ΛΟΓΟΣ Α΄ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΡΧΗΝ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ του εν Αγίοις πατρός ημών Ιωάννου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Χρυσοστόμου.

Θαυμασταί των Ορθοδόξων αι πανηγύρεις φαιδραί των Μαρτύρων αι μνήμαι, ανεπαίσχυντοι των ευσεβών αι ευωχίαι. Ουχ εορτάζομεν χρόνον τον αστάτως κινούμενον· ου σεβόμεθα ενιαυτόν την της ανθρώπων ζωής δαπάνην· ου προσκυνούμεν αιώνα τον εις φθοράν ημάς έλκοντα. Ου λατρεύομεν τη κτίσει· σύνδουλα γαρ τα γεγονότα. Ου θεραπεύομεν την ύλην· εξ ούκ όντων γαρ υπέστη. Ως γαρ αρχήν γενέσεως έσχε ταύτα, και φθοράς υπόκεινται τέλει. Ου σεβόμεθα ουρανόν· ως καπνός γαρ εστερεώθη. Ου σεβόμεθα στερέωμα· εκρυσταλλώθη. Ου σεβόμεθα το φως· λόγω γαρ εδημιουργήθη. Ου σεβόμεθα την σελήνην· σχήματι γαρ εκοσμήθη. Ου σεβόμεθα την γην· εξ ύδατος γαρ ανειλκύσθη. Ου σεβόμεθα το πυρ· υλικόν γαρ το στοιχείον. Ου προσκυνούμεν το ύδωρ· ρέουσα γαρ η φύσις. Ου λατρεύομεν τω χρόνω· ουχ έστηκε γαρ, αλλ’ αφίσταται. Ου σεβόμεθα την ημέραν· διατάξει γαρ δουλεύει. Πάντα χρόνω γηρά, και χρόνος μετά πάντα γηρά. Θεός δε μόνος παλαιότητος ανώτερος· και δείκνυσιν η της συντελείας ημέρα. Έλληνες μεν ουν και Ιουδαίοι αδελφοί ανομίας, του διαβόλου τα λάφυρα, της αμαρτίας τα έκγονα, της πλάνης τα θρέμματα, της δυσσεβείας η πώρωσις, της γεέννης οι ναυτολόγοι, οι όφεις της ασεβείας, οι υιοί της κατάρας.

ΣΤΙΓΜΕΣ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑΣ | Λεβέντης: Οι Αμερικανοί πίεσαν την κυβέρνηση να ξεπουλήσει την Μακεδονία


Δεύτε λαοί -- Orthodox Hymns,


O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 1 Σεπτεμβρίου 2018

Τη   Α΄ (1η) του μηνός Σεπτεμβρίου αρχή της Ινδίκτου, ήτοι του νέου έτους.                                 

Η Αγία του Θεού Εκκλησία εορτάζει σήμερον την Ινδικτιώνα, δια τρεις αιτίας· πρώτον, επειδή αυτή είναι αρχή του χρόνου· δια τούτο δε και παρά των παλαιών Ρωμαίων πολλά ετιμάτο εξ αρχαίων χρόνων. Ινδικτιών δε κατά την ρωμαϊκήν, ήτοι την λατινικήν γλώσσαν, θέλει να είπη ορισμός. Και δεύτερον εορτάζει ταύτην η Εκκλησία, επειδή κατά την σημερινήν ημέραν μετέβη ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός μέσα εις την Συναγωγήν των Ιουδαίων, και εδόθη εις αυτόν το βιβλίον του Προφήτου Ησαϊου, καθώς γράφει ο Ευαγγελιστής Λουκάς (Λουκά δ: 16), το οποίον ανοίξας ο Κύριος ημών, ω του θαύματος! ευθύς εύρε τον τόπον εκείνον, ήτοι την αρχήν του εξηκοστού πρώτου κεφαλαίου του Ησαϊου, εις το οποίον είναι γεγραμμένα δια τον Ίδιον τα λόγια ταύτα· «Πνεύμα Κυρίου επ’ εμέ, ου είνεκεν έχρισέ με, ευαγγελίσασθαι πτωχοίς απέσταλκέ με, ιάσασθαι τους συντετριμμένους την καρδίαν, κηρύξαι αιχμαλώτοις άφεσιν και τυφλοίς ανάβλεψιν, αποστείλαι τεθραυσμένους εν αφέσει, κηρύξαι ενιαυτόν Κυρίου δεκτόν» (Λουκ. δ: 18-19).

ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ -- Προσκυνηματική Εκδρομή στη νήσο Άνδρο

ΑΓΑΠΗΤΟΙ  ΦΙΛΟΙ  ΚΑΙ  ΜΕΛΗ  ΤΗΣ  ΕΡΩ  ΠΑΤΡΩΝ, ΘΑ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΣΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΓΙΑ ΤΗ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΗ  ΕΚΔΡΟΜΗ  ΠΟΥ  ΘΑ  ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ  ΤΟ  ΕΠΕΟΜΕΝΟ  ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ        8-9 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ  2018,  ΥΠΑΡΧΟΥΝ  ΔΙΑΘΕΣΙΜΕΣ  ΑΚΟΜΑ  ΛΙΓΕΣ  ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ  ΘΕΣΕΙΣ,  ΣΤΟ 50ρι ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ  ΠΟΥ  ΘΑ  ΜΑΣ  ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ.

ΟΠΟΙΟΣ/Α  ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ,  ΜΠΟΡΕΙ  ΝΑ  ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΙ  ΜΕ  ΤΟΝ  κο  ΓΙΩΡΓΟ  (κιν.6979700321)  ΜΕΧΡΙ ΤΗ  ΚΥΡΙΑΚΗ  2  ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ  2018.



ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ
ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΑΣ

Του Αγίου Νείλου του ασκητού: Δεν είναι δικό σου κατόρθωμα αυτό

Αν στην προσευχή σου χύνεις πηγές δακρύων, μην υπερηφανεύεσαι ότι τάχα είσαι ανώτερος από τούς πολλούς. Δεν είναι δικό σου κατόρθωμα αυτό, αλλά βοήθεια για την προσευχή σου από τον Κύριο, για να μπορέσεις να εξομολογηθείς με προθυμία τις αμαρτίες σου σ΄ Αυτόν και να τον εξευμενίσεις με τα δάκρυά σου. Μη λοιπόν μετατρέψεις σε πάθος το βοήθημά σου κατά των παθών, για να μην παροργίσεις περισσότερο τον Κύριο πού σου έδωσε αυτή τη χάρη.

ΧΛΙΑΡΟΙ ΚΑΙ ΕΜΕΤΙΚΟΙ --- Του Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Οι άνθρωποι της εποχής μας εύκολα συμβιβάζονται με ό,τι προβάλλεται ως σύγχρονο, μοντέρνο και προοδευτικό, γιατί πιστεύουν ότι έτσι θα κάνουν τη ζωή τους πιό ευχάριστη. Δεν έχουν ηθικές αρχές και δέν αντιδρούν. Είναι παθητικοί αποδέκτες των όσων οι επιτήδειοι προτείνουν, αδιαφορώντας αν πολλά από αυτά είναι ηθικά και θεάρεαστα. Την ίδια περίπου νοοτροπία έχουν και οι περισσότεροι χριστιανοί! Ενώ δέχονται τη διδασκαλία του Χριστού και θεωρούν την Εκκλησία Του κιβωτό σωτηρίας, παραμένουν συμβιβασμένοι με το κυριαρχούν κοσμικό φρόνημα, γεγονός που αποκαλύπτει ότι η χριστιανική τους ιδιότητα πολύ λίγο τους επηρεάζει. Γι᾽ αυτό και είναι ιδιαίτερα επίκαιροι οι φοβεροί λόγοι της Αποκαλύψεως προς τον Επίσκοπο της Εκκλησίας της Λαοδικείας:

Στη Βουλή η σκοτεινή ΜΚΟ του Σόρος που έκανε «δουλεμπόριο»

Ο ανεξάρτητος βουλευτής Αχαΐας Νίκος Νικολόπουλος δήλωσε ότι θα απευθύνει ερώτηση προς τους συναρμόδιους υπουργούς σχετικά με τη δράση της ΜΚΟ ERCI, 30 μέλη της οποίας κατηγορούνται για την εμπλοκή τους σε οργανωμένο εγκληματικό δίκτυο διακίνησης μεταναστών.

Οπως αποκάλυψε χθες η «δημοκρατία», τα ίχνη των υποστηρικτών της ΜΚΟ οδηγούν στον αμφιλεγόμενο δισεκατομμυριούχο Τζορτζ Σόρος, ο οποίος βρίσκεται πίσω από πολλά.. επικίνδυνα σχέδια σε κάθε γωνιά του πλανήτη, με στόχο τον πλουτισμό του.

Toυ Μητρ. Ηλείας κ. Γερμανού : Τι συμβαίνει; τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αγιοποιηθή τόσα πρόσωπα, όσα δεν αγιοποιήθηκαν αιώνες!

Δια τούτο διερωτάται κανείς· Τι συμβαίνει; Είναι μεγάλη η αγιότητα σήμερα  και τόσοι πολλοί στην εποχή μας ευηρέστησαν τω Θεώ, ώστε Εκείνος τους εθαυμάστωσε και αποδεδειγμένως δημοσίως τους ενεφάνισε ή εμείς έχομε χάσει τα αγιοπνευματικά κριτήρια αναγνωρίσεως ενός αγίου;                                                       
Μήπως στην σημερινή απιστία και την αδιαφορία των ανθρώπων, ούτοι ζητούν «σημεία», ως ζητούσαν οι Ιουδαίοι και οι Έλληνες των χρόνων του Ιησού (Ίδε σχετικά περιστατικά: Ματθαίου ιβ΄ 38 – 45 , ιστ΄ 1 – 4, κζ΄ 42 – 44, Λουκά δ΄ 23 – 30, ια΄ 29, Ιωάννου στ΄ 30 – 41, Α΄ Κορινθίους 22 – 26), και η Εκκλησία, αντιθέτως απ΄ ό,τι έπραξεν ο Κύριος, προσπαθή να ικανοποιήση το αίτημα με την αγιοποίησι νέων προσώπων;                                                                                                                 

Μήπως η Εκκλησία μας επηρεασμένη από την μόδα του συγχρονισμού ή της νέας εποχής, αναζητεί να προβάλη στους χριστιανούς μας νέα άγια πρότυπα, εγκαταλείποντας τα υπάρχοντα σπουδαία και μεγάλα τοιαύτα;                                                                                                                                                

Μήπως είναι τούτο κάτι «που πουλάει» κατά την σημερινήν ορολογίαν, και κάποια μέλη της δεν θέλουν να στερηθούν των ωφελημάτων του;                                       
Πάντως ό,τι και αν συμβαίνη, έχω την αίσθησιν ότι ευρισκόμεθα εις λάθος δρόμο.

