ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟΝ; ΤΙ ΛΕΓΟΥΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ; -- Του π. Θεοδώρου Ζήση

Πῶς πρέπει νά χρησιμοποιῆ ὁ πλούσιος τόν πλοῦτον, τόν ὁποῖον τοῦ ἐχάρισε καί τοῦ ἔδωσεν ὁ Θεός. Καί πῶς οἱ πτωχοί πρέπει νά ἀντιμετωπίζουν τήν πτωχείαν καί πῶς τούς πλουσίους. Διατί προέχει ὁ πνευματικός πλοῦτος;

  “Ἄνθρωπος δὲ τις ἦν πλούσιος καὶ πτωχὸς δὲ τις ὀνόματι Λάζαρος” (Λουκ. ιστ´ 19-20). Πλοῦτος καὶ πτωχεία, πλοῦτος καὶ φτώχια, πλούσιοι καὶ πτωχοί, εἶναι καταστάσεις ζωῆς, καταστάσεις βίου, οἱ ὁποῖες ἔχουν καὶ πολλὲς πνευματικὲς διαστάσεις καὶ πολλὲς ἐπίσης πνευματικὲς παρανοήσεις… Στὴ σκέψη καὶ στὸ ὑποσυνείδητο ὅλων μας ἀσφαλῶς ὑπάρχει ἡ ἐπιθυμία νὰ εἴμαστε πλούσιοι καὶ μὲ ἀποστροφὴ σκεφτόμαστε τὴ φτώχια, ἰδιαίτερα μάλιστα αὐτὴ τὴν περίοδο τῆς οἰκονομικῆς, ὅπως τὴ λέμε, κρίσεως ἔχουμε τὴν αἴσθηση ὅτι ὅλοι ἔχουμε γίνει πτωχότεροι καὶ ἐξαιτίας αὐτῆς τῆς πτωχεύσεώς μας, ἔν τινι μέτρῳ, σὲ πολλοὺς ἀπὸ μᾶς αὐτὴ ἡ κατάσταση ὁδηγεῖ σὲ μελαγχολίες, σὲ ἀπογοητεύσεις, σὲ ἀγωνίες: τί θὰ γίνει στὸ μέλλον, πῶς θὰ τὰ βγάλουμε πέρα, γιατί γίνονται αὐτὲς οἱ ἀδικίες, γιατί ἐπιτρέπει ὁ Θεὸς ὁρισμένους νὰ πλουτίζουν καὶ μάλιστα ἀθέμιτα, ὄχι μὲ νόμιμους τρόπους, καὶ γιατί ἐπιτρέπει ὁ Θεὸς ὁρισμένοι νὰ εἶναι πτωχοὶ καὶ νὰ ὑποφέρουν στὴ ζωὴ τους μέσα στὴ φτώχια καὶ μέσα στὴ δυσκολία;

Αποσύρεται βιβλίο στην Κύπρο με αναφορές στον Ατατούρκ

Έχει κριθεί ακατάλληλο και αποσύρεται προσωρινά έως ότου δοθεί κάποια λύση το βιβλίο της Β’ Λυκείου Αγγλικών που περιέχει αναφορές στον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ. Μετά το σάλο που ξέσπασε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το Υπουργείο Παιδείας εξηγεί ότι το όνομα του Ατατούρκ ταυτίζεται με εγκλήματα όπως η Γενοκτονία των Αρμενίων και επομένως τέτοιες αναφορές δεν είναι δυνατόν να γίνονται αποδεκτές μέσα στα σχολικά βιβλία.

Αυτούσια η δήλωση του ΥΠΠΑΝ

Έχει εντοπισθεί, μόλις χτες, αναφορά σε βιβλίο διδασκαλίας της Αγγλικής που χρησιμοποιείται στη B’ Λυκείου, μέσα από την οποία εκθειάζεται και προβάλλεται ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, ως υπόδειγμα «ηγεσίας».

