ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΑΓΙΟΥ -- Αθωνικά άνθη

Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, στην «Ασματική Ακολουθία των Αγιορειτών αγίων Πατέρων», ανυμνολογεί όχι μονάχα τους γνωστούς Αγίους, που ηγίασαν στις ιερές Μονές, στις Σκήτες, στις ερημικές Καλύβες και στις «οπές της γης», τους οποίους ονομάζει επωνύμους, αλλά περιλαμβάνει και τα πλήθη των αγνώστων Οσίων, των ανωνύμων εκείνων, που μόνο ο Θεός ετίμησε την αγιότητά τους, γιατί παρεκάλεσαν να μείνουν άγνωστοι και να ξεχασθούν από τους ανθρώπους. Η ταπείνωσή τους εκεί τους ωδήγησε. Πραγματικά στα ιερά εδάφη των Ερήμων του Αγίου Όρους έχουν ταφεί άγια σώματα και ο διερχόμενος απ΄ εκεί ανύποπτος προσκυνητής, δέχεται μυροβόλους ριπές στις αισθήσεις του. Πρόκειται για Οσίους, που έζησαν και εκοιμήθησαν εν Κυρίω άγνωστοι. Είχα προσωπική πείρα των αφανών αυτών αγίων, όταν έγραφα στη νεότητά μου: «Κέριναι, χλωμαί και ευγενικαί υπάρξεις, που εθυσίασαν τα πάντα και, «ίνα Χριστόν κερδίσωσιν», «ηγήσαντο πάντα σκύβαλα» και ετάκησαν με την ιδίαν των φλόγα, ήρεμα, γαλήνια, και εξέπνευσαν γονατιστοί εις τα σκιόφωτα των πτωχών και υγρών φωλεών των, ψυχαί καθαραί, «ων ουκ ην άξιος ο κόσμος…». Ήλθον άγνωστοι εν μέσω αγνώστων, ξένοι και πάροικοι, διαβάντες εις την αντίπεραν όχθην του θείου φωτός, από του θανάτου εις την ζωήν, αθόρυβα, οσιακά, μόνοι, ταπεινοί και άγνωστοι, καταξιωθέντες, «ίνα, καν αποθάνωσι, ζήσωνται» («Μεταξύ ουρανού και γης», σ. 46).  Αυτών των αγνώστων Οσίων τα σώματα μυροβολούν κάτω από την γη.

Διδαχές Αγίου Κοσμά του Αιτωλού -- Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

ΒΑΣΙΚΑ ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΗΘΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΔΙΔΑΧΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ *

Είναι ευλογία, Σεβασμιώτατε, σεβαστοί πατέρες, αγαπητοί αδελφοί, να έχουμε εδώ διδάσκαλο τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό. Αυτήν την προχωρημένη ώρα ο Άγιος Κοσμάς θα έλεγε: «Τώρα τι κάνουμε, Χριστιανοί μου; Φθάνουν αυτά που σας είπα;». Φθάνουν αυτά που ακούσαμε τόσες ώρες τώρα, και κοντεύει η αντοχή μας να έρθη στο τέλος της; «Έχω, λοιπόν τώρα, λέει, δύο λογισμούς. ο ένας μου λέγει. φθάνουν αυτά οπού είπες εις τους Χριστιανούς και σήκω κομμάτι αυγή, πήγαινε σε άλλο μέρος ν' ακούσουν κι άλλοι Χριστιανοί, οπού δεν ήκουσαν καμμίαν φοράν λόγον Θεού. Ο άλλος λογισμός μου λέγει. όχι μην πηγαίνης. Κάθισε και αύριον την αυγήν να τους ειπής και τα επίλοιπα. Εύχεσαι τους Χριστιανούς, σου εύχονται και ‘κείνοι και τότε πηγαίνεις. -Τώρα τι λέγετε, χριστιανοί μου. να πηγαίνω ή να καθήσω; -Να καθήσης, άγιε του Θεού».

