Η ΑΓΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ -- Αθωνικά άνθη.

«…Στερέωσον Κύριε την Εκκλησίαν, ην εκτήσω τω τιμίω Σου αίματι». Εκκλ. Υμνογραφία.

Εις την άστατον φοράν των εγκοσμίων πραγμάτων, εις την κενότητα του παρόντος τραγικού, των ανθρώπων βίου, εις την κοιλάδα ταύτην του κλαυθμώνος, προβάλλει, ως υπερκόσμιός τις θεία αποκάλυψις, η αγία Εκκλησία μας. «Ωραία και καλή ως ευδοκία, ωραία ως Ιερουσαλήμ, θάμβος ως τεταγμέναι», η Εκκλησία, «οι οφθαλμοί αυτής ως περιστεραί επί πληρώματα υδάτων», μεταποιεί εις εαυτήν πνευματικώς τας ανθρωποπρεπείς της ασματιζούσης νύμφης αισθητικάς παρομοιώσεις. «Ως πύργος Δαβίδ», η Εκκλησία, ωκοδομημένος επί την πέτραν της πίστεως· «χίλιοι θυρεοί κρέμανται επ’ αυτόν, πάσαι βολίδες των δυνατών». «Κνήμαι αυτής στύλοι μαρμάρινοι, τεθεμελιωμένοι επί βάσεις χρυσάς», «ως σπαρτίον κόκκινον χείλη της και η λαλιά της ωραία». «Πλόκιον κεφαλής της ως πορφύρα».   

Τη Δ΄ (4η) του αυτού μηνόςΦεβρουαρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΝΙΚΟΛΑΟΥ του Ομολογητού του Στουδίτου.

Νικόλαος ο Όσιος Πατήρ ημών ο Στουδίτης εγεννήθη μεν εις την νήσον Κρήτην, επιθυμών δε να ίδη συγγενή του τινά, ονόματι Θεοφάνην, ανεχώρησεν εκ της πατρίδος του και επορεύθη εις την Κωνσταντινούπολιν, ένθα ευρών εκείνον ει το Μοναστήριον του Στουδίου συνηριθμημένον μετά των λοιπών αδελφών, ενδύεται και αυτός το σχήμα των Μοναχών. Αφ’ ου δε διήλθε πάσαν πνευματικήν παιδείαν και εδιδάχθη ακριβέστατα ποία είναι τα σημεία και ιδιώματα της Μοναχικής πολιτείας και αφ’ ου έφθασεν εις το άκρον της αρετής, εχειροτονήθη Ιερεύς. Τι δε συνέβη μετά ταύτα;

Life under ISIS led these Muslims to Christianity

Four years have passed since the Islamic State group's fighters were run out of Kobani, a strategic city on the Syrian-Turkish border, but the militants' violent and extreme interpretation of Islam has left some questioning their faith.
A new church is attracting converts. It is the first local Christian place of worship for decades.
“If ISIS represents Islam, I don’t want to be a Muslim anymore,” Farhad Jasim, 23, who attends the Church of the Brethren, told NBC News. “Their God is not my God.”
Religious conversions are rare and taboo in Syria, with those who abandon Islam often ostracized by their families and communities.

Νέα πρόκληση από την σχισματική “Μακεδονική Εκκλησία” με την εκλογή Επισκόπου Πολυανής

Διαμαρτυρία του Μητροπολίτου Πολυανής και Κιλκισίου κ. Εμμανουήλ για την εκλογή Επισκόπου Πολυανής
Με όχημα τον αλυτρωτισμό συνεχίζεται το κύμα της σκοπιανής προκλητικότητας δυναμιτίζοντας επικίνδυνα το ήδη αρνητικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί στις διμερείς σχέσεις των δύο κρατών μετά την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών από το Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Η νέα πρόκληση εκδηλώνεται στους κόλπους της Εκκλησίας με το σφετερισμό του διοικητικού εκκλησιαστικού τίτλου "Πολυανής" με την εκλογή και χειροτονία Επισκόπου Πολυανής υπό τις ευλογίες της σχισματικής "Μακεδονικής Εκκλησίας" και με τη νομιμοποίηση της πολιτικής εξουσίας της γείτονος χώρας.

