Βατικανό: Η αυτοκρατορία πίσω από την... τσέπη του Μουσολίνι


Βατικανό: Η αυτοκρατορία πίσω από την... τσέπη του Μουσολίνι
Πολυτελή ακίνητα στη Βρετανία, τη Γαλλία και την Ελβετία και ένα διεθνές χαρτοφυλάκιο 600 εκατομμυρίων ευρώ μέσω υπεράκτιων εταιρειών θα ταίριαζαν απόλυτα στο προφίλ κάποιας μεγάλης πολυεθνικής εταιρείας. Ανήκουν όμως στο Βατικανό και προέρχονται από χρήματα που αρχικά είχαν δοθεί στην Καθολική Εκκλησία από τον δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι σε αντάλλαγμα για την παπική αναγνώριση του φασιστικού του καθεστώτος το 1929.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Τον Κύριον υμνείτε - - Praise Ye The Lord - 1st Tone


Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.


48. Όλον «το πλήρωμα της Θεότητος» κατοικεί «σωματικώς» εις το σώμα του Χριστού—την Εκκλησίαν. Και οι χριστιανοί, ζώντες εν τη Εκκλησία, ζουν εν τω πληρώματι της θείας ζωής, και βιούν όλα τα του Χριστού ως ιδικά των. με το θεανθρώπινον πλήρωμά Του πληρούνται (πρβλ. Ιω. 1, 16. Β΄ Πέτρ. 1, 3-9). Επειδή η Εκκλησία είναι «σώμα Αυτού», δι΄ αυτό και είναι «το πλήρωμα του τα πάντα εν πάσι πληρουμένου» (Εφ. 1, 23). Όντως, δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ Χριστού και Εκκλησίας, Αυτός είναι εν αυτή τα πάντα εν πάσι:  αυτή το σώμα Του και Αυτός η κεφαλή της. Μόνον εν τη Εκκλησία ο άνθρωπος είναι ο πλήρης άνθρωπος, έχει πάντα όσα του χρειάζονται δια την αιωνίαν ζωήν εις όλους τους κόσμους. Όλος χριστοποιείται, όλος θεανθρωποποιείται, όλος ουσιοποιείται, όλος απαθανατίζεται. Αντιθέτως, εκτός της Εκκλησίας ο άνθρωπος δεν είναι άλλο παρά ένα σχήμα ανθρώπου, μία σκιά μάλλον του ανθρώπου, φάντασμα και όνειρο και ρομπότ. Αισθάνεται άνευ περιεχομένου, κενός και έρημος.

Συνεχίζεται.  

Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΕΥΡΟΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ, Η ΔΕ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ


+ π. Ιωάννης Σ. Ρωμανίδης

  Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΙΣ ΤΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ

Το συνοδικόν σύστημα προήλθεν 1) εκ της ομάδος των προφητών εις κάθε Εκκλησίαν, και 2) εκ των αποστόλων ως των εποπτών των υπ' αυτών ιδρυομένων Εκκλησιών.
Οι επίσκοποι και πρεσβύτεροι των αποστολικών εκκλησιών προήρχοντο από τους προφήτας και διδασκάλους. Η γενική υπό των αποστόλων επίβλεψις επί τοπικών ομάδων εκκλησιών συνεχίσθη, μετά τον θάνατόν των, από την συλλογικήν επίβλεψιν αυτών υπό των εκπροσωπούντων τους ενοριακούς των φωτισμένους και θεουμένους επισκόπων συγκροτημένων εις συνόδους. Ακριβώς υπό την ιδιότητα αυτήν οι συνοδικοί επίσκοποι είναι κατά κυριολεξίαν, οι διάδοχοι των αποστόλων.
Εις κάποιον σημείον, εκκλησίαι, όπως εκείνη της Λαοδικείας (Αποκ. 3:14-22), ηυξήθησαν εις τοιούτον βαθμόν, ώστε έγιναν δεκταί ως ημιφυσιολογικαί, όσον έμειναν υπό εποπτίαν. Φαίνεται ότι εξ αιτίας μιάς τοιαύτης συγκυρίας, αρχίζουν να εμφανίζωνται Εκκλησίαι, όπου προΐστανται πρεσβύτεροι αντί επισκόπων, διότι δεν υπήρχον αρκετοί θεούμενοι, δια τον βαθμόν του επισκόπου.

Συνεχίζεται.

