Είμαστε «αιτούντες, ζητούντες και κρούοντες»; -- του Στέλιου Παπαθεμελή*

Πανηγυρίζουμε την επέτειο του ηρωικού ΟΧΙ (1940-41) και οι Μακεδόνες την απελευθέρωση μας (1912-13) από τον τουρκικό ζυγό 500 χρόνων. Ο ελληνικός Νότος στάθηκε πιο τυχερός, βίωσε μόνο 400 χρόνια σκλαβιάς.
   
Ο Παλαμάς στον πρόλογο στον Δωδεκάλογο του Γύφτου (1907), μιλώντας για τα εθνικά ιδανικά, σημειώνει σοφά:

ΙερόςΛόχος 2012 Έφεδροι Ειδικών Δυνάμεων -- Λέμε «ΟΧΙ στην λαθροεισβολή»

ΟΙ ΑΝΤΙΛΕΓΟΝΤΕΣ -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Με μύρια περιστατικά και παραδείγματα η ιστορία επιβεβαίωσε κι εξακολουθεί να επιβεβαιώνει ως τις μέρες μας την προφητεία του γέροντα Συμεών, που κρατώντας στην αγκαλιά τον Ιησού Χριστό ως «βρέφος τεσσαρακονθήμερον» τον ονομάζει «σημείον αντιλεγόμενον» (Λουκ. 2: 34). Από την πρώτη στιγμή που άνοιξε τα μάτια του σ΄ αυτό τον κόσμο ο Θεάνθρωπος Κύριος είλκυσε τη λατρευτική αγάπη αλλά και την ασίγαστη εχθρότητα, ακόμη και το μίσος των ανθρώπων, που μάλιστα φάνηκε να θριαμβεύει, αφού τον ύψωσε στο σταυρό του Γολγοθά. Πριν όμως σηκώσει στους αχράντους ώμους του εκείνον το σταυρό, ο Ιησούς Χριστός υπέμεινε και δύο άλλους· το σταυρό της αντιλογίας και αντίρρησης και το σταυρό της καταφρόνιας και αποδοκιμασίας.
--------------------
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Ὡραιότατον κείμενον! Εἴθε ὁ Κύριος ν' ἀναπαύσῃ τήν ψυχήν τοῦ ἀγαπητοῦ Καθηγητοῦ Στέργιου Σάκκου.

Οικουμενισμός το βδέλυγμα της ερημώσεως (6ον)


Εν τη ερυθρά θαλάσση -- Orthodox Hymns



Πάντοτε είχε το πλήρωμα της χάριτος η Παρθένος, και προ της συλλήψεως, και εν τη συλλήψει, και μετά την σύλληψιν.
Είχε το πλήρωμα της χάριτος προ της συλλήψεως· διότι αν ο Πρόδρομος Ιωάννης εχαριτώθη έτι εκ κοιλίας Μητρός του, κατά τον λόγον του Αγγέλου, ον είπε «Και Πνεύματος Αγίου πλησθήσεται (ο Ιωάννης δηλ.) έτι εκ κοιλίας Μητρός αυτού» (Λουκ. α: 15)·πόσω μάλλον ήτον χαριτωμένη η Θεοτόκος η μέλλουσα γεννήσαι Αυτόν τον Υιόν του Θεού; Διο και εν τω εις τα Εισόδια Τροπαρίω της Θεοτόκου γέγραπται «Τα ουράνια πάντα εξέστησαν ορώντα το Πνεύμα το Άγιον εν σοι σκηνώσαν». Όθεν και ο Γαβριήλ ευαγγελίσας αυτήν, κεχαριτωμένην ωνόμασεν, ειπών·«Χαίρε κεχαριτωμένη»· τούτον δε τον λόγον είπε προ του να συλλάβη η Παρθένος τον Κύριον. 

Τη Α΄ (1η) Νοεμβρίου μνήμη των Αγίων και Θαυματουργών Αναργύρων ΚΟΣΜΑ και ΔΑΜΙΑΝΟΥ.

Κοσμάς και Δαμιανός οι αυτάδελφοι Άγιοι Μάρτυρες, οι δια την δωρεάν παρ’ αυτών παρεχομένην ιατρείαν των ασθενών αποκληθέντες Ανάργυροι, ήσαν από τα μέρη της Ασίας, υιοί υπάρχοντες ευσεβούς τινός γυναικός ονόματι Θεοδότης, αποτελούν δε ούτοι την πρώτην συζυγίαν των φερόντων το όνομα Κοσμάς και Δαμιανός Αγίων Αναργύρων. Επειδή δε έχομεν τρεις συζυγίας Αγίων Αναργύρων φερόντων το αυτό όνομα Κοσμάς και Δαμιανός, δια τούτο και ίνα μη συγχυζώμεθα, όταν ακούωμεν τα ονόματα αυτών, θα είπωμεν πρώτον ολίγα τινά δια τας ετέρας δύο συζυγίας και είτα θα εισέλθωμεν εις το θέμα των σήμερον εορταζομένων Αγίων.

Ελένη (1985) με Ελληνικούς Υπότιτλους


Η ταινία «Ελένη» (1985), βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Νίκου Γκατζογιάννη, το οποίο αναφέρεται στην περίοδο του εμφυλίου , όταν ο συγγραφέας-δημοσιογράφος ζούσε -παιδί ακόμα- στο χωριό του, τον Λια Θεσπρωτίας. 
-----------------
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Ὅπως στά Ἐκκλησιαστικά, ὅπου ἀπό τά δύο ἄκρα (Ὀρθοδοξία καί Οἰκουμενισμός) ἐπεκράτησε τό ἕνα (ὁ Οἰκουμενισμός), λόγῳ τῶν αἱρετικῶν διδασκαλιῶν, λόγοις καί ἔργοις, τῶν συγχρόνων ψευδο-αγίων, καθώς καί λόγῳ τῆς ἀναξιοπιστίας τῶν Ὀρθοδόξων τοῦ π.ἑ., λόγῳ τῶν διαιρέσεών των, ἔτσι καί στά πολιτικά, ἀπό τά δύο ἄκρα (Δημοκρατία καί Φασισμός, Γαλάζιος ἤ Κόκκινος), ἐπεκράτησε τό ἕνα, ὁ Κόκκινος Φασισμός, κατά τίς ἐντολές τῶν Σιωνιστῶν, πού ὑλοποιοῦνται μέσῳ τῶν ψευδο-πολιτικῶν. Ἀκόμη καί αὐτοί πού ἔχουν τό πράσινον ἤ τό γαλάζιον χρῶμα στό βρωμο-κόμμα τους εἶναι κατ' οὐσίαν τοῦ Κόκκινου Φασισμοῦ. Αὐτό προκύπτει ἀπό τά ΒΡΩΜΕΡΑ ΕΡΓΑ ΤΩΝ, ἤτοι κατάργησις τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης (1977, 1983), νομιμοποίησις ἐκτρώσεων (1986), χρεωκοπία τῆς χώρας (ὑλοποιηθεῖσα ἀπό τό 1981 καί μετά), σύμφωνα συμβιώσεως, διδασκαλία τοῦ συγκρητισμοῦ στά σχολεῖα, ποινικοποίησις τοῦ Πατριωτισμοῦ, μένος κατά τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Πολιτισμοῦ, «ἀντιρατσιστικός» νόμος, ξεπούλημα τῆς χώρας, λαθρομετανάστευσις κ.λπ. Ὅλ' αὐτά συνθέτουν μίαν ἄκρως βρωμεράν «πολιτικήν ὀρθότητα» τῆς «ἀριστερᾶς», ἡ ὁποία ἔχει ἐπιβληθῆ στήν Ἑλλάδα κατά τά τελευταῖα χρόνια. Εἶναι, λοιπόν, φανερόν, διατί ἡ ταινία «Ἑλένη» εἶναι ἡμι-απαγορευμένη στήν «Ἑλλάδα».

«Ο φύλαξ της Ορθοδοξίας είναι το σώμα της Εκκλησίας, ο ευσεβής λαός του Κυρίου».

Ο Οικουμενισμός είναι τρομακτική Παναίρεσις του καιρού μας η πιο σατανική και επικίνδυνη. Απειλεί όχι μονάχα την Αγία Ορθοδοξία, αλλά και την Αθάνατη Ελλάδα. Γι΄ αυτό πρέπει όλοι μας να γρηγορήσωμε. Καθήκον όλων μας είναι να αρνηθούμε την ειδωλολατρία, που εισάγει ο Οικουμενισμός. Να περιφρουρήσωμε την Ορθοδοξία.                                                                                                                                                                                                                                                 
Σε τέτοιες κρίσιμες ώρες τον Αγώνα τον παίρνει στα χέρια του ο Ορθόδοξος Λαός. Αυτός είναι ο φύλακας της Ορθοδοξίας, καθώς και η εγκύκλιος του 1848 των αγίων Πατριαρχών της Ανατολής υπογραμμίζει:                                                                                                                                                                                     
«Ο φύλαξ της Ορθοδοξίας είναι το σώμα της Εκκλησίας, ο ευσεβής λαός του Κυρίου». 
----------------
Ο/Η Marinos Ritsoudis είπε...

«Ο φύλαξ της Ορθοδοξίας είναι το σώμα της Εκκλησίας, ο ευσεβής λαός του Κυρίου».

Ο λαός με ελαχίστους Ιερείς και μοναχούς κράτησε τις παραδόσεις το 1924 με την αλλαγή του εορτολογίου, και ο λαός ξαναβγήκε μπροστά ανάχωμα με τις κρατικές αιρετικές σέχτες των ΓΟΧ ΘΝΠ το 2014.

ΜΟΝΑΧΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΤΗΣ (1955-2009) -- Ὑπὸ τοῦ κ. Κυπριανοῦ Χριστοδουλίδη

«καὶ εἶδον οὐρανὸν καινὸν καὶ γῆν καινὴν»

Γεννήθηκε στὸν Πειραιὰ καὶ ὅπως μᾶς πληροφορεῖ ὁ βιογράφος του (βλ. blogspot «ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ» καὶ apandaorthdoxias.blogspot com/2009/12) ἠράσθη τὸ μοναχικὸ σχῆμα ἀπὸ νεαρῆς ἡλικίας. Δὲν τὸν γνώριζα. Τὴ σχετικὰ σύντομη ἀλλὰ μεγαλειώδη πορεία του στις τάξεις τῶν Μοναχῶν τὴν πληροφορήθηκα ἀπὸ τὰ ἱστολόγια, ποὺ ἀναφέρω καὶ συνιστῶ στὸν ἀναγνώστη νὰ τὰ διαβάσει. Ἡ αἰτία ποὺ μὲ παρακινεῖ νὰ τοῦ ἀφιερώσω τὸν ἀτελῆ δικό μου λόγο, εἶναι διότι θέλω νὰ κρατήσω τὴ μνήμη του καὶ τὸ Ὀρθόδοξο φρόνημά του, ζωντανὸ παράδειγμα μίμησης: Στὴν πίστη καὶ στὴν ἁγιότητα. Στὴν ἐποχὴ μας σπανίζει ἡ ἔμπρακτη φανέρωση τοῦ φρονήματος αὐτοῦ. Τὸ ὑποκαθιστοῦν ἄλλα καὶ τὸ διαφθείρουν. Βίος θλίψεων καὶ ὀδύνης ἦταν ἡ ζωή του. Ἔχασε τὸν ἀδελφό του καὶ σύντομα τὸν πατέρα του. Ἔμεινε μόνη ἡ μητέρα του. Κι αὐτὴ ἄρρωστη. Χρειάστηκε νὰ ἀφήσει τὸν τόπο τῆς μοναστικῆς ἄσκησης γιὰ νὰ ὑπηρετήσει τὴν μητέρα του. Ὅταν ἐκείνη πέθανε, ἦρθε μετὰ καὶ ἡ δική του δοκιμασία.
--------------------
Ο/Η Marinos Ritsoudis είπε...

