ΠΟΝΤΙΑΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ


ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΟ ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.-- Του εν Αγίοις Πατρός ημών Ιωάννου Αρχιεπισκόπου του Χρυσοστόμου

Μυστήριον ξένον καὶ παράδοξον βλέπω· ποιμένες, μου περιηχοῦσι τὰ ὦτα, οὐκ ἔρημον συρίζοντες μέλος, ἀλλ’ οὐράνιον ᾄδοντες ὕμνον. Ἄγγελοι ᾄδουσιν, ἀρχάγγελοι μέλπουσιν, ὑμνεῖ τὰ Χερουβὶμ, δοξολογεῖ τὰ Σεραφὶμ, πάντες ἑορτάζουσι Θεὸν ἐπὶ γῆς ὁρῶντες, καὶ ἄνθρωπον ἐν οὐρανοῖς· τὸν ἄνω κάτω δι’ οἰκονομίαν, καὶ τὸν κάτω ἄνω διὰ φιλανθρωπίαν. Σήμερον Βηθλεὲμ τὸν οὐρανὸν ἐμιμήσατο· ἀντὶ μὲν ἀστέρων ἀγγέλους ὑμνοῦντας δεξαμένη, ἀντὶ δὲ ἡλίου τὸν τῆς δικαιοσύνης ἀπεριγράπτως χωρήσασα. Καὶ μὴ ζήτει πῶς· ὅπου γὰρ βούλεται Θεὸς, νικᾶται φύσεως τάξις. Ἠβουλήθη γὰρ, ἠδυνήθη, κατῆλθεν, ἔσωσε· σύνδρομα τὰ πάντα τῷ Θεῷ.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΑΤΑΙ -- Orthodox Hymns


O Συναξαριστής της ημέρας.

Δευτέρα, 24 Δεκεμβρίου 2018

Τη ΚΔ΄ (24η) Δεκεμβρίου, ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ και μνήμη της Αγίας Οσιοπαρθενομάρτυρος ΕΥΓΕΝΙΑΣ.                                                         

Ευγενία η ένδοξος Οσιοπαρθενομάρτυς ήτο κατά τους χρόνους του βασιλέως Κομμόδου του βασιλεύσαντος κατά τα έτη 180- 192. Ο πατήρ της ωνομάζετο Φίλιππος και ήτο έπαρχος Αλεξανδρείας, επιφανής και πλουσιώτατος, η δε μήτηρ της εκαλείτο Κλαυδία, είχε δε και αδελφούς δύο Αβίταν και Σέργιον καλουμένους. Ήτο δε η μακαρία Ευγενία κατά το όνομα και την ψυχήν ευγενεστάτη, εις το κάλλος ωραία και πάγκαλος και εις την πολιτείαν θαυμάσιος.

ΧΛΙΑΡΟΙ ΚΑΙ ΕΜΕΤΙΚΟΙ -- Του Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Οι άνθρωποι της εποχής μας εύκολα συμβιβάζονται με ό,τι προβάλλεται ως σύγχρονο, μοντέρνο και προοδευτικό, γιατί πιστεύουν ότι έτσι θα κάνουν τη ζωή τους πιό ευχάριστη. Δεν έχουν ηθικές αρχές και δέν αντιδρούν. Είναι παθητικοί αποδέκτες των όσων οι επιτήδειοι προτείνουν, αδιαφορώντας αν πολλά από αυτά είναι ηθικά και θεάρεαστα. Την ίδια περίπου νοοτροπία έχουν και οι περισσότεροι χριστιανοί! Ενώ δέχονται τη διδασκαλία του Χριστού και θεωρούν την Εκκλησία Του κιβωτό σωτηρίας, παραμένουν συμβιβασμένοι με το κυριαρχούν κοσμικό φρόνημα, γεγονός που αποκαλύπτει ότι η χριστιανική τους ιδιότητα πολύ λίγο τους επηρεάζει. Γι᾽ αυτό και είναι ιδιαίτερα επίκαιροι οι φοβεροί λόγοι της Αποκαλύψεως προς τον Επίσκοπο της Εκκλησίας της Λαοδικείας:

π.Θεόδωρος Ζήσης, Ο Άγ. Θεόδωρος Στουδίτης ως αγωνιστής της Ορθοδοξίας


Τη ΚΓ΄ (23η) Δεκεμβρίου, μνήμη του Αγίου και Θεοφόρου Πατρός ημών ΝΑΟΥΜ του Θαυματουργού, του φωτιστού και Ιεροκήρυκος της Βουλγαρίας.

