ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
'Ελλογιμώτατον Κύριον
κ. Μανώλην Δερμιτζάκην
Καθηγητήν Γενετικής
του Πανεπιστημίου Γενεύης
Η απομύθευση του Οικουμενισμού -- Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης
Ό εικοστός αιώνας στο χώρο του Χριστιανισμού χαρακτηρίσθηκε ως αιώνας του Οικουμενισμού, γιατί ποτέ άλλοτε στα προηγούμενα έτη δεν αναλήφθηκε τόσο εργώδης και εκτεταμένη προσπάθεια για την αποκατάσταση της ενότητας του χριστιανικού κόσμου. Κατά την πρώτη χιλιετία ή Εκκλησία σε Ανατολή και Δύση, παρά την εμφάνιση αιρέσεων και σχισμάτων, διατήρησε την ενότητα της.
Στις οικουμενικές συνόδους, πού εκφράζουν το αληθές οικουμενικό πνεύμα του Ευαγγελίου, την γνήσια οικουμενικότητα, υπήρχε ή δυνατότητα για την έγκαιρη και αποτελεσματική θεραπεία και αποκατάσταση των τραυμάτων πού προκαλούσαν οι παρανοήσεις και παραχαράξεις του χριστιανικού δόγματος και ή διασάλευση της εκκλησιαστικής τάξεως. Μέσα στο θεσμό της πενταρχίας των πατριαρχών, που περιελάμβανε τους θρόνους Ρώμης, Κωνσταντινουπόλεως, Αλεξανδρείας, Αντιοχείας και Ιεροσολύμων, ό πάπας λειτουργούσε ως πρώτος μεταξύ ίσων, και μολονότι είχαν φυτρώσει οι τάσεις και προβάλλονταν συχνά οι διεκδικήσεις για παγκόσμια δικαιοδοσία, για πρωτείο εξουσίας, αντί του προηγουμένου πρωτείου τιμής, εν τούτοις οι ιστορικές συγκυρίες και ή εκκλησιολογική ευαισθησία απέτρεπαν την διαίρεση Ανατολής και Δύσεως, ή οποία σχεδιαζόταν και τότε και ήταν εμφανής στο εκκλησιαστικό γίγνεσθαι.
Τη ΙΘ΄(19η) Σεπτεμβρίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΤΡΟΦΙΜΟΥ, ΣΑΒΒΑΤΙΟΥ και ΔΟΡΥΜΕΔΟΝΤΟΣ.
Τρόφιμος, Σαββάτιος και Δορυμέδων οι Άγιοι Μάρτυρες ήσαν κατά τους χρόνους του βασιλέως Πρόβου και Αττικού Βικαρίου ηγεμόνος της Αντιοχείας εν έτει σοη΄ (278). Εκ τούτων οι Άγιοι Τρόφιμος και Σαββάτιος ήλθον από ξένον τόπον εις την Αντιόχειαν. Και επειδή είδον όλους τους Αντιοχείς τεταραγμένους και έξω φρενών υπάρχοντας δια την εορτήν, την οποάν ετέλουν, των γενεθλίων του εν τη Δάφνη της Αντιοχείας ευρισκομένου ψευδοθέου Απόλλωνος, τούτου ένεκα ελυπήθησαν εγκαρδίως. Όθεν φωνάξαντες εις τον Θεόν με αναστεναγμούς καρδίας δια την σωτηρίαν της πόλεως, εφανερώθησαν ότι είναι Χριστιανοί· δια τούτο παρεστάθησαν εις τον Βικάριον. Και πρώτον μεν ερωτάται ο Άγιος Τρόφιμος, όστις παρευθύς ωμολόγησε παρρησία την εις Χριστόν πίστιν και ευλάβειαν.
Εάν οι ορθόδοξοι χριστιανοί ηκολούθουν επισκόπους φρονούντας τα των ετεροδόξων, που τότε Ορθοδοξία;
Εάν όμως αυτήν την γνώμην ( του Αγίου Ιγνατίου) ηκολούθουν πάντες οι χριστιανοί κατά γράμμα, να ακολουθούν δηλαδή τους επισκόπους εις πάντα, αλλοίμονον τότε, ούτε Ορθοδοξία, ούτε Εκκλησία, ούτε Ορθόδοξος χριστιανός θα υπήρχε σήμερον. Εάν οι ορθόδοξοι χριστιανοί ηκολούθουν τους πατριάρχας και επισκόπους, Απολιναρίους, Μακεδονίους, Ευτυχέας, Διοσκόρους, Σαββελιο-Σεβήρους, Ευσεβίους, Αθηναγόρους, Βαρθολομαίους και μυρίους άλλους, και εδέχοντο και ησπάζοντο τα φρονήματά των, που τότε Ορθοδοξία; Που χριστιανός ευσεβής και ορθόδοξος; Και τι λέγω ανθρώπους πατριάρχας και μητροπολίτας, και δεν λέγω Συνόδους; Διότι 348 τον αριθμόν συνήλθον εν έτει 754 εν Κωνσταντινουπόλει, Πατριάρχαι, Μητροπολίται, Επίσκοποι κ.λ.π. Ο αριθμός 348 είναι πολύ σεβαστός. Εν τούτοις τον τότε πατριάρχην Κωνσταντίνον και τον βασιλέα Κοπρώνυμον και τους 348 Μητροπολίτας, πολλοί μοναχοί, κληρικοί και λαϊκοί δεν τους ήκουσαν, απεσχίσθησαν απ’ αυτών, τους ήλεγχον και τους απεκάλουν κακοδόξους και εικονομάχους. Άρα γε οι τοιούτοι είναι σχισματικοί, αιρετικοί, κακόδοξοι, κολασμένοι, αναθεματισμένοι, και μαζί με αυτούς και ημείς που προσκυνούμεν και σεβόμεθα, σχετικώς και κατά την παράδοσιν, τας αγίας εικόνας;
Ημείς έχομεν την γνώμην και ομολογούμεν ότι είναι άξιοι παντός επαίνου διότι
παρήκουσαν και απεσχίσθησαν, και ηξιώθησαν ουρανίων στεφάνων δια την παρακοήν των
εκείνην, και σήμερον τους προσκυνούμεν και τιμώμεν ως Αγίους (Γερμανός, Νικηφόρος,
Μεθόδιος, Ταράσιος, Στέφανος, Θεόδωρος, Θεοφάνης, Θεόδωρος ο Στουδίτης κ.λ.π.),
την δε σύνοδον εκείνην ονομάζομεν παράνομον, μιαράν και Καϊαφικόν συνέδριον…
Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση: Φθάσαμε στό σημεῖο οἱ ἔνοχοι νά εἶναι τολμηροί καί οἱ ὑπέρμαχοι τῆς πίστεως ψοφοδεεῖς!