Ένα άλλο διακόνημα της Αλήθειας είναι και η εργασία της αυτοθυσίας της ζωής, για την εν Χριστώ ζωή. Είναι συνώνυμο τού αν πεθάνεις, πριν πεθάνεις, δεν θα πεθάνεις, όταν πεθάνεις! Η Αλήθεια έχει τα στοιχεία της αυτοθυσίας, η πλάνη του διαβόλου έχει τα στοιχεία της θηριωδίας ως προς τις άλλες ψυχές.
Ο διάβολος σκλαβώνει τους οπαδούς του για να υπηρετηθεί το εγωκεντρικό πάθος της φιλαρχίας των ολίγων, και ο Χριστός θυσιάζεται για να σωθούν οι εργάτες του. Η μεταμόσχευση είναι η μεταφορά οργάνου, το κρασί από ένα νέο ασκό που αποφασίστηκε προς θάνατο, σε ένα παλαιό ασκό κατά κανόνα, που η κοσμική επιστήμη τού προτρέπει για να ζήσει. Οὐδὲ βάλλουσιν οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς· εἰ δὲ μήγε, ῥήγνυνται οἱ ἀσκοί, καὶ ὁ οἶνος ἐκχεῖται καὶ οἱ ἀσκοὶ ἀπολοῦνται· ἀλλὰ οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς βάλλουσι καινούς, καὶ ἀμφότεροι συντηροῦνται. Γι αυτό έχει γραφτεί πως η Ζωή
 
χωρίς την Αλήθεια είναι θάνατος, και θάνατος με την Αλήθεια είναι η οδός για την Ζωή, και την αιώνια Ανάσταση.

Ο νοών νοείτω .....

Και πρόσεξε πως συνεχίζει ο άγιος Πατήρ Μ. Αθανάσιος: 
"Πολλάκις γαρ ουχ η πολιτεία του θαυματουργούντους εστίν η την ίασιν εργαζομένη, αλλ' η προς Aυτόν πίστις του προσερχομένου ανθρώπου".
-----------
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Μ. Ἀθανάσιος: «Πολλάκις γάρ οὐχ ἡ πολιτεία τοῦ θαυματουργοῦντος ἐστίν ἡ τήν ἴασιν ἐργαζομένη, ἀλλ' ἡ πρός Aὐτόν πίστις τοῦ προσερχομένου ἀνθρώπου."

Καλόν εἶναι νά τό γνωρίζουν αὐτό ὅσοι ἄκουσαν ὅτι οἱ σύγχρονοι «ἅγιοι» ἔκαμαν ἐκεῖνο καί τό ἄλλο θαυμαστόν. Ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος μᾶς προειδοποιεῖ: «Πολλοὶ ἐροῦσί μοι ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ· Κύριε Κύριε, οὐ τῷ σῷ ὀνόματι προεφητεύσαμεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δαιμόνια ἐξεβάλομεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δυνάμεις πολλὰς ἐποιήσαμεν; καὶ τότε ὁμολογήσω αὐτοῖς ὅτι οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς· ἀποχωρεῖτε ἀπ᾿ ἐμοῦ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν» (Ματ. 7: 22-23). Ὅπως βλέπω, οἱ ἐχθροί τῆς Ἀληθείας ἐξανέστησαν καί ἐναντίον αὐτῆς τῆς Ἀληθείας, πού μᾶς ἐδίδαξεν ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός! Ἀνεμένετο, ἄλλωστε!

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΣΥΝΟΔΟΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ -- † Ὁ Μητροπολίτης Ράσκας καὶ Πριζρένης Ἀρτέμιος»

Ἐδῶ καὶ ὀκτὼ μῆνες ἡ Σερβία βουίζει περὶ τῆς «Ραβέννας», καὶ αὐτὸ τὸ θέμα δὲν βρίσκεται στὴν “Ἡμερήσια διάταξη” τῆς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας. Ὁ πιστὸς λαός, ὁ ὁποῖος ἀνησυχεῖ γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη πίστη του, ἀναμένει ἀπὸ αὐτὴ τὴ Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας μία σαφῆ ἀπάντηση, γιὰ τὸ τί συνέβη στὴ Ραβέννα ἀπὸ 8 ἕως 15 Ὀκτωβρίου τὸ 2007. Καὶ ὄχι μόνο ὁ λαός. Αὐτὸ τὸ ἀναμένει καὶ ἡ πλειοψηφία τῶν Ἱεραρχῶν, οἱ ὁποῖοι καθόμαστε ἐδῶ. Κι ἐμεῖς ἔχουμε πολλὲς ἐρωτήσεις καὶ ἀμφιβολίες, οἱ ὁποῖες θὰ ἦταν καλὸ νὰ ἐπιλυθοῦν ἐδῶ. Ὁ συμμέτοχος τῶν συμβάντων στὴ Ραβέννα, ὁ Σεβασμιώτατος Ἐπίσκοπος Μπάτσκας κύριος Εἰρηναῖος καταθέτει στὴ Διαρκῆ Ἱερὰ Σύνοδο, μετὰ ἀπὸ πέρασμα πάνω ἀπὸ τρεῖς μῆνες (23 Ἰανουαρίου 2008), τὴν δική του “Ἔκθεση περὶ τῆς δεκάτης συνεδριάσεως τῆς Ὁλομέλειας τῆς Μικτῆς Διεθνοῦς Ἐπιτροπῆς γιὰ τὸν θεολογικὸ διάλογο μεταξὺ τῆς Ὀρθοδόξου καὶ Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας, ποὺ ἔλαβε χώρα στὴ Ραβέννα (Ἰταλία) ἀπὸ 8 μέχρι 15 Ὀκτωβρίου τὸ 2007”. Ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος τὸ ἀποστέλλει στοὺς Ἀρχιερεῖς στὶς 5 Φεβρουαρίου 2008, καὶ ἐμεῖς τὸ λαμβάνουμε, ὁ καθένας, ἀνάλογα μὲ τὴ διάσταση τῶν ἑδρῶν μας καὶ τῆς ἀμεσότητας τοῦ ταχυδρομείου. Ἐν τῷ μεταξὺ στὸ διάστημα αὐτό, ἀπὸ τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 2007 μέχρι τὸ Φεβρουάριο τοῦ 2008, ὑπῆρχε πολὺς χρόνος γιὰ διάφορες εἰκασίες, ὑποθέσεις, μαντεψιὲς καὶ γητέματα – τί πραγματικὰ συνέβη στὴ Ραβέννα; Τί ὑπογραφόταν; Ἀπὸ ποιόν; Μὲ συγκατάθεση καὶ εὐλογία τίνος; Στὸ ὄνομα τῶν ἰδίων τῶν συμμετεχόντων ἢ στὸ ὄνομα ὅλων τῶν Ἀρχιερέων καὶ τοῦ πιστοῦ λαοῦ; Λαμβάνοντας τὴν ὑπʼ ἀρ. 131/ 66 ἀπὸ 5 Φεβρουαρίου τοῦ 2008 ἐπιστολὴ τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου, μὲ τὴν ἐσώκλειστη ἔκθεση τοῦ ἀδελφοῦ Εἰρηναίου, ἀναμέναμε νὰ βροῦμε στὴν ἴδια τὶς ἀναφερόμενες ἐρωτήσεις ἀπαντήσεις. Ἀλλὰ δὲν τὶς βρήκαμε. Ἔμεινε ἡ ἐλπίδα ὅτι περὶ τούτου θὰ μάθουμε σὲ αὐτὴ τὴ συνεδρίαση τῆς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας, ὅμως, αὐτὸ τὸ θέμα δὲν ὑπάρχει κἂν στὴν Ἡμερήσια διάταξη! Γιὰ νὰ μὴ μείνουμε περαιτέρω στὸν λαβύρινθο πολλῶν ἐρωτήσεων, ἐμεῖς ὑποβάλλουμε πρὸς τὴν Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας αὐτὴ τὴν Ἐπιστολὴ μὲ τὴν ἐπιθυμία ὅτι θὰ μάθουμε ἐπισήμως:
1. Πότε, μὲ ποιὰ ἀπόφαση καὶ ἀπὸ ποιὸ ἐκκλησιαστικὸ σῶμα ὁρίστηκαν οἱ ἐκπρόσωποι τῆς ἡμετέρας Ἐκκλησίας ὁ Ἐπίσκοπος Μπάτσκας Εἰρηναῖος καὶ ὁ Ἐπίσκοπος Μπρανίτσεβο Ἰγνάτιος, νὰ συμμετάσχουν στὴν ἐργασία τῆς “Μεικτῆς διεθνοῦς ἐπιτροπῆς γιὰ τὸν θεολογικὸ διάλογο μεταξὺ Ὀρθοδόξου καὶ Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας”;
2. Μὲ τὴν Ἀπόφαση αὐτὴ (ἐφόσον ὑπάρχει) δόθηκε σὲ αὐτοὺς τοὺς ἐκπροσώπους τῆς Ἐκκλησίας μας “ἰσόβια θητεία” ἢ συγκεκριμένη εὐλογία γιὰ τὴ συμμετοχή τους στὴν συγκεκριμένη συνεδρίαση τῆς Ἐπιτροπῆς αὐτῆς;
3. Οἱ ἐκπρόσωποι τῆς Ἐκκλησίας μας πρὶν τὴν ἀναχώρηση στὶς συναντήσεις αὐτὲς εἶναι ὑποχρεωμένοι νὰ συμβουλευτοῦν τὴν Διαρκῆ Ἱερὰ Σύνοδο ἢ τὴ Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας, καὶ συμμορφώνονται οἱ θέσεις, τὶς ὁποῖες οἱ ἴδιοι στὸ ὄνομα τῆς Ἐκκλησίας μας θὰ ὑποστηρίζουν;
4. Συγκεκριμένα, σχετικὰ μὲ τὴ Ραβέννα, μαθαίνουμε ἀπὸ τὴν ἔκθεση τοῦ Ἐπίσκοπου Μπάτσκας, ὅτι τὸ Κείμενο αὐτὸ ποὺ υἱοθετήθηκε στὴ Ραβέννα ἀποτελεῖ “θεολογικὴ εἰσαγωγὴ στὴ συζήτηση περὶ τῆς θέσεως τοῦ ἐπίσκοπου Ρώμης στὴν Ἐκκλησία”, καὶ ἀναρωτιόμαστε: Πῶς εἶναι δυνατὸ νὰ γίνει συζήτηση περὶ τῆς “θέσεως τοῦ ἐπίσκοπου Ρώμης στὴν Ἐκκλησία”, ἀφοῦ ὁ “ἐπίσκοπος–πάπας” Ρώμης δὲν βρίσκεται στὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ στὴν αἵρεση, ἐκτὸς τῆς Ἐκκλησίας; Ὡς ἀπαραίτητη προϋπόθεση τῆς συζητήσεως περὶ τῆς θέσεώς του στὴν Ἐκκλησία, δὲν θὰ ἦτο ἡ ἐπιστροφή του στὴν Ἐκκλησία; Μὲ τὸ κείμενο τῆς Ραβέννας δὲν προκαταλήφθηκε ἡ ἕνωσι τῆς Ὀρθόδοξης καὶ τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας;
--------------------
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Ἀρτέμιος: «Πῶς εἶναι δυνατὸ νὰ γίνει συζήτηση περὶ τῆς “θέσεως τοῦ ἐπίσκοπου Ρώμης στὴν Ἐκκλησία”, ἀφοῦ ὁ “ἐπίσκοπος–πάπας” Ρώμης δὲν βρίσκεται στὴν Ἐκκλησία».