Ο Οικουμενισμός


Ο Οικουμενισμός αποτελεί ένα κοκτέιλ, συντεθειμένον από τας πλέον παραδόξους θρησκευτικάς δοξασίας και τας πλέον εκκεντρικάς φιλοσοφίας. Είναι ένας θρησκευτικός και φιλοσοφικός συγκρητισμός. Είναι μία σαθρά στέγη, όπου στεγάζει ό,τι ημπορεί κανείς να διανοηθή, ως θρησκειολογίαν και φιλοσοφίαν. Ένα μόνον δεν είναι: α λ ή θ ε ι α. Είναι ένα δυσθεώρητον ψεύδος, αλλ’  ωραίον ψεύδος, όπου θέτει εις δοκιμασίαν τας συνειδήσεις, τας πεπειθήσεις, την πίστιν. Είναι ένα γοητευτικόν μηδέν, όπου λαμβάνει υπόστασιν υπαρξιακήν εις την ψυχήν εκείνων, οίτινες δεν έζησαν την πληρότητα της Ορθοδοξίας και δεν εύρον «ανάπαυσιν ταις ψυχαίς αυτών»…                     
Ο οικουμενισμός έχει δαιμονικήν διάρθρωσιν. Υποστηρίζει ότι ουδαμού υπάρχει αλήθεια. Υπόσχεται ότι με την μωσαϊκήν του σύνθεσιν θα δώση λύσιν εις όλα τα προβλήματα του ανθρώπου. Αποτελεί το μέσον μιας νέας θεωρήσεως της ζωής. Είναι άθεος μέσα εις την πολυθεϊαν του. Είναι ασεβής εν τη αποδοχή του υπό την στέγην του όλων των ασεβών. Παντού βλέπει κλάσματα αληθείας, κλάσματα ενός τεθραυσμένου καθρέπτου, τα οποία φιλοδοξεί να ενώση. Δεν παραδέχεται προσωπικόν Θεόν. Αρνείται να δεχθή αυθεντικά, θεόπνευστα δόγματα. Δεν πιστεύει εις αποκεκαλυμμένην αλήθειαν. Δεν υπάρχει μία αλήθεια, αλλά πολλαί, μερικαί, ατελείς. Ο οικουμενισμός δεν κάμνει διακρίσεις. Δεν στενοχωρείται δια την ποικιλίαν ιδεών. Διαλέγετε και παίρνετε. Δεν υπάρχουν αυθεντικά κριτήρια θρησκείας, φιλοσοφίας, τέχνης, ηθικής. Όλα είναι δεκτά και συγχωρημένα. Η αρνητική στάσις του εις πάσαν αλήθειαν, ως απόλυτον τον οδηγεί εις πάσαν ελευθερίαν. Ηθικόν είναι ό,τι επιθυμείς. Αληθές είναι ό,τι φρονείς. Καλόν ό,τι αισθάνεσαι. Ο οικουμενισμός λοιπόν αποτελεί μίαν νέαν έκδοσιν του παλαιού μηδενισμού. Δεν πιστεύει εις τίποτε και δεν απορρίπτει τίποτε. Είναι ένα τέρας, όπου αφομοιώνει τα πάντα…

Ξεχωρίζει η ήρα από το στάρι;


