Ἀπάντηση στήν δήλωση τοῦ Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας Θεοδώρου Β´

Λυπᾶμαι γιά τά ὅσα λέχθηκαν (καί βιντεοσκοπήθηκαν) ἀπό τό στόμα ἑνός Ἀρχιερέως τήν ὥραν, μάλιστα, τῆς Θείας Λειτουργίας, ὅτι δηλαδή: στά «ἱερά τζαμιά λατρεύεται ὁ θεός» καί ὅτι «ἀναπέμπονται ἀπ᾽ αὐτά ἅγιες προσευχές». Αὐτή ἡ δήλωση ἀποτελεῖ προσβολή στή μνήμη ὅλων ἐκείνων πού σφαγιάστηκαν ἀνελέητα ἀπό τό Ἰσλάμ χάριν τῆς πίστεως καί τῆς ἀγάπης τους πρός τόν Χριστό. Ὁ Θεός τῶν Ὀρθοδόξων εἶναι ὁ Ἕνας καί Μοναδικός Ἀληθινός Θεός. Δέν ὑπάρχουν ἄλλοι θεοί. Οἱ θεοί τῶν ἐθνῶν εἶναι κατασκευάσματα τοῦ ἀνθρώπου, τῆς φιλοσοφικῆς σκέψεως, τῶν κοσμικῶν ὀργανισμῶν καί σωματείων, καί ἑπομένως ψευδεῖς θεοί καί κατά συνέπεια ἀποτελοῦν σύγχρονα εἴδωλα. Ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί ὁμολογοῦμε Ἕνα Θεόν, Πατέρα, Υἱόν καί Ἅγιον Πνεῦμα. Τήν Ἁγία Τριάδα ὁμολογοῦμεν καί κηρύττομεν ὡς τὸν Μόνον Ἀληθινόν Θεόν. Σεβόμαστε τήν θρησκευτική ἐλευθερία, ἀλλά δέν ἰσοπεδώνουμε τά πάντα. Ἐξ ἄλλου, δέν πρέπει νά λησμονοῦμε ὅτι οἱ Ἅγιοι Πατέρες μᾶς διδάσκουν ὅτι «ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας δέν ὑπάρχει σωτηρία». Πῶς εἶναι δυνατόν αὐτοί, πού κατέσφαξαν τόσους Χριστιανούς, νά προσφέρουν λατρεία θεάρεστον πρός τόν Θεόν; Προτρέπομεν λοιπόν μετάνοια καί ἀνάκληση τῶν ἀνωτέρω δηλώσεων.

Ὁ Μητροπολίτης Ἀντινόης Παντελεήμων [τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας].

Κάλυμνος 25.01.2020

--------------------
Ο/Η Ορθοπραξία είπε...

Ορθόδοξα φαίνεται να ομιλεί ο Μητροπολίτης Ἀντινόης Παντελεήμων ωστόσο για να πράττει αληθινά ορθόδοξα πρέπει να είναι αποχωρισμένος, αποτειχισμένος από τον αιρετικό οικουμενιστή πανθρησκειαστή Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας Θεοδώρο Β´ σύμφωνα με την εντολή του Θεού: "ΤΙΣ ΔΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΦΩΤΙ ΠΡΟΣ ΣΚΟΤΟΣ;" (Β΄ ΚΟΡ. 6, 14) ΚΑΙ Β΄ ΚΟΡ. 6, ΣΤΙΧΟΣ 17: "ΕΞΕΛΘΕΤΕ ΕΚ ΜΕΣΟΥ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΦΟΡΙΣΘΗΤΕ, ΛΕΓΕΙ ΚΥΡΙΟΣ, ΚΑΙ ΑΚΑΘΑΡΤΟΥ ΜΗ ΑΠΤΕΣΘΕ, ΚΑΓΩ ΕΙΣΔΕΞΟΜΑΙ ΥΜΑΣ"... «ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ' ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω (Γαλ. 1,8)».
Γιατί αν χωρίς ορθοπραξία υποτίθεται μιλάει ορθόδοξα και δεν αποτειχίζεται από τον αιρετικό Πατριάρχη πώς θα προφυλάξει το ποίμνιο αλλά και τον εαυτό του από τους λυκοποιμένες που το οδηγούν στην αιώνια κόλαση αν δεν είναι αποτειχισμένο, αποχωρισμένο από τους αιρετικούς ψευδεπισκόπους;;;

Oι φονείς τον Χριστού -- Του Φώτη Κόντογλου

«Ήδη βάπτεται κάλαμος αποφάσεως παρά κριτών αδίκων και Ιησούς δικάζεται και κατακρίνεται σταυρώ. Και πάσχει η κτίσις, εν σταυρώ καθορώσα τον Κύριον. Αλλ' ο φύσει σώματος δι' εμέ πάσχων, αγαθέ Κύριε, δόξα σοι».


