Αγαλλίαση της ψυχής και της καρδιάς -- Του Φώτη Κόντογλου

Το φετινό καλοκαίρι είναι ακατάστατο. Μα και οι λίγες μέρες που είναι καλοκαιρινές γεμίζουνε την ψυχή μας από κάποια αγαλλίαση που δεν την δίνει ποτέ ο χειμώνας. Η πλάση ημερεύει, τ’ άγρια τα βουνά δε φοβερίζουνε πια τον άνθρωπο, ούτε τα θυμωμένα σύννεφα, που στοιβιάζονται βαρειά το χειμώνα και γεμίζουνε τα θόλο του ουρανού. Το φως είναι καθαρό. Το πρωί σηκώνεσαι από τον ύπνο και γελά ο κόσμος του Θεού. Η μέρα είναι έμορφη σαν τον καλόν τον άνθρωπο. Οι αγέρηδες είναι αλαφροί κα χαροποιοί, ακόμη κι ο γέρο Βοριάς είναι τώρα σα παλληκαρόπουλο. Αντί να βγάζει εκείνα τα φοβερά μουγκρίσματα, σφυρίζει γλυκά στα κλαδιά των δέντρων και στα ξάρτια των καραβιών.

Όλα είναι ειρηνεμένα κι αναπαυμένα. Τα ζώα κι οι άνθρωποι ξαπλώνονται στον ίσκιο από κάτω από τα δέντρα ξέγνοιαστοι και κοιμούνται. Άλλοι πάλι κουβεντιάζουνε ως να τους πάρει ο ύπνος. Τη νύχτα τα παράθυρα των σπιτιών είναι ανοιχτά κι ο κόσμος κάθεται ως τα μεσάνυχτα στις βεράντες, στις αυλές, στις ταράτσες. Ακούγονται από παντού φωνές χαρούμενες. Φωνάζουνε και τα ζώα που κοιμούνται έξω στον ανοιχτόν αγέρα, ενώ το χειμώνα δεν ακούγεται τίποτα, γιατί είναι κλεισμένα. Ακούς τα πετεινάρια την αυγή, το γάιδαρο τη νύχτα. Α! Πόσο τις αγαπώ αυτές τις φωνές.

Ακόμη ένας κρυπτοοικουμενιστής εκδηλώθηκε. Είναι ο «Μητροπολίτης» Λεμεσού Αθανάσιος! Θαυμάστε το… Ορθόδοξο κήρυγμά του:

 «Νὰ εἶστε ἥσυχοι, ὁ Χριστὸς φυλάγει τὴν Ἐκκλησία γιὰ τὴν ὁποία ὑποσχέθηκε πὼς  «πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς». Ὅσα λάθη καὶ νὰ κάνουν οἱ κληρικοί, ἐπίσκοποι, Πατριάρχες, δὲ βλάπτουν τὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ τὸν ἴδιο μόνον ποὺ ἔκανε τὸ λάθος. Ὅποιος λέγει διαφορετικὰ ἀπὸ ὅτι εἶπε ὁ Χριστός, οἱ Ἀπόστολοι, οἱ ἅγιοι Πατέρες, αὐτὸς δυστυχῶς ζημιώνει τὸν ἑαυτό του καὶ μόνον αὐτόν. Ἡ Ἐκκλησία δὲν παθαίνει κάτι γιατί τὴν φυλάγει ὁ Κύριος. Ἔχουμε ὅλοι οἱ χριστιανοὶ τὴ δυνατότητα νὰ μὴ συμφωνήσουμε μὲ ὅλες τὶς πράξεις τῶν ἐπισκόπων καί Πατριαρχῶν. Μπορεῖ ο καθένας νὰ ἔχει τὶς ἀπόψεις του. Ἀλλὰ προσοχὴ νὰ μὴ χωριστοῦμε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, νὰ μὴ κάνουμε σχίσμα. Ἂν κάποιοι ἐπίσκοποι συλλειτουργήσουν μὲ αἱρετικοὺς ἢ κοινωνήσουν αἱρετικούς, δὲν βλάπτουν τὴν Ἐκκλησία ἀλλὰ μόνον τὸν ἑαυτό τους. Οἱ χριστιανοὶ πρέπει νὰ κάνουν ὑπακοὴ στὴν Ἐκκλησία καὶ νὰ μὴν ἀντιδροῦν. Ἡ ἀντίδραση ὁδηγεῖ στὸ σχίσμα καὶ στὴν καταστροφή. Ὅσοι κατακρίνουν τὶς πράξεις τῶν πατριαρχῶν καὶ ἐπισκόπων, ὅσοι στηλιτεύουν καὶ καταδικάζουν τὶς πράξεις τους, αὐτοὶ δὲν ἀγαποῦν τὴν Ἐκκλησία. Τὸ ζητούμενο εἶναι νὰ στηρίζεις τοὺς ἐπισκόπους, ἀσχέτως μὲ τὸ τί θὰ κάνουν αὐτοί. Ἀλλιῶς θὰ καταντήσεις σχισματικός. Στηρίξτε τὴν Ἐκκλησία καὶ μὴ φοβᾶστε»!