Κλίμαξ ἐπουράνιε, δι’ ἧς οἱ ἐπὶ γῆς εἰς οὐρανοὺς ἀνατρέχομεν -- Ἀγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

Δέσποινα, ὑπεραγία μου Θεοτόκε, κεχαριτωμένη Θεογεννήτρια, ὑπερευλογημένη Θεοχαρίτωτε Θεομῆτορ, δοχεῖον τῆς ἀστέκτου Θεότητος τοῦ μονογενοῦς Υἱοῦ τοῦ ἀθανάτου καὶ ἀοράτου Πατρός, θρόνε πυρίμορφε, τῶν τετραμόρφων ὑπερενδοξοτέρα, πάναγνε, πανάχραντε, πανάσπιλε, παναμόλυντε, παναμώμητε, πανύμνητε, πανάφθορε, παμμακάριστε, πανακήρατε, πάνσεπτε, πάντιμε, παντευλόγητε, παντομνημόνευτε, παμπόθητε, παρθένε τῇ ψυχῇ καὶ τῷ σώματι καὶ τῷ νοΐ, καθέδρα Βασιλέως τοῦ ἐπὶ τῶν Χερουβείμ, κλίμαξ ἐπουράνιε, δι’ ἧς οἱ ἐπὶ γῆς εἰς οὐρανοὺς ἀνατρέχομεν, νύμφη Θεοῦ, δι’ ἧς αὐτῷ κατηλλάγημεν·

Ἀγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

Άγιον Πνεύμα και Εκκλησία στην Πατερική Παράδοση -- Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

Εκ του βιβλίου:
ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΤΟΙΣ ΘΕΙΟΙΣ ΠΑΤΡΑΣΙ
Aρχές και κριτήρια
της Πατερικής Θεολογίας
Πρωτοπρεσβύτερος  Θεόδωρος Ζήσης
1.Η εκτός της Εκκλησίας δράσις του Αγίου Πνεύματος.

α'. Άγιον Πνεύμα και Εκκλησία.

Η ζωή και η ύπαρξις της Εκκλησίας συνδέονται στενώτατα προς την εν αυτή παρουσίαν του Αγίου Πνεύματος. Η Πεντηκοστή, κατά την οποί­αν απεστάλη το Άγιον Πνεύμα εις τους αποστόλους, ίνα μένη εις τον αιώνα μετ' αυτών και οδηγή αυτούς εις πάσαν την αλήθειαν, αποτελεί την γενέθλιον της Εκκλησίας ημέραν· "ει μη Πνεύμα παρήν, ουκ αν συνέστη η Εκ­κλησία, ει δε συνίσταται η Εκκλησία, εύδηλον ότι το Πνεύμα πάρεστιν", παρατηρεί ο ιερός Χρυσόστομος εις ομιλίαν του εις την Πεντηκοστήν[1]. Η εσωτέρα υφή και δομή της Εκκλησίας, η όλη υπόστασις αυτής είναι πνευ­ματική.

Ως προς την ιδιαιτέραν θέσιν, ην εν τη Εκκλησία έχουν ο Χριστός και το Άγιον Πνεύμα, διδάσκεται υπό των Πατέρων και υπό νεωτέρων περί Εκ­κλησίας και Πνεύματος καθορισμών ότι ο Χριστός αποτελεί την κεφαλήν, το δε Άγιον Πνεύμα την ψυχήν της Εκκλησίας, την ζωοποιούσαν το σώμα αυτής και συνδέουσαν τα μέλη προς την κεφαλήν και προς άλληλα[2].

Ποιο πανεπιστήμιο;

Η Ανώτατη Εκπαίδευση θέλει γκρέμισμα και χτίσιμο από την αρχή

Από τη Δρ Ελένη Παπαδοπούλου*

Πριν από λίγες ημέρες ανακοινώθηκαν οι βάσεις και οι επιτυχόντες σε ΤΕΙ και ΑΕΙ. Το υπουργείο ανακοίνωσε ότι οκτώ στους 10 μαθητές των Γενικών Λυκείων περνούν σε κάποια σχολή. Κρίνοντας από τις «βάσεις» του τρία και του τέσσερα σε πληθώρα «ανώτατων» εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, να υποθέσω ότι οι δύο που δεν πέρασαν ή δεν συμπλήρωσαν μηχανογραφικό ή επέλεξαν σχολές με μεγαλύτερη βάση. Διαφορετικά, επιτυχόντες θα μπορούσαν να είναι όλοι οι απόφοιτοι λυκείου.

Το πανεπιστήμιο έχει μετατραπεί σε λύκειο, όλοι πρέπει να έχουν τελειώσει ένα και κάθε γειτονιά πρέπει να έχει ένα. Το πτυχίο έχει γίνει απολυτήριο, όλοι πρέπει να έχουν ένα. Η επιστήμη είναι σχολικό μάθημα, όλοι μπορούν να το μάθουν απέξω και να το περάσουν. Ο πτυχιούχος, αν τελικά τα καταφέρει, είναι πλέον σαν απόφοιτος λυκείου, με ένα πληθωρισμένο χαρτί σε μια χαοτική αγορά εργασίας.

Τη ΛΑ΄ (31η) του μηνός Αυγούστου, η ανακαίνισις του Ναού της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών ΘΕΟΤΟΚΟΥ εν τω Νεωρίω.

Κατά τους χρόνους Μιχαήλ και Θεοδώρας των βασιλέων, εν έτει ωμβ΄ (842), έζη πατρίκιος τις, Αντώνιος καλούμενος, ο οποίος είχεν εν Κωνσταντινουπόλει οίκον σεμνόν, κείμενον εν τη αυλή και περιφερεία του Νεωρίου· είχεν ωσαύτως και Ναόν ένδοξον της Υπεραγίας Θεοτόκου απογυμνωθέντα εκ των αγίων Εικόνων παρά των πρώην εικονομάχων βασιλέων. Ο πατρίκιος λοιπόν ούτος, ανακαινίζων τον Ναόν, έκτισεν υποκάτω και λουτρόν προς σωματικήν του θεραπείαν· άνωθεν δε του λουτρού ετελείτο πάντοτε η του Θεού δοξολογία. Όθεν επεσκίασεν εις τον Ναόν τούτον η χάρις του Παναγίου Πνεύματος δια της Πανάγνου Μητρός του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, και ήρχισαν να γίνωνται εκεί ιατρείαι διαφόρων νοσημάτων.

H IΔΙΚΗ ΜΑΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Συνέβη τότε, στα χρόνια της επίγειας δράσεως του Σωτήρος Χριστού, αλλά η ακτινοβολία της, όπως άλλωστε και όλων των γεγονότων της θείας Οικονομίας, διασχίζει τους αιώνες και φθάνει ως τις μέρες μας, στο εδώ και τώρα. Σαν τον φυσικό ήλιο, που δημιουργήθηκε τότε, στην αρχή του κόσμου, αλλά έκτοτε φωτίζει και ζωογονεί την πλάση, έτσι η Μεταμόρφωση του Κυρίου (6 Αυγούστου) διαχέει το φως της διαχρονικά και πανανθρώπινα.                                                                             
Μέσα σε τούτο το υπερκόσμιο, το άκτιστο φως αποκαλύπτεται η δόξα του τριαδικού Θεού· Ακούγεται η φωνή του Πατέρα, «ούτός εστιν ο Υιός μου ο αγαπητός εν ω ευδόκησα· αυτού ακούετε» (Ματθ. 17: 5)· προβάλλει η θεότητα του Ιησού Χριστού μέσα από το ανθρώπινο σώμα του· η παρουσία του αγίου Πνεύματος επισκιάζει το όρος και τυφλώνει τα μάτια των μαθητών για να φωτίσει στην άλλη διάσταση, ώστε να δουν τις άκτιστες ενέργειες του Θεού.     

''Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ'' ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΤΡΑ 2/ 4/2006


ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΟΡΓΟΫΠΗΚΟΟΥ ~ Ι.Μ.ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ


O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 31 Αυγούστου 2018


Τη ΛΑ΄ (31η) του μηνός Αυγούστου, η ανάμνησις της εν τη αγία Σορώ καταθέσεως της ΤΙΜΙΑΣ ΖΩΝΗΣ της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών ΘΕΟΤΟΚΟΥ, 

εν τω σεβασμίω αυτής Οίκω τω όντι εν τοις Χαλκοπρατείοις, ανακομισθείσης από της Επισκοπής Ζήλας επί Ιουστινιανού του βασιλέως, εν έτει φλ΄ (530), και η ανάμνησις θαύματος γεγονότος δια της επιθέσεως της Τιμίας Ζώνης επάνω εις την βασίλισσαν Ζωήν, την σύζυγον του εν βασιλεύσιν αοιδίμου Λέοντος του σοφωτάτου βασιλέως, εν έτει ωπστ΄ (886). Καθ’ όλον το έτος είμεθα υπόχρεοι να ευχαριστώμεν και να δοξάζωμεν πρώτον μεν την υπερτάτην και Παναγίαν Τριάδα, Πατέρα, Υιόν και Πνεύμα Πανάγιον, τον ένα και μόνον Θεόν, όστις μας έπλασε και ανέπλασε δια την πολλήν αυτού ευσπλαγχνίαν και αγαθότητα· δεύτερον δε την Υπερένδοξον και Αειπάρθενον Θεοτόκον, δι’ ης απηλαύσαμεν και απολαμβάνομεν τόσα αγαθά, τα οποία υπερβαίνουσι κατά τον αριθμόν τα άστρα του ουρανού και την ψάμμον της θαλάσσης.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΒΟΜΒΑ ΑΠΟ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ!!!!!

«Πάτερ μου, σε λίγο καιρό, όχι μακριά, σε πολύ λίγα χρόνια, θα υπάρξη μία εκκλησία σε όλον τον κόσμο… παπικοί, προτεστάντες, ορθόδοξοι, θα υπάρχει μία λέξη, αυτή που επικρατεί στις ημέρες μας, «ενότητα»· υπό το πρίσμα τῆς ενότητος. Από κάτω θα γίνει ένας ακταρμᾶς, δηλ. ο καθένας θα κρατάει την πίστη του, αλλά εδώ θα βλέπετε καρδινάλιο. Αυτός θα κρατάει την πίστη του, εγώ την πίστη μου, θα έχουμε όμως κοινό ποτήριο. Και θα μεταλαμβάνουμε και σείς τα κορόïδα θα μᾶς βλέπετε και δεν θα αντιδράτε. Ξέρετε γιατί δεν θα αντιδράτε; Γιατί θα σᾶς λένε «Κάντε υπακοή στην Εκκλησία». «Κάντε υπακοή», έτσι θα σᾶς λένε.»  

Τη Λ΄ (30η) του μηνός Αυγούστου, ο Άγιος Μάρτυς ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ ξίφει τελειούται.

Φήλιξ ο Άγιος Ιερομάρτυς και οι συν αυτώ έτεροι τρεις Μάρτυρες Φουρτουνιανός, Σεπτιμίνος και Ιανουάριος οι γενναίοι του Χριστού στρατιώται, διαφλεγόμενοι υπό του ενθέου ζήλου της πίστεως, επολέμησαν ανδρείως την πλάνην της ειδωλολατρίας, και ενδυναμωθέντες υπό της εις Θεόν Πίστεως διέλυσαν όλα τα σκότη της απιστίας, φυλάξαντες δε απαραχαράκτους τους νόμους και τας εντολάς του Χριστού, και καταφρονήσαντες τας παρά των Ελλήνων ερωτήσεις, δι’ ων παρεκίνουν αυτούς να αρνηθώσι την ευσέβειαν, και μη μεταπεισθέντες, υπέμειναν οι αοίδιμοι διωγμούς, δεσμά και στρεβλώσεις του σώματος, συρόμενοι από τόπου εις τόπον έως ου τελευταίον κατεδικάσθησαν εις τον δια ξίφους θάνατον. Τότε δε έγινε θαύμα φοβερόν, διότι ο ήλιος και η σελήνη, μη υποφέροντες την άδικον των Αγίων σφαγήν, μετεβλήθησαν εις αίμα· οι δε Μάρτυρες αποκεφαλισθέντες έλαβον παρά Κυρίου τους αμαράντους στεφάνους της αθλήσεως.                    

