Ἕλλην δικαστής ζητεῖ νά ἀναγνωρισθοῦν σύλλογοι στήν Θράκη ὡς «τουρκικοί»!

Ὁ Ἰωάννης Κτιστάκις, μέλος τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων, στρέφεται κατά τῆς ἀποφάσεως τοῦ Ἀρείου Πάγου! – «Νερό στόν μύλο» τῆς ἐπιχειρηματολογίας τῆς Ὁμοσπονδίας «Τούρκων» Εὐρώπης Κεντρική ἐπιλογή τοῦ Μαξίμου ὁ διορισμός του ἀντί τῆς διακεκριμένης καθηγήτριας Φωτεινῆς Παζαρτζῆ

Τοῦ Εὐθυμίου Π. Πέτρου

ΕΙΝΑΙ Ἕλλην δικαστής. Ἡ Ἑλλάς τόν ἔστειλε στό Εὐρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου. Τόν ἐτίμησε. Τό Μέγαρο Μαξίμου τόν ὑπεστήριξε πάσῃ δυνάμει παρ’ ὅτι τά προσόντα του εἶχαν χαρακτηρισθεῖ «ὁριακά» ἀπό τήν ἁρμόδια ἐπιτροπή ἐμπειρογνωμόνων τοῦ Συμβουλίου τῆς Εὐρώπης. Περίμενε λοιπόν κανείς ἀπό ἐκεῖνον νά ὑποστηρίζει τό δίκαιον τῆς Συνθήκης τῆς Λωζάννης. Αὐτός ὅμως φέρεται νά ὑποστηρίζει τίς θέσεις τῆς Τουρκίας. Ὁ λόγος γιά τόν Ἰωάννη Κτιστάκι, ὁ ὁποῖος σέ διαδικτυακό «πάνελ» ἠκούσθη ὑποστηρίζων ὅτι ἡ Ἑλλάς πρέπει νά ἀναγνωρίσει τίς ἀποφάσεις πού ζητοῦν τήν ἀναγνώριση σάν τουρκικῶν, τῶν συλλόγων τῶν μουσουλμάνων τῆς Θράκης! Ἐστράφη ἔτσι κατά ἀποφάσεων τοῦ Ἀρείου Πάγου πού ἔχουν τελεσιδίκως κλείσει αὐτό τό ζήτημα τῆς τουρκικῆς διεκδικήσεως. Υἱοθέτησε τήν ἐπιχειρηματολογία τῶν τουρκικῶν σωματείων, τήν ὁποία μέ μεγάλη προσοχή εἶχε ἀπεργασθεῖ ἡ Ἄγκυρα.

Λόγος στά Εἰσόδια τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου -- Ἁγίου Πρόκλου Πατριάρχου Κων/πόλεως

Νά πάλι ἑορτή.

Νά πάλι πανηγύρι.

Νά πάλι χαρούμενο ἀναψοκέρι γιά τήν Μητέρα τοῦ Κυρίου.

Νά ἡ προπόρευσις τῆς ἀψεγάδιαστης Νύμφης.

Νά τό πρῶτο ξεπροβόδισμα τῆς Βασιλίσσης.

Νά τό σίγουρο σημάδι γιά τήν δόξα πού Τήν περιμένει.

Νά προάγγελος τῆς χάριτος πού πρόκειται νά Τήν ἐπισκιάση.

Νά γνώρισμα, πού φαίνεται ἀπό μακρυά, τῆς ὑπερβολικῆς Της καθαρότητος.

Διότι ἐκεῖ πού ὁ ἱερέας εἰσερχόμενος ὄχι πολλές φορές, ἀλλά μόνον μία φορά τόν χρόνο, τελεῖ τίς μυστικές λατρεῖες, ἐκεῖ γιά νά παραμένη μόνιμα ὁδηγεῖται ἀπό τούς γονεῖς Της οἱ ὁποῖοι ἀναδεικνύονται ἔτσι λειτουργοί τῆς χάριτος.

