγείρονται καί διά τά ὑπό ἔκδοσιν ἠλεκτρονικά ἔγγραφα, δεδομένου ὅτι ὁ σκοτεινός κωδικός QR τόν ὁποῖον θά φέρουν δέν εἶναι ἀναγνώσιμος μέ γυμνόν μάτι. Ὡς ἐκ τούτου, ὁ ὑποφαινόμενος δηλώνω ὅτι θ’ ἀρνηθῶ νά τά παραλάβω ἐάν δέν μοῦ δοθῇ ἡ δυνατότης νά διαβάζω, ὁσάκις τό ἐπιθυμῶ, τό περιεχόμενόν των, τό ὁποῖον, ἐξ ὅσων ἔχουν πολλάκις γραφῆ, θά ὑπόκηται εἰς μεταβολάς, καί εἰς τήν περίπτωσιν πού αὐτό παραβιάζει τά Συνταγματικά μου δικαιώματα, νά ζητῶ τήν ἀντικατάστασίν των.

Θεολογικοὶ διάλογοι «ἐπὶ ἴσοις ὅροις»: τέχνασµα τοῦ διαβόλου!

Οἱ Οικουμενιστές ἔχουν ἀναγάγει τοὺς θεολογικοὺς διαλόγους µὲ τοὺς αἱρετικούς, σὲ προσχήµατα, γιὰ νὰ ἐνταθοῦν καὶ ἑδραιωθοῦν οἱ σχέσεις µας, ὡς Ὀρθοδόξων, µὲ αὐτούς. Ἔχει ἀποδειχτεῖ πὼς οἱ διάλογοι δὲν γίνονται πιὰ γιὰ νὰ πειστοῦν οἱ αἱρετικοὶ συνοµιλητές µας γιὰ τὴν ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ νὰ ἐπιστρέψουν στὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ «γιὰ νὰ τὰ βροῦµε», ἤτοι: νὰ καταλάβουµε ὅτι «ἡ ἀλήθεια βρίσκεται κάπου στὴ µέση» καὶ νὰ ἑνωθοῦµε! Ὄντως δαιµονικὴ ἀντίληψη καὶ πρακτική! Αὐτὸ ἐπισηµαίνει καὶ ὁ ἀγωνιστὴς καθηγητὴς π. Θεόδωρος Ζήσης: «Οἱ διεξαγόµενοι σήµερα Διάλογοι “ἐπὶ ἴσοις ὅροις” ἀποτελοῦν τέχνασµα τοῦ Διαβόλου, ποὺ ἐπιθυµεῖ νὰ ἐξισώσει τὴν ἀλήθεια µὲ τὸ ψεῦδος, τὴν Ὀρθοδοξία µὲ τὴν αἵρεση. Τὸ “ἐπὶ ἴσοις ὅροις” σηµαίνει ὅτι ἀποδέχονται οἱ διαλεγόµενοι ὅτι µπορεῖ νὰ ἔχουν τὴν ἀλήθεια καὶ οἱ δύο πλευρές· δὲν ὑπάρχει ἡ ἀλήθεια ἀποκλειστικὰ στὴ µία πλευρά.