ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ.

Ἐν Ἱερᾷ Μονῇ Μεγίστης Λαύρας 19-5/1-6-2014

Κυριακή τῶν Ἁγίων Πατέρων

Πολλές φορές σέ παρελθόντα φύλλα τοῦ Ὀρθοδόξου Τύπου, ἔχει ἐκφραστεῖ  ἀγωνία γιά τήν ἀφωνία τοῦ Ἁγίου Ὄρους σέ ὅτι ἀφορᾶ τήν προδοσία τῆς Πίστεως πού συντελεῖτε στίς ἡμέρες μας.
Ἕνα χαρακτηριστικό ἀπό αὐτά εἶναι στό φύλλο τοῦ Ὀρθοδόξου Τύπου τῆς 12ης Ἰουλίου 2013, μέ ἀριθμόν 1983 καί ἐπικεφαλίδα: ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ. Ἔκτοτε γράφτηκαν καί ἄλλα εἴτε ἀπό σεβαστούς πατέρες  λαϊκούς. Διαβάζοντάς τα, νιώθουμε πόνο καί πικρία, διότι τά αἱρετικά φρονήματα καί ἀνοίγματα τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου, καί ὄχι μόνο, διότι τώρα καί  Ἀντιοχείας, καί ὁ Ἀλεξανδρείας καί  Ἱεροσολύμων συμπλέουν στόν οἰκουμενιστικό κατήφορο, δέν ἐλέγχονται ἀπό τούς Ἡγουμένους τοῦ Ἁγίου Ὄρους, οὔτε ἀπό τήν Ἱερά Κοινότητα, ἀλλά ἀντιθέτως τόν ὑποδέχονται ἀσμένως, μέ συλλείτουργα, καί φιέστες ἀπαράδεκτες γιά τόν Ἁγιώνυμο τόπο. Με ἀποκορύφωμα τήν συνάντηση Πατριάρχου καί Πάπα στά Ἱεροσόλυμα, τήν συμπροσευχή, τούς ἀσπασμούς, καί τήν ὑπόσχεση γιά κοινό ποτήριον. Το ἴδιο ἔγινε καί πρίν 50 χρόνια, ἀλλά τότε οἱ Ἁγιορεῖτες ἀντέδρασαν, κόβοντας τό μνημόσυνο, καί δείχνοντας τήν ἀγάπη τους πρός τόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία του, χωρίς νά ὑπολογίσουν τυχόν «ποινές»  μᾶλλον ἀντίποινα πού θά δεχόταν ἀπό τό Πατριαρχεῖον, ὅπως καί ἔγινε.
Σήμερα, οἱ Ἡγούμενοι καί τά Μοναστήρια, καί πρωτίστως  Ἱερά Κοινότης, ὄχι μόνον σιωποῦν, ἀλλά καί δικαιολογούν τά ἀδικαιολόγητα, λέγοντας πώς δέν πρέπει νά ἀποκοποῦμε ἀπό τήν Ἐκκλησία, λές και Ἐκκλησία εἶναι  κάθε Πατριάρχης, καί δὴ ὅταν αὐτός ἔχει αἱρετικά φρονήματα, ὅπως  νῦν.

Οι αποφάσεις της Δ.Ι.Σ. κατά τη συνεδρίαση της 8ης και 9ης Δεκεμβρίου

Συνήλθε σήμερα Τετάρτη, 9 Δεκεμβρίου 2015, στην δεύτερη Συνεδρία Της για τον μήνα Δεκέμβριο, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.

Κατά την χθεσινή και την σημερινή Συνεδρία:

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος επικύρωσε τα Πρακτικά της Εξουσιοδοτήσεως.

