ΠΡΟΣΟΧΗ -- Του πατέρα Θεόδωρου Ζήση

Πολλοί ποιμένες, των οποίων βασική αποστολή είναι να διώκουν τους λύκους των αιρέσεων και των πλανών, όχι μόνον δεν βλέπουν να υπάρχουν λύκοι, για να τους εκδιώξουν, αφού θεωρούν, ότι ο Παπισμός και ο Προτεσταντισμός δεν είναι αιρέσεις, αλλά “σεβάσμιες εκκλησίες”, «αδελφές εκκλησίες» συνδιαχειρίστριες του αγιασμού και της σωτηρίας των πιστών, αλλά μεταβάλλονται και οι ίδιοι σε λύκους. Κατασπαράσσουν και αυτοί, επειρεασμένοι από τις αιρέσεις, τα υγιή δόγματα και μετ’ αυτών τα ανύποπτα ποίμνια, που δύσκολα, χωρίς επαρκή πληροφόρηση, μπορούν να καταλάβουν, ότι οι φύλακες και φρουροί έχουν μεταμορφωθή σε κλέπτες και ληστές.   

Διαθρησκειακὸς οἰκουμενισμός -- Τοῦ αειμνήστου Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Πρίν μερικά χρόνια, ἡ ἀποκρυφιστική μαγεία μιλοῦσε γιά «Νέα Ἐποχή», πού θ᾽ ἀκολουθοῦσε το Ζωδιακό κύκλο τοῦ «Ἰχθύος», δηλαδή τοῦ Χριστοῦ. Σκοτεινά κέντρα τοῦ σκότους, τοῦ Σατανᾶ καί τῆς ἀνομίας, ὀνειρεύονταν καί προετοίμαζαν μέ χίλιους δυό τρόπους, τήν «Ν.Ε.» τῆς ἀπόλυτης ἐλευθερίας στίς πράξεις τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου. Ἀλλά, ἀπόλυτη ἐλευθερία, θά εἶναι κατάργηση τῆς ἐλευθερίας. Καί κάθε τραῦμα τῆς ἐλευθερίας θά εἶναι χτύπημα θανάτου! Στήν ὑλοποίηση τῶν ὁραματισμῶν τῆς παγκοσμιοποίησης και τῆς Ν.Ε., τά Σιωνιστικά - Ἑβραϊκά λόμπυ καί οἱ πολιτικοί, ἔχουν θέσει σέ ἐφαρμογή τούς μηχανισμούς τῆς διπλωματίας καί τῆς προπαγάνδας γιά μιά παγκόσμια κυβέρνηση φασιστικοῦ τύπου, καί πολεμώντας τό Χριστιανισμό καί τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἀμείλικτα, νά καταφέρουν στό τέλος τό «φάντασμα» μιᾶς πανθρησκείας!

Η άγία τράπεζα στις φλόγες

Τον περασμένο αιώνα στη Μικρασία έζησε ένας άγιος άλλ' αφανής λευίτης, ο π. 'Ιωάννης. Ήταν έγγαμος, οικογενειάρχης, από το Γκέλβερι της Καππαδοκίας. 

Τις καθημερινές εργαζόταν στά χωράφια, ενώ τις Κυριακές και τις γιορτές λειτουργούσε στην εκκλησία. 
Στη θεία λειτουργία σχεδόν πάντοτε ξεσπούσε σε δάκρυα και αναστεναγμούς. 
Την ώρα μάλιστα του καθαγιασμού η κατάνυξή του κορυφωνόταν. Οι ψάλτες έψαλλαν το «σε υμνούμε...» όσο πιο αργά μπορούσαν, αλλά εκείνος καθυστερούσε πέντε, δέκα, δεκαπέντε λεπτά ή και περισσότερο. 'Έτσι κι εκείνοι επαναλάμβαναν τον ύμνο μέχρι πέντε ή έξι φορές. 