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΝ -- Αθωνικά άνθη

Ξενιτευμένος ορθόδοξος χριστιανός, με άγχος στην ψυχήν, επανήλθε στην πατρώαν γην της Ελλάδος, ύστερα από δεκαετή παραμονήν εις την Δύσιν, όπου εσπούδαζε φιλοσοφίαν. Του συνέστησαν κάποιον μοναχόν—Γέροντα ασκητήν του Αγίου Όρους δια να εύρη λύσιν εις τα προβλήματά του, που δεν του την έδιδε η φιλοσοφία. Με τον φιλόσοφον αυτόν συνηντήθην εις το ασκητήριον του Γέροντος αυτού μετά τας αγίας εορτάς της θεοφανείας εν ανθρώποις. Ο ασκητής ήτο παλαιός φίλος, τιμώμενος δια την αγιότητα του βίου του και την ένθεον σοφίαν του. Καταγράφω και παραδίδω τον διάλογον πιστώς, όπως τον απετύπωσα σε σημειώσεις και όπως διεξήχθη μέσα στην βαθείαν σιωπήν της ερήμου του Άθω, σε δύο διαστήματα, την νύκτα και την αυγήν, με το φως της κανδήλας μόνον.                                                      

–Γέροντα, είμαι γεμάτος ερωτήματα, αμφιβολίας, απελπισίαν δι’ όλα. Συνεχώς σκέπτομαι. Η σκέψις μου κανένα πρόβλημα δεν μου λύει. Τα προβλήματά μου είναι προσωπικά, αλλά με απασχολούν και γενικώτερα, άλλα μεταφυσικού περιεχομένου και άλλα εγκοσμίου. Σεις ημπορείτε να με βοηθήσετε; 

Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία Αθηνών: Δελτίο Τύπου κατά της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού

 Τα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία Αθηνών λένε :

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΥ –
ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ - ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥΣ

Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία Αθηνών:

Τη Ι΄ (10η) Σεπτεμβρίου, μνήμη των Αγίων Αποστόλων ΑΠΕΛΛΟΥ, ΛΟΥΚΑ και ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ.

Απελλής ο Απόστολος ούτος είναι άλλος και άλλος ο Απελλής εκείνος, όστις έγινεν Επίσκοπος της εν Θράκη Ηρακλείας και εορτάζεται κατά την τριακοστήν πρώτην του Οκτωβρίου μετά Στάχυος, Αμπλίου, Ουρβανού, Ναρκίσσου και Αριστοβούλου. Τούτον δε τον Απελλήν αναφέρει ο Απόστολος Παύλος εν τη προς Ρωμαίους επιστολή λέγων· «Ασπάσασθε Απελλήν τον δόκιμον εν Χριστώ» (ιστ: 10)· ούτος λοιπόν γενόμενος της Σμύρνης φωστήρ και τω Χριστώ οσίως δουλεύσας, προς Αυτόν εξεδήμησεν. Ο δε Λουκάς ούτος είναι άλλος από τον Ευαγγελιστήν· αναφέρει δε και αυτόν ο Απ. Παύλος εν τη προς Τιμόθεον επιστολή λέγων· «Λουκάς εστι μόνος μετ’ εμού» (Β΄ Τιμ. δ: 11)· ούτος λοιπόν γενόμενος πρώτος Επίσκοπος της εν Συρία Λαοδικείας και καλώς ποιμάνας το λογικόν αυτού ποίμνιον, απήλθε προς Κύριον. Και ο Κλήμης δε ούτος άλλος είναι από τον Κλήμεντα τον Ρώμης Επίσκοπον· τούτον δε αναφέρει ο ίδιος Απ. Παύλος εν τη προς Φιλιππησίους Επιστολή λέγων· «Εν τω Ευαγγελίω συνήθλησάν μοι μετά και Κλήμεντος και των λοιπών συνεργών μου» (δ: 3)· ούτος λοιπόν γενόμενος Επίσκοπος των Σάρδεων, και τα στίγματα του Χριστού εν τη σαρκί περιφέρων, προς Αυτόν εξεδήμησεν.

