Άγιον Όρος • Σιμωνόπετρα • Ψαλμοί - Mount Athos • Chants

ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

Τροπάριον.

 

Εξέλιπεν άρχων εξ Ιούδα, ο χρόνος επέστη δε λοιπόν, καθ΄ ον αναφανήσεται, η των Εθνών ελπίς ο Χριστός· συ δε, πως τούτον τέξομαι, Παρθένος ούσα, σαφήνισον.

 

Ερμηνεία.

 

Γέγραπται εν τη Γενέσει ότι, όταν εγήρασεν ο Πατριάρχης Ιακώβ, εκάλεσεν όλους τους Υιούς του δια να τους ευλογήση, και να ειπή εις αυτούς εκείνα όπου μέλλουν να ακολουθήσουν εις τους υστερινούς χρόνους. Όταν δε ήλθεν εις τον Ιούδαν τον τέταρτον αυτού Υιόν, επροφήτευσε και είπε ταύτα· «Ουκ εκλείψει άρχων εξ Ιούδα και ηγούμενος εκ των μηρών αυτού, έως αν έλθη ω απόκειται, και αυτός προσδοκία εθνών» (Γέν. μθ: 1).  Η προφητεία αύτη ήτον σημείον σαφέστατον της του Κυρίου παρουσίας, κατά τον Αλεξανδρείας Κύριλλον και Θεοδώριτον και Γεννάδιον και Διόδωρον· οι γαρ Ιουδαίοι ήρχον και εξουσίαζον και ηγούμενοι ήσαν, έως όπου ο Ηρώδης ο του Αντιπάτρου Υιός και Παλαιστινός το γένος υπάρχων, έγινεν άρχων των Ιουδαίων. Ου μόνον δε οι Βασιλείς εξέλιπον τότε από τους Ιουδαίους, αλλά και οι Ιερείς και οι Προφήται. Τούτων δε προεγνωσμένων, λέγει η Παρθένος προς τον Άγγελον δια του Τροπαρίου τούτου· ναι εξέλιπεν (ήτοι έλλειψε παντελώς) από την φυλήν του Ιούδα κάθε άρχων και εξωτερικός και εσωτερικός· όθεν τώρα είναι παρών ο καιρός εκείνος, κατά τον οποίον έχει να φανή εις τον Κόσμον ο Χριστός, όστις είναι η ελπίς και προσδοκία των Εθνών. Πως δε τούτων είναι ελπίς; Επειδή ο Θεός έδωκε τοιαύτην υπόσχεσιν εις τον Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ, να ευλογήση εις το σπέρμα των όλα τα Έθνη της γης, κατά τον Θεοδώριτον· σπέρμα δε αυτών είναι ο Χριστός, καθώς σαφώς ερμήνευσεν ο Απόστολος, ειπών εν τη προς Γαλάτας επιστολή: «Τω Αβραάμ ερρέθησαν αι επαγγελίαι και τω σπέρματι αυτού· ου λέγει και τοις σπέρμασιν, ως επί πολλών, αλλ΄ ως εφ΄ ενός, και τω σπέρματί σου, ος εστι Χριστός» (Γαλ. γ: 16). Ναι, λέγει η Παρθένος, τώρα είναι καιρός, καθ΄ ον μέλλει να φανή ο Χριστός· συ δε, ω Άγγελε, φανέρωσόν μοι, με ποίον τρόπον θέλω γεννήσει τούτον, εις καιρόν όπου είμαι Παρθένος και άνανδρος; Διπλασιάζει δε και εδώ ο Μελωδός τα αυτά λόγια όπου είπεν η Παρθένος και ανωτέρω, προς περισσοτέραν βεβαιότητα και πληροφορίαν της.

Κύριε εκέκραξα προς Σε Ψαλμός 140 - Lord i have cried to You Psalm 140

O Συναξαριστής της ημέρας.

Κυριακή, 23 Νοεμβρίου 2014

ΙΓ ΛΟΥΚΑ. Αμφιλοχίου επισκόπου Ικονίου, Σισινίου ομολογητού.

Ἦταν Καππαδόκης, σύγχρονός του Μ. Βασιλείου καὶ φίλος του.

