Τον Κύριον υμνείτε!!!


Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης :

 Ἀθηναγόρας, ὄχι μόνο δὲν ὀπισθοχώρησε, ἀλλὰ καὶ αὐτὸς καὶ οἱ διάδοχοί του προχώρησαν καὶ προχωροῦν, ὅπως διαρκῶς τὸ ἐπισημαίνουμε καὶ ὅπως τὸεἴδαμε ὅλοι κατὰ τὴν κατὰ τὴν τελευταία συνάντηση Πατριάρχου καὶ Πάπα στὸΦανάρι στὶς 30 Νοεμβρίου τοῦ 2006.  πρωτόθρονη Ἐκκλησία ἔχει πλέον ἁλωθεῖ ἀπὸ τὸν Οἰκουμενισμό, καὶ ὡς πρώτη, ἐπηρεάζει καὶ τὶς ἄλλες τοπικὲςἘκκλησίες. Ὅλη αὐτὴ  τραγικὴ ἱστορία τῆς ἀποστασίας τοῦ Οἰκουμενισμοῦ διαζωγραφήθηκε στὸ μεγάλο σχετικὸ Συνέδριο ποὺ κάναμε στὴν Θεσσαλονίκη τὸ 2004. 


Στὶς περισσότερες ἐκκλησίες, οἱ οἰκουμενιστικὲς ἡγεσίες ἐλέγχουν πλήρως τὴν κατάσταση καὶ μὲ ἀπειλές, διώξεις καὶ ἀφορισμοὺς καταπνίγουν καὶ φιμώνουν τὶς ὀρθόδοξες φωνές.
 

Ερώτηση σε σχόλιο αδελφού :

Ανώνυμος αδελφός εν Χριστώ, μεταξύ άλλων μου γράφει :

Εύχομαι καλή μετάνοια και επιστροφή στην Εκκλησία του Χριστού. 


Απάντηση:

Όσον αφορά την ευχή σου για καλή  μετάνοια, την δέχομαι και σε ευχαριστώ. Τώρα για επιστροφή μου στην Εκκλησία του Χριστού, αφού πιστεύεις ότι δεν είμαι μέλος Της και μου εύχεσαι καλή επιστροφή, θα σου ζητούσα να κάνεις αγάπη και να μου υποδείξεις ποια είναι η Εκκλησία του Χριστού από την Οποία κατ΄ εσέ έχω εξέλθει αφού αναφέρεις για επιστροφή.

Θα ήθελα να μου επιτρέψεις να σου υπενθυμίσω μερικά απλά πράγματα που πιστεύω θα γνωρίζεις.
Η εκκλησία--στην οποία μου εύχεσαι να επιστρέψω—θα πρέπει να έχει αναλλοίωτα τα χαρακτηριστικά Της γνωρίσματα τα οποία έχει από της ιδρύσεώς Της. Ένα από αυτά είναι ότι είναι: «στύλος και εδραίωμα της αληθείας» (Α΄Τιμ. 3: 15). Δηλαδή δεν υπάρχει σε Αυτή διδασκαλία πλάνης.

Ένα δεύτερο γνώρισμα Της είναι ότι ευαγγελίζεται πάντα τα ίδια, δεν αλλάζει η διδασκαλία Της. Αυτός είναι ο λόγος που ο Απόστολος Παύλος, δύο φορές στο ίδιο κεφάλαιο επαναλαμβάνει την ιδία πρόταση:
ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ᾿ ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω. (Γαλ. α: 8).

Επειδή και οι δυο μας, είμαστε χωρίς διπλώματα Θεολογίας, θα ήθελα απλά να σε ρωτήσω η Εκκλησία που μου εύχεσαι να επιστρέψω είναι η Μία Αγία Καθολική και Αποστολική; Ή  άλλαξε την διδασκαλία Της και δέχεται σαν ισότιμες και άλλες εκκλησίες με διαφορετική διδασκαλία, οπότε αυτομάτως δεν αναγνωρίζεται ως Η Εκκλησία του Χριστού σύμφωνα με την διδασκαλία Της;


Αυτά προς το παρόν, για να μη σε κουράζω με πολλές ερωτήσεις.

Αν ταυτίζετε τον «ζήλο» με τον φανατισμό, θεωρείτε λοιπόν φανατικό και τον Χριστό!