--------------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

«Τὸ ζητούμενο εἶναι νὰ στηρίζεις τοὺς ἐπισκόπους, ἀσχέτως μὲ τὸ τί θὰ κάνουν αὐτοί».

Σχόλιον: Ὅποιος λέγει τά ὡς ἄνω λόγια τοῦ Σατανᾶ δέν εἶναι ἁπλῶς κρυπτοοικουμενιστής, ἀλλά φερέφωνον τῆς ΝΤΠ ἐν διατεταγμένῃ ὑπηρεσίᾳ.

------------------------

Ο/Η ΧΑΡΙΛΑΟΣ είπε...

Μήπως με αυτά: ΄΄Δέν εἶναι στήν δικαιοδοσίαν μας ν' ἀποφασίζουμε πότε καί ἀπό ποιόν «ἔφυγεν ἡ Χάρις», λέτε τα ίδια με τον παραπάνω, κ. Χατζηνικολάου;

Χαρίλαος Στουραΐτης.
Θεολόγος.

Ιερός Λόχος 2012 Έφεδροι Ειδικών Δυνάμεων -- «Ο Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου στα χρόνια της Επανάστασης του 1821».

Παρουσίαση του βιβλίου και συζήτηση για την τρέχουσα κατάσταση στην Βόρειο Ήπειρο


Η παρουσίαση του βιβλίου 

«Ο Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου στα χρόνια της Επανάστασης του 1821».

 Στον συντονισμό ο δημοσιογράφος κ. Σέργιος Σέμπρος.

Μια εκπομπή για την Ελληνική Βόρεια Ήπειρό μας και την παρουσίαση του νέου βιβλίου του ΙΕΡΟΥ ΛΟΧΟΥ Γερμανίας 2020. Με καλεσμένο τον κ. Φιλόθεο Κεμεντζεντζίδη (πρόεδρο ΣΦΕΒΑ) και τον κ. Αθανάσιο Ιωαννίδη (ενός εκ των συγγραφέων) από τον σύλλογο «ΙΕΡΌΣ ΛΟΧΟΣ Γερμανίας 2020»!

 Παρουσίαση του βιβλίου και συζήτηση για την τρέχουσα κατάσταση στην Βόρειο Ήπειρο:

 https://youtu.be/v1Qil2cwQUc

Το Περιβόλι της Παναγίας αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας !!! -- Του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη, Ομοτίμου Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής Αθηνών.

«Ο Θεός ήλθοσαν έθνη εις την κληρονομίαν σου, εμίαναν τον ναόν τον άγιόν σου, έθεντο Ιερουσαλήμ ως οπωροφυλάκιον» (Ψαλμ. 78, 1)

Η επέλαση της παπικής αιρέσεως, τον Νοέμβριο του 2006, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, μετέβαλε το Άγιο Όρος ή μάλλον την πνευματική του ηγεσία, τους ηγουμένους των είκοσι Ι. Μονών του, σε εγκαταλελειμμένο και έρημο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας!

Ο λαός του Θεού, το πλήρωμα της Εκκλησίας, ανέμενε την άμεση, δυναμική παρέμβαση του Αγίου Όρους στα διαδραματισθέντα στο Φανάρι, με την επίσκεψη-συλλειτουργία του Πάπα, ως αυτονόητη παρουσία ορθόδοξης αντιδράσεως και μαρτυρίας, όπως ακριβώς συνέβη στο παρελθόν επί Πατριάρχου Αθηναγόρα, με την άρση των αναθεμάτων, όταν σύσσωμο το Άγιο Όρος, η πνευματική του ηγεσία, διέκοψε τη μνημόνευση του ονόματός του!