Ἀσφαλῶς, Σεβ. κ. Ἀρτέμιε, ὁ «πάπας» Ρώμης δέν ἀνήκει στήν Ἁγίαν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ. Ἐπειδή, ὅμως, γνωρίζω ὅτι δέν ἀναφέρεσθε σ' Αὐτήν, ἀλλά στήν «ἐκκλησίαν» εἰς τήν ὁποίαν ἀνήκει τό Πατριαρχεῖον τῆς Σερβίας, μίαν ἀπό τίς 14 «ἐκκλησίες πονηρευομένων», ἔχετε λάθος. Διότι, ἀπό τό 1965, οἱ ἐν λόγῳ «ἐκκλησίες» εἶναι ἡνωμένες μέ τόν «πάπαν».

Οικουμενισμός το βδέλυγμα της ερήμωσης (18ον)


ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ -- Orthodox Hymns



Η  Κυρία Θεοτόκος ήτο και κατά τα δύο καθαρά και αμόλυντος : και κατά το σώμα και κατά την ψυχήν και κατά την πράξιν και κατά τον λογισμόν. Όθεν ο προφήτης Ιεζεκιήλ αινιγματωδώς είπε περί της Κυρίας Θεοτόκου : Και ιδού δόξα Θεού Ισραήλ ήρχετο κατά την οδόν την προς ανατολάς (ήτοι εις την ψυχήν της Παρθένου), και η γη (ήτοι το σώμα της Παρθένου), εξέλαμπεν ως φέγγος από της δόξης κυκλόθεν.

Τη ΛΑ΄ (31η) Οκτωβρίου, μνήμη των Αγίων εξ Αποστόλων εκ των Εβδομήκοντα ΣΤΑΧΥΟΣ, ΑΠΕΛΛΟΥ, ΑΜΠΛΙΟΥ, ΟΥΡΒΑΝΟΥ, ΝΑΡΚΙΣΣΟΥ και ΑΡΙΣΤΟΒΟΥΛΟΥ.

Στάχυς ο Άγιος Απόστολος ο πρώτος εκ των εξ τούτων Αγίων Αποστόλων έγινε πρώτος Επίσκοπος Βυζαντίου, από τον Πρωτόκλητον Ανδρέαν· ούτος δε έκτισεν Εκκλησίαν και εις την Αργυρούπολιν, ήτις έκειτο εντός της περιοχής εις την οποίαν ωκοδομήθη μετά ταύτα η Κωνσταντινούπολις και εκεί εδίδασκε τα εν αυτή συναγόμενα πλήθη των Χριστιανών. Διανύσας λοιπόν εις το αποστολικόν κήρυγμα δεκαέξ έτη ανεπαύθη εν Κυρίω, το δε ιερόν αυτού λείψανον ενεταφιάσθη εις την Αργυρούπολιν όπου και ευρίσκεται μέχρι σήμερον.    

28η Οκτωβρίου --- ‘‘Ζήτω η Ελλάς’’


Ανησυχούμε και απελπιζόμεθα, όταν μελετούμε τους εκτεθέντας από την Εθνικήν Στατιστικήν Υπηρεσίαν αριθμούς, εν σχέσει προς το δημογραφικόν πρόβλημα της Ελλάδος.  Εκ των αριθμών, αποδεικνύεται ότι η πατρίς μας είναι άτεκνος σχεδόν χώρα, χώρα, κατά το πλείστον, γερόντων!  Ποίος θα το εφαντάζετο;  Οι Έλληνες, δυστυχώς κατ’ όνομα οι πλείστοι Ελληνορθόδοξοι, εγένοντο αρνηταί της ζωής, φυγότεκνοι, στείροι!  Ωσάν να μη υπήρξαν απόγονοι ενδόξων όντως προγόνων, οι οποίοι εξύψωσαν την ιδέαν και αξίαν του Ανθρώπου και του Ανθρωπισμού όσον ουδέν άλλο έθνος επί της γης.  Η δε πολιτεία, άνευ βουλής ενεργήσασα, εψήφισε νόμον περί αμβλώσεων δια του οποίου φονεύονται 300—400 χιλιάδες  Ελληνορθόδοξα νήπια ετησίως και όντως επεδεινώθη επικινδύνως το δημογραφικόν πρόβλημα της Χώρας.  Υπό το πνεύμα του δήθεν «εκδημοκρατισμού» της οικογένειας, του γάμου και του ατόμου ηλλοίωσε το Οικογενειακόν δίκαιον και ενομιμοποίησε την μοιχείαν και ομοφυλοφιλίαν.  Με την ανεξέλεγκτη και μεθοδευμένη μετακίνηση ξένων πληθυσμών στον Ελληνικό χώρο, η πολιτεία θα επιδεινώση ακόμα περισσότερον την πληθυσμιακήν αλλοίωση και θα βοηθήση την ανάπτυξη ξένων ισχυρών μειονοτήτων, που θα δρουν διασπαστικά στο τέλος, ως πέμπτη φάλαγξ εντός των τειχών. Η πολιτεία μεθοδευμένα ηλλοίωσε, την Χριστιανικήν αγωγήν του Λαού και τας ηθικοθρησκευτικάς του αξίας, διότι η φυγοτεκνία είναι θέμα κυρίως ηθικόν.  Ηλλοίωσε και το εθνικόν φρόνημα.  Είναι ολοφάνερον, ότι η εθνική συνείδησις έχει σήμερον αμβλυνθή κυρίως στις ψυχές των νέων!  Εφ’ όσον δεν υπάρχει μέσα μας έντονον το αίσθημα της φιλοπατρίας, πώς είναι δυνατόν να σκεπτόμεθα το μέλλον της Ελλάδος;  Έτσι, αφού οι Έλληνες αντέστησαν επί χιλιετίας εις αφανιστικούς κινδύνους, ήδη εξαφανίζονται ειρηνικώς και αφ’  εαυτών!
‘‘Ζήτω  η Ελλάς,’’ αναφωνούν, κατά τα επετειακά ειωθότα, οι ομιληταί.  Αλλά πώς θα ζήση η Ελλάς χωρίς Έλληνας;

Παναγία η Εικοσιφοίνισσα

Το μοναστήρι της Παναγίας της Εικοσιφοίνισσας με τη θαυματουργή και αχειροποίητη εικόνα της δεσπόζει σκαρφαλωμένο στις καταπράσινες πλαγιές του Παγγαίου. Η ίδια η Θεοτόκος παρήγγειλε με άγγελο στον πρώτο κτίτορα άγιο Γερμανό ( 9ος αιώνας ), να αναγείρει τη Mονή. Κι από τότε δεν παύει με κάθε τρόπο να μεριμνά και να ενδιαφέρεται για αυτήν. 
Κάποια ημέρα παρουσιάστηκε σε ένα νέο 18 χρονών, που όργωνε κοντά στο μοναστήρι και του είπε: 
- Να έρθεις , σε χρειάζομαι. Έχω ανάγκη στο μοναστήρι μου. Κι εκείνος σαν άλλος Ελισσαίος άφησε τα ζώα ζευγμένα και ξεκίνησε αμέσως για τη
Mονή, όπου έγινε μοναχός με το όνομα Δαμασκηνός ( Τσομπάξης ), και αργότερα ηγούμενος. Ο πατήρ Δαμασκηνός έβλεπε την Παναγία μέσα στην εκκλησία να επιστατεί. Κι όταν ανέβαινε τις σκάλες των κελλιών, την έβλεπε να κατεβαίνει, και αντιστρόφως. Το 1908 οι Τούρκοι ληστές πλησίασαν μια νύχτα το μοναστήρι. Η πύλη ήταν ασφαλισμένη με βαριά σίδερα. Άφησαν λοιπόν ένα σκοπό εκεί και οι υπόλοιποι κάρφωναν καρφιά για να ανεβούν στο τείχος. Ξαφνικά ακούνε τον σκοπό να φωνάζει: 

- Βοήθεια, σώστε με! Μια γυναίκα μαυροφόρα με έχει αρπάξει από τα μαλλιά. Βοήθεια! Οι Τούρκοι τρομοκρατημένοι πήδηξαν αμέσως από το τείχος και έφυγαν.

π. Γεώργιος Μεταλληνός για τον Παπουλάκο και Κοσμά Φλαμιάτο:

Ο αιδεσιμ. πρωτοπρ. π. Γεώργιος Μεταλληνός, Ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής και έγκριτος και αυτός επιστήμων αντιλέγει: «μορφές, όπως ο Χριστοφόρος Παναγιωτόπουλος (Παπουλάκος) και ο Κοσμάς Φλαμιάτος, φαίνονται πολύ διαφορετικά σήμερα απ’ ότι στα μαθητικά μας χρόνια, που μας είχαν μάθει να τούς βλέπουμε «ως αμαθείς» και φανατικούς, «των οποίων η μνήμη ταχέως εσβήσθη»! Γιατί όπως η σύγχρονη έρευνα αποκαλύπτει, τίποτε δεν είναι περισσότερο αναληθές από αυτό.