Ναούμ ο εν Αγίοις Πατήρ ημών ήκμαζε κατά τους χρόνους Μιχαήλ Γ΄ βασιλέως του Βυζαντίου, του υιού Θεοφίλου του Εικονομάχου, βασιλεύσαντος κατά τα έτη ωμβ΄ -  ωξζ΄ (842-867), ότε και οι Άγιοι Κύριλλος, Μεθόδιος και Κλήμης διέτριβον εις Βουλγαρίαν αγωνιζόμενοι εις το να φωτίσωσι, δια της Πίστεως του Χριστού και της Ορθοδοξίας, το πεπλανημένον έθνος των Βουλγάρων. Εις τούτους τους πρώτους φωτιστάς της Βουλγαρίας γενόμενος κατά πάντα ακόλουθος ο θείος ούτος Ναούμ περιήρχετο μετ΄ αυτών όλας τας πόλεις της Βουλγαρίας, κηρύττων τον λόγον της ευσεβείας, τυπτόμενος, λοιδορούμενος, θλιβόμενος και διωγμούς και μάστιγας υπομένων υπό των απίστων και εχθρών του Χριστού.

ΠΩΣ ΘΑ ΞΑΝΑΣΥΝΑΝΤΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΜΕΣΣΙΑΝ ΠΑΠΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ;

Ο Οικουμενιστής-Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος κατά τήν θρονικήν ἑορτήν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως εἰς τό Φανάριον, παρουσίᾳ ἀντιπροσωπείας τοῦ Βατικανοῦ ὑπό τόν Καρδινάλιον Κούρτ Κόχ, ἀφοῦ προσεφώνησε τό Βατικανόν ὡς κανονικήν Ἐκκλησίαν, ἐτόνισεν ὅτι: “Αἱ Ἐκκλησίαι τῆς Ρώμης καί τῆς Κωνσταντινουπόλεως ὀφείλουν νά ἐπανεύρουν τήν κοινήν φωνήν τῶν δύο Ἀποστόλων (Πέτρου καί Ἀνδρέα), τήν κοινήν ὁμολογίαν Πίστεως καί τό ἐν σώματι καί τῷ αἵματι τοῦ Χριστοῦ «αὐτάδελφόν» των, ὥστε ὁ κόσμος νά δυνηθῆ νά πιστεύση εἰς τόν Μεσσίαν, τόν ὁποῖον «εὑρῆκαν» οἱ δύο θεμελιωταί τῶν ἐκκλησιῶν αὐτῶν”. Ἀλλά πῶς θά ἐπανεύρουν τήν φωνήν τῶν δύο Ἀποστόλων και ὁ κόσμος τόν Μεσσίαν ὅταν ὁ Παπισμός:

Τη ΚΓ΄ (23η) Δεκεμβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΠΑΥΛΟΥ Αρχιεπισκόπου Νεοκαισαρείας, ενός των εν Νικαία τριακοσίων δέκα και οκτώ Θεοφόρων Πατέρων.

Παύλος ο εν Αγίοις Πατήρ ημών έγινε τόσον περιβόητος κατά τας αρετάς, ώστε το όνομά του έφθασε και εις τας ακοάς του τότε βασιλεύοντος εν Νικομηδεία Λικινίου τη΄-τκγ΄ (308-323), όθεν αποστείλας ανθρώπους παρέστησε τον Άγιον ενώπιόν του. Και πρώτον εδοκίμαζεν ο τύραννος να τον εκφοβίση με απειλάς, κατόπιν δε ήρχισε και να τον δέρη, αλλ΄ εξεπλάγη αυτός τε και όλοι οι παρεστώτες δια την ασύγκριτον τούτου ανδρείαν και υπομονήν.

