Το πα­πι­κό Πρω­τεί­ο

Το πα­πι­κό Πρω­τεί­ο δεν έ­χει θε­ο­λο­γι­κή βά­ση ού­τε α­γι­ο­πνευ­μα­τι­κή και εκ­κλη­σι­ο­λο­γι­κή νο­μι­μο­ποί­η­ση. Στη­ρί­ζε­ται σα­φώς σε κο­σμι­κού χα­ρα­κτή­ρα νο­ο­τρο­πί­α ε­ξου­σί­ας-δι­α­κο­νί­ας. Α­να­τρέ­πει την α­γι­ο­πνευ­μα­τι­κή δο­μή του μυ­στη­ρια­κού σώ­μα­τος της Εκ­κλη­σί­ας, σχε­τι­κο­ποι­εί και πρα­κτι­κώς κα­ταρ­γεί τη Συ­νο­δι­κό­τη­τα ως α­γι­ο­πνευ­μα­τι­κή λει­τουρ­γί­α του σώ­μα­τος της Εκ­κλη­σί­ας και ει­σά­γει το κο­σμι­κό φρό­νη­μα σ’ αυ­τήν, α­κυ­ρώ­νει την ι­σο­τι­μί­α των ε­πι­σκό­πων και ι­δι­ο­ποι­εί­ται την α­πό­λυ­τη δι­οι­κη­τι­κή ε­ξου­σί­α ε­φ’ ό­λης της Εκ­κλη­σί­ας, πα­ρα­με­ρί­ζον­τας ου­σι­α­στι­κά τον Θε­άν­θρω­πο και το­πο­θε­τών­τας ως ο­ρα­τή κε­φα­λή έ­ναν άν­θρω­πο, και με τον τρό­πο αυ­τό ε­πα­να­λαμ­βά­νει θε­σμι­κά πλέ­ον το προ­πα­το­ρι­κό α­μάρ­τη­μα. Και, ό­πως με το F­i­l­i­o­q­ue κα­τα­λύ­θη­κε στη Δύ­ση θε­σμι­κά η ι­σο­τι­μί­α των προ­σώ­πων της Α­γί­ας Τριά­δος και ει­δι­κό­τε­ρα του Α­γί­ου Πνεύ­μα­τος, το ο­ποί­ο κα­τά τον Ά­γιο Γρη­γό­ριο Πα­λα­μά υ­πο­βι­βά­στη­κε στην ον­το­λο­γι­κή κα­τη­γο­ρί­α των κτι­σμά­των, έ­τσι και με το πα­πι­κό Πρω­τεί­ο, θε­σμι­κά, ε­πι­βε­βαι­ώ­νε­ται η α­που­σί­α της χα­ρι­σμα­τι­κής πα­ρου­σί­ας του Α­γί­ου Πνεύ­μα­τος στο εκ­κλη­σι­α­στι­κό σώ­μα, το ο­ποί­ο ου­σι­α­στι­κά με­ταλ­λάσ­σε­ται α­πό θε­αν­θρω­πο­κεν­τρι­κό σε αν­θρω­πο­κεν­τρι­κό. Τέ­λος, η θε­ρα­πεί­α της πα­ρα­πά­νω εκ­κλη­σι­ο­λο­γι­κής ε­κτρο­πής των Πα­πι­κών μπο­ρεί να α­να­ζη­τη­θεί μό­νον στην εν τα­πει­νώ­σει ε­πι­στρο­φή τους στην πα­ρα­δο­σια­κή Εκ­κλη­σι­ο­λο­γί­α της Ορ­θό­δο­ξης Α­να­το­λής.

Ο χρήστης Α.Σ. σχολίασε την ανάρτηση ""O 15ος Κανόνας τῆς ΑΒ΄ Συνόδου -- Σχόλιο του κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου""

Ο Θεός μπορούσε να μας δώσει όχι μόνο μια φορά, αλλά ξανά και ξανά, ξεκάθαρες εντολές και Δόγματα. Ωστόσο αυτό δεν γίνεται διότι καταργεί το αυτεξούσιο και την ελευθερία επιλογής του ανθρώπου. Τα δόγματα, το ομοούσιο, η Τριαδική Μονάδα, οι δύο ασύγγυτες φύσεις με μία υπόσταση του Χριστού, και άλλα Δόγματα μας δόθηκαν μετά από θυσίες και αγώνες ενάντια σε αιρέσεις. Ωστόσο κάποιοι αλλάζοντας κάπως τους ρόλους, θέλουν και περιμένουν να έρθουν Σύνοδοι από το πουθενά, ως "μάνα εξ ουρανού", χωρίς οι πιστοί προηγουμένως να αγωνίζεται με θυσίες ενάντια της πλάνης. Κατά αυτούς η Σύνοδος αναλαμβάνει να φέρει σε πέρας το έργο της Εκκλησίας, παίρνει θέση, δείχνει την Αλήθεια και ο κόσμος ακολουθεί!!!

Ωστόσο ούτε ο ίδιος ο Κύριος θα φέρει Δόγματα, ούτε θα στείλει αγγέλους με πλάκες των δογμάτων ούτε το Άγιο Πνεύμα θα συγκροτήσει Συνόδους για να καταδικάσουν την πλάνη. Ο Κύριος περιμένει όχι απλά την κατάθεση της πίστης από τον κάθε άνθρωπο αλλά να θυσιάσει ο κάθε πιστός τα πάντα για την Αλήθεια. Να σηκώσει τόσο τον Σταυρό της πίστης όσο και το έργο των αρετών.