Ρωσικό ΥΠΕΞ: Η πολιτική της «Μεγάλης Αλβανίας» απειλητική για τα Βαλκάνια

 Aυστηρά μηνύματα σε Αλβανία και Κόσοβο στέλνει το ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών που κάνει λόγο για προώθηση της ιδέας της «Μεγάλης Αλβανίας».

Ανακοίνωση εξέδωσε το ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών μετά την κοινή συνεδρίαση Αλβανίας και Κοσόβου.

Σύμφωνα με το ρωσικό Υπουργείο, οι προσπάθειες της Πρίστινας και των Τιράνων να προωθήσουν την πολιτική της «Μεγάλης Αλβανίας» απειλούν την ασφάλεια στα Βαλκάνια.

-------------------------------

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Τι συμβαίνει με τον Κυριάκο; Διόρισε τον Ντόκο του…τουρκόφιλου ΕΛΙΑΜΕΠ ως ΣΕΑ -Ο άνθρωπος που ήθελε συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο
13 Οκτωβρίου 2020


O πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοίνωσε την απόφαση ότι ο Θάνος Ντόκος αναλαμβάνει την θέση του Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας του Πρωθυπουργού!!

Είναι ο άνθρωπος ο οποίος τον Νοέμβριο του 2019 είχε δηλώσει «Ακόμη και ιδέες περί συνεκμετάλλευσης (kazan-kazan) μπορούν να συζητηθούν, υπό την προϋπόθεση της προηγούμενης οριοθέτησης μέσω προσφυγής σε διεθνές δικαιοδοτικό όργανο.»

Τον Φεβρουάριο του 2020 Ντόκος είχε μιλήσει για συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο μιλώντας και στην κυπριακή εφημερίδα «Ο Φιλελεύθερος» με την ιδιότητα του αναπληρωτή συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας του πρωθυπουργού τότε.

«Εφόσον ανακαλυφθούν σημαντικά κοιτάσματα στο Αιγαίο ή (το πιο πιθανόν) στην Ανατολική Μεσόγειο, εφόσον το κοίτασμα εκτείνεται στις θαλάσσιες ζώνες και των δύο χωρών (περίπτωση Κατάρ-Ιράν), εφόσον η ποσότητα, η τιμή και οι τάσεις απομάκρυνσης από τα ορυκτά καύσιμα επιτρέψουν την εμπορική εκμετάλλευση του κοιτάσματος και, τέλος, εφόσον η Ελλάδα αποφασίσει ότι αυτό τη συμφέρει, τότε θα μπορούσε να διαπραγματευθεί μια συμφωνία συνεκμετάλλευσης με ποσοστά που θα καθοριστούν σύμφωνα με τα συμφωνημένα θαλάσσια σύνορα» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Μάλιστα για αυτήν την του τη δήλωση ο Θάνος Ντόκος έφτασε ένα βήμα πριν την παραίτηση….

Eίναι ο ίδιος άνθρωπος που στις αρχές καλοκαιριού είχε πει «Θα ζήσουμε αναγκαστικά με το τουρκολιβυκό μνημόνιο»!

«Το τουρκολιβυκό μνημόνιο μας προβληματίζει παρά πολύ, αλλά δυστυχώς προβληματίζει μόνο εμάς» και είπε πως «θα ζήσουμε με αυτό για ένα διάστημα».

Τώρα ο ίδιος άνθρωπος αναλαμβάνει την θέση του ΣΕΑ και γίνεται κατανοητό πως στην ελληνική ηγεσία έχουν αποδεχτεί την «μοίρα» τους σε ότι αφορά την συμφωνία Άγκυρας-Τρίπολης με την οποία αρπάζουν ελληνική υφαλοκρηπίδα και σε ότι αφορά για το πως πρέπει να διευθετηθεί η κρίση που προκαλεί η Τουρκία σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.

Συνεπώς, δίνουν το «σήμα» για το πως σκοπεύουν να αντιδράσουν στη νέα εισβολή του Oruc Reis στην ελληνική υφαλοκρηπίδα.