Τεράστια απειλή για την Ελλάδα το θέμα της μαζικής μετακίνησης πληθυσμού από το Αφγανιστάν

 Για ταπεινωτική αποχώρηση των Αμερικανών από το Αγφανιστάν και για το τέλος του περιβόητου πολέμου ενάντια στην τρομοκρατία έκανε λόγο μιλώντας στον Focus FM 103.6 και στην δημοσιογράφο Δέσποινα Μποτίτση ο Αναπληρωτής καθηγητής Γεωπολιτικής της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων και του ΕΚΠΑ Κωνσταντίνος Γρίβας.

«Είναι η κορύφωση μιας σειράς αποτυχιών, λανθασμένων ενεργειών και παρανοϊκών αναγνώσεων της διεθνούς πραγματικότητας από πλευράς ΗΠΑ» είπε χαρακτηριστικά.

“Θα πρέπει οι Έλληνες ιθύνοντες, να αντιληφθούν την πραγματικότητα, θα πρέπει να έχουμε μια ρεαλιστική πολιτική ότι δηλ δεν μπορούμε να ξαναζήσουμε ένα νέο 2015 γιατί θα τεθεί σε κίνδυνο ολόκληρη η Ελλάδα πλέον” τόνισε αναφερόμενος στις τεράστιες ροές Αγφανών που αναμένονται στη χώρα μας.

Τεράστια απειλή για την Ελλάδα το θέμα της μαζικής μετακίνησης πληθυσμού

“Αντιμετωπίζουμε όχι απλά ένα κίνδυνο, είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος που έχει αντιμετωπίσει ποτέ ο ελληνισμός.  Θεωρώ δεδομένο πως όλο αυτό θα το χρησιμοποιήσει εναντίν μας η Τουρκία στο πλαίσιο του υβριδικού πολέμου που συνεχίζει.
Η Ελλάδα έχει φτάσει στην κορύφωση των δυνατοτήτων της να δεχτεί ανθρώπους από άλλες χώρες. Είναι θέμα εθνικής επιβίωσης τώρα πια”.

Ακούστε εδώ ολόκληρη τη συνέντευξη:

focusfm.gr  /  "Ο.Τ."

''ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ''


 

Η πάντιμος των Ορθοδόξων Παράδοση, μας διδάσκει, ότι η Αειπάρθενος Κόρη ευρέθη η μόνη καθαρά και άμωμος, ώστε να σαρκωθή εξ Αυτής ο πάσης επέκεινα καθαρότητος Υιός και Λόγος του Θεού. Είναι Ναός του Υψίστου υγιασμένος πρώτα με την προσωπικήν Της αγιότητα και αρετήν και ύστερα με την επιφοίτησιν της αγιαστικής δυνάμεως του Αγίου Πνεύματος. Κάθε άλλη υπερτίμηση ή υποτίμηση της Ορθοδόξου αυτής θεωρήσεως αποτελεί ασέβεια και βλασφημία στο πρόσωπό Της και οδηγεί σε αίρεση και πλάνη.

Τη ΚΑ΄ (21η) του μηνός Αυγούστου, μνήμη του Αγίου Αποστόλου ΘΑΔΔΑΙΟΥ, του και Λεββαίου καλουμένου.

Θαδδαίος ο Απόστολος πατρίδα είχε την Έδεσσαν, Εβραίος ων κατά το γένος και άριστα γεγυμνασμένος εις τας θείας Γραφάς. Ούτος λοιπόν αναβάς εις τα Ιεροσόλυμα, ίνα προσκυνήση, κατά τας ημέρας Ιωάννου του Βαπτιστού, και ακούσας τούτου το κήρυγμα, και υπερθαυμάσας την αγγελικήν ζωήν του, εβαπτίσθη υπ’ αυτού. Μετά ταύτα, βλέπων τον Δεσπότην Χριστόν και τα άπειρα θαύματα, όσα ετέλει, ακούσας δε και την διδασκαλίαν του, ηκολούθησεν αυτόν έως το σωτήριον πάθος. Μετά δε την Ανάληψιν του Κυρίου επανήλθεν εις την πατρίδα του Έδεσσαν, και βαπτίσας τον Τοπάρχην Αύγαρον, εκαθάρισε το λείψανον εκείνο της λέπρας, το οποίον είχε μείνει εις το έτωπόν του, καθώς περί τούτου είπομεν κατά την δεκάτην έκτην του Αυγούστου. Πολλούς δε και άλλους διδάξας και φωτίσας και Εκκλησίας οικοδομήσας, σιήλθε τας πόλεις της Συρίας και φθάσας εις Βηρυτόν, πόλιν της Φοινίκης, εδίδαξε πολλούς και εβάπτισεν, ένθα και την ψυχήν του παρέδωκεν εις χείρας Θεού. Τελείται δε η αυτού Σύναξις και εορτή εις τον σεπτόν Ναόν του Αγίου ενδόξου και πανευφήμου Αποστόλου Πέτρου, παρά τη Μεγάλη Εκκλησία και εις το Μοναστήριον του Πρόβου.

