Χωρία σταχυολογημένα ἀπό τάς «Διδαχάς» τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ*


 τήρησις τς Κυριακς

πό τόν Χριστόν μή χωρίζεσθε, καί πό τήν κκλησίαν. κοτε τόν
ερέα, πού σημαίνει; Εθύς νά σηκώνεσθε, νά νίπτεσθε, καί νά
πηγαίνετε ες τήν κκλησίαν. Να κούετε τήν κολουθίαν μέ
προσ οχήν. μοίως καί τήν Θείαν Λειτουργίαν. Καί νά ρμηνεύετε
τά παιδιά σας, σον καί δύνασθε, να μή μαρτήσουσιν, νά
πηγαίνουσιν ες τήν κκλησίαν, νά ελογονται, διά νά ζήσουν καί
νά προκόψουν.
*  *  *
ξη μέρας νά ργαζώμεθα διά τοτα τά κοσμικά καί γήϊνα
πράγματα καί τήν γίαν Κυριακήν να συχάζωμεν καί νά πέχωμεν
πό ατά καί νά ργαζώμεθα τά οράνια. γουν πό λον τόν
ταχύ να πηγαίνωμεν ες τήν κκλησίαν να κούωμεν τά βιβλία τν
γίων και τό γιον Εαγγέλιον, τί μς παραγγέλλει  Χριστός νά
κάνωμεν. κόμη νά στοχαζώμεθα τόν θάνατον, τήν κόλασιν, τόν
παράδεισον. Να στοχαζώμεθα τήν ψυχήν μας, πού εναι τιμιώτερον
πργμα πό λον τόν κόσμον, καί ν τήν χάσωμεν ατήν πλέον 
χάσαμεν λα, καί ν τήν κερδίσωμεν ατήν, κερδέσαμεν λα. 
Καί νά νδυώμεθα ταπεινά τά ρουχαλάκια μας, καί νά τρώγωμεν τό
ρκετόν μας, καί νά μη ργολογομεν, λλά νά φροντίζωμεν πς
νά στολίσωμεν τήν ψυχήν μας μέ μιλίαις καλας, μέ θη χρηστά,
διά νά τήν κάμωμεν νύμφην το Χριστο μας.
*  *  *
Νά μή ργαζώμεθα καί πραγματευώμεθα τήν Κυριακήν. κενο το
κέρδος πού γίνεται τήν Κυριακήν εναι φωρισμένον καί
κατηραμένον καί βάνετε φωτιά καί κατάρα ες τό σπίτι σας… δελφοί
μου, δι ν μ πάθητε κανένα κακόν, μήτε ψυχικόν, μήτε σωματικόν,
γ σς συμβουλεύω ν φυλάττητε τν Κυριακήν, σν πού εναι
φιερωμένη ες τν Θεόν.

πό τό πό κδοσιν βιβλίον το μακαριστο Καθηγητο Πανεπιστη-
μίου Κωνσταντίνου Καβαρνο, μοναχού «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός».

Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς. Eρμηνεία του 15ου Κανόνος από το νέο βιβλίο του, που μόλις κυκλοφόρησε.


ι΄. Τό ἐπιχείρημα ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός δέν ἔχει καταδικασθῆ ὑπό Συνόδου ὡς αἵρεσις, καί ὡς ἐκ τούτου δέν ἀποτελεῖ καταδικασμένη αἵρεσι.