Άμεση προτεραιότητα του κ. Ντόκου και του γραφείου Εθνικής Ασφαλείας είναι η ολοκλήρωση της στρατηγικής εθνικής ασφάλειας και της θεσμοθέτησης του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας.

Ο κ. Ντόκος αναλαμβάνει τα καθήκοντα του αντιναυάρχου ε.α. Αλέξανδρου Διακόπουλου, ο οποίος είχε παραιτηθεί κατά τα μέσα Αυγούστου, ύστερα από τον σάλο που προκάλεσαν δηλώσεις του για τις έρευνες που πραγματοποιούσε το Oruc Reis στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και το αρνούνταν η κυβέρνηση.

Ποιος είναι ο Θάνος Ντόκος

Ο Θάνος Ντόκος είναι Διδάκτωρ Διεθνών Σχέσεων και Στρατηγικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Cambridge. Έχει διατελέσει ερευνητής στο Ινστιτούτο Έρευνας για την Ειρήνη της Φρανκφούρτης και το Κέντρο για την Επιστήμη και τις Διεθνείς Σχέσεις του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ.

Από το Μάρτιο 1996 έως τον Οκτώβριο 1998 εργάστηκε ως Επιστημονικός Υπεύθυνος της Διεύθυνσης Στρατηγικών Μελετών, στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και στο διάστημα 1998-99 ως Σύμβουλος σε θέματα ΝΑΤΟ στο Υπουργείο Εξωτερικών.

Σήμερα είναι Γενικός Διευθυντής στο Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ). Έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια Πειραιώς και Αθηνών, τη Σχολή Εθνικής Αμύνης, τη Σχολή Εθνικής Ασφάλειας και τη Διπλωματική Ακαδημία.

-------------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ὅσοι δέν ἔχουν καταλάβει ἀκόμη ὅτι ὁ Μητσοτάκης ἐργάζεται ὑπέρ τῶν ἐχθρῶν τῆς Ἑλλάδος (ΕΕ, Τουρκία, Σκόπια κ.λπ.) θά ἐκπλήσσωνται μέ τίς ἐπιλογές του.

π. Γεώργιος Μεταλληνός - Ἁγιότης μαρτυρουμένη

Η ΠΡΟΣΦΑΤΗ ἀθρόα1 κατάταξη νέων Ἁγίων στὸ Ἁγιολόγιο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τόσο στὸ κλίμα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ὅσο καὶ στὴν Ἐκκλησία τῆς Ῥωσίας, προκάλεσε τὶς ἑπόμενες σκέψεις πάνω σε μία οὐσιώδη πτυχὴ τῆς διαδικασίας τῆς «ἀναγνωρίσεως» Ἁγίων στὴν ὀρθόδοξη παράδοση.

1. Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΠΑΤΕΡΙΚΗ παράδοση ἀποδίδει τὸν χαρακτηρισμὸ τοῦ Ἁγίου2 στὰ πρόσωπα ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα ἔχουν φθάσει στὴ θέωση καὶ συνιστοῦν τοὺς μάρτυρές της μέσα στὴν ἱστορία. Κατὰ τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Δαμασκηνό, τιμοῦμε τοὺς Ἁγίους «ὡς ἑνωθέντας Θεῷ κατὰ προαίρεσιν καὶ τοῦτον δεξαμένους ἔνοικον καὶ τῇ τούτου μεθέξει γεγονότας χάριτι, ὅπερ αὐτός ἐστι φύσει». Ἅγιοι εἶναι «οἱ ἔμψυχοι ναοὶ τοῦ Θεοῦ, τὰ ἔμψυχα τοῦ Θεοῦ σκηνώματα», διότι «διὰ τοῦ νοῦ τοῖς σώμασιν αὐτῶν ἐνώκησεν ὁ Θεός»3.