Ο άνθρωπος δεν έφταξε που σκότωσε τόσους ανθρώπους, σκότωσε και τον Χριστό. Δεν τον σκότωσε κανένα θηρίο, δεν τον σκότωσε τουλάχιστον κανένας κακούργος, παρά τον σκοτώσανε οι άνθρωποι που βαστούσανε τον νόμο του Μωυσή και που περίμενε ο λαός να του δείξουνε τον δρόμο του Θεού, οι γραμματείς κ' οι φαρισαίοι. Αυτοί ήτανε κρυφοδαγκανιάρηδες σκύλοι, τυλιγμένοι με προβιά αρνίσια για να ξεγελάνε  τον κόσμο.  Πονηροί, υποκριτές, μαθητάδες του  σατανά, που απάτησε τον Αδάμ για να τον καταπιεί, γλυκομιλώντας του  και λέγοντάς του   πως θα γίνει Θεός αν πορευθεί  κατά τα  λόγια του. Ο υποκριτής είναι ένα τέρας  πιο σιχαμερό από κάθε άλλο, που κάθεται κρυμμένο στα σκοτεινά τάρταρα της  ψευτιάς κι απέξω στήνει τις παγίδες του για να παραπλανέσει κανέναν αθώον άνθρωπο.  Είναι εγωιστής, σκληρός,   αλύπητος,   φιλάργυρος, φοβιτσιάρης, αλλά αυτά τα σκεπάζει με ψεύτικη ταπείνωση,   με συμπονετικά λόγια, με γλυκομιλήματα. Ο υποκριτής δεν έχει Θεό και νόμο και καμώνεται ίσα-ίσα πως φοβάται τον Θεό και τον νόμο του.

Ένας ανάλγητος-αλαζόνας Υπουργός και μια δημοσιογράφος-ταχυδακτυλουργός --- Κωνσταντίνος Βαθιώτης

Ρεσιτάλ προπαγάνδας στον θαυμαστό ανάποδο κόσμο της υγειονομικής δικτατορίας

Στην εκπομπή της 7ης Απριλίου 2022 Αλήθειες με τη Ζήνα (Star Channel TV), ο Yπουργός Υγείας Θάνος Πλεύρης δήλωσε με το γνωστό αυταρχικό ύφος του:

«Δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να συκοφαντεί τους γιατρούς και το “Παίδων”».

Ἀρχή ἄνδρα δείκνυσι, δηλαδή: αλαζόνα (α) και ανάλγητο (β).

(α) ΑΛΑΖΟΝΑΣ

Η απόλυτη φράση «Δεν θα επιτρέψω», σε συνδυασμό με τον αυταρχικό τρόπο εκφοράς του λόγου του, φανερώνει εξουσιαστή που έχει καβαλήσει το καλάμι.

Μεταξύ αληθείας και αρετής -- του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη Καθηγητού Παν. Αθηνών

Ένα βασικό και ουσιαστικό κριτήριο της γνησιότητας της πνευματικής ζωής του χριστιανού ανθρώπου είναι πάντοτε η σχέση του ή καλύτερα το είδος της σχέσεώς του με τις δύο αυτές ευαγγελικές αξίες·  την αλήθεια και την αρετή!

      Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι κάθε συνειδητός χριστιανός βρίσκεται πάντοτε μεταξύ αλήθειας και αρετής, εφ’ όσον η πνευματική του ζωή αποτελεί προσπάθεια συμμορφώσεώς του με τις δύο βασικές εντολές· α) «γνώσεσθε την αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερωθεί υμάς»] και β) «έσεσθε ουν υμείς τέλειοι, ώσπερ ο πατήρ υμών ο εν τοις ουρανοίς τέλειος έστι».