«Κύριε, Κύριε,

ἐπίβλεψον ἐξ οὐρανοῦ καί ἴδε» σέ ποία ἀξιοθρήνητη καί ἐλεεινή κατάσταση ἔχει φθάσει ἡ πρωτόθρονη ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἀλλά καί γενικότερα. Διά τάς ἁμαρτίας μας καί διά τήν ἀμέλειά μας παρεχώρησες νά ἐπικρατήσει καί νά κυριαρχήσει ἡ φοβερή αὐτή παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἔτσι ὥστε νά εἴμαστε ἀναπολόγητοι ἐνώπιόν Σου. Κλῆρος καί λαός ἐγκαταλείψαμε τήν ὁδόν τῶν ἁγίων Πατέρων μας καί «ἐπορεύθημεν ἐν τοῖς θελήμασιν τῶν καρδιῶν ἡμῶν». Ἔπαυσαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας νά ἀποτελοῦν γιά μᾶς παραδείγματα καί πρότυπα πρός μίμηση στούς μέχρι θανάτου ἀγῶνες των γιά τήν διαφύλαξη τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστεως. Πατοῦμε ἀνερυθριάστως ἐπάνω στά αἵματα τῶν Ἁγίων καί Ἡρώων τῆς Ἀμωμήτου Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας, οἱ ὁποῖοι ὑπέρ Αὐτῆς, διά πυρός καί σιδήρου καί ὕδατος ἐτελειώθησαν. «Ἀλλ᾽ ἱκετεύομε τήν Σήν ἀνείκαστον ἀγαθότητα. Φεῖσαι ἡμῶν, Κύριε, κατά τό πλῆθος τοῦ ἐλέους Σου καί σῶσον ἡμᾶς» ἀπό τήν φοβερή αὐτή λύμη τῆς παναιρέσεως του Οικουμενισμού, καί ἀνάδειξε στούς ἐσχάτους αὐτούς χρόνους τῆς γενικῆς ἀποστασίας, στούς ὁποίους ζοῦμε, ἁγίους καί ἀξίους ἱεράρχες, ἀληθινούς μιμητές τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας.

Αχαΐα: 1.000 υγειονομικοί αρνούνται το εµβόλιο – Φόβοι κατάρευσης του συστήματος

Αχαΐα: Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Σωματείου «Ιπποκράτης» του νοσοκομείου «Αγ. Ανδρέας» και εκπρόσωπο της ΠΟΕΔΗΝ Κώστα Πετρόπουλο, κατ΄εκτίμηση υπάρχουν σήμερα περίπου 1.000 υγειονομικοί υπάλληλοι που δεν έχουν κάνει ακόμα ούτε μια δόση του εμβολίου στην Αχαΐα.

Την εκτίμηση πως το μεγαλύτερο ποσοστό των ανεμβολίαστων υγειονομικών υπαλλήλων είναι αποφασισμένο να αντιμετωπίσει τις συνέπειες του νόμου και να μην εμβολιαστεί, εκφράζει η Ομοσπονδία εργαζομένων στα νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ).

