Agni Parthene (Complete) - Simonopetra Monastery


Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Άλλο κατάκριση και ιεροκατηγορία και άλλο αυστηρός έλεγχος της αίρεσης και του αιρετικού.


Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης

Πολύ σοφά τα λόγια του Αγίων που μας ομιλούν για το βαρύτατο αμάρτημα της Κατάκρισης. Όμως παρεξηγούνται από τους αιρετικούς Οικουμενιστές.
 
Είναι γνώρισμα, όλων των αιρετικών και των σημερινών οικουμενιστών, να μετονομάζουν τον αυστηρό έλεγχο για την πλάνη και την αίρεσή τους σε κατάκριση και ιεροκατηγορία. Πρέπει να κάνουμε σαφές πως είναι άλλο η κατάκριση και η ιεροκατηγορία και άλλο ο αυστηρός έλεγχος και η ομολογιακή και απολογητική αντιπαράθεση με την αίρεση και τον αιρετικό. 
Δεν ασχολούμαστε με τα κρύφια της ψυχής και της ζωής κανενός. Δεν καταγγέλλουμε τον ιερέα ως κλέφτη, ως αμαρτωλό, πόρνο, απατεώνα και κανέναν άλλον. Αυτό είναι κατάκριση και ιεροκατηγορία. Να ασχολείσαι με τις ποικίλες αμαρτίες του συνανθρώπου σου και να τις καταμαρτυρείς ή και να συκοφαντείς λέγοντας οικτρά ψέματα, προσβάλλοντας την ιερότητα του προσώπου του αδελφού σου . 
Όμως, όταν κηρύττει κάποιος δημόσια, με έργα και λόγους την πλάνη και την αίρεση, τον οικουμενισμό και την μασονία, τότε έχουμε υποχρέωση και εντολή από τους Πατέρες (έχω πολλές φορές αναφέρει τα πατερικά χωρία σε άρθρα μου) να τον ελέγχουμε, να τον καταγγέλλουμε και να αντιδρούμε απέναντί του. 
Στην δημόσια έκφραση της αίρεσης, ακόμα και από Σύνοδο, είμαστε υποχρεωμένοι να αντιδράσουμε δημόσια. Αν δεν το κάνουμε, είναι βαρύτατη αμαρτία. Και αυτό όχι μόνο για τους κληρικούς, αλλά οι πατέρες ζητούν και από τους λαϊκούς να αντιδρούν με δημόσιο λόγο δυναμικά στην αίρεση και στον αιρετικό θεολόγο, ιερέα, επίσκοπο ή πατριάρχη. 
Τελειώνω τη σύντομή μου αναφορά, κάνοντας μια σύνοψη των παραπάνω γραφομένων μου με την εξής διατύπωση που πηγάζει από την εμπειρία της Εκκλησίας: Σε θέματα Πίστεως, υπερβαίνονται τα όρια των εκκλησιαστικών δικαιοδοσιών και ουδείς επιτρέπεται να σιωπά «κινδυνευούσης της Πίστεως», ακόμη και οι εκκλησιαστικώς υφιστάμενοι. 

Αυτά προς διευκρίνιση για τα διλλήματα και την πλανεμένη διδασκαλία περί κατακρίσεως που προσπαθούν να μας επιβάλλουν οι πάσης φύσεως Οικουμενιστές.

