Ὥρα ἀφυπνίσεως -- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

ΤΗΝ ΩΡΑ πού ὅλοι στήν Ἑλλάδα ἔχουν κάτι νά ποῦν γι᾿ αὐτά πού τούς ἀπασχολοῦν καί θέλουν ἡ ἄποψή τους νά γίνει εὐρέως γνωστή, στό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας ἐπικρατεῖ σιωπή, τόσο ἀπό τούς ὑπεύθυνους μητροπολίτες καί κληρικούς ὅσο καί ἀπό τούς λεγόμενους συνειδητούς χριστιανούς. Αὐτό δέν σημαίνει ὅτι ἔχουν ἀπορροφηθεῖ ἀπό τήν πνευματική ζωή, γι᾿ αὐτό καί μένουν ἀδιάφοροι καί ἀπαθεῖς γιά τό τί συμβαίνει στόν κόσμο. Κάθε ἄλλο. Ὅλα τά παρακολουθοῦν, ἀλλά ἁπλῶς δέν ἐπιθυμοῦν νά διαφοροποιηθοῦν, γιά νά μή δημιουργηθοῦν ἐντυπώσεις εἰς βάρος τους ἀπό τούς κοσμικούς, οἱ ὁποῖοι ἀγνοοῦν καί τό ἀλφάβητο τῆς χριστιανικῆς ζωῆς. Σιωποῦν ἀκόμα καί γιά τά ἀμιγῶς ἐκκλησιαστικά θέματα, πού ἔχουν ἀντίκτυπο καί στήν πνευματική τους ζωή. Δέχονται ὅλα τά κακῶς κείμενα, γιατί δέν ἔχουν τήν καλή ἀνησυχία, σκανδαλίζονται ἀλλά δέν ἀγωνίζονται γιά τόν περιορισμό τῶν σκανδάλων καί τήν τιμωρία τῶν σκανδαλοποιῶν. Ἡ ἀντίδρασή τους εἶναι ἀνύπαρκτη.

Ο ΠΑΠΑ ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΠΌ ΤΗ ΡΟΔΟ



Ἀνάγκη ψυχικῆς ἠρεμίας -- Τοῦ αειμνήστου Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος εἶναι κουρασμένος καί πολυβασανισμένος, κι ἄς μή καταπονεῖ τίς σωματικές ἤ τίς πνευματικές του δυνάμεις. Ἡ κούραση τούτη δέν ὀφείλεται σ᾽ ἐξωγενεῖς παράγοντες τόσο, ὅσο σέ κάποιες ἐσωτερικές ψυχοπαθολογικές καταστάσεις τοῦ συνειδητοῦ ἤ και ὑποσυνειδήτου. «Βάθος καρδίας ἀνθρώπου οὐχ εὑρήσετε» (Ἰουδείθ Η´ 14). Ἡ καρδιά τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἀβυθομέτρητος ὠκεανός. Εἶναι τό μεγαλύτερο μυστήριο τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης. Ἀναζητεῖ, ὡστόσο, μέ ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον, λίγη ψυχική ἀνάπαυση καί ἠρεμία. Πόσο τή νοσταλγεῖ! Πόσο την ἐπιθυμεῖ και τη γλυκοποθεῖ! Πόσο τήν ἔχει ἀνάγκη!

Οικουμενισμός το μυστήριον της ανομίας


Ύμνοι Χριστουγέννων -- Orthodox Hymns


O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 9 Ιανουαρίου 2019

Τη Θ΄ (9η) Ιανουαρίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΠΟΛΥΕΥΚΤΟΥ.                                      
Πολύευκτος ο Μάρτυς έζησε κατά τους χρόνους του βασιλέως Ουαλεριανού εν έτει σνε΄ (255), στρατιώτης την τάξιν, εκ της πόλεως της Αρμενίας Μελιτηνής, ο οποίος και πρώτος εμαρτύρησεν εις την πόλιν αυτήν. Επειδή δηλαδή εξεδόθη νόμος ασεβής, ο οποίος προσέτασσε να αρνώνται οι Χριστιανοί τον Χριστόν, όσοι δε δεν πείθονται να λαμβάνωσι ζημίαν τον θάνατον, τούτου χάριν ο του Χριστού αθλητής Πολύευκτος, χωρίς να δειλιάση τελείως, εκήρυξε παρρησία τον Χριστόν, και με το πολύ θάρρος και την μεγαλοψυχίαν του συνέτριψε τα είδωλα τα παρά των ειδωλολατρών λατρευόμενα.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΒΟΜΒΑ ΑΠΟ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ!!!!!

