H Aποτείχισή μου από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης Facebook και Twitter

Όπως η υπακοή στην διαχρονική διδασκαλία της Εκκλησίας με οδήγησε στην Αποτείχιση από τους παναιρετικούς Οικουμενιστές, το ίδιο ακριβώς ενεργώ στον κοινωνικό τομέα δηλαδή κάνω Αποτείχιση (διαγραφή) από τους ως άνω κοινωνικούς οργανισμούς που ενεργούν με Σταλινική μέθοδο φίμωσης του δικαιώματος ελεύθερης έκφρασης.


Εν Χριστώ Τεχθέντι,

Κωνσταντίνος Αργυρακόπουλος (Silver)

Φιλοκαλική διάκριση Ορθοδοξίας και αιρέσεως – Πρωτ. Γεωργίου Δ. Μεταλληνού

Εἶναι γνωστό, ὅτι εἶναι ἀδύνατος ἕνας ἀκριβὴς ὁρισμὸς τῆς Ὀρθοδοξίας ὡς Ἐκκλησίας, διότι ἡ Ὀρθοδοξία-Ἐκκλησία εἶναι Θεανθρώπινο μέγεθος καί, ὅσον ἀφορᾶ στὸ θεῖο στοιχεῖο της, ὑπέρκειται κάθε διανοητικῆς-λογικῆς σύλληψης. Ἂν θὰ θέλαμε, λοιπόν, κατὰ προσέγγιση, νὰ ὁρίσουμε τὴν Ὀρθοδοξία, θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε τὸ ἑξῆς:


Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ παρουσία τοῦ Ἀκτίστου στὸν κόσμο καὶ τὴν ἱστορία, καὶ ἡ δυνατότητα τοῦ κτίσματος νὰ ἁγιασθεῖ καὶ νὰ θεωθεῖ.
 

Ἕνας (χριστιανικὸς)
Deismus (Deus Creator, sed non Gubernator) εἶναι ὀρθόδοξα καθαρὴ πλάνη. Τὸ Ἄχρονο καὶ Ὑπέρχρονο εἶναι συνεχῶς μέσα στὸν κόσμο καὶ τὸ χρόνο, γιὰ νὰ ἁγιάζει τὸν χρόνο καὶ νὰ τὸν μεταμορφώνει σὲ χρόνο τῆς θείας βασιλείας, σὲ αἰωνιότητα (πρβλ. τὸν λόγο τοῦ ἀπ. Παύλου: «Δεῖ γὰρ τὸ φθαρτὸν τοῦτο ἐνδύσασθαι ἀφθαρσίαν καὶ τὸ θνητὸν τοῦτο ἐνδύσασθαι ἀθανασίαν»· Α΄ Κορ. 15, 53).

 α) Η Πίστη

 Ἡ Ὀρθοδοξία νοεῖται πάντα σὲ στενὸ σύνδεσμο μὲ τὴν πίστη. Μιλοῦμε, ἔτσι, γιὰ «ὀρθὴ καὶ ἀληθινὴ πίστη», διακρίνοντάς την ἀπὸ τὴν «νόθα πίστη», δηλαδὴ τὴν «ψευδῆ πίστη». Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ ἀληθινὴ δόξα καὶ δοξολογία τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ ἡ αἵρεση εἶναι κατασκευασμένη δόξα, «νοσηρὴ» δοξολογία τοῦ Θεοῦ. Ὀρθοδοξία καὶ αἵρεση συναντῶνται ἔτσι στὸ χῶρο τῆς Πίστεως, καὶ εἶναι ἐκεῖ ἀκριβῶς ποὺ διαφοροποιοῦνται. Τί εἶναι, λοιπόν, ἡ πίστη καὶ πῶς νοεῖται στὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας, ὡς Σώματος Χριστοῦ;

Βίντεο-σοκ: Μια ολόκληρη πόλη μουσουλμάνων κατασκευάστηκε στην Λέσβο!


 

Του Στέλιου Παπαθεμελή:

Ο ισλαμικός λαθροεποικισμός και δι’ αυτού η αντικατάσταση των Ελλήνων από αλλοεθνείς, αλλόγλωσσους και αλλοθρήσκους είναι σε καλπάζουσα έξαρση. Ορδές λαθροεποίκων εξακολουθούν να κατακλύζουν τα νησιά μας και το μόνο που κάνει το επίσημο κράτος είναι να αναζητεί σαστισμένο να βρει τρόπους και μέσα, να τους στεγάσει, να τους ταΐσει, να τους παράσχει ιατρική περίθαλψη και διαρκές επίδομα, αγαθά τα οποία όμως δεν τα διασφαλίζει για τους Έλληνες.

ΥΜΝΟΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ


 

Τη ΙΒ΄ (12η) Ιανουαρίου, μνήμη της Αγίας Μάρτυρος ΤΑΤΙΑΝΗΣ.

Τατιανή η Μάρτυς κατήγετο εκ της αρχαίας Ρώμης, ακμάσασα κατά τους χρόνους του βασιλέως Αλεξάνδρου, εν έτει σκβ΄ (222), θυγάτηρ μεν πατρός πλουσίου και περιφανούς, ο οποίος τρις εγένετο ύπατος, διάκονος δε της Εκκλησίας κατά την τάξιν και το επάγγελμα. Αύτη λοιπόν, διότι ωμολόγει τον Χριστόν, ωδηγήθη έμπροσθεν του βασιλέως, και εισελθούσα μετ’ αυτού εις τον Ναόν των ειδώλων, δια προσευχής της κατεκρήμνισε τα είδωλα. Όθεν δέρουσι ταύτην εις το πρόσωπον και με σιδηράς αγκίδας σχίζουσι τα βλέφαρά της. Έπειτα κρεμώσιν αυτήν και καταξεσχίζουσι το σώμα της, και είτα ξυρίσαντες την κεφαλήν της δια καταισχύνην, ρίπτουσιν αυτήν εις το πυρ και δίδουσιν εις τα θηρία. Επειδή δε διεφυλάχθη από αυτά αβλαβής με την χάριν του Θεού, τούτου ένεκα απεκεφαλίσθη, και ούτως έλαβεν η αοίδιμος τον στέφανον του μαρτυρίου.

Τροφή για σκέψη

https://katakomviki-ecclesia.blogspot.com/

 

Το «λειτουργικό» κείμενο της Αγγλικανικής «Εκκλησίας» που χρησιμοποιεί εντός των «ναών» της, για την «ευλογία» των ομοφυλοφίλων και λεσβιών:

‘A Lifelong Covenant’

The Anglican Church voted to approve the use of an official liturgy to bless same-sex couples, called “The Witnessing and Blessing of a Lifelong Covenant.”
Dear friends in Christ,
we have gathered together today  to witness [name] and [name] publicly committing themselves to one another and, in the name of the Church, to bless their union: a relationship of mutual fidelity and steadfast love, forsaking all others, holding one another in tenderness and respect, in strength and bravery, as long as they live.
Therefore, in the name of Christ, let us pray that they may be strengthened for the promises they make this day, and that we will have the generosity to support them in what they undertake and the wisdom to see God at work in their life together.
Ισόβιο συμφωνητικό
Η Αγγλικανική εκκλησία ψήφισε τη χρήση μίας επίσημης λειτουργίας για να ευλογεί ζευγάρια ίδιου φύλου ονομαζόμενη «Η μαρτυρία και ευλογία ενός ισόβιου συμφωνητικού»
Αγαπητοί εν Χριστώ φίλοι,
Έχουμε συγκεντρωθεί σήμερα μαζί για να παρακολουθήσουμε / μαρτυρήσουμε τη δημόσια δέσμευση του/της (όνομα) και του/της (όνομα) προς τον/την άλλο/η και στο όνομα της Εκκλησίας να ευλογήσουμε την ένωσή τους: μία σχέση αμοιβαίας πιστότητας και ακλόνητης αγάπης εγκαταλείποντας όλους/ες τους/τις άλλους/ες, κρατώντας ο/η ένας/μία τον/την άλλο/η με τρυφερότητα και σεβασμό, με δύναμη και γενναιότητα, όσο ζουν. Ως εκ τούτου, στο όνομα του Χριστού, ας προσευχηθούμε για να ενισχυθούν για τις υποσχέσεις που κάνουν σήμερα, και για να έχουμε τη γενναιοδωρία να τους στηρίζουμε σε ότι αναλαμβάνουν, και τη σοφία να βλέπουμε το Θεό να ποιεί τα έργα Του μέσω της ένωσής τους.