Σ΄ αυτές τις ώρες του κόσμου, όπως η σημερινή, που η αίρεση του Οικουμενισμού έχει και έκταση και βάθος, η μόνη σωτηρία είναι η αλήθεια, που πρέπει να λέγεται χωρίς φόβο και χωρίς πάθος υπέρ όλων και εναντίον όλων και να υπηρετείται αντί πάσης θυσίας! Όλα τα άλλα, δήθεν διαλλακτικά και ειρηνικά – «άχρι καιρού» – είναι παραπλανητικά, ηττοπαθή, υποκριτικά, καθαρές σοφιστείες του διαβόλου, για να τροχοπεδείται ο αγωνιστικός ζήλος, ν΄ αποκοιμίζονται οι πιστοί κι΄ οι υπηρέτες του διαβόλου να δρουν ανενόχλητα! Ας μεταφερθούμε στο Ναό του Σολομώντος στην εποχή του Χριστού : κόσμος πολύς, κίνηση μεγάλη, αλισιβερίσι ανθηρό, φωνές μικροπολητών, γέλια, χαρές, ατμόσφαιρα λαϊκού πανηγυριού, οι έμποροι τα οικονομούν, οι Ιερείς χαϊδεύουν ευτυχείς τα γένεια τους, οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι, εκεί, εγγυητές και φύλακες των Ιερών Παραδόσεων! Οπότε ξαφνικά, αυτή η «ωραία» ατμόσφαιρα διαταράσσεται βίαια! Κάποιος νέος, που το βλέμμα του βγάζει φωτιές, με φραγγέλιο στο χέρι, ορμά σ΄ όλο αυτό το πλήθος των πωλητών, των χρηματιστών, των εμπόρων, τους πετάει έξω, φωνάζοντας : «Άρατε ταύτα εντεύθεν!  Μη ποιείτε τον Οίκον του Πατρός μου οίκον εμπορίου»». Έτσι οι Ορθόδοξοι οικουμενιστές ομιλούν για φανατισμό και κατηγορούν τους αγωνιζόμενους αντιοικουμενιστές «ζηλωτές»! Ω της υποκρισίας! Η Αγία Γραφή λέει για τα γεγονότα του Χριστού στο Ναό : «ο ζήλος του οίκου σου καταφάγεταί με» Αν ταυτίζετε τον «ζήλο» με τον φανατισμό, θεωρείτε λοιπόν φανατικό και τον Χριστό. Και τι άλλο σημαίνει «ζήλος» παρά αγώνα μες τα όλα, κι΄ όχι το ηττοπαθές ….αναμείνατε άχρι καιρού!

Κίνδυνος στη Συρία για τους απογόνους του Βυζαντίου

Κωνσταντίνος Χολέβας

Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επαναστάσεως ο Βορειοηπειρώτης οπλαρχηγός Χατζημιχάλης Νταλιάνης έφθασε έως τον Λίβανο και τη Συρία για να ξεσηκώσει την ορθόδοξη χριστιανική κοινότητα της περιοχής κατά των κατακτητών οθωμανών. Ο Χατζημιχάλης, ο οποίος τελικά φονεύθηκε μαχόμενος στο Φραγκοκάστελλο της Κρήτης, εστάλη από τους επαναστατημένους Ελληνες για να εντάξει στη μεγάλη Ελληνική Επανάσταση φιλικούς πληθυσμούς, οι οποίοι δεν μιλούν ελληνικά, αλλά θεωρούν εαυτούς απογόνους της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, της Ρωμανίας. Οι Ελληνες του 19ου αιώνα είχαν πλήρη συνείδηση ότι η βυζαντινή κληρονομιά τούς συνέδεε με το ποίμνιο του Πατριαρχείου Αντιοχείας, τους Ρουμ Ορτοντόξ (Ρωμιοί ορθόδοξοι) της Συρίας και του Λιβάνου.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

ΤΑ ΑΠΛΩΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ.

O Αββάς Χομαί, λίγο πριν κοιμηθή εν Κυρίω, άφησε στα πνευματικά του τέκνα  τις ακόλουθες συμβουλές, που πάντοτε είναι αληθινές και απαραίτητες για λαϊκούς και κληρικούς, λέγοντας:

"Μη κατοικήσετε ποτέ μαζί με αιρετικούς, μήτε να συνάψετε σχέσεις με άρχοντες, μήτε να είναι τα χέρια σας απλωμένα στο να συνάζετε, αλλά μάλλον απλωμένα στο να δίνετε". 

Παράδεισος η Εκκλησία.

Του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου.