Διακεκριμένος γιὰ τὴν  μεγάλη του μόρφωση καὶ εὐσέβεια, ἀναδείχθηκε ἐπίσκοπος Ἰκονίου τὸ ἔτος 344. Ὑπῆρξε ἄριστος ἐπίσκοπος καὶ μετεῖχε στὴ Β’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο στὴν Κωνσταντινούπολη, ὅπου καὶ διέπρεψε.

Ὁ Ἀμφιλοχίας δὲν εἶχε κύρος μόνο στὴ δική του Ἐκκλησία, ἀλλὰ τὸ ἠθικὸ κύρος του εἶχε ἐπεκταθεῖ καὶ σὲ ἄλλες περιοχές. Ἔτσι, παρενέβαινε καὶ σὲ Ἐκκλησίες κοντινές, ὅπου διασφάλιζε τὴν εἰρήνη καὶ ὀρθοτομοῦσε τὸν λόγο τῆς ἀληθείας. Διότι στὸ ἔργο του, εἶχε ὁδηγὸ τὰ θεόπνευστα λόγια τοῦ Ἀπ. Παύλου: «Σπούδασον σὲ αὐτὸν δόκιμον παραστῆσαι τῷ Θεῷ, ἐργάτην ἀνεπαίσχυντον, ὀρθοτομοῦντα τὸν λόγον τῆς ἀληθείας». Δηλαδή, λέει ὁ Ἀπ. Παῦλος, προσπάθησε νὰ παραστήσεις τὸν ἑαυτό σου στὸ Θεὸ δοκιμασμένο καὶ τέλειο ἐργάτη, ποὺ δὲν τὸν ντροπιάζει τὸ καλοφτιαγμένο ἔργο του, καὶ διδάσκει ὀρθὰ τὸν λόγο τῆς ἀληθείας.

Στὴν πρὸς Ἀμφιλοχία ἐπιστολὴ ὁ Μ. Βασίλειος φανερώνει τὴν λαμπρὴ ἠθικὴ φυσιογνωμία τοῦ Ἀμφιλοχίου. Τὸν παρακαλεῖ νὰ παραστεῖ στὴν τιμητικὴ γιορτὴ ὑπὲρ τῶν μαρτύρων τῆς Καισαρείας, γιὰ νὰ ἀποβεῖ αὐτὴ σεμνότερη, διότι ὁ λαὸς τῆς Καισαρείας τὸν ἀγαπᾶ, ὅσο κανένα ἄλλο ἐπίσκοπο.
Ὁ Ἀμφιλοχίας συνέταξε ἀρκετοὺς λόγους γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία μας, καὶ πέθανε εἰρηνικὰ τὸ ἔτος 394.

Χριστού Γέννηση -- Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου

Βλέπω ταυτόχρονα έναν μαραγκό και μια φάτνη και ένα Βρέφος και σπάργανα και λεχώνα Παρθένο που στερείται τα πλέον απαραίτητα, βλέπω τα πάντα να είναι φτωχικά, τα πάντα πλημμυρίζουν από ανέχεια. Είδες πλούτος που υπάρχει μέσα σε τόσο μεγάλη φτώχεια; Είδες πως, ενώ ο Χριστός ήταν πλούσιος, φτώχευσε για χάρη μας; Δεν είχε ούτε κρεβάτι ούτε στρώμα και γι’ αυτό τοποθετήθηκε σε μια ξερή φάτνη.