Ἕνα ἀπὸ τὰ περισσότερο ἀνησυχητικὰ συμπτώματα τῆς ἐποχῆς μας -καρπὸς τῆς μακρᾶς ἀλλοιώσεως τῶν θεολογικῶν μας κριτηρίων- εἶναι ἡ θεώρηση τῆς σωτηρίας, καὶ συνεπῶς καὶ τῆς ἁγιότητας, σὲ πλαίσια ἠθικά, στὰ ὅρια τῆς ἠθικῆς προσπάθειας καὶ βελτιώσεως τοῦ ἀνθρώπου. Λόγω τῆς βαθμιαίας ἐπικρατήσεως οὐμανιστικῶν καὶ ἠθικολογικῶν κριτηρίων νοεῖται καὶ ἡ θέωση ὡς ἠθικὸ καὶ ὄχι ὀντολογικὸ γεγονός, δηλαδὴ ὡς «κατὰ χάριν» ἀλλοίωση τῆς φύσεως καὶ συνόλης τῆς ὑπάρξεως τοῦ ἀνθρώπου.

Τη ΙΔ΄ (14η) Οκτωβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΚΟΣΜΑ του Ποιητού, Επισκόπου Μαϊουμά του Αγιοπολίτου, ήτοι του Ιεροσολυμίτου.

Κοσμάς ο Όσιος Πατήρ ημών, ο Ποιητής, έμεινεν ορφανός ενώ ήτο πολύ νέος· όθεν έλαβεν αυτόν ο πατήρ του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού, ονόματι Σέργιος, και τον υιοθέτησε δια ψυχικήν του σωτηρίαν, έχων πολλήν πρόνοιαν περί αυτού και κηδεμονίαν. Επειδή δε ο πατήρ του θείου Δαμασκηνού είχε πλούτον και δόξαν πολλήν, δια τούτο προσέλαβεν εις τον οίκον του πολυμαθή τινα και σοφόν διδάσκαλον, αξίωμα έχοντα των Ασηκρητών, Μοναχόν δε ονομαζόμενον και αυτόν Κοσμάν.

Ὁ Μέγας Βασίλειος στὸ ἔργον του «Πρόσεχε σεαυτῷ» συμβουλεύει τὰ ἑξῆς:

«Ἐξέτασε τὸν ἑαυτόν σου, νὰ γνωρίσης ποιὸς εἶσαι. Γνώρισε τὴν φύση σου, ὅτι δηλαδὴ τὸ μὲν σῶμα σου εἶναι θνητό, ἡ δὲ ψυχή σου ἀθάνατη, καὶ ὅτι ἡ ζωή μας εἶναι κάπως διπλῆ. Ἡ μιὰ φάση της σχετίζεται μὲ τὴν σάρκα καὶ περνάει γρήγορα, ἐνῶ ἡ ἄλλη φάση της συγγενεύει μὲ τὴν ψυχή καὶ δὲν ἐπιδέχεται περιγραφή. “Πρόσεχε λοιπὸν τὸν ἑαυτόν σου” καὶ οὔτε στὰ θνητὰ καὶ τὰ φθαρτὰ νὰ προσκολληθῆς, σὰν νὰ εἶναι αἰώνια, οὔτε τὰ αἰώνια νὰ περιφρονήσης, σὰν νὰ εἶναι προσωρινά».

Eνώπιον του Θεού ράκη άχρηστα και θυσία απρόσδεκτος!