π. Θεόδωρος Ζήσης - Ερμηνεία Αγ. Ιω. του Χρυσοστόμου στην προς Τίτον Επιστολή

Διακοπή μνημοσύνου

«Καιρός τω παντί πράγματι» (Εκκλη.3: 1). Και νυν, καιρός θρήνου, καιρός ομολογίας, καιρός αποφάσεως σωτηρίας. «Συντετέλεσται» (1 Βασ. 20: 33) ήδη η πτώσις εν τη πίστει του Πατριάρχου Βαρθολομαίου και τω συν αυτώ Πατριαρχών Αρχιεπισκόπων, Επισκόπων, Αγιορειτών και των κοινωνούντων αυτοίς κληρικών και λαϊκών. Κλαύσατε και αναγγείλατε: Πέπτωκε Βαρθολομαίος και οι συν αυτώ, και διαθέσει και φρονήματι και λόγω και πράξει. Ηθέτησαν, οι δυστυχείς και θεοπαράδοτα δόγματα και θείους νόμους και αγίους Πατέρας και ιεράν Παράδοσιν και Ορθόδοξον Εκκλησίαν, και γενικώς την πίστιν της Ορθοδοξίας. Ωμολόγησαν την μετά της παπικής αιρέσεως ένωσιν και την εν τη Οικουμενιστική παναιρέσει του Π.Σ.Ε. τοιαύτην, «δημοσία… γυμνή τη κεφαλή επ΄ Εκκλησίας» (ΙΕ΄ Κανών ΑΒ Συνόδου), και παραμένουν γηθοσύνως αμετανόητοι.  Καιρός του ποιήσαι το θέλημα Κυρίου, ως τούτο ορίζεται δια του ΛΑ΄ Κανόνος των Αγίων Αποστόλων και του ΙΕ΄ Κανόνος της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, περί χωρισμού και διακοπής του μνημοσύνου του πεπτωκότος Επισκόπου. «Σώζων σώζε την σεαυτού ψυχήν», είναι και νυν η φωνή του ουρανού προς πάντα Ορθόδοξον (Γεν. 19:17).

Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου:

...Αλλά και εάν ο νοητός Ναβουχοδονόσορ: ήτοι ο Διάβολος, ο αρχιτέκτων και παντομίμητος της κακίας ζωγράφος, ζητεί να στήση με τας προσβολάς του μέσα εις την φαντασίαν και ενθύμησίν σου καμμίαν εικόνα της φιληδονίας, ή φιλοδοξίας, ή φιλαργυρίας, ή άλλου πάθους (ζητεί γαρ αυτός ο κατάρατος πάντοτε, πώς να στήση εις τον νουν τας τοιαύτας ψυχοβλαβείς εικόνας, ως λέγει ο Ησαϊας «ζητήσει τέκνων, πως στήσει εικόνα αυτού» (Ησ. μ: 20) πρόσεχε καλώς, και μη προσκυνήσης αυτήν με την συγκατάθεσιν της καρδίας και του λογισμού σου, ίνα μη χωρισθής από την χάριν του Θεού· αλλά αντιστάσου εις την προσβολήν του Διαβόλου, όστις σε παρακινεί να προσκυνήσης αυτήν νοητώς· καθώς και οι τρεις Παίδες δεν επροσκύνησαν αισθητώς την αισθητήν εικόνα του Ναβουχοδονόσορ. Και αν φοβερίζη να σε κακοποιήση ο Διάβολος, μη φοβηθής, αλλ΄ ειπέ τον και συ εκείνο το των τριών Παίδων, «Γνωστόν έστω σοι, ω Τύραννε, ότι τοις θεοίς σου ου λατρεύομεν, και τη εικόνι, η έστησας, ου προσκυνούμεν» (Δανιήλ γ: 18). 

Η προσευχή της Αγίας Μαρίνης πριν τον αποκεφαλισμό της:



17 ΙΟΥΛΙΟΥ

«Αναρχε, αθάνατε άχρονε, ακατάληπτε και ανεξιχνίαστε Κύριε, Θεέ των όλων και Δημιουργέ πάσης Κτίσεως, προνοητά και Σωτήρ όλων, όπου εις Σε ελπίζουσι, ευχαριστώ Σοι, όπου με έφερες εις την ώραν ταύτην και ήγγισα εις τον στέφανον της δικαιοσύνης Σου.
Υμνώ και ευλογώ την αναρίθμητον ευσπλαχνίαν και φιλανθρωπίαν Σου, όπου ηθέλησας να με συντάξης με τους εκλεκτούς δούλους Σου. Επίβλεψον και τώρα επ’ εμέ την ταπεινήν, Δέσποτα Θεέ, Κύριε του ελέους, Παντοκράτωρ και παντοδύναμε, επάκουσον της προσευχής μου και πλήρωσον μου τα αιτήματα εις έπαινον.
Και τιμήν και δόξαν του υπεραγίου και προσκυνητού Σου ονόματος, χάρισαι την άφεσιν των αμαρτιών όλων εκείνων, όπου θέλουν οικοδομήσει Εκκλησίαν εις το όνομα της δούλης Σου, να λειτουργούν εις αυτήν προσευχόμενοι, ή γράφουσι το μαρτύριον της αθλήσέως μου, και το αναγινώσκουσι μετά πίστεως, μνημονεύοντες το όνομα της δούλης σου, και καρποφορούσι  το κατά δύναμιν όλων αυτών, λέγω όσοι θεραπεύουσι το οικητήριον του σώματός μου, όπου εμαρτύρησα δι’ αγάπην Σου, συγχώρησον τας αμαρτίας κατά το μέτρον της πίστεως αυτών και μη εγγίση χείρ κολαστήριος, ούτε πείνα, ουδέ θανατικόν ή άλλη βλάβη ψυχής ή σώματος.