Υπενθυμίζεται πως, από την 1η Σεπτεμβρίου σύμφωνα με τις σχετικές νομοθετικές αποφάσεις που έχει λάβει η κυβέρνηση, κάθε ανεμβολίαστος υγειονομικός που δεν θα έχει κάνει έστω μια δόση του εμβολίου κατά της Covid-19 θα τίθεται σε επ΄αόριστον αναστολή καθηκόντων.

΄΄Μετεμορφώθη εις όρος υψηλόν΄΄ -- Γράφει ο Χαρίλαος Ι. Στουραΐτης, Θεολόγος.

Η αΐδιος κοινωνία των τριών Θείων Προσώπων αποκαλύφθηκε στο γεγονός της Μεταμορφώσεως του Κυρίου! Το άκτιστον Φώς, με το οποίο «έλουσε» την υπόστασή του ο Κύριος πάνω στο όρος Θαβώρ, είναι το φυσικό ιδίωμα που πηγάζει εκ της Θείας Φύσεως, κοινωνείται αΐδίως από τα τρία Θεία Πρόσωπα και κοινοποιείται-πέμπεται από Αυτά στην Εκκλησία για την σωτηρία των πιστών. Όρος υψηλόν είναι η στενή και τεθλιμμένη πορεία του ορθοδόξου χριστιανού. Όρος υψηλόν είναι η μετάνοια, η εξομολόγηση, η ταπείνωση, ο αγώνας για την απόκτηση των αρετών, η Θεία Μετάληψη, η Ορθόδοξη Ομολογία, η τήρηση των Ορθοδόξων δογμάτων, των Ιερών Κανόνων και της Παραδόσεως . Όρος υψηλόν είναι η Εκκλησία, στην οποία αποκαλύπτεται η αΐδια κοινωνία των τριών Θείων Προσώπων διά της πέμψεως των σωτηριωδών ακτίστων φυσικών ιδιωμάτων, όπως είναι το Φώς της Μεταμορφώσεως, και στην οποίαν χρειάζεται κόπος και μόχθος για να παραμείνει κανείς εντός Αυτής. Σ΄αυτό το υψηλόν όρος δεν ανέβηκαν ποτέ για να ατενίσουν και να γευθούν το άκτιστον Φώς της Μεταμορφώσεως οι διώκτες του Χριστού, οι άθεοι, οι αμετανόητοι και οι άπιστοι. Δεν άντεξαν επίσης την λαμπρότητα και την καθαρότητα αυτού του Φωτός και πολλοί που ευρίσκοντο εκεί, οι οποίοι απέστρεψαν το πρόσωπόν τους απ΄ Αυτό, διέκοψαν την συνεχή και διαρκή πορεία της δύσκολης αναβάσεως και επορεύθησαν για «χώρες μακρινές». Οι αιρετικοί όλων των εποχών, από του Αρείου μέχρι των ημερών μας. Οι νεοημερολογίτες από του 1924, ο πρ. Φλωρίνης και οι οπαδοί του από του 1937, οι αιρετικοί πέντε πρώην αμετανόητοι επίσκοποι και τα αιρετικά συγγράμματά τους από του έτους 1995, ο αμετανόητος αιρετικός και παράνομος αρχιεπίσκοπος Νικόλαος με τα αιρετικά συγγράμματά του και η παράνομος σύνοδός του, η οποία το 2005 τον απεδέχθη ως κεφαλή της χωρίς κανέναν ενδοιασμό, και τέλος η σχισματική και οικουμενιστική ομάδα, η προκύψασα διά του οικουμενιστικού Τόμου Ενώσεως της 27ης Ιανουαρίου του 2019. Όλοι αυτοί δεν άντεξαν τον δύσκολο και ανηφορικό δρόμο του υψηλού όρους, που οδηγεί στο άκτιστον Φώς της Μεταμορφώσεως και διατηρεί τους πιστούς εντός της Εκκλησίας, γύρισαν τα νώτα τους σ΄Αυτήν, παρασυρόμενοι από την εκκοσμίκευση και την οικουμενιστική και κίβδηλη αγάπη. Παρηγοριά, η Μητρόπολη Λαρίσης και Τυρνάβου και ο εκεί Μητροπολίτης κ. Αμφιλόχιος, ο οποίος πραγματικά ορθοτομεί τον λόγον της Αληθείας.