Ποιός γνώρισε παρόμοια περίπτωσι στό παρελθόν; Ποιός εἶδε ἤ ἄκουσε τώρα ἤ ἀπό παληά κορίτσι νά ὁδηγεῖται βαθειά στά Ἅγια τῶν ἁγίων, αὐτά πού, παρά λίγο θά ἦταν ἀπλησίαστα καί γιά τούς ἄνδρες, καί σ᾽ αὐτά νά μένη καί νά τρέφεται; Ἄραγε δέν εἶναι αὐτό τρανή ἀπόδειξις τῶν ἀσυνήθιστα μεγάλων θαυμασίων πού θά Τῆς γίνουν μελλοντικά; Ἄραγε δέν εἶναι σημάδι ξεκάθαρο; Ἄραγε δέν εἶναι σίγουρη ἀπόδειξις;

Καιρός «τού συνάγειν» καί όχι τό αναμενόμενο «τού σκορπίζειν» -- του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη

 

Από ιστοσελίδα Φέησμπουκ
«Είναι ιστορικά καταγεγραμμένο, πως ο διαχωρισμός τών ανθρώπων από φασιστικούς νόες, (σ.σ. είτε προοδευτικούς είτε συντηρητικούς), επιβάλλεται ανάλογα μέ τίς " τεχνολογικές δυνατότητες" κάθε εποχής»
 (Δ. Ρόδης) ...
 
- Κυπριανός Χριστοδουλίδης
 

Δηλαδή, μέ τήν υπεροχή τών όπλων - είναι καί τά βιολογικά - μέ σκοπό τήν απόλυτη κυριαρχία επί όλων τών ανθρώπων. Αλλά, τήν δύναμη τών όπλων τήν θέλουν καί τά δύο (εγκεφαλικά) ημισφαίρια τών φασιστικών νοών. Οπότε, ισχύει τό:

Μαρίας Μαντουβάλου, Καθ. Φιλοσοφικής Αθηνών : “Οι αρνητές του Ελληνικού έθνους δεν μπορούν να ανήκουν σε αυτό”

Οι έμποροι των εθνών, εκκλησιαστικοί και λαϊκοί, εδώ και πολλά χρόνια έχουν συντονιστεί με τα κατά τόπους φερέφωνά τους, τα καλυπτόμενα κάτω από τον επιστημονικό μανδύα και την κρατική εξουσία, για να ξεθεμελιώσουν τις ιστορικές και θρησκευτικές μνήμες και κατά συνέπεια και τις εθνικές ταυτότητες των λαών. Προνομιακή θέση σ’ αυτήν την επιχείρηση μετάλλαξης και αλλοίωσης κάθε εθνικού, πνευματικού και θρησκευτικού βιώματος έχουν, η Ελλάδα ως ιστορικός εθνικός και γεωγραφικός χώρος, και η Ορθοδοξία ως αναπόσπαστο και απαρέγκλιτο θεμέλιό της.

Η προτροπή του πρωτεργάτη της ελευθερίας των Ελλήνων ότι πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε διότι όταν επιάσαμε τα άρματα είπαμε πρώτα Υπέρ Πίστεως και έπειτα Υπέρ Πατρίδος, έχει περιπέσει τα τελευταία χρόνια στον κάδο της λήθης. Στον ίδιο που έχουν ριχτεί και η ιστορική μνήμη και η θρησκευτική και εθνική ταυτότητα από τους μασκοφόρους της πνευματικής και πολιτικής ηγεσίας που έχουν αποδυθεί στον αγώνα της φίμωσης της Ελληνορθόδοξης παιδείας.

Τα αντεθνικά και μειοδοτικά άτομα του σχεδόν πρόσφατου παρελθόντος, ξένα προς τον εθνικό κορμό, επανέρχονται σήμερα με τους ομοϊδεάτες διαδόχους τους σε θέσεις ηγετικές και ο σκοπός τους είναι ίδιος όπως και τότε. Δηλαδή, η μεταφύτευση και καλλιέργεια στην Ελληνική κοινωνία και παιδεία, κοινωνικών δοξασιών και πολιτικών ιδεολογημάτων που αποβλέπουν στη μεταβολή και την ανατροπή των υφισταμένων στη χώρα Ελληνορθόδοξων αξιών και αρχών.

Θ' Ωδή Εισοδίων Θεοτόκου "Άγγελοι την Είσοδον της Πανάγνου..."


 

Τη ΚΑ΄ (21η) Νοεμβρίου, η εν τω Ναώ Είσοδος της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας.