        Οι δύο αυτές εντολές είναι όντως βασικές, επειδή εφαρμοζόμενες με «νουν Χριστού» συμπίπτουν στο ίδιο πάντοτε αποτέλεσμα: στην αυθεντική και θεοφιλή βίωση της εν Χριστώ Ιησού τελειότητας.

Απορίας Άξιον --- του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη

 

Πώς είναι δυνατόν ένας Ουκρανός, κωμικός, σεναριογράφος, ηθοποιός καί νύν πολιτικός, εβραϊκής καταγωγής, νά βρίσκεται σήμερα στό προσκήνιο μιάς παγκόσμιας σύγκρουσης, που κινδυνεύει νά τινάξει στόν αέρα τόν πλανήτη μας ; Μήπως μπορεί νά λύσει κάποιος τήν απορία μου; 

-----------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Μά, ἀγαπητέ μου Κυπριανέ, εἶναι ἐκεῖ πού εἶναι ἀκριβῶς ἐπειδή ἔχει αὐτά τά «προσόντα», ἤτοι φασίστας, γελοῖος, Σατανιστής κ.λπ. καί εἶναι πρόθυμος νά φέρῃ τόν Ἀρμαγεδῶνα, ἔτσι ὥστε ν' ἀκολουθήσῃ τό Great Reset τῶν Σατανιστῶν (Klaus Schwab, Bill Gates κ.ἄ.)! Τόν αὐτόν ρόλον παίζουν καί οἱ διάφοροι γαλάζιοι, κόκκινοι καί πράσινοι Τσίπρες τῆς «Ἑλλάδος», οἱ Μπάϊντεν, Τρυντώ, Μακρόν, Ντράγκι, Βαρθολομαῖοι κ.ἄ. Καμμία ἀπορία, λοιπόν! Θά ἦτο ἀπορίας ἄξιον ἄν κυβερνοῦσε κάποιος τίμιος!

------------------------

 Ο/Η Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Ευχαριστώ γιά τό σχόλιο. Τά οφθαλμοφανή καί αυταπόδεικτα, η εγχώρια καθεστωτική ενημέρωση καί πολιτική, τά κρίνει σάν "ρωσική προπαγάνδα" καί συνεχίζει τό αφήγημά της, προσκαλώντας τόν σφαγέα τού ουκρανικού λαού νά μιλήσει στό ελληνικό κοινοβούλιο. Αποκορύφωμα, ο ελληνο-ουκρανός πολεμιστής τού Αζόφ καί τό "ελευθερία ή θάνατος", γιά νά μάς υπενθυμίσει τήν δική μας Επανάσταση τού 1821 ! Η διαστρέβλωση τής Ιστορίας σέ όλο της τό θλιβερό μεγαλείο : Νά παρομοιάζεις τήν σύγκρουση αλλοθρήσκων καί ετερόγλωσσων, μέ αυτό που συμβαίνει στήν Ουκρανία.

Υστερόγραφο
Λένε οι προσαρμοσμένοι στήν Δυτική προπαγάνδα ειδικοί : " Οι Ουκρανοί αποζητούν τήν διαμόρφωση τής εθνικής τους ταυτότητας, τής εθνικής τους συνείδησης !". Ξεχνούν, συμπληρώνω, τήν παγκοσμιότητα τού ανθρωπο-πολτού τής νέας τάξης πραγμάτων μέ ταυτότητα, τήν ταυτότητα τού πολίτη τής γής. Ούτε έθνη, ούτε κράτη, πολύ δέ περισσότερο, ούτε συνειδήσεις.
Στήν Ουκρανία τό διακύβευμα είναι η αλήθεια ή τό ψεύδος, η υποκρισία καί τό έγκλημα, σέ παγκόσμιες πλέον διαστάσεις.

Θεοτόκε Παρθένε, χαῖρε, κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετὰ Σοῦ


Αύτη γαρ η των Αγίων Αγία, η ακηλίδωτος του Λόγου Παστάς, το παρθενικόν απάνθισμα, η Κιβωτός του Αγιάσματος, το Όρος το άγιον, η θεοχώρητος Σκηνή, η ακατάφλεκτος Βάτος, το πυρίμορφον Άρμα του Θεού, η Περιστερά η αμόλυντος, το ευρύχωρον του Λόγου Χωρίον, η θεόφωτος Νεφέλη, η πεποικιλμένη Βασίλισσα, η εκ σπέρματος Δαβίδ καταγομένη, τω του Δαβίδ Κτίστη και Θεώ τετήρετο εις εαυτού κατοίκησιν.