π. Νικόλαος Δημαράς -- Ἡ διδασκαλία τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί τῶν θεοφόρων Πατέρων μέσα ἀπό τά Πρακτικά τῆς ἁγίας Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου

Οἱ αἱρετικοί Εἰκονομάχοι ἔγιναν μέν δεκτοί, ὄχι ἁπλῶς καί ὥς ἔτυχεν, ἀλλά μέ μεγάλη δυσκολία, μετά ἀπό ἀνάκριση καί ἐξέταση τοῦ κάθε ἑνός ἀπό αὐτούς ὡς κατηγορουμένου, πού σέ καμμία περίπτωση καί κανείς δέν δικαιώθηκε γιά τήν μέχρι τότε στάση του!
Ἡ Ἑκκλησία οὐδέποτε ἀνεγνώρισε ἱερωσύνην στούς αἱρετικούς, κατά τόν χρόνον πού βρίσκονταν στήν αἵρεση τῆς βδελυρῆς καί ἀντιθέου Εἰκονομαχίας! Τό ὅτι δηλ. τάχα τελοῦσαν σωστικά μυστήρια, γιατί κάτι τέτοιο οὐδέποτε διετύπωσε κανείς ἀπό τούς Ἁγίους Πατέρες καί καμμία Οἰκουμενική Σύνοδος, πού ἐπέχει πρόσωπον Ἐκκλησίας, δέν τό εἶπε! Μία ἀντίθετη διατύπωση θά συνιστοῦσε βλασφημία κατά τοῦ Παναγίου Πνεύματος!
Ἀπό τήν Ζ΄ Οἰκουμενικήν Σύνοδον ἔγιναν δεκτοί ἐκ τῶν Εἰκονομάχων ἐπισκόπων:

Δημήτρης Νατσιός: Εἰς μάτην. Καταλάβαμε. Κατέθεσε τά διαπιστευτήριά της καί ἡ νῦν ὑπουργός.

Δημήτρης Νατσιός: " Περιμέναμε νά ἐκπαραθυρωθοῦν τά βλάσφημα βιβλία τῶν Θρησκευτικῶν, μετά καί τήν δεύτερη καταδίκη τους ἀπό τό ΣτΕ. Εἰς μάτην. Καταλάβαμε. Κατέθεσε τά διαπιστευτήριά της καί ἡ νῦν ὑπουργός."

 «Mωρέ, κάνε με πρωθυπουργό ή υπουργό για μια μέρα και να δεις πως στρώνουν τα πράγματα».

Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος - Κιλκίς

Πριν από πολλά χρόνια, όταν αντάμωναν οι παρέες, συζητώντας για την κατάντια του τόπου και τα τρέχοντα θλιβερά γεγονότα, κάποιος θα πετιόταν και θα φώναζε αγανακτισμένος «μωρέ, κάνε με πρωθυπουργό ή υπουργό για μια μέρα και να δεις πως στρώνουν τα πράγματα». Χρόνια έχω να το ακούσω. Είναι πλέον τόσο το κατέβασμα στου «κακού τη σκάλα» και το περιρρέον πνεύμα παραίτησης και υποταγής, που κανείς δεν διανοείται ότι μπορεί κάτι να αλλάξει. Οι «κυβερνήσεις πέφτουνε» και, συνήθως, μετά από λίγο, όλοι μονολογούν και λένε με έκδηλη την απογοήτευση: μια από τα ίδια. «Οι βιολιτζήδες άλλαζαν, μα ο χαβάς μένεις ο ίδιος» όπως θα έλεγε και ο Κολοκοτρώνης.

Ἡ δογματική διάστασις τοῦ νέου ἑορτολογίου -- Τοῦ κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητοῦ Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

Ἔχει λεχθῆ καί γραφῆ πολλάκις, ἀλλ’ ἀνακριβῶς, ὅτι τό 1924 οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί (Ο.Χ.) δέν ἐγνώριζον δῆθεν ὅτι ὁ λόγος τῆς εἰσαγωγῆς τοῦ νέου ἑορτολογίου (ν.ἑ.) ἦτο ἡ προώθησις τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Συνεπῶς, συμπεραίνουν αὐτοί πού χρησιμοποιοῦν αὐτήν τήν ἐπιχειρηματολογίαν, ὅσοι ἀπετειχίσθησαν τότε ἀπό τήν καινοτομήσασαν Ἐκκλησίαν, ἐπικαλούμενοι τόν 15ον Κανόνα τῆς ΑΒ Συνόδου καί γενικώτερον τήν Πατερικήν Διδασκαλίαν καί Παράδοσιν, ἔσφαλον, διότι δῆθεν δέν ὑφίστατο δογματικός λόγος πού νά δικαιολογῇ τήν ἀποτείχισιν, ἐνῷ ὅσοι ἀπεδέχθησαν τό ν.ἑ. δέν ὑπέπεσαν εἰς δογματικόν σφάλμα.

Σκοπός τοῦ παρόντος ἄρθρου εἶναι ν’ ἀποδείξῃ ὅτι ὁ ὡς ἄνω ἰσχυρισμός εἶναι ἐσφαλμένος, παραθέτοντας κείμενα πού εἶδον τό φῶς τῆς δημοσιότητος πρό τοῦ 1924 καί πού ἀποδεικνύουν ὅτι ἀπό τό 1582 καί ἐντεῦθεν εἶναι γνωστόν ὅτι οἱ παπικοί καί οἱ ἑνωτικοί «ὀρθόδοξοι» (οἱ σημερινοί Οἰκουμενισταί, δηλαδή) ἐπεδίωκον τήν ἐπιβολήν τοῦ ν.ἑ. εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, ὡς τό «πρῶτον βῆμα» διά τήν εἰς τόν Παπισμόν ὑποταγήν της, πού ἐθεωρεῖτο ἀνέκαθεν ὡς τό πρῶτον στάδιον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
Τά στοιχεῖα πού παρατίθενται κατωτέρω, μικρόν μόνον δεῖγμα ἀπό τά πολλά πού ὑπάρχουν φανερώνουν ἐπίσης ὅτι ἡ ἐπιβολή τοῦ ν.ἑ. ἀνεμένετο νά προκαλέσῃ σχίσμα εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, θίγοντας ἔτσι τό δόγμα τῆς ἑνότητός της. Φανερώνουν ἐπιπλέον ὅτι κατακριτέα δέν εἶναι μόνον ἡ ἀλλαγή τοῦ Πασχαλίου, ὅπως διατείνονται ἐσφαλμένως πολλοί, ἀκόμη καί σήμερον, ἀλλά καί ἡ «διόρθωσις» τοῦ Ἰουλιανοῦ ἡμερολογίου.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΛΙΨΙΝ -- Τῆς Μοναχῆς Εἰρήνης

Ἡ κατάθλιψη εἶναι μιά πάθηση, πού ταλαιπωρεῖ πολλούς ἀνθρώπους στήν ἐποχή μας. Ἀνθρώπους πού εἴτε πάσχουν οἱ ἴδιοι ἀπό κατάθλιψη, εἴτε ἔχουν νά ἀντιμετωπίσουν τήν κατάθλιψη κάποιου ἀγαπημένου τους προσώπου, πού ἐπίμονα ἀρνεῖται ἤ ἀδυνατεῖ νά κάνει κάτι, προκειμένου νά βοηθήσει τόν ἑαυτό του. Ἄλλοι ζητοῦν τή βοήθεια κάποιου εἰδικοῦ τῆς ψυχικῆς ὑγείας, καί καταφεύγουν εἴτε σέ θεραπεία μέ ἀντικαταθλιπτικά φάρμακα, εἴτε σέ ψυχοθεραπεία, εἴτε σέ συνδυασμό τῶν δύο. Ἡ θεραπεία μέ φάρμακα τίς πιο πολλές φορές βοηθάει στήν ἀντιμετώπιση τῶν συμπτωμάτων τῆς κατάθλιψης, τουλάχιστον προσωρινά, καί εἰδικά, ὅταν πρόκειται γιά σοβαρό καταθλιπτικό ἐπεισόδιο, εἶναι συχνά ἀπαραίτητη προκειμένου να ἀποφύγει κανείς μοιραῖες αὐτοκαταστροφικές πράξεις.
--------------------
Ο/Η Marinos Ritsoudis είπε...

Κατάθλιψη είναι ένα μεγάλο πέλαγος ενός πληγωμένου εγωισμού που έχει χρόνια συσσώρευση και επίδραση στον άνθρωπο.
Είναι πάθος που επιδρά από την παιδική μας ηλικία αλλά δεν διακρίνεται εύκολα τότε.
Όποιος θέλει να απαλλαγεί, ας αρχίζει να διαβάζει τους βίους των Αγίων, που περιγράφουν τους αγώνες τους διωγμούς και τα μαρτύρια, και ας κάνει 100 έως 150 μετάνοιες γονατιστές στην Κα Θεοτόκο ημερησίως.
Αμέσως θα φύγει η κατάθλιψη, ούτε τρίχα της δεν θα μείνει.

π.Θεόδωρος Ζήσης, Επισκόπων ατοπήματα – συνοδικά και προσωπικά (Γ΄)


ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΙ ΘΕΩΡΙΑΙ ΥΠΟ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ -- Τοῦ κ. Κυπριανοῦ Χριστοδουλίδη

ΚΑΤΑ τὴν προσφώνησή του, στὴ 12η ΣυνέλευσηἘπισκόπων στὸ Βατικανὸ τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 2008, ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος εἶπε: «Ὁμοῦ μετὰ τοῦ πρωτείου, ἡ συνοδικότης ἀποτελεῖ τὴν σπονδυλικὴν στήλην τῆς διοικήσεως καὶ τῆς ὀργανώσεως τῆς Ἐκκλησίας». Καὶ ἀκόμη : «Ἡ ἀλληλοεξάρτησις μεταξύ τοῦ πρωτείου καὶ τῆς συνοδικότητας ἐμποτίζει τὴν ζωὴν τῆς Ἐκκλησίας». Ἐκπλήσσεται καὶ μαζὶ θαυμάζει κανείς, γιὰ τὴν ἀπίστευτη ὑποκρισία, τὴν ἀπύθμενη ἀνοησία, τὴν πλήρη κοροϊδία πάντων. Τί μᾶς λέει δηλαδὴ ὁ παναγιότατος μὲ αὐτὰ τὰ «ὁμοῦ μετὰ τοῦ πρωτείου, ἡ συνοδικότης ἀποτελεῖ τὴν σπονδυλικὴν στήλην τῆς διοικήσεως καὶ τῆς ὀργανώσεως τῆς Ἐκκλησίας» καὶ τὸ «ἡ ἀλληλοεξάρτηση μεταξὺ πρωτείου καὶ συνοδικότητας ἐμποτίζει τὴν ζωὴν τῆς Ἐκκλησίας»; (Σημ. Ἡ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὀργάνωση καὶ διοίκηση;). Τὸ πρωτεῖο μᾶς τὸ προσδιορίζει πλήρως ἡ Β΄ Βατικανὴ Σύνοδος, ἡ ὁποία καὶ δὲν ἀφήνει περιθώρια παρερμηνειῶν ὡς πρὸς τὴν «συνοδικότητα». Αὐτὴ ὁρίζεται ὡς Σύλλογος ἢ σῶμα Ἐπισκόπων. Πῶς ὅμως ἐννοεῖ ὁ παναγιότατος τὴ «συνοδικότητα»; Ἁπλὴ σύναξη καὶ συγκέντρωση Ἐπισκόπων, πού καλοῦνται νὰ λάβουν ἀποφάσεις, ὅταν προκύπτει κάποιο σοβαρὸ ζήτημα;
---------------------
Ο/Η Marinos Ritsoudis είπε...
Όταν ξεφεύγουν τους ρόλους τους και έχουν αποκόψει την Κεφαλήν που είναι ο Δεσπότης Χριστός, αυτά πρεσβεύουν.
Και βέβαια αυτά τα έλεγε το 2008, σήμερα αυτές τις ημέρες με το Ουκρανικό ζήτημα, έχει μεταλλαχθεί το δικό του Συνοδικό σύστημα, και έχει αναβαθμιστεί σε παπικό πρωτείο στην Ανατολή.

