Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Μεταλληνός

Είναι τραγικό! Δεν επιχαίρω, ούτε θριαμβολογώ. Η επιθυμία όλων μας πρέπει να είναι να συναντηθούμε στην ενότητα των Προφητών, των Αποστόλων και των Πατέρων όλων των αιώνων. Διαφορετικά κάθε ένωση θα είναι ψευδένωσις και όχι μόνον αυτό, αλλά θα καταστρέφει και θα διαστρέφει κάθε προσπάθεια, ειλικρινή προσπάθεια, που θέλει να οδηγηθεί στο θέμα της σωτηρίας. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ελέγχει την σημερινή κατάσταση της Ορθοδοξίας. Υπάρχει σύγχυση. Σχετικοποίηση της πίστεως, πολιτικοί συμβιβασμοί. Οι διάλογοι οι εκκλησιαστικοί είναι απομίμηση των πολιτικών συζητήσεων. Έτσι, ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς -γι’ αυτό δεν γίνεται ευχάριστα δεκτός- εμπνέει διάθεση ομολογίας και μαρτυρίου ακόμη, αν ο Θεός το επιτρέψει, στην εποχή μας.

Η έκπτωση της Ασκητικής Ζωής --- του ιατρού Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Καθυστερημένο, για μένα, αλλά χρήσιμο, αν θέλουμε να καταλάβουμε σε ποια κατάντια (κυριολεκτικά) έριξαν την Ορθόδοξη Άσκηση κάποιοι φωστήρες της επιστήμης, στην πραγματικότητα όμως "επαναφορτιζόμενες μπαταρίες" μακράς διάρκειας : Οι κβαντικοί θεολόγοι και οι κβαντικοί μοναχοί, με την κβαντική θεολογία τους. Τι κάνουν και τι προτείνουν ; Θέλουν να αντικαταστήσουν τη λέξη ψυχή με τη λέξη ενέργεια ! Όλα είναι πλέον ενέργεια, άρα, ο θεός (τους) είναι ενέργεια και "εν αρχή ην η ενέργεια" ! Μέσω της ενέργειας, όπως γράφουν, "μας δίνεται η δυνατότητα να κατανοήσουμε αναλυτικά και εξελικτικά (σ.σ. μάλιστα, μάλιστα, εξελικτικά σημειώστε το) την έννοια της ψυχής και έτσι να πάρουμε απαντήσεις στα ερωτήματα τι είναι προσευχή και εν γένει πνευματική ζωή".

Παναγιώτης Ξανθόπουλος : Από τη χούντα των συνταγματαρχών στα νύχια της ΚGB

 Ήταν αρχές του φθινοπώρου του 1966, όταν ο δεκαεπτάχρονος Παναγιώτης Ξανθόπουλος, Έλληνας ποντιακής καταγωγής που ζούσε στη Σοβιετική Ένωση, επιβιβάστηκε μαζί με την οικογένειά του και εκατοντάδες άλλους Έλληνες ποντιακής καταγωγής από το λιμάνι της Οδησσού στο πλοίο Latvia (το «βαπόρι μας», όπως έλεγαν) με προορισμό τον Πειραιά.

Ο ΓΑΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ -- Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

Ο θεσμός του γάμου  έχαιρε μεγάλης περιωπής στους αρχαίους προγόνους μας . Τούτο δείχνουν τα έργα των Κλασικών , οι οποίοι συνέδεσαν την ευδαιμονίαν  του ζεύγους  με ένα  αρμονικό  γάμο .

Η σημασία του γάμου στους αρχαίους Ελληνες  Ο  γάμος  ήταν ο θεσμός ο οποίος στηρίζει την οικογένεια και μέσω αυτής την κοινωνία. Ο Ξενοφών στον «Οικονομικό» εκθειάζει την σοφία της καθιερώσεως του γάμου , η οποία ας σημειωθεί είναι « Ελληνική εφεύρεση» διότι  η  αξία του γάμου είναι  η τεκνοποίηση. Ο Αριστοτέλης επίσης  ( Πολιτικά 7 16) στηρίζει στην ιερότητα του γάμου την ευδαιμονία της Πολιτείας.

Θέμα: Ο Άγιος Λουκἀς ο ιατρός και η Οικογένεια -- της Λαμπρινής Ιω. Μαστρογιάννη, καθηγήτρια θεολόγος μεταπτυχιακά στην θρησκειολογία και επικοινωνιακή θεολογία

Ο Άγιος Λουκάς  γεννήθηκε στην Ρωσία  στις27 Απριλίου το 1877 κοιμήθηκε στις 11 Ιουνίου το 1961 το κοσμικό του όνομα ήταν Βαλεντἰν Φελιξόβιτς Βάινα Γιασενέτσκι   ήταν καθηγητής στο πανεπιιστήμιο της Τασκένδης  παντρεύτηκε την νοσοκόμα Άννα Βασιλίεβνα Λανσκάγια    απέκτησαν τέσσερα παιδιά αρρώστησε και κοιμήθηκε νέα πήγαινε καθημερι νά στον τάφο της και προσευχόταν Υπήρξε Αρχιερέας, Καθηγητής και Χειρουργός Οφθαλμίατρος. Ο πατέρας του ήταν  Ρωμαιοκαθολικός και η μητέρα του ήταν χριστιανή.

H Θεοτόκος -- του αειμνήστου Παναγιώτου Γκιουλέ

Ως προεγνωσμένον και κρύφιον Μυστήριον της Αγίας Τριάδος και ως Μήτηρ της Νοεράς Ησυχίας εις τα Άγια των Αγίων


Ιλιγγιά ο ανθρώπινος νους προ του ασυλλήπτου Θεολογικού Μυστηρίου της Υπεραγίας Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας και ο ανθρώπινος λόγος μένει άφωνος και σιωπών, γιατί αδυνατεί να εκφράση το ασύλληπτο, απερινόητο, άρρητο και ανέκφραστο αυτό μυστήριο της ευσεβείας!...                                                                                                                                                        
Γιατί όντως και «ομολογουμένως μέγα εστί το της ευσεβείας μυστήριον· Θεός εφανερώθη εν σαρκί(1)» δια της Θεοτόκου. Γιατί η Παρθένος εγέννησε «εν σαρκί», τον ενυπόστατο Λόγο του Πατρός, την ενυπόστατη Αλήθεια και Ζωή(1α) και έγινε η ουράνιος παστάς του Λόγου, που μέσα Της ετελεσιουργήθη το μέγα Μυστήριο της υποστατικής ενώσεως θείας και ανθρωπίνης φύσεως.