Του μακαριστού γέροντα Χρυσοστόμου Σπύρου

…Ποία υπήρξεν η στάσις των Ορθοδόξων έναντι της παναιρέσεως του Οικουμενισμού; Ενταύθα η έκπληξις ανακόπτει τον λόγον και η λύπη επιβραδύνει την σκέψιν. Τα γενόμενα είναι άξια θρήνου μάλλον ή διηγήσεως. Τα γνωρίζετε κάλλιον παντός άλλου! Είναι αναντίρρητον ότι, και μία μόνον απλή σύγκρισις της συγχρόνου εκκλησιαστικής καταστάσεως και της του παρελθόντος τοιαύτης, δημιουργεί βαρυτάτην κατάθλιψιν εις τον αληθή εραστήν της Ορθοδοξίας. Το πάλαι, δια την παράβασιν ενός και μόνον ιερού κανόνος, έστω απλής ηθικής τάξεως και ευταξίας, εξεγείρετο πλήθος κληρικών και λαϊκών, αγωνιζομένων άχρι δεσμών και φυλακής, εξοριών και αυτού του θανάτου, μη υποστελλόντων όμως ουδέ μέχρι κεραίας την ευθαρσή ομολογίαν των! Απηύθυνον το του Προδρόμου «ουκ έξεστί σοι» εις βασιλείς και Πατριάρχας, ουδέν προτιμώντες της του Χριστού Εκκλησίας και της ευνόμου Αυτής λειτουργίας! Σήμερον, εξ αντιθέτου, ενώ πορθείται σύνολος η των Πατέρων διδασκαλία και τα περί την πίστιν ναυάγια πυκνά, «σιγά των ευσεβούντων τα στόματα» (Μ. Βασιλείου επιστ. 92), η των ποιμένων παρρησία, πλην ελαχιστοτάτων εξαιρέσεων, ουδέ ίχνη διασώζει αγωνιστικής διαθέσεως των αρχαίων πατέρων, τα των αιρέσεων κύματα όντως δεινά και πολλά και «βράχος» ουδείς…

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης: «Η οργή του Θεού έχει καταλάβει την Εκκλησία εδώ και πολλές δεκαετίες.

Ο Παπισμός και ο Οικουμενισμός θριαμβεύουν. Τότε ο Μ. Αθανάσιος και οι άλλοι Πατέρες κατενόησαν τον κίνδυνο, που περιέγραφε το όραμα του Μ. Αντωνίου. Τώρα βλέπουμε να μολύνονται οι ναοί και τα θυσιαστήρια από συμπροσευχές και συλλείτουργα με τους «αλόγους» αιρετικούς και ενισχύουμε την μόλυνση και την επαινούμε, συλλακτίζοντες κι εμείς μέσα εις τα Άγια των Αγίων. Αν παρακολουθήση κανείς οικουμενίστικα συλλείτουργα και συμπροσευχές, σαν αυτό που έγινε στην Καμπέρα, στην Ζ’ Γενική Συνέλευση του Παγκόσμιου Συμβουλίου των δήθεν Εκκλησιών, και σαν αυτά που γίνονται συχνά με τη συμμετοχή ιερέων ομοφυλοφίλων που τολμούν και κρατούν το «Άγιο» Δισκοπότηρο και γυναικών επισκόπων και ιερειών, η εικόνα υπερβαίνει και το όραμα του Μ. Αντωνίου. Μόνη ελπίδα για να επανεύρη η Εκκλησία την ομορφιά της είναι η σύσταση και συμβουλή του Μ. Αντωνίου:

Να υπερασπιστούμε τα ζωτικά μας συμφέροντα προς πάσαν κατεύθυνση -- του Στέλιου Παπαθεμελή*

Τον Ιούνιο τού  1828 ο Βίκτωρ Ουγκώ, διάσημος από τους περιώνυμους «Αθλίους» του, συνόψισε το τουρκικό κακούργημα εκείνων των ημερών, τις σφαγές της Χίου, στο έξοχο ποιητικό του δημιούργημα «Το Ελληνόπουλο» :
   «Τούρκοι διαβήκαν. Χαλασμός, θάνατος πέρα ως πέρα.
   Η Χίο, τ΄ όμορφο νησί μαύρη απομένει ξέρα.
    (…)
   Ερμιά παντού. Μα κοίταξε κι επάνου εκεί στο βράχο,
   στου κάστρου τα χαλάσματα κάποιο παιδί μονάχο
               κάθεται σκύβει θλιβερά
   
(…)

-------------------------------------
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἐρώτησις κρίσεως Σ. Παπαθεμελῆ: «σε ποιο βαθμό τα σημερινά Ελληνόπουλα ταυτίζονται, μοιάζουν το «Ελληνόπουλο» του Βίκτωρος Ουγκώ;»

Φοβοῦμαι ὅτι τό ἐρώτημα τοῦ κ. Παπαθεμελῆ εἶναι ρητορικόν, καθότι ὁ ἴδιος γνωρίζει ὅτι ἡ ἀπάντησις εἶναι ἄκρως ἀπογοητευτική. Ἐπί πολλές δεκαετίες, καί δή μετά τήν μεταπολίτευσιν, τά σχολεῖα τῆς Ἑλλάδος βγάζουν σκοπίμως γενιτσάρους. Ἡ παιδεία μας εὑρίσκεται στά χέρια τῶν μασόνων, τῶν κομμουνιστῶν καί τῶν Οἰκουμενιστῶν. Ὡς συνέπεια, ἡ Ὀρθόδοξος Πίστις χλευάζεται, ἡ ἀγάπη πρός τήν Πατρίδα ὀνομάζεται «φασισμός» καί ὁ «πρωθυπουργός» ὑπεσχέθη στούς Σιωνιστάς νά τήν ἀντιμετωπίσῃ(!), ἡ ἀντίστασις στόν ἀφανισμόν μας ἀπό τά ἑκατομμύρια τῶν λαθροεισβολέων τοῦ Ἰσλάμ ὀνομάζεται «ξενοφοβία» καί «ρατσισμός», ἔχει δέ ποινικοποιηθῆ ἀπό τούς Σατανιστάς πολιτικούς, ἡ σεξουαλική ἀνωμαλία ὀνομάζεται «διαφορετικότητα στόν σεξουαλικόν προσανατολισμόν» καί οἱ «παρελάσεις ὑπερηφανείας» ἔχουν καθιερωθῆ ὡς θεσμός κ.λπ.