Αλλά η πνευματική ηγεσία του Αγίου Όρους των ημερών μας, δεν έπραξε το ίδιο!

Δύο «μισθωτοὶ» Μητροπολῖται

Γράφει ὁ Μοναχός Νικόλαος Ἁγιορείτης

Ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν γεγονότων, ποὺ συνέβησαν κατὰ τὸ ἐφετινὸ καλοκαίρι, θὰ ἤθελα νὰ σταθῶ σὲ δύο παράδοξα συμβάντα, ποὺ ἀλλοιώνουν τὸ δόγμα καὶ τὸ ἦθος τοῦ ὀρθοδόξου χριστεπωνύμου πληρώματος.

Ὅσον ἀφορᾶ εἰς τὸ πρῶτο συμβάν, ὁμολογῶ ὅτι δὲν περίμενα νὰ γίνη πράξη ἡ ἑξῆς δήλωση, ποὺ εἶχε κάνει στὸ Ἅγιον Ὄρος ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ὅτι: «Δὲν μᾶς χωρίζουν δογματικοὶ λόγοι ἀπὸ τὴν Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλησία, ἀλλὰ ἱστορικοί». Φυσικὰ ἡ δήλωσή του αὐτὴ ἔχει ὡς θεμέλιο τὴν πρὸ ἐτῶν ἑτέρα ἀντιπατερικὴ καὶ ὑβριστικὴ δήλωσή του ὅτι «Οἱ κληροδοτήσαντες τὴν διάσπαση προπάτορες ἡμῶν ὑπῆρξαν ἀτυχῆ θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως»!

Κάθε Πέμπτη ο ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ


 

Ὁ Ἅγιος Νικόλαος διακρίθηκε γιὰ τὴν σταθερή του πίστη, διακήρυξε καὶ ὑποστήριξε σταθερὰ τὶς ἀρχὲς τῆς Ὀρθοδοξίας στὴν πρώτη Οἰκουμενικὴ Σύνοδο. Διαπνεόταν ἀπ᾽ τὴ ζωὴ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ γι᾽ αὐτὸ ἀνεδείχθη κανόνας πίστεως, ἐνῶ παράλληλα ὑπῆρξε μιμητὴς τοῦ Χριστοῦ μας προσφέροντας ἀγάπη στοὺς συνανθρώπους μας,  Ἅγιος δὲν εἶχε περγαμηνὲς σπουδῶν, δὲν ἦταν ἀπόφοιτος Πανεπιστημίων τῆς ἐποχῆς, δὲν εἶχε μεταπτυχιακά, δὲν εἶχε τὴν κοσμικὴ σοφία τῆς ἐποχῆς, εἶχε ὅμως μέσα του τὴν ζέση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὁποία τοῦ ἔδωσε τὴν δύναμη νὰ ὑποστηρίξει τὴν πίστη! Ἔτσι ἀναδείχθηκε Κανόνας Πίστεως, τηρητὴς ἐπακριβῶς τῆς πίστεώς του.

Τη ΚΑ΄ (21ην) του Οκτωβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΙΛΑΡΙΩΝΟΣ του Μεγάλου.

Ιλαρίων ο μέγας Πατήρ ημών εγεννήθη εις χώραν τινά της Παλαιστίνης απέχουσαν από την Γάζαν στάδια τεσσαράκοντα πέντε εν έτει 293. Το μέγα τούτο θαύμα της ερήμου ανέθαλεν ως ρόδον εξ ακανθών από γονείς απίστους και Έλληνας, οίτινες έχοντες πόθον να γίνη ο υιός των σοφός, τον έστειλαν να σπουδάση εις Αλεξάνδρειαν. Τούτο δε εγένετο εκ θείας Προνοίας, δια να γνωρίση ο νέος την αληθή πίστιν του Δεσπότου Χριστού και να απαρνηθή τα είδωλα, καθώς και εγένετο, επειδή ήτο φρόνιμος και εύτακτος από νεαράς ηλικίας, και ουδαμώς επήγαινε να ίδη ιπποδρόμια ή κυνήγια ή θέατρα, κατά την των νέων συνήθειαν, αλλά το εναντίον επόθει πολύ τον τραχύν βίον και ωρέγετο την σκληραγωγίαν. Δεν έλειπε δε και από τας συνάξεις και ακολουθίας των Χριστιανών, εις τας οποίας, αν και νέος, ίστατο με τόσην ευλάβειαν, ευταξίαν και σεμνοπρέπειαν, ως να ήτο πρεσβύτερος. Ως φρόνιμος λοιπόν και συνετός εγνώρισε την αλήθειαν και αρνησάμενος την ασέβειαν εβαπτίσθη και επολιτεύετο βίον ενάρετον και θαυμάσιον. Ακούων δε την καλήν φήμην του Μεγάλου Αντωνίου, είχε πολύν πόθον να τον ίδη και εθέλγετο η καρδία του από την προς εκείνον αγάπην του.