 Άγιος Ταράσιος β: 585

Τη Η΄ (8η) Απριλίου, ο Άγιος Νεομάρτυς ΙΩΑΝΝΗΣ ο ναύκληρος, ο εν τη Κω μαρτυρήσας εν έτει αχξθ΄ (1669), πυρί τελειούται.

Ιωάννης ο του Χριστού Άγιος Νεομάρτυς ηξιώθη των μαρτυρικών στεφάνων εν τη νήσω Κω κατά το έτος 1669, έλαβε δε χώραν το Μαρτύριον αυτού ούτως: Αγαρηνοί τινες, άγνωστον δια ποίαν αιτίαν, μεταχειρισθέντες επ’ αυτού μαγικάς τινας τέχνας, τον έκαμαν έξω φρενών και έπειτα τον ετούρκευσαν. Μετ’ ολίγας δε ημέρας, ελθών εις αίσθησιν και αντιληφθείς εαυτόν περιτετμημένον και λευκόν σαρίκιον φέροντα εις την κεφαλήν, ελυπήθη δια το κακόν το οποίον έπαθε και απορρίψας το σαρίκιον έζη πάλιν χριστιανικώς και μετανοών ενώπιον του Θεού με δάκρυα και στεναγμούς δια το ακούσιον πταίσμα του. Ιδόντες οι Αγαρηνοί ότι μετεμελήθη και είναι πάλιν Χριστιανός, επέπεσον κατ’ αυτού με ορμήν και αφ’ ου τον έδειραν ανηλεώς, τον έρριψαν εις την φυλακήν, μετ’ ολίγας δε ημέρας τον εξήγαγον πάλιν εκείθεν και προσεπάθουν με διαφόρους τρόπους να τον μεταστρέψουν εις την θρησκείαν των.

Αφήνομεν κραυγήν πόνου δια το κατάντημά μας

Μόνον τυφλοί τον νουν δεν δύνανται να ίδουν την απερίγραπτον ζημίαν που προσγίνεται εις την αδαμαντίνην Ορθοδοξίαν μας, επί μειώσει του γοήτρου της, επί συγχύσει των συνειδήσεων, επί στραβλώσει της αληθείας, από τας φιλενωτικάς ενεργείας από Ορθοδόξου πλευράς. Εις ποίου αγίου Πατρός της Ορθοδόξου Εκκλησίας τον νουν ηδύνατο να χωρέση η ιδέα της ενώσεως ή ενότητος, των Λατίνων εμμενόντων εις τας χωριζούσας από τον Θεόν αιρέσεις των; Ακόμη και οι ίδιοι οι Λατίνοι δεν δύνανται να πιστεύουν, ότι οι τοσάκις απωθηθέντες υπό των Ορθοδόξων, ότε τους εκάλουν πονήρως προς υποταγήν, τώρα, αντιστρεφομένων των όρων, ικετεύονται δια προσέγγισιν, ενότητα, ένωσιν, αγάπην! Και πότε όλα αυτά; Όταν οι πολυτρόπως καταστάντες αιρετικοί Κατόλικοι, είναι τόσον ευαίσθητοι εις τας «αληθείας» της «Εκκλησίας» των και δηλούν, ότι δεν πρόκειται εις το ελάχιστον να αποστούν εκ των γραμμών των! Αφήνομεν κραυγήν πόνου δια το κατάντημά μας. Εις τόσην καθίζησιν ορθοδόξου φρονήματος εφθάσαμεν, εις τόσην αφιλοτιμίαν, ώστε σπανίως να ακούεται μία φωνή διαμαρτυρίας, μία φωνή, ένα σφύριγμα ορθοδόξου ποιμένος, εν όψει επιδρομής των κατολίκων; Γνωρίζουν οι ημέτεροι, ότι οι Λατίνοι πανηγυρίζουν τον εκλατινισμόν μας;