Ἀγρυπνία Ἁγίου Γρηγορίου Θεολόγου

Φέρουμε σέ γνώση τῶν εὐλαβῶν Χριστιανῶν ὅτι τήν Παρασκευή 24 Ἰανουαρίου 2020 θά τελεσθεῖ ὁλονύκτια πανηγυρική ἀγρυπνία, κατά τό ἁγιορείτικο τυπικό, ἐπί τῇ ἑορτῇ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου (25^η Ἰανουαρίου).

Ἀπό τίς 10:00 μ.μ. ἕως τίς 4:00 π.μ.

Θά τεθεῖ σέ προσκύνηση τεμάχιο ἐκ τῶν χαριτοβρύτων λειψάνων τοῦ Ἁγ. Γρηγορίου Θεολόγου.

Ἡ πύλη θά ἀνοίξει στίς 9:45 μ.μ. καί θά παραμείνει ἀνοικτή καθ' ὅλην τήν διάρκεια τῶν ἀκολουθιῶν.

IΕΡΑ  ΜΟΝΗ  ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ  ΜΕΛΙΣΣΟΧΩΡΙΟΥ

Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΛΕΝΑΣ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗ

Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η

Σας προσκαλούν εγκάρδια στην εκδήλωση με θέμα:
 
Πώς θα βγούμε από το χάοςΤο Σάββατο 8 Φεβρουαρίου και ώρα 6.30 μ.μ. στην αίθουσα         ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, Εθνικής Αμύνης 1 (δίπλα στη Στρατ. Λέσχη)     

     Εισηγούνται: Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη, πρώην Πρύτανης Παν. Μακεδονίας
                         Γιώργος Κασιμάτης, Ομότιμος καθηγητής Παν. Αθηνών
      Συνοψίζει:     ο Στέλιος Παπαθεμελής
      Συντονίζει:    ο δημοσιογράφος Παντελής Σαββίδης

 
Όπως κάθε χρόνο θα κόψουμε την καθιερωμένη Βασιλόπιτα.
 
Ερμού 55 • Τ.Κ. 546 23 • Τηλ. 2310 268.333 • Fax 2310 262.830
Ηλεκτ.ταχ.: danagennisi.press@gmail.com • papathemelis@hotmail.com

ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ -- Τοῦ αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ὁμοτ. Καθηγητοῦ Α.Π.Θ

Στόν κόσμο μας τόν σύγχρονο, τόν πολιτισμένο, τόν ἀνεπτυγμένο, στόν κόσμο μας τοῦ εὐδαιμονισμοῦ καί τῆς καλοζωίας, πού τρέμει γιά τίς συνέπειες τῆς οἰκονομικῆς κρίσης, διότι ὅλοι νοιάζονται πῶς νά περάσουν πιό καλά, κι ὅλα τάσσονται νʼ αὐξήσουν τήν ζωή, σʼ αὐτόν τόν κόσμο πού μανιακά ζητᾶ νά ζήση, πλανιέται ἔντονη μιά μυρωδιά θανάτου, κινεῖται ἀνεμπόδιστα ἡ εἰκόνα τοῦ χαμοῦ. Παρ᾿ ὅλα τά νοσοκομεῖα καί τά ἰατρεῖα μας, τά θεραπευτήρια καί τίς κλινικές μας, παρ᾿ ὅλα τά σχολεῖα καί τίς σχολές μας, συντελεῖται μία φοβερή καταστροφή, πού τίποτε δέν τήν ἀναχαιτίζει. Εἶναι ὁπωσδήποτε ὁ θάνατος γνωστό καί ἀναπόφευκτο –γιʼ αὐτό παραδεκτό– συμβάν, πού σφραγίζει αὐτή τήν ζωή ἀμείλικτα. Ποτίζει τόν ἄνθρωπο μέ τήν λύπη καί τόν ντύνει μέ τό πένθος. Ἀλλά ἀποσιωποῦμε τόν θάνατο. Προσπαθοῦμε νά τόν ξεχάσουμε, τόν βάζουμε ὅσο πιό μακριά μποροῦμε, καί ἐφησυχάζουμε.

