«Ὁ Διάβολος, ὅταν εἶδε ὅτι πλέον ἡ ἰσχύς του κυριολεκτικὰ κατερρακώθη µὲ τὸν Σταυρὸ καὶ τὴν Ἀνάστασι τοῦ Χριστοῦ, ἄρχισε νὰ πολεµᾶ τὴν Ἐκκλησία µὲ µίαν νέαν µέθοδον, µὲ τὴν µέθοδον τῆς νοθείας. Δὲν ἔρχεται νὰ πῆ ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν εἶναι τίποτε, γιατὶ ἐνικήθη· ἔρχεται ὅµως νὰ µιλήση µὲ τὴν γλῶσσα τῆς νοθείας καὶ νὰ πῆ: “Ναί, βεβαίως! ἐγὼ δέχοµαι τὸν Ἰησοῦν Χριστόν. Βεβαίως! Ἀλλά, ξέρετε, ὁ Ἰησοῦς Χριστός - σπουδαῖος ἄνθρωπος! Ἀλλά... δὲν εἶναι Θεός”! Ἤ τὸ ἄλλο: “Βεβαίως! εἶναι Θεός!.... Ἀλλὰ δὲν ἔγινε ἄνθρωπος, ἤτανε φαινοµενικὰ ἄνθρωπος”! Καὶ οὕτω καθ᾽ἑξῆς. Δηλαδή µὲ κάθε τρόπο ἐπιδιώκει νὰ δηµιουργήση ὁ Διάβολος µίαν ἀπόκλισιν ἀπὸ τὴν ἀλήθεια. Καὶ αὐτὴ ἡ ἀπόκλισις ἀπὸ τὴν ἀλήθεια λέγεται αἵρεσις».
Τη Η΄ (8η) Σεπτεμβρίου η Γέννησις της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών ΘΕΟΤΟΚΟΥ και αειπαρθένου ΜΑΡΙΑΣ.
Μαριάμ της Θεόπαιδος και Θεοτόκου τα άγια Γενέθλια εορτάζομεν σήμερον. Ταύτης ο πατήρ Ιωακείμ και η μήτηρ Άννα είλκον αμφότεροι το γένος από την βασιλικήν φυλήν του Δαβίδ· όθεν ήσαν και κατά το σώμα και κατά την ψυχήν ευγενέστατοι από όλους. Επειδή δε παρέμενον άτεκνοι και ωνειδίζοντο δια την ατεκνίαν των ταύτην, τούτου ένεκεν δεν έπαυον από του να προσφέρουν εις τον Θεόν διπλά τα δώρα των ως πλούσιοι και φιλόθεοι. Επειδή όθεν και οι δύο ελυπούντο δια το όνειδος της ατεκνίας, ο μεν Ιωακείμ επήγεν εις το όρος, η δε Άννα εισήλθεν εις τον κήπον και οι δύο ομού παρεκάλουν με δάκρυα τον Θεόν δια να χαρίση εις αυτούς καρπόν κοιλίας· δια τούτο και έτυχον του ποθουμένου, και εγέννησαν την Θεοτόκον Μαρίαν, την πάντων Αγίων Αγιωτάτην· και ούτω απέκτησαν μίαν καλλιτεκνίαν ασύγκριτον και εξοχωτάτην, ήτις υπερείχεν όλας τας καλλιτεκνίας των ανθρώπων· και μακάριοι όντες καθ’ εαυτούς δια την ενάρετον και θεοφιλή αυτών γνώμην, πολλώ μάλλον μακαριώτεροι έγιναν δια την ασύγκριτον χάριν και θείαν τεκνογονίαν ης ηξιώθησαν· επειδή από την ιδικήν των θυγατέρα, ήτοι την αειπάρθενον Μαριάμ, κατεδέχθη να γεννηθή ο Υιός του Θεού. Πως δε και η θεοπρομήτωρ Άννα κατήγετο από την βασιλικήν φυλήν του Δαβίδ λέγομεν με συντομίαν τα εξής: Εικοστός τρίτος από το γένος του Δαβίδ ευρίσκεται ο Ματθάν (ή ακριβέστερον ειπείν εικοστός έβδομος, κατά την γενεαλογίαν του Ευαγγελιστού Ματθαίου). Ούτος λοιπόν λαβών γυναίκα Μαριάμ την εκ της φυλής του Ιούδα καταγομένην, εγέννησεν υιόν τον Ιάκωβον, τον πατέρα Ιωσήφ του Μνήστορος, και τρεις θυγατέρας, Μαρίαν, Σοβήν και Άνναν. Και η μεν Μαρία γεννά Σαλώμην την μαίαν, η δε Σοβή γεννά την Ελισάβετ, η δε Άννα γεννά την Θεοτόκον· ώστε η Σαλώμη, η Ελισάβετ και η Θεοτόκος είναι εγγοναί μεν του Ματθάν και Μαρίας της γυναικός αυτού, πρώται δε εξαδέλφαι μεταξύ των.
