Ἀπό τήν ἁγιοπατερική παράδοση στήν «μεταπατερική ἀσυνέχεια» -- π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ, ὁμοτίμου καθηγητοῦ Πανεπιστημίου Αθηνών.

Παράδοση στήν γλῶσσα τῆς Ὀρθοδοξίας σημαίνει τήν ἀδιάκοπη συνέχεια τοῦ ὀρθοδόξου τρόπου ὑπάρξεως, πού κλείνει μέσα του τήν ἀληθινή πίστη, ὡς φρόνημα καί στάση ζωῆς σέ ὅλες τίς πτυχές της.

1. Ἡ Θεολογία καί Ποιμαντική Πράξη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέχρι τήν ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀπό τούς Ὀθωμανούς (1453) εἶχε ὡς κύριο στόχο της τήν διαφύλαξη τῆς Ὀρθοδοξίας, ὡς τῆς« ἅπαξ τοῖς ἁγίοις παραδοθείσης πίστεως» (Ἰούδ. 3), γιά τήν συνέχεια τῆς ὁμολογίας καί παραδόσεως τῶν Ἀποστόλων καί τῶν ἁγίων Πατέρων. Αὐτό ὅμως ἀπαιτοῦσε καί τήν λόγῳ καί ἔργῳ ἀπόκρουση τῶν αἱρέσεων γιά τήν προστασία τοῦ Ποιμνίου καί τήν διασφάλιση τῆς δυνατότητας σωτηρίας, δηλαδή θεώσεως.
Ἔτσι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀπό τόν 15ο ὥς τά τέλη τοῦ 19ου αἰῶνα παρέμεινε ἀμετακίνητη στή στάση της ἀπέναντι στόν δυτικό χριστιανισμό, τόν παπισμό καί τόν προτεσταντισμό (λουθηρανισμό, καλβινισμό, κ.λπ.) καί τόν ἀγγλικανισμό, πού χαρακτηρίζονται σαφῶς ὡς αἱρετικές ἐκπτώσεις ἀπό τή Μία Ἐκκλησία.

Μεγάλος εχθρός της Ρωσικής Εκκλησίας ο Μητροπολίτης Ελπιδοφόρος

Το Τμήμα Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, αντέδρασε αρνητικά στην εκλογή του Μητροπολίτη Ελπιδοφόρου ως επικεφαλής της Αμερικανικής Αρχιεπισκοπής.
«Ο μητροπολίτης Ελπιδοφόρος, ο κύριος ιδεολόγος της νομιμοποίησης του ουκρανικού σχίσματος και ο κύριος μισητής της Ρωσικής Εκκλησίας στο Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης, έγινε επικεφαλής της Αμερικανικής Αρχιεπισκοπής. Και αυτό είναι ένα άμεσο μονοπάτι προς το Πατριαρχείο. Η αποκατάσταση της ενότητας φαίνεται να αναβάλλεται για μεγάλο χρονικό διάστημα», δήλωσε ο Μητροπολίτης Ιλαρίωνας, επικεφαλής του τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Sunday of the Resurrection


Τη ΙΔ΄ (14η) Μαϊου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΙΣΙΔΩΡΟΥ του εν Χίω μαρτυρήσαντος.

O Συναξαριστής της ημέρας.
Τρίτη, 14  Μαϊου 2019

Ισίδωρος, ο ένδοξος Μάρτυς του Χριστού, ήκμασεν εις τον καιρόν του βασιλέως Δεκίου, του βασιλεύσαντος κατά τα έτη σμθ΄ - σαν΄ (249 – 251). Πατρίς του ήτο η Αλεξάνδρεια, υπηρέτει δε ως στρατιώτης και είχε την θέσιν του εφεδρικού. Ελθών δε εις την Χίον με τα στρατιωτικά πλοία, των οποίων ηγεμών και αρχηγός ήτο ο Νουμέριος, διεβλήθη από τον Ιούλιον τον εκατόνταρχον ότι ήτο Χριστιανός και σέβεται τον Χριστόν και ούτω δεν τιμά τους ιδικούς των θεούς. Καλέσας λοιπόν αυτόν ο Νουμέριος τον ηρώτησεν εάν είναι Χριστιανός, καθώς έλεγεν ο Ιούλιος. Ο δε Ισίδωρος, με πάσαν ελευθερίαν και αφοβίαν απεκρίθη:

18.05.2019 Ημερίδα: "Η Ορθοδοξία απέναντι στη σύγχρονη άρνηση"

Ἡ "ΣΥΝΑΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ" μαζί μέ τήν ¨ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ¨
ὀργανώνουν
Ἡμερίδα στίς 18 Μαΐου 2019 καί ὥρα 3μμ-9μμ
στό Στάδιο Εἰρήνης καί Φιλίας - αἴθουσα ¨Μελίνα Μερκούρη¨, ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς καί τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Σεραφείμ διά τῶν εὐλογιῶν τοῦ ὁποίου καί τήν πραγματοποιοῦμε, μέ θέμα :
«Ἡ Ὀρθοδοξία ἀπέναντι στή σύγχρονη ἄρνηση»
Στόχοι τῆς Ἡμερίδος :
1) Ἡ ἐγρήγορση καί ἡ ἐνθάρρυνση γιά ποικίλη ἀντίσταση τῶν Ἑλλήνων ὀρθοδόξων πολιτῶν ἀπέναντι στήν διάλυση τοῦ τριπτύχου Θρησκεία-Πατρίδα-Οἰκογένεια διά τῆς λυσσαλέας κατεπείγουσας ἀναθεώρησης τοῦ Συντάγματος τῆς Ἑλλάδος.
2) Ἡ καταδίκη τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ὡς προλειάνσεως τοῦ γιά τόν ἐρχομό τοῦ ἀντιχρίστου.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ -- Αθωνικά άνθη