Εδῶ ἴσως θά ἔπρεπε νά προσθέσωμε ὅτι ὄχι μόνο δένἔχει καταδικασθῆ ὡς αἵρεσις, ἀλλά καί ὅτι ἔχει ἐπαινεθῆ δημοσίως εὐκαίρως ἀκαίρως, συνοδικῶς καί κατ’ ἰδίαν ἀπό τούς Ἐπισκόπους, ὡς γνήσιο πνεῦμα τῆς Ὀρθοδοξίας, ὡς Ὀρθοδοξία ἀπεγκλωβισμένη ἀπό τό περιθώριο καί τήν ἀπομόνωσι, ἀπό τήν αὐτάρκεια καί τόν ναρκισσισμό, ὡς Ὀρθοδοξία κηρύττουσα τήν ἀγάπη καί τήν καταλλαγή. Ἐδῶ συμβαίνει ἀκριβῶς ὅ,τι συνέβη καί σέ ἄλλες αἱρέσεις, ὅπως τόν Μονοφυσιτισμό καί τήν Εἰκονομαχία, οἱ ὁποῖες κατ’ ἀρχάς ὄχι μόνο δέν καταδικάσθηκαν ἀπό ὀρθόδοξο Σύνοδο, ἀλλά ἀπεναντίας ἐπικυρώθηκαν ἀπό αἱρετική. Πρός αὐτά ἔχομε νά ἀναφέρωμε τά ἑξῆς:
1. Τό ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός δέν ἔχει καταδικασθῆ ὡς αἵρεσις ἀναφέρεται ἀπό τούς ἀντιοικουμενιστές ὡς δικαιολογία διά τήν ἀποφυγή τῆς ἀποτειχίσεως καί τῶν συνεπειῶν της, διότι οἱ οἰκουμενιστές ἀναφέραμε τόν θεωροῦν πρόοδο καί ἀπεγκλωβισμό ἀπό τίς ἀγκυλώσεις τοῦ παρελθόντος. Πλήν ὅμως, ἐπειδή καταργεῖ εὐθέως πλῆθος εὐαγγελικῶν ἐντολῶν καί ἱερῶν Κανόνων (ὅ,τι δηλαδή ἀναφέρεται στη σχέσι μέ τούς αἱρετικούς καί τήν συνοδοιπορία σέ ἐκκλησιαστικό ἐπίπεδο μέ ὅλους), καί ἐπί πλέον εἰσάγει νέες διδασκαλίες καί ἑρμηνεῖες, δέν χρειάζεται σύμφωνα μέ την διδασκαλία τῶν ἁγίων κάποια καταδίκη διά νά ἀποτειχισθοῦν οἱ Ὀρθόδοξοι, οὔτε κάποιον καινούργιο ἀναθεματισμό διά τούς νέους αὐτούς καινοτόμους καί εὐαγγελιστάς.

Συνεχίζεται.

Ω γενεά άπιστη και διεφθαρμένη


ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Κυριακή 12η Αὐγούστου 2012
Το θαύμα της θεραπείας του σεληνιαζομένου νέου που ακούσαμε αγαπητοί μου αδελφοί στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, συνέβη μετά την κάθοδο του Χριστού από το όρος Θαβώρ, όπου μεταμορφώθηκε δείχνοντας την δόξα της Θεότητάς Του στους τρεις Μαθητές που παρευρέθηκαν στο θαυμαστό αυτό γεγονός, γεγονός που εορτάσαμε και εμείς την περασμένη Δευτέρα έξι Αυγούστου.
Πλησίασε, μας λέει η σημερινή περικοπή, ένας άνθρωπος τον Ιησού, και γονατιστός Τον παρακαλούσε να λυπηθεί και να σώσει το παιδί του, το οποίο σεληνιάζονταν και ταλαιπωρούνταν πολύ, γιατί πολλές φορές έριχνε τον εαυτό του στη φωτιά ή στο νερό. Απελπισμένος, είχε απευθυνθεί προηγουμένως στους μαθητές του Χριστού, αλλά εκείνοι δεν μπόρεσαν να θεραπεύσουν το παιδί, οπότε κατέφυγε στον ίδιο τον Κύριο. Τότε ο Ιησούς είπε: “ Ω γενεά άπιστη και διεφθαρμένη, μέχρι πότε θα είμαι μαζί σας; έως πότε θα σας ανέχομαι; φέρτε μου το παιδί εδώ”. Και με ένα Του λόγο έδιωξε το δαιμόνιο και από εκείνη τη στιγμή το παιδί θεραπεύτηκε.


H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more


Μαίνεται η πυρκαγιά στο αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο της Ορθοδοξίας


Κάηκαν τα δάση! Δεν κάηκε η συνοδοιπορία τους με την πατριαρχική οικουμενιστική λογική!


Το Περιβόλι της Παναγίας
αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας !!!

Του κυρίου Ιωάννου Κορναράκη, Ομοτίμου Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής Αθηνών.

«Ο Θεός ήλθοσαν έθνη εις την κληρονομίαν σου, εμίαναν τον ναόν τον άγιόν σου, έθεντο Ιερουσαλήμ ως οπωροφυλάκιον» (Ψαλμ. 78, 1)

Η επέλαση της παπικής αιρέσεως, τον Νοέμβριο του 2006, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, μετέβαλε το Άγιο Όρος ή μάλλον την πνευματική του ηγεσία, τους ηγουμένους των είκοσι Ι. Μονών του, σε εγκαταλελειμμένο και έρημο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας!