Και όσοι με θέλουν εορτάσει δοξολογούντες μετά πίστεως και Σου ζητήσουν σωτηρίαν και έλεος διά μέσου μου, χάρισαι τους εις τούτον τον κόσμο τα αγαθά Σου, να πορεύωνται προς αυτάρκειαν και αξίωσον αυτούς και της επουρανίου Βασιλείας Σου. Οτι Συ ει μόνος αγαθός και φιλάνθρωπος, και των αγαθών δοτήρ εις τους αιώνας, Αμήν».

«Η αλβανική κυβέρνηση σε στενό εναγκαλισμό με τον Ερντογάν»

«Η αλβανική κυβέρνηση σε στενό εναγκαλισμό με τον Ερντογάν»

Του Φρέντυ Μπελέρη

Μέλος του Γενικού Συμβουλίου της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ»

Η ιστορία αρχίζει τον 17ο αιώνα... Τότε, για πρώτα φορά, στο κέντρο της Πρεμετής ανυψώθηκε ο ναός της Παναγίας. Κατά καιρούς, διάφοροι προσπάθησαν να τον καταστρέψουν. Ολοι ξέρουμε τι συνέβη κατά τη γερμανική κατοχή και με τη συνεργασία των ντόπιων... 0 ναός της Παναγίας καταστράφηκε το 1968 και είπαν ότι θα έκαναν πολιτιστικό κέντρο. Αρκετά χρόνια μετά,

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

π. Θεόδωρος Ζήσης-Βιβλιοπαρουσίαση παιδικού βιβλίου π. Νικολάου Μανώλη

Του αγίου Ισαάκ του Σύρου :

Οι αγωνιστές,  πειράζονται για να αυξήσουν τον πνευματικό τους πλούτο, οι αμελείς, για να φυλαχτούν απʼ ό,τι τους βλάπτει, οι κοιμισμένοι, για να ξυπνήσουν, οι απομακρυσμένοι, για να πλησιάσουν στο Θεό, και οι φίλοι του Θεού, για να εισέλθουν στον άγιο οίκο του με παρρησία. Ένας γιος, άβγαλτος στη ζωή, δεν μπορεί να διαχειρισθεί τον πλούτο του πατέρα του και να βοηθηθεί απ΄αυτόν. Γι΄αυτό λοιπόν, στην αρχή στέλνει δυσκολίες και βάσανα ο Θεός στα παιδιά του και, μετά, τους φανερώνει τι τους χαρίζει. Δόξα τω Θεώ πού, με πικρά φάρμακα, μας χαρίζει την απόλαυση της πνευματικής υγείας. 

Saint Fanourios


Saint Fanourios
Saint Fanourios

Prologue.

Saint Fanourios is without doubt an important and holy youthful figure, who stands out in a par-ticular way among the other Saints of Christianity, as he is not only honoured on a single date, but the faithful often make use of the well-known “fanouropita” (Fanourios cake).
Saint Fanourios, who lived during Roman times, went up bravely against the idolatric world, for the Christian spirit of this man of God did not allow him to deny his unquestionably virtuous prin-ciples. Thus, the 12 tortures that the Saint suffered constitute for us a strong motivation for per-severance and adherence to the moral values of Christianity, to come out victors from the in-cessant struggle of unbelief and injustice of our time. This Saint teaches us with his real sacrifice that even though we do not struggle against Roman soldiers and vile Hagarenes, still we have to confront the more skillfully set traps of materialism and atheism, that attempt en masse to overwhelm the Christian order.
Saint Fanourios also taught us that the crown of a virtuous life is not easily won but only through continuous tests – with boldness, patience and perseverance. Therefore, as true fighters of the faith let us imitate the exemplary and irreproachable life of the Saint, so that we too may be found worthy to honour the Christian name we bear, as he so fittingly did.
Saint Fanourios