Χαράς τα πάντα πεπλήρωται, της Αναστάσεως την πείραν ειληφότα…                                                                                              

Εις τον νουν και την καρδίαν του ιερού Υμνογράφου, «τα πάντα», ως γεγονός υπερφυσικόν, ως μέθεξις εις την Ανάστασιν του Χριστού, ως μεταμόρφωσις της αοράτου και ορατής κτίσεως, περιλαμβάνουν τους Αγγέλους, τους ανθρώπους, τον φυτικόν και τον ζωϊκόν έλογον κόσμον.                                                     
«Χαράς τα πάντα πεπλήρωται», ως μεθέξαντα εις την Ανάστασιν του Χριστού. Χαρά εις τους Αγγέλους, χαρά εις τους ανθρώπους, χαρά εις τον ουρανόν, χαρά εις την γην, χαρά εις τους αστέρας, χαρά εις τα άνθη, χαρά εις τον κτιστόν φως, χαρά εις τα δάση, χαρά εις τας θαλάσσας, χαρά εις «τα θηρία και πάντα τα κτήνη, ερπετά και πετεινά πτερωτά», χαρά εις όλην την κτίσιν, εις όλας τας αβύσσους, διότι «και αυτή η κτίσις ελευθερωθήσεται από της δουλείας της φθοράς εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού» (Ρωμ. η΄, 21).   

᾿Ορθόδοξη Θεολογία καὶ Θρησκευτικὸς Συγκρητισμὸς -- τοῦ αειμνήστου ᾿Ιωάννου Κορναράκη, Ομ. Καθηγητοῦ τοῦ Πανεπιστημίου ᾿Αθηνῶν

α. ῾Η ᾿Ορθόδοξη Θεολογία
Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ Διδασκαλία περὶ τῆς Χριστιανικῆς Πίστεως καὶ Ζωῆς ἀποτελεῖ προϊὸν τῆς ἀποκαλύψεως τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ εἰς τὸν κόσμο πρῶτον διὰ τῆς λειτουργίας καὶ διαδόσεως, κατὰ τὴν περίοδο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τοῦ προφητικοῦ λόγου καὶ δεύτερον, τελικῶς, διὰ τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ! ᾿Εξάλλου, οἱ βασικὲς καὶ οὐσιώδεις ἀρχὲς τῆς Πίστεως καὶ τῆς Διδασκαλίας αὐτῆς, καταγραφεῖσες ὑπὸ τῶν Μαθητῶν καὶ ᾿Αποστόλων τοῦ Κυρίου, ἀποτέλεσαν τὸ γραπτὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ, τὸ περιεχόμενο δηλαδὴ τῆς Καινῆς Διαθήκης. Στὸ γραπτὸ αὐτὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ, οἱ Μαθητὲς συγγραφεῖς, ἀνέπτυξαν πᾶν ὅ,τι ἀφορᾶ εἰς τὸ πρόσωπον καὶ τὸ ἔργο τοῦ Κυρίου, ἀλλὰ καὶ περιστασιακῶς, κάποια κύρια σημεῖα τῆς διδασκαλίας τοῦ κυριακοῦ λόγου καὶ μᾶς παρέδωσαν ἔγκυρο λόγο περὶ τῆς Χριστιανικῆς Πίστεως καὶ Ζωῆς, ἐφόσον καὶ εἰς τὴν περίπτωση αὐτή: «ὑπὸ Πνεύματος ῾Αγίου φερόμενοι ἐλάλησαν ἅγιοι Θεοῦ ἄνθρωποι» (Βʹ Πέτρ. αʹ 21).

Από το Πρωτόκολλο του 1914 στις αυθαιρεσίες Ράμα

Είναι καιρός να μιλήσουμε με διαφορετική γλώσσα στην αλβανική κυβέρνηση

Από τον Κωνσταντίνο Χολέβα*

Στις 17 Μαΐου συμπληρώνονται 105 χρόνια από την υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας, με το οποίο η Αλβανία και οι προστάτιδες δυνάμεις της Ιταλία και Αυστρία (τότε Αυτοκρατορία των Αψβούργων) αναγνώριζαν μια μορφή αυτονομίας στους Ελληνες της Βορείου Ηπείρου. Το πρωτόκολλο ήλθε ως αποτέλεσμα του Αυτονομιακού Αγώνος, τον οποίο ξεκίνησαν μόνοι τους οι Βορειοηπειρώτες τον Φεβρουάριο του 1914, χωρίς την υποστήριξη της ελληνικής κυβερνήσεως. Η Ελλάς είχε υποχρεωθεί να αποσύρει τον Ελληνικό Στρατό από τα απελευθερωθέντα εδάφη του βορείου τμήματος της ενιαίας Ηπείρου και εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνες βρέθηκαν εγκλωβισμένοι μέσα στα σύνορα του νέου αλβανικού κράτους.
Το πρωτόκολλο κατοχύρωνε σαφή δικαιώματα για τους ορθόδοξους Ελληνες στους τομείς της θρησκείας, της παιδείας, της αυτοδιοικήσεως και της αστυνομεύσεως. Δεν τηρήθηκαν οι διατάξεις του ούτε από τη βασιλική κυβέρνηση της Αλβανίας μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ούτε από τις κομμουνιστικές κυβερνήσεις του Εμβέρ Χότζα και του Ραμίζ Αλία από το 1946 έως το 1990. Δυστυχώς σήμερα, παρά τη λειτουργία Κοινοβουλίου και δημοκρατικών θεσμών στην Αλβανία, παρατηρούμε μια καταπιεστική πολιτική όλων των κυβερνήσεων εις βάρος των γηγενών Ελλήνων.