ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ


Τη ΚΗ΄ (28η) Μαρτίου, μνήμη του Αγίου ΗΡΩΔΙΩΝΟΣ, ενός των Εβδομήκοντα Αγίων Αποστόλων.

O Συναξαριστής της ημέρας.
Πέμπτη, 28  Μαρτίου 2019                                                                                                                              

Ηρωδίων ο Άγιος του Χριστού Απόστολος ήτο εις εκ των Εβδομήκοντα Μαθητών του Κυρίου, ακολουθών τους Αγίους Αποστόλους και μάλιστα τον κορυφαίον Πέτρον, γενόμενος συνεργός του κηρύγματος του Ευαγγελίου. Έπειτα χειροτονηθείς Επίσκοπος των Νέων Πατρών εδίδασκε και ωδήγει πολλούς εις την Πίστιν του Χριστού. Όθεν συλληφθείς υπό των ειδωλολατρών εν ταυτώ και των Ιουδαίων, εδάρη δυνατά, άλλων μεν δερόντων αυτόν, άλλων δε συντριβόντων το σώμα του δια λίθων και άλλων κτυπώντων αυτόν εις την κεφαλήν· τελευταίον δε κατέσφαξαν αυτόν οι θηριόγνωμοι και ούτως, ετελειώθη, παραδούς την ψυχήν του, ο τρισόλβιος, εις χείρας Θεού.

Ἀνυπόκριτος ὑπεράσπισις τῆς Ὀρθοδοξίας -- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ καί οἱ προκλητικές ἐκδηλώσεις ποτέ δέν ἔλειψαν ἀπό τήν Ἐκκλησία. Πάντα ξεφυτρώνουν µητροπολίτες, ἀλλά καί ἁπλοί κληρικοί, πού κινοῦνται µέ βάση τό κοσµικό φρόνηµα πού ὑπάρχει µέσα τους καί τούς καταδυναστεύει. Αὐτό τούς ὑπαγορεύει νά ἐµφανίζονται µέ πολλά πρόσωπα στόν ἁπλό λαό τοῦ Θεοῦ. Γίνοµαι πιό συγκεκριµένος µέ ἕνα παράδειγµα. Ἐµφανίζεται ἕνας µητροπολίτης ὡς θερµός ὑποστηρικτής τῆς Ὀρθοδοξίας, κάνει σχετικά κηρύγµατα καί ἐξαπολύει ἐγκυκλίους µέ σκοπό νά διαφωτίσει τό ποίµνιό του. Ἡ πράξη αὐτή προφανῶς εἶναι ὀρθή. Ἐάν δέν προµαχήσει ἕνας µητροπολίτης γιά τήν ὀρθόδοξη πίστη, ποιός ἄλλος µπορεῖ νά τόν ἀντικαταστήσει; Καί µακάρι ὅλοι οἱ µητροπολίτες νά ἔκαναν τό ἴδιο. Μέχρις ἐδῶ καλά. Ὅµως τά πράγµατα ἀνατρέπονται, ὅταν βλέπεις ὅτι ὁ ὑπέρµαχος τῆς Ὀρθοδοξίας διατηρεῖ στενές σχέσεις µέ µητροπολίτες πού εἶναι οἰκουµενιστές, πού συµπροσεύχονται µέ τούς ἑτερόδοξους, πού δέν θεωροῦν τούς παπικούς καί προτεστάντες αἱρετικούς, πού ἔχουν φιλοδοξίες νά γίνουν καί ἀρχιεπίσκοποι, παρά τήν πραγµατική τους ἀναξιότητα.

«Οἱ Ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ» -- Γράφει ὁ Εὐάγγελος Ἀποστόλου, πρώην Λυκειάρχης (Θεολόγος – φιλόλογος).

Δογµατικά, ὁ Θεὸς εἶναι ἀκατάληπτος καὶ ἀπρόσιτος εἰς τὴν Οὐσίαν Του, εἶναι ὅµως προσιτός εἰς τὶς ἐνέργειές Του. «Ἐγὼ εἶµαι τὸ Α καὶ τὸ Ω, λέγει Κύριος ὁ Θεός, ὁ ὤν καί ὁ ἦν καὶ ὁ ἐρχόµενος, ὁ παντοκράτωρ». (Ἀποκάλυψις Ἰωάννου, 1,8-9). Συνάµα, γιὰ τὰ Δηµιουργήµατά Του ἐκπληρώνοντας τὸ σχέδιο τῆς Θείας Οἰκονοµίας, λειτουργεῖ : «ὡς Θεὸς- Ἀγάπη- Δικαιοσύνη- Ἐλπὶς καὶ κυρίως, ὡς Χάρις», δωρίζοντας εἰς τοὺς Κλητοὺς καὶ Ἐκλεκτούς τὴν Εὐφροσύνην. Εἰς τὰς «Πράξεις τῶν Ἀποστόλων» γράφεται: «εἶναι εἰς τὰ δεξιά µου, γιὰ νὰ προστατευθῶ. Γι’ αὐτὸ εὐφράνθη ἡ καρδιά µου. Θὰ µὲ γεµίσεις Εὐφροσύνη, ὅταν θὰ εἶµαι κοντά Σου». Τὸ καίριο ἐρώτηµα εἶναι: χρειαζόµεθα τίς ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ, εἰς τὴν γήϊνην καὶ οὐράνιον ζωήν µας; Οἱ ψυχολόγοι ἰσχυρίζονται ὅτι δὲν ὑπάρχουν λαθεµένες ἐρωτήσεις, ἀλλὰ συνήθως λαθεµένες ἀπαντήσεις.