http://krufo-sxoleio.blogspot.ca/

Μετά την "Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού" (2009), έρχεται φέτος να χαροποιήσει τους ευσεβείς ορθοδόξους χριστιανούς και η "Διακήρυξη για την Μασονία" (2013), από την ίδια μερίδα Ορθοδόξων Κληρικών, Μοναχών και Λαϊκών που προσπαθούν να κρατήσουν με νύχια και δόντια ότι έχει διασωθεί από το ναυάγιο που λέγεται κρατική "Εκκλησία της Ελλάδος" και η οποία δεν αντιπροσωπεύει κανονικώς και στην ολότητά της την αληθινή Εκκλησία της Ελλάδος.
Εμείς οι, αποτειχισμένοι από το 1924, Ορθόδοξοι Χριστιανοί, οι με τιμή φέροντες τον τίτλο Παλαιοημερολογίτες, χαιρετίζουμε την εξέγερση της Ορθοδόξου Συνειδήσεως των πατέρων και αδελφών μας αντιοικουμενιστών, που είναι όμως ακόμη εγκλωβισμένοι στην κοινωνία με τους οικουμενιστές υπηρέτες της μασονίας.
Ευελπιστούμε και προσευχόμαστε να βρεθούμε στο ίδιο μετερίζι εντός των τειχών της Αγίας μας Πίστεως. Θεωρούμε πως αυτό όμως δεν μπορεί να επιτευχθεί παρά μόνο με δύο τρόπους. Ο πρώτος είναι οι αγωνιστές πατέρες και αδελφοί αυτοί να διακόψουν την κοινωνία με τους οικουμενιστές λυκοποιμένες τους και με τους κοινωνούντες με αυτούς, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι θα χάσουν τη θέση τους, θα καθαιρεθούν, θα στερηθούν του μισθού τους, της φήμης τους και θα λοιδωρηθούν από το εκκλησιαστικό κατεστημένο, που ελέγχεται από τους οικουμενιστές και τους μασόνους, όπως φαίνεται, το οποίο, για να είμαστε ειλικρινείς, θεωρούμε ότι δεν πρόκειται να συμβεί, διότι καλές οι ομολογίες και οι διακηρύξεις, αλλά στην πράξη είναι δύσκολα τα πράγματα...
Ο δεύτερος τρόπος, ο οποίος θα είναι πραγματικά ευλογία από τον Θεό, θα είναι να εγερθεί μια αθεϊστική κυβέρνηση, η οποία θα προβεί σε χωρισμό Εκκλησίας - Κράτους και θα διακόψει τη μισθοδοσία των κληρικών. Τότε οι μεν καθαρά επαγγελματίες θα αυτοαποσχηματισθούν, οι δε συνειδητοί και ακραιφνείς ορθόδοξοι, θα μπορέσουν πλέον να διακόψουν την κοινωνία με τους οικουμενιστές επισκόπους τους, αφού δεν θα τους συνδέει πλέον μαζί τους ο φόβος για τη διακοπή της κρατικής μισθοδοσίας και γενόμενοι έτσι ομολογητές έστω και με το στανιό...
Σε αυτήν την περίπτωση θα μπορούμε να μιλάμε για Αναλαμπή της Ορθοδοξίας, η οποία για μας δεν έχει σχέση με εθνικούς πόθους, αλλά με τη συνοδική καταδίκη της παναιρέσεως και την ειρήνευση της Εκκλησίας. 



Κωνσταντῖνος Χολέβας : Αυλαία στην καταστροφική διακυβέρνηση του Χριστόφια


Κατατέθηκαν επισήμως οι υποψηφιότητες για τις προεδρικές εκλογές στην Κύπρο. Στις 17 Φεβρουαρίου οι Ελληνοκύπριοι γυρίζουν σελίδα και δίνουν τέλος στην κακή διακυβέρνηση του Προέδρου Χριστόφια και του κομμουνιστικού κόμματος ΑΚΕΛ. Οι τρεις επικρατέστεροι υποψήφιοι είναι: Ο Νίκος Αναστασιάδης, πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού (ΔΗ.ΣΥ.), ο οποίος υποστηρίζεται επισήμως από το κόμμα του και το κεντρώο Δημοκρατικό Κόμμα (ΔΗ.ΚΟ.) του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου. Ο Σταύρος Μαλάς, διακεκριμένος επιστήμων, ο οποίος υποστηρίζεται από το ΑΚΕΛ και τον Χριστόφια. Ο Γιώργος Λιλλήκας, πρώην υπουργός του Τάσσου Παπαδόπουλου, ο οποίος υποστηρίζεται επισήμως από το σοσιαλιστικό ΕΔΕΚ.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

H πανηγυρική διακήρυξις ότι ο Παπισμός δεν είναι Εκκλησία Χριστού αλλά κακοδοξία και αίρεσις


H πανηγυρική διακήρυξις ότι ο Παπισμός δεν είναι Εκκλησία Χριστού αλλά κακοδοξία και αίρεσις αποτελεί παγία θέσι της Αδιαιρέτου Ορθοδόξου Καθολικής του Χριστού Εκκλησίας και μάλιστα αλήθεια ποτισθείσα με ποταμούς αιμάτων αγίων και ηρώων της πίστεως, ως οι Οσίαθλοι Πατέρες οι επί Βέκκου εν Αγίω Όρει μαρτυρήσαντες, οι εν τη Μονή Καντάρας εν Κύπρω αναιρεθέντες, οι 800.000 των Αγίων ενδόξων Νεομαρτύρων οι υπό του ψευδοαγίου του Βατικανού Καρδιναλίου Στέπινατς και των φασιστών Ουστάσι δια πολυωδύνων βασάνων τελειωθέντες, οι άγιοι ένδοξοι ιερομάρτυρες Μάξιμος ο Καρπαθορώσσος ο υπό των Ουνιτών δια τυφεκισμού τελειωθείς και Αθανάσιος ο Λιθουανός ο υπό των Ουνιτών δια πελέκεως αποκεφαλισθείς και εις βόρθον ριφθείς και μετά δέκα επτά έτη ανασυρθείς έχων αδιαλώβητο, ευωδιάζον και θαυματουργούν το σκήνωμά του.