Ο λόγος λοιπόν για να είναι ακριβής θα πρέπει να λεχθεί, "ομού τα δύο Πρωτεία, αποτελούν την σπονδυλική στήλη και την οργάνωση της Εκκλησίας, σε Ανατολή και Δύση, και μην τολμήσει κανείς να τα αμφισβητήσει".

Οικουμενισμός το βδέλυγμα της ερημώσεως (22ον)


Δεύτερος γάμος τριῶν κληρικῶν

Ἡ Ἱ. Σύνοδος τῆς Ἀμερικῆς λειτουργεῖ ὡς παράρτημα τοῦ Φαναρίου καὶ παραπέμπει τὰς ὑποθέσεις εἰς αὐτό. Μεταξὺ αὐτῶν προωθεῖ καὶ τὰ αἰτήματα τριῶν κληρικῶν διὰ β΄ γάμον! Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος θὰ στηρίξη καὶ αὐτὴν τὴν ἀντικανονικότητα τοῦ Κωνσταντινουπόλεως; Συμφώνως πρὸς τὸ ἐπίσημον ἀνακοινωθέν:
«Ἡ Ἱερὰ Ἐπαρχιακὴ Σύνοδος συνῆλθε στὴν τακτικὴ συνεδρία αὐτῆς στὴ Νέα Ὑόρκη τὴν 15η καὶ 16η Ὀκτωβρίου ἐ.ἔ. ὑπὸ τὴν προεδρία τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀμερικῆς κ. Ἐλπιδοφόρου καί:
Ἀποφάσισε τὴν ἀνασυγκρότηση τῶν Συνοδικῶν Ἐπιτροπῶν…
Ἐξεδίκασε στὸ δεύτερο βαθμὸ καὶ ἀποφάσισε νὰ εἰσηγηθεῖ στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο τὴν καθαίρεση τριῶν κληρικῶν.
Ἐξέτασε τὶς αἰτήσεις τριῶν κληρικῶν γιὰ τὴν σύναψη δευτέρου γάμου καὶ ἀποφάσισε νὰ εἰσηγηθεῖ σχετικὰ στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο…
Προτάσει τοῦ Ἀρχιεπισκόπου κατήρτισε τριπρόσωπο γιὰ τὴν ἐκλογὴ Βοηθοῦ Ἐπισκόπου βάσει τοῦ ἐγκεκριμένου ὑπὸ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καταλόγου τῶν πρὸς ἀρχιερατεία ἐκλογίμων.
Ἐνημερώθηκε ἀπὸ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο γιὰ τὴν πρόοδο τῆς ἀνοικοδομήσεως τοῦ Ἱ. Ν. Ἁγίου Νικολάου στὸ Σημεῖο Μηδέν.
Ἐνημερώθηκε περὶ τῶν παραιτήσεων τοῦ Γεωργίου Τσαντίκου καὶ τῆς Αἰκατερίνης Μπουφίδη – Γουὰλς καὶ περὶ τῶν διορισμῶν ἀντ’ αὐτῶν τῶν Ἰωάννη Κατσιματίδη καὶ Θεοδώρου Μποζονέλη στὶς θέσεις τοῦ Ἀντιπροέδρου καὶ τοῦ Γραμματέως τοῦ Ἀρχιεπισκοπικοῦ Συμβουλίου, ἀντιστοίχως.
Ἐνημερώθηκε σχετικῶς πρὸς τὸν διορισμὸ τοῦ Αἰδεσιμολ. κ. Ἀνδρέου Βυθούλκα ὡς νέου Πρωτοσυγκέλλου τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς…
Ἀποφάσισε νὰ ἐνθαρρύνει τὴ συμμετοχὴ ὅσο τὸ δυνατὸ περισσοτέρων χορωδιῶν στὴ Χριστουγεννιάτικη Συναυλία σὲ κοινὴ συνεργασία μὲ τοὺς Ἐκπροσώπους τῶν Ἀρχαίων Ἀνατολικῶν Ἐκκλησιῶν (σ.σ. αυτοί είναι οι Μονοφυσίτες) στὸ Τέναφλαΐ τῆς Νέας Ἰερσέης τὴν 8ην Δεκεμβρίου τοῦ 2019.
Ἀπεδέχθη εὐχαρίστως τὴν πρόταση τῆς Ἐκτελεστικῆς Ἐπιτροπῆς γιὰ σύγκληση τῆς Ἐπισκοπικῆς Συνελεύσεως στὴν Οὐάσιγκτων μεταξὺ 2 – 5 Μαΐου 2020…».
"Ο.Τ."

ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ -- Orthodox Hymns


Η πάντιμος των Ορθοδόξων Παράδοση, μας διδάσκει, ότι η Αειπάρθενος Κόρη ευρέθη η μόνη καθαρά και άμωμος, ώστε να σαρκωθή εξ Αυτής ο πάσης επέκεινα καθαρότητος Υιός και Λόγος του Θεού. Είναι Ναός του Υψίστου υγιασμένος πρώτα με την προσωπικήν Της αγιότητα και αρετήν και ύστερα με την επιφοίτησιν της αγιαστικής δυνάμεως του Αγίου Πνεύματος. Κάθε άλλη υπερτίμηση ή υποτίμηση της Ορθοδόξου αυτής θεωρήσεως αποτελεί ασέβεια και βλασφημία στο πρόσωπό Της και οδηγεί σε αίρεση και πλάνη.


Τη Λ΄ (30η) του Οκτωβρίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων και αυταδέλφων ΖΗΝΟΒΙΟΥ και ΖΗΝΟΒΙΑΣ.

Ζηνόβιος και Ζηνοβία οι Άγιοι Μάρτυρες ήσαν αδελφοί καταγόμενοι από την επαρχίαν των Κιλίκων εκ πόλεως καλουμένης Αιγαί. Οι γονείς αυτών ήσαν θεοφιλείς και ενάρετοι άνθρωποι αμφότεροι, ρίζα αγαθή εξ ης τα καλά αυτά βλαστήματα ανεβλάστησαν. Ο πατήρ αυτών ωνομάζετο και αυτός Ζηνόβιος, η δε μήτηρ Θέκλα. Αμφότεροι οι Άγιοι, όντες ομόφρονες κατά την πίστιν, διήγον βίον ευσεβή και ενάρετον κατά πάντα.

Τά στολίδια τῶν γυναικῶν -- Από τόν βίο τοῦ Ὁσίου Πέτρου:

Κάποτε ὁ Ὅσιος μέ θαῦμα γιάτρεψε τήν ἄρρωστη μητέρα τοῦ Θεοδωρήτου Ἐπισκόπου Κύρου. Ὁ Ἅγιος Θεοδώρητος ἔγραψε καί τόν βίο τοῦ Ὁσίου Πέτρου καί μάλιστα προσθέτει τό ἑξῆς περιστατικό. Ὁ Ὅσιος, λέγει, δέν γιάτρεψε μόνο τό σῶμα τῆς μητέρας του, ἀλλά καί τήν ψυχή. Διότι ἡ μητέρα του στολιζόταν μέ διάφορα χρυσά καί μεταξωτά, περιδέραια κ.λπ. Ὁ Ὅσιος μέ ἕνα πολύ σοφό παράδειγμα, τήν ἔπεισε νά τά ἀπορρίψη ὅλα αὐτά λέγοντας τά ἑξῆς. Ὅπως κάποιος ἄριστος ζωγράφος, ὅταν κατασκευάση μέ μεγάλη τέχνη κάποια εἰκόνα, καί δῆ κάποιον ἄλλον ἄτεχνο ζωγράφο νά βάλη ἄλλα χρώματα σέ αὐτήν ὀργίζεται, ἔτσι καί ὁ Πλάστης καί ζωγράφος Θεός ὀργίζεται, ὅταν οἱ γυναῖκες (τώρα τελευταῖα καί οἱ ἄνδρες) βάζουν φτιασίδια καί στολίζουν τό σῶμα τους μέ τά μάταια καί σιχαμερά στολίδια. Διότι κατά αὐτόν τόν τρόπο κατηγοροῦν τόν Θεό ὅτι εἶναι ἀμαθής καί ἄτεχνος καί δέν γνώριζε νά τίς δημιουργήση ὄμορφες καί ὡραῖες. Καί δέν σκέπτονται ὅτι ὁ Θεός κάνει ὅλα ὅσα θέλει, γνωρίζοντας ὅμως τό συμφέρον, δέν δίνει σέ ὅλους καί σέ ὅλες αὐτό πού θά ἀποβῆ βλαβερό στίς ψυχές τους, καθώς τέτοιο εἶναι καί τό σωματικό κάλλος.

Θεολογικοὶ διάλογοι «ἐπὶ ἴσοις ὅροις»: τέχνασµα τοῦ διαβόλου!