Δεύτε λαοί -- Orthodox Hymns


Τη Δ΄ (4η) του αυτού μηνόςΦεβρουαρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΙΣΙΔΩΡΟΥ του Πηλουσιώτου.

O Συναξαριστής της ημέρας.
Δευτέρα, 4 Φεβρουαρίου 2019
Ισίδωρος ο θείος Πατήρ ημών ο Πηλουσιώτης κατήγετο εκ της Αιγύπτου, υιός ων γονέων ευγενών και θεοφιλών, συγγενής δε Θεοφίλου και Κυρίλλου των της Αλεξανδρείας Αρχιεπισκόπων, ακμάσας περί το υιβ΄ (412) έτος. Oύτος λοιπόν επειδή ήτο γεγυμνασμένος εις το άκρον, τόσον κατά την εσωτερικήν και θείαν φιλοσοφίαν, όσον και κατά την εξωτερικήν, δια τούτο και πάμπολλα συγγράμματα αφήκεν εις τους φιλομαθείς, λόγου και ενθυμήσεως άξια. Αυτός δε παραιτήσας πλούτον και γένος λαμπρόν, και ευδαιμονίαν ζωής, μετέβη εις το Πηλούσιον όρος και ενδυθείς το Μοναχικόν σχήμα, εκεί εσχόλαζε προσευχόμενος και συνομιλών νοερώς μετά του Θεού.

Τη Γ΄ (3η) Φεβρουαρίου, μνήμην επιτελούμεν των Αγίων ενδόξων Νεομαρτύρων ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ και ΙΩΑΝΝΟΥ των αυταδέλφων

και ΝΙΚΟΛΑΟΥ του Συναθλητού αυτών, των εκ Σπετσών καταγομένων και εν Χίω μαρτυρησάντων κατά το έτος αωκβ΄  (1822).                                                                                                                                 
Ως θαυμαστά τα έργα σου, Κύριε, και αι οδοί σου ανεξιχνίαστοι! Με κάθε δίκαιον δύναταί τις θαυμάζων να φωνάζη, διότι τους τρόπους με τους οποίους η πάνσοφος και πανάγαθος πρόνοια του Θεού τα πάντα οικονομεί, ούτε ο νους του ανθρώπου δύναται να τους χωρέση, ούτε η διάνοια να τους διακρίνη, ούτε η γλώσσα να τους λαλήση. Άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε Θεός κελεύει.

π. Θεόδωρος Ζήσης Παραβολή των Ταλάντων


Τη Γ΄ (3η) Φεβρουαρίου, ο Άγιος Προφήτης ΑΖΑΡΙΑΣ, ο υιός Αδδώ, εν ειρήνη τελειούται.

Αζαρίας ο Άγιος Προφήτης ήτο υιός Αδδώ, καταγόμενος εκ της γης Συμβαθά και απέστρεψεν από τον Ισραήλ την αιχμαλωσίαν Ιούδα, αποθανών δε ετάφη εις τον αγρόν του.

Ο Γεννάδιος Β’ ο Σχολάριος (ὑπήρξε ὁ πρῶτος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως μετὰ τὴν Ἅλωσι) έλεγε:

" Άθλιοι Ρωμαίοι εις τι επλανήθητε και απεμακρύνατε εκ της ελπίδος του Θεού, και ελπίσατε εις την δύναμιν των Φράγκων, και συν τη πόλει εν η μέλλει φθαρήναι, εχάσατε και την ευσέβειάν σας;                                   
Ίλεώς μοι Κύριε. Μαρτύρομαι ενώπιόν Σου, ότι αθώός ειμι του τοιούτου πταίσματος.
Γινώσκετε άθλιοι πολίται, τι ποιείτε; και συν τω αιχμαλωτισμώ, ός μέλλει γενέσθαι εις υμάς, εχάσατε και το πατροπαράδοτον, και ωμολογήσατε την ασέβειαν; ουαί υμίν εν τω κρίνασθαι! "

Τη Γ΄ (3η) Φεβρουαρίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΒΛΑΣΙΟΥ του Βουκόλου.