«Πάτερ μου, σε λίγο καιρό, όχι μακριά, σε πολύ λίγα χρόνια, θα υπάρξη μία εκκλησία σε όλον τον κόσμο… παπικοί, προτεστάντες, ορθόδοξοι, θα υπάρχει μία λέξη, αυτή που επικρατεί στις ημέρες μας, «ενότητα»· υπό το πρίσμα τῆς ενότητος. Από κάτω θα γίνει ένας ακταρμᾶς, δηλ. ο καθένας θα κρατάει την πίστη του, αλλά εδώ θα βλέπετε καρδινάλιο. Αυτός θα κρατάει την πίστη του, εγώ την πίστη μου, θα έχουμε όμως κοινό ποτήριο. Και θα μεταλαμβάνουμε και σείς τα κορόïδα θα μᾶς βλέπετε και δεν θα αντιδράτε. Ξέρετε γιατί δεν θα αντιδράτε; Γιατί θα σᾶς λένε «Κάντε υπακοή στην Εκκλησία». «Κάντε υπακοή», έτσι θα σᾶς λένε.»  

Σατανάς : Όλα επιβάλλουν την επανατοποθέτησιν της Εκκλησίας επί συγχρονισμένων βάσεων

Η δύναμις του Σατανά έγκειται εις αυτήν την φωτοφάνειάν του, εις τας περί αγάπης Θεού και του πλησίον θεωρίας του, εις τα δάκρυά του υπέρ της Εκκλησίας του Χριστού! Εις τας τάσεις δημιουργίας μιας «νέας και υγιούς τάξεως πραγμάτων», εις τον πόθον της άρσεως του «σατανικού» σχίσματος των Εκκλησιών, εις το ενδιαφέρον δια την αναπροσαρμογήν του Ευαγγελίου εις τα σύγχρονα δεδομένα, εις την αναψηλάφησιν θεολογικών, ηθικών και Εκκλησιαστικών θεμάτων, διότι ναι μεν – ομιλεί ο Σατανάς – οι άγιοι Πατέρες ορθώς εδογμάτισαν, αλλά η πρόοδος του κόσμου, αι ανάγκαι της νέας κοινωνίας, η ύψωσις της διανοητικής στάθμης των ανθρώπων, η ασύλληπτος εξέλιξις του τεχνικού πολιτισμού, όλα ταύτα, εν πάση περιπτώσει, επιβάλλουν την επανατοποθέτησιν της Εκκλησίας επί συγχρονισμένων βάσεων….

ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗΝ ΑΝΓΚΕΛΑ ΜΕΡΚΕΛ

Κάνετε μέγα λάθος αν νομίζετε ότι μπροστά στη δική σας «μεγαλοσύνη» είμαστε... ποντικάκια

Από τον Δημήτρη Κ. Σέργιο*

Κυρία καγκελάριε της Γερμανίας, 
Διαβάζω ότι έρχεσθε στην Αθήνα για να υποδείξετε στους Ελληνες βουλευτές το πρακτέον εν όψει των απαιτήσεων των Σκοπιανών για τη διεθνή ονομασία τους. Ξέρετε, ενθυμούμαι παλαιότερη παρέμβασή σας στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι το 2008. Ο πρώην πρωθυπουργός μας Κ. Καραμανλής είχε προβάλει βέτο στην ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ αν πριν δεν λυθεί το θέμα της ονομασίας τους. Μιλώντας εσείς δημόσια -καταφανώς εκνευρισμένη!- τον κατηγορήσατε σκληρά: «Να πάψουν μικρές χώρες να προβάλλουν εμπόδια στην πολιτική των... μεγαλύτερων!». Επί λέξει! Υποθέτω, όμως, ότι θα θυμάστε δύο μείζονα ιστορικά δεδομένα. 

Ο στάρετς Αρσένιος: Ο κλήρος είχε γίνει -- αλίμονο! -- μια κάστα επαγγελματιών, όπου βασίλευαν η απιστία καί η διαφθορά.

