Οἱ συστημικοί, ἔχουν ἀποκρύψει τήν Ἀλήθειαν -- Τοῦ Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητοῦ Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

Οἱ συστημικοί, ἤτοι «κυβέρνησις», διοικοῦσα ἱεραρχία, Μέσα Μαζικοῦ Ἐξανδραποδισμοῦ (ΜΜΕ) κ.ἄ., μᾶς ἔχουν πεῖ ἄπειρα ψέμματα (ἤ, τό αὐτό, ἔχουν ἀποκρύψει τήν Ἀλήθειαν) γιά ὅλα τά σοβαρά θέματα πού ἀπασχολοῦν τήν χώραν, ἤτοι: (1) Παγκοσμιοποίησις, (2) Οἰκουμενισμός καί θρησκευτικός συγκρητισμός, (3) εἴσοδος καί παραμονή εἰς τήν Εὐρωζώνην, (4) μνημόνια, (5) δημόσιον χρέος, (6) ὑποθαλάσσιος πλοῦτος τῆς χώρας, (7) ἐποικισμός τῆς χώρας μέ ἀλλογενεῖς καί ἀλλοθρήσκους λαθρομετανάστας, (8) διδασκαλία ἠθικῶν, θρησκευτικῶν καί ἐθνικῶν διαστροφῶν εἰς τά σχολεῖα, (9) ἐθνικαί προδοσίαι, (10) αἰσχρά παραπληροφόρησις περί κοροναϊοῦ καί ἀντιεπιστημονική, ἀντισυνταγματική καί ἀντορθόδοξος προπαγάνδα ὑπέρ τῶν «ἐμβολίων κατά τοῦ κοροναϊοῦ» (διάβαζε ὑπέρ «τοῦ κοροναϊοῦ», καθότι τά «ἐμβόλια» προκαλοῦν μεταλλάξεις τοῦ ἰοῦ καί καταστέλλουν τό ἀνοσοποιητικόν μας σύστημα) κ.ἄ. Συνεπῶς, μόνον ἠλίθιοι ἤ παντελῶς ἀπληροφόρητοι τούς παίρνουν πλέον στά σοβαρά! Δέν θά ἦτο ὑπερβολή νά ποῦμε ὅτι ἐάν κάποιος ἔχῃ ἐλλιπῆ πληροφόρησιν δι’ ἕν τοιοῦτον θέμα, ἀλλά θέλῃ νά λάβῃ θέσιν ἐπ’ αὐτοῦ, θά ἦτο ἀσφαλές νά ὑποστηρίξῃ ἀκριβῶς τό ἀντίθετον ἀφήγημα ἀπό αὐτό πού προπαγανδίζουν «κυβέρνησις», διοικοῦσα ἱεραρχία καί ΜΜΕ! Στά μάτια ὅλων τῶν στοιχειωδῶς σοβαρῶν καί ἀφυπνισμένων ἀνθρώπων, μόλις οἱ ὡς ἄνω ἀρθρώνουν δημόσιον λόγον φαίνονται ὅτι διά τοῦ στόματός των ὁμιλεῖ ὁ Διάβολος! Ἔτσι, ἀκόμη καί ἐμεῖς οἱ ἁμαρτωλοί καί ἀνάξιοι τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ὁμολογοῦντες τήν Ἀλήθειαν (=Χριστόν) καί εἰσπράττοντες ἀπό αὐτούς τούς χαρακτηρισμούς «ψεκασμένος», «συνωμοσιολόγος» κ.λπ., δυνάμεθα νά ἐλπίζουμε εἰς τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, κατά τήν ἀψευδῆ ὑπόσχεσίν Του: «πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρὸς μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρὸς μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς» (Ματ. 10:32-33).

Τη ΚΒ΄ (22α) του μηνός Αυγούστου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΑΓΑΘΟΝΙΚΟΥ και των συν αυτώ ΖΩΤΙΚΟΥ, ΖΗΝΩΝΟΣ, ΘΕΟΠΡΕΠΙΟΥ, ΑΚΙΝΔΥΝΟΥ και ΣΕΒΗΡΙΑΝΟΥ.

Αγαθόνικος ο ένδοξος αθλοφόρος του Χριστού και οι συν αυτώ αθλήσαντες Άγιοι Μάρτυρες ήκμασαν κατά τους χρόνους του βασιλέως Μαξιμιανού, εν έτει 298, ότε κόμης τις, Ευτόλμιος ονομαζόμενος, σταλείς εκ της Νικομηδείας εις τα μέρη του Ευξείνου Πόντου υπό του βασιλέως, ίνα θανατώση τους ευρισκομένους εκεί Χριστιανούς, προσωρμίσθη εις το εμπόριον το λεγόμενον Κάρπην· εκεί δε ευρών τον Άγιον Ζωτικόν με τους μαθητάς του ομολογούντας τον Χριστόν, κατεδίκασεν αυτόν εις σταυρικόν θάνατον.