Οικουμενισμός το βδέλυγμα της ερημώσεως

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ --- Αλέξ. Παπαδιαμάντης

Μὲ εἶχε καλέσει ὁ γενναῖος φίλος μου, ὁ κὺρ Στέφανος Μ., εἰς τὴν οἰκίαν του τὴν ἡμέραν τοῦ Πάσχα, διὰ νὰ συμφάγωμεν τὴν ὥραν τοῦ προγεύματος περὶ τὰς δέκα, ἀπὸ συγκατάβασιν καὶ εὐσπλαγχνίαν, διὰ νὰ κάμω κ᾿ ἐγὼ μετὰ τόσα χρόνια, Πάσχα οἰκιακόν, ἔρημος καὶ ξένος στὰ ξένα. Εὔχαρι καὶ θαλπερὸν ἦτο τὸ ἐσωτερικὸν τῆς ἑστίας του, ἀφοῦ διῆλθον τὴν εὐρεῖαν αὐλήν, μὲ τὴν διάπλατον πύλην, καὶ τοὺς σταύλους τῶν ἀλόγων, καὶ τὴν πρασινάδαν, καὶ τὰς γάστρας τῶν ἀνθέων. Ἡ οἰκογένειά του, ἡ γραῖα Μαρία ἡ συμβία του, ἀφελὴς καὶ ἀρχαϊκή, ὁ υἱός του, ἀμόρφωτος καὶ ἄπλαστος καλὸς ἁμαξηλάτης, κι ὁ ἀδελφός του, στιβαρός, γεροντοπαλλήκαρον, τραχὺς καὶ φιλαλήθης. Τέλος ἡ κόρη του ἡ Ρηνούλα, τελεία ἀντιπρόσωπος τῆς νέας γενεᾶς, κεντήτρια, ζωγραφίνα καὶ θεατρίνα. Πλὴν ὅμως κι αὐτὴ ἀφελὴς καὶ ἁπλῆ εἰς τοὺς τρόπους:

ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ --- Orthodox Hymns

Πάντοτε είχε το πλήρωμα της χάριτος η Παρθένος, και προ της συλλήψεως, και εν τη συλλήψει, και μετά την σύλληψιν.

Είχε το πλήρωμα της χάριτος προ της συλλήψεως· διότι αν ο Πρόδρομος Ιωάννης εχαριτώθη έτι εκ κοιλίας Μητρός του, κατά τον λόγον του Αγγέλου, ον είπε «Και Πνεύματος Αγίου πλησθήσεται (ο Ιωάννης δηλ.) έτι εκ κοιλίας Μητρός αυτού» (Λουκ. α: 15)·πόσω μάλλον ήτον χαριτωμένη η Θεοτόκος η μέλλουσα γεννήσαι Αυτόν τον Υιόν του Θεού; Διο και εν τω εις τα Εισόδια Τροπαρίω της Θεοτόκου γέγραπται «Τα ουράνια πάντα εξέστησαν ορώντα το Πνεύμα το Άγιον εν σοι σκηνώσαν». Όθεν και ο Γαβριήλ ευαγγελίσας αυτήν, κεχαριτωμένην ωνόμασεν, ειπών·«Χαίρε κεχαριτωμένη»· τούτον δε τον λόγον είπε προ του να συλλάβη η Παρθένος τον Κύριον. 

Τη ΚΓ΄ (23η) Ιανουαρίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ Επισκόπου Αγκύρας και του Αγίου Μάρτυρος ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΥ.

Κλήμης ο μακάριος και θεσπέσιος Ιερομάρτυς ήτο από την Άγκυραν της Γαλατίας (της εν Μικρά Ασία) ζήσας κατά τους χρόνους πολλών μισοχρίστων αυτοκρατόρων από του Ουαλεριανού του εν έτει σνγ΄ (253) βασιλεύσαντος μέχρι των Διοκλητιανού και Μαξιμιανού, οπότε επί της βασιλείας αυτών, εν έτει 296, ηξιώθη των στεφάνων του μαρτυρίου. Κατά δε την επωνυμίαν είχε και την πράξιν αρμόζουσαν, ων εστολισμένος ως κλήμα καρποφόρον με τας σταφυλάς του Παναγίου Πνεύματος, τας οποίας ετρύγησεν η πατρίς του μετά την τελείωσιν του μαρτυρίου του. Το γένος του ήτο επίσημον και ευγενικώτατον.