Πρέπει κάποτε νά μποῦν τά πράγματα στή θέση τους καί νά στρέψουμε τήν προσοχή μας γιά τή λύση διαφόρων προβλημάτων, πού ἀντιμετωπίζουμε οἱ Ὀρθόδοξοι. Πρέπει νά γίνουμε παραδοσιακότεροι, νά ἀποκτήσουμε περισσότερο ζῆλο καί περισσότερη παρρησία. Δυστυχῶς, στήν ἐποχή μας οἱ ἄνθρωποι ἀποφεύγουν ἐπιμελῶς νά ἔλθουν σέ ἀντίθεση μέ τούς κρατοῦντες, γιά νά μή χάσουν τήν εὔνοιά τους. Στό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας αὐτό τείνει νά γίνει κανόνας. Πολλοί κληρικοί, ἀλλά καί ἐπίσκοποι (!), διαφωνοῦν, ἀλλά δέν ἐκφράζονται δημοσίως. Τρέμουν μπροστά στό ὀρθάνοιχτο μάτι -καί αὐτί- τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη, τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἤ τοῦ Μητροπολίτη. Τρέμουν καί πολλοί ἁγιορεῖτες! Ζοῦν μέ τό φόβο τῆς ἀπειλῆς καί τιμωρίας. Φοβοῦνται μήπως χάσουν αὐτά πού κατέχουν ἤ μήπως δέν πετύχουν αὐτά πού ἐπιθυμοῦν. Ἀντίθετα, οἱ Οἰκουμενιστές ἔχουν θράσος, διατυπώνουν δημοσίως τά ἐπιχειρήματά τους καί ἐκφράζουν τά φιλικά πρός τούς αἱρετικούς συναισθήματά τους. Φθάσαμε στό σημεῖο οἱ ἔνοχοι νά εἶναι τολμηροί καί οἱ ὑπέρμαχοι τῆς πίστεως ψοφοδεεῖς!
Η ΕΛΛΑΣ ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗΝ ΕΤΕΡΟΚΙΝΗΤΩΝ ΜΚΟ!
Ἡ ἀνεξέλεγκτός εἰσροή τῶν λαθρομεταναστῶν ἔχει πάρει
τήν μορφήν εἰσβολῆς καί τείνει νά ἀποτελέση θέμα ἐποικισμοῦ τῆς Χώρας
Ὁ ὑπουργός Μεταναστεύσεως κ. Γ. Κουμουτσάκος διά τάς ΜΚΟ:
“τό δίκτυο συμφερόντων πού λειτουργοῦσε ὡς βδέλλες
τό βρήκαμε πολύ καλά ἐγκαταστημένο”
Γράφει ὁ κ. Γεώργιος Τραμπούλης, θεολόγος
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος κ. Ἱερώνυμος στίς δηλώσεις πού ἔκανε σχετικά μέ τά γεγονότα στήν Μόρια τῆς Μυτιλήνης, μεταξύ τῶν ἄλλων ἀνέφερε ὅτι “ἡ Ἐκκλησία δικαιοῦται καί ὑποχρεοῦται, ὄχι μόνον νά ἐκφράση τήν βαθύτατη λύπη της γιά τά γεγονότα στήν Μόρια, ἀλλά καί τήν ἔντονη ἀνησυχία της γιά ὅλα ὅσα αὐτή ἡ τραγική κατάσταση ὑποκρύπτει γιά τήν ἴδια τήν ἐθνική μας ἀκεραιότητα καί γιά τήν εἰρηνική ζωή τῆς Πατρίδος μας. Ἕνα δόλιο σχέδιο ἀνεπίτρεπτης ἀνήθικης καί ἀπάνθρωπης ἐργαλειοποίησης καί ἐκμετάλλευσης ἀπελπισμένων προσφύγων καί μεταναστῶν ἐξελίσσεται, ἐδῶ καί ἀρκετούς μῆνες, μέ ὅ,τι αὐτό συνεπάγεται γιά τήν ἐθνική μας ἀσφάλεια καί γιά τήν ζωή τῶν Ἑλληνίδων καί τῶν Ἑλλήνων, ἰδιαίτερα στίς ἀκριτικές περιοχές τῆς χώρας μας καί σέ ἀρκετές πολύπαθες γειτονιές τῶν ἀστικῶν κέντρων”.
Σχέδιον ἀποσταθεροποιήσεως τῆς Πατρίδος
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)