Μία μικρή συμβολή, κ Ασλανίδη.
Η ερμηνεία της Προφητείας του Δανιήλ από τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο και οι ανακρίβειες του Πηδαλίου. Μετά τα ασύστολα ψεύδη ,δηλαδή, τα περί πτώσεως της Εαρινής Ισημερίας και ότι αυτή το 325 ,τότε που συνεκλήθη η Α΄Οικουμενική Σύνοδος,βρισκόταν στις 21 Μαρτίου,άλλο ένα εξίσου τεράστιο προστέθηκε στο Πηδάλιο ,αυτό περί εικονίσεως του Θεού Πατρός,σύμφωνα,όπως αναφέρεται εκεί,με αυτά που είδε ο προφήτης Δανιήλ.
Διαβάζουμε στην σελίδα 320 του Πηδαλίου [Εκδ.Ρηγ.],τα εξής:΄΄Συμπεραίνεται ότι και ο άναρχος Πατήρ πρέπει να ζωγραφίζεται καθώς εφάνη εις τον προφήτην Δανιήλ ως παλαιός ημερών΄΄
Αυτό το ψεύδος επικαλούνται οι αιρετικοί και σχισματικοί της εποχής μας,οι οποίοι αρνούνται την διδασκαλία του Χριστού,ο οποίος διακηρύττει μέσα από το Ευαγγέλιό του ότι ΄΄οὐχ ὅτι τὸν πατέρα τις ἑώρακεν, εἰ μὴ ὁ ὢν παρὰ τοῦ Θεοῦ, οὗτος ἑώρακε τὸν πατέρα. ΄΄[Ιω. 6,46] ,αρνούνται τον δογματικό όρο και τις Αποφάνσεις της Αγίας Ζ΄΄Οικουμενικής Συνόδου αλλά και την ερμηνεία της προφητείας του Δανιήλ,από τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο.
Με τις φράσεις: ΄΄μηδέν σωματικόν υπολάβης αγαπητέ΄΄, ΄΄μηδὲν ἀνθρώπινον ὑποπτεύσῃς΄΄και, ΄΄ουχί γέροντα υποπτεύεις΄΄,ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος απαντά σε αυτόν που έγραψε αυτό το ψεύδος στο Πηδάλιο και σε όλους αυτούς που έσχισαν τον Άρραφο Χιτώνα του Χριστού ,πρός χάριν ενός ειδώλου,την μορφή γέροντος ,που την προσκυνούν ως Θεό Πατέρα. [φεύ]
[σ.σ.Τα κεφαλαία γράμματα δικά μου.]
΄΄...Εἶπεν· Θρόνοι ἐτέθησαν, ἐπεὶ καὶ ὁ Θεὸς ταύτας ὥρισεν·
ἐπειδὴ δὲ καὶ οὐκ ἠκούσαμεν, τότε τὴν τιμωρίαν καὶ τὴν κόλασιν. Καὶ οὐχ ἡμῖν
πρώτην ταύτην ἀφῆκε φωνήν; Ἀπὸ τότε ἤρξατο, φησὶ, κη ρύσσειν τὴν βασιλείαν
τῶν οὐρανῶν. ΜΗΔΕΝ ΣΩΜΑΤΙΚΟΝ ΥΠΟΛΑΒΗΣ ΑΓΑΠΗΤΕ, μηδὲ ἐμπεριειλῆφθαι θρόνῳ
τὸν ἄπειρον Θεὸν νομίσῃς... Ὥσπερ γὰρ ἐπὶ τοῦ
Πατρὸς νοεῖς τὰς τρίχας, καὶ τὰ λοιπά· οὕτω καὶ τοῦτο. Τὸ δὲ Ἐδόθη, καὶ ὅσα τοιαῦτα
ἀκούων, 56.233 ΜΗΔΕΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΝ ΥΠΟΠΤΕΥΣΗΣ, μηδὲ ταπεινὸν περὶ τοῦ Υἱοῦ. Ὥσπερ
γὰρ γεγηρακότα ὁρῶν, ΟΥΧΙ ΓΕΡΟΝΤΑ ΥΠΟΠΤΕΥΕΙΣ , οὕτω καὶ τὰ λοιπά. Μὴ γὰρ ζήτει
τὴν σαφήνειαν ἐν ταῖς προφητείαις, ἔνθα σκιαὶ καὶ αἰνίγ ματα· ὥσπερ ἐπὶ τῆς
ἀστραπῆς οὐ ζητεῖς διηνεκὲς φῶς, ἀλλὰ ἀρκεῖ φανῆναι μόνον.΄΄[PG59,σελ.627-628]