Ω φτώχεια που είσαι πηγή πλούτου! Ω πλούτε αμέτρητε που κρύβεσαι από τη φτώχεια! Είναι ξαπλωμένος μες στη φάτνη και συνταράσσει την οικουμένη. Τυλίγεται με σπάργανα και διασπά τα δεσμά της αμαρτίας. Ακόμη δεν μίλησε και δίδαξε τους μάγους και τους παρακίνησε σε μετάνοια και μεταστροφή. Τι να πω και σε τι να αναφερθώ; Να, ένα Βρέφος σπαργανώνεται και τοποθετείται στη φάτνη. Κοντά του είναι η  Μαριάμ που είναι Παρθένος και μητέρα μαζί. Κοντά του και ο Ιωσήφ, που λεγόταν, χωρίς να είναι, πατέρας. Εκείνος, χωρίς να είναι, λεγόταν άνδρας της Μαριάμ, κι εκείνη, χωρίς να είναι, λεγόταν γυναίκα του Ιωσήφ. Νόμιμες ονομασίες αλλά χωρίς περιεχόμενο συζυγικού δεσμού. Μπορείς να κατανοήσεις τα λόγια μου, όχι όμως και τα γεγονότα. Ο Ιωσήφ μνηστεύτηκε μόνο τη  Μαριάμ και το Άγιο Πνεύμα την σκέπασε με τη χάρη του. Γι’ αυτό και βρισκόταν σε απορία ο Ιωσήφ και δε γνώριζε πως να χαρακτηρίσει το Βρέφος. Δεν τολμούσε να πει πως ήταν καρπός μοιχείας και δεν μπορούσε να προφέρει λόγια βλάσφημα σε βάρος της Παρθένου, δεν είχε όμως και τη δύναμη να παραδεχθεί ως δικό του το παιδί, γιατί γνώριζε καλά, πως δεν είχε ιδέα για τον τρόπο που γεννήθηκε, ούτε ποιος έκανε το παιδί. Ενώ λοιπόν βρισκόταν σε απορία, ήρθε από τον ουρανό μήνυμα με τη φωνή του αγγέλου: «Μη φοβάσαι Ιωσήφ, γιατί εκείνο που γεννήθηκε μέσα της προέρχεται από Πνεύμα Άγιον».  

Το Άγιο Πνεύμα λοιπόν σκέπασε την Παρθένο. Αλλά γιατί γεννάται ο Χριστός από την Παρθένο και διατηρεί ακέραιη την παρθενία της; Επειδή πριν από πολλούς αιώνες ο διάβολος εξαπάτησε την Εύα, που ήταν κι εκείνη παρθένος, γι’ αυτό πήγε ο Γαβριήλ τη χαρμόσυνη είδηση στη Μαριάμ που ήταν Παρθένος. Αλλά η Εύα όταν εξαπατήθηκε, προκάλεσε με τα λόγια της το θάνατο στο ανθρώπινο γένος, ενώ η Μαρία, αφού δέχτηκε τη χαρμόσυνη είδηση, γέννησε με ανθρώπινη μορφή το Θεό Λόγο που έγινε σε μάς φορέας αιώνιας ζωής. Ο λόγος της Εύας υπέδειξε το ξύλο, με το οποίο εκδιώχθηκε ο Αδάμ από τον Παράδεισο, ο Λόγος όμως που γεννήθηκε από την Παρθένο έδειξε το σταυρό με τον οποίο μπροστά στα μάτια του Αδάμ οδήγησε το ληστή στον Παράδεισο.

Επειδή λοιπόν δεν πίστευαν οι ειδωλολάτρες ούτε οι Ιουδαίοι ούτε οι αιρετικοί, ότι ο Θεός γέννησε χωρίς καμιά μεταβολή και χωρίς να πάθει τίποτε, γι’ αυτό γεννήθηκε σήμερα με φθαρτό σώμα και διατήρησε άφθαρτο το φθαρτό, για να δείξει ότι όπως δεν έφθειρε την παρθενία όταν γεννήθηκε από την Παρθένο, έτσι και ο Θεός, χωρίς να πάθει οποιαδήποτε μεταβολή και ρεύση η άγια ουσία του, γέννησε ως Θεός με τρόπο θαυμαστό Θεό. Επειδή λοιπόν οι άνθρωποι αδιαφορούσαν για Εκείνον και κατασκεύαζαν ανθρωπόμορφα είδωλα, τα οποία λάτρευαν περιφρονώντας τον Δημιουργό, γι’ αυτό και σήμερα ο Λόγος του Θεού, ενώ είναι Θεός, εμφανίστηκε με ανθρώπινη μορφή για να καταργήσει το ψεύδος και να επαναφέρει με μυστικό τρόπο τη λατρεία στον Εαυτό Του. Ας δοξάσουμε λοιπόν Εκείνον, το Χριστό, που μάς άνοιξε δρόμο μέσα από αδιάβατο τόπο, μαζί με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα, τώρα και πάντοτε και στους απέραντους αιώνες. Αμήν.