Η εξομολόγησης μπορεί και την φωτιά να σβήσει και τα θηρία να εξημέρωση. Εάν αμφιβάλλεις, θυμήσου τι συνέβη με τον Ανανία, τον Αζαρία και τον Μισαήλ μέσα στην κάμινο της Βαβυλώνας. 
Πόσες βρύσες θα μπορούσαν να σβήσουν την φλόγα πού ανέβαινε σε ύψος σαρανταεννέα πήχεων; Εκεί όμως πού υψωνόταν η τεράστια φλόγα, εκεί σαν ποτάμι ξεχύθηκε η πίστης των τριών νέων, εκεί ακούσθηκε η προσευχή της μετανοίας: «Δίκαιος είσαι, Κύριε, για όλα όσα επιτρέπεις να παθαίνουμε, γιατί αμαρτήσαμε και ανομήσαμε».
 
Η μετάνοια διέλυσε την φλόγα! Βεβαιώσου άπ' αυτό για την δύναμη της να σβήνει την φλόγα της κολάσεως.
 
Άλλ' ίσως πει κανείς προσεκτικός αναγνώστης: «Ο Θεός έσωσε τους τρεις νέους όχι για την μετάνοιά τους. αλλά για την πίστη τους». Έφ' όσον υπάρχει αυτό το ενδεχόμενο, θα σας παρουσιάσω και μια άλλη περίπτωση.
 

Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΙ ΤΑ «ΟΡΑΜΑΤΑ» ΤΟΥ

 Αθωνικα ανθη:

Η από ετών εξαγγελθείσα και αναμενομένη μετ’ ενδιαφέροντος έκδοσις των «Ὁραμάτων» του πολυάθλου Στρατηγού Μακρυγιάννη, αποτελεί ήδη πραγματικότητα. Το Μορφωτικόν Ίδρυμα της Εθνικής Τραπέζης, έθεσεν εις κυκλοφορίαν εις ένα καλαίσθητον τόμον τα κατάλοιπα αυτά του εθνικού τούτου ανδρός, υπό τον τίτλον «ΟΡΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΘΑΜΑΤΑ». Η έκδοσις έτυχεν επιστημονικής επιμελείας υπό ειδικών επί των χειρογράφων και ούτως επετεύχθη η αντιμετώπισις αρκετών γλωσσικών και γραφολογικών προβλημάτων, που ανέκυπταν από την μη υπακούουσαν εις ουδένα παλαιογραφικόν τύπον ή κανόνα «απελέκητη» μακρυγιάννειον, φωνητικήν μάλλον, (ρουμελιώτικην) γραφήν. Διο και αποβαίνουν λίαν διαφωτιστικά, ο εκτεταμένος Πρόλογος του μακαρίτου Λίνου Πολίτου, η Εισαγωγή του μεταγράφοντος το στρυφνώτατον κείμενον, επίσης μακαρίτου Αγγ. Παπακώστα, αι Σημειώσεις, το Γλωσσάριον και το Επίμετρον. Ήτο από δεκαετιών γνωστόν μεταξύ των λογίων, ότι τα χειρόγραφα των «Οραμάτων» ευρίσκοντο εις χείρας του Βλαχογιάννη—προς τον οποίον οφείλεται τιμή και εθνική ευγνωμοσύνη, δια την ανακάλυψιν όλων των χειρογράφων του μεγάλου Μακρυγιάννη—τα οποία κατά το γήρας του παρέδωκεν εις τον φιλόλογον Α. Παπακώνσταν. Με τα «Οράματά» του, ο Μακρυγιάννης των «Απομνημονευμάτων», αποκτά νέας και πνευματικάς διαστάσεις και τοποθετείται εις υψηλότερα βάθρα. Διότι, αποκαλύπτεται, ότι δεν είναι μόνον ο χαρισματούχος Στρατηγός, ο ηρωϊκός επαναστάτης του ’21, ο εντιμότατος και δημοκρατικώτατος Έλλην, ο πατριωτικώτατος πολίτης, ο ηθικώτατος άνθρωπος, ο πιστότατος χριστιανός, ο υπερασπιστής των αδικουμένων, ο «πατριδοφύλακας», ο προστάτης των χηρών και ο πατήρ των ορφανών. Είναι και ο αγιώτατος Ορθόδοξος, που ενθυμίζει τους δικαίους Στρατηγούς της Παλαιάς Διαθήκης, του οποίου αι αδιάλειπτοι και πολύωροι προσευχαί, αι πολυάριθμοι και κατανυκτικαί γονυκλισίαι, τα συνεχή ικετήρια δάκρυα υπέρ της Πατρίδος και της Ορθοδοξίας, η συνεχής μνήμη του Θεού και η αίσθησις της αδιακόπου κοινωνίας του μετ’ Αυτού, μετά της Θεοτόκου και των Αγίων, τον αναδεικνύουν προφήτην.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more