Είπε ο αββάς Ησαϊας:

“Εάν σου έρθει λογισμός να κατακρίνεις τον πλησίον για κάποιο αμάρτημά του, πρώτα να σκεφθείς ότι εσύ είσαι περισσότερο αμαρτωλός απ΄ αυτόν και εκείνα που νομίζεις ότι σωστά τα κάνεις, μην πιστέψεις ότι ήσαν αρεστά στον Θεό. Και έτσι δεν θα τολμήσεις να καταδικάσεις τον πλησίον”.

Το όραμα του Δανιήλ είναι μικρή σκιά και πρόγευση της βασιλείας του Θεού.

Του Ασλανίδη Σταύρου.

Σε συνέχεια προηγούμενου άρθρου.

Η βάπτιση στον Ιορδάνη είναι η φανέρωση της σχέσης του Χριστού με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα. Με την παρουσία του Χριστού, τόσο η διήγηση των πειρασμών στην έρημο, η διδασκαλία του Χριστού, οι περιοδίες Του, το έργο και τα θαύματα, όλα αυτά είναι γεγονότα, είναι μία πρόγευση του δρόμου και την ίδιας της Βασιλείας του Θεού. Μάλιστα λίγο πριν το πάθος του Χριστού, επαναλαμβάνεται αυτό που έδωσε στην αρχή του έργου Του, έδωσε ξανά το θαύμα της βασιλείας του Θεού. Μαζί με του τρις μαθητές Του ανέβηκαν στο όρος του Θαβώρ προγεύτηκαν την Βασιλεία Του, είδαν το άκτιστο φως της Μεταμόρφωσης, για να στηριχθούν στην πίστη και για να δουν την κρυμμένη δόξα Του στον σταυρό και την Ανάσταση. Φανερώθηκε πολύμορφα και ποικιλοτρόπως η Θεότητα Του, ότι Αυτός εξουσιάζει τον θάνατο και την Ζωή, Αυτός είναι η αρχή και το τέλος πάντων. Όποιος δεν δέχεται ότι ο Χριστός είναι πλήρης Θεός και πλήρης άνθρωπος, με ενωμένες τις δύο φύσεις ασύγχυτα και Αδιαίρετα, αυτός είναι αντίχριστος και άθεος.