Ο Μακαριώτατος ενημέρωσε την Δ.Ι.Σ. για το ταξίδι του στη Γερμανία, το οποίο πραγματοποίησε ανταποκρινόμενος στην πρόσκληση του Γερμανού υπουργού Εξωτερικών Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ να συμβάλει στο υπό σύσταση Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας. Στη Γερμανία συναντήθηκε με τον Μητροπολίτη Γερμανίας κ. Αυγουστίνο, τον Καρδινάλιο του Μονάχου κ. Ράινχαρντ Μαρξ, τον υφυπουργό Παιδείας Τόμας Ράχελ, τον Δούκα Φραγκίσκο της Βαυαρίας και επισκέφθηκε μεταξύ άλλων το Τμήμα Ορθόδοξης Θεολογίας του Πανεπιστημίου του Μονάχου, το Κρατικό Ινστιτούτο για την Παιδεία και την Εκπαιδευτική Έρευνα και το Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων της πόλης.

Constantine Cavarnos: “Orthodox Tradition and Modernism”

The Orthodox always regarded the unchanging persistance of the Orthodox Church in Sacred Tradition as her boast. On the contrary, the heterodox--with exceptions, especially in recent times--regarded this persistance as a sign of decline, as a sign of deficiency in her inner life. In particular, the Protestants hurled the reproof that the Orthodox Church is “dead” and likened her to a “petrified mummy.” This demonstrates the ignorance which the heterodox customarily have about the true essence of Christianity, and shows to what degree they confuse the revealed faith with the different worldly systems, with the different human contrivances and creations. Since in the crafts and the sciences there is a continuous development and perfection, they think the same thing ought to happen in the Christian religion, that here too there should be a continuous revision, change, and replacement of the old by the new--in a word, “modernization.” Looking at Christianity rationalistically, they misunderstand its revelatory character and demote it to the level of the systems which the mind of man has formed on the basis of reason and observations of the five senses.

ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΣΘΕ ΤΩ ΚΥΡΙΩ -- Orthodox Hymns


O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 10 Δεκεμβρίου 2015

Μηνᾶ, Ερμογένους, Ευγράφου, Θωμά μάρτυρος.

Ὁ Μηνᾶς ἦταν Ἀθηναῖος καὶ ἀπὸ τὴν οἰκογένειά του εἰδωλολάτρης. Ὅταν ὅμως ἐκπαιδεύτηκε καὶ μορφώθηκε ἀρκετά, διαπίστωσε ὅτι ἡ πολυθεΐα ἦταν μᾶλλον ψέμα καὶ πλάνη. Στὴν μελέτη τῶν φιλοσόφων ἐπίσης, δὲν μπόρεσε νὰ βρεῖ κάτι τὸ ἀληθινό. Τότε προχώρησε στὴν μελέτη χριστιανικῶν συγγραμμάτων. Ἔπειτα τοῦ Εὐαγγελίου, ὅπου καὶ βρῆκε αὐτὸ ποὺ τὸν γέμιζε ψυχικά, δηλαδὴ τὸ φῶς καὶ τὴν ἀλήθεια. Ἔτσι, ὁ Μηνᾶς ἔγινε χριστιανός.
Ἀργότερα, ὁ βασιλιὰς Μαξιμίνος (311 – 313), μὴ γνωρίζοντας ὅτι εἶναι χριστιανός, τὸν ἔκανε ἔπαρχο Ἀλεξανδρείας. Ἀλλὰ ὅταν ὁ βασιλιὰς αὐτὸς διέταξε διωγμοὺς στὴν πόλη αὐτή, ὁ Μηνᾶς ὄχι μόνο δὲν ἐξετέλεσε τὴν διαταγή, ἀλλὰ καὶ συνετέλεσε νὰ πληθυνθοῦν οἱ χριστιανικὲς τάξεις.
Τότε ὁ Μαξιμίνος ἔστειλε νέο ἔπαρχο, τὸν Ἀθηναῖο λόγιο Ἑρμογένη. Αὐτός, τηρώντας τὸ γράμμα τοῦ νόμου, βασάνισε σκληρὰ τὸν Μηνᾶ καὶ τὸν ἔκλεισε στὴ φυλακή, γιὰ νὰ πεθάνει ἐκεῖ μέσα ἀπὸ τὶς πληγές του. Μετὰ ἀπὸ καιρό, ὅταν ὁ Ἑρμογένης ἔστειλε νὰ διαπιστώσουν ἂν καὶ πότε πέθανε ὁ Μηνᾶς, διαπίστωσαν ὅτι ὄχι μόνο δὲν εἶχε πεθάνει, ἀλλὰ καὶ οἱ πληγές του θεραπεύθηκαν. Τότε δημόσια τὸν ρώτησε πὼς ἔγινε αὐτό. Ὁ Μηνᾶς ἀπάντησε ὅτι θεραπεύθηκε τὴν ὥρα ποὺ πεσμένος στὸ ἔδαφος ἔψαλλε: «Ἐὰν πορευθῶ ἐν μέσῳ σκιᾶς θανάτου, οὗ φοβηθήσομαι κακά, ὅτι σὺ μετ’ ἐμοῦ εἶ Κύριε». Ἐὰν δηλαδὴ ἀντικρίσω τὸν θάνατο, δὲ θὰ φοβηθῶ μήπως πάθω κακό, διότι σὺ εἶσαι μαζί μου, Κύριε.
Ἡ ἀπάντηση εἶχε σὰν ἀποτέλεσμα νὰ γίνει χριστιανὸς ὁ Ἑρμογένης καὶ κάποιος διακεκριμένος πολίτης, ὁ Εὔγραφος. Ἀργότερα, ὅλους μαζὶ τοὺς ἀποκεφάλισαν.


Ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Θε­ό­δω­ρος Ζήσης, ἐ­παι­νεῖ ἱ­ε­ρο­μό­να­χο ποὺ δι­έ­κο­ψε τὸ μνη­μό­συ­νο του Πα­τρι­άρ­χη. Γρά­φει:

Μ. ­θα­νά­σι­ος λέ­γει, πς: Στν πε­ρ­πτω­ση πο  ­π­σκο­πος  πρε­σβ­τε­ρος, ο ­φθαλ­μο τς κ­κλη­σ­ας, συμ­πε­ρι­φ­ρον­ται κα­κς κασκαν­δα­λ­ζουν τν λα­ό, πρ­πει ν κ­δι­­κον­ται, ­στω κα ν ­πρ­χ κν­δυ­νος ν με­­νουν ο πι­στο χω­ρς ποι­μ­να. Ε­ναι κα­λ­τε­ρα, συμ­φ­ρει, χω­ρς ­πι­σκ­πους κα ­ε­ρες ν γ­νον­ται ο συ­ν­ξεις στος να­ο­ς, πα­ρ ν ρι­φθον ο πι­στο μα­ζ μ τν ­π­σκο­πο κα τος ­ε­ρες στν κ­λα­ση, ­που π­γαν ο ­βρα­οι τς ­πο­χς το Χρι­στο μα­ζ μ τος ρ­χι­ε­ρες τους.­..


Α­τ ­πρα­ξε στς ­μ­ρες μας ­γι­ο­ρε­­της ­ε­ρο­μ­να­χος Γα­βρι­λ κα μ μ­α ­λι­γ­λο­γη κα θαρ­ρα­λ­α Δ­λω­ση κα ­μο­λο­γ­α δι­­κο­ψε τ μνη­μ­συ­νο το Ο­κου­με­νι­κο Πα­τρι­ρ­χου κ. Βαρ­θο­λο­μα­­ου, με­τ τς συμ­προ­σευ­χς κα τς κοι­νς δη­λ­σεις μ τν προ­η­γο­­με­νο π­πα. Στ ­ξς, γρ­φει, γι­ ν μ θε­ω­ρη­θ ­τι μ τν σι­ω­π μου συμ­φω­ν μ ­σα γ­νον­ται, δν θ συμ­με­τ­χω στς ­κο­λου­θ­ες πο μνη­μο­νε­­ε­ται τ ­νο­μα το ο­κου­με­νι­κο πα­τρι­ρ­χου.