ότι αι ψυχαί προϋπάρχουσι των σωμάτων, ότι αυταί μετά τον θάνατον του ενός σώματος εισέρχονται εις άλλο σώμα, ότι η κόλασις έχει τέλος, ότι οι δαίμονες θα λάβωσι το πρώτον αξίωμα της Αγγελικής χάριτος όπερ είχον, ότι αι ψυχαί θα αναστηθώσι γυμναί άνευ σωμάτων, ότι τα ουράνια σώματα έχουσι ψυχάς και άλλα ακόμη κακόδοξα. Σημείωσε όμως ότι οι μεταγενέστεροι εποίησαν βιβλίον από τα του Ωριγένους ορθά φρονήματα· εκ τούτων δε είναι και αι θαυμασταί ερμηνείαι ας ο Ωριγένης κατέβαλεν εις την Πεντάτευχον, εις τον Ψαλτήρα και εις όλην σχεδόν την Αγίαν Γραφήν, εκ των οποίων και οι θείοι Πατέρες πολλά αυτολεξεί ηρανίσθησαν.
Τη ΚΕ΄ (25η) Ιουλίου, μνήμη των Αγίων ΕΚΑΤΟΝ ΕΞΗΚΟΝΤΑ ΠΕΝΤΕ Πατέρων, των εν τη Πέμπτη Συνόδω συνελθόντων εν Κωνσταντινουπόλει, και τα Ωριγένους δόγματα καθελόντων.
Κατά τους χρόνους του βασιλέως Ιουστινιανού του πρώτου, εν έτει φλε΄ (535) ήτο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Άνθιμος ο Τραπεζούντιος ο τα του Ευτυχούς φρονών δυσσεβή φρονήματα, όστις γενόμενος πρότερον Τραπεζούντος Επίσκοπος, ύστερον έγινεν Επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως· επειδή δε εφάνη αιρετικός, ως είπομεν, απεβλήθη μεν αυτός του θρόνου υπό των Ορθοδόξων και υπό του τότε Πάπα Ρώμης Αγαπητού, εχειροτονήθη δ’ αντ’ αυτού Πατριάρχης ο Μηνάς, ο οποίος ήτο πρότερον Πρεσβύτερος της εν Κωνσταντινουπόλει Εκκλησίας και ξενοδόχος του Σαμψών. Δια την αφορμήν λοιπόν ταύτην επανέστησαν Σεβήρος και Πέτρος ο Απαμείας, οι οποίοι ήσαν άνθρωποι γεμάτοι αιρέσεις συνιστώντες τα του Ωριγένους βλάσφημα δόγματα· όθεν ταράττοντες την του Χριστού Εκκλησίαν, προυξένουν λύπην εις όλους τους Ορθοδόξους. Διο ο βασιλεύς Ιουστινιανός κατά το δέκατον έβδομον της βασιλείας του έτος συνεκρότησε Σύνοδον, εν Κωνσταντινουπόλει εξ ρξε΄ (165) Αγίων Πατέρων, μετά του αγιωτάτου Πατριάρχου Μηνά, οίτινες ανεθεμάτισαν τους ανωτέρω ειρημένους και τους ομόφρονας αυτών. Έκτοτε λοιπόν εορτάζει η Εκκλησία του Θεού την της Συνόδου ταύτης ανάμνησιν δοξάζουσα τον Θεόν.
Στό Συνοδικό τῆς Ἁγίας Οἰκουμενικῆς Ζ΄ Συνόδου ὑπέρ τῆς Ὀρθοδοξίας
Μεταξύ τῶν ἀναθεμάτων γιά διάφορες κατηγορίες Χριστιανῶν, οἱ ὁποῖοι πίστευαν καί κήρυτταν πράγματα διαφορετικά ἀπό αὐτά πού κήρυττε ἡ Ἐκκλησία μας, ὑπάρχει καί ὁ ἑξῆς ἀναθεματισμός: «Τοῖς μή ὀρθῶς τάς τῶν ἁγίων Διδασκάλων τῆς τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησίας θείας φωνάς ἐκλαμβανομένους, καί τά σαφῶς καί ἀριδήλως ἐν αὐταῖς διά τοῦ ἁγίου Πνεύματος χάριτος εἰρημένα, παρερμηνεύειν τε καί περιστρέφειν πειρωμένοις, Ἀνάθεμα».