Παναγία Βουρλιώτισσα : Η ιστορία της Εικόνας Της που σώζεται μέχρι σήμερα

Σύμφωνα με τη μικρασιατική παράδοση η Ιερά Εικόνα βρέθηκε από έναν βοσκό. Αυτός πήγαινε τα ζώα του (γίδια) σ’ ένα χωράφι όπου υπήρχαν βουρλιές (βούρλα). Κάποια στιγμή ένα γίδι αποκόπηκε από το κοπάδι και όταν επέστρεψε ο βοσκός παρατήρησε ότι είχε βρεγμένα γένια. Την επόμενη μέρα χωρίς τα ζώα αυτή τη φορά ο βοσκός πήγε πάλι στο χωράφι να βρει το μέρος με το νερό ώστε να το ανοίξει και να πίνουν από εκεί όλα τα ζώα του. Ψάχνοντας και μη μπορώντας να βρει την πηγή ανακάλυψε την εικόνα της Παναγίας. Στο σημείο εκείνο φτιάχτηκε ένα μικρό εκκλησάκι της Ευρέσεως και δίπλα η μεγάλη εκκλησία όπου μέσα εκεί φυλασσόταν η εικόνα.

ΝΑΙ ΜΕΝ, ΑΛΛΑ…» -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

ΤΟ ΘΕΜΑ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀπασχολεῖ ἰδιαίτερα τους συνειδητούς χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι ζητοῦν ἀπό τους κληρικούς  ἐνημέρωση και καθοδήγηση. Ὅμως περισσεύει ἡ σιωπή ἀπό καιροσκοπισμό και δειλία. Ἐλάχιστοι εἶναι ἐκεῖνοι, πού δημοσίως ἐπικρίνουν τους Οἰκουμενιστάς και διατυπώνουν τη γνώμη τους ἐλεύθερα. Και αὐτό εἶναι πολύ ἀνησυχητικό φαινόμενο, γιατί ἀποκαλύπτει ὅτι δεν ὑπάρχει ἱερός ζῆλος και παρρησία. Δέν ὑπάρχει πνεῦμα ὁμολογίας και ὑπεράσπισης τῆς πίστεώς μας. Ὡστόσο, δεν μᾶς λείπουν τά κείμενα, πού ἐπισημαίνουν τις αἱρετικές διδασκαλίες τῶν παπικῶν και τῶν προτεσταντῶν. Ἔχουμε θεολόγους, ἀλλά δεν ἔχουμε ὁμολογητές. Το πρόβλημα δεν εἶναι στην ἐπισήμανση τῶν διαφορῶν με τους ἑτεροδόξους, ἀλλά στήν κριτική πού πρέπει στους δικούς μας ὀρθοδόξους οἰκουμενιστές, οἱ ὁποῖοι ἀναπτύσσουν ἐνοχλητικές πρωτοβουλίες και ἐξισώνουν την πίστη μας με ἐκείνη τῶν αἱρετικῶν. Αὐτούς τους οἰκουμενιστές ἀποφεύγουν ἐπιμελῶς οἱ σοφοί θεολόγοι μας να τους κρίνουν καί να τους ἀπομονώσουν. Και αὐτό συμβαίνει γιατί εἶναι οἱ μεγαλόσχημοι τῆς Ἐκκλησίας και δεν θέλουν να ἔλθουν σε ἀντίθεση μαζί τους.

ΡΟΔΟΣΤΑΥΡΟΙ. ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΠΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ -- τοῦ Ἰωάννου Μηλιώνη, ἐκπαιδευτικοῦ.

Στό ἄρθρο τῆς προηγουμένης ἑβδομάδος μέ τίτλο «Τό Τάγμα τοῦ Κρίνου καί τοῦ Ἀετοῦ» εἴχαμε ἀναφερθεῖ μεταξύ ἄλλων καί σέ ὁμάδες «Ροδοσταυριτῶν[1]» καί «Μαρτινιστῶν», χωρίς τή δυνατότητα νά σχολιάσουμε αὐτές τίς ὀργανώσεις.

Θεωροῦμε λοιπόν ἀναγκαία μία ἀναλυτικότερη περιγραφή τῶν ἐλιτίστικων αὐτῶν ὁμάδων, ἀλλά καί ἄλλων, ὅπως οἱ «Καμπαλιστές», οἱ «Ἐρμητιστές», κι ὅσων θεωροῦν τούς ἑαυτούς των «μύστες ἑνός ἀνωτέρου σκοποῦ», πού αὐξάνονται καί πληθύνονται στό γόνιμο ἔδαφος τῆς ἀντίχριστης Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ὑδροχόου (New Age).

Ἀλλά ἄς τούς δοῦμε μέ τή σειρά· Ροδόσταυροι, λοιπόν...