Περί τῶν συμβαινόντων καί τῶν μελλόντων νά συμβοῦν -- Τό κείμενο γράφτηκε στις 16.06.2020

Ὅλα ὅσα συνέβησαν τούς τελευταίους μῆνες λόγῳ τῆς λεγόμενης ἐπιδημίας ἑνός ἰοῦ γρίπης, τοῦ ἐπονομαζόμενου κορωνοϊοῦ, μᾶς προβλημάτισαν πολύ. Εἴδαμε, πῶς χειραγωγοῦνται οἱ λαοί καί ποιά δύναμη ἔχουν τά μέσα μαζικοῦ ἀποπροσανατολισμοῦ, κυρίως ἡ τηλεόραση, μέ τούς πληρωμένους δημοσιογραφίσκους, πού εἶναι ἐνταγμένοι στή Νέα Τάξη Πραγμάτων, πού τήν ὑπηρετοῦν ὡς πιστοί ὑπηρέτες. Ἐάν, βέβαια, δέν ὑπακούσουν, θά χάσουν τίς θέσεις τους καί τούς ψηλούς μισθούς τους. Παρουσίαζαν καί παρουσιάζουν τά γεγονότα, ὅπως τούς ὑπαγορεύεται νά τά παρουσιάσουν ἀπό τό ἴδιο κέντρο κατασκευῆς τῶν εἰδήσεων.

Μελετώντας καί ἐρευνῶντας τά συμβαίνοντα καταλήξαμε σέ ὁρισμένα συμπεράσματα.

Ὅτι δέν εἶναι δυνατόν νά ὑπῆρξε ἕνας τέτοιος παγκόσμιος συντονισμός τῆς λεγόμενης πολιτισμένης Δύσεως, χωρίς νά ὑπάρχει μία κεντρική διοίκηση, ἕνα κέντρο πού ἔδινε τίς κατευθύνσεις. Μάλιστα καί αὐτά τά κείμενα, γιά τήν ἀντιμετώπιση τῆς πλαστῆς κρίσης, ὅπως διαπιστώσαμε στις διάφορες γλώσσες, ἦταν τά ἴδια παντού, μεταφρασμένα. Οἱ πρωθυπουργοί καί οἱ ὑπουργοί ἁπλῶς μετέφραζαν τά κείμενα, πού τούς ἔστελναν τά ἀφεντικά τους στήν ἀντίστοιχη γλῶσσα τοῦ κράτους τους καί τά παρουσίαζαν στούς πολίτες τῶν χωρῶν τους. Ἔγινε μία γενική πρόβα κατάργησης βασικῶν ἐλευθεριῶν, ἐπιβολῆς ἀστυνομικῆς βίας καί ἐπιβολῆς τῆς παγκόσμιας διακυβέρνησης, ἑτοιμάζοντας τήν παγκόσμια κυβέρνηση στήν ἑπόμενη φάση τῆς ψευτοεπιδημίας, πού θά ἔλθει, ὅπως μᾶς ἀνακοίνωσε ὁ κατευθυνόμενος ἀπό τήν σκοτεινή Λέσχη Μπίλντερμπεργκ ὀλίγιστος πρωθυπουργός.

Υἱοθέτησις τοῦ «Καλανταρίου τῶν Λατίνων, αὐθαίρετος καταπάτησις τῶν ἱερῶν Κανόνων -- Τοῦ Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητοῦ Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