Βλάσιος ο Άγιος Μάρτυς ήτο από την Καισάρειαν της Καππαδοκίας, υιός γονέων πλουσιωτάτων, ηύξανε δε τον πλούτον των το πλήθος των ζώων, τα οποία είχον, και εκ του πλούτου τούτου έδιδον αφθονοπαρόχως και εις τους πτωχούς ελεημοσύνην. Όταν δε εκινήθη διωγμός υπό των Ελλήνων κατά των Χριστιανών, εζητείτο και ο μακάριος ούτος Βλάσιος, αλλά δεν ευρίσκετο· τούτου ένεκα ηρευνώντο ερημίαι και λαγκάδια υπό των Ελλήνων. Όθεν, τούτο μαθών ο του Χριστού ανδρείος αγωνιστής, παραδίδεται εις τους διώκοντας αυθορμήτως και μετά τοσαύτης χαράς, ωσάν να ήτο κεκλημένος εις βασιλικόν δείπνον, ξενοδοχεί και φιλεύει τους διώκτας και φονείς αυτού ως ευεργέτας και καλοθελητάς του.

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ - Τοῦ Πρωτ. π. Γεωργίου Μεταλληνού

1.Οἱ σχέσεις ἐξουσίας κάθε μορφῆς εἶναι πάντα κεντρικὸ πρόβλημα τῆς κοινωνίας, στὸ ὁποῖο ἐμπλέκεται ἀπὸ τὰ ἴδια τὰ πράγματα ὁ χῶρος τῆς Θρησκείας. Μολονότι ὁ Χριστιανισμὸς στὴν αὐθεντικὴ του ἔκφραση δὲν εἶναι θρήσκευμα – ἁπλὴ δηλαδὴ Ἱστορικὴ πραγμάτωση τοῦ φαινομένου τῆς θρησκείας, ἀλλὰ «ὁδός» (Πράξ. 9, 20), τρόπος δηλαδὴ ὑπάρξεως, ποὺ ὁδηγεῖ στὴ «θέωση», ὅπως νοεῖται χριστιανικὰ ἡ σωτηρία, ἡ διαπλοκὴ του μέ τὶς δομὲς τοῦ κόσμου εἰσήγαγε στὴν ὀργάνωσὴ του καὶ τὴν ἔννοια τῆς ἐξουσίας. Στὴν Ἐκκλησία, ὡς Σῶμα Χριστοῦ, ἀναγνωρίζεται ὁ θεόσδοτος χαρακτήρας τῆς ἐξουσίας, «ἵνα μὴ ὁ κόσμος εἰς ἀκοσμίαν ἐμπέσῃ» (Ἰσίδωρος Πηλουσιώτης, 5ος αἰ. Ε.Π. 78, 657), ἐλέγχεται ὅμως συχνὰ ἡ πτωτικὴ κατανόηση καὶ χρήση της. Γι᾽αὐτὸ ὑπογραμμίζεται ἡ σχετικότητα καὶ ὁ πνευματικός της χαραχτήρας γιὰ τὴν Ἐκκλησία (πρβλ. Α΄ Κορ. 9, 12. Β´Κορ. 10, 8. Β´Θεσ. 3, 9 κ.ἄ.). Στὴν Κ.Δ. φανερώνεται ἐξ ἄλλου ἡ δαιμονικότητα τῆς ἐξουσίας τοῦ κόσμου (πρβλ. τὸ διάλογο τοῦ Χριστοῦ μὲ τὸν Πιλάτο – Ἰωάν. 18, 28 ἑ.) καὶ προβάλλεται ὁ διακονικὸς καὶ ἀπελευθερωτικὸς χαραχτήρας τῆς «ἐξουσίας» τοῦ Χριστοῦ (Ματθ. 10, 1 καὶ παράλ., 28, 18 κ.ἄ.).