Οι Μακεδόνες Μητροπολίτες λένε ΟΧΙ στη συμφωνία των Πρεσπών

Όχι στη συμφωνία των Πρεσπών λένε 22 μητροπολίτες της Μακεδονίας και εκφράζουν την αντίθεση τους με την ενδεχόμενη χορήγηση αυτοκεφαλίας στην Εκκλησία της ΠΓΔΜ. Οι μητροπολίτες στέλνουν μήνυμα στους βουλευτές οτι δεν μπορούν να πιστέψουν ότι θα «αμαυρώσουν το όνομά τους για πάντα» εάν ψηφίσουν αυτή τη συμφωνία.
Αναλυτικά η επιστολή :

ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΙΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ -- Ληφθείς εκ του Μακαρίου Σκορδίλη

«Ιδόντες δε τον αστέρα εχάρησαν χαράν μεγάλην σφόδρα· και ελθόντες εις την οικίαν, είδον το Παιδίον μετά Μαρίας της μητρός αυτού» (Ματθ. β: 10- 11).                        

Χριστός γεννάται, δοξάσατε, Χριστός εξ ουρανών απαντήσατε, Χριστός επί γης υψώθητε· άσατε τω Κυρίω πάσα η γη· εξέλθετε λοιπόν από τας θύρας του ουρανού, σεις οι λειτουργοί του πρώτου Φωτός, αι δεύτεραι λάμψεις και ακτίνες της υπερφώτου Ουσίας, τα νοερά και άϋλα πνεύματα των Αγγελικών ουσιών, δια την παράδοξον ταύτην θεωρίαν εξέλθετε, δια να τον προϋπαντήσετε ουχί ως φοβερόν Βασιλέα επάνω εις τα ύψη του ουρανού, αλλ΄ ως ταπεινότατον δούλον μέσα εις το σπήλαιον της Βηθλεέμ· ουχί δια να ψάλλετε τον εν τοις υψίστοις μέγαν Θεόν, αλλά το εν τοις ταπεινοίς μικρότατον Βρέφος· «και εξαίφνης εγένετο συν τω Αγγέλω πλήθος στρατιάς ουρανίου, αινούντων τον Θεόν και λεγόντων· δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία» (Λουκ. β: 13-14).

Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας (10ον) μέρος


ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Κυριακή, 23 Δεκεμβρίου 2018

Τη ΚΓ΄ (23η) Δεκεμβρίου, μνήμη των Αγίων ΔΕΚΑ ΜΑΡΤΥΡΩΝ των εν τη Κρήτη μαρτυρησάντων.                                                                                                         

Θαυμαστή και αξιέπαινος είναι η περιβόητος Κρήτη, δια τε το κάλλος και το μέγεθος αυτής, δια τα τείχη και τους λιμένας της, δια την κράσιν και υγείαν του κλίματός της, ως και την αφθονίαν και πλουσιότητα των καρπών της, αλλ΄ ημείς θέλομεν διηγηθή την αληθινήν της αξίαν και ωραιότητα, τον χορόν, λέγω, των θείων Μαρτύρων, τους Δέκα του Χριστού στεφανίτας, οι οποίοι από αυτήν εγεννήθησαν και εις αυτήν υπέρ Χριστού γενναίως εμαρτύρησαν, καθώς θέλει το φανερώσει ο λόγος. Όταν εβασίλευσεν εις την Ρώμην ο ασεβέστατος Δέκιος, εν έτει σν΄ (250) κατέστησεν ανθύπατον εις την Κρήτην άλλον τινά Δέκιον ομώνυμόν του και ομότροπον, όστις ευθύς ως έφθασεν εις την Κρήτην ήρχισε να βασανίζη ανηλεώς και πολυτρόπως τους Χριστιανούς, είτα δε και πικρώς να τους θανατώνη.