Προφητική φωνή του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη. (Αφιερωμένη σε όσους συγχέουν την Εκκλησία με την Ιεραρχία)

Ούτε εκ του υπουργείου ούτε εκ της Συνόδου αναμένομεν γενναίον τι  δια την Εκκλησίαν. Η τελευταία μάλιστα απεδείχθη ανίκανος όλως, αφ΄ ης ημέρας ιδρύθη εν Ελλάδι, να διαπράξη αγαθόν τι υπέρ της Εκκλησίας. Τουναντίον μάλιστα και έβλαψε ταύτην καιρίως παραγνωρίσασα όλως τον αληθή αυτής προορισμόν και θεωρήσασα εαυτήν μέχρι τούδε απλούν εργαστήριον δεσποτάδων και  παπάδων, ους στρατολογούσα συνήθως εκ της κοινωνικής υποστάθμης, άνευ ελέγχου παιδείας και ηθικής, εξαποστέλλει αυτούς ουχί ως ποιμένας, αλλ΄ ως λύκους βαρείς, μη φειδομένους του ποιμνίου του Κυρίου. Παρά τοιούτου σωματείου επαναλαμβάνομεν και πάλιν, ότι ουδέν απολύτως αγαθόν  έχομεν να προσδοκώμεν. Πάσας τας ελπίδας ημών αναθέτομεν εις την ιδιωτικήν πρωτοβουλίαν εκείνων, οίτινες ακμαίον έτι διασώζοντες αυτοί το θρησκευτικόν αίσθημα και κηδόμενοι της τιμής και αξιοπρεπείας της Εκκλησίας και της  θρησκευτικής διαπαιδαγωγήσεως του Έθνους ημών θέλουσι και δύνανται να συντελέσωσιν εις ανύψωσιν του εκκλησιαστικού γοήτρου και εις αναρρίπισιν του θρησκευτικού παρ΄ ημίν αισθήματος.

ΕΦΗΜΕΡΙΣ  7-4-1888.

Βιώνουμε την εποχή της νέας κανονι(στι)κότητας; Αργυρώ Τέγουτζικ, Ειρηνοδίκης Β΄

 

Η κατάσταση έχει ξεφύγει. Το πολίτευμα εκτρέπεται διαρκώς. Ένα λυσσασμένο διεθνές σύστημα καταλύει τα πάντα στο δυτικό κράτος δικαίου, παριστάνοντας τον προστάτη μας. Διαβάστε το εξαφανισμένο άρθρο που έγραψε η Ειρηνοδίκης Αργυρώ Τέγουτζικ. Ήταν δημοσιευμένο εδώστη σελίδα της Ένωσης Δικαστών Εισαγγελέων.

 

Βιώνουμε την εποχή της νέας κανονι(στι)κότητας;

Αργυρώ Τέγουτζικ, Ειρηνοδίκης Β΄

Ο Αριστοτέλης είναι ο πρώτος που διατυπώνει την άποψη του χωρισμού των λειτουργιών δηλ. των ενεργειών μιας ευνομούμενης πολιτείας σε τρεις (3) κατηγορίες: νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική, ενώ στα Πολιτικά του καταγράφει τις παρεκβάσεις των πολιτευμάτων.

Όσον αφορά τη δικαιοσύνη, αφιερώνει ολόκληρο το πέμπτο βιβλίο των Ηθικών Νικομαχείων και τη δικαιοσύνη την ορίζει ως αγαθό που δεν στοχεύει στην ευδαιμονία εκείνου που την ασκεί, αλλά στον άλλο άνθρωπο.

Η αρχή της διάκρισης των λειτουργιών στο Σύνταγμα της Ελλάδος, μορφοποιείται και εδραιώνεται στη διατύπωση του άρθρ.26 Σ απ΄όπου προκύπτει, όπως κι από άλλα σημεία του συντάγματος συνάγεται ερμηνευτικά, ότι είναι καθοριστική για την Οργάνωση της Πολιτείας. Εξ΄αυτής της αρχής, μεταξύ άλλων, προκύπτει η εγγύση και κατοχύρωση του κράτους δικαίου που διέπει τις ρυθμίσεις του συντάγματος. Οι μεταξύ άλλων εγγυήσεις του ουσιαστικού κράτους δικαίου προκύπτουν όμως κι από διάφορες άλλες διατάξεις του συντάγματος, όπως π.χ. άρθρ. 2 παρ. 1 που θεσπίζει την προστασία της αξίας του ανθρώπου, άρθρ. 25 παρ. 1, 2, άρθρ. 85 παρ. 2 όπου αναγνωρίζεται στους δικαστές το δικαίωμα του ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων και του άρθρ.120 παρ. 4 όπου προβλέπεται η αντίσταση κατά της αρχής ως ΔΙΚΑΙΩΜΑ και ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ του πολίτη, όταν επιχειρείται η κατάλυση του συντάγματος. Ταύτα δε, δημιουργούνται ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ προσπάθειας κατάλυσης του συντάγματος, έστω κι αν αυτή η προσπάθεια παρουσιάζεται νομότυπη ( σ. 258 Συντ. Δίκαιο Τσάτσου, εκδ. Σάκκουλα).