Οἱ Οικουμενιστές ἔχουν ἀναγάγει τοὺς θεολογικοὺς διαλόγους µὲ τοὺς αἱρετικούς, σὲ προσχήµατα, γιὰ νὰ ἐνταθοῦν καὶ ἑδραιωθοῦν οἱ σχέσεις µας, ὡς Ὀρθοδόξων, µὲ αὐτούς. Ἔχει ἀποδειχτεῖ πὼς οἱ διάλογοι δὲν γίνονται πιὰ γιὰ νὰ πειστοῦν οἱ αἱρετικοὶ συνοµιλητές µας γιὰ τὴν ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ νὰ ἐπιστρέψουν στὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ «γιὰ νὰ τὰ βροῦµε», ἤτοι: νὰ καταλάβουµε ὅτι «ἡ ἀλήθεια βρίσκεται κάπου στὴ µέση» καὶ νὰ ἑνωθοῦµε! Ὄντως δαιµονικὴ ἀντίληψη καὶ πρακτική! Αὐτὸ ἐπισηµαίνει καὶ ὁ ἀγωνιστὴς καθηγητὴς π. Θεόδωρος Ζήσης: «Οἱ διεξαγόµενοι σήµερα Διάλογοι “ἐπὶ ἴσοις ὅροις” ἀποτελοῦν τέχνασµα τοῦ Διαβόλου, ποὺ ἐπιθυµεῖ νὰ ἐξισώσει τὴν ἀλήθεια µὲ τὸ ψεῦδος, τὴν Ὀρθοδοξία µὲ τὴν αἵρεση.
----------------

Ο/Η Marinos Ritsoudis είπε...
Διάλογοι επί ίσοις όροις σε δημόσια θέα, γίνονται και για να εθίζεται και το ποίμνιο στο θέατρο του παραλογισμού, να ρέει το δηλητήριο και να υπνωτίζονται έως τον θάνατο, και να μην αντιδρούν όταν βλέπουν παπικούς σε ναούς πρώην Ορθοδόξων να μοιράζουν αρτοκλασία.
-----------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἀγαπητέ μου Μαρῖνε, ἡ πελωρία ἀπάτη τῶν «διαλόγων» ὄντως ἀποσκοπεῖ νά παραπλανήσῃ τόν πιστόν λαόν (αὐτόν πού ἔχει ἀπομείνει), καθότι ὁ ὅρος «διάλογος» χρησιμοποιεῖται διά τήν ἐπίτευξιν κάποιου εἰρηνικοῦ σκοποῦ. Ὅπως πάντοτε, ὅμως, οἱ Οἰκουμενισταί διαστρέφουν ΣΑΤΑΝΙΚΩΣ τίς ἔννοιες καί ὀνομάζουν «διαλόγους» τίς συμπροσευχές, τά συλλείτουργα, τήν μετάδοσιν τῆς θείας κοινωνίας σέ παπικούς κ.λπ. Ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης ἔχει ἐπανειλημμένως καταγγείλει ὅτι, ὅταν συμμετεῖχε στούς «διαλόγους», προσεπάθησε νά διεξαγάγῃ θεολογικόν διάλογον, μέ ἀποτέλεσμα νά τόν διώξουν!!! Θέατρον τοῦ Διαβόλου εἶναι, λοιπόν, καί ὄχι θεολογικοί διάλογοι.

Δημοκρατική Αναγέννηση --- Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η

ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ
Ερμού 55, 7ος όροφος

 τηλ. 2310 268.333
Θεσσαλονίκη

Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η

Συνεχίζουμε
τις δεκαπενθήμερες συναντήσεις μας
       Την Παρασκευή 08/11/2019 και ώρα 7:30 μ.μ..
       Εισηγητής  ο γνωστός Δάσκαλος Δημήτρης Νατσιός με θέμα:
Η παιδεία του Γένους και τα άθεα γράμματα
Σας περιμένουμε
       στο Γραφείο μας Ερμού 55, Θεσσαλονίκη, 7ος όροφος.                                                            
Με αγωνιστικούς  χαιρετισμούς          Στέλιος Παπαθεμελής     

Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ --- ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ ΚΑΥΣΙΣ ΝΕΚΡΩΝ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΙΣΤΙΣ

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 29 Ὀκτωβρίου 2019

Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ ἀπέστειλε τήν κάτωθι Ποιμαντορική Ἐγκύκλιο νά ἀναγνωσθῇ τήν Κυριακή 3 Νοεμβρίου ἐ.ἔ. στούς Ἱ. Ναούς τῆς Μητροπολιτικῆς Περιφερείας Πειραιῶς.

 ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

 ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

Τέκνα μου ἀγαπητά,
Τυγχάνει γνωστόν ὅτι ἔνιοι ἐντόπιοι κύκλοι τοῦ διεθνιστικοῦ περιπαίγματος μή κηδόμενοι τῆς πατροπαραδότου Χριστιανικῆς παραδόσεως τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστεως διεισδύουν εἰς πᾶν μέσον ἐπικοινωνιακῆς μορφῆς καί δι’ αὐτῶν εἰς τάς συνειδήσεις τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου, δηλητηριάζουν αὐτάς καί κλονίζουν τάς βάσεις τῆς πίστεως. Ὡσαύτως ἡ ἀδιαφορία περί τήν πίστι καί τάς χριστιανικάς παραδόσεις, ὑπό τήν ἐπίδρασι τῶν ἀνωτέρω ἀποκτᾶ ὁσημέραι ρίζωμα εἰς τάς ἠθικῶς ἀτόνους καί θρησκευτικῶς καχεκτικάς συνειδήσεις.
--------------

Ο/Η Marinos Ritsoudis είπε...


Λυπάμαι πολύ που βλέπουν μόνο το αποτεφρωτήριο των σωμάτων, και αρνούνται να δούνε το αποτεφρωτήριο των ψυχών, δια του αιρετικού οικουμενισμού.

Ἡ ἀρετὴ τῆς ἁγνότητος -- Φιληδονία: ὁ ἐχθρὸς τῆς ἁγνότητος

Ὁ μεγαλύτερος ἐχθρὸς τῆς ἁγνότητας εἶναι ἡ φιληδονία. Οἱ ἄνθρωποι εὔκολα τὴν ἐπιλέγουν, ἐνῶ δύσκολα τὴν ἀντικαθιστοῦν μὲ τὴν πνευματικὴ εὐφροσύνη, ποὺ δίνει ἡ ἀγαθὴ μαρτυρία τῆς συνείδησης. Ἡ πρώτη εἶναι ἐφήμερη καὶ ἀφήνει μεγάλη πικρία, ἡ ὁποία ἀπὸ ἕνα σημεῖο καὶ μετὰ δημιουργεῖ πολλὰ ψυχολογικὰ προβλήματα καὶ καθιστᾶ τὸν ἄνθρωπο ἄβουλο, μαλθακὸ καὶ ἀδιάφορο γιὰ ὁ,τιδήποτε πνευματικό. Ὁ ἄνθρωπος τῆς σαρκικῆς ἡδονῆς εἶναι ἐπικίνδυνος στὴν οἰκογένειά του, ἐὰν ἔχει, ἀλλὰ καὶ στὴν κοινωνία εὐρύτερα.

Διήγησις περί των Ιβήρων, ήτοι των νυν καλουμένων Γεωργιανών, πως ήλθον εις θεογνωσίαν παρά τινος ΓΥΝΑΙΚΟΣ.

Εις τας ημέρας του βασιλέως Κωνσταντίνου του Μεγάλου, εν έτει τλβ΄ (332), ήκμασε Γυνή τις ευσεβής, η οποία ήτο άκρως γεγυμνασμένη εις την ασκητικήν πολιτείαν. Όθεν μολονότι ηχμαλωτίσθη από τους Ίβηρας, μετεχειρίζετο και εκεί η μακαρία τους ιδίους αγώνας της ασκήσεως, επειδή δε οι Ίβηρες ήσαν τότε εστερημένοι της ιατρικής, δια τούτο, όταν τυχόν ησθένουν, συνήθιζον να προστρέχωσιν οι μεν προς τους δε, ζητούντες να μάθωσι τον τρόπον της ιατρείας της ασθενείας των εξ εκείνων, όσοι με την πείραν εδοκίμασαν την τοιαύτην ασθένειαν. Όθεν γυνή τις, έχουσα παιδίον, το οποίον δεινώς έπασχεν, επήγεν εις την ανωτέρω θεοσεβεστάτην Γυναίκα, ζητούσα να μάθη απ’ αυτήν, τι να πράξη εις την ασθένειαν του τέκνου της. Εκείνη δε λαμβάνουσα το παιδίον και θέσασα τούτο επί κλίνης παρεκάλεσε τον Κύριον να το ιατρεύση· ο δε τα κρυπτά των καρδιών γινώσκων Κύριος, χωρίς να βραδύνη, εθεράπευσε αυτό.
------------
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Καταπληκτική ἱστορία! Ἐπιβεβαιώνει τό ρηθέν ὑπό τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, ὅτι ἀρκεῖ εἷς εὐσεβής διά νά μεταστραφῇ ὁλόκληρος πόλις εἰς τόν Χριστόν! Εἰς τήν παροῦσαν ἱστορίαν, ἔχομεν κάτι θαυμαστώτερον: τήν μεταστροφήν ὄχι μίας πόλεως, ἀλλ' ὁλοκλήρου ἔθνους!!! Ἴσως αὐτό τό παράδειγμα νά εἶχε κατά νοῦν ὁ Χρυσορρήμων ὅταν ἔλεγε τ' ἀνωτέρω.

Καθολικός Επίσκοπος μοιράζει αρτοκλασία σε Ορθόδοξο Ναό!

Δυστυχώς ο οικουμενισμός έχει διαβρώσει τις Μητροπόλεις του Φαναρίου σε πολύ μεγάλο βαθμό. Το Φανάρι εφαρμόζει τον οικουμενισμό στην πράξη, έχει ξεπουλήσει την πίστη.
Αντιμέτωποι με ένα σοκαριστικό γεγονός ήρθαν οι ενορίτες του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου Αάχεν της Γερμανίας το Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2019.
Συγκεκριμένα μετά το πέρας του Εσπερινού του Αγίου Δημητρίου, αντί οι πιστοί να λάβουν αρτοκλασία από τον ιερέα του Ναού το έλαβαν από Καθολικό Επίσκοπο!
Είναι απορίας άξιον από που πήρε άδεια ο εν λόγω Καθολικός Επίσκοπος, να μοιράζει αρτοκλασία σε Ορθόδοξους Χριστιανούς.
Οι εικόνες αυτές προσβάλουν τον Ορθόδοξο λαό και την νοημοσύνη τους…. φωνή λαού οργή Θεού!
"Ο.Τ."
--------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Γράφει ὁ «ΟΤ»: «Οι εικόνες αυτές προσβάλουν τον Ορθόδοξο λαό και την νοημοσύνη τους». Τά γεγονότα αὐτά, ἀγαπητοί μου, δέν εἶναι ἁπλῶς «προσβολή», εἶναι ἀποστασία ἀπό τόν Θεόν καί Κόλασις!!! Πεῖτε, ἐπιτέλους, «τά σῦκα σῦκα καί τήν σκάφην σκάφην»!!! Ἀφῆστε, ἐπιτέλους, τήν ψευδο-διδασκαλίαν τοῦ π. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου, ὅτι «διαμαρτυρίες ναί, σχίσματα ὄχι» καί πεῖτε αὐτό πού ἔλεγαν καί ἔπραξαν οἱ Ἅγιοι, ὅτι δηλαδή τό μόνον σωτήριον φάρμακον ἐναντίον αὐτῆς τῆς θανατηφόρου (πνευματικῶς) ἐπιδημίας εἶναι ἡ ἀποτείχισις! Σέ ὅποιον δέν ἀρέσει ἡ Κόλασις, ἡ ἐπιλογή τῆς ἀποτειχίσεως δέν εἶναι προαιρετική, ἀλλά ὑποχρεωτική! Ὅσοι λέγουν τό ἀντίθετον ἐργάζονται διά τόν Σατανᾶν!

Αὐτὸς εἶναι ὁ πραγματικὸς παπισμός!