Nigel Farage explains why gangs are torching Sweden (with Tucker Carlson)


Στη φάκα τα τσιράκια του Σόρος

Ο Τζορτζ Σόρος και η ΜΚΟ των δουλεμπόρων

Ο δισεκατομμυριούχος μαζί με τον γνωστό «φιλάνθρωπο» Φρανκ Γκιούστρα, πίσω από την ERCI και τις βρόμικες μπίζνες στο Αιγαίο
Σκοτεινούς υποστηρικτές «διαθέτει» η ΜΚΟ ERCI, 30 μέλη της οποίας ταυτοποιήθηκαν τις προηγούμενες ημέρες για την εμπλοκή τους σε οργανωμένο εγκληματικό δίκτυο που δρούσε τουλάχιστον από τα τέλη του 2015 στη Μυτιλήνη, με στόχο τη διευκόλυνση παράνομης εισόδου μεταναστών στην Ελλάδα. Τα ίχνη των υποστηρικτών οδηγούν, όπως αποκαλύπτει σήμερα η «δημοκρατία», για άλλη μία φορά στον δισεκατομμυριούχο Τζορτζ Σόρος, ο οποίος φαίνεται ότι βρίσκεται πίσω από πολλά... επικίνδυνα σχέδια σε κάθε γωνιά του πλανήτη, τα οποία φυσικά εξυπηρετούν τα οικονομικά συμφέροντά του.

Τη Λ΄ (30η) του μηνός Αυγούστου, μνήμη του Οσίου και θαυματουργού ΦΑΝΤΙΝΟΥ.

Φαντίνος ο Όσιος, εκ Καλαβρίας της εν Ιταλία καταγόμενος, ήτο υιός Γεωργίου και βρυαίνης, αφιερωθείς δε εις τον Θεόν εξ αυτών σχεδόν των βρεφικών σπαργάνων, όταν έφθασεν εις κατάλληλον ηλικίαν εισήχθη εις Μοναστήριον, ένθα μετεχειρίζετο πάσαν αρετήν· επειδή δε έγινεν εργάτης δόκιμος των εντολών του Θεού, δια τούτο και ηξιώθη θείων αποκαλύψεων. Ο αυτός διήλθε νήστις είκοσιν ολοκλήρους ημέρας και έμεινε γυμνός τέσσαρα έτη, και πολλάς άλλας κακοπαθείας και κινδύνους υπέφερεν ο αοίδιμος, όταν οι Σαρακηνοί εισέβαλον ληστρικώς εις την Ιταλίαν, λεηλατούντες τους λαούς αυτής. Αφού λοιπόν εις τοιούτους πειρασμούς διήνυσεν εξήκοντα έτη, παραλαβών ύστερον τους δύο μαθητάς του, Βιτάλιον και Νικηφόρον, ήλθεν εις την Πελοπόννησον, διατρίψας δε εις την Κόρινθον πολύν χρόνον, έγινεν εις πολλούς πρόξενος σωτηρίας.

ΟΜΟΛΟΓΙΑ, ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΑΡΧΙΜΑΣΟΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ, ΣΥΝΑΔΟΥΝ;;; -- του Νικολάου Πανταζή, θεολόγου

Ο πρώην επίσκοπος Φλωρίνης π. Αυγουστίνος “ήλεγξε τον Βασιλέα Παύλο διότι ενέκρινε διάταγμα περί της Μασονίας ως δήθεν “Φιλαθρωπικού Ιδρύματος…”

Ναι. Αυτά τα έκανε ΤΟΤΕ…. τω καιρώ εκείνω…
ΤΟΤΕ έπαυσε την Μνημόνευση του ΑΡΧΙΜΑΣΟΝΟΥ Αθηναγόρα για τρία μόνο “χρονάκια”… (δηλαδή σφαλιαρίτσα με του σπουργίτι το φτερό) αλλά ΔΥΣΤΥΧΩΣ ύστερα από τρία χρόνια ΣΥΝΕΧΙΣΕ την Μνημόνευση του ΑΡΧΙΜΑΣΟΝΟΥ και ενώθηκε διά βίου με την ΜΑΣΟΝΙΑ διά της εφ΄ όρου ζωής Μνημονεύσεως ΜΑΣΟΝΩΝ!

Συνεχίζω την κοινωνία μου με αιρετικούς οικουμενιστές επισκόπους σημαίνει:
“αποδέχομαι και υποτάσσομαι στην αίρεσή τους. Γίνομαι υπόλογος, συνυπεύθυνος και συγκατάκριτος μαζί τους και αποβιώνω μαζί τους, κηδευόμενος από αυτούς, τους οποίους αναθεμάτισα και κατεδίκασα ως χωρισμένους από Θεού και ΕΚΤΟΣ Εκκλησίας του Χριστού…”

Αδέλφια μου, ας ΜΗΝ είμαστε ΠΡΟΣΩΠΟΛΑΤΡΕΣ. Ή είναι η Μνημόνευση “αποδοχή πίστεως (Ορθοδόξου ή αιρετικής) και υποταγή” στον κάθε αιρεσιάρχη, ή δεν είναι! Ή ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος έχει λάθος, ή ο π. Αυγουστίνος!

Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας (9ον) μέρος


ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ


O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 30 Αυγούστου 2018
Τη Λ΄ (30η) του μηνός Αυγούστου, μνήμη των Αγίων Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ,  ΙΩΑΝΝΟΥ και ΠΑΥΛΟΥ του νέου.                             

Αλέξανδρος ο μακάριος πατήρ ημών, επειδή εξήσκει πάσαν αρετήν, εχρημάτισε πρωτοπρεσβύτερος του Αγίου Μητροφάνους Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, κατά τους χρόνους του Μεγάλου Κωνσταντίνου εν έτει τκε΄ (325), αντικατέστησε δε εις την εν Νικαία συγκροτηθείσαν αγίαν και Οικουμενικήν πρώτην Σύνοδον τον Άγιον Μητροφάνην, μη δυνηθέντα ένεκεν ασθενείας και γήρατος να παρευρεθή εις αυτήν. Εν ταύτη λοιπόν τη Συνόδω ο θείος Αλέξανδρος πολύ ηγωνίσθη υπέρ της Ορθοδόξου πίστεως, ελέγχων ο τρισμακάριος την του Αρείου κακοδοξίαν.

Τη ΚΘ΄ (29η) του μηνός Αυγούστου, μνήμη του εν Αγίοις πατρός ημών ΑΡΚΑΔΙΟΥ Επισκόπου Αρσινόης Κύπρου του θαυματουργού.

Αρκάδιος ο εν Αγίοις πατήρ ημών, Επίσκοπος Αρσινόης, ο θαυματουργός, εγεννήθη εις την κώμην Αρσινόην την παρά την Παφίαν της Μελάνδρας της μεγαλονήσου Κύπρου. Ήτο δε υιός γονέων ευσεβών και ευπόρων, Μιχαήλ και Άννης καλουμένων, οίτινες και απέστειλαν αυτόν προς ανωτέραν μόρφωσιν και μαθημάτων παιδείαν εις την Κωνσταντινούπολιν. Περατώσας τας σπουδάς του εις την βασιλίδα των πόλεων επανήλθεν εις την ιδιαιτέραν αυτού πατρίδα, την Αρσινόην.

ΟΙ ΟΜΑΔΙΚΟΙ ΕΞΙΣΛΑΜΙΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ

Οι ομαδικοί εξισλαμισμοί στην Ήπειρο και Αλβανία.
Μετατροπή εκκλησιών σε τζαμιά. Περίτμησι Ηπειρωτών.
Τουρκοχριστιανοί και μισότουρκοι «Γραικομάνοι.»
Σπύρος Στούπης
Ο εξισλαμισμός στην Ήπειρο άρχισε επί σουλτάνου Μουράτ Β’, εξηπλώθη δε επικινδύνως μετά την ήττα του Σκεντέρμπεη, οπότε οι μεγάλοι κτηματίες ηναγκάσθησαν να εξισλαμισθούν για να διατηρήσουν τα τιμάριά τους, αξιωθέντες τού τίτλου «μπέηδες» κατά κληρονομιά. «Τούτους κάτω από ψυχολογικό εξαναγκασμό εμιμήθησαν και οι πτωχοί κολλήγοι».
Τη σκληρότερη τυραννία όμως υπέστη η Ήπειρος, κατά τον Ν. Πατσέλη, μετά τον θάνατο τού Σκεντέρμπεη, «διότι εφ’ όσον χρόνον εμάχετο ούτος προς το Οθωμανικόν Κράτος, η Ήπειρος συνεμμάχει μαζύ του. Διά τούτο μετά τον θάνατόν του, οι Οθωμανοί την μετεχειρίσθησαν απανθρώπως, αναγκάσαντες τον πληθυσμών εις εξισλαμισμόν. Ο ισλαμισμός των Χριστιανών, ιδίως εις την καλουμένην σήμερον Β. Ήπειρον, έκαμε τας μεγαλυτέρας προόδους, όταν ο Γ. Καστριώτης, ηρνήθη την πίστι του εις τον Σουλτάνο και την μουσουλμανικήν θρησκείαν».

Τη ΚΘ΄ (29η) του μηνός Αυγούστου, μνήμη της Οσίας ΘΕΟΔΩΡΑΣ της εν Θεσσαλονίκη, της εξ Αιγίνης καταγομένης.

Θεοδώρα η θαυμασία και αοίδιμος και των του Θεού δωρεών επώνυμος ήτο από την Αίγιναν. Ο πατήρ της ήτο κληρικός της Μεγάλης Εκκλησίας, ονόματι Αντώνιος, καλόγνωμος και ενάρετος, όστις έγινε και Μοναχός ύστερον. Η δε μήτηρ της εκαλείτω Χρυσάνθη, ομοίως και αυτή καλής προαιρέσεως. Έζησε δε εις την παρούσαν ζωήν η Χρυσάνθη ολίγον καιρόν, αφού εγέννησεν εν θυγάτριον· και την ημέραν όπου εκοιμήθη δια παντός έγινεν ο σύζυγός της (πρινν μάλιστα να την ενταφιάση) Μοναχός· ότι από καιρού το επόθει, και δεν ελυπήθη διότι απέθανεν η γυνή του και τον ελύτρωσε των του κόσμου γηϊνων φροντίδων.

Toυ Μητρ. Ηλείας κ. Γερμανού : Τι συμβαίνει; τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αγιοποιηθή τόσα πρόσωπα, όσα δεν αγιοποιήθηκαν αιώνες!


 Δια τούτο διερωτάται κανείς· Τι συμβαίνει; Είναι μεγάλη η αγιότητα σήμερα  και τόσοι πολλοί στην εποχή μας ευηρέστησαν τω Θεώ, ώστε Εκείνος τους εθαυμάστωσε και αποδεδειγμένως δημοσίως τους ενεφάνισε ή εμείς έχομε χάσει τα αγιοπνευματικά κριτήρια αναγνωρίσεως ενός αγίου;                                                        
Μήπως στην σημερινή απιστία και την αδιαφορία των ανθρώπων, ούτοι ζητούν «σημεία», ως ζητούσαν οι Ιουδαίοι και οι Έλληνες των χρόνων του Ιησού (Ίδε σχετικά περιστατικά: Ματθαίου ιβ΄ 38 – 45 , ιστ΄ 1 – 4, κζ΄ 42 – 44, Λουκά δ΄ 23 – 30, ια΄ 29, Ιωάννου στ΄ 30 – 41, Α΄ Κορινθίους 22 – 26), και η Εκκλησία, αντιθέτως απ΄ ό,τι έπραξεν ο Κύριος, προσπαθή να ικανοποιήση το αίτημα με την αγιοποίησι νέων προσώπων;                                                                                                                 

Μήπως η Εκκλησία μας επηρεασμένη από την μόδα του συγχρονισμού ή της νέας εποχής, αναζητεί να προβάλη στους χριστιανούς μας νέα άγια πρότυπα, εγκαταλείποντας τα υπάρχοντα σπουδαία και μεγάλα τοιαύτα;                                                                                                                                                

Μήπως είναι τούτο κάτι «που πουλάει» κατά την σημερινήν ορολογίαν, και κάποια μέλη της δεν θέλουν να στερηθούν των ωφελημάτων του;                                       
Πάντως ό,τι και αν συμβαίνη, έχω την αίσθησιν ότι ευρισκόμεθα εις λάθος δρόμο.

ΛΟΓΟΣ Β΄ Εις την αποτομήν της Τιμίας Κεφαλής του Προδρόμου.

«Και ευθέως αποστείλας ο βασιλεύς σπευκουλάτωρα, επέταξεν ενεχθήναι την καφαλήν αυτού» (Μάρκου στ:27).                                                                                                                                                                            
Θαύμα φαίνεται και παράδοξον άκουσμα, πως ο Ηρώδης απετόλμησεν ή να είπω καλλίτερα ετυφλώθη, ώστε να αποκεφαλίση τοιούτον καρπόν στείρας, τον οποίον δια να δείξη ο Θεός πόσης τιμής είναι άξιος προμηνύει δι’ Αγγέλου αυτόν τον καρπόν, ότι εγεννήθη, δια να θρέψη πολλάς ψυχάς. Εφάνη εις τον κόσμον, δια να αρπάση πολλούς από την απάτην του κόσμου. Αυτόν θερίζει παράκαιρα ο Ηρώδης και παρανομώτατα, όπου δεν ήγγιξε τινός, όχι με το έργον, αλλ’ ουδέ με την σκιάν. Αυτόν όπου ήτο εις τους αμαρτωλούς συγχώρησις, εις τους μετανοούντας διδασκαλία, εις τους δικαίους τελείωσις, και απλώς ειπείν εις πάντας διδασκαλείον αγιωσύνης και τελειότητος. Τον τοιούτον, λέγω, πως ετόλμησε να αποκεφαλίση ο Ηρώδης; Θαύμα το έχουσιν οι πολλοί, αλλ’ εγώ δεν το νομίζω πράγμα παράδοξον, διδαχθείς από τον φωστήρα των Νυσσαέων, όστις γράφει ότι όλη η ζωή του ανθρώπου είναι ένας καιρός αρμόδιος δια να αγαπά τον Θεόν, και να απομακρύνηται και να χωρίζηται παντάπασιν από τον διάβολον· εκείνος δε όστις παύση εις ολίγον διάστημα της ζωής από του να αγαπά τον Θεόν, έξω γίνεται φωτός, και της αγάπης Αυτού κεχώρισται· εκείνος όστις χωρισθή του Θεού εξ ανάγκης γίνεται έξω και του φωτός· όθεν ενούται με τον διάβολον, όστις παίρνει μέσα εις τα ιδικά του βάραθρα τούτον τον χωρισμένον από της αγάπης και του φωτός του Θεού, και ακολουθεί εις αυτόν σκότος και διαφθορά, πανωλεθρία και θάνατος.

Γράφω, αγαπητoί αδελφοί, μερικές σκέψεις μου πάνω στην αποτομή της ιεράς κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου -- του αδελφού μας Ιουστίνου

Παρακαλώ την αγάπη σας να με συγχωρέση, αν σας στενοχωρήσω ή σκανδαλήσω με τα λεγόμενά μου.

Όλοι μας βέβαια ξέρουμε, ότι της φρικτής αποτομής της ιεράς κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου προηγήθηκε ένας πορνικός χορός της Σαλώμης, κόρης της φονικής Ηρωδιάδας και μοιχαλίδας του Ηρώδου.

Και όπως είναι σε όλους μας γνωστό, ο άνομος αυτός χορός «ήρεσεν» σε όλους τους παρευρισκομένους άρχοντες, πλουσίους, αξιωματούχους, υψηλά ισταμένους στο πλέγμα κοσμικής εξουσίας, και περισσότερο από όλους βεβαίως στον βασιλέα Ηρώδη, εραστή της μητέρας τού κατάλληλα δασκαλεμένου πορνικού κορασίου.

Μάλιστα τόσο πολύ «ήρεσεν» η λικνιζομένη και εκκολαπτόμενη πόρνη, ώστε ο μοιχός Ηρώδης πάνω στο ηδονικό του παραλήρημα, ξεχνάει την Ηρωδιάδα και υπόσχεται στη κόρη της μέχρι και το μισό του βασίλειο, όλοι μας υποψιαζόμαστε για π
oια συνέχεια.

ΛΟΓΟΣ Α΄ Εις την αποτομήν της τιμίας Κεφαλής του Αγίου ενδίξου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού ΙΩΑΝΝΟΥ. (εκ του «Νέου Θησαυρού» Γ. Σουγδουρή)

Προ της ενσάρκου οικονομίας του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, ήτο ηγεμών της Ιουδαίας αλλόφυλός τις, Αντίπατρος ονόματι, αλλόφυλοι δε ελέγοντο όσοι δεν ήσαν εκ της θρησκείας των Εβραίων. Ούτος λαβών γυναίκα την θυγατέρα του βασιλέως της Αραβίας, Κύπρον λεγομένην, εγέννησεν εξ αυτής τέσσαρας υιούς, Φάσαιλον, Ηρώδην, Ιώσηπον και Φερώραν· και ο μεν Φάσαιλος εγένετο ηγεμών των Ιεροσολύμων, και ολίγον καιρόν ηγεμονεύσας εφονεύθη υπό των Πάρθων. Ο δε Ιώσηπος ετελεύτησεν ιδιώτης. Ομοίως δε και ο Φερώρας, φθονηθείς υπό του αδελφού αυτού Ηρώδου, απέθανε φαρμάκω. Ο δε Ηρώδης ούτος, τέταρτος υιός του Αντιπάτρου, πρώτον μεν εγένετο ηγεμών της Γαλιλαίας· μετά δε τον θάνατον του αδελφού του Φασαίλου, επήγε και προσεκύνησε τον Καίσαρα της Ρώμης Αύγουστον, και παρέλαβε την ηγεμονίαν της Ιουδαίας.

Η βλάσφημος Πατριαρχική Εγκύκλιος του 1920, υπ΄ ουδεμιάς επί μέρους Ορθοδόξου Εκκλησίας απεκηρύχθη μέχρι σήμερον!!!

Η Πατριαρχική Εγκύκλιος του 1920, θεωρείται βλάσφημος, δεδομένου ότι, βασιζομένη επί της κακοδόξου «θεωρίας των κλάδων», της αποτελούσης το σύμβολον της αιρετικής πανσπερμίας του λεγομένου Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.), αρνείται ότι η Αγία ημών Ορθόδοξος Εκκλησία είναι η Μία Αγία Καθολική και Αποστολική του Χριστού Εκκλησία, κατ΄ αντίθεσιν του ενάτου άρθρου του Συμβόλου της Πίστεως περί μιας Εκκλησίας. Επιπροσθέτως, αναιρεί και αυτό τούτο το θετικόν περιεχόμενον της εν τη Εκκλησία υπερφυσικής Αποκαλύψεως. Διότι, εάν δεν υπάρχει σταθερά και ωρισμένη Εκκλησία, της Αποκαλύψεως ανεπισφαλής φορεύς, αλλά πάσαι αι χριστιανικαί Εκκλησίαι αποτελούσι μέρη ισοδύναμα και ισόκυρα της Εκκλησίας, είναι φανερόν ότι η μεν Αποκάλυψις ουδέν σταθερόν και παραμόνιμον έχει να αποκαλύψη, αλλά ποικίλον τι και κατά τας δόξας και προϋποθέσεις των προσώπων εξαλλάσσον, ουδέν δε απομένει κριτήριον, δι΄ ου να δυνηθή τις εκ της ποικίλης και αντιφατικής εκδοχής των χριστιανικών αληθειών άμα μεν να διακρίνη την αληθή διδασκαλίαν του Κυρίου, άμα δε να πορισθή πεποίθησιν ασφαλή περί της αξιοπιστίας και αληθείας ων πιστεύει.

ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ -- " Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου


O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 29 Αυγούστου 2018

Τη ΚΘ΄ (29η) του αυτού μηνός Αυγούστου, η αποτομή της τιμίας Κεφαλής του Αγίου ενδόξου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού ΙΩΑΝΝΟΥ.                                                     

Ιωάννης ο μέγας Πρόδρομος και Βαπτιστής του Κυρίου ήτο υιός Ζαχαρίου του Αρχιερέως και της Ελισάβετ, εξ επαγγελίας του Αρχαγγέλου Γαβριήλ γεννηθείς, απεκεφαλίσθη δε σήμερον υπό του Ηρώδου Αντύπα, διότι ήλεγχεν αυτόν δια την παράνομον μίξιν μετά της Ηρωδιάδος. Ούτος εμαρτυρήθη υπό του Δεσπότου Χριστού, ότι είναι ο μέγιστος πάντων των εκ κοιλίας μητρός εξελθόντων και ο εκλεκτότατος των Προφητών. Ούτος εσκίρτησεν εκ κοιλίας μητρός του, εκήρυξε δε τον Χριστόν και εις τους ζώντας εν τη γη άνω και εις τας ψυχάς των τεθνεώτων εν τω Άδη κάτω.

Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ -- Πρεσβ. Διονύσιος Τάτσης

Ἡ ἐποχὴ μας εἶναι μοιχαλίδα καὶ ἁμαρτωλή. Οἱ ἄνθρωποι, ἐννοῶ τοὺς βαφτισμένους χριστιανούς, ντρέπονται νὰ ὁμολογήσουν τὴν πίστη τους στὸ Χριστὸ καὶ νὰ μιλήσουν γιὰ τὴ διδασκαλία Του. Τὸ φαινόμενο αὐτὸ δὲν εἶναι σημερινό. Ἀπὸ παλιὰ ὑπῆρχαν χριστιανοί, ποὺ δὲν ὁμολογοῦσαν τὴν πίστη τους, γιὰ τοὺς ὁποίους ὁ Χριστὸς εἶχε πεῖ: «Ὅποιος, ζώντας μέσα σ᾽ αὐτὴ τὴ γενιὰ τὴν ἄπιστη καὶ ἁμαρτωλή, ντραπεί γιὰ μένα καὶ γιὰ τὴ διδασκαλία μου, θὰ ντραπεῖ γι᾽ αὐτὸν κι ὁ Υἱὸς τοῦ Ἀνθρώπου, ὅταν ἔρθει μὲ ὅλη τὴ λαμπρότητα τοῦ Πατέρα του, μαζὶ μὲ τοὺς Ἁγίους Ἀγγέλους» (Μάρκ. η´ 38). Ἔθεσα τὸ θέμα στὸ Νήφωνα κι ἐκεῖνος εἶπε: «Ὁ Χριστὸς μᾶς τὸ εἶπε τόσο καθαρά. Δὲν φτάνει νὰ πιστεύεις ἢ νὰ διαβάζεις τὸ Εὐαγγέλιο. Χρειάζεται νὰ ὁμολογεῖς τὴν πίστη σου καὶ νὰ ὑπερασπίζεσαι τὴ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ. Στὴν ἐποχὴ μας οἱ ἄνθρωποι ἀποφεύγουν κάτι τέτοιο, γιατὶ ὑπολογίζουν τὶς ἀντιδράσεις τῶν κοσμικῶν καὶ ἀθρήσκων. Ἔξω στὴν κοινωνία σπάνια ν᾽ ἀκούσεις κάποιον νὰ ὁμολογεῖ πίστη στὸ Χριστό.

Αθλιες συκοφαντίες εν όψει της ΔΕΘ!

Τα παραμύθια κατά των συγκεντρώσεων και η απάντηση από τους διοργανωτές

Ρεπορτάζ Ντόνια Κανιτσάκη


Την ώρα που η οργή του κόσμου για την παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας μετατρέπεται σε ορμητικό ποτάμι, η προσπάθεια συκοφάντησης των διαδηλωτών που παίρνουν μέρος στις διαμαρτυρίες για τη Συμφωνία των Πρεσπών όχι μόνο δεν σταματούν, αλλά εντείνονται. Χθες η «Εφημερίδα των Συντακτών», με πρωτοσέλιδο δημοσίευμά της, έκανε λόγο για «ακροδεξιούς κύκλους με θρησκευτικό προκάλυμμα, οι οποίοι σχεδιάζουν έκτροπα και θέλουν χάος στη ΔΕΘ, χρησιμοποιώντας ως πολιορκητικό κριό το συλλαλητήριο»!

«Η υποκρισία περισσεύει από την πλευρά της κυβέρνησης και όσων εξυπηρετούν τα συμφέροντά της. Συνηθίσαμε πια. Οποιος διαφωνεί μαζί τους, όποιος αγαπά την πατρίδα του, είναι τραμπούκος και ακροδεξιός» λέει στη «δημοκρατία» ο Δημήτρης Κίτσος, εκπρόσωπος του συντονιστικού για το συλλαλητήριο που διοργανώνεται για το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων την ημέρα των εγκαινίων της ΔΕΘ.

Του Αγίου Νείλου του ασκητού:

Αν στην προσευχή σου χύνεις πηγές δακρύων, μην υπερηφανεύεσαι ότι τάχα είσαι ανώτερος από τούς πολλούς. Δεν είναι δικό σου κατόρθωμα αυτό, αλλά βοήθεια για την προσευχή σου από τον Κύριο, για να μπορέσεις να εξομολογηθείς με προθυμία τις αμαρτίες σου σ΄ Αυτόν και να τον εξευμενίσεις με τα δάκρυά σου. Μη λοιπόν μετατρέψεις σε πάθος το βοήθημά σου κατά των παθών, για να μην παροργίσεις περισσότερο τον Κύριο πού σου έδωσε αυτή τη χάρη.

O Μητροπολίτης Κορίνθου Διονύσιος για το Ισλάμ


ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ; -- Αγριεμένοι βάρβαροι μετανάστες έκλεισαν την εθνική οδό προκαλώντας χάος

Σκηνές-σοκ στα διόδια! Με λοστάρια στα χέρια επιτέθηκαν σε αυτοκίνητα δεκάδες «φιλοξενούμενοι» του hot spot Μαλακάσας

Μπλόκο στην εθνική από «άγριους» μετανάστες!
Το δικαίωμα στη διαμαρτυρία είναι δεδομένο, αλλά αυτό που έκαναν χθες οι μετανάστες και οι πρόσφυγες, οι οποίοι διαμένουν στο κέντρο φιλοξενίας της Μαλακάσας, ξεπερνά κάθε όριο και δείχνει ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει πέρα από κάθε έλεγχο. Οι αλλοδαποί, περίπου 100 τον αριθμό, κατέλαβαν αιφνιδιαστικά την εθνική οδό Αθηνών - Λαμίας, στο 39ο χιλιόμετρο, και διέκοψαν, με το έτσι θέλω, την κυκλοφορία των οχημάτων, προκαλώντας ένα άνευ προηγουμένου κομφούζιο.

Η ενέργειά τους προκάλεσε τον δικαιολογημένο εκνευρισμό των οδηγών, οι οποίοι παρακολουθούσαν αποσβολωμένοι μπροστά στα μάτια τους να εκτυλίσσονται πρωτόγνωρες σκηνές. Η Αστυνομία ήταν απούσα, αν και θα έπρεπε να κρατήσει ανοιχτό τον δρόμο για τους οδηγούς.
Ολα ξεκίνησαν το μεσημέρι της Δευτέρας, όταν οι πρόσφυγες βγήκαν κατά ομάδες από το hot spot της Μαλακάσας, προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για το γεγονός ότι πλημμύρισε ο καταυλισμός από την έντονη βροχόπτωση που είχε πλήξει νωρίτερα την περιοχή. Στη συνέχεια εισήλθαν στον αυτοκινητόδρομο (στο ρεύμα προς Λαμία) και στις παράπλευρες οδούς και μπλόκαραν για περισσότερες από τέσσερις ώρες (!) την κυκλοφορία των οχημάτων.



Τα αυτοκίνητα σχημάτισαν ουρές χιλιομέτρων και η Τροχαία διέταξε εκτροπή της κυκλοφορίας από τον κόμβο Μαρκοπούλου έως τα Οινόφυτα. Το θράσος τους όμως δεν σταμάτησε εκεί, καθώς, σύμφωνα με καταγγελίες, ορισμένοι από αυτούς, κρατώντας στα χέρια τους ξύλα, εξαπέλυαν επιθέσεις σε αυτοκίνητα που επιχείρησαν να περάσουν από το σημείο. Οπως φαίνεται, μάλιστα, σε βίντεο που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο, τρεις νεαροί ασιατικής καταγωγής κυνηγούσαν ένα Ι.Χ., ο οδηγός του οποίου, προκειμένου να γλιτώσει από τη μανία τους, έβαλε όπισθεν και ανέπτυξε ταχύτητα. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι μετανάστες, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, πετούσαν πέτρες και αντικείμενα σε όποιον επιχειρούσε να βιντεοσκοπήσει τη διαμαρτυρία τους. Η κυκλοφορία των οχημάτων αποκαταστάθηκε λίγο μετά τις 7 το απόγευμα, όταν οι διαμαρτυρόμενοι επέστρεψαν στον καταυλισμό.

Ἀπό τήν ἁγιοπατερική παράδοση στήν «μεταπατερική ἀσυνέχεια» π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ, ὁμοτίμου καθηγητοῦ Πανεπιστημίου Αθηνών.

Παράδοση στήν γλῶσσα τῆς Ὀρθοδοξίας σημαίνει τήν ἀδιάκοπη συνέχεια τοῦ ὀρθοδόξου τρόπου ὑπάρξεως, πού κλείνει μέσα του τήν ἀληθινή πίστη, ὡς φρόνημα καί στάση ζωῆς σέ ὅλες τίς πτυχές της.

 1. Ἡ Θεολογία καί Ποιμαντική Πράξη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέχρι τήν ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀπό τούς Ὀθωμανούς (1453) εἶχε ὡς κύριο στόχο της τήν διαφύλαξη τῆς Ὀρθοδοξίας, ὡς τῆς« ἅπαξ τοῖς ἁγίοις παραδοθείσης πίστεως» (Ἰούδ. 3), γιά τήν συνέχεια τῆς ὁμολογίας καί παραδόσεως τῶν Ἀποστόλων καί τῶν ἁγίων Πατέρων. Αὐτό ὅμως ἀπαιτοῦσε καί τήν λόγῳ καί ἔργῳ ἀπόκρουση τῶν αἱρέσεων γιά τήν προστασία τοῦ Ποιμνίου καί τήν διασφάλιση τῆς δυνατότητας σωτηρίας, δηλαδή θεώσεως.
Ἔτσι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀπό τόν 15ο ὥς τά τέλη τοῦ 19ου αἰῶνα παρέμεινε ἀμετακίνητη στή στάση της ἀπέναντι στόν δυτικό χριστιανισμό, τόν παπισμό καί τόν προτεσταντισμό (λουθηρανισμό, καλβινισμό, κ.λπ.) καί τόν ἀγγλικανισμό, πού χαρακτηρίζονται σαφῶς ὡς αἱρετικές ἐκπτώσεις ἀπό τή Μία Ἐκκλησία.

Ἡ ἀληθινὴ Δύναμις «ΜΗ ΥΨΟΥΤΕ ΚΕΡΑΣ» -- Τοῦ κ. Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Ὁ θεόπνευστος προφήτης, μέγας ποιητής τῶν αἰώνων, ἔξοχος βασιλιάς καί μοναδικός μουσικομελουργός Δαβίδ, στόν ψαλμό 74, 5 – 6, γράφει: «Εἶπα τοῖς παρανομοῦσι, μή παρανομεῖτε, καί τοῖς ἁμαρτάνουσι, μή ὑψοῦτε κέρας. Μη ἐπαίρετε εἰς ὕψος τό κέρας ὑμῶν καί μή λαλεῖτε κατά τοῦ Θεοῦ ἀδικίαν». Ὁ Παναγιώτης Τρεμπέλας σημειώνει: «Ἀντί ἀπό τήν μακροθυμίαν τοῦ Θεοῦ νά παρακινοῦνται εἰς μετάνοιαν οἱ ἀπό συστήματος παρανομοῦντες καί ἁμαρτάνοντες, ἀποθρασύνονται καί σκληρύνονται περισσότερο. Γιαυτό καί τούς λέγει, “μή ὑψοῦτε κέρας. Μή ἐπαίρετε εἰς ὕψος τό κέρας ὑμῶν”. Μή λέτε λόγους ἄδικους, βλάσφημους καί ἀσεβεῖς κατά τοῦ Θεοῦ». Ὁ δέ νέος ἑρμηνευτής, πρωτοπρεσβύτερος π. Στυλιανός Ἀνανιάδης, στό πεντάτομο ἔργο του, σημειώνει: «Τό “κέρας” εἶναι σύμβολο τῆς δυνάμεως καί ἐκφράζει ἐδῶ τήν ἐγωϊστική δύναμη τοῦ ἁμαρτωλοῦ, τήν ἀλαζονεία κατά τοῦ Θεοῦ. Διότι οἱ ἁμαρτάνοντες καυχῶνται καί ὑπερηφανεύονται γιά τίς ἁμαρτίες τους, ὡσάν νά πρόκειται γιά μεγάλα κατορθώματα, ὅμως εἶναι δεῖγμα ἐσχάτης ἀνοησίας» (Ἅγ. Νικόδημος).

Greek Orthodox Christian Chants


O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 28 Αυγούστου 2018

Τη ΚΗ΄ (28η) Αυγούστου, μνήμη του Οσίου πατρός ημών ΜΩΥΣΕΩΣ του Αιθίοπος.            

Μωϋσής ο μακάριος και εν Οσίοις πατήρ ημών ήτο Αιθίοψ, ως δε ήτο φυσικόν μέλας κατά την χροιάν του σώματος. Αλλά και κατά την ψυχήν ήτο ομοίως το πρότερον, διότι τον Χριστόν δεν εγνώριζεν, αλλ’ ήτο αλλόφυλος και κακότροπος άνθρωπος. Ήτο δε πρότερον δούλος ενός πολιτικού ανδρός, ο οποίος και τον απέβαλε δια την πολλήν κακίαν και ληστρικήν και μοχθηράν γνώμην του. Επειδή δε ήτο ληστής και εφόνευε χωρίς αιτίαν τον τυχόντα, έχων με ένα βοσκόν έχθραν μεγάλην, διότι τον ημπόδισε να κάμη κακόν τι, εβουλεύθη να θανατώση τον βοσκόν εκείνον.

Τη ΚΖ΄ (27ην) του μηνός Αυγούστου, μνήμη του εν Αγίοις πατρός ημών ΟΣΙΟΥ, Επισκόπου Κορδούης.

Όσιος ο μακάριος πατήρ ημών, διαλάμπων εις την άσκησιν και αρετήν, εχειροτονήθη Επίσκοπος της εν τη Ισπανία Επισκοπής Κορδούης, ζήλον δε έχων υπέρ της Ορθοδόξου πίστεως, παρευρέθη εις την αγίαν και οικουμενικήν πρώτην Σύνοδον, την εν Νικαία συναθροισθείσαν επί Κωνσταντίνου του Μεγάλου εν έτει τκε΄ (325) την του Αρείου λύσσαν και αίρεσιν καταπολεμήσας. Ήτο δε ο Όσιος έξαρχος και της εν Σαρδική τοπικής Συνόδου, της επί Κωνσταντίου και Κώνσταντος των αυταδέλφων συγκροτηθείσης εν έτει τμζ΄ (347). Αυτός δε ο μακάριος επί τέλους, επειδή δεν συνεφώνει εις την καθαίρεσιν του μεγάλου Αθανασίου Αλεξανδρείας, εστάλη εις εξορίαν μετά των άλλων θεοφόρων Πατέρων, των υπό Κωνσταντίου εξορισθέντων· εξόριστος δε διατελών και πολλάς κακοπαθείας εκ τούτου υπομείνας ο τρισόλβιος, ετελείωσε την ζωήν του και απήλθε προς τον ποθούμενον Κύριον.

Ο ΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΔΙΑΠΡΕΨΑΣ ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΕΡΓΑΤΗΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ, ΘΡΥΛΙΚΟΣ ΓΕΡΩΝ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ -- ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ


 ΘΕΡΜΟΣ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΤΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΡΟΜΑ
                                                                                     27.8.2018
Τὴν 28η Αὐγούστου 2018 συμπληρώνονται 8 ἔτη ἀπὸ τὴν εἰς Κύριον ἐκδημία τοῦ θρυλικοῦ Γέροντα Αὐγουστίνου Καντιώτη.


Ο ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ ΓΕΡΩΝ ΑΥΓΟΥΣΤΙΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ ΑΠΟ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΕΝΘΡΟΝΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΕΠΩΝΥΜΟΥ ΠΛΗΡΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΟΨΥΧΩΝ ΚΑΤΗΝΤΗΣΕ ΘΥΡΙΟΜΑΧΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΠΑΣΛΑΒΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΒΟΡΙΟΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
1.Ὅπως καὶ ἄλλοτε ἔχουμε ἐκτενέστατα τονίσει ὡς π.χ. εἰς τὶς ἀναρτήσεις μας:

ὁ θρυλικὸς Γέροντας Αὐγουστῖνος ἐγκατέλειψε τὴν Ἀττική, ὅπου κατοικεῖ περίπου τὸ 55% τοῦ πληθυσμοῦ τῆς Ἑλλάδος καὶ ὅπου ἦταν εἰς τὶς καρδιὲς τῶν ταπεινῶν, εὐλαβῶν καὶ ἑλληνοψύχων τοῦ Χριστεπωνύμου πληρώματος τῆς στρατευομένης Ἐκκλησίας Ἀρχιεπίσκοπος καὶ Πατριάρχης καὶ Ἐθνάρχης.

Λιμοκτονούν 5.100.000 Ιταλοί


Η φτώχεια «χτυπά κόκκινο» και τα ΜΜΕ ασχολούνται μόνο με τους μετανάστες!

Από τη Θεανώ Καρούτα 

Την ώρα που στην Ιταλία ο αριθμός των πολιτών οι οποίοι ζουν στο όριο της φτώχειας έχει αγγίξει το υψηλότερο επίπεδο της τελευταίας δεκαετίας, με 5.100.000 να βρίσκονται σε πλήρη ένδεια, τα ιταλικά μέσα ενημέρωσης ασχολούνται (όπως καταγγέλλει ο ίδιος) με τη στάση του υπουργού Εσωτερικών και γραμματέα της Λέγκα Ματέο Σαλβίνι στην υπόθεση του πλοίου «Diciotti» και την άρνησή του να αποβιβαστούν οι μετανάστες στο λιμάνι της Κατάνης.

Σύμφωνα με τα ιταλικά μίντια, η εισαγγελία του Ακράγαντα πραγματοποιεί έρευνα σε βάρος του Σαλβίνι για τη στάση του, με κατηγορίες για στέρηση ατομικής ελευθερίας, κατάχρηση εξουσίας και παράνομη σύλληψη. Η έρευνα θα πρέπει να συνεχιστεί από ειδικό τμήμα της Εισαγγελίας του Παλέρμο, αρμόδιο για τυχόν αδικήματα του πρωθυπουργού και υπουργών, ενώ, αν οι δικαστικοί αποφασίσουν ότι θα πρέπει να υπάρξει παραπομπή σε δίκη, αυτή θα γίνει μόνο αν δοθεί το πράσινο φως από το Κοινοβούλιο της Ρώμης.


Σχολιάζοντας την είδηση, ο Σαλβίνι δήλωσε ότι «μπορούν να συλλάβουν εμένα, αλλά δεν θα σταματήσουν την αλλαγή που θέλουν 60.000.000 Ιταλοί.

Τη ΚΖ΄ (27ην) του μηνός Αυγούστου, μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών και Ομολογητού ΛΙΒΕΡΙΟΥ, Πάπα Ρώμης.

Λιβέριος ο Πάπας Ρώμης και Μάρτυς ήκμασε βασιλεύοντος Κωνσταντίου, του υιού του Μεγάλου Κωνσταντίνου, εν έτει τνβ΄ (352) είναι δε ο συνεργήσας να λάβωσι τους θρόνους ο Άγιος Αθανάσιος της Αλεξανδρείας και ο Άγιος Παύλος της Κωνσταντινουπόλεως. Δια ταύτην λοιπόν την αιτίαν προσεκάλεσεν εις Κωνσταντινούπολιν τον Άγιον Λιβέριον ο βασιλεύς Κωνστάντιος, ο φρονών εξ αγνοίας την του Αρείου αίρεσιν, αφ’ ου απέθανεν ο αδελφός του Κώνστας.

Ἀγρυπνία Τιμίου Προδρόμου -- "IΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΜΕΛΙΣΣΟΧΩΡΙΟΥ"

 
Φέρουμε σέ γνώση τῶν εὐλαβῶν Χριστιανῶν ὅτι τήν Τρίτη 28 Αὐγούστου 2018 θά τελεσθεῖ ὁλονύκτια πανηγυρική ἀγρυπνία, κατά τό ἁγιορείτικο τυπικό, ἐπί τῇ ἑορτῇ τῆς ἀποτομῆς τῆς κεφαλῆς τοῦ Τιμίου Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου (29η Αὐγούστου).
Θά τεθεῖ πρός προσκύνηση τεμάχιο ἐκ τῶν χαριτοβρύτων λειψάνων τοῦ Τιμίου Προδρόμου.
Ἀπό τίς 10:00 μ.μ. ἕως τίς 4:00 π.μ.
Ἡ πύλη θά ἀνοίξει στίς 9:45 μ.μ. καί θά παραμείνει ἀνοικτή καθ' ὅλην τήν διάρκεια τῶν ἀκολουθιῶν.

                                                     Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς
"IΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΜΕΛΙΣΣΟΧΩΡΙΟΥ" 

Διαφάνεια ή ψευδαίσθηση; -- Του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη, Καθ. Παν. Αθηνών

Η διαφάνεια της χριστιανικής μας συνειδήσεως, σαν στόχος της πνευματικής μας ζωής, αποκτάται, όπως γνωρίζουμε, με την εργασία της νήψεως και της εγρηγόρσεως.
Ίσως, θα έλεγε κανείς, ότι η διαφάνεια αυτή είναι μια αδιάλειπτη νηπτική λειτουργία και ποτέ μια ποιότητα πνευματικής ζωής σε σταθερή και αναλλοίωτη εικόνα αυτοσυνειδησίας. Διαφάνεια και νήψη, σαν όροι πνευματικής ζωής, δεν διαφέρουν ουσιαστικά. Κι οι δυο όροι δηλώνουν μια προσπάθεια πνευματικής διαύγειας. Ίσως η μόνη διαφορά να βρίσκεται στο γεγονός ότι εμείς τείνουμε να εννοούμε τη διαφάνεια σαν καρπό της νήψεως. Σ’ αυτή την περίπτωση η νήψη είναι η οδός που μας οδηγεί στο φωτεινό χώρο της πνευματικής ζωής που λέγεται διαφάνεια της χριστιανικής μας συνειδήσεως! Αυτό πάλι σημαίνει ότι, αν η νήψη δεν είναι αυθεντική, δεν φθάνουμε ποτέ στην αυθεντική διαφάνεια της χριστιανικής μας συνειδήσεως. Αν δεν γνωρίζουμε να νήφουμε αυθεντικά, η αυτοσυνειδησία μας δεν είναι διαφανής «εν Χριστώ Ιησού», αλλά μια ψευδαίσθηση που συντηρεί απλώς ένα χριστιανικό προσωπείο!

Τη ΚΖ΄ (27ην) του μηνός Αυγούστου, μνήμη του Αγίου ενδόξου Μεγαλομάρτυρος ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ του Νεοφανούς.


Φανούριος ο λαμπρός αθλητής του Κυρίου και Μάρτυς αήττητος, πόθεν ήτο, και ποίους γονείς είχε, και εις ποίον καιρόν, και με τίνας βασιλείς έκαμε την πάλην και τον αγώνα του, δεν ηδυνήθημεν ποτέ να το μάθωμεν· επειδή και ο βίος αυτού εχάθη από του καιρού τας ανωμαλίας, από τας οποίας και άλλα πολλά πράγματα εχάθησαν, και άδηλα και αφανή εγένοντο. Τούτο μόνον έχομεν γνωστόν, ότι τον καιρόν όπου εξουσίασαν οι Αγαρηνοί την περίφημον νήσον Ρόδον δια τας αμαρτίας μας, εκείνος όπου έγινεν εξουσιαστής αυτής της νήσου ηβουλήθη να ανακτίση τα τείχη της χώρας, τα οποία είχον πρωτύτερα οι πολέμιοι κατηδαφισμένα. Ήσαν δε εις το έξω μέρος του φρουρίου μερικαί ηρειπωμέναι οικίαι, αι οποίαι, άδεται λόγος, ότι ήσαν αυτό το πρώτον φρούριον, το οποίον είναι προς το νότιον μέρος της νήσου, μακράν ως εν στάδιον. Από εκείνα δε τα ερείπια εσύναξεν ο Αγαρηνός τας πέτρας δια την οικοδομήν. Εκεί λοιπόν σκάπτοντες και αναχώνοντες τον τόπον εκείνον, εύρον μίαν ωραιοτάτην Εκκλησίαν· πλην ήτο και αυτή εν μέρει ηρειπωμένη.

Η παρουσία των Ελλήνων στο Κόσοβο

Το Κοσσυφοπέδιο αποτελεί ένα ανοιχτό μουσείο του βυζαντινού πολιτισμού
Τα σενάρια για πιθανή διχοτόμηση του Κοσσυφοπεδίου/Κοσόβου και για ανταλλαγή εδαφών με τη Σερβία έχουν προκαλέσει εύλογα ερωτήματα για την ειρήνη στην περιοχή. Το πρώτο ερώτημα, το οποίο ευλόγως έρχεται στο μυαλό μας, αφορά την παρουσία της Ελληνικής Δυνάμεως Κοσσυφοπεδίου, της ΕΛΔΥΚΟ, η οποία αριθμεί 370 στρατιωτικούς.
Οι Ελληνες έχουν ενταχθεί στη διεθνή ειρηνευτική δύναμη KFOR και αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε δύο σημεία: Στην Πριζρένη, πρωτεύουσα του Κοσόβου, το οποίο όμως η Ελλάς δεν αναγνωρίζει ως κράτος, και στη Μητρόβιτσα, δηλαδή στη ζώνη του βόρειου Κοσόβου, όπου κατοικούν οι περισσότεροι από τους εναπομείναντες Σέρβους. Τα ορθόδοξα μοναστήρια της περιοχής αποτελούν την κοιτίδα του σερβικού έθνους, γι’ αυτό και η Σερβία δεν έχει αποδεχθεί την ύπαρξη ανεξάρτητου Κοσόβου με αλβανική κυβέρνηση. Σημαντική, όμως, είναι και η πολιτιστική παρουσία του Ελληνισμού στην περιοχή. 