Τη ΚΕ΄ (25η) Ιουλίου, η Κοίμησις της Αγίας ΆΝΝΗΣ, μητρός της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου.
Άννα, η κατά σάρκα γενομένη προμήτωρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, κατήγετο εκ της φυλής του Δαβίδ, θυγάτηρ Ματθάν του ιερέως και Μαρίας της γυναικός αυτού. Ο Ματθάν ιεράτευε κατά τους χρόνους Κλεοπάτρας και Σαπώρου βασιλέως Περσών, προ του Ηρώδου του υιού Αντιπάτρου, έχων τρεις θυγατέρας, Μαρίαν, Σοβήν και Άνναν, εκ των οποίων η μεν Μαρία υπανδρεύθη εις την Βηθλεέμ και εγέννησε Σαλώμην την μαίαν, η δε Σοβή υπανδρεύθη και αυτή εις την Βηθλεέμ και εγέννησε την Ελισάβετ, η δε Άννα υπανδρεύθη εις την Γαλιλαίαν και εγέννησε Μαρίαν την Θεοτόκον· ώστε η Σαλώμη, η Ελισάβετ και η Θεοτόκος Μαρία είναι θυγατέρες μεν τριών αδελφών, πρώται δε εξαδέλφαι μεταξύ των. Η Αγία Άννα λοιπόν, αφού εγέννησε την Θεοτόκον Μαρίαν, ήτις υπήρξεν η σωτηρία όλου του κόσμου, και αφού απεγαλάκτισεν αυτήν, την αφιέρωσεν εις τον Ναόν του Θεού, ως καθαρόν και άμωμον δώρον, διανύσασα δε την ζωήν της με νηστείας, προσευχάς και ελεημοσύνας προς τους πτωχούς, εν ειρήνη προς Κύριον εξεδήμησε. Τελείται δε η αυτής σύναξις και εορτή εις τόπον καλούμενον Δεύτερον.
Ἡ ἅλωσις τῆς Ἑλλάδος ὑπὸ Ἀφρικανῶν καὶ Ἀσιατῶν Μουσουλμάνων
Ἡ ἅλωσις τῆς Ἑλλάδος ὑπὸ Ἀφρικανῶν καὶ Ἀσιατῶν Μουσουλμάνων γίνεται βάσει σχεδίου, τὸ ὁποῖον ἐκπορεύεται ὑπὸ τῶν ὑπογείων ρευμάτων τῆς Ἀμερικῆς καὶ τὰ «διαπλεκόμενα συμφέροντα». Τὰ μὲν διαπλεκόμενα θέλουν ὅλους αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους διὰ τὴν ἀνατροπὴν τῶν ἐργασιακῶν σχέσεων, τὴν μαύρην καὶ ἀνασφάλιστον ἐργασίαν κ.λπ.. Τὰ «ὑπόγεια ρεύματα τῆς Ἀμερικῆς» ἐπιδιώκουν τὴν διάσπασιν τοῦ δόγματος ὅτι «εἴμεθα ἔθνος ανάδελφον» μὲ ἰσχυρὸν πολιτισμόν, μὲ ἱστορίαν καὶ μὲ ἰσχυρὰν Ἑλληνορθόδοξον ταυτότητα. Τὰ «ρεύματα» αὐτὰ ἐπέτυχον διὰ τῆς λαθρομεταναστεύσεως τὸ ἀκατόρθωτον: Νὰ καταστήσουν τοὺς Ἕλληνας μειονότητα ἄνευ οὐσιαστικῶν δικαιωμάτων. Τὸ θρήσκευμα διεγράφη ἀπὸ τὰς ταυτότητας. Τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν ἀπώλεσε τὸν χαρακτῆρα του. Ἡ ἱστορία πλαστογραφεῖται. Τὸ σχολεῖον ἀλλάζει καὶ προσαρμόζεται εἰς τὰς ἀνάγκας τῆς πολυφυλετικῆς καὶ πολυπολιτισμικῆς Ἑλλάδος. Τὸ ἔγκλημα τῶν συμμοριῶν θεριεύει. Εἰς ὁλοκλήρους συνοικίας τῶν Ἀθηνῶν βασιλεύει ὁ φόβος καὶ ὁ τρόμος.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)