 

π. Θεόδωρος Ζήσης - Συμπληρωματικά σχόλια στο Κήρυγμα της Κυριακής - Αποστόλου Ματθαίου.

http://www.impantokratoros.gr & http://katanixis.blogspot.gr

Μητρ. Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος : Ο Οικουμενικός Πατριάρχης ορμάει με περισσή αυταρχικότητα. Κινδυνεύει η γεωγραφική ενότης του Ελλαδικού Χώρου!

......Κινδυνεύει επίσης η αυτονομία, η αυτοκεφαλία και η

ανεξαρτησία της Εκκλησίας μας!  Η Εκκλησία της
Ελλάδος με μαθηματική ακρίβεια οδηγείται σε διχοτόμηση! Ο Οικουμενικός
Πατριάρχης ορμάει με περισσή αυταρχικότητα! 

Δεν θα υπερασπισθούμε, λοιπόν, ό,τι οι Ιεροί Κανόνες 

μας αναγνωρίζουν; Δεν θα αντιδράσουμε;  Θα
παραδώσουμε την Εκκλησία μας αμαχητί;

Όλο το κείμενο : http://mkka.blogspot.gr/

Ο αείμνηστος Ιωάννης Κορναράκης : Σήμερα έπαυσε να είναι το Άγιο Όρος εγγύηση και στήριξη Ορθοδοξίας, έπαλξη παρατάξεως μαρτύρων και ομολογητών Ορθοδοξίας.

Σήμερα το Άγιο Όρος, μοιάζει με αποσαθρωμένο από τον οικουμενισμό και την αίρεση οπωροφυλάκιο, μνημείο πλέον αγιορειτικής εγκαταλείψεως του περιβολιού της Παναγίας!
Το θλιβερό αυτό γεγονός συμβαίνει σήμερα, σε ώρα και στιγμή προχωρημένης αποδυναμώσεως της Ορθοδοξίας από ζωτικές και άγρυπνες δυνάμεις μαρτυρίας και ομολογίας, δεδομένου ότι, σήμερα, επίσκοποι και αρχιεπίσκοποι και Πατριάρχες αλλά και κληρικοί και λαϊκοί θεολόγοι, μεταποιούμενοι αλαζονικώς σε τάξη εκκλησιαστικής οικουμενικής συνόδου, αποφθέγγονται άρρητα ρήματα κακοδοξίας, «επ’ αγαθώ» της Ορθοδοξίας! 

Aυτά γράφει ο αδελφός μας Ιουστίνος για το μεγάλο θέαμα του Αντίχριστου

"ήρθησαν αι παρεξηγήσεις"...

Μεγάλο σόου του Αντιχρίστου ετοιμάζουνε, αδελφέ μου.

Φεράρες και Φλωρεντίες και Ραβένες και Γενεύες και του διαβόλου οι πομπές όλες, για την μεγάλη "ένωση"... Καθ' ότι "ήρθησαν αι παρεξηγήσεις"...

Ποιός νοιάζεται πια για τον Μέγα Φώτιο, ποιός υπολογίζει τον 'Αγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, ποιός σέβεται τον Άγιο  Μάρκο τον Ευγενικό, τους ιερούς κολλυβάδες, τον Άγιο Κοσμά τον Πρώτο και πάντες τους φίλους του Χριστού! Με αυτούς θα ασχολείται  ο άφρων οικοδεσπότης; Τα πάντα ήταν άλλωστε μιά παρεξήγηση!

Φιλιόκβε ο Πάπας; Μια λεξούλα είναι βρε αδελφέ, στα λατινικά έτσι το λένε. Κτιστή Θεία Χάρις; Κανένα πρόβλημα, γράψε  "εν τω κόσμω Χάρις"! Άζυμα ο Φραγκόπαπας; Δε πειράζει, παιδάκι μου. Είναι η παράδοσή τους από αιώνες...  Αποστολική διαδοχή οι γυναικωτοί, κατά Φιλόθεο Ζερβάκο, Πάπες; Βεβαιότατα, ουδέποτε αφορίστηκαν! Πρώτος ο Πάπας; Εδώ μόνο θα τον παζαρέψουμε λίγο, να μας δεχτεί σαν δεύτερους!