Έλεγα να μη μιλήσω. «Η σιωπή είναι χρυσός» έμαθα! Τι κι αν διάβασα «το σιωπάν δοκεί συναινείν»;
Η τραγική σημερινή κατάσταση της πατρίδας μας, και ιδιαίτερα οι καθημερινές επιθέσεις στην Εθνική μας συνοχή, στην Ελληνική Παιδεία και στην Ελληνική Οικογένεια, με έκαναν να αλλάξω γνώμη και να κάνω πράξη τα λόγια του εθνικού μας ποιητή Κ. Παλαμά: «Όποιος στοχαστικός, σαν γιαταγάνι τον στοχασμό του αντρίκεια ας τον βγάζει. Δεν φτάνει να λάμπει μόνο η αλήθεια, πρέπει και να σφάζει»! Σκέφθηκα και στρατιωτικά, λόγω επαγγέλματος. Είπα, η σιωπή, με στρατιωτικούς όρους, σημαίνει συνεχής άμυνα, η οποία μπορεί, κατά το μείζον, να εξασφαλίσει το αήττητο. Το ζητούμενο όμως είναι η νίκη, η οποία είναι καθαρά θέμα επίθεσης! Λαλήσωμεν λοιπόν, αφού «ομοίωμα επλάσθημεν του Λόγου, αφού λαλεί εντός μας η θεία σκέψη, της ψυχής η άυλος ομιλία»! Ως ποντιακής καταγωγής, έμαθα να σέβομαι το ράσο και ιδιαίτερα τους μεγαλόσχημους ιερείς και ιεράρχες. Βλέποντας όμως την σημερινή Ελλάδα μας, με κάθε σεβασμό προς τους τίτλους και τα πρόσωπα, τολμώ να απευθύνω κάποια ερωτήματα στον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο και τους Σεβασμιότατους Μητροπολίτες της χώρας μας (πλην κάποιων φωτεινών εξαιρέσεων):
Τη Ζ΄ (7η) Σεπτεμβρίου, μνήμη των Αγίων Αποστόλων ΕΥΟΔΟΥ και ΟΝΗΣΙΦΟΡΟΥ.
Εύοδος ο Άγιος Απόστολος ήτο εις από τους Εβδομήκοντα Αποστόλους και έγινεν Επίσκοπος εις την μεγάλην Αντιόχειαν, ύστερον από τον Απόστολον Πέτρον. Αυτός λοιπόν, αφ’ ου έγινε κήρυξ μεγαλόφωνος του Ευαγγελίου και έλαμψεν εις όλας τας αρετάς, απήλθε προς Κύριον. Ο δε Άγιος Ονησιφόρος, τον οποίον αναφέρει ο Απόστολος Παύλος εν τη προς Τιμόθεον Δευτέρα Επιστολή λέγων· «Δώη Κύριος έλεος τω Ονησιφόρου οίκω, ότι πολλάκις με ανέψυξε και την άλυσίν μου ουκ επησχύνθη» (Β΄ Τιμοθέου, α: 16)· ούτος, λέγω, έγινεν Επίσκοπος Κολοφώνος, της εν τη Μικρά Ασία ευρισκομένης· φανείς δε επιτήδειος εις τους λόγους και ανδρειότατος και μέχρις αίματος στερεώσας την του Χριστού πίστιν, μετέβη εις ουρανούς και τώρα συναγάλλεται εις τας αιωνίους μονάς, συναποτελών τον χορόν των Αποστόλων και των κηρύκων της πίστεως.
Ἡ δογματική διάστασις τοῦ νέου ἑορτολογίου -- Τοῦ Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητοῦ Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων.
Ἔχει λεχθῆ καί γραφῆ πολλάκις, ἀλλ’ ἀνακριβῶς, ὅτι τό 1924 οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί (Ο.Χ.) δέν ἐγνώριζον δῆθεν ὅτι ὁ λόγος τῆς εἰσαγωγῆς τοῦ νέου ἑορτολογίου (ν.ἑ.) ἦτο ἡ προώθησις τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Συνεπῶς, συμπεραίνουν αὐτοί πού χρησιμοποιοῦν αὐτήν τήν ἐπιχειρηματολογίαν, ὅσοι ἀπετειχίσθησαν τότε ἀπό τήν καινοτομήσασαν Ἐκκλησίαν, ἐπικαλούμενοι τόν 15ον Κανόνα τῆς ΑΒ Συνόδου καί γενικώτερον τήν Πατερικήν Διδασκαλίαν καί Παράδοσιν, ἔσφαλον, διότι δῆθεν δέν ὑφίστατο δογματικός λόγος πού νά δικαιολογῇ τήν ἀποτείχισιν, ἐνῷ ὅσοι ἀπεδέχθησαν τό ν.ἑ. δέν ὑπέπεσαν εἰς δογματικόν σφάλμα. Σκοπός τοῦ παρόντος ἄρθρου εἶναι ν’ ἀποδείξῃ ὅτι ὁ ὡς ἄνω ἰσχυρισμός εἶναι ἐσφαλμένος, παραθέτοντας κείμενα πού εἶδον τό φῶς τῆς δημοσιότητος πρό τοῦ 1924 καί πού ἀποδεικνύουν ὅτι ἀπό τό 1582 καί ἐντεῦθεν εἶναι γνωστόν ὅτι οἱ παπικοί καί οἱ ἑνωτικοί «ὀρθόδοξοι» (οἱ σημερινοί Οἰκουμενισταί, δηλαδή) ἐπεδίωκον τήν ἐπιβολήν τοῦ ν.ἑ. εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, ὡς τό «πρῶτον βῆμα» διά τήν εἰς τόν Παπισμόν ὑποταγήν της, πού ἐθεωρεῖτο ἀνέκαθεν ὡς τό πρῶτον στάδιον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
Ιδιοκτησία σημαίνει κλοπή --- του ιατρού Κυπριανού Χριστοδουλίδη
Ώστε, λοιπόν, ιδιοκτησία είναι κλοπή ! Γιατί ; Διότι μέ κάτι τέτοιες ανοησίες - το ηπιότερο που μπορώ νά γράψω - καθοδηγούνται οι νεαροί εργάτες τής νύχτας. Νυχτοκάματο λέγεται και καλύπτονται θέσεις εργασίας. Σύμμαχο έχουν τίς πανεπιστημιακές έδρες.