Χαρίλαος Ι. Στουραΐτης. Θεολόγος.

-------------------------

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Η μεταμόρφωση του σωτήρος Χριστού αποτελεί ένα ακόμη κορυφαίο γεγονός της σωτηριώδους οικονομίας του τριαδικού Θεού. Στο Θαβώρ και στο Ερμών εν τω ονόματί σου αγαλλιάσονται λέει ο ψαλμωδός. Τι είναι αυτά τα όρη, αυτές οι κορυφές; Δυό όρη που πρέπει να ανέβει ο άνθρωπος για να σωθεί. Το πρώτο ο Ερμών είναι χαμηλά, κοντά στον Ιορδάνη, δίπλα στη νεκρά θάλασσα. Από εκεί ξεκινάει ο άνθρωπος, ένα νεκρό ον πριν σχετιστεί με το Χριστό, βαπτίζεται στα νερά του Ιορδάνη και εκεί δίπλα στο όρος Ερμών ακούγεται η φωνή του Πατέρα που ευδοκεί, στον Υιό του. Στο δεύτερο όρος το Θαβώρ οφείλει ο άνθρωπος να υψωθεί, να μεταμορφωθεί, να μοιάσει με τον Υιό και να θεωθεί. Ψηλότερα από τη κοιλάδα και τη ξερή γη γύρω από τον Ιορδάνη και το όρος Ερμών το Θαβώρ, υψηλότερα και ο άνθρωπος απ το ξεκίνημά του..

--------------------

 Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Τά περί τοῦ Ἁγίου πρώην Φλωρίνης πού ἀναφέρει ὁ κ. Χ.Σ., ὅτι δῆθεν ἐξέπεσε κ.λπ. εἶναι αἱρετικά. Μοῦ θύμισαν αὐτό πού μοῦ εἶπε εἰς τήν Αὐστραλίαν 23 χρόνια πρίν ἕνας ἁγνός ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος δυστυχῶς ἔπεσε στήν Ματθαιϊστικήν πλάνην. Πῆρε χαρτί καί μολύβι καί ἐσχεδίασε τήν ἀποστολικήν διαδοχήν ἀπό τούς Ἁγίους Ἀποστόλους μέχρι τόν Ματθαῖον Καρπαθάκην, ὁ ὁποῖος τό 1937 ἦτο δῆθεν ὁ μόνος Ὀρθόδοξος Ἐπίσκοπος εἰς ὁλόκληρον τήν Οἰκουμένην! Ἰδού εἰς ποίαν παράνοιαν ὁδηγεῖ ἡ Ματθαιϊστική πλάνη, ἀκόμη καί τούς ἐκλεκτούς! Ὅλοι οἱ Ματθαιϊσταί ἔχουν μερίδιον εὐθύνης. Ἐννοεῖται ὅτι ἔκανα ἁπλῶς μίαν παρατήρησιν καί ἀνέφερα ἕν παράδειγμα τῆς Ματθαιϊστικῆς παραφροσύνης χάριν τῶν ἀναγνωστῶν. Δέν προκαλῶ εἰς διάλογον τούς ἐν λόγῳ πεπλανημένους, διότι αὐτό ἔχει γίνει χιλιάδες φορές, χωρίς τό παραμικρόν ἀποτέλεσμα.


Samuel the Prophet

This most holy man, a Prophet of God from childhood, was the last judge of the Israelite people, and anointed the first two Kings of Israel. He was born in the twelfth century before Christ, in the city of Armathaim Sipha, from the tribe of Levi, the son of Elkanah and Hannah (Anna). He was the fruit of prayer, for his mother, being barren, conceived him only after she had supplicated the Lord with many tears; wherefore she called him Samuel, that is, "heard by God." As soon as Hannah had weaned him, she brought him to the city of Silom (Shiloh), where the Ark was kept, and she consecrated him, though yet a babe, to the service of God, giving thanks to Him with the hymn found in the Third Ode of the Psalter: