Ευχαριστώ τήν Ορθόδοξη Φωνή γιά τήν φιλοξενία. Αφού, λοιπόν, ο αναγνώστης διάβασε περί τίνος πρόκειται,
https://orthodox-voice.blogspot.com/2023/01/kyprianos-christodoulides.html?m=1
προσθέτω τό, κατά τήν ταπεινή γνώμη μου, επεξηγηματικό
σχόλιο :
Ευχαριστώ τήν Ορθόδοξη Φωνή γιά τήν φιλοξενία. Αφού, λοιπόν, ο αναγνώστης διάβασε περί τίνος πρόκειται,
https://orthodox-voice.blogspot.com/2023/01/kyprianos-christodoulides.html?m=1
προσθέτω τό, κατά τήν ταπεινή γνώμη μου, επεξηγηματικό
σχόλιο :
«Εἰ δέ ὁμολογοῦσιν εἰδωλολατρῆσαι πρό τοῦ παρόντος καιροῦ, ὡς εἰδωλολάτραι κρινέσθωσαν, καί ἔστωσαν κατηχούμενοι, καί μετά Χριστιανῶν μή μιγνύσθωσαν· ἀρκέσει γάρ αὐτοῖς καί τοῦτο εἰ μεταμεληθεῖεν ἐφ’ οἷς ἀβούλως ἐμελέτησάν τε καί ἔπραξαν· ὥσπερ μή τά κατ’ αὐτούς οἰκονομηθῆναι, καί τήν μετάνοιαν αὐτῶν παρά τῇ Ἐκκλησίᾳ δεχθῆναι· εἰ δέ διαμένουσιν ἐν τῇ αὐτῇ αἱρέσει, καὶ ἴσως καὶ ἑτέρους τινὰς ἀμαθεστέρους καὶ ἁπλουστέρους δυνηθῶσιν ἀποβουκολῆσαι, κἄν ὀχλαγωγήσωσι καὶ πλῆθος συνάγωσιν, ἔξω τῶν ἱερῶν τῆς Ἐκκλησίας περιβόλων εἰσίν· εἰ δὲ καί πάνυ ὀλίγοι ἐν τῇ ὀρθοδοξίᾳ καὶ εὐσεβείᾳ διαμείνωσιν, οὗτοι εἰσὶν Ἐκκλησία, καὶ τὸ κῦρος καὶ ἡ προστασία τῶν ἐκλησιαστικῶν θεσμῶν ἐν αὐτοῖς κεῖται· κἄν κακοπαθῆσαι αὐτοῖς ὑπὲρ τῆς εὐσεβείας δεήσοι· ὅπερ ἐστίν εἰς καύχημα αἰώνιον, καὶ ψυχικῆς σωτηρίας πρόξενον· ὅτι οὐδέ συζητήσεις περί τῶν ἱερῶν εἰκόνων ποιεῖσθαι δεῖ· οὐ γάρ προσφάτως ἀνεφύη τό περί αὐτῶν δόγμα, ἀλλ’ ἐκ πλείονος χρόνου ζητηθέν, τήν κύρωσιν παρά τῆς συνόδου ἔλαβε· καί πᾶν γάρ ζήτημα δογματικόν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ τοῦ Θεοῦ ἀναφυέν, μετά ζήτησιν συνοδικήν καί ἐκφώνησιν πέπαυται, ἀμφιβολίαν δέ τήν οἱανοῦν οὐκ ἐπιδέχεται· οὕτως γάρ ἐπί τῶν λοιπῶν ἁγίων καί οἰκουμενικῶν συνόδων γέγονε».
(Ἁγίου
Νικηφόρου, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Ὁμολογητοῦ, Patrologia Graeca, Τόμος 100, σελ. 844-845, https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=nnc1.0046980229&view=1up&seq=430 ).
Όπως ο διάβολος μάς έκλεψε τήν Ζωή γιά λογαριασμό του, έτσι έκανε καί ο Κύριος. Δόλωσε μέ τόν εαυτό του ( : έκλεψε) τόν διάβολο, επαναφέροντάς μάς στό "πρωτόκτιστον Κάλλος". Δηλαδή, εις τό κατ' εικόνα καί καθ' ομοίωσιν, νά γίνουμε εικόνα τής Εικόνος Χριστού καί κατά Χάριν - ποτέ κατ' ουσίαν - όμοιοι ώς "τέκνα υιοθεσίας". Χάριτί εστε σεσωσμένοι, γράφει ο Απ. Παύλος.
Οι γονείς μου ήταν έμποροι αποικιακών προϊόντων,
έκαναν δηλαδή μια δουλειά πού τούς άφηνε
γύρω στις 5000 φράγκα κέρδος το χρόνο.
Η οικογένεια μας ήταν πολυάριθμη.
’Από τον πρώτο της γάμο ή μητέρα μου είχε δυο παιδιά,
ενώ με τον πατέρα μου είχε αποκτήσει ένα γιό και τέσσερα
κορίτσια.
Ό πατέρας μου είχε τη μητέρα του,
ή μητέρα μου είχε τον πατέρα της
και επί πλέον έμενε μαζί μας ένας θείος κωφάλαλος.
Και όμως μέσα σε μια μέρα,
χάρις σ’ ένα πιάτο μανιτάρια έμεινα μόνος στον κόσμο.
’Εκείνη την ημέρα είχα κλέψει ένα πενηνταράκι από το
συρτάρι
πού συνήθιζαν οι δικοί μου να βάζουν τα ψιλά,
για να αγοράσω βόλους.
Ό πατέρας μου κόκκινος από το θυμό του μου φώναξε :