Ο λαός του Θεού, το πλήρωμα της Εκκλησίας, ανέμενε την άμεση, δυναμική παρέμβαση του Αγίου Όρους στα διαδραματισθέντα στο Φανάρι, με την επίσκεψη-συλλειτουργία του Πάπα, ως αυτονόητη παρουσία ορθόδοξης αντιδράσεως και μαρτυρίας, όπως ακριβώς συνέβη στο παρελθόν επί Πατριάρχου Αθηναγόρα, με την άρση των αναθεμάτων, όταν σύσσωμο το Άγιο Όρος, η πνευματική του ηγεσία, διέκοψε τη μνημόνευση του ονόματός του!


Αλλά η πνευματική ηγεσία του Αγίου Όρους των ημερών μας, δεν έπραξε το ίδιο!
Δεν διετράνωσε μαχητικά την ορθόδοξη μαρτυρία με το γνωστό κύρος του αγιορείτικου λόγου, ως διορθωτική παρέμβαση στις αυθαίρετες και κραυγαλέες πατριαρχικές παραβιάσεις των ι. Κανόνων της Εκκλησίας.
Αντίθετα επιβράβευσε τις πατριαρχικές αυτές αντορθόδοξες ενέργειες με τη διακήρυξη της ευλαβείας της στο πρόσωπο του κ. Βαρθολομαίου!

Έτσι οι φύλακες της Ορθόδοξης Παράδοσεως, οι πυλωροί της προστασίας και διασφαλίσεως του κύρους των Ι. Κανόνων της Εκκλησίας, εγκατέλειψαν τη θέση τους!
Αρνήθηκαν τον εαυτό τους.

Άφησαν ξέφραγο και απροστάτευτο τον αμπελώνα του Κυρίου και συσχηματίσθηκαν με τον νυν αιώνα του οικουμενισμού, του κακόδοξου χριστιανικού συγκρητισμού.

Ευθυγραμμίσθηκαν με τους νεοεποχίτικους νόες κληρικών και λαϊκών θεολόγων, αρνητών της αληθείας της Μίας, Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Χριστού, της Εκκλησίας των ι. Αποστολικών και Συνοδικών Κανόνων, της Πατερικής Παραδόσεως!

Η στάση αυτή της πνευματικής ηγεσίας του Αγίου Όρους αποστερεί σήμερα από την Ορθόδοξη Εκκλησία το φρουρό και φύλακα των παραδεδομένων αληθειών της πίστεως και της διδασκαλίας της.

Σήμερα έπαυσε να είναι το Άγιο Όρος εγγύηση και στήριξη Ορθοδοξίας, έπαλξη παρατάξεως μαρτύρων και ομολογητών Ορθοδοξίας.

Σήμερα το Άγιο Όρος, μοιάζει με αποσαθρωμένο από τον οικουμενισμό και την αίρεση οπωροφυλάκιο, μνημείο πλέον αγιορειτικής εγκαταλείψεως του περιβολιού της Παναγίας!

Το θλιβερό αυτό γεγονός συμβαίνει σήμερα, σε ώρα και στιγμή προχωρημένης αποδυναμώσεως της Ορθοδοξίας από ζωτικές και άγρυπνες δυνάμεις μαρτυρίας και ομολογίας, δεδομένου ότι, σήμερα, επίσκοποι και αρχιεπίσκοποι και

Πατριάρχες αλλά και κληρικοί και λαϊκοί θεολόγοι, μεταποιούμενοι αλαζονικώς σε τάξη εκκλησιαστικής οικουμενικής συνόδου, αποφθέγγονται άρρητα ρήματα κακοδοξίας, «επ’ αγαθώ» της Ορθοδοξίας!

Αιρετικές χριστιανικές κοινότητες αναγνωρίζονται σήμερα ως εκκλησίες, συλλειτουργίες με τους πάσης φύσεως αιρετικούς και συμπροσευχές βαπτίζονται ως αγαπητικές σχέσεις και κάθε ορθόδοξη αλήθεια παραπέμπεται στον κάλαθο του οικουμενισμού, για επανερμηνεία με τα νέα δεδομένα της μετανεωτερικότητας, η οποία απαιτεί τον επαναπροσδιορισμό των πάντων στη θεολογία και γενικώς στη ζωή της Εκκλησίας!