Διακοπή μνημοσύνου

«Καιρός τω παντί πράγματι» (Εκκλη.3: 1).

Και νυν, καιρός θρήνου, καιρός ομολογίας, καιρός αποφάσεως σωτηρίας.

«Συντετέλεσται» (1 Βασ. 20: 33) ήδη η πτώσις εν τη πίστει του Πατριάρχου Βαρθολομαίου και τω συν αυτώ Πατριαρχών Αντιοχείας, Αλεξανδρείας, Σερβίας, Ρωσίας, Ιεροσολύμων, Ρουμανίας, Βουλγαρίας Γεωργίας, Αρχιεπισκόπων, Επισκόπων, Αγιορειτών και των κοινωνούντων αυτοίς κληρικών και λαϊκών. Κλαύσατε και αναγγείλατε: Πέπτωκε Βαρθολομαίος και οι συν αυτώ, και διαθέσει και φρονήματι και λόγω και πράξει. Ηθέτησαν, οι δυστυχείς και θεοπαράδοτα δόγματα και θείους νόμους και αγίους Πατέρας και ιεράν Παράδοσιν και Ορθόδοξον Εκκλησίαν, και γενικώς την πίστιν της Ορθοδοξίας. Ωμολόγησαν την μετά της παπικής αιρέσεως ένωσιν και την εν τη Οικουμενιστική παναιρέσει του Π.Σ.Ε. τοιαύτην, «δημοσία… γυμνή τη κεφαλή επ΄ Εκκλησίας» (ΙΕ΄ Κανών ΑΒ Συνόδου), και παραμένουν γηθοσύνως αμετανόητοι.  Καιρός του ποιήσαι το θέλημα Κυρίου, ως τούτο ορίζεται δια του ΛΑ΄ Κανόνος των Αγίων Αποστόλων και του ΙΕ΄ Κανόνος της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, περί χωρισμού και διακοπής του μνημοσύνου του πεπτωκότος Επισκόπου.

«Σώζων σώζε την σεαυτού ψυχήν», είναι και νυν η φωνή του ουρανού προς πάντα Ορθόδοξον (Γεν. 19:17).

Τη ΚΑ΄ (21η) του μηνός Αυγούστου, μνήμη του Αγίου Αποστόλου ΘΑΔΔΑΙΟΥ, του και Λεββαίου καλουμένου.

Θαδδαίος ο Απόστολος πατρίδα είχε την Έδεσσαν, Εβραίος ων κατά το γένος και άριστα γεγυμνασμένος εις τας θείας Γραφάς. Ούτος λοιπόν αναβάς εις τα Ιεροσόλυμα, ίνα προσκυνήση, κατά τας ημέρας Ιωάννου του Βαπτιστού, και ακούσας τούτου το κήρυγμα, και υπερθαυμάσας την αγγελικήν ζωήν του, εβαπτίσθη υπ’ αυτού. Μετά ταύτα, βλέπων τον Δεσπότην Χριστόν και τα άπειρα θαύματα, όσα ετέλει, ακούσας δε και την διδασκαλίαν του, ηκολούθησεν αυτόν έως το σωτήριον πάθος.

Τά στολίδια τῶν γυναικῶν -- Από τόν βίο τοῦ Ὁσίου Πέτρου:

Κάποτε ὁ Ὅσιος μέ θαῦμα γιάτρεψε τήν ἄρρωστη μητέρα τοῦ Θεοδωρήτου Ἐπισκόπου Κύρου. Ὁ Ἅγιος Θεοδώρητος ἔγραψε καί τόν βίο τοῦ Ὁσίου Πέτρου καί μάλιστα προσθέτει τό ἑξῆς περιστατικό. Ὁ Ὅσιος, λέγει, δέν γιάτρεψε μόνο τό σῶμα τῆς μητέρας του, ἀλλά καί τήν ψυχή. Διότι ἡ μητέρα του στολιζόταν μέ διάφορα χρυσά καί μεταξωτά, περιδέραια κ.λπ. Ὁ Ὅσιος μέ ἕνα πολύ σοφό παράδειγμα, τήν ἔπεισε νά τά ἀπορρίψη ὅλα αὐτά λέγοντας τά ἑξῆς. Ὅπως κάποιος ἄριστος ζωγράφος, ὅταν κατασκευάση μέ μεγάλη τέχνη κάποια εἰκόνα, καί δῆ κάποιον ἄλλον ἄτεχνο ζωγράφο νά βάλη ἄλλα χρώματα σέ αὐτήν ὀργίζεται, ἔτσι καί ὁ Πλάστης καί ζωγράφος Θεός ὀργίζεται, ὅταν οἱ γυναῖκες (τώρα τελευταῖα καί οἱ ἄνδρες) βάζουν φτιασίδια καί στολίζουν τό σῶμα τους μέ τά μάταια καί σιχαμερά στολίδια. Διότι κατά αὐτόν τόν τρόπο κατηγοροῦν τόν Θεό ὅτι εἶναι ἀμαθής καί ἄτεχνος καί δέν γνώριζε νά τίς δημιουργήση ὄμορφες καί ὡραῖες. Καί δέν σκέπτονται ὅτι ὁ Θεός κάνει ὅλα ὅσα θέλει, γνωρίζοντας ὅμως τό συμφέρον, δέν δίνει σέ ὅλους καί σέ ὅλες αὐτό πού θά ἀποβῆ βλαβερό στίς ψυχές τους, καθώς τέτοιο εἶναι καί τό σωματικό κάλλος.