Ο ΠΟΛΥΣΕΒΑΣΤΟΣ μας π. Γ. Μεταλληνός, ὁ συνεπὴς κληρικός, σοφὸς πανεπιστημιακὸς δάσκαλος καὶ ὁμολογητὴς τῆς Ὀρθοδοξίας μας, εἶχε δημοσιεύσει στὴν ἐφημερίδα μας παλιότερα ἕνα ἀποκαλυπτικὸ ἐπιστημονικὸ ἄρθρο του γιὰ τὴν πραγματικὴ φύση τοῦ παναιρετικοῦ Παπισμοῦ. Παραθέτουμε ἕνα χαρακτηριστικὸ ἀπόσπασμα: «Ἡ γένεση τοῦ παπισμοῦ, δογματικὰ κατοχυρωμένου, ὁδήγησε στὴν ἐκκόλαψη τοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ στὴν Εὐρώπη, μὲ τὴ θεία καταξίωση τῆς βίας. Θεολογικὴ θεμελίωση τοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ εἶναι τὸ περίφημο dictatus papae (παπικὲς ὑπαγορεύσεις) τοῦ πάπα Γρηγορίου Ζ’ τοῦ Ἰλδεβράνδη (1073-1085) σὲ 27 προτάσεις, μὲ τὶς ὁποῖες ὁ πάπας αὐτοανακηρύσσεται ἀπόλυτος κύριος ἐκκλησίας καὶ πολιτείας (“ὁ μόνος ἄνθρωπος, τοῦ ὁποίου ὅλοι οἱ πρίγκιπες φιλοῦν τὰ πόδια”, “ἔχει τὴ δυνατότητα νὰ καθαιρεῖ τοὺς αὐτοκράτορες”, “δὲν μπορεῖ νὰ κριθεῖ ἀπὸ κανένα” κ.λπ.). Ὁ “περὶ περιβολῆς” (de investitura) ἀγώνας καὶ ὅλοι οἱ μετέπειτα πόλεμοι τοῦ παπικοῦ κράτους εἶναι ἡ ἐφαρμογὴ αὐτοῦ τοῦ πνεύματος. Ἡ αὐθεντία τοῦ Πάπα ἐξουδετέρωσε τὴν αὐθεντία τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ποὺ μεταβλήθηκαν σὲ συμβουλευτικὰ σώματα τῆς παπικῆς ἐξουσίας. Ὁ πάπας μέσῳ τοῦ ἤδη ἀπὸ τὸν μεσαίωνα θεολογουμένου ἀλαθήτου του (ἐπίσημη δογματοποίηση τὸ 1870), σφετερίσθηκε τὸ ἀλάθητο τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Τὸ πρωτεῖο ἐξουσίας καὶ τὸ ἀλάθητο ἔδωσαν στὸν παπικὸ θεσμὸ τὴν ἀνωτάτη ἐξουσία στὸν κόσμο.

ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ --- Orthodox Hymns


Τη ΚΘ΄ (29η) του Οκτωβρίου, μνήμη της Αγίας Οσιομάρτυρος ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ της Ρωμαίας.

Αναστασία η Αγία Οσιομάρτυς του Χριστού η σήμερον εορταζομένη ήτο από την μεγαλόδοξον Ρώμην, έζη δε κατά τους χρόνους Δεκίου του βασιλέως και των διαδόχων αυτού Γάλλου και Βαλεριανού εν έτει σνστ΄ (256). Είναι δε και άλλη Μάρτυς Αναστασία η επιλεγομένη Φαρμακολύτρια, καταγομένη και αυτή από την Ρώμην, ακμάσασα κατά τους χρόνους του Διοκλητιανού, αλλά τα μεν περί αυτής ας ίδη πας τις εις την κβ΄ (22αν) του Δεκεμβρίου μηνός, ότε επιτελείται η μνήμη αυτής·

Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΜΙΑΣ ΕΝΤΕΛΩΣ ΝΕΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

τοῦ Νεκταρίου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ἱστορίας

Ἡ πατρίδα μας διέρχεται σήμερα μια τρομακτική πολιτική, οἰκονομική καί κοινωνική κρίση, πού στήν πραγματικότητα βέβαια δέν εἶναι παρά ἁπλῶς ἡ πιό ὁρατή πλευρά μιᾶς βαθύτατης πνευματικῆς παρακμῆς, ἡ ὁποία ἔρχεται νά σφραγίσει μία μακρά περίοδο εὐτέλειας, ἱστορικῆς ἀμνησίας, πολιτισμικῆς διάβρωσης καί ἠθικῆς καταρράκωσης. Μιά περίοδο σταδιακῆς ἀποσάθρωσης τῆς ἴδιας μας τῆς συλλογικῆς ἰδιοπροσωπείας και αὐτοσυνειδησίας, κατά τήν ὁποία, ἑκούσια ὑποταγμένοι στά σκύβαλα τοῦ ἀτερμάτιστου εὐδαιμονισμοῦ καί τῆς δυτικότροπης «ἐκσυγχρονιστικῆς» ὑστερίας, πετάξαμε στή χωματερή βιώματα, ἀξίες, παραδόσεις, ἰδανικά καί ὅλα ἀκόμη ὅσα μᾶς διαμόρφωσαν ὡς λαό καί μᾶς κράτησαν ζωντανούς σέ καιρούς χαλεπούς καί δύσβατους, σέ καιρούς ἀνέχειας, ξένης κατοχῆς, διωγμῶν καί δοκιμασίας. Ἡ σταδιακή ἀπονέκρωση τῆς ἱστορικῆς μας μνήμης καί κυρίως ἡ ἀπώλεια τῆς ζωντανῆς καί βιωματικῆς μας σχέσης μέ τήν Ὀρθοδοξία (πού δέν ἦταν ἁπλῶς μία «θρησκεία», ἀλλά τό ἴδιο το ἐσώτατο ὀξυγόνο τῆς ταυτότητάς μας, ἕνας συνολικός τρόπος ζωῆς, συμπεριφορᾶς καί συναντίληψης τῶν πάντων), γέννησαν ἤδη ἐδῶ καί πολλές δεκαετίες τά σπέρματα τῆς σύγχρονης ἐθνικῆς μας ψυχασθένειας καί τῆς συλλογικῆς ὑπαρξιακῆς μας σύγχυσης.
-----------------------
Marinos Ritsoudis είπε...
Πατρίδα είναι η διαθήκη αίματος, αγώνων των Αγίων και τών Εθνομαρτύρων που γράφτηκε μέσα σε χαρακώματα, καί μας παραδόθηκε φυσικό της ύπαρξής μας τον τρόπο, και ενσωματώνεται, μετουσιώνεται και διατρανώνεται, με ό, τι έχουμε αγωνιστεί και έχουμε κερδίσει στην ζωή μας, θυσιάζοντας πολύτιμα αγαθά γιά νά κερδίσουμε εμείς και οι επόμενοι, πολυτιμότερα και ανεξίτηλα.
Πατρίδα χωρίς αγώνες, χωρίς ιδανικά, καταντάει περιουσία χαμένη, ψεύτικη απατηλή, είναι διαθήκη άφταστη που μας προσπερνάει ανέγγιχτα, χωρίς να μας σκεπάζει, χωρίς να μάς γνωρίζει, χωρίς να μας πληρώνει.

Ακροποδοτί προδοσία

Η εμμονή υπερασπίσεως του εθνικισμού των ξένων εθνών και η μεθοδευμένη επιβολή του αφελληνισμού δια των μηχανισμών της πλύσεως εγκεφάλου, της καλλιέργειας εμπάθειας, μέσω του επιστημονικώς κίβδηλου επιχειρήματος, περί «φασισμού», κατά του Ελληνισμού, μολονότι το έθνος, η Πατρίδα και η ζώσα Ορθόδοξη παράδοση, κατοχυρώνονται ρητώς εις τον Καταστατικό Χάρτη της Πατρίδας μας, ήτοι το Σύνταγμα αποτελούν επιμελώς μεθοδευμένη προπαγάνδα των, εν Ελλάδι εγκατεστημένων ανθελληνικών έμμισθων υπερεθνικών φερεφώνων, όπως, μεταξύ άλλων,  και του Μπολσεβικισμού, μετά των πολυποικίλων κομματικών εκβλαστημάτων του, καίτοι ούτος συνιστά, εκ της ιστορίας, άχθος αρούρης.
Ο εποικισμός της Ελλάδας καθίσταται ανυπερθέτως, προ των πυλών και συνιστά προς το παρόν μία αναπόδραστη πραγματικότητα την οποία, δέον όπως αναλύσει κανείς κριτικά συνθέτοντας εν ταυτώ την αλληλουχία των επιμέρους συμβεβηκότων εις την πατρίδα μας ως εξής :

ΣΤΙΣ ΚΟΡΥΦΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ -- Τοῦ κ. Δημ. Κ. Κουτσουλέλου, Ἐπιτίμου Ἐπόπτου Δημοτικῆς Ἐκπαιδεύσεως

«Παιδιὰ μου, ὁ πόλεμος γιὰ σᾶς περνάει θριαμβευτὴς                                                 
Τῶν ἄδικων ὁ πόλεμος δὲν εἶν᾽ ἐκδικητής,                                                                  
Εἶναι ὁ θυμὸς τῆς ἄνοιξης καὶ τῆς δημιουργίας»                                                   
Κωστὴς Παλαμᾶς (1.4.1941)

Ὁ Ὀκτώβριος —ὅπως καὶ ὁ Μάρτιος— εἶναι ὁ μήνας τῶν μεγάλων ἐθνικῶν μας ἀνατάσεων. Ἡ 28η Ὀκτωβρίου 1940 πυργώθηκε ἀπέναντι στὴν 25η Μαρτίου 1821, μὲ τὴν ἴδια ἰσοτιμία. Καὶ οἱ δύο μεγάλες καὶ ἱστορικὲς αὐτὲς ἡμερομηνίες σημαίνουν τὸ ὑπερκόσμιο ἐγερτήριο τῶν Πανελλήνων, ποὺ πλημμυρισμένοι ἀπὸ θεῖο φῶς, ξεπηδοῦν στοὺς ἱεροὺς ἀγῶνες γιὰ τὶς γυναῖκες καὶ τὰ παιδιά, γιὰ τοὺς Ναοὺς καὶ τοὺς τάφους τῶν πατέρων τους κι ἐκπληρώνουν τὴν ἱστορικὴ ἀποστολὴ τους, μὲ ἀπόλυτη ὁμαδικὴ συνείδηση καὶ συνέπεια.

Μας φράγκεψαν!...