Δέν
βρίσκεται, όμως, κανείς νά ρωτήσει τούς ή τόν διδάχο : «Δηλαδή, άν ιδιοκτήτης
τής γής, όπου κατοικούν οι δέκτες τών οδηγιών τής κοινωνικής μηχανικής, είναι
στό σύνολό του ο λαός, τότε αυτό σημαίνει ότι όλοι είναι κλέφτες ;.». Τί
απάντηση θά τούς έδινε η … πανεπιστημιακή ή οποιαδήποτε άλλη έδρα ; «Ότι
ιδιοκτήτη, καί κλεφτη, εννοεί όποιον καί όποιους εκλέγει ο λαός !».
Συμπέρασμα.
Όταν η ψήφος αποδεικνύεται τρόπος ανάδειξης κλεπτών, τότε, άς έρθουν οι
ινστρούχτορες νά μάς υποδείξουν τρόπο ή τρόπους, όπου η ιδιοκτησία δέν θά
θεωρείται κλοπή. Φυσικά υπάρχουν, αλλά η antifa ρυπαρογραφία τών τοίχων δέν
θέλει νά χάσει τήν πηγή τών αδήλων πόρων της.
Να διακοπή το μνημόσυνον -- του αειμνήστου Γεωργίου Ζερβού διευθυντού του «Ορθοδόξου Τύπου»
Πιστεύομεν ότι η ισοπεδωτική πορεία της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον Οικουμενισμόν – Παπισμόν είναι άνευ επιστροφής. Διότι δεν υπάρχει δυναμική αντίστασις εναντίον όσων νοθεύουν την Ορθόδοξον Πίστιν και το Ορθόδοξον φρόνημα. Δι΄ αυτό απαιτούνται κινήσεις αι οποίαι θα περιορίσουν την «ξέφρενον» πορείαν προς τον Οικουμενισμόν Παπισμόν. Μία κίνησις είναι η διακοπή του Μνημοσύνου του Οικουμενικού Πατριάρχου. Η κίνησις αυτή θα τρομοκρατήση τον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και τους «συνοδοιπόρους» του Επισκόπους. Η διακοπή του μνημοσύνου του ενός θα τρομοκρατήση τον άλλον, ο οποίος εις όλας τας σχετικάς ομιλίας του επισημαίνει ότι τον συντονιστικόν ρόλον προς την παναίρεσιν του Οικουμενισμού έχει το Οικουμενικόν Πατριαρχείον και ότι αυτός ακολουθεί. Αναζητούνται γενναίοι κληρικοί, μοναχοί και Επίσκοποι. (Ο.Τ. 1677).
-------------------------
Αὐτά ἐγράφησαν τήν 16-2-2007. Ὡς μία πρώτη κίνησις, ἡ διακοπή μνημοσύνου τοῦ κ. «Σκασίλα» ἴσως ἦτο γιά τότε ἀρκετή. Σήμερα, ὅμως, δέν ἀρκεῖ. Μετά τήν ψευδο-σύνοδον τοῦ Κολυμβαρίου καί τήν συμμετοχήν τῶν ψευδεπισκόπων τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τοῦ Σεργιανισμοῦ, τῆς νεο-εικονομαχίας, τοῦ νεο-αρειανισμοῦ, καθώς καί τήν συμμετοχήν των εἰς τό Οὐκρανικόν καί εἰς τό «Ἐμβολιαστικόν σχίσμα», ἀπαιτεῖται πλέον διακοπή κοινωνίας ἀπό ὅλους αὐτούς τούς θρησκευτικούς ἀπατεῶνας-θεομπαίκτας, διότι ἔχει περιτράνως ἀποδειχθῆ ὅτι εἶναι ὄργανα τῆς ΝΤΠ, τοὐτέστιν τοῦ διεθνοῦς Σατανισμοῦ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)