1. General overview of his life.

Nothing certain is known concerning the lineage and the life of Saint Fanourios because all the information about his life was lost during turbulent times.
The only information we have concerning the Saint is the discovery of his icon, around 1500 AD according to the Synaxarion, or according to other sources around 1355-1369 AD. Some main-tain that the icon of the Saint was found in Rhodes but others say in Cyprus.

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Προ του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, την καταστροφήν της Ευρώπης προησθάνοντο και προέβλεπον μόνον οι θλιμμένοι οραματισταί ορθόδοξοι Σλάβοι. Μετά τον πρώτον παγκόσμιον πόλεμον ήρχισαν να την διαισθάνωνται και μερικοί Ευρωπαίοι. Ο πλέον τολμηρός και ειλικρινής εξ αυτών είναι αναμφιβόλως ο Σπέγκλερ, ο οποίος μετά τον πρώτον παγκόσμιον πόλεμον, ανεστάτωσε τον κόσμον με το συγκλονιστικόν βιβλίον του: Untergang des Abendlandes. Εις τούτο δεικνύει και αποδεικνύει, με όλα τα μέσα τα οποία του προσφέρει η ευρωπαϊκή επιστήμη, φιλοσοφία, πολιτική, τεχνική, τέχνη, θρησκεία, ότι η Δύσις πίπτει και καταρρέει. Από του πρώτου παγκοσμίου πολέμου η Ευρώπη, παρά την φαινομενικήν εξωτερικήν αίγλην της, πνέει τα λοίσθια. Ο δυτικός πολιτισμός, ο πολιτισμός του Φάουστ, κατά τον Σπέγκλερ, ήρχισε κατά τον Ι΄ αιώνα μ. Χ., και τώρα ευρίσκεται εν καταστάσει αποσυνθέσεως και καταστροφής, τελικώς δε θα εξαφανισθή προς το τέλος του ΚΒ΄ αιώνος. Μετά τον ευρωπαϊκόν πολιτισμόν, σκέπτεται ο Σπέγκλερ, έρχεται ο πολιτισμός του Ντοστογιέφσκι, ο πολιτισμός της Ορθοδοξίας.                                                                                                   

Οι Ελληνες έχουν τρόπο να ξεπερνούν τις κρίσεις

Κωνσταντίνος Χολέβας

Μια καλοκαιρινή εκδρομή με φίλους σε κάποιο ορεινό χωριό της Στερεάς Ελλάδος με γέμισε αισιοδοξία, παρά τις δύσκολες ημέρες που περνάμε. Ο σύλλογος των απανταχού καταγομένων από το χωριό οργάνωσε συνάντηση και δείπνο στον γενέθλιο τόπο και θεία λειτουργία με αρτοκλασία στον ναό του χωριού. Τα χαμόγελα των παιδιών που ανάσαιναν καθαρό αέρα, οι διηγήσεις των παππούδων, οι νέες γνωριμίες που έκανα, οι νέοι και οι μεσήλικες, τα μεστά λόγια του ιερέως, η σύντομη προσφώνηση του προέδρου, όλα αυτά, μαζί με τη μνήμη των τεθνεώτων συγγενών, έδιναν αβίαστα την απάντηση στο ερώτημα με ποιες δυνάμεις ξεπερνά τις δυσκολίες ο Ελληνισμός: Εκκλησία, κοινότητα, αλληλεγγύη, σεβασμός στην Ιστορία και τον τόπο καταγωγής. Επιτυχημένη συνταγή αιώνων. Πνευματικά εφόδια που κάνουν τον Ελληνα δυνατό και ανθεκτικό ακόμη και στην πιο σκοτεινή περίοδο. Και όλοι γνωρίζουμε ότι περάσαμε πολύ πιο δύσκολες καταστάσεις από τη σημερινή.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more