Την Ορθόδοξον πίστιν, ασινή εφυλάξατε, των αιρετιζόντων Λατίνων, τας ποινάς μη πτοούμενοι· εν Κύπρω της Καντάρας Μονασταί, εν Άθω τε Ζωγράφου Καρυών, Ξενοφώντος Κουτλουμούσιον συν αυτοίς, Ιβήρων Βατοπαίδιον. Χαίρετε των πατέρων ο χορός, χαίρετε λύχνοι Άθωνος· χαίρετε αληθείας οι φρουροί, εν έργοις αποδείξεσιν.                                                                                                  

ΔΙΑ ΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ -- Τοῦ αειμνήστου Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Εἶναι θαυμαστό τό μεγαλεῖο τοῦ ἀνθρώπου. Ἀποτελεῖ τό ἔξοχο δημιούργημα τοῦ Θεοῦ καί τήν τελειότητα ἀνάμεσα στόν σύμπαντα ὑλικό κόσμο. Ἡ ἀνθρώπινη ἐξοχότητά του βρίσκεται στά μοναδικά πνευματικά του χαρίσματα τῆς ἀθάνατης ψυχῆς του. Τίποτε δέ μπορεῖ νά συγκριθεῖ μέ τή συνείδηση, τό λογικό καί τήν ἐλευθερία του. Μονάχα ὁ ἄνθρωπος χαρακτηρίζεται γιά τό ἦθος καί την πνευματική του ζωή. Καί το μέν ἦθος εἶναι ὁ σταθερός τρόπος ἠθικῆς συμπεριφορᾶς. Ἕνας τρόπος πού ἀναφέρεται στό σύνολο τῶν βουλητικῶν καί συναισθηματικῶν ἐκδηλώσεων τῆς προσωπικότητάς του. Εἶναι, κατά κάποιο τρόπο, ὁ χαρακτήρας τοῦ ἀνθρώπου. Ἄμεση σχέση μέ τό ἀνθρώπινο ἦθος ἔχει ἡ πνευματική, ἡ ἐσωτερική ζωή, σάν ἔκφραση τῆς θρησκευτικῆς εὐσέβειας. Εἰδικότερα στόν Ὀρθόδοξο Χριστιανισμό, ἡ πνευματικότητα —ὅπως ἔχει διαμορφωθεῖ— ἐκφράστηκε καί βιώθηκε στήν ὀρθόδοξη παράδοση καί ζωή. Εἶναι ἡ ζωή τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου. Ἡ ὀρθόδοξη πνευματικότητα εἶναι Ὀρθοδοξία καί ὀρθοπραξία. Εἶναι θεῖος ἔρωτας.

Ανακοινωθέν πολέμου 1940


ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ: ΒΑΖΕΙ Ο ΝΤΟΥΤΣΕ ΤΗ ΣΤΟΛΗ ΤΟΥ


Προς τον ελληνικόν λαόν,

Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της. Μολονότι επεδείξαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην, προς όλους, η Ιταλία μη αναγνωρίζουσα εις ημας το δικαίωμα να ζώμεν ως ελεύθεροι Έλληνες μου εζήτησεν σήμερον την 3ην πρωινήν ώραν, την παράδοσιν τμημάτων του εθνικού εδάφους κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν ότι προς κατάληψιν αυτών η κίνησις των στρατευμάτων της θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν. Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρέσβυν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ' εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος.

Έλληνες,
τώρα θα αποδείξωμεν εάν είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας, την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος ας εγερθή σύσσωμον, αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά σας, και τας ιεράς μας παραδόσεις.
Νυν υπέρ πάντων ο αγών
Ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως
Ιωάννης Μεταξάς»

ΤΗ ΥΠΕΡΜΑΧΩ ΣΤΡΑΤΗΓΩ


Τη ΚΗ΄ (28η) Οκτωβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, του εν τω Άθω ασκήσαντος.

Αθανάσιος ο Κωνσταντινουπόλεως, ο λαμπρότατος της οικουμένης φωστήρ και του Δεσπότου Χριστού δούλος γνήσιος, ήτο εξ Αδριανουπόλεως. Ο πατήρ αυτού εκαλείτο Γεώργιος και η μήτηρ Ευφροσύνη, αμφότεροι ευσεβείς, ευγενείς και ενάρετοι. Από τοιούτους λοιπόν γονείς γεννηθείς, ωνομάσθη ο παις Αλέξιος εις το άγιον Βάπτισμα και από μικρός εδείκνυε οποίος τις έμελλε να κατασταθή, διότι ουδόλως εδόθη εις παιγχνίδια, κατά την των νέων συνήθειαν, ούτε επόθησε ρευστά και μάταια πράγματα, αλλά όλη του η σπουδή ήτο εις την ακολουθίαν της Εκκλησίας και εις την των γραμμάτων μάθησιν.

Σάββας Καλεντερίδης: Οι απίστευτες ομοιότητες της προδοσίας στην Ελλάδα το 1922 στη Μικρά Ασία με εκείνη που βίωσαν οι Κούρδοι από όλους τους συμμάχους στη Συρία

Οι ομοιότητες που διακρίνονται μεταξύ των δύο γεγονότων είναι σοκαριστικές, Όπως πρόδωσαν την Ελλάδα, όλοι οι σύμμαχοί της το 1922, έτσι πρόδωσαν και τους Κούρδους στη Συρία.
Ακριβώς την ίδια περίοδο που ο ελληνικός στρατός προετοιμαζόταν να αποβιβαστεί στη Σμύρνη, συνέβη ένα ιστορικό γεγονός το οποίο δεν έχει ακόμα διαλευκανθεί.
Ο Μουσταφά Κεμάλ στις 30 Απριλίου 1919 ορίστηκε Επιθεωρητής της 9ης Στρατιάς του οθωμανικού στρατού. Την ίδια ημέρα συγκρότησε μια ομάδα αποτελούμενη από 23 αξιωματικούς και 24 στρατιώτες και υπέβαλε τα ονόματά τους στο υπουργείο Άμυνας για να λάβει την άδεια να μεταβεί για «επιθεώρηση» στην Αμισό (Σαμσούντα), η περιοχή της οποίας υπέφερε από τη δράση των παρακρατικών-παραστρατιωτικών οργανώσεων που υποκινούνταν και συντονίζονταν από το κράτος των Νεότουρκων, για να εξαλείψουν από την περιοχή τον ελληνισμό.
-----------------
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Μέσῳ τῶν ἰσλαμιστῶν λαθρομεταναστῶν-τζιχαντιστῶν, οἱ Σιωνισταί προσπαθοῦν νά ἐπιβληθοῦν καί νά διαλύσουν τίς Χριστιανικές κοινωνίες, ὁπότε οἱ ἀντιτιθέμενοι (Ἕλληνες, Κοῦρδοι κ.ἄ.) πρέπει νά ἐξοντωθοῦν. Διό καί τά πιόνια-μαριονέττες τῶν Σιωνιστῶν (Πούτιν, Τράμπ κ.ἄ.) ἐνισχύουν τούς ἰσλαμιστάς πρός ἐξόντωσιν τῶν Ἑλλήνων καί τῶν Κούρδων. Ἡ Ἑλλάς ἀποτελεῖ εὔκολον λείαν, καθότι οἱ «κυβερνήσεις» της εἶναι μέ τό μέρος τοῦ ἐχθροῦ.

Χαιρετισμοί της Παναγίας ''Ανοίξω το στόμα μου'' ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝΟΣ, ΕΚΑΤΟΝΤΑΠΥΛΙΑΝΗ

Αύτη γαρ η των Αγίων Αγία, η ακηλίδωτος του Λόγου Παστάς, το παρθενικόν απάνθισμα, η Κιβωτός του Αγιάσματος, το Όρος το άγιον, η θεοχώρητος Σκηνή, η ακατάφλεκτος Βάτος, το πυρίμορφον Άρμα του Θεού, η Περιστερά η αμόλυντος, το ευρύχωρον του Λόγου Χωρίον, η θεόφωτος Νεφέλη, η πεποικιλμένη Βασίλισσα, η εκ σπέρματος Δαβίδ καταγομένη, τω του Δαβίδ Κτίστη και Θεώ τετήρετο εις εαυτού κατοίκησιν. 

Άγιος Ταράσιος

H απάντηση: Διάγγελμα του Πρωθυπουργού προς τον Ελληνικό Λαό

Το ιταλικό τελεσίγραφο με το οποίο ο Μουσολίνι ζητούσε την ελεύθερη δίοδο των ιταλικών στρατευμάτων απορρίπτεται εκ στόματος Ιωάννη Μεταξά χωρίς συζήτηση.


Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν δια την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της. Μολονότι ετηρήσαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην προς όλους, η Ιταλία, μη αναγνωρίζουσα εις ημάς το δικαίωμα να ζώμεν ως ελεύθεροι ’Ελληνες, μου εζήτησε σήμερον την 3ην πρωινήν την παράδοσιν τμημάτων του εθνικού εδάφους, κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν, και μου ανεκοίνωσεν ότι, προς κατάληψιν αυτών, η κίνησις των στρατευμάτων της θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν. Απήντησα εις τον ιταλόν Πρέσβυν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ’ εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος. Τώρα θα αποδείξωμεν εάν πράγματι είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας, την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. ’Ολον το ’Εθνος ας εγερθή σύσσωμον. Αγωνισθήτε δια την Πατρίδα. τας γυναίκας, τα παιδιά σας και τας ιεράς μας παραδόσεις.
Νυν υπέρ πάντων ο αγών.
Ι. ΜΕΤΑΞΑΣ
H 28η Οκτωβρίου του 1940


Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Τό θαῦμα τοῦ 40 ἔγινε, διότι τότε ὑπῆρχεν ἀκόμη Ὀρθόδοξον καί Ἑλληνικόν φρόνημα εἰς τόν λαόν καί τήν ἡγεσίαν του. Ὑπάρχουν ἐπίσημες μαρτυρίες, ὅπως αὐτή τοῦ τότε ἀνθυπαπιστοῦ ἐξ Ἰωαννίνων Νικολάου Γκάτζαρου, ὅτι ἡ Παναγία ἐνεφανίζετο καί ἐμψύχωνε τόν Ἑλληνικόν Στρατόν. Ἀντιθέτως, σήμερον ὁ μέν λαός ἀπώλεσε τά ἰδανικά του, οἱ δέ «ἡγέτες» του εἶναι, ὡς ἐπί τό πλεῖστον ΒΡΩΜΕΡΟΙ ΠΡΟΔΟΤΑΙ, τυφλά δουλάρια τῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων, ἀγωνιζόμενοι πῶς νά παραδώσουν τήν Ἑλλάδα στούς ἐχθρούς της καί πῶς νά καταστρέψουν τόν πνευματικόν της θησαυρόν.
-----------------------
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...


Ἐπίκαιρον καί ἄκρως σημαντικόν μήνυμα:

Ἰδού ἡ μαρτυρία τοῦ τότε ἀνθυπαπιστοῦ Νικολάου Γκάτζαρου:

ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΟ ΄40
https://www.youtube.com/watch?v=djB3S6YUtgI

Ὁ Ν. Γκάτζαρος ἔφυγε ἀπό τήν ζωήν πρό 20 ἐτῶν περίπου. Καταθέτω τήν μαρτυρίαν ἑνός μακαρίτη φίλου, ὁ ὁποῖος ἐγνώριζε προσωπικῶς τόν Ν. Γκάτζαρον καί ὁ ὁποῖος μέ διεβεβαίωσεν ὅτι ὁ Ν. Γκάτζαρος ἦτο καθ' ὅλα ἀξιόπιστος ἄνθρωπος.