 

ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ.

 Ὁ Μέγας Βασίλειος σὲ μία «Ὁμιλία» του, γιὰ τοὺς Ψαλμοὺς τοῦ Δαβίδ, ἀναφέρει μεταξὺ ἄλλων:

«Γιὰ μᾶς τοὺς Χριστιανοὺς ὁ τελικὸς σκοπὸς τῆς ζωῆς, χάριν τοῦ ὁποίου κάνουμε τὰ πάντα, καὶ πρὸς τὸν ὁποῖον σπεύδουμε, εἶναι ἡ πανευτυχὴς ζωὴ στὸν μέλλοντα αἰῶνα. Αὐτὴ δὲ ἡ μέλλουσα ζωὴ εἶναι πλήρης καὶ τέλεια, γιατὶ ὁ Βασιλιᾶς, ποὺ θὰ κυβερνᾶ θὰ εἶναι ὁ Θεός. Τίποτε καλύτερον γιὰ λογικὰ ὄντα, δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ἐπινοήση καὶ νὰ βρῆ κανείς».

Eρώτηση του κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου: Γιατί δέν παρεμβαίνει ὁ Εἰσαγγελεύς Δράμας νά σώσῃ τήν Χριστίνα Σαμψωνίδου;


 

Ζωντανή ομιλία Νίκου Αντωνιάδη - 9 Σεπτεμβρίου 2021 - Η υπόθεση της εγκύου Χριστίνας στη Δράμα.

Γεώργιος Ι. Μαντζαρίδης, Ομότιμος Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

Η αποσύνδεση της χριστιανικής ζωής από την Εκκλησία, που σημειώθηκε κατά τους νεώτερους χρόνους, παραμόρφωσε τον Χριστιανισμό και ευνόησε την εκκοσμίκευση. Κι επειδή η εκκοσμίκευση καθιερώθηκε και εμπεδόθηκε πρώτα στην Δύση, για να διαδοθεί ως εισαγόμενη και στην Ανατολή, η υπεροχή των δυτικών στην κατάσταση αυτή ήταν ευνόητη. Γι αὐτό οι εκκοσμικευόμενες κοινωνίες της Ανατολής είναι φυσικό να μειονεκτούν απέναντι στις εκκοσμικευμένες κοινωνίες της Δύσεως και να χρειάζονται να τις ακολουθούν διαρκώς ως ουραγοί κατευθυνόμενοι σε αδιέξοδο. Περιφρονήσαμε τις αυθεντικές μας ρίζες, απαρνηθήκαμε τον πνευματικό μας πλούτο, λησμονήσαμε τον υπερβατικό προσανατολισμό μας και θελήσαμε να εκσυγχρονιστούμε περπατώντας ξιπόλητοι στα αγκάθια της εκκοσμικεύσεως.