Αποροφημένοι οι μεν Ποιμένες από την αίγλην του αξιώματος και την κοινωνικήν δράσι, το πλήθος των ανυπόπτων προβάτων που τους ακολουθούν και τον οικοδομικόν οργασμόν των παιδικών κατασκηνώσεων και γηροκομείων, τους κύκλους Γραφής και τις σελίδες των εκδόσεών τους, οι δε Μοναχοί από την αίγλην της περικυκλούσης αυτούς φήμης δια την … νηπτικήν θεολογίαν και το … άκτιστον φως της νοεράς προσευχής τους, αδιαφορούν αν στο ένα και κύριο, την ομολογία της πίστεως, απέτυχαν, με αποτέλεσμα όλα τα λοιπά να είναι ενώπιον του Θεού ράκη άχρηστα και θυσία απρόσδεκτος! Η Εκκλησία, τους έκανε επισκόπους για να διδάσκουν και φυλάττουν τον λόγον της Αληθείας Της, ακέραιον και ανόθευτον, κρατώντας συγχρόνως τα πρόβατά Της μακρυά από τα λειβάδια των αιρετικών, και όχι να τα εγκαταλείπουν απροστάτευτα μέχρι το στόμα του λύκου με την πρόφασι ότι μόλις θα τα καταπιή, τότε θα δείξουν την ποιμενική τους ικανότητα! Πότε θ΄ αντιληφθούν ότι ένα ΟΧΙ στην αίρεσι του παποοικουμενισμού αξίζει πολύ περισσότερο από κάθε προσευχή και ιεραποστολική δράσι, και ότι, γι΄ αυτό το ΟΧΙ έχουν ταχθή από την Εκκλησία «εις τόπον Χριστού» και των Αποστόλων Του;

Ἄν ποτέ ἀνασυνταχθῇ ἡ Ὀρθοδοξία καί γίνῃ Πανορθόδοξος Σύνοδος, αὐτή θά μακαρίσῃ τούς ἁγνούς ἀγνωνιστάς τοῦ 1924 -- Του κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητού Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

Οἰ «Π/Ηται» πού ἀντέδρασαν τό 1924 εἰς τήν Μασονικήν μεταρρύθμισιν τοῦ ἑορτολογίου, ἡ ὁποία, ὡς γνωστόν, ἦτο τό πρῶτον ΠΡΑΚΤΙΚΟΝ βῆμα πρός τόν Οἰκουμενισμόν, ἀντιστοιχοῦν πρός τούς ἀντιδράσαντας εἰς τήν εἰκονομαχικήν ψευδο-σύνοδον τοῦ 754. Ἄν ποτέ ἀνασυνταχθῇ ἡ Ὀρθοδοξία καί γίνῃ Πανορθόδοξος Σύνοδος, αὐτή θά μακαρίσῃ τούς ἁγνούς ἀγνωνιστάς τοῦ 1924 καί θ' ἀναθεματίσῃ ὅσους κατόπιν ἐπρόδωσαν τόν ἱερόν ἀγῶνα χέρι-χέρι μέ τούς Οἰκουμενιστάς Μεταξάκην, Παπαδόπουλον καί ὅσους κατόπιν ἠκολούθησαν τήν γραμμήν τῶν δύο αὐτῶν «νέων Λουθήρων».

---------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

@ 14 Οκτωβρίου 2020 - 3:05 μ.μ.: «Η δογματοποίηση του ημερολογίου είναι μεγάλη αίρεση».

Μεταξύ ὅλων τῶν ψεμμάτων πού γράφεις, αὐτό εἶναι τό μεγαλύτερον. Τό ἔχω ἀποδείξει δεκάδες φορές, ἀλλά, ὡσάν τήν Λερναίαν Ὕδραν, ὅλο καί ξεφυτρώνουν καινούργια κεφάλια! Βλ. τά ἄρθρα μου
http://koukfamily.blogspot.com/2017/09/blog-post_16.html
http://krufo-sxoleio.blogspot.com/2019/03/blog-post_23.html#comment-form
http://krufo-sxoleio.blogspot.com/2019/03/blog-post_7.html
https://orthodox-voice.blogspot.com/2019/08/blog-post_82.html
http://orthodox-voice.blogspot.com/2019/08/blog-post_768.html

Άγιος Γρηγόριος Β΄ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.