Ὁ χρόνος καὶ ὁ κόσμος τῆς φθορᾶς -- Φώτης Κόντογλου

Ἡ πιὸ φοβερὴ καὶ ἡ πιὸ ἀνεξιχνίαστη δύναμη στὸν κόσμο εἶναι ὁ Χρόνος, ὁ Καιρός. Καλὰ-καλὰ τί εἶναι αὐτὴ ἡ δύναμη δὲν τὸ ξέρει κανένας, κι ὅσοι θελήσανε νὰ τὴν προσδιορίσουνε, μάταια πασκίσανε. Τὸ μυστήριο τοῦ Χρόνου ἀπόμεινε ἀκατανόητο, κι ἂς μᾶς φαίνεται τόσο φυσικὸς αὐτὸς ὁ Χρόνος. Τὸν ἴδιο τὸν Χρόνο δὲ μποροῦμε νὰ τὸν καταλάβουμε τί εἶναι, ἀλλὰ τὸν νοιώθουμε μοναχὰ ἀπὸ τὴν ἐνέργεια ποὺ κάνει, ἀπὸ τὰ σημάδια ποὺ ἀφήνει πάνω στὴν πλάση. Ἡ μυστηριώδης πνοὴ του ὅλα τ’ ἀλλάζει. Δὲν ἀπομένει τίποτα σταθερό, ἀκόμα κι ὅσα φαίνονται σταθερὰ κι αἰώνια. Μία ἀδιάκοπη κίνηση στριφογυρίζει ὅλα τὰ πάντα, μέρα-νύχτα, κι αὐτὴ τὴν ἄπιαστη καὶ κρυφὴ κίνηση δὲ μπορεῖ νὰ τὴ σταματήσει καμμιὰ δύναμη.

Αγίου Συμεών του νέου θεολόγου - Πώς να διώχνεις τους κακούς λογισμούς.

Κανένας αρχάριος στην πνευματική ζωή δεν μπορεί να διώξη τον κακό λο­γισμό, αν ίσως δεν τον διώξη ο Θεός. Δυνατές ψυχές μπορούν να πολεμήσουν και να διώξουν τούς κακούς λογισμούς, πλην κι αυτές όχι από λόγου τους, αλλά μαζί με τον Θεό, τους πολεμούν και τούς διώχνουν.
Όταν σου έρχονται κακοί λογισμοί να επικαλήσαι ακατάπαυστα τον Κύριον Ιησούν, ήγουν να λες την ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν», κι αυτοί θα φυγαδευθούν γιατί δεν υποφέρουν τη θέρμη πού ανά­βει στην καρδιά η προσευχή. Η θέρμη αυτή είναι φωτιά που τους καίει, καθώς λέγει και ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος. Με το όνομα του Ιησού χτύπα και λάβωνε τους εχθρούς. Επειδή και ο Θεός ημών είναι φωτιά που αφανίζει την κακία.

''Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ'' ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΤΡΑ 2 4 06


Δεύτε λαοί -- Orthodox Hymns


O Συναξαριστής της ημέρας.

Δευτέρα, 27 Αυγούστου 2018

Τη ΚΖ΄ (27ην) του μηνός Αυγούστου, μνήμη του Οσίου πατρός ημών ΠΟΙΜΕΝΟΣ.                

Ποιμήν ο Όσιος πατήρ ημών κατήγετο εκ της Αιγύπτου, αναχωρήσας δε εκ της πατρίδος του μεθ’ όλων των αδελφών του εγένετο Μοναχός. Η δε μήτηρ αυτών, εκ της μητρικής φιλοστοργίας κινηθείσα, επήγεν εις την Σκήτην ίνα τους ίδη, και επειδή οι υιοί της έκλεισαν την θύραν του κελλίου των, έκλαιεν έξω με πόνον καρδίας και εφώναζεν. Ο δε αββάς Ανούβ, εις εκ των αδελφών, λέγει προς τον Ποιμένα· «Τι να κάμωμεν εις την γραίαν ταύτην»; Τότε ο Ποιμήν ήλθε πλησίον της θύρας και λέγει εις αυτήν έσωθεν· «Διατί κλαίεις γραία;» Η δε, ακούσασα την φωνήν του Ποιμένος, είπε· «Θέλω να σας ίδω, τέκνα μου, διότι κατά τι θα βλάψω εγώ, εάν μόνον σας ίδω; Δεν είμαι εγώ η μήτηρ σας; Δεν ευρίσκομαι τώρα εγώ εις βαθύ γήρας;» Ο δε Ποιμήν απεκρίθη εις αυτήν· «Που θέλεις να μας ίδης εις τούτον ή τον άλλον κόσμον;» Η δε μήτηρ αυτών, εννοήσασα το νόημα των λόγων του Ποιμένος, μετά χαράς ανεχώρησε χωρίς να τους ίδη.

Ἡ μεγάλη ἀποστασία

Ἐνῶ θὰ περίμενε κανεὶς οἱ ταγοὶ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας νὰ ἐκμεταλλευθοῦν τὸν ἀντιαιρετικὸ πατερικὸ θησαυρὸ καὶ νὰ ἀποδοθοῦν σὲ παρόμοιους ἀγῶνες, ἀκολουθώντας ταπεινὰ τὰ βήματα, ποὺ χάραξαν οἱ ἅγιοι Πατέρες, ὅπως ὁ Μέγας Φώτιος, καὶ νὰ ὁδηγήσουν τοὺς αἱρετικοὺς σὲ μετάνοια, ἐπιστροφὴ καὶ ἐγκεντρισμὸ στὴν ἁγία Ὀρθοδοξία, δυστυχῶς μιὰ ἀθεολόγητη ὁμάδα ἀναξίων μεγαλόσχημων κληρικῶν καὶ θεολόγων πράττει τὰ ἐκ διαμέτρου ἀντίθετα πρὸς ὅσα ἐντέλλεται ὁ Κύριός μας, τὸ Εὐαγγέλιο, ἡ Ἁγία Γραφή, οἱ Ἅγιοι Πατέρες, οἱ Ἱεροὶ Κανόνες καὶ γενικὰ ἡ ἱερὰ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὅλοι ἔχουμε καταστεῖ μάρτυρες αὐτῆς τῆς ἀποστασίας τῶν τελευταίων δεκαετιῶν, παρακολουθώντας τὶς συνεχῶς πυκνούμενες ἐπισκέψεις μεταξὺ αἱρετικῶν καὶ Ὀρθοδόξων, τοὺς ἐναγκαλισμούς, τὶς συμπροσευχές, τὰ θυμιατίσματα, τὰ «εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου», τὴν πρόταση χειρῶν πάπα καὶ Πατριάρχου ὡς σύμβολο ἑνότητος καὶ νίκης, τὴν ἀναγνώριση  τῶν αἱρέσεων ὡς «Ἐκκλησιῶν», τὴν ἀναγνώριση τῆς ἐγκυρότητος τῶν μυστηρίων τῶν αἱρετικῶν. Δείγματα αὐτῆς τῆς ἀποστασίας ὑπῆρξαν ἡ γιὰ πρώτη φορὰ ἔλευση τοῦ παναιρετικοῦ πάπα στὴν Ἀθήνα τὸν Μάϊο τοῦ 2001, ἡ σύγκληση τοῦ προτεσταντικοῦ Π.Σ.Ε. στὴν Ἀθήνα τὸν Μάϊο τοῦ 2005, ἡ ἐπίσκεψη τοῦ πάπα στὸ Φανάρι τὸν Νοέμβριο τοῦ 2006, ἡ ἐπίσκεψη τοῦ μακαριστοῦ Χριστοδούλου στὸν πάπα τὸν Δεκέμβριο τοῦ 2006 ἀλλὰ καὶ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου, ἡ ὑπογραφὴ τοῦ κειμένου τῆς Ραβένας τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 2008 καὶ τοῦ Potro Alegre τῆς Βραζιλίας, ἡ συνάντηση στὴν Ἐλούντα τῆς Κρήτης, ἡ διαθρησκειακὴ συνάντηση στὴν Κύπρο τὸν Νοέμβριο τοῦ 2008, ἡ συμμετοχὴ τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου στὴ σύνοδο τῶν καρδιναλίων «ἐπισκόπων», ἡ ἐπίσκεψη τοῦ πάπα στὴ Κύπρο τὸν Ἰούνιο τοῦ 2010, οἱ τελευταῖες συνεδριάσεις τῆς Μικτης Ἐπιτροπῆς διαλόγου Ὀρθοδόξων καὶ Παπικῶν στὴ Κύπρο καὶ τὴ Βιέννη, ἡ συμμετοχὴ τοῦ κ. Βαρθολομαίου στὴν διαθρησκειακὴ στὴν Ἀσίζη τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 2011 κ.ἄ.

Τη ΚΣΤ΄ (26η) του Αυγούστου, μνήμη του Οσίου ΙΩΑΣΑΦ, βασιλέως των Ινδιών, υιού του βασιλέως Αβεννήρ.

Ιωάσαφ του Οσίου και θεοφόρου πατρός ημών η άθλησις και οι κατά των δαιμόνων αγώνες υπερβάλλουσι πάντας των Αγίων τους βίους και ο βίος αυτού τόσον είναι ηδύς και γλυκύτατος, ώστε υπέρκειται της αμβροσίας και του νέκταρος, και δύναται να απαλύνη και την σκληροτέραν καρδίαν και να παρακινήση τους οφθαλμούς να σταλάξωσι πολλά δάκρυα. Πλην, επειδή οι περισσότεροι αγαπούν την βραχυλογίαν, εσμικρύναμεν την διήγησιν, μη αφήσαντες ή τα αναγκαιότατα, καθώς έγραψε ταύτα ο θείος πατήρ ημών Δαμασκηνός Ιωάννης. Εκείθεν της Αιγύπτου είναι χώρα, ήτις ονομάζεται των Ινδών, και χωρίζεται από το μέρος της Αιγύπτου δια θαλάσσης, από δε το μέρος της στερεάς πλησιάζει εις τα όρια της Περσίας, και ήτις χώρα της Ινδίας ήτο παλαιόθεν εσκοτισμένη από τον ζόφον της ειδωλολατρίας.