Σ’ αυτή την κρίσιμη ώρα της οικουμενιστικής λαίλαπας, δεν έστερξαν οι αγιορείτες ηγούμενοι να αναδειχθούν· «θεία παρεμβολή και θεηγόροι οπλίται παρατάξεως Κυρίου»!

Παραδόθηκαν στη δειλία και το φόβο της μαρτυρίας, με το…αιρετικό πρόσχημα της ευλαβούς υπακοής στο πρόσωπο του Πατριάρχου!

Έτσι μετέτρεψαν την πνευματική τους ηγεσία σε αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο του περιβολιού της Παναγίας!

Έκαναν την επιλογή τους!

Επέλεξαν την συνοδοιπορία τους με την πατριαρχική οικουμενιστική λογική!

Η διάσωση της Κέρκυρας από τον Άγιο Σπυρίδωνα τον Θαυματουργό την 11η Αυγούστου του 1716


 Το θαύμα του Αγίου Σπυρίδωνα, Επισκόπου Τριμυθούντος της Κύπρου
Στις 11 Αυγούστου εκάστου έτους λιτανεύεται στην Κέρκυρα το σεπτό σκήνωμα του Αγίου Σπυρίδωνος, σε ανάμνηση της θαυματουργικής επέμβασης του Αγίου το 1716 μ. Χ., ο οποίος έδιωξε σε μία νύχτα τις χιλιάδες των Τούρκων εισβολέων και έτσι διέσωσε το νησί της Κέρκυρας.
Το 1716 η Κέρκυρα βρισκόταν στα χέρια των Βενετών, οι οποίοι την κατείχαν από το 1386. Επειδή, λοιπόν, οι Τούρκοι κινούνταν απειλητικά προς την Κέρκυρα, τότε στάλθηκε στο νησί ο Στρατηγός Ιωάννης Ματθίας Σούλεμπουργκ, προκειμένου να παρακολουθεί τις στρατιωτικές κινήσεις των Τούρκων, οι οποίοι από το 1431 επιχειρούσαν, κατά καιρούς, να την καταλάβουν.

H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

«Σόδομα καί Γόμορρα»


Διαβάζουμε στό καλό περιοδικό « Σωτήρ» (ρ. 2049, 15.7.12) μεταξύ
λλων τά ξς: «Εναι πασίγνωστο πλέον τι ρθόδοξη Πατρίδα μας
λόγ ναξίων γετν της κατήντησε ν ζητιανεύει, γι ν πιβιώσει.
Γίναμε νειδος λων τν λαν. Παρ τατα μως ο λληνες ς σύνολο
δν φαίνεται ν συναισθανόμαστε βαθύτερα τν κατάστασή μας.
Συνεχίζουμε τν δια πορεία, ποία μς δήγησε στν ξιοθρήνητη
ατ  κατάσταση. ξηγούμαστε: γία Γραφή, θεόπνευστος κα
λάθητος αώνιος λόγος, τονίζει τι “λασσονοσι φυλς μαρτίαι”
(Παροιμ. ιδ΄ 34). Ο μαρτίες δηλαδ λιγοστεύουν κα καταστρέφουν τ
θνη. Τ βεβαιώνει τοτο στορία, λλ κα καθημεριν ζωή. Πολλο
Νεοέλληνες δν πολογίζουμε πλέον τν Νόμο το Θεο κα ο μαρτίες
μας  ροκανίζουν τς ρίζες το Γένους μας. να βλέμμα στ ζωή μας τ
ποδεικνύει. Ο γυνακες μας τ καλοκαίρι κυκλοφορον μίγυμνες στος
δρόμους κα ρκετς μάλιστα τολμον ν εσέρχονται παρόμοια κα στος
. Ναούς μας. Κάθε μέρα πίσης στν Πατρίδα μας γίνονται 1.000 κτρώσεις
 “νόμιμες”  ……κε φθάσαμε! Δν πάρχουν πλέον φανερ δείγματα
Μετανοίας στν λλάδα μας. Περιμένουμε ν βγομε π τν κρίση,
συνεχίζοντας μως τ ζω τς μαρτίας, χωρς ν καταφεύγουμε
μετανοημένοι στ λεος το Θεο, λλ προχωρώντας π τ κακ στ
χειρότερο. Πόσοι λήθεια κκλησιαζόμαστε μ πίστη κάθε Κυριακ π
τ 10 κατομμύρια τν ρθοδόξων Ελλήνων σήμερα;

«Ορθόδοξος  Τύπος»