Η Είσοδος της Κυρίας Θεοτόκου εις τον νομικόν ναόν επροξένησεν εις τους Ορθοδόξους Χριστιανούς εορτήν θαυμαστήν και παγκόσμιον, επειδή εγένετο αύτη με παράδοξον τρόπον και ήτο προοίμιον του μεγίστου και φρικτού Μυστηρίου της ενανθρωπήσεως του Θεού Λόγου, το οποίον δια της Θεοτόκου έμελλε να γίνη εις τον κόσμον. Έλαβε δε την αφορμήν η εορτή των Εισοδίων από την εξής υπόθεσιν: Η παναοίδιμος Άννα, επειδή όλην σχεδόν την ζωήν της διήλθε στείρα, χωρίς να γεννήση παιδίον, παρεκάλει τον Δεσπότην της φύσεως μετά του συζύγου της Ιωακείμ να χαρίση εις αυτούς τέκνον, και αν επιτύχωσι του ποθουμένου, ευθύς να αφιερώσωσιν αυτό εις τον Θεόν. Όθεν εγέννησεν η Άννα παραδόξως την πρόξενον γενομένην της σωτηρίας του γένους των ανθρώπων, την καταλλαγήν και φιλίωσιν του Θεού μετά των ανθρώπων, την αιτίαν της αναπλάσεως του πεσόντος Αδάμ και της τούτου εγέρσεως και θεώσεως· Αυτήν, λέγω, την Πανυπέραγνον και Δέσποινα Θεοτόκον Μαρίαν.

Η Παράδοση είναι οδηγός

Πράξη και θεωρία συνδέονται άρρηκτα μέσα στην Ορθόδοξη Παράδοση. Για τον λόγο αυτό οι Πατέρες της Εκκλησίας κάθε προσπάθεια αλλοιώσεως του περιεχομένου της Ορθόδοξης θεολογίας, από τους διαφόρους αιρετικούς την είδαν προσπάθεια αλλοιώσεως και παραχαράξεως της πνευματικής εμπειρίας και ζωής της Εκκλησίας. Η ζωή της Εκκλησίας δεν είναι μία στοχαστική ή διανοητική λειτουργία, αλλά είναι εμπειρία πνευματική. Αυτή την κοινή εμπειρία οι Πατέρες προσπάθησαν να διασφαλίσουν με την Παράδοση. Η Παράδοση λοιπόν είναι οδηγός.

Γνωστὸς ἢ ἄγνωστος ὁ Θεός; -- Τοῦ κ. Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Ἡ πανανθρώπινη ἱστορία δέν εἶναι τίποτ’ ἄλλο, παρά µιά ἐναγώνια ἀναζήτηση τοῦ «Ἀγνώστου Θεοῦ». Βαθιά στήν κάθε ἀνθρώπινη ὕπαρξη εἶναι στηµένος κι ἕνας βωµός µέ µιά ἄγραφη ἐπιγραφή: «Ἀγνώστῳ Θεῷ». Ἄγνωστος καί ἀκαθόριστος ὁ Θεός, µά αἰώνια, ἀναλλοίωτη καί ἀσίγαστη πραγµατικότητα. Στό θέµα Θεός - ἄν ὑπάρχει ἤ δέν ὑπάρχει - δέ χωρᾶνε πειράµατα καί µαθηµατικοί ὑπολογισµοί καί ἀποδείξεις. «Οὐ γάρ µετρεῖται φύσει τό ὑπέρ φύσιν» (Μάξιµος ὁ Ὁµολογητής). Τό ἄϋλο δέν ὑλοποιεῖται, οὔτε τό Πνεῦµα σταθµίζεται, ἀλλ᾽ οὔτε τό ἀπρόσιτο δέχεται, ἤ ἀνέχεται πειράµατα. «Οὐ χωρεῖ τό µυστήριον ἔρευναν».

Reading from the Synaxarion:

Gregory the Righteous of Decapolis

Saint Gregory who was from Irenopolis of the Decapolis of Asia Minor, was the son of Sergius and Mary. He became a monk as a young man, and after struggling for many years in virtue and prayer under obedience to a wise spiritual father, he was informed by revelation that it was the will of God for him to live, like the Patriarch Abraham, with no certain dwelling, moving from place to place. His journeyings took him to Ephesus, Constantinople, Corinth, Rome, Sicily, Thessalonica, and again to Constantinople, where, after many labours in defence of Orthodoxy against Iconoclasm, he reposed in peace in the first half of the ninth century. He had two disciples, one of whom was Saint Joseph the Hymnographer (see Apr. 3), who wrote the Menaion service for Saint Gregory, his father in Christ.