Η Κυρία Θεοτόκος λέγει: οι εχθροί εμού και του Υιού μου επλησίασαν. Ποιοι είναι οι εχθροί; Οι λατινόφρονες!

Οι λατινόφρονες με τον Πατριάρχην Κωνσταντινουπόλεως Ιωάννην Βέκκον ήλθον εις το Άγιον Όρος μετά στρατιωτικής δυνάμεως, και αφού έπραξαν εκείνα τα οποία έπραξαν εις τας άλλας Μονάς, ήλθον τελευταίον και εις την Ιεράν Μονήν του Ζωγράφου, πυρ και μανίαν πνέοντες κατά των οικούντων αυτήν Μοναχών. Κατ’ εκείνον δε τον φρικτόν και φοβερόν δια το Άγιον Όρος καιρόν, πλησίον της Μονής Ζωγράφου ηγωνίζετο κατά μόνας εις Μοναχός, έχων συνήθειαν ιεράν να αναγινώσκη πολλάκις καθ΄ εκάστην τον Ακάθιστον Ύμνον της Θεοτόκου ενώπιον της θείας Εικόνος Αυτής. Εν μια λοιπόν των ημερών, ότε εις τα χείλη του Γέροντος αντηχούσεν ο Αρχαγγελικός ασπασμός της Υπεραγίας Παρθένου Μαρίας, το «Χαίρε», ακούει αίφνης ο Γέρων εκ της αγίας Αυτής Εικόνος τους εξής λόγους: «Χαίρε και συ, Γέρων του Θεού!», ο δε Γέρων εγένετο έντρομος. «Μη φοβού», εξηκολούθησεν ησύχως η εκ της Εικόνος θεομητορική φωνή, «αλλ’ απελθών ταχέως εις την Μονήν, ανάγγειλον εις τους αδελφούς και εις τον Καθηγούμενον ότι οι εχθροί εμού τε και του Υιού μου επλησίασαν. Όστις λοιπόν υπάρχει ασθενής τω πνεύματι, εν υπομονή ας κρυφθή, έως ότου παρέλθη ο πειρασμός, οι δε επιθυμούντες μαρτυρικούς στεφάνους ας παραμείνωσιν εν τη Μονή, άπελθε λοιπόν ταχέως».

….είκοσι δε και εξ Μοναχοί, oι μη μνημονεύοντες τον λατινόφρονα Πατριάρχη Ιωάννην Βέκκον, μετά των οποίων και ο Καθηγούμενος, έμειναν εις την Μονήν και εισήλθον εντός του Πύργου, αναμένοντες τους εχθρούς αυτών και προσδοκώντες τους μαρτυρικούς στεφάνους. Το αποτέλεσμα: εικοσιέξ Οσιομάρτυρες Ζωγραφίται, οι ελέγξαντες τους λατινόφρονας, τον τε βασιλέα Μιχαήλ και τον Πατριάρχην Ιωάννην Βέκκον, επάνωθεν του Πύργου πυρί τελειούνται.

Θα ακούσουμε τους αγίους μας ; Θα μιμηθούμε τους αγίους μας ;

Η ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙ και η παύσι κάθε σχέσεως και κοινωνίας με τους αιρετικούς και Λατινόφρονας πατριάρχας, αρχιεπισκόπους και επισκόπους είναι πλέον - εκεί που έφθασαν τα πράγματα - η μόνη ενδεδειγμένη, η μόνη ακίνδυνη και η μόνη αποτελεσματική λύσι. Η Εκκλησία σήμερα στενάζει κυριολεκτικά κάτω από «την μπότα» των Οικουμενιστών και Λατινοφρόνων κληρικών και η προκλητικότητά τους έχει πλέον εξαντλήσει την υπομονή των Ορθοδόξων πιστών.