….Λέτε, λοιπόν, πώς ο κομμουνισμός γκρέμισε εκκλησίες, φυλάκισε πιστούς, πολέμησε την Εκκλησία. Ναι, έτσι είναι. Ας εξετάσουμε όμως τα πράγματα συνολικότερα και βαθύτερα. Ας ανατρέξουμε σε όσα προηγήθηκαν. Πολύ πρωτύτερα ο λαός μας είχε χάσει την πίστη του, είχε περιφρονήσει την παράδοσή του, είχε λησμονήσει την ιστορία του, είχε αρνηθεί τα ιερά και τα όσιά του. Ποιος φταίει γιαυτό; Η τωρινή εξουσία; Εμείς φταίμε! Και τώρα θερίζουμε ό,τι σπείραμε... 
"Ας θυμηθούμε, τι παράδειγμα έδιναν στο λαό οι διανοούμενοι, οι ευγενείς, οι έμποροι, οι δημόσιοι υπάλληλοι· και προπαντός, τί παράδειγμα δίναμε εμείς, οι κληρικοί. Ήμασταν οι χειρότεροι άπ' όλους! Γι' αυτό και των παπάδων τα παιδιά, βλέποντας μέσα στις οικογένειές τους την ανηθικότητα και τη φιλοχρηματία, γίνονταν οι πιο φανατικοί άθεοι, οι πιο μαχητικοί επαναστάτες. Πολύ πρίν από την επανάσταση του 1917 ο κλήρος είχε χάσει κάθε δυνατότητα καθοδηγήσεως του λάου. Είχε γίνει -- αλίμονο! -- μια κάστα επαγγελματιών, όπου βασίλευαν η απιστία καί η διαφθορά.

Ὁ ἐνανθρωπήσας Ἰησοῦς Χριστὸς, σωτὴρ τοῦ πεσόντος ἀνθρώπου -- Τοῦ κ. Δημητρίου Γ. Καραχάλιου, Φιλολόγου

Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ Ἐκκλησία μας ἑώρτασε καὶ ἐφέτος εἰς ὅλα τὰ μέρη τῆς γῆς τὴν μεγάλην Δεσποτικὴν ἑορτὴν καὶ τὴν μητέρα ὅλων τῶν ἄλλων χριστιανικῶν ἑορτῶν, τὴν γέννησιν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ὡς Θεανθρώπου καὶ ὡς Σωτῆρος ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Τὸ περιεχόμενον τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων σχετίζεται αἰτιολογικῶς μὲ τὸ προπατορικὸν ἁμάρτημα τοῦ Ἀδὰμ καὶ τῆς Εὔας, ποὺ εἶχεν ὡς συνέπειαν τὴν πτῶσιν των. Οἱ πρωτόπλαστοι ὅμως, προτοῦ πέσουν, ἔζων πανευτυχεῖς καὶ τρισμακάριοι μέσα εἰς τὸν Παράδεισον, ἐπειδὴ εἶχον προικισθῆ μὲ ἐξαιρετικὰ χαρίσματα ἀπὸ τὸν Δημιουργόν των. Καὶ ἕν ἐξ αὐτῶν ἦτο ὅτι εἶχον πλασθῆ «κατ᾽ εἰκόνα» Θεοῦ, δηλαδὴ νὰ εἶναι λογικὰ καὶ ἐλεύθερα ὄντα. Ἔτσι λοιπὸν ἂν ἐφήρμοζον συνεχῶς καὶ τὴν ἀπαγορευτικὴν περὶ «τοῦ καρποῦ» ἐντολήν Του, θὰ ἠμποροῦσαν σὺν τῷ χρόνῳ νὰ ἐπιτύχουν καὶ τὸ «καθ᾽ ὁμοίωσιν» Θεοῦ, κι ἔτσι ἀπὸ θνητοί, ποὺ ἦσαν προσωρινῶς, νὰ γίνουν αἰωνίως ἀθάνατοι. Οἱ Πρωτόπλαστοι ὅμως παρέβησαν μὲ τὴν παρακίνησιν τοῦ Σατανᾶ τὴν θεϊκὴν ἐντολὴν κι ἔτσι ἁμάρτησαν.