Ο Μέγας ούτος της Ορθοδόξου Εκκλησίας αστήρ διεκρίθη δια τους αγώνας του εναντίον των λατινοφρόνων και λατινοφίλων ενωτικών της εποχής του, υπήρξε δε ο σφοδρότερος αντίπαλος του λατινόφρονος Πατριάρχου Ιωάννου ΙΑ΄ του Βέκκου. Πριν εισέτι χειροτονηθή Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, κατά το 1283, επί Ανδρονίκου Παλαιολόγου, διηύθυνε λίαν επιτυχώς τας Πατριαρχικάς υποθέσεις ως λόγιος Γεώργιος εκ Κύπρου. Εκλεγείς Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από λαϊκών, ηρνήθη να δεχθή χειροτονίαν από λατινόφρονας ή λατινοφίλους Επισκόπους, ή έστω και απλώς επικοινωνήσαντας μετά των λατινοφρόνων. Επειδή δε όλοι σχεδόν οι Επίσκοποι του κλίματος του Πατριαρχείου της εποχής εκείνης είχον οπωσδήποτε επικοινωνήσει μετά του προκατόχου του Πατριάρχου Ιωάννου ΙΑ΄ του Βέκκου, παρέμεινεν επ’ αρκετόν εψηφισμένος μεν Πατριάρχης, αλλ’ άνευ χειροτονίας εκτελών μόνον όσα εκ των πατριαρχικών καθηκόντων δεν απήτουν ιερωσύνην. Ελθόντων ακολούθως εις Κωνσταντινούπολιν των μη λατινισάντων Επισκόπων Κοζύλης και Δεβρών (πόλεων Αιτωλίας και Μακεδονίας), εδέχθη την χειροτονίαν αφού προηγουμένως εχειροτόνησαν ούτοι τον Ηρακλείας Γερμανόν, όστις, κατά την τάξιν, εγκαθίστα τον Κωνσταντινουπόλεως.

«Το Μυστήριο της Εκκλησίας και το Μυστήριο της Αγίας Τριάδος» -- Του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Ιωάννης Ζηζιούλας

Aκαδημία Aθηνών, Αθήνα

«Το Μυστήριο της Εκκλησίας και το Μυστήριο της Αγίας Τριάδος»
Abstract:
Τελευταίως, αμφισβητείται και υπό ορθοδόξων θεολόγων κάθε σύνδεση του Μυστηρίου της Εκκλησίας με το Μυστήριο της Αγίας Τριάδος. Μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας, όπως ο άγιος Ιγνάτιος, ο άγιος Μάξιμος αλλά και ολόκληρη η θεία Λατρεία της Εκκλησίας μας, συνδέουν εικονικά την Εκκλησία με το Θεό. Ο άγιος Μάξιμος, ακολουθώντας τον Διονύσιο Αρεοπαγίτη, τονίζει ιδιαίτερα, ότι η ουσία του Θεού με κανένα τρόπο δεν μπορεί να εικονιστεί στη Δημιουργία. Ο άγιος Μάξιμος σχολιάζοντάς το, βρίσκει έναν εικονισμό του Μυστηρίου αυτού στο τρίπτυχο: γέννεσις – κίνησις – στάσις, το οποίο χαρακτηρίζει τη Δημιουργία. Στο Πρόσωπο του Χριστού συνυπάρχει όλη η Αγία Τριάς. Κατά τον άγιο Μάξιμο, η παρουσία του Θεού στη Δημιουργία δεν μπορεί να εκφραστεί με όρους
analogia entis, κι ούτε με μία διανοητική κίνηση από το σημαίνον στο σημαινόμενον, αλλά μόνον με αυτό που ονομάζει, ο άγιος Μάξιμος, σύμβολον ή τύπον. Η Εκκλησία πάντοτε θεωρούσε την Αγία Τριάδα ως παρούσα στη Δημιουργία χάρη στην παρουσία της υποστάσεως του Υιού μέσα στην κτίση. Η δια συμβόλων και εικόνων παρουσία του τριαδικού Θεού στην Εκκλησία είναι αποτέλεσμα της κοσμολογικής διαστάσεως της χριστολογίας. Δεν μπορεί να εννοηθεί εκκλησιολογία χωρίς τριαδολογία.
Key words
: Εκκλησία, εικόνα, σύμβολο, τρόπος ενώσεως, χριστολογία, Αγία Τριάς.