Άπαντες γνωρίζουμε τι σημαίνει η αρχή της διάκρισης των λειτουργιών και ποιες λειτουργίες επιτελεί το κάθε ένα από τα αρμόδια όργανα. Η βουλή νομοθετεί (κυρίως) και ασκεί τον κοινοβουλευτικό έλεγχο, η εκτελεστική εξουσία ασκεί τη διοίκηση (κατά βάσιν) και η δικαστική τηρεί κι εφαρμόζει το δίκαιον και τους νόμους.

Την ως άνω αρχή, έρχεται σήμερα (εδώ κι ένδεκα μήνες σχεδόν) να διαταράξει ή καλύτερα κλονίσει μια σειρά από εκδόσεις Π.Ν.Π. υπό της Προέδρου της Δημοκρατίας, όπου βάσει αυτών εκδίδονται σωρεία διοικητικών πράξεων και διαταγμάτων τα οποία στην ουσία υπερσκελίζουν το νομοθετικό έργο της βουλής και αποκτώντας την ισχύ τυπικού νόμου, βάσει της διαδικασίας του άρθρ.44 παρ.1, υποκαθιστούν-αν μη τι άλλο- όλους τους προγενέστερους θεσπιζομένους νόμους. Η σωστή λέξη στην προηγούμενη πρόταση θα ήταν «αφανίζουν» αν όχι «καταλύουν». Και εξηγούμαι:

π. Θεόδωρος Ζήσης:

Η οργή του Θεού έχει καταλάβει την Εκκλησία εδώ και πολλές δεκαετίες. Ο Παπισμός και ο Οικουμενισμός θριαμβεύουν. Τότε ο Μ. Αθανάσιος και οι άλλοι Πατέρες κατενόησαν τον κίνδυνο, που περιέγραφε το όραμα του Μ. Αντωνίου. Τώρα βλέπουμε να μολύνονται οι ναοί και τα θυσιαστήρια από συμπροσευχές και συλλείτουργα με τους «αλόγους» αιρετικούς και ενισχύουμε την μόλυνση και την επαινούμε, συλλακτίζοντες κι εμείς μέσα εις τα Άγια των Αγίων. Αν παρακολουθήσει κανείς οικουμενίστικα συλλείτουργα και συμπροσευχές, σαν αυτό που έγινε στην Καμπέρα, στην Ζ' Γενική Συνέλευση του Παγκόσμιου Συμβουλίου των δήθεν Εκκλησιών, και σαν αυτά που γίνονται συχνά με τη συμμετοχή ιερέων ομοφυλοφίλων που τολμούν και κρατούν το Άγιο Δισκοπότηρο και γυναικών επισκόπων και ιερειών, η εικόνα υπερβαίνει και το όραμα του Μ. Αντωνίου.

Η βλάβη στην συνείδηση του Έλληνα

 Γράφει ο Χαράλαμπος Μηνάογλου

Από την μία η επιβολή αποκλειστικά και μόνον καθηγητών της λογικής του Σόρος στις θεωρητικές σχολές από το 1981 και εντεύθεν και από την άλλη η ανθελληνική προπαγάνδα των ΜΜΕ φαίνεται πως έχουν προκαλέσει σοβαρή βλάβη στην συνείδηση που έχει ο μέσος Έλληνας για τον εαυτό του. Αφορμή για αυτήν μας την διαπίστωση στάθηκε η νέα πρόκληση της επιτροπής της Γιάννας. Για την εν λόγω, βέβαια, επιτροπή τα είπαμε από τους πρώτους και εξηγήσαμε ότι το καλύτερο είναι απλώς να μην ασχολούμαστε μαζί της, καθώς η απομείωση κάθετι ελληνικού, η πρόκληση και η προσωπική προβολή των ελάχιστα γνωστών μελών της είναι οι στόχοι της.

Σήμερα, όμως, θα κάνουμε μία εξαίρεση όχι για να αναφερθούμε στην νέα πρόκληση παίζοντας και εμείς το παιχνίδι της, αλλά επειδή ακριβώς η αντίδραση σε αυτήν την πρόκληση υπήρξε απογοητευτική όχι λόγω του πλήθους των αρνητικών σχολίων που έλαβε, πράγμα ιδιαίτερα συμφέρον για την εν λόγω επιτροπή, μα κυρίως λόγω της ποιότητας των σχολίων αυτών. Στα δεκάδες σχόλια που απορρίπτουν την ανάρτηση για τα πρόσωπα από την αρχαιότητα ως το 2021 δεν διαβάσαμε δυστυχώς ούτε ένα που να αναφέρεται στα δύο βασικά προβλήματα των εικονιζόμενων προσώπων.