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ στήν πλειονότητά τους δέν γνωρίζουν πολλά γιά τήν πνευματική ζωή. Περιορίζουν τά ἐνδιαφέροντά τους μόνο στήν τυπική ἐκτέλεση ὁρισμένων καθηκόντων και στήν τήρηση μερικῶν ἐντολῶν. Πέρα ἀπό αὐτά τίποτα ἄλλο. Ἀγνοοῦν τό μεγάλο πλοῦτο τῆς κατά Θεόν μυστικῆς ζωῆς. Και ὅσοι ἔτυχε νά ἀκούσουν κάτι σχετικό, δέν ἔδωσαν πολλή σημασία, γιατί ἦταν ἀπασχολημένοι μέ τίς βιοτικές μέριμνες. Βέβαια, ὑπάρχουν καί μερικοί, οἱ ὁποῖοι θεωροῦν καθῆκον τους νά προχωρήσουν καί πιό πέρα καί νά βιώσουν τή μοναδική γλυκύτητα τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Χρειάζεται ὅμως μία προϋπόθεση: Ὁ προσωπικός ἀγώνας κατά τῶν παθῶν καί τῆς ἁμαρτίας. Ἡ πρόοδος στήν πνευματική ζωή ἐξαρτᾶται ἀπό τόν ἀγώνα, πού κάνει ὁ καθένας. Ὅσο περισσότερο ἀγωνίζεται κανείς γιά την ἀκριβή τήρηση ὅλων τῶν ἐντολῶν τόσο ἀνέρχεται τίς βαθμίδες τῆς νοητῆς κλίμακας τῶν ἀρετῶν καί γεύεται τούς καρπούς τῆς κατά Θεόν ζωῆς. Ὁ Μέγας Βασίλειος, ἀπευθυνόμενος στόν ἀνεψιό τοῦ Εὐσεβίου Σαμοσάτων Ἀντίοχο, τόν συμβουλεύει πῶς πρέπει νά ἀγωνίζεται, γιά νά ἔχει πνευματική ζωή. Εἰδικότερα τοῦ γράφει:

---------------------------

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Πράγματι, έτσι ακριβώς. Ο άνθρωπος ό,τι κι αν κάνει αν δεν έχει διαρκή ένωση με τη πηγή της ζωής, όπως ένα νεογνό με τον ομφάλιο λώρο στη κοιλιά της μητέρας του πιστέψτε με δε θα μπορεί, δε θα καταφέρει να πετύχει τίποτα! Ο άνθρωπος έχει ανάγκη το Θεό όπως το κυοφορούμενο στην έγγυο. Τρέφεται, αναπνέει, αισθάνεται, βιώνει, νοιώθει τη ζεστασιά της μάνας, τη φωνή της, τη προστασία της. Έτσι κι ο χριστιανός που επιζητεί να σωθεί, οφείλει διαρκή μνήμη Θεού, απλότητα και αφελότητα καρδιάς. Δε μας αφήνει ούτε ο πονηρός ούτε ο κόσμος και πολύ περισσότερο ο κακός εμπαθής εαυτός μας, αλλά ο επιμένων και υπομένων εις τέλος στη πέτρα της πίστεως ούτος σωθήσεται.

Η Υπεραγία Θεοτόκος ως Βασίλισσα του πόνου - Πατήρ Αθανάσιος Μυτιληναίος


 

Η ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ • Προβολή θέματος - Η Υπεραγία Θεοτόκος ως Βασίλισσα του πόνου (agiooros.org)

Οι δύο λόγοι του Νεστορίου

Ο αββάς Κυριακός ( 5ος- 6ος αι. ) ήταν πρεσβύτερος στη λαύρα του Καλαμώνος, κοντά στον ποταμό Ιορδάνη. Κάποτε διηγήθηκε τα εξής: 

« Μια νύχτα είδα στον ύπνο μου να στέκουν έξω από το κελί μου μια πορφυροντυμένη γυναίκα με σεμνή εμφάνιση και δυο άνδρες ιεροπρεπείς και σεβάσμιοι. Κατάλαβα πως η γυναίκα ήταν η ίδια η Υπεραγία Θεοτόκος, ενώ από τους άνδρες ο ένας ήταν ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος και ο άλλος ο Τίμιος Πρόδρομος. 
Βγήκα από το κελλί και τους παρακάλεσα να περάσουν μέσα για να το ευλογήσουν. Η Θεοτόκος όμως αρνήθηκε. Εγώ επέμενα για πολλή ώρα να την παρακαλώ, οπότε
Eκείνη αποκρίθηκε αυστηρά:

The Holy & Righteous Ancestors of God, Joachim and Anna

Today, the day following the Nativity of the most holy Theotokos, we celebrate the synaxis of Saints Joachim and Anna, honouring them as her parents.