Ἐπί 3,5 αἰῶνες, ἀπό τήν εἰσαγωγήν τοῦ «Καλανταρίου τῶν Λατίνων» τό 1582 καί τήν καταδίκην του ὑπό τριῶν Πανορθοδόξων Συνόδων (1583, 1587 καί 1593) καί ἐντεῦθεν, ἐγράφησαν πολλά σπουδαῖα κείμενα καί ἐπίσημες Συνοδικές Ἐγκύκλιοι ὑπό Πατριαρχῶν καί λογίων, τονίζοντας πρός πᾶσαν κατεύθυνσιν ὅτι ἡ τυχόν υἱοθέτησις τοῦ «Καλανταρίου τῶν Λατίνων» ὑπό τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας θά ἦτο παντελῶς «ἀνόητος καί ἄσκοπος» καί θά προεκάλει «παγκόσμιον σκάνδαλον» καί βεβαίως σχίσμα, ὡς αὐθαίρετος καταπάτησις τῶν ἱερῶν Κανόνων. Χάριν παραδείγματος, εἰς τό δημοσιογραφικόν ὄργανον τοῦ Οἰκ. Πατριαρχείου «Ἐκκλησιαστική Ἀλήθεια» τῆς 24/11/1895, σελ. 312-314, διαβάζουμε τά ἑξῆς: «ἡ ἀπότομος λοιπόν ἀλλαγή τοῦ ἡμερολογίου, θά ἰσοδυνάμει εἰς τά ὄμματα τοῦ λαοῦ πρός ἀπόπειραν τροποποιήσεως τῆς πίστεως τῶν Πατέρων του, πρός αὐτόχρημα ἐκφραγκισμόν»! Διό καί οἱ ἀπαντήσεις τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν πρός τόν Πατριάρχην Ἰωακείμ Γ´, ὅταν αὐτός ἀνεκίνησε τό ζήτημα τό 1902, ἦσαν ὅλες ἀρνητικές. Οἱ περισσότερες μάλιστα ἀπό αὐτές ἐγνωμοδότησαν ὅτι θεωροῦν τό νέον ἡμερολόγιον ἀντικανονικόν, ἀντιπαραδοσιακόν, ἀνόητον, ἄσκοπον καί ὡς ἕν ἐπιπλέον προσηλυτιστικόν μέσον τοῦ Βατικανοῦ. Τά μετά τό 1924 γεγονότα ἐδικαίωσαν πλήρως αὐτές τίς γνωματεύσεις.

Ο Στρατηγός Ι. Μακρυγιάννης και η Ελληνορθοδοξία --- π. Γεώργιος Μεταλληνός

ΚΑΤΑ τήν ἐλεύθερη περίοδο τοῦ ἐθνικοῦ μας βίου, πού συμπίπτει μέ τήν ἵδρυση (±1830) καί πορεία τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους, γεννᾶται καί διαμορφώνεται ἡ καλλιεργούμενη, στούς κύκλους πολιτικῶν καί διανοουμένων κυρίως, (δῆθεν) ἀντίθεση Ἑλληνισμοῦ καί Ὀρθοδοξίας. Ὁ Στρατηγός Ἰωάννης Μακρυγιάννης προσφέρει σαφῆ μαρτυρία Ἑλληνορθοδόξου φρονήματος.

1. Οἱ ἐπιχειρούμενες συνήθως προσεγγίσεις τοῦ προσώπου καὶ τοῦ ἔργου τοῦ Στρατηγοῦ Μακρυγιάννη ἀπὸ τοὺς κάθε εἴδους ἐρευνητές του (ἱστορικούς, πολιτειολόγους, κοινωνιολόγους, φιλοσόφους κ.λπ.) διακρίνονται γιὰ τὴν ἀντιφατικότητά τους. Γιατί ποικίλλουν οἱ ἀφετηριακὲς ἰδεολογικὲς τοποθετήσεις τῶν ἐρευνητῶν καὶ κάθε φορὰ Μακρυγιάννης θεωρεῖται μέσα ἀπὸ διαφορετικὸ ἰδεολογικὸ πρίσμα. Καὶ εἶναι γεγονὸς ὅτι ἔχει ἐπανειλημμένα δεινοπαθήσει, διότι δὲν εἶναι λίγοι ἐκεῖνοι ποὺ ἐπιχειροῦν νὰ «χρησιμοποιήσουν» τὰ κείμενα τοῦ Μακρυγιάννη, γιὰ νὰ στηρίξουν –καὶ σ’ αὐτόν– τὸ ἰδεολογικό τους «πιστεύω».

Reading from the Synaxarion:

Artemius the Great Martyr of Antioch

Saint Artemius lived during the years of Saint Constantine the Great, and was appointed by him to be Governor of Alexandria; later, he was honoured with the rank of patrician. During the reign of Julian the Apostate, in the year 361, Artemius appeared before the Emperor and censured him for his apostasy. For this, he endured many torments and was finally beheaded.