Ο Χριστός επαίνεσε τον εκατόνταρχο για την ταπείνωση και την πίστη που είχε, ενώ ήλεγξε τους κληρονόμους της Βασιλείας των Ουρανών για την απιστία τους, αλλά και την πνευματική τους αδιαφορία. Πρέπει να προσέξουμε πολύ τα λόγια του Χριστού μας, γιατί και εμείς είμαστε κληρονόμοι της Βασιλείας αλλά δεν έχουμε τον ανάλογο τρόπο ζωής και κινδυνεύουμε να τη χάσουμε. Αυτοκαλούμαστε συνειδητοί χριστιανοί και ζούμε με οκνηρία, με κοιμισμένη τη συνείδησή μας και κομμένη την ελπίδα της μέλλουσας ζωής. Είμαστε χριστιανοί χωρίς ζήλο, χωρίς πνευματική ανησυχία, χωρίς το φωτισμό του Ευαγγελίου. Χριστιανοί με κοσμικό φρόνημα και με καρδιά κολλημένη στα υλικά αγαθά. Γι΄ αυτό και κινδυνεύουμε να βρεθούμε «εις το σκότος το εξώτερον».
Άλλο είναι η διαίρεση και άλλο η διάκριση στον Θεό. Δεν έχουμε διαιρέσεις και διαχωρισμούς στον θεό αλλά έχουμε διάκριση.
Του Ασλανίδη Σταύρου από συνέχεια.
Η διάκριση του Θεού γίνεται αντιληπτή από τους σχολαστικούς και
αποδίδεται το ίδιο με την διαίρεση. Αυτός που θέλει να χαιρετήσει ή να ασπασθεί
τον Πέτρο αντί του Ιούδα μπορεί να το κάνει με επιτυχία. Όμως, αυτός που
διαχωρίζει τον Πατέρα από τον Υιό και προσκυνάει τον Πατέρα ξεχωριστά από τον
Λόγο, ή πρώτα τον ένα και μετά τον άλλο, αυτός προσκυνάει έναν Πατέρα χωρίς
Λόγο, και αν στη συνέχεια προσκυνήσει και τον Λόγο, προσκυνάει έναν Λόγο χωρίς
το αίτιο από το “είναι” Του!!! Δηλαδή προσκυνάει ημιτελή σύμβολα και ομοιώματα
Τους. Εφόσον, λοιπόν, προσκυνάει ανύπαρκτα Πρόσωπα, και δεν είναι στην Μονάδα
το πλήρωμα της Θεότητας, προσκυνάει είδωλα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)