Τη Γ΄ (3η) Φεβρουαρίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΑΔΡΙΑΝΟΥ και ΕΥΒΟΥΛΟΥ.

Αδριανός και Εύβουλος οι Άγιοι Μάρτυρες κατήγοντο εκ της χώρας Βανέας, ποθούντες δε να ίδωσιν τους Ομολογητάς και Μάρτυρας του Χριστού, μετέβησαν εις την Καισάρειαν, όπου εμαρτύρουν πολλοί. Φανερωθέντες δε εκεί ότι ήσαν Χριστιανοί, εφέρθησαν εις τον άρχοντα Φιρμιλιανόν και παρρησία ομολογήσαντες τον Χριστόν, δέροντες εις την ράχιν και εις τας πλευράς, έλαβον δε και άλλας μεγαλυτέρας βασάνους· επειδή όμως έμενον στερεοί και αμετάθετοι εις την ομολογίαν του Χριστού, ωργίσθη, ένεκα τούτου, πολύ ο άρχων και ρίπτει αυτούς εις τα θηρία, ίνα τους φάγωσι.

Ντρέπομαι που είμαι Αλβανός!

Ο Αγκίμ Χούσι, ένας από τους πιο φημισμένους τενόρους στην Αλβανία, είπε το τελικό αντίο στη πατρίδα του και θα πάει να ζήσει στην Αυστραλία.
Με μήνυμά του στη σελίδα του στο Facebook , ο τενόρος που κατάγεται από την Καβάγια απηύθυνε σοβαρές καταγγελίες στους κυβερνώντες της χώρας του, οι οποίοι, σύμφωνα με τον ίδιο, έχουν ‘πνιγεί’ στην κοκαΐνη.
Γράφει ο τενόρος Χούσι:

Περὶ κλοπῆς «Εἴ τινός τι ἐσυκοφάντησα, ἀποδίδωµι τετραπλοῦν».

Ζῶµεν εἰς τὴν περίοδον τῆς Κ. Διαθήκης. Εἴκοσι αἰῶνες ἐπέρασαν ἀπὸ τότε, ποὺ ἦλθεν ὁ Χριστὸς εἰς τὸν κόσµον καὶ ἐδίδαξε, ἐθαυµατούργησε καὶ ἐσταυρώθη. Θὰ ἔπρεπε συνεπῶς νὰ ζῶµεν σύµφωνα µὲ τὰς ἐντολάς του καὶ νὰ εἴχαµεν πολὺ προχωρήσει εἰς τὴν ἀρετὴν καὶ τὴν ἁγιότητα, ὡς ἄτοµα καὶ ὡς κοινωνίαι. Θὰ ἔπρεπε τὰ κηρύγµατά µας αὐτὰ νὰ ἦσαν πνευµατικώτατα. Νὰ µᾶς ἀνυψώνουν µέχρι τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ. Δυστυχῶς ὅµως εἴµεθα πίσω. Πολὺ πίσω. Ὡσὰν νὰ µὴ ἦλθεν ὁ Χριστός. Ζῶµεν εἰς τὴν Παλαιὰν Διαθήκην. Παρατηροῦνται πληγὲς καὶ κακίες εἰς τὴν κοινωνίαν, ποὺ µόνον τότε θὰ ἐδικαιολογοῦντο. Καὶ εἴµεθα ὑποχρεωµένοι εἰς τὰ κηρύγµατά νὰ ἀσχολούµεθα µὲ αὐτὰς τὰς πληγάς.