Αγελαία μάζα -- Ο απόηχος του λαμπρού εορτασμού της 25ης Μαρτίου και τα έμμισθα φερέφωνα εξωθεσμικών παραγόντων

Από τον Χαράλαμπο Β. Κατσιβαρδά*

Εις τον απόηχο του λαμπρού εορτασμού της 25ης Μαρτίου διατυπώνονται, ένθεν κακείθεν, δήθεν επιστημονικής εγκυρότητας απόψεις από πρόσωπα των οποίων η αποστολή εις την πατρίδα μας καθίσταται αποδεδειγμένα συγκεκριμένη, είναι δηλαδή εντολοδόχοι εξωθεσμικών και εξωθνικών παρακέντρων εξουσίας.
Αυτά τα πρόσωπα, δίχως ουδεμία περγαμηνή εις τον επαγγελματικό και επιστημονικό στίβο, επεβλήθησαν στανικώς και υψιπετώς εν μια νυκτί εις τα ελληνικά πολιτικά δρώμενα, με θεραπαινίδα ορισμένα ΜΜΕ, και εκφράζουν δήθεν έγκυρη άποψη επί παντός επιστητού, με υπερφίαλη αλαζονεία ότι εξ ορισμού η γνώμη τους πρέπει να επικρατεί ως δογματικά ορθή, έναντι των άλλων.

25η Μαρτίου 1821 και η συμβολή του Κλήρου στον Αγώνα… -- Γράφει ο καθηγητής Χρήστος Γερ. Σιάσος

.....Πλανιέται η φαντασία μας από την Μυροβόλο Ναζαρέτ ως την τρισένδοξη και ανθισμένη Αγία Λαύρα. Στη Ναζαρέτ ακούμε τον Αρχάγγελο Γαβριήλ να λέει στην Παναγιά μας, «…Χαίρε, δι’ ής νεουργείται η κτίσις, χαίρε, δι’ ής βρεφουργείται ο Κτίστης. Χαίρε, Νύμφη Ανύμφευτε...».
Στο Μοναστήρι της  Αγίας Λαύρας, εκεί όπου έγιναν τα Άγια των Αγίων, ο Σεβάσμιος Ιεράρχης Παλαιών Πατρών Γερμανός κηρύττει για την Ανάσταση του Γένους. Μόνο που της  Ανάστασης του Γένους, ο Γολγοθάς  ήταν μακρύς, ανηφορικός και ματωμένος και η Μεγάλη Εβδομάδα του Γένους μας, κράτησε πολλά χρόνια και ο κρίνος της Παναγιάς μας ήταν η Ελπίδα, το στήριγμα και το καταφύγιο ολόκληρου του Ελληνισμού.

1821 ο λόγος (ΦΩΤΙΑ) του Παπαφλέσσα !


Ἐλευθερία ἀπὸ τὴν δουλεία καὶ δουλικὴ ἐλευθερία -- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ

«Ἐλευθερωθέντες ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας, δουλωθέντες δὲ τῷ Θεῷ» (Ρωμ. 6, 22). Ἡ ἀναφορὰ τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου στὴν ἐλευθερία ἔχει γίνει πληθωρική. ∆ιότι ὑπάρχουν σ᾽ ὅλο τὸν κόσµο εὔλογες ἀφορµές γι᾽ αὐτό. Ἡ ἐξάπλωση τυραννικῶν καθεστώτων, ἡ συχνὴ καταπάτηση τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωµάτων, ἡ κοινωνικὴ καταπίεση καὶ ἀδικία προκαλοῦν ἀντιδράσεις, ἀπελευθερωτικὰ κινήµατα, διακηρύξεις, ἀγῶνες καὶ θυσίες γιὰ τὴν ἐλευθερία. Ὁ Ἀπ. Παῦλος µᾶς βοηθεῖ νὰ προσεγγίσουµε (Ρωµ. 6, 18-22) µὲ τὸν «νοῦν» τοῦ Χριστοῦ τὸ νόηµα τῆς ἐλευθερίας.

Τη ΚΖ΄ (27η) Μαρτίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΦΙΛΗΤΟΥ του Συγκλητικού και ΛΥΔΙΑΣ της αυτού γυναικός και των δύο τέκνων αυτού ΘΕΟΠΡΕΠΙΟΥ και ΜΑΚΕΔΟΝΟΣ, ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ του δουκός και ΚΡΟΝΙΔΟΥ του Κομενταρησίου.

Φιλητός ο Άγιος του Χριστού Μάρτυς και οι συν αυτώ συναθλήσαντες Άγιοι Μάρτυρες, Λυδία η τούτου σύζυγος, Θεοπρέπιος και Μακεδών τα τέκνα αυτών. Αμφιλόχιος ο δούξ και Κρονίδης ο Κομενταρήσιος έζων κατά τους χρόνους Αδριανού του βασιλέως του βασιλεύσαντος κατά τα έτη ριζ΄ - ρλη΄ (117  - 138). Ήσαν δε ούτοι Χριστιανοί κατά την πίστιν και καθ’ εκάστην ημέραν ελάτρευον τον Θεόν. Συλληφθείς δε ο μακάριος Φιλητός μετά της συζύγου του Λυδίας και των δύο τέκνων του Θεοπρεπίου και Μακεδόνος ωδηγήθη εις τον βασιλέα.