Ὄχι εἰς τὴν ψευδένωσιν Ὀρθοδοξίας - Μονοφυσιτισµοῦ Ὑπόµνηµα Ἀρχιµ. Ἐµµανουὴλ Καλύβα

Η ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΕΝΩΣΕΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΦΥΣΙΤΙΚΗ ΟΜΟΙΟΓΕΝΟΠΟΙΗΣΙΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - ΑΠΟΟΡΘΟΔΟΞΟΠΟΙΗΣΙΣ

1. Ἀµφισβήτησις ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι «ἡ µία» καὶ µόνη Ἐκκλησία: 
Ἄλλοτε οἱ ἐκπρόσωποι τῆς Ὀρθόδοξου Ἐκκλησίας ἐδήλωναν ὀρθοδόξως, ὅπως εἰς Νέον Δελχὶ τὸ 1961 ἐνώπιον τοῦ Γ΄ Συνεδρίου τοῦ Π.Σ.Ε.: «...ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία δὲν εἶναι µία Ὁµολογία, µία ἐκ τῶν πολλῶν, µία µεταξὺ τῶν πολλῶν... εἶναι "ἡ" (καθαυτὸ) Ἐκκλησία» (Ἐν Ἰω. Καρµίρη, Δογµατικὰ καὶ Συµβ. Μνηµεῖα, Τόµος 2, σελ. 978). τὸ 1990 εἰς Σαµπεζὺ καὶ ἐν συνεχείᾳ Ὀρθόδοξοι δηλώνουν καὶ ὑπογράφουν ἀνορθοδόξως. Παραιτεῖται ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἀπὸ τὴν Ἐκκλησιολογίαν της; Παύει νὰ εἶναι ἡ «µία» Ἐκκλησία; Καὶ εἰς τὰς τρεῖς ἐπισήµους δηλώσεις µὲ Ἀντιχαλκηδονίους ἀναγνωρίζονται οἱ µονοφυσῖται ὡς «Ὀρθόδοξοι Ἀνατολικοί», ὅτι Ὀρθόδοξοι καὶ µονοφυσῖται ἀποτελοῦν δύο Ὀρθοδόξους οἰκογενείας ἰσοτίµους. Πῶς εἶναι δυνατὸν 15 αἰῶνας νὰ λέγωνται οἱ µονοφυσῖται µὲ τὸν χαρακτηρισµὸν «αἱρετικοὶ µονοφυσῖται» καὶ τώρα ἀποτόµως νὰ µετονοµάζωνται «ἀνατολικοὶ ὀρθόδοξοι»; Εἶναι Ὀρθοδοξία ἢ αἵρεσις;

π. Θεόδωρος Ζήσης, Η Κοίμηση της Θεοτόκου και οι εχθροί της

https://agiooros.org/viewtopic.php?t=14296&p=36837#p36837

Τη ΚΣΤ΄ (26η) του Αυγούστου, μνήμη ετέρου Αγίου Μάρτυρος ΑΔΡΙΑΝΟΥ.

Αδριανός ο Μάρτυς, έτερος ων του σήμερον επίσης εορταζομένου ομωνύμου Αδριανού, ήκμασε κατά τους χρόνους του βασιλέως Λικινίου, εν έτει τιγ΄ (313), καταγόμενος μεν εκ της Ρώμης (υιός ων Πρόβου βασιλέως Ρώμης, του βασιλεύσαντος εν έτει σοστ΄ (276), διαμένων δε εν Βυζαντίω μετά τινος άλλου αδελφού του, Δομετίου καλουμένου, όστις προεχειρίσθη Επίσκοπος του Βυζαντίου μετά τον Τίτον. Ούτος λοιπόν ο μακάριος, ποθών να μαρτυρήση δια τον Χριστόν, επήγεν εις την Νικομήδειαν και ήλεγξε τον Λικίνιον, διότι ματαίως κατεπόνει τα ρωμαϊκά στρατεύματα προφασιζόμενος ότι διώκει τους Χριστιανούς.

Το παρασκήνιο της υποχώρησης για τους μουφτήδες!

Πώς η κυβέρνηση τα έδωσε όλα στον Ερντογάν, θέτοντας σε κίνδυνο το μέλλον της Θράκης, για να πετύχει την απελευθέρωση των στρατιωτικών. Η «μέση λύση» που θα οδηγήσει σε πλήρη ικανοποίηση του «σουλτάνου»

Από τον Νίκo Εμμ. Σταυρουλάκη

Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι της τοποθέτησης των νέων (προσωρινών) «μουφτήδων» Ξάνθης και Κομοτηνής και ήδη αρχίζουν να έρχονται στην επιφάνεια οι αστάθμητες -για το μέλλον της Θράκης- λεπτομέρειες της υπόγειας συναλλαγής, που οδήγησε και στην απελευθέρωση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών.

Ἡ δογματική διάστασις τοῦ νέου ἑορτολογίου -- Τοῦ Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητοῦ Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

Ἔχει λεχθῆ καί γραφῆ πολλάκις, ἀλλ’ ἀνακριβῶς, ὅτι τό 1924 οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί (Ο.Χ.) δέν ἐγνώριζον δῆθεν ὅτι ὁ λόγος τῆς εἰσαγωγῆς τοῦ νέου ἑορτολογίου (ν.ἑ.) ἦτο ἡ προώθησις τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Συνεπῶς, συμπεραίνουν αὐτοί πού χρησιμοποιοῦν αὐτήν τήν ἐπιχειρηματολογίαν, ὅσοι ἀπετειχίσθησαν τότε ἀπό τήν καινοτομήσασαν Ἐκκλησίαν, ἐπικαλούμενοι τόν 15ον Κανόνα τῆς ΑΒ  Συνόδου καί γενικώτερον τήν Πατερικήν Διδασκαλίαν καί Παράδοσιν, ἔσφαλον, διότι δῆθεν δέν ὑφίστατο δογματικός λόγος πού νά δικαιολογῇ τήν ἀποτείχισιν, ἐνῷ ὅσοι ἀπεδέχθησαν τό ν.ἑ.  δέν ὑπέπεσαν εἰς δογματικόν σφάλμα.

Σκοπός τοῦ παρόντος ἄρθρου εἶναι ν’ ἀποδείξῃ ὅτι ὁ ὡς ἄνω ἰσχυρισμός εἶναι ἐσφαλμένος, παραθέτοντας κείμενα πού εἶδον τό φῶς τῆς δημοσιότητος πρό τοῦ 1924 καί πού ἀποδεικνύουν ὅτι ἀπό τό1582 καί  ἐντεῦθεν εἶναι γνωστόν ὅτι οἱ παπικοί καί οἱ ἑνωτικοί «ὀρθόδοξοι» (οἱ σημερινοί Οἰκουμενισταί, δηλαδή) ἐπεδίωκον τήν ἐπιβολήν τοῦ ν.ἑ. εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, ὡς τό «πρῶτον βῆμα» διά τήν εἰς τόν Παπισμόν ὑποταγήν της, πού ἐθεωρεῖτο ἀνέκαθεν ὡς τό πρῶτον στάδιον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

Μοναχός Θεόκλητος Διονυσιάτης : Εμείς οι Έλληνες έχομεν την ωραιοτέραν Εκκλησίαν.

Η Ορθοδοξία μας αποτελεί την πεμπτουσίαν του πνεύματος των Ελλήνων Πατέρων. Παγκόσμιος ούσα η ευρύτης της Ορθοδοξίας, εις ημάς είναι γνώριμος ως Ελληνική, «σαρξ εκ της σαρκός μας και πνεύμα εκ του πνεύματός μας». Τας ευχάς μας απαγγέλλομεν εις την γλώσσαν που συνετάγησαν, με τον αττικισμόν και τας στίξεις. Τους ύμνους μας ψάλλομεν εις τα μέτρα του Πινδάρου. Την θεολογίαν μας μανθάνομεν εις την ρητορικήν απλότητα των Πατέρων. Τα Ευαγγέλια, τους Αποστόλους, τους βίους των αγίων, ακούομεν εις την ελληνικήν, όπως ακριβώς εδίδου το Πνεύμα το Άγιον. Διανοούμεθα ως ο Χρυσόστομος. Θεολογούμεν ως ο Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός. Δογματίζομεν ως ο Βασίλειος. Ψάλλομεν ως ο Ρωμανός. Τα πάντα υπέταξαν εις μορφάς και ρυθμούς οι Έλληνες Πατέρες. Η αγιογραφία μας είναι ελληνική. Το πνεύμα του Απελλού έδωκε την βυζαντινήν γραμμήν. Ο Πανσέληνος έπλασε την μορφήν. Η Κρητική Σχολή εγέμισε τας Μονάς μας με τον ιερόν εξπρεσσιονισμόν των. Η διακοσμητική και η μουσική της Ανατολικής Εκκλησίας υπήχθησαν εις τον βυζαντινόν ρυθμόν. Τους ναούς μας αρωματίζουν οι χυμοί της ελληνικής διανοήσεως και αισθητικής. Αποκάλυψις, Τέχνη, Διανόησις, είναι η δεσπόζουσα ελληνική τριλογία εις την αγίαν Εκκλησίαν μας. Ο «οίνος» της Χάριτος φυλάσσεται εις «ασκούς» ελληνικούς. Χάριν οφείλομεν τω Θεώ και δια την δωρεάν ταύτην.

''Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ'' ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ - ΠΑΤΡΑ 2-4-06'


ΥΜΝΟΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΜΑΣ

O Συναξαριστής της ημέρας.

Κυριακή, 26 Αυγούστου 2018

Τη ΚΣΤ΄ (26η) του Αυγούστου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΑΔΡΙΑΝΟΥ και ΝΑΤΑΛΙΑΣ.    

Ανδριανός ο Άγιος Μάρτυς και Ναταλία η σύζυγος αυτού η μετ’ αυτού συμμαρτυρήσασα κατήγοντο εκ της Νικομηδείας, ακμάσαντες κατά τους χρόνους του βασιλέως Μαξιμιανού εν έτει 298. Κατά δε την δευτέραν περίοδον της βασιλείας του Μαξιμιανού του διώκοντος τους Χριστιανούς, συνελήφθησαν είκοσιτρεις Χριστιανοί, οι οποίοι εκρύπτοντο εντός σπηλαίου, και ετιμωρήθησαν δια τιμωριών διαφόρων. Τούτους λοιπόν ηρώτησε και ο Άγιος Αδριανός προ του μαρτυρίου του ούτω· «Διατί, ω αδελφοί, υπομένετε τας ανυποφόρους ταύτας βασάνους και τας δεινάς ταύτας τιμωρίας;»

Ο Μέγας Αθανάσιος: " Οι Αρειανοί κινδυνεύουσι και εις αυτό το πλήρωμα του μυστηρίου, λέγω το βάπτισμα.

Διότι ανίσως η δια του βαπτίσματος τελείωσις δίδονται εις το όνομα του Πατρός, και του Υιού, οι δέ Αριανοί δεν λέγουσι Πατέρα αληθινόν, με το να αρνούνται το εξ αυτού όμοιον της ουσίας, αρνούνται δέ και τον αληθινόν Υιόν, και άλλον αναπλάττοντες με την φαντασίαν των εκ μη όντων κτιζόμενον, ονομάζουσι τούτον Υιόν, πως το παρ' αυτών διδόμεν βάπτισμα δεν είναι τελείως ανωφελές, και μάταιον; Και φαίνεται μεν κατά προσποίησιν, ότι είναι βάπτισμα, αλλά τη αληθεία δεν έχει καμμίαν βοήθειαν πρός την πίστιν και την ευσέβειαν. Ού γαρ ο λέγων απλώς Κύριε, εκείνος δίδει και ορθόν βάπτισμα, αλλ' εκείνος όπου και την επίκλησιν του ονόματος λέγει, και την Πίστιν έχει ορθήν. Δια τούτο λοιπόν και ο Σωτήρ δεν επαρήγγειλεν εις τους Αποστόλους να βαπτίζωσι μόνον απλώς, αλλά πρώτον τους είπε να μαθητεύσουν τους μέλλοντας βαπτισθήναι, και έτσι να βαπτίζουν εις το όνομα του Πατρός, και του Υιού, και του αγίου Πνεύματος, διά να γένη ορθή η Πίστις από την μάθησιν, και με την ορθήν Πίστιν να προστεθή η τελείωσις του βαπτίσματος. Διά τούτο και άλλαι πολλαί αιρέσεις, λέγουσι μεν τα ονόματα μόνον της Αγίας Τριάδος, αλλ' επειδή δεν φρονούσι ταύτα ορθώς, μηδέ την Πίστιν έχουσιν υγιά, ανωφελές έχουσι και το παρ' αυτών διδόμενον βάπτισμα, με το να υστερήται την ευσέβειαν"                       
(